คานะมันสายปากพล่อย แถมชอบกวนตีนโดยสันดาน
ที่งานไม่ค่อยเข้ามาก่อนเจออควากูว่าเรื่องนี้ก็มีส่วน
ตอนไปเจอผกก.หลังไม่เจอหลายปี สิ่งแรกที่ทำตอนไปแดกข้าวบ้านเขาคือ ไม่อยากเชื่อว่าจะเป็นคนเกาะพ่อแม่กิน ดีนะผกก.มันเป็นคนสบายๆไม่คิดมากแต่ถ้าเจือกเจอสายคนเข้มๆหน่อย งานต่อๆมามึงอย่าหวังได้จากกูเลยอิเด็กปากเสียแน่ๆ แล้วมึงไม่ต้องพูดนะว่าอความันก็แซะผกก เรื่องนี้เหมือนกัน เด็กรู้จักมักจี่มาทำงานบ้านมึงเป็นสิบปี กับเด็กอีกคนที่พึ่งมาเจอมึงในรอบหลายปี ความสนิทชิดเชื้อจนกล้าแซะอะไรแบบนี้มันต่างกัน แถมคำพูดอควาก็ดูสุภาพกว่าที่คานะใช้ด้วย
ตอนเจอปิเอยอนก็ไปปรามาสเขาเพราะอีกฝ่ายใส่หัวมาสคอตมีกล้ามดูประหบาดในสายตาตัวเองจนเขาตอกกลับด้วยกูหาตังค์ได้เป็นร้อยล้านถึงจะขอโทษ
ตอนบทเรียลริตี้ ก็เจือกปากพล่อยว่าอาคาเนะน่าจะถอนตัวไปก็ดีแล้วแท้ๆจนอควาดุไปที คือใจคนเราไอ้ความคิดอยากให้คู่แข่งมันเพลียงพล้ำบ้างมันก็มีกันได้แหละ แต่ไม่มีใครพูดออกมาตรงๆต่อหน้าเพื่อนร่วมงานเขา ยิ่งกรณีนี้เป็นกับอาคาเนะที่พึ่งเกือบฆตตมายิ่งทำให้คำพูดคานะดูแย่ไปอีก
เจออาคาเนะเดทกับอควาอยู่ ถึงจะเป็นในฐานะแฟนปลอม มึงก็ควรสำรวมท่าทีหน่อยเพราะมันอยู่ที่สาธารณะ นี่เข้าไปทักเขาแบบกะหาเรื่องแต่ต้นเพราะไม่ถูกใจที่คู่แข่งได้คบกับผู้ที่ชอบอีก
คานะก็รู้นะว่านิสัยแบบนี้ไม่ดี มันทำให้มึงมีปัญหาในชีวิตเพิ่มโดยไม่จำเป็นง่ายมาก
แต่มันติดไปแล้วแก้ไม่หายสักที ไม่แปลกใจที่บางคนเขาจะด่ากัน แถมอากะนังขยันแกง โยนบทขยันสร้างปัญหาให้อควาจนอควาต้องมาแก้ให้บ่อย แต่แก้ปัญหาด้วยตัวเองแบบจริงๆจังๆไว้เพิ่มคาร์เดเวลลอปนี่ไม่ทำสักที