เซโอะนี่พันธุ์เดียวกับเคย์ GE domekano น่ะแหละ เขียนเรื่องรอมคอมทีไรออกแนวน้ำเน่าแรงๆบ้งๆตลอด
ในโม่งมีใครดูเรื่องนี้ไหม เห็นกระแสดีในเมืองนอกอยู่
https://youtu.be/qrHS2Enwvb0
Last posted
Total of 1000 posts
เซโอะนี่พันธุ์เดียวกับเคย์ GE domekano น่ะแหละ เขียนเรื่องรอมคอมทีไรออกแนวน้ำเน่าแรงๆบ้งๆตลอด
เซโอะอย่างน้อยพระเอกก็กินเนื้อนะ 555
>>802 ถ้าไม่นับตะกร้าเพี้ยนๆบ้งๆส่วนตัวนี่ กูคิดว่าป้าเคย์มีฝีมือนะ เส้นสวยเนื้อเรื่องเข้าท่า พวกตัวละครรองๆทั้ง 2 เรื่องของป้านี่เนื้อเรื่องดีทุกตัว พวกตัวหลักเอาจริงเนื้อเรื่องก็ไม่ถึงกับน่าเกลียด แต่ต้องมีใครปรามอย่าให้แกใช้ไอ้ตรรกะบ้งๆที่ทำเอาตัวหลักตกม้าตายตอนจบใน domekano ได้
อย่างน้อยเซโอะมันก็อ่านสนุกกว่าอีป้าเคย์ล่ะวะ
มังงะ ต้นเรื่องเห็นสาวผมหางม้าเซอวิสจุกนมนึกว่าจะมีคนอื่นด้วยกลับไม่มีเลยโดยเฉพาะสาวผมบ็อบขี้เมาที่อยากเห็นมากที่สุด ส่วนคนเซอวิสแค่ต้นเรื่องล่อคนอ่านหลังๆไม่มีอะไรแบบนี้แล้ว คนรักหัวนมเศร้าเลย
กอล์ฟตอนนี้ ทั้งความน้ำเน่า ทั้งความเบียว มาครบ สนุกสุดๆ
Birdie Wing ล่าสุด อีฟได้เบิร์สโหมดมาแล้ว อาทิตย์หน้าจะเฉลยว่าต้องแลกมากับอะไร
ถ้า Shining Wing ของอาโออิแลกมากับสภาพร่างกาย สงสัย Rainbow Bullet Burst อาจต้องแลกมากับจิตใจที่ห่างจากความเป็นมนุษย์ล่ะมั้ง (แบบนี้ก็บ้าแล้ว)
อาโออิ "ฝากดูแลคุณพ่อด้วยนะคะ"
หน.ชมรมกอล์ฟ "หะ อะไรนะ?"
BIRDIE WING มีเกมละ
มิโกะคลั่งรักก็งี้
ชอบขาขาวๆ เรียวๆ ของอีฟตอนชอตตีกลอ์ฟจริงๆ =w=
อื้อหืม เธอผู้อันตรายต่อใจผมตอนล่าสุดนี่มันช่าง
เมื่อไหร่จะมีโดคุเอลฟ์
ยามาดะ lv999 นี่บ้านบ้าตั้งใจทำจริงแหะ งานแม่งโคตรดี
งานดีจริง
จะว่าไปก็สงสารหน้าหม้อคุงกะจริงจังตามตื้อทุกทางอยู่ๆมาเจอช็อตบาดใจptsdไปเลยไหมวะนะ
ในโม่งมีใครดูเรื่องนี้ไหม เห็นกระแสดีในเมืองนอกอยู่
https://youtu.be/qrHS2Enwvb0
เดี๋ยวจะโผล่มาเรื่อยๆ ไอ ntr แมนเนี่ย
ส่วนอันนะก็เป็นผญสมองโล่งทำอะไรเปิ่นๆตรงๆไม่งั้นดราม่าคงยาว
ขยะสองโลกตกลงไม่ฮาเรมรุ นึกว่าเหมาหมดซะอีก หรือว่าเป้นขี้แพ้ที่สาวมาแย่งกันจะฟินกว่า
>>840 ก็เป็นแบบแฟนอาร์ต family guy X fate grand ไงล่ะ https://pbs.twimg.com/media/FVoHw8SUAAEbaDF?format=jpg&name=900x900
แอคฮีแล้วไง พวกมึงก็เลิกดูกันไม่ได้อยู่ดี
วาดสาวสวยนี่หว่า
สมารทโฟน ยังดีกว่า ไหนๆก็ฮาเรมไปเลย ไม่แคร์สื่อ
โบคุยาไบ ไม่รู้มันอันตรายต่อใจใครกันแน่ ระหว่างอิชิคาว่ากับคนดู แต่เหลืออีกไม่กี่ตอนก็จะจบแล้ว มันจะได้คบกันมั้ย หรือต้องรอภาคต่อ
อนิเมรอมคอมหลังๆนี่ฝ่าย ญ กลายเป็นฝ่ายรุกแทนไปซะแล้ว
กูเพิ่งได้ไล่ดู Osama Ranking แม่งหยุดดูไม่ได้จริงๆ แฮะ ภาพดูน่ารักแต่เนื้อเรื่องดาร์กสัด แต่โบจจิแม่งทำเอากูเชียร์ให้สู้ต่อไปตลอดเลย
เรื่องนี้ลองอ่านมังงะดูกูว่าคนเขียนexecuteออกมาได้ดีนะคาเเรคเตอร์เขียนให้นางเอกเป็นรุกฝ่ายหยอด รอมคอมหลายๆเรื่องมักจะเขียนเเบบไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไรขายฝันคุเเบบอยู่ๆสาวสวยเเม่งดันมาสนใจคุอ้วน คุมืดมน เเบบงงๆ
ที่รู้สึกวางได้ดีเลยก็ช่วงเเรกๆมีหนุ่มหล่อรุ่นพี่มาจีบขอไลน์เเต่ก็ไม่ให้ ไปๆมาๆพระเอกสร้างอีเว้นโยนจักรยานทำตัวให้น่าค้นหาซะงั้น เซตติ้งนางเอกมันเลยอารมณ์ประมาณไม่เคยสนใจผู้ใดๆ หล่อเเค่ไหนมาจีบก็ไม่สน จะสนหรืออยากค้นหาคนแปลกๆเเทน ค้นไปค้นมาโดนพระเอกตก
กู >>855 ไม่ได้หมายถึงเรื่องโบคุยาไบเรื่องเดียว กูพูดถึงแนวรอมคอมสมัยนี้ว่ามันเหมือนกันหลายๆเรื่อง(แต่ไม่ใช่ทุกเรื่อง อย่างไอโบคุยาไบนั่นพระเอกตอนแรกก็เบียวแบบน่ากลัวชิบ อยากฆ่านางเอก มาตอนหลังๆหรอกถึงดีขึ้น) นางเอกสเปคสูงมาชอบพระเอกเบียวไม่เอาสังคม มึงไม่ยอมรับเหรอว่าคนเขียนเขียนเอาใจตลาด เพราะคนอ่านส่วนใหญ่มันเป็นคุไร้สาวมาจีบ กูแค่พูดความจริงทั่วๆไปเอง
>>861 มึงลองไม่มองในมุมความคิดเบียวๆพระเอกดู
พระเอกแม่งแค่อยู่แบบ isolated ถือหนังสือไปมาคนเดียว
พอเริ่มสนใจเลยเห็นว่าเป็นคนสังเกตคนอื่นเก่ง แถมเรียนก็เก่งอีก มีไรก็เอาใจ ให้ทำไรก็ทำ ลืมของก็ยอมตากฝนเอามาคืน
บอกกูทีว่ามันเป็นคาเอาใจคุอ้วนตรงไหนนอกจากเป็นคนเก็บตัวไร้เพื่อนเนี่ย
คนเขียนเป็นผู้หญิงนะ
>>861 มะกูอยู่ข้างมึงเองเพื่อน และ กูรู้แล้วว่าคนเขียนเป็นผู้หญิงรวมไปถึง คนเขียนเรื่องคุโบะที่มาแนวเดียวกันก็เป็นผู้หญิงด้วย เพราะงั้นกูเลยโคตรแปลกใจเลยที่ผู้หญิงมาเขียนเรื่อง ที่ผู้หญิงสเปคสูงมาชอบชายจืดแบบอิชิคาวะ
ซึ่งถามว่ามันเก่งไหม? มันเก่งแน่นอน มันเรียนโคตรเก่งเลยละ แต่พวกมึงก็ต้องยอมรับกันด้วยว่ามันเบียว จนมาหลังๆนี้ละมันถึงเริ่มเป็นผู้เป็นคนหน่อย แต่ถึงอย่างนั้น กูก็ยังรู้สึกว่าคนเขียน เขียนเอาใจตลาดว่ะ เพราะการที่ให้ผู้หญิงแบบอันนะมาชอบ พระเอก เพราะ "พระเอกทำดีด้วย" อันนี้กูรู้สึกว่ามันง่ายเกินไปอ่ะมึง มันควรจะมีอะไรมากกว่านั้นรึเปล่าว่ะ? อย่างความผูกพัน หรือมีอีเวนท์สานสัมพันธ์ที่ค่อยๆเป็นค่อยๆไปหน่อย อาจจะเพราะกูไม่อินกับการที่ว่า
"ทำดีกับสาว=สาวต้องมาชอบกูที่กูทำให้ดีให้เขา" อ่ะ
แล้วไอ้เรื่องที่ >>860 สรุปมานี่ กูอ่านแล้ว มันเหมือนให้ความรู้สึกเหมือนกับ Divine intervention ว่ะ อารมณ์ที่พระเจ้าของเรื่อง(อาจารย์คนเขียน)ล็อกให้ อันนะ ต้องมาชอบอิชิคาวะคนเดียว หนุ่มหล่อไม่ว่าจะมาดีหรือไม่นางก็ไม่สน ต้องเป็นไปตามที่พระเจ้าวางเอาไว้เท่านั้นอะไรงี้ กูเลยมองว่าจุดนี้นี่ละที่มันขายฝัน
ปล. อาจจะยาวไปขออภัยด้วย แต่เห็นบ่นมางี้ กูก็ไม่ได้เกลียดเรื่องนี้ สาบานได้ 5555 แต่แค่ไม่อินกับคู่นี้และไม่เห็นด้วยกับบางคนที่บอกว่ามัน แตกต่างจากรอมคอมเรื่องอื่นๆนี้ละ ส่วนตัวกูให้เกรดเรื่องนี้อยู่เกรดเดียวกับ คุโบะและมาฮิรุนี้ละ
อย่างน้อยต้องมีอดีตร่วมกันวัยเด็กไรงี้ถึงจะพอสมเหตุสมผลได้ ไม่งั้นผู้หญิงไฮสเปคงี้ไม่แลอากาศธาตุในห้องหรอกก็เลยเป็นเรื่องสนองคุไป
เอา 3รั่ว งานเก่าคนเขียนมาเทียบกูว่าคนเขียนเก่งนะที่เดาได้ว่าพวกผู้ชายต้องเป็นแบบไหน 555
มันไม่ได้ทำดีกับสาว มันทำให้สาว"ประทับใจ"
>>868 จริงมึงแบบถ้าตัวเอก มันไม่ได้มีความผูกพันธ์กับสาวงามมาก่อน หรืออย่างน้อย เป็นเพื่อนมาก่อนจนมาเห็นจุดดีจุดด้อยของแต่ละคน และพอมาถึงอีเวนท์จุดเปลี่ยนที่ทำให้ ตัวเอกและสาวงามต่างคนต่างอีกฝ่ายเปลี่ยนไป จากเพื่อนพัฒนามาเป็นคนรัก แบบนั้นสำหรับกุ กุอินกับจุดนี้นี่ละ
อ้อแล้วเสริมอีกส่วน ที่กูมองว่าสิ่งที่อิชิคาวะทำดีกับอันนะคือการขายฝัน อีกส่วนนึง อาจจะเป็นเพราะกูมองว่าอิชิคาวะ บางทีก็ทำดีเกินขอบเขตไปหน่อย อย่างตอนนึง ที่อันนะกับเพื่อนไปกับก๊วนหนุ่มหล่อ หมอนี้เล่นวิ่งพล่านไปทั่วและเหมือนจะพยายามจะตามไปด้วย ซึ่งตรงจุดนี้กุมองว่า มันห่วงเกินไปจนจะเข้าขั้นสโตกเกอร์ไปหน่อย ซึ่งจุดนี้ดีว่าผู้หญิงที่มันตามคือ อันนะ ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นๆนี้ กูไม่อยากจะคิดเลย นรกแม่งกวักมือเรียกแน่ๆ
>>873 5555 ไม่เป็นไรเพื่อนกูเข้าใจ เพราะกูก็เคยผ่านจุดนั้นมาแล้วเหมือนกัน ตอนสมัยกูอายุเท่าเจ้าอิชิคาวะ(ตอน ม.ต้น) คนที่กูแอบชอบ เขามาบอกชอบกู แต่ตอนนั้นกูนึกว่า เขาแค่พูดเล่น ประกอบตอนนั้นกูยังรู้สึกว่าตัวเองแม่ง มันไม่น่าไปมีอะไรให้เขาชอบได้เลย พอมารู้ทีหลังว่าเขาชอบกูจริงๆ ไอ้เหี้ยกูแทบทรุดเลย 5555555
แต่ก็นั้นละ ขอบคุณมึงมากที่มาขยายความเรื่องนี้ให้กุฟัง
>>867 จริงมึง ผู้หญิงน่ะถึงทำดีด้วยถ้าเป็นคนที่ไม่ใช่ ยังไงก็รักไม่ลงหรอก
แต่คิดในทางกลับกัน ถ้าอิชิคาวะมันเป็นผู้ชายแบบสเป็คที่นางชอบ ก็อาจเป็นไปได้ก็ได้นะ เพราะคนเราบางทีก็ไม่ได้ชอบผู้ชายหล่อ หุ่นดีเสมอไป บางคนชอบอ้วนๆแบบนอนซบพุงฟินๆได้ก็มี นางอาจมีเฟติชเป็นคนแบบเงียบๆเตี้ยกว่านางก็ได้มั้ง 555
>>877 โห ถ้าเป็นแบบนั้นจริงนี้ อิชิคาวะแม่งโคตรโชคดีมากเลยนะ 555 แต่ก็จริงของมึง เพราะความชอบของคนเราบางทีก็อาจจะไม่ได้ตรงกับความชอบของคนส่วนใหญ่เสมอไปจริงๆ
ส่วนเรื่องทำดีนี้ อาจจะเพราะกูเห็นตัวอย่างคนใกล้ตัวมาด้วยมั้ง กุเลยเข้าใจเลยว่า ทำดีกับคนที่ชอบ อาจจะไม่ได้รักแบบคนรักกลับมา แต่อาจจะเป็นสิ่งที่เจ็บยิ่งกว่า ที่เรียกว่า "Friend Zone" นี้ละมึง 555555
>>867 กูว่าเข้าใจกันผิดตรงที่บอก "พระเอกทำดีด้วย นางเอกเลยรัก" คือมันอาจจะมีคนอื่นที่ทำดีแต่นางไม่เห็น นางไม่ได้ชอบด้วยไง แต่คือมันเป็นมังงะรอมคอม มึงจะให้ไปโฟกัสตรงรุ่นพี่หน้าหม้อ หรือโฟกัสตรงคนที่แม่งทำดีแล้วนางไม่เห็นหรอ ?
หรือจริงๆพวกมึงเป็นสายรุ่นพี่หน้าหม้อเลยเหมือนโดนแทงใจดำกัน
สรุปว่าที่พวกมึงไม่อินนี่คือตัดสินจากประสบการณ์ส่วนตัวกันใช่ป่ะ
อีกอย่างที่ที่โบคุยาไบทำได้ดีกว่าเรื่องอื่นคือการโฟกัสที่การพัฒนาความสัมพันธ์กับความรู้สึกระหว่างนางเอกพระเอก แทบจะบอกเป็นฉากๆเลยว่าพัฒนาความรู้สึกจากคนรู้จักไปเป็นเพื่อนไปเป็นบลาๆๆกันได้ไง ตัวละครก็เล่าออกมาได้ชัดเจนทำให้เข้าใจได้ว่าทำไมนางเอกเริ่มคิดแบบนี้พระเอกเริ่มคิดแบบนี้
รอมคอมส่วนใหญ่กูว่ามันยังเล่าช่วงพัฒนาความสัมพันธ์ได้ไม่ค่อยละเอียดและสมจริงเท่า อันนี้อ่านแล้วเข้าใจเลยว่าไปชอบกันได้ยังไง
ไม่มีฉากกระดานดำ แหวะ
>>879 จะคิดกับพวกกูแบบไหนก็เอาตามที่มึงสะดวกเลยโม่ง นั้นคือเรื่องของมึงอ่ะ
กูก็ไม่เห็นว่าพวกกูเข้าใจผิดตรงไหน เพราะถ้าพระเอกไม่เริ่มต้นทำดีกับนางเอก นางเอกจะมาสนใจพระเอกไหมล่ะมึง? ส่วนเรื่องอื่นๆสำหรับกู กูก็เขียนไปละที่ >>867 และ ถ้าให้พูดก็ยังยืนยันคำเดิมว่า มังงะ/เมะ เรื่องนี้มันขายฝันนี้ละ เพราะมึงไม่มีทางเป็นแบบอิชิคาวะได้เลย ที่จู่ๆก็ได้รับความสนใจจากสาวงามจากการทำความดีเล็กน้อย และพอมึงทำดีกับเขา มึงก็ได้ความสัมพันธ์ที่ดีและพัฒนาไปเป็นคนรักตอบแทนกลับมา ส่วนมากที่กูเห็นก็มักจะเป็น [คนอื่นที่ทำดีแต่นางไม่เห็น นางไม่ได้ชอบด้วย] นี้ละมึง ที่ต่อให้ทำดีแทบตาย แต่คนไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ และไม่มีวันจะเป็นคนที่ใช่ด้วย
แต่ถ้ามึงได้มีชีวิตแบบอิชิคาวะจริงๆ ซึ่งถ้ามึงเจอแบบนั้นก็ขอแสดงความยินดีด้วยว่ะ จากใจจริงเลย
>>880 ถ้าให้พูดแบบนั้น ก็ใช่ละมึง เพราะคนส่วนใหญ่มันไม่ได้เป็นแบบ อิชิคาวะนี้ละที่โชคดีทำดีกับสาวถูกคน และสาวเจ้าก็ประทับใจในสิ่งที่อิชิคาวะมันทำ และสามารถสานสัมพันธ์ต่อกันมาได้ โดยที่ไม่มีดราม่าหนักอะไรมาก ซึ่งก็ดีแล้วละ
>>881 อันนี้น่าสนใจ แสดงว่าหนังสือให้รายละเอียดที่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนสินะ เด่วกูลองไปหาอ่านบ้าง เพราะที่เมะนำเสนอมามันก็ใช่ว่ามันไม่ดี คือมันดีเลยละ โดยเฉพาะภาพนี้โคตรสวย แต่เรื่องความสัมพันธ์กูมองว่ามันยังรวบรัดไปหน่อย
ส่วนเรื่อง "รอมคอมส่วนใหญ่" นี้ถ้าเป็นไปได้หรือไม่ได้รบกวนมึงจนเกินไป ก็อยากให้ยกตัวอย่างให้เห็นภาพด้วยอ่ะมึง ไม่งั้นกูคงได้เอาไปเทียบกับ "แฟนเช่า" ซึ่งทุกเรื่องถ้าเทียบกับแฟนเช่านี้ มันคงไม่มีแนวรอมคอมเรื่องไหน ที่ห่วยกว่านี้แล้วละ 5555
>>884 เห็นด้วยกับคห.นี้ มีผช.ทำดีกับกูตั้งแต่ม.4ยันจบมหาลัยเป็นเพื่อนที่เวลามีงานกลุ่มก็มักจะอยู่ด้วยกันแต่ทำดีให้ตายยังไงกูก็ไม่ชอบเขามากกว่าเพื่อนอยู่ดี คนไม่ใช่ดีให้ตายก็ไม่เอาอะความชอบความคิดเห็นตรงกันแทบทุกเรื่องแท้ๆ
อีประเภททำดีใส่ผญ.นิดหน่อยแล้วสาวจะหันมาชอบนี่ฝันเอาเถอะยกเว้นว่าสาวจะชอบมึงอยู่ก่อนแล้ว
สรุปสั้นๆให้คนขี้เกียจอ่าน
คนอิน = เข้าใจความรู้สึกพระเอก ความรู้สึกนางเอก คนเขียนเล่านิสัยตัวละครได้ชัดเจน เล่าการกระทำแต่ละอย่างได้ดูน่าเชื่อดี
ครไม่อิน = ผญ.แบบอันนะไม่มีจริง ประสบการณ์ที่กูเจอมาไม่ใช่แบบนี้
ประมาณว่าไม่แยกแยะ
ใดๆเลยคือเซทติ้งของอันนะมันคือสเปคผู้ชายที่ชอบคือแบบไอ้พระเอกในมังงะที่อ่านซึ่งก็นิสัยแบบเดียวกับอิชิคาวะนั่นแหละ ต่างกันแค่ไม่ได้หล่อเท่หรือมาดมั่นแบบนั้น จะไปเหมารวมว่าทำดีด้วยนิดหน่อยก็ชอบแล้วมันก็ดูโหดร้ายไปหน่อย คือเคสของเรื่องนี้คืออิชิคาวะทั้งทำดีด้วยแล้วก็เป็นสเปคของอันนะด้วยก็แค่นั้น
Fact แน่ๆคือ โบคุยาไบ มันอธิบายการพัฒนาความสัมพันธ์ดีมากกว่าเรื่องอื่นๆที่เคยเจอมา คือถ้ามึงอ่าน มึงแทบไม่มีทาง งงเลยว่านางเอกชอบพระเอกตั้งแต่ตอนไหน เพราะอะไร
ทีนี้มาตรงส่วนที่มึงจะอินหรือไม่ คือมันมังงะรอมคอม มันก็ต้องโฟกัสที่คนได้คบปะวะ 5555 มันจะโฟกัสคนเเพ้ทำเพื่อ
>>891 อยู่แล้วมึง มันก็ต้องโฟกัสคนได้คบอยู่แล้ว ลองมาโฟกัสคนไม่ได้คบนี้ กูว่าแฟนๆมีเผาหนังสือแน่ๆ 555 ส่วนเรื่องอ่านเด่วกูไปอ่านแน่ๆ รู้สึกว่าดูเมะมันไม่ตอบสิ่งที่กูสงสัยละ
รวมไปถึง เรื่องที่คนอ่านเรื่องนี้ยกให้มันดีกว่าเรื่องอื่นๆนี้ละที่กูยังแอบรู้สึกว่า "มันขนาดนั้นเลยเรอะ?" เพราะอย่าง คุโบะ มาฮิรุ หรือเรื่องโคมิ กูก็ว่าอธิบายความสัมพันธ์ได้ดีอยู่นะ
>>893 ที่แสดงการพัฒนาความสัมพันธ์ชัดเจนหลักๆคือมึงต้องสังเกตภาษากายของทั้งคู่ด้วย
จากเหตุการณ์ไหนพระเอกเริ่มเลิกหลบชั้นหนังสือ เริ่มกล้ายืนใกล้ๆ หรือท่าทางนางเอกต่อพระเอกเริ่มแปลกไปตอนไหน ถ้าลองสังเกตุดูในมังงะมันจะชัดเจนมากๆเลย แต่พอเป็นเมะ ภาพมันไปไวเลยอาจจะไม่สังเกตกัน
DMDP ตอน8 ซีนฮาเรมเจ๊คลาริสแม่ง อิจฉาโว้ย
ดู my hone hero แล้วก็ยิ่งสงสัยอยู่ดีว่า เมียพระเอกมันยังใช่แม่บ้านธรรมดาจริงๆอยู่เหรอวะ 555
Skip to loafer พารทโนโตะแม่งผ่อนคลายเชี้ยๆ น้องชายกะเจ้าตัวได้ทางพ่อ น้องสาวได้ทางแม่สินะ
เคยดูมาเระที่แบ็คกราวโนโตะแม่งก็ฟีลนี้จริงๆแหะ ไม่มีเชี้ยอะไรเลย ศาลเจ้าอยู่ริมทะเล
อยากดูเมะทำสวน ใช้ชีวิตพอเพียง ทำโคก หนอง นา แล้วหาเมียเยอะๆเป็นฮาเร็ม อีกเว้ย
ใส่อีดำมาแย่งพระเอกเพื่ออะไร หลังๆไหนจะเพิ่มแฟนเก่าหัวทองมาอีก
มึงลองจินตนาการว่าโบกุยาไบทำมั่งสิ
ชัดเลยว่าคนเขียนโคมิแม่คงยืดจนเหี้ย ไหนจะไม่ให้พระเอกแสดงออกว่ารักแบบจริงๆจังๆตั้งแต่ต้น เลยแทรกบทอีดำกับอีแฟนเก่าเข้ามาได้ ไหนจะยิ่งวาดยิ่งเบี้ยว ยังกะลิงช็อคโกแลตละลายในหม้อต้ม
ไอ้เรื่องกาเหว่าอีก ยิ่งอ่านยิ่งหงุดหงิดกับไอ้พระเอกกับฮีโร้
อยู่ในสถานการณ์เดียวกับพระเอก กูหนีก่อนเลยถ้าเจอผู้หญิงแบบอีนี่ ดีแค่เรียนเก่งกับนมใหญ่
สคิปนี่ออกแบบนางเอกมาเป็นคนฉลาด ช่างสังเกตุคนอยู่นะ อย่างตอนรุ่นพี่ชมรมการแสดงขอให้ไปช่วยถามพระเอกว่าทำไมเลิกเป็นดารา มีมานั่งนึกก่อนว่าทำไมพระเอกไม่เคยพูดถึงเลย หรือว่ามีเรื่องอะไรมาก่อน ทำให้ไม่อยากเล่า แสดงว่าไปตวรไปถามตรงๆ
เป็นนางเอกเรื่องอื่น พวกวิ่งเข้าไปถามตรงๆให้ทรูม่ากำเริบแล้ว
>>909 ถ้านอกโม่งอย่างในเฟซกูว่าคนอวยเยอะอยู่นะ(มีเรื่องไหนที่คอมมูในเฟซไม่อวยมั่งวะ พวกคนในเฟซเนี่ยเรื่องเชี่ยไรก็สนุกหมด) แต่ในโม่งนี่อวยเอาโทรล
ส่วนโคมิกับ Skip to Loafer ถึงมันจะรอมคอมเหมือนกันแต่แก่นเรื่องมันคนละอย่างกันว่ะ อาจจะเทียบกันยากแต่ถ้าให้เลือกกูชอบ StL มากกว่านะ อาจจะเพราะโตจนไม่อินเซ็ตติ้งเวอร์ๆ แบบโคมิ หรืออาจจะโดนอวยโอเวอร์เรตจนกูผิดหวัง หรืออาจจะเพราะ StL มันทำดีกว่าจริงๆ(ไม่ก็ทั้งหมดรวมกัน) อย่างน้อยก็รู้สึกหลายอย่างมันจับต้องได้กว่า
สำหรับกูโคมิความสนุกมันอยู่ที่ตัวละครเพี้ยนๆที่รายล้อมตัวเอกไม่ใช่ตัวเอกอะ พอเป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวเอกล้วนๆแล้วน่าเบื่อน่าเบื่อกานาเสะคุงอวยเมียอีก
ไม่มีอีมาเคไน๊ ไม่มีนาจิมิ หรืออีดอกยาไม เรื่องจะจืดทันที
ตรงข้ามอันนะกับอิชิคาวะโฟกัสมันอยู่ที่ดูเหลี่ยมคู่พระนางจีบกันนี่แหละตัวล้อมๆไม่ค่อยมีสีสรรเท่าไหร่แต่ช่วยให้เรื่องมันโฟลว์ไปได้ในแนวทางของมันตามหน้าที่
อย่าบ่นเยอะอีเหี้ย รอมคอมถ้าตัวพระนางหน้าเหี้ยทั้งคู่ ใครมันจะอยากดูอยากซื้อ
ตัวเอกหลวมๆ ให้คนอินเสิทมันก็ส่วนนึง แต่ของมันต้องขายไหม
มิตามะ ตอนนี้ของดีจริง ได้ฟัง อ้อย สุมิปเปะ ฮานะคานะ ครางก็คุ้มแล้ว
อยากดูขายฝันให้ไปดูคุโบะ เล่นซะเบาหวานขึ้น
อานนกำลังคุยเรื่องนี้กัน https://boards.4channel.org/a/thread/253207499
พึ่งดู boku no kokoro yabai yatsu มา แม่ง underrated ชิบหายเลย ในพวกโพลพวกไรแทบไม่เห็นมีคนพูดถึง แต่เรื่อง romance กับ relationship progression ดีสุดเท่าที่เคยดูมาละมั้ง
สคิปโลฟเฟอ กุชอบความสามสาวกอดกันเป็นวงหมุนๆจัง 555 ภาพเดียวกับเพื่อนกุเวลาเปิดเทอมจริงๆ
tengoku daimakyou กำลังว่าจะดูไปเจอเม้นว่านางเอกโดนข่มขื่นจริงดิ
เออ ดีจะได้ไม่เสียเวลาดู55
กุฮาตรงที่เรื่องมันเป็นexของแพล็ตฟอร์มอย่างดิสนี่พลัสนี่แหละ ไอ้สัสตั้งกะแบล็คร็อคเอมเพรสละมึงได้สกรีนเรื่องที่ให้ทุนไปทำก่อนบ้างปะวะ เรื่องที่แล้วหุ่นข่มขืนเด็กหาแม่พันธุ์ เรื่องนี้ข่มขืนอีกแล้ว
ไอ้สัสมึงช่วยเลือกที่เข้าดูภาพลักษ์แพล็ตฟอร์ม เน้นครอบครัวมึงหน่อยไหม ประเด็นคือในแอพมันจัดมาอยู่ในหมวดปนกะหมวดเด็กไง 55
ดูโบขุยาไบเเล้วชอบ อยากรู้ว่าช่วง5ปีที่ผ่านมามีรอมคอมเรื่องไหนสนุกมั่ง กูเเทบไม่ได้ดูเลย รู้สึกเรื่องล่าสุดที่กูดูจะเป็นเรื่องทาดะอะไรซักอย่างที่รักกับเจ้าหญิงเเล้วเเยกทางกัน
>>945 ที่มันได้คะแนนน้อยใน mal เพราะ Bokuyabai 2 ตอนแรกมันเป็น normie filter เรื่องนี้อะ เจอพระเอกเบียวปุ๊บ เลิกดูแล้วให้คะแนนกัน 1-3
ถ้าผ่านตอน 3 ไปได้จะเข้าว่าทำไมมันเซ็ตให้พระเอกช่วง 2 ตอนแรกมัน edgy ขนาดนั้น
คือคะแนนนี่จะเห็นชัดเลยว่า คนดูแค่ 3 ตอนแรกแล้วดรอปแม่งจะให้กันไม่เกิน 3 แต่พวกดูไป 6 ตอน + แล้วมารีวิวจะให้กัน 8-10
คางุยะ มันลอคผลรักไว้แล้วมีแต่คนมาดูกาวกันมากกว่า
เออลืมดูมารินไปเลย ดองไว้นานละเดียวไปดู
>>946 เอาจริงๆ มึงเชื่อตัวมึงเองดีสุด คนเรามันมีเรื่องสนุกไม่เท่ากันอยู่แล้ว อย่างโบคุยาไบที่โม่งแม่งอวยซะเลิศเลอ กูก็ยังว่าเฉยๆอ่ะ ดูไปและตัดสินเองดีสุด
>>926 กูให้พูดอีกที Underrated ตรงไหนว่ะ กูว่าตรงกันข้าม Overrated มากกว่าอีก ไปเพจไหนก็เจออวย เพจไหนโพสถึงตลอด ขนาดในโม่งแม่งยังอวยขึ้นหิ้งเลย ส่วน MAL ได้ 7.5 นี้กูถือว่าเรื่องนี้ได้รับความนิยมดีเลยนะมึง แต่ก็อย่างที่โม่งหลายคนบอก MAL อย่าไปเชื่อมากเลย บางทีพวกก็ปั่นได้
>>955 เพจเจอแต่เพจทำมีม กูเจอเพจอวยอยู่ 2 เพจได้มั้ง โพสถึงก็โพสแต่มีม ถ้าทำมีมเรียกว่าอวยกูว่าคำว่าอวยของเราคงไม่เท่ากัน
ส่วนที่ว่ามึงเฉยๆ อันนี้ว่าอะไรไม่ได้ มัน subjective เรื่องอื่นแม่งแอบชอบกันมา 100 ตอน แล้วก็ทำบทสารภาพรักมาหักดิบ ให้แม่งคบกันเลย ส่วนแม่งเริ่มชอบกันตอนไหนมี flashback มาให้นิดเดียว กูเจอแค่เรื่องนี้ที่มันพัฒนาความสัมพันธ์แบบค่อยเป็นค่อยไปจริงๆ มี progress 1-100 จริงๆแค่นั้นแหละ ถ้ามึงไม่ได้อยากได้อะไรตรงนี้ จะเฉยๆก็ไม่แปลก
กูเบื่อแนวนากะโทโร่แล้ว
>>956 คงจะอย่างนั้นละมึง เพราะกูมองว่าการพูดถึง การนำฉากต่างๆที่น่าสนใจในตัวของเมะมานำเสนอ ให้น่าสนใจให้เกิดการพูดถึง ไม่ว่าจะมีมหรือไม่ ในมุมมองของกูว่าสามารถเข้าข่ายอวยได้นี้ละ
ส่วนเรื่องที่ว่า ความสัมพันธ์ที่ค่อยๆพัฒนาจาก 1 ไป 100 นี้กูก็ว่ามองต่างนะ เพราะกูมองว่าหลายๆเรื่องเขาก็ทำแบบเดียวกัน กูเลยรู้สึกเฉยๆและมองว่าเรื่องนี้ก็ไม่ได้ต่างจากรอมคอมเรื่องอื่นๆสักเท่าไหร่
เพียงแต่มึงอาจจะมองว่าเรื่องนี้มันทำได้ชัดเจนมากที่สุดก็เท่านั้นเอง ซึ่งอันนี้ก็ว่ากันไม่ได้อีกจริงๆ เพราะเป็นเรื่องของ Perspective ด้วย ที่แต่ละคนอาจจะมองกันคนละด้านนี้ละ
เรื่องพระเจ้าโลลิ ยังมีคนตาสว่างจากอาการเมารักจากมือขวา แล้วหันไปใช้มือขวาทำแบบอื่นที่ดีกว่าเดิม คาซึยะแฟนเช่า เมื่อไรจะหายจากการเมารักจากมือขวาสักที แล้วเอาไปใช้กับจิซึรุบ้าง
>>961 ถ้ารอมคอมขึ้นหิ้งขนาดดีสุดในรอบสิบปียี่สิบปีหรือร้อยปี บอกเลยว่าไม่มีว่ะ
แต่ถ้าเอาเรื่องที่ชอบก็มีเยอะ ซึ่งกูก็ขี้เกียจพิมพ์อีก 555 ถ้าเอาแค่เรื่องเร็วๆนี้ ก็มีหนุ่มเย็บผ้านี้ละที่กุชอบ ชิคิโมริกูก็ชอบแต่ตอนจบเหี้ยเกิ้นน เอาซะเหงาเลย มาฮิรุ หรือคุโบะก็โอเคร ประมาณนี้
เอาที่สบายใจ ดูเรื่องที่พิมพ์มาก็ขี้เกียจเถียงละ
เอาจริงๆ แนว romance comedy มันมีระดับขึ้นหิ้งจริงๆ
ถ้าเทียนกับแนวอื่นนี่มันไม่ค่อยมีระดับขึ้นหิ้งเลนน่ะ
ต่อให้เอาแนว Romance คล้ายๆกัน แนว Romance Drama ก็กินขาด
ไอ้ Oreimo นี่ก็ไรู้ว่าระดับระดับขึ้นหิ้งไหนอีก
รอมคอมขึ้นหิ้ง ไม่น่ามีมั้ง ยกเรื่องอะไรมาโดนเขย่าหมดแหละ
คนร้อยพ่อพันแม่ หิ้งของใครมันก็ไม่เท่ากันทั้งนั้น หิ้งของใครคนนึงอาจจะเป็นขยะของอีกคน มันก็เท่านั้น
ป่าวหรอก กูเห็นมันบ่นมานานแล้วว่าไม่อิน ไม่สมจริง ผญ.จริงๆไม่ใช่แบบนี้ ความรักไม่ใช่ผลตอบแทนของความดี กูเลยสงสัยน่ะว่าต้องแบบไหนมันถึงโอเคให้อันดับทอปๆของแนวรอมคอม
school rumble
hi-score girl
คางุยะ
สาวบ้าน
Sakurasou
โทระโดระ
Toradora
Golden Time
Saekano
หนุ่มเย็บผ้าสามม.ปลาย
หอซากุระนี่กูไม่เอาอะเรื่องนึง ไอห่ามันคือเรื่องความเห็นแก่ตัวของพวกมึงที่ก่อความเดือดร้อนให้คนหมู่มากชัดๆ แต่กูเห็นคนอวยกันเวอร์วังกูอ่านแล้วขยะแขยงชิบหายดีที่งานต่อมาแบบรุ่นพี่มันไม่เหี้ยขนาดนั้นแล้ว
ปรัชญาชีวิตทอร์ฟินคือยอมโดนต่อยจนตายไม่ว่ากูจะไม่ตอบโต้เด็ดขาด... กูล่ะปวดหัว
ปัญหาของtoradoraคือมันเก่า สมัยก่อนคือขึ้นหิ้งแต่ถ้ามาดูตอนนี้บางคนอาจจะรู้สึกเชยๆ
ชอบเรื่องgolden timeของคนเขียนเดียวกันมากกว่า รู้สึกมีความเป็นผู้ใหญ่กว่าtoradoraดี ถึงจะเกลียดผีบันริมันก็เหอะ
Blue Orchestra
สรุปแม่งตกม้าตายวะ ดีแค่ตอนจบตอนที่สอง
นึกว่าอย่างน้อยจะดีพอๆ กะ โกหกเมษา
เอาเวลาตั้งหลายตัวไปแก้ปมเรื่องบูลลี่ กะ ความอีโมของพวกตัวเอก
เทคนิคดนตรีอะไร ไม่เน้น
การโชว์เทพอะไร ไม่มี
แถมเผาจนหน้าเบี้ยวไปหมด คงตามดูผ่านๆ ให้จบๆ ไป
ส่วนที่ดีวันดีคืน คือ โอตาคุเอลฟ์
จากที่ตอนแรกดูผ่านๆ พอเริ่มทายอิน ปวศ กลายเป็นตามดูไปเลย
ส่วนที่ฟูนุ่มคงเส้นคงวา ก็ skip and loafer กะ Kubo
ไม่มีใครพูดถึงlove hinaเหรอ ตำนานมังงะยุคเเรกๆ ถถ
ขึ้นทู้ใหม่ จะกลายเป็น summer เลยปะ
Winter
ปิดให้คุณโคมิกับฉากเขียนกระดานดำสุดประทับใจ
Your mom
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.