อีลาออกจากจักรพรรดินีเหมือนจงใจทำให้เกลียดเมียน้อยชัดๆนี่หว่า นางเอกแม่งก็เฟียซๆเผชๆเหลือเกิน พวกมึงไม่ได้ส่อออร่าจะเข้าหากันอย่างมีมิตรไมตรีกันตั้งแต่แรกด้วย นางเอกดูไม่คิดจะมีเพื่อนหรืออะไรเลยด้วยซ้ำ
นางเอกโดนบังคับแต่งงานแบบเซ็งๆ ผัวก็ไม่แม้แต่จะมาต้อนรับตามมารยาท เข้าวังมาเจออีเมียน้อยมารอต้อนรับด้วยการมาบอกว่าผัวกูชอบแบบไหนมึงฟังไว้นะ หรืออีกนัยคือมาขิงว่าเขารักกูค่ะจำไว้อีเมียในนาม นางเอกจิกหัวบอกสาระแนอีดอก มันจะชอบแบบไหนให้มันมาพูดกับกูเองไม่ใช่ให้เมียน้อยแบบมึงมาสะเออะ วันแต่งงานอีเมียน้อยบีบน้ำตาอย่าทิ้งหม่อมฉันนะเพคะฝ่าบาทแล้วเป็นลม อีผัวเหี้ยพะเน้าพะนอเมียน้อยจนมางานสาย เนี่ย องค์ประกอบทุเรศหมด เรื่องเกิดจากกล้วยห่วยๆตัวเดียวที่มีเมียอยู่แล้วเสือกสาระแนไปขอผู้หญิงอื่นมาแต่งงานเพิ่ม แล้วก็เป็นอุรังอุตังที่ไม่รู้มารยาท ไม่รู้กาละเทศะว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ เขียนตัวละครแบบสมองน้อยเอาสะใจเฉยๆ แต่คงลืมคิดไปว่ามันเป็นเซ็ตติ้งระดับประเทศต่อประเทศ ไม่ให้เกียรติกันหยามหน้าแบบนี้ไม่ต้องแต่งกันแล้ว รบกันแม่งเลยดีกว่า นางเอกก็โดนโม้ว่ามีพลังตู้มต้ามสุดยอดอยู่แล้วด้วย มึงจะเอาใจเมียน้อยขนาดนี้แต่ก็ไม่ควรลืมเด่ะว่าเมียหลวงมึงเป็นคนไปขอเขามาเอง ขนาดนิยายจีนที่ฮ่องเต้ติดกีจัดๆ แต่เวลาออกงานยังต้องให้เกียรติไว้หน้าฮองเฮาเลย แนวเมียหลวงเมียน้อยเจ้าๆวงศ์ๆนี่ชอบทำออกมาแบบไม่รู้สี่รู้แปดเอาแต่สะใจกันตลอด