บทไดจิมันบ๊งกว่าตรงมึงมีครอบครัวที่ให้ความสำคัญกับมึง แต่มึงเสือกเลือกทางที่มันสวนทางกับความรู้สึกตัวเองถึงสองรอบใหญ่ๆแล้วทิ้งครอบครัวใว้ข้างหลังนี่แหละ ตอนแรกเรื่องคาเงโร่มึงก็ไหลได้มืด พอไปทางอุดมการของความเที่ยงธรรม? แม่งก็ไปแบบซ้ายจัดขวาจัด เหมือนคนไม่มีหลักการเหี้ยไรทั้งนั้นสะเปะสะปะเดินไปข้างหน้าอย่างเดียว
บทรีไวส์นี่แม่งบ๊งสุดแล้วในเรวะ ไอ้เซเบอร์มันยังบ๊งแค่บทพูดแต่มันไม่เคยออกนอกประเด็นของเรื่องเลย ถึงแม่งจะโครตเป็นเส้นตรงตามสูตรเปะจนเดาได้ก็เถอะ แต่ผลิกแล้วส้นตีนแบบสลับคนมาเรียงคิวบ้าที่ละคนแบบรีไวซนี่ไม่ต้องผลิกก็ได้