ยอดนักดาบจอมขี้เกียจในคาเคาสนุกดีว่ะ
พระเอกเคยเป็นผู้กล้า ถูกฝากความหวังจนเหนื่อยหน่ายกับชีวิต สาบานว่าจะไม่ยอมจับดาบอีกแต่เสือกเกิดใหม่ในตระกูลนักดาบ
ฟังดูคลิเช่จริงแต่กูชอบคาร์พระเอกเรื่องนี้นะ มันเหนื่อยกับการถูกตั้งความหวังแล้วจริงๆ เลยจะไม่ยอมให้ใครเห็นพลังของมันเด็ดขาด ต่อให้โดนตราหน้าเป็นไอ้กากก็ยิ้มรับ ใครจะเดือดร้อนก็ช่างกูไม่สน กูเป็นแค่ไอ้กากคนนึงที่ทำไรไม่เป็น
พอถึงซีนที่มันต้องใช้พลังแต่ละที แทนที่จะสะใจแบบเรื่องอื่น กูโคตรสงสารมันเลย
อีกอย่างถึงพี่น้องในตระกูลมันจะเหี้ยแต่พ่อแม่มันดีนะ แม่มันไม่บอกให้ลูกจับดาบเลยสักครั้ง ตอนที่พระเอกมันโดนสั่งให้เข้าร่วมการประลองแต่แม่ยืนกรานเข้าข้างลูก ขอแค่ไปนั่งดูกันเฉยๆ นี่กูก็ชอบ แล้วแม่ลูกก็ไปเดทดูการประลองเฉยๆ อย่างที่พูดจริงเว้ย กูเบื่อพระเอกเรื่องอื่นที่ปากบอกจะอยู่เงียบๆ แต่วิ่งเข้าหาเรื่องประจำแล้ว