>>355 แนวโรแฟนหาตัวร้ายที่น่าชื่นชอบยากมาก แถมเขียนร้ายแบบน่ารำคาญ ร้ายดาดๆไร้ชั้นเชิงเหมือนพวกนางร้ายปากแดงละครหลังข่าว ฉันเกลียดแก แกต้องย่อยยับ ฉันจะวางแผนชั่วมาฆ่าแก ทุกอย่างจะได้เป็นของฉัน ตอนจบก็ตัวแตกตายแพ้ภัยตัวเองไปเป็นละครคุณธรรมทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
แต่กูสังเกตนะว่าพวกนางร้ายหรือตัวร้ายที่เป็นที่ชื่นชอบส่วนใหญ่ไม่ได้เกลียดอะไรตัวเอก เหมือนเส้นทางมาบรรจบกันแล้วตัวร้ายมันก็ทำตามหน้าที่ของมันเฉยๆแต่มันแค่ขัดขวางเส้นทางของตัวเอก เป็นอุปสรรคที่ตัวเอกต้องฝ่าไป พอจบเรื่องก็แยกย้ายกันไปไม่ได้โกรธเกลียดกันแบบจองล้างจองผลาญ ตัวร้ายก็มีเส้นเรื่องของตัวเองเหมือนกัน แบบพวกเงามายาหรือทีมฝั่งตรงข้ามที่พระเอกไปแข่งกีฬาแล้วได้เจอกัน ในสนามห้ำหั่นเอาชัยชนะ แต่นอกสนามก็เป็นเพื่อนกัน
หรือไม่แม่งก็เก่งและฉลาดชิบหายจนไม่รู้ตัวเอกจะโค่นลงได้ยังไง ต้องมาเอาตัวรอดไปแบบทุลักทุเลลากเลือดแบบฮะกุเม็ง นาราคุ แถมพวกนี้พอเฉลยมา เป้าหมายที่แท้จริงก็ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรเลย มันก็ต้องการความรักความอบอุ่นไม่ต่างจากคนอื่นๆหรอก เป็นการเพิ่มมิติให้ตัวละครให้ดูมีความเป็นมนุษย์ มากกว่าจะถูกขับดันด้วยความโกรธเกลียดอย่างเดียวแบบพวกนางร้ายในเรื่องแนวโรแฟนน่ะ