คอนเซปมันง่ายๆว่ะโม่ง ความทรงจำในเวลาที่จำกัด เรื่องนี้เข้าใจง่าย เดาทางง่ายแต่มันทำให้มีอารมณ์ร่วมตามได้แทบจะทุกฉากสำหรับกูนะ แต่เรื่องภาพเรื่องแสงกับสี กูว่าโปรดิวเซอร์มันต้องเป็นฮิปสเตอร์แน่ๆ ฉาก ED มีภาพไอล่าถือแก้วกาแฟ สัสมุมนี้ใช่เลยแม่งฮิปแน่ๆ
ส่วนเค-อง ถ้าใครชอบก็ชอบเลยว่ะโม่ง อย่างกูสมัยเรียนเคยอยู่หญิงล้วนเรื่องมันจะสื่อชีวิตของผู้หญิงซะมากกว่าไม่ได้ไปทางดนตรีจ๋า กูก็เลยชอบเพราะมันสื่อชีวิตวัยรุ่นในมุมของกูได้ดีไม่ได้ดูโมเอะอะไรเพราะกูก็ผู้หญิง