Last posted
Total of 1000 posts
>>893 https://twitter.com/trademark_bot/status/1635131081098764290?s=46&t=6UpETyxHKtqSTFL_2adsAA มันเป็นทวิตบอทเวลามีคนจดทะเบียนลิขสิทธิ์คนเลยเข้าไปส่องกันตลอดพวกไรเดอร์ใหม่ ซึ่งอันนี้ของชูเอชะจดทะเบียนโลโก้คนเลยลือกัน
>>885 ถ้าไม่นับลายเส้น กุว่าสองเรื่องนี้เขารีเสิร์ชมาเยอะนะมึง วันทองค่อนข้างเป๊ะเรื่องเสื้อผ้าหน้าผมตามยุคสมัย เซ็ตติ้งก็วางมาแน่น เล่นกับจุดบอดไทม์ไลน์เรื่องได้ดี
ส่วนบุษบาคืออ่านมาหลายเรื่องเลยยำๆรวมกันแล้วออกมาฮาดี ได้เห็นตัวละครจากวรรณคดีนอกเวลาเรียนหลายๆเรื่องละดีใจ ที่เคยอ่านๆมาสมัยมัธยมมีประโยชน์ตอนอ่านเรื่องนี้นี่แหละ55
น้องริริก้าแม่งฮาดีว่ะ555 คนวาดเข้าใจใส่ช่วงมุกตลกแทรกในงานภาพสวยๆเลยไม่ขัดมู้ดมาก กูละอย่างชอบฉากองครักษ์มันหลอกน้องออกจากสลัมไปหาแม่ว่าป่วย แม่งล้อเป็นน้องวิ่งแข่งกีฬาเลยอะ555 คอยตบมุกเป็นกรรมการวิ่งตามโบกธงเป่านกหวีด ฉากล้อการ์ตูนตาหวานก็มาในมโนน้องที่แม่เข้าวังไปตกจักพรรดิ อย่างจี้555 ส่วนพระเอกนี่แม่งก็เบียวสัสฉากเปิดตัว แม่งหยิบดอกไม้โปรยหัวตัวเอง555 ยังกะตัวร้ายเล่นใหญ่อะ สร้างซีนเปิดฉากให้ตัวเองเลย เห้มาก555
แต่แม่งก็แอบซึ้งอยู่นะ ภาพโทนสดใสตามสายตาน้องอะที่ยังมองโลกใสๆแบบเด็กน้อยอยู่ แต่แม่งโมเม้นแม่ลูกก็ทำกูน้ำตาซึมเลย แม่งของดีหายาก แม่ไม่ตายแล้วรักลูกมากๆด้วย
>>911 ตอนกูอ่านนิยาย กูรู้สึกว่าน้องมันไม่ได้น่ารักเท่านี้ แต่พอทำมังฮวาแล้วจังหวะเดินเรื่องแม่งโคตรดี แทรกมุกได้ฮาชิบหาย ตอนแม่บอกว่าได้แต่งงานกับจักรพรรดิและหนูจะได้เป็นเจ้าหญิง นางเอกแม่งมโนเป็นการ์ตูนโชโจยุคเก่าแบบหน้ากากแก้วกับกุหลาบแวร์ซาย ที่ตัวละครแนวนี้ต้องทำผมม้วนหลอด ตาเป็นประกายปิ๊งแว้บ มีกุหลาบเป็นแบ็คกราวน์ตลอด อันนี้แม่งอย่างฮา กูอ่านนิยายแล้วเฉยๆ แต่อ่านการ์ตูนเสือกชอบซะงั้น เพราะจังหวะเดินเรื่องกับจังหวะเล่นมุกแม่งดีนี่ล่ะ 555555555
>>912 +10 ตัวเรื่องก็ดีอยู่ละ พอมีเส้นสวยมาช่วยเสริม เซ้นคนวาดก็ดีจัด ยกระดับความปังไปอีกเลยจ้า แม่งดีงามไปหมด คนวาดเรื่องนี้จัดแสงเก่งแบบกูว่าองค์หญิงแสงแม่งจ้าละนะ แต่เรื่องจ้ากว่าจนแสบตา แต่ก็ไม่ดูเยอะแบบองค์หญิงแสงอะ มันมู้ดกันดีว่าเออสื่อถึงความสดใสของน้องริริ ที่มองโลกในแง่ดีสุดๆ ถึงจะอยู่ในสถานการณ์แย่ๆแบบทำงานครั้งสุดท้าย ยังจัดแสงแบบสว่างนะแต่โทนก็ดูหม่นนิดๆสื่อถึงความสิ้นหวังของน้องที่เพิ่งโดนแม่ขโมยเงินไป หรือตอนจัดงานเลี้ยงน้ำชาแล้วโดนรัชทายาทเท ก็จัดแสงแบบทั้งที่เวลามันพลบค่ำละ แต่น้องคิดในแง่ดีจนบรรยากาศไม่ดูหดหู่ขนาดนั้น ยังดูสว่างอบอุ่น
สมละที่น้องจะตกคนได้ง่ายๆจนข้ารับใช้เปย์ใจให้รัวๆ คือแม่งน้องซื่อบริสุทธิแต่ก็กร้านโลกเบาๆ เป็นเด็กดีที่รู้จักปรับตัวไม่ได้โลกสวยโง่ๆ น้องแม่งควรได้รับความรักมากจริงๆ สมละที่แม่นางจะเสียใจมากที่รูทก่อนแม่งโง่ด่าทอลูกไม่เห็นค่าลูก ลูกยอมตายแทนยังไม่เข็ด พอได้ย้อนเวลาแม่งค่อยใช้คุ้มหน่อย สำนึกผิดกับลูกแล้วทุ่มเทความรักให้ลูกมากๆ ใช้สปอยให้เป็นประโยชน์โดยที่ยังยึดหลักลูกฉันต้องมาก่อน ถ้าเรื่องอื่นอาจมีถอยให้รัชทายาทหรือขุนนางตัวตึงมั่ง เรื่องนี้คือไม่จ้าลูกกูก็สำคัญ ถ้ากล้าทำให้ลูกกูเสียใจ เดี๋ยวมึงได้น้ำตาตกในยิ่งกว่าลูกกูแน่
เออแล้วก็ตัดเลี่ยนดี ถ้าปกติพล็อตงี้เราจะเห็นคู่แม่มาเป็นพระเอกนางเอกเดินเรื่องกันใช่มะหวานใส่กันจนเลี่ยน มีลูกน้อยมาคอยแซมเป็นสีสัน เรื่องนี้กลับกันคือให้ลูกเดินเรื่องในอีกมุมเลย ได้เรียนรู้ไปพร้อมกับเด็ก ส่วนคู่แม่ก็เป็นตัวเสริมแทน สวีตกันหลังม่านไป
กุเคยอ่านรีวิวนิยายเรื่องนี้ เห็นรีวิวไปทางเดียวกันว่าไม่มีไรมาก คงเพราะทำเว็บตูนออกมากดีด้วย เสียงตอบรับต่างจากนิบายเลย นับถือว่ะ กุชอบซีนแทรกมุกเหมือนกัน แม่งตลกแบบไม่ฝืนดี ชอบมาก 555555
คุณแม่ทำสัญญาวิวาห์ กำลังอ่านเม้นท์ตอนล่าสุด เกี่ยวกับหัวขาวๆ เพลิน มีคนมาบอก คู่แม่ลูกคู่นี้เหมือน ไดอาน่า อต กูอารมณ์เสีย ชิบหาย
>>914 นิยายมันไม่ตลกเท่ามังฮวาด้วยน่ะ โชว์แต่ความน่ารักของนางเอกกับครอบครัวคลั่งรักของนางเอกไม่ค่อยตลก ตลกอยู่ซีนเดียวคือซีนที่นางไปโวยวายกับจักรพรรดิว่าอย่ารังแกแม่หนู แต่มังฮวามันบียอนด์กว่าที่มันแทรกมุกมาทุกช่วงได้ฮาสัส ฉากนางเอกมโนเรื่องราวเป็นพล็อตการ์ตูนตาหวาน ฉากเปิดตัวพระเอกหัวขาวที่โปรยดอกไม้ใส่หัวตัวเอง ทำออกมาเบียวและตลกไปสุดทางดี เซนส์เล่นมุกของนักวาดและนักวางสตอรี่บอร์ดแม่งเจ๋ง
ลูกสะใภ้จำกัดเวลากลับมาลงต่อเรียบร้อย กูยังคงรอเมดพลังวิเศษต่อไป..........
>>917 เป็นเรื่องที่กูคิดว่านางเอกมันฉลาดมีไหวพริบมากๆ ถึงมันรู้สปอย แต่หลายอย่างคือด้นสดหน้างานล้วนๆ เอาตอนล่าสุดที่ญาติจะมาหาเพื่อเกาะ นางคิดแผนไล่ญาติแบบเนียนๆเลย ไม่ออกหน้าทำตัวแรงๆ ไม่สร้างศัตรู ไม่เฟียซฟาดห่าไรทั้งนั้น ใช้วิธีเป็นมิตรนะแต่เอาให้มันรู้สึกไม่อยากอยู่จนต้องเผ่นไปเอง กูถึงว่านางฉลาดไง
>>916 เห็นพล็อตดูแหวกกูก็นึกว่านิยายจะสนุกมากๆๆนะเนี่ย ส่วนใหญ่มันฮวาที่อ่านเจอแต่คนบอกนิยายสนุกแต่แปลงเป็นตูนห่วย เข้าใจว่าด้วยข้อจำกัดของนิยายมันเล่นมุกแบบเห็นภาพเหมือนในมันฮวาไม่ได้ด้วยแหละ อยากรู้เลยว่าเรื่องไหนบ้างที่นิยายปังแถมทำเป็นมันฮวาก็ดีเลิศพอกัน
แต่กูชอบใจที่ให้ดำเนินเรื่องในมุมน้องริริก้าเหมือนกัน ถ้าให้แม่มาดำเนินเรื่องอาจเป็นแนวย้อนเวลาอีกเรื่องที่โดนกลบไปเงียบๆ เผลอๆนักอ่านด่าแม่แล้วเลิกตามตั้งแต่ช่วงแรกๆด้วยมั้ง555
>>919 จะว่าไม่สนุกก็ไม่เชิงหรอก แต่มันไม่ค่อยตลกเท่าไหร่ ขายความน่ารักมุ้งมิ้งของนางเอกเด็กน้อย แต่มังฮวามันใส่สุด ในนิยายไม่มีฉากนางเอกมโนเป็นพล็อตการ์ตูนโชโจตาหวาน แต่มังฮวาใส่เข้ามาเพื่อขายขำเสริมความน่ารักให้คาแรคเตอร์ของน้อง นี่สิวะการดัดแปลงที่ดี 55555555555555
โอปป้าซึงฮยอนดันบาร์ผัวแห่งชาติขึ้นไปสูงงงงงมาก จากนี้ถ้าได้ไม่เท่า ไม่เรียกผัวแห่งชาตินะโว้ย โอ๊ยดีงามชิบหาย
สัญญาวิวาห์สนุกสมคำอวยโม่งจริงว่ะ น้องริริก้ามองโลกได้สมวัยเด็กมาก ชอบการที่น้องเป็นคนความรู้สึกไว พอเจอสถานการณ์น่ากลัวก็จะปรับบุคลิกตัวเองให้นิ่งแบบนิ่งไปเลย เป็นกลไกป้องกันตัวเองแบบนึงสินะ ความโลกสวยก็สมเหตุสมผลเพราะถ้าน้องไม่โลกสวยคงใจพังไปนานแล้ว จากนี้ก็มีความสุขมากๆนะลูกT T
ป.ล.กุชอบจักรพรรดิเรื่องนี้ ใช้คำว่าคุณพ่อมือใหม่ได้เต็มปากมาก รักแม่เขาแต่ก็โอเคกับลูกสาวเขาด้วย ผชแบบนี้หาได้อีกที่ไหนวะ ประเสริฐมาก คุณอัศวินธานก็ใจดีมาก ตอนที่มานั่งดื่มชาแทนนี่กุน้ำตาคลอ ใส่ใจความรู้สึกเด็กมากT T
>>927 กูว่าหลายเรื่องเลยที่เด็กมันไม่มีความน่ารักเพราะมันขาดความคิดหรือจินตนาการไร้สาระแบบเด็กๆไปอะ เด็กที่ยังไม่เข้าใจเรื่องทางโลกหรือเรื่องผู้ใหญ่ ก็คิดออกมาได้แค่มุมมองตัวเองที่ยังเด็กและประสบการณ์ชีวิตน้อย แบบน้องริริที่ได้ยินว่าคุณแม่โดนกวนทั้งคืน แต่ไม่รู้เรื่องเซ็กส์ ก็คิดได้แค่โดนรังแกก่อกวนเฉยๆ แต่เด็กเรื่องอื่นเหมือนพยายามปั้นแต่งให้อยู่ในกรอบที่ผู้ใหญ่คิดว่าน่ารักแค่นั้น แต่ยังไม่เห็นสัมผัสได้ถึงความน่ารักที่มาจากภายใน
ส่วนฝ่าบาทนี่เหมือนคนอดอยากมานาน คุณแม่แกสวยแถมยังเป็นเมียแต่งก็เลยไปจัดทุกคืนเลยเหรอวะ 55555
เออว่าเเต่น้องริริก้าจะมีคู่ด้วยปะ มีสปอยนิยายไหม
>>929 ต้องเข้าใจว่ะ แม่งตำแหน่งคือมีแต่ไฮยีน่าล้อมรอบ จะหาสาวบำเรอมาแก้อยากก็ไม่ได้เดี๋ยวเจอนารีพิฆาต พอหม่อมแม่มาเลยเอาซะคุ้มเลย555
>>930 จริง สวยสะเด็ดขนาดนั้นทิ้งได้ไงวะ ต่อให้บอกว่าหนีหนี้ก็เหอะ แต่แม่งไหนๆก็เลวแล้วจะไม่มีเสี้ยวความหวงหน่อยเหรอว่าเออกูได้อีนี่เป็นเมียสวยสัส ๆ จะเก็บไว้ในฐานะเมียน้อยแก้หงี่ก็แล้วกัน
>>925 ความโลกสวยของน้องนี่กูว่าฟีลคล้ายๆสาวน้อยไม้ขีดไฟ คือสภาพรอบตัวบัดซบแค่ไหนแต่ยังขอมโนปลอบใจตัวเองเพื่อให้รอดผ่านไปวันๆ อย่างสาวน้อยไม้ขีดไฟคืออยูากลางหิมะหนาวๆ ท้องหิว เลยมโนถึงการกินอาหารอร่อยๆอยู่ในห้องอุ่นๆ ฝันถึงคุณย่า ถึงสุดท้ายจะขิตก็เหอะแต่น้องก็มีความสุขก่อนตายอะนะ
ริริก้าก็ประมาณนี้อะ อย่างช่วงหลังเลิกงานก็ยังมโนว่าพ่อจะมารับไปอยู่ด้วย กลับมาพร้อมเงินทองมากมายแล้วจะสุขสบาย ทั้งที่ความเป็นจริงคือไม่มีทางอะ พ่อเหี้ยทิ้งลูกเมียไปแบบนี้มันจะมีสำนึกกลับใจมาตามหาลูกเมียในสลัมเหรอวะ ไหนจะแม่ที่พอสิ้นหวังจนเลือกกินเหล้าย้อมใจเมาได้ที่ก็ตีลูกอีก แล้วอายุแค่แปดขวบต้องทำงานงกๆ หาเงินเข้าบ้าน ชีวิตบัดซบเชี่ยๆ จนน้องต้องโลกสวยปลอบใจตัวเองไปวันๆไม่งั้นใจพังไปนานละ ไอ้การมโนทุกวันว่าพ่อจะมาหา เก็บเงินแล้วฝันหวานว่าจะซื้อไก่ซื้อม้า โคตรห่างไกลความเป็นจริงเลย แต่นั่นแหละมันทำให้น้องอยู่รอดมาได้ยันโตโดยไม่กลายเป็นคนเชี่ยไปก่อน
อย่างที่มีคนว่าเลยอะ วันเฉลิมเวอร์ชั่นมังฮวา555 นอกจากจะดูแลแม่ขี้เมาอย่างดี ยังเป็นโคตรเด็กดีจนน้ำตาจะไหล ทั้งที่รอบตัวแม่งบัดซบชิบหาย
เรื่องแม่ทำสัญญาวิวาห์นี่ ตอนแรกเห็นลายเส้นภาพหัวกับหน้ากิจกรรมคล้ายพวกปกนิทาน/นิยายมาก
เลยคิดว่าตลค.จะแข็งๆเป็นหุ่นทั้งเรื่องแน่ๆก็เลยปล่อยผ่าน
ถ้าไม่เจอโม่งคุยในนี้พอดีก็เกือบพลาดของดีไปแล้วกุ 55555
>>935 วันเฉลิมมันรักแม่มันเว่อร์เกินอะดิกูว่า มีแต่ด้านรักแม่กตัญญู แต่ไม่เห็นด้านอื่นเลย โตไปถ้าไม่เป็นพระตัดกิเลสไปหมดก็ฆาตกรโรคจิตล่ะวะ ดูบกพร่องทางอารมณ์มาก โดนป้อนโปรแกรมกตัญญูใส่หัวอย่างเดียวจากทุกคน
ส่วนน้องริรินี่ยังเด็ก มีหลากหลายอารมณ์ ประมวลผลเองได้ ความกตัญญูไม่ได้มาจากการที่ทุกคนกรอกหูว่าต้องตอบแทนพ่อแม่ แต่เอาจริงๆโดนแม่ตบตีด่าใส่ทุกวันก็ยังรักได้นี่ ความเป็นเด็กนี่มันมหัศจรรย์ดีเหมือนกันนะ
>>933 หัวขาวนี่กุชอบความโปรยดอกไม้ให้ตัวเองมาก ตรก5555555
>>935 อย่างน้อยในเรื่องคนที่น้องรู้จักในสลัมก็ไม่เชี่ยหมดนี่แหละน้องเลยอยู่รอดมาได้ ทั้งพี่คนขัดรองเท้า ทั้งตาลุงที่ยอมเอาน้องมาทำงาน(แม้นิสัยจะไม่ได้ดีก็เหอะ แต่อยู่ในระดับพอรับได้เพราะไม่ได้ทำร้ายเด็ก) แถมรอบตัวน้องก็มีคนเตือนเรื่องแม่ด้วย ตาลุงบางคนก็ให้ตัง น้องแม่งยังมีบุญอยู่ที่ได้อยู่ในดงสลัมที่คนนิสัยดีในระดับนึง(ไม่นับเรื่องภาษาที่น้องไปเก็บมานะ5555 อันนั้นสงสารตาอัศวินมาก หูพังละมั้ง55555)
>>935 วันเฉลิมมันคาร์ด้านเดียวเกินไปอะ ตอนเด็กกุดูยังสงสัยเลยว่ามันจะทองแท้กลางดงคนเชี่ยอะไรได้ขนาดนั้นวะ ในเรื่องก็ไม่ได้เจอคนดีๆขนาดนั้นเลยนะ(พ่อมีมาเยี่ยมบ้างนานๆครั้ง) น้องริริก้ายังดูสมจริงตรงที่โตมาโอเคเพราะยังมีคนดีๆในสลัมที่ไม่เอารัดเอาเปรียบน้อง+ให้ความเอ็นดู แถมที่น้องโตมาน่ารักไม่ใช่เพราะเนื้อแท้ที่เป็นคนดีอะไรแบบนั้นนะ แต่เป็นเพราะน้องใช้มโนชวนฝันรั้งให้ตัวเองไม่ใจพังไปก่อนต่างหาก
ทำไมมีเเต่คนบอกหัวขาวเบียวมันเบียวยังไงน่ารักออกเเค่อวยตัวเองน่ะ55555
>>943 เค้าโครงเบียวจริงๆแหละเพราะนักวาดก็ชอบแซวด้วยการเอาตูนเก่ามาเล่นมุกอะ ไอ้ท่าโปรยกุหลาบใส่ตัวเองละพูดจาแบบคุณชายที่สนใจยัยหนูนี่มันเซ็ตติ้งคุณชายวัยเบียวของตูนสมัยชัดๆ55555555 ฟีลคุณชายเล่นใหญ่ชั้นมันหล่อเริศ*โปรยกุหลาบ*พร้อมพูดอะไรชวนจั๊กจี้ใจ ให้นึกถึงเรื่องโฮสคลับอะ เบียวๆแบบคุณชายแนวนั้น555555 น่ารักดี เอ็นดูมากแต่แม่นางเอกแม่มช็อตฟีลบอกเออ เด่วไอ้นี้อีก..ปีก็...ละ อ้าวเห้ย งงเป็นไก่ตาแตกสิครับ555555555
แค่รัชทายาทไม่ใช่พระเอก กูก็โล่งใจ
โล่งจริง คนอ่านแล้ว ขอถามอีกข้อดิ มันมีแบบหึงน้องเปล่าวะ หรือแค่พี่ชายใสๆ แบบพวกบ้านพันธสัญญาบุตรสาว
เพราะอยากให้คุณเข้าใจไทยล่าสุด ชอบอย่างตรงที่ยังให้วินเทอร์ติดนิสัยคิดแบบแง่ร้ายที่สุดไว้ก่อนนี่แหละ เรียลตรงที่อะไรที่ติดตัวมาแต่เด็กมันไม่เปลี่ยนกันง่ายๆ แต่ก็เข้าใจที่แม่งกลัวนะว่าถ้ามีลูกกันไม่ได้แล้วจะขอเลิก เพราะผู้หญิงบางคนนี่ใจเด็ดแบบนั้นจริง อย่างออเดรย์ เฮปเบิร์นก็เลิกกับแฟนคนแรกเพราะแฟนมีลูกไม่ได้ทั้งที่รักกันมาก(ออเดรย์แกอยากมีลูกมาก แทบจะเป็นเป้าหมายในชีวิตเลย)
ว่าแต่เผ่าของวินเทอร์นี่สืบสายเลือดกันวุ่นวายดีชิบหาย เลือดแท้มีลูกกับคนเผ่าอื่นได้ แต่เลือดผสมจะมีลูกได้กับคนเลือดแท้เท่านั้น มีลูกกับคนเผ่าอื่นไม่ได้ยกเว้นกรณีพิเศษ แล้วกรณีวินเทอร์กับไวโอเล็ตก็เข้าข่ายกรณีพิเศษที่ว่า แต่เหมือนยังเคลียร์เงื่อนไขไม่ครบ (รึเปล่าหว่า อ่านสปอยมานานจำไม่ค่อยได้ด้วย)
สัญญาวิวาห์นี่กุมองว่าพี่กับว่าที่พระเอกเบียวพอๆกันด้วยนะ คนนึงเก๊กเข้มแต่จริงๆก็นิสัยเหมือนเด็กนี่แหละ อีกคนพูดจาแบบเลี่ยนหูพร้อมใส่เอฟเฟ็คให้ตัวเองตลอด5555 เด็กเรื่องนี้มีแต่คนน่าเอ็นดูว่ะ ขายขำดี
ตุ๊กตาแสนรักของทรราชไทยล่าสุด พระเอกนี่พอเป็นเรื่องนางเอกก็เล่นใหญ่เนอะ เอามานอนวังข้างๆวังตัวเองไม่พอ พิธีราชาพิเศกยังจับมานั่งข้างตัวที่ปกติเป็นที่นั่งเมียจักรพรรดิเหมือนจะประกาศว่าคนนี้เมียกูอีก แบบนี้ข้าราชบริพานจะซุบซิบก็ไม่แปลกอะ
มีแค่เรื่องนางร้ายสังหารใช่ไหม ที่นางเอกไม่คิดจะยึดร่างที่สิงเป็นของตัวเอง ส่วนเรื่องอื่นๆนี่พอได้สิงก็ตีเนียนเป็นเจ้าของร่าง ไม่ได้คิดเผื่อไว้เลยว่านั่นไม่ใช่ร่างของมึง ถ้าวันนึงเจ้าของร่างกลับมาล่ะ
>>956 ผัวน่ะเลิกได้ แต่มันก็สร้างความเจ็บปวดกันหมดทุกคนนะเว้ย คิดภาพเมียที่เมื่อวานนอนกอดกัน บอกรักกันอยู่ๆดีตื่นมาวันนี้เมียบอกกูไม่ใช่เมียมึง เลิกกันเถอะ คนมันก็เสียใจและงงนะเว้ยว่ามันเกิดอะไรขึ้น ยิ่งมีลูกก็ยิ่งมีพันธะเยอะแยะอีก ปัญหามันไม่จบแค่เลิกกันนะเว้ย สมมติแต่งกันแล้วกู้เงินผ่อนบ้านด้วยกัน ช่วงเวลาที่หายไปไอ้คนสิงร่างมันเอาไปทำอะไรบ้าง สมมติเป็นเรื่องเหี้ยๆ เจ้าของร่างกลับมาก็ซวยไง แต่ถ้าเอาไปสร้างเพื่อนสร้างมิตรภาพ ทุกคนก็ชอบอีคนมาสิงร่างไง ไม่ได้ชอบเจ้าของร่างตัวจริง แบบอีนางร้ายนิสัยเหี้ยพอมีสาวทะลุมิติเข้าร่างแล้วนิสัยดีอ้อนคนนั้นคนนี้ พ่อแม่ก็เลยรัก ไม่มีใครรักอีนางร้ายเลย เฮิร์ตไปอีก
>>958 กูจะสื่อว่ามันไม่ใช่ burden ของคนที่กลับมาขนาดนั้นถ้าไม่โอเคกับคสพ.กับคนรอบตัวหลังตัวเองกลับมาน่ะ ถึงจะทำใจยากหน่อยแต่เจ้าตัวไม่ได้ผูกพันด้วยแต่แรกอยู่แล้วอยากจะหนีไปเปลี่ยนสังคมมันก็ทำได้ไง ไอ้เรื่องที่จบที่ฆตต.อันนั้นกูก็คิดว่าตัดสินใจเอ็กตรีมไปหน่อย ทำไมต้องเอาตัวเองไปผูกกับคนที่ไม่เคยรู้จักหรือสนิทด้วยขนาดนั้นมันเริ่มใหม่ตามที่ใจมึงชอบได้เว้ยถ้าคนรอบข้าง(ในสมัยมีคนมาสิง)ปฏิเสธอะ ไม่ใช่ว่าถ้าโดนรีเจคแล้วมึงจะสูญสิ้นเงินในบัญชี ความรู้การงานและสถานะพลเมืองตามกฎหมายซักหน่อย
อยากได้เรื่องที่แบบสาวทะลุมิติเข้าร่าง ส่วนเจ้าของร่างติดอยู่ในร่างเหมือนกันแค่ควบคุมร่างตัวเองไม่ได้ ทำได้แค่มองอย่างเดียว(แต่คุยจิตสื่อถึงกันได้)ละสาวทะลุกับเจ๊เจ้าของร่างตีกันเองตลอด คนนอกก็คิดว่าอินี่มันบ้าไปแล้วคุยคนเดียว55555
>>960 ไอ้เรื่องนั้นกูว่าจุดที่ทำให้นายเอกฆตต.มันคือการที่ไม่มีใครยอมรับหรือรักนายเอกตอนที่นายเอกเป็นเจ้าของร่างเลย ทุกคนถามหาแต่คนสิงร่างหมด มันก็น้อยใจดิว่ากูเกิดมาเป็นสิบปีไม่มีใครชอบกูเลยเหรอ ครอบครัว เพื่อนฝูง คนที่เรารักไม่ชอบเราแต่ชอบคนที่สิงร่างเรามากกว่าแล้วเราจะสำคัญยังไงล่ะ
ไอ้เพื่อนฝูงที่คนสิงร่างสร้างมาน่ะตัดขาดได้ แต่ถ้าเป็นคนในครอบครัวมึงจะตัดออกยังไง จะตัดพ่อกับแม่ทิ้งออกไปจากชีวิตเลยมั้ยถ้าพ่อแม่ไม่ได้เป็นพ่อเหี้ยแม่เหี้ย แต่แค่ชอบลูกคนที่มีวิญญาณใหม่สิงในร่างมากกว่าลูกคนเดิมของตัวเอง
>>964 แต่ถ้าความสัมพันธ์ดีจะตัดขาดจากพ่อแม่พี่น้องยังไง จะไม่เสียใจปวดใจเลยรึ ถามตัวเองก่อนว่าจะสามารถตัดขาดมองพ่อแม่เป็นคนอื่นไปเลยไม่ข้องเกี่ยวกันได้เลยมั้ย ถ้าคิดว่าเราเจ็บได้ พ่อแม่ก็เจ็บได้เหมือนกัน อันนี้พูดในกรณีมีความสัมพันธ์ดีต่อกันนะ ไม่ได้เป็นพ่อแม่เหี้ยมาจากไหน
>>965 ถ้ามันดีกันมากจริงๆก็ออกแนวตีตัวออกห่างไปก่อนซัก3-5ปีค่อยมาเจอกันใหม่ก็ได้มั้ง ไปทำงานไกลๆอะไรก็ได้ผ่านไปหลายปียังไงมันก็จำอะไรกันได้ลางๆแล้วส่วนใหญ่ก็จะจำส่วนดีๆกันมากกว่าเพราะคิดถึง จะทำตัวยังไงหลังเจอกันอีกทีคงได้แหละเพราะกาลเปลี่ยนคนเปลี่ยนได้ ความคาดหวังว่าจะทำตัวยังไงควรจะทำยังไงไม่สูงเท่าเจอกันทุกวัน พูดในแง่ว่าชีวิตไม่สิ้นถึงขั้นต้องฆตต.ไงเว้ย55555555555
>>967 ก็คงจริงแหละมึงว่าดิ่งได้ คนเป็นซึมเศร้าก็คงถึงตายแต่ถ้าคนมันไม่ใช่คนซึมเศร้าแต่แรกมันก็ลุกไหวไง พูดแบบเจ็บๆคือต่อให้มึงไม่ได้ไปไหนคสพ.ก็ไม่เปลี่ยนไปอยู่แล้ว จะกลับมาแล้วคนอื่นรักคนอื่นในร่างตัวเองมากกว่าให้เศร้าใจเล่นก็ไม่ทำให้ความคาดหวังในชีวิตเปลี่ยนไปเท่าไหร่ ควรชินนะมึง🥹ถ้าออกแนวทำตัวหงิมๆจืดๆคนรอบข้างเลยไม่ใส่ใจก็น่าสงสาร ถ้าเป็นอีดอกแล้วคนเกลียดมันก็คือมีที่มาที่ไป(…)
>>968 ถ้าเอาในเรื่องนั้นคือนายเอกรู้สึกไร้ค่า ไม่มีที่ยืน ไม่มีใครต้องการไง เป็นลูกแม่มายี่สิบกว่าปี แต่แม่ไม่เคยรู้เลยว่าชอบกินอะไร ทำแต่ของโปรดของคนที่มาสิงร่างให้กินทั้งที่นายเอกมันไม่ชอบกินอันนี้ แต่แม่ก็ไม่รู้ไง เพราะไม่ได้เอาใจใส่ขนาดนั้น จำได้แค่ของคนอื่น แต่ลูกตัวเองไม่ได้จำ แบบคิมจียองอะ พ่อไม่เคยรู้ว่าลูกชอบกินอะไรจนแม่ต้องระเบิดอารมณ์ออกมาว่าลูกไม่เคยมีความสำคัญเลยใช่มั้ยถึงไม่คิดจะจำบ้าง มึงเข้มแข็งก็ดีไปไง แต่บางคนก็ไม่ได้เข้มแข็งขนาดนั้น
>>970 ก็แบบทะลุมิติสิงร่างทั่วๆไปไง ก่อนหน้านั้นความสัมพันธ์กับคนรอบตัวไม่ค่อยดี แต่สาวทะลุมิติเป็นกาวใจให้กลับมาดีขึ้น คนก็รักสาวทะลุมิติ ไม่มีใครรักเจ้าของร่างเลย อันนี้ก็เป็นสถานการณ์ที่ถ้าสาวทะลุมิติหายไปแต่เจ้าของร่างต้องกลับมาอยู่ในที่ที่เขาไม่เคยต้องการเราเลย มันจะเป็นยังไง
เข้ามาดูติ่งเกาหลีแยกร่างคุยกับตัวเอง เปลี่ยนสำนวนตัวเองบ้างนะน้อง
>>972 เรื่องมันก็มีรายละเอียดเยอะกว่านั้นน่ะ คนมาสปอยก็เล่ารวบๆไงว่าทำไมนายเอกมันดิ่งขนาดนั้น กูก็พูดย้ำแล้วย้ำอีกว่านายเอกมันต้องมาอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่มีใครต้องการมันจริงๆเลย เพื่อน พ่อแม่ คนสนิท ทุกคนชอบคนมาสิงร่าง แต่ตัวนายเอกตัวจริงไม่มีใครชอบ ทุกคนคิดถึงและเฝ้ารอคนที่มาสิง แล้วถามนายเอกว่าคนนั้นเมื่อไหร่จะกลับมา นายเอกมันก็นอยด์สิว่ากูไม่เคยมีความสำคัญกับใคร จะหายไปก็คงไม่เป็นไร ไอ้คนทะลุมิติมึงเอาร่างกูไปเลยละกันเพราะพวกเขารักมึงมากกว่ากู มึงมาทุกคนแฮปปี้กว่า มันเป็นอารมณ์ประมาณนี้ล่ะว่ะ
ดัชเชสเรือนกระจกนี่ควรค่าแก่การซื้อมั้ยวะเพื่อนโม่ง ใครเคยอ่านแล้วรีวิวที กูลังเลอยู่เห็นลดราคา
>>976 สำหรับกูคือไม่เลย พ่อเหี้ยจองล้างจองผลาญลูก หาว่าลูกสาวทำเมียตัวเองตาย ทั้งที่มันเป็นอุบัติเหตุ ลูกโตมาแบบซึมเศร้า เห็นผู้ชายถูกใจเลยคว้ามาแต่งงานเลยจะได้หลุดพ้นจากบ้านเหี้ย แต่เสือกมาเจอผัวเหี้ย เกรงกลัวพ่อนางเอกก็เลยเมินเฉยกับเมีย แถมอีพ่อเหี้ยยังใช้อำนาจกดดันแถมยังเอาผลประโยชน์เข้าล่อให้ลูกเขยทำความเจ็บช้ำให้ลูกสาวตัวเองได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แน่นอนว่าผัวเหี้ยแบบนี้ก็รับข้อเสนอ
ลูปแรกนางเอกมีแผลใจกอดลูกไม่ได้เลยโดนผัวที่เอากิ๊กเก่าเข้าบ้านมาช่วยเลี้ยงลูกให้ นางเอกก็ตายไปเฉาๆ ลูปสองกลับมานางเอกไม่สนผัวแล้ว มุ่งสู่การเลี้ยงลูก อีผัวจะไปทำเหี้ยทำเลวที่ไหนก็ไปอย่ามายุ่งกับกู แต่อีผัวมาตามคลั่งรักแทน เพราะอีผัวก็ย้อนเวลากลับมาเหมือนกัน หลังจากที่ลูปแรกโดนลูกฆ่าตายเพราะรู้ว่าอีพ่อเหี้ยนี่ปล่อยแม่มันตาย มันก็เลยมาขังพ่อให้อดตายไปเองในบ้าน เหมือนจะสำนึกได้เลยมาคลั่งรักเมียไม่เอากิ๊กแล้ว แต่เมียก็ไม่แคร์มึงแล้วเหมือนกัน
พ่อนางเอกแม่งก็ระยำเกินคน จองเวรลูกสาวแบบไม่ใช่ลูกมึง เกลียดที่ทำเมียมันตาย ทั้งที่มันก็เป็นอุบัติเหตุ แต่ไปด่าลูกว่ามึงมันตัวซวยแล้วก็ตามอาฆาตแค้นเหี้ยไรไม่รู้แบบคนประสาทแดก ควรเป่ากบาลพ่อเหี้ยนี่ทิ้งเพื่อความสงบสุขในภายภาคหน้า
>>978 ผัวเก่านั่นล่ะพระเอก มันก็รักนางเอกนะ แต่รักตัวเองมากกว่าถึงได้รับข้อเสนอของพ่อเหี้ย ต้องให้ลูกมาจับขังถึงเพิ่งสำนึกได้ว่ากูทำผิดกับเมีย
แต่กูว่าเหตุผลแม่งก็แปลกๆ เอาลูกแบเบาะให้กิ๊กเลี้ยง แต่ลูกโตมาเสือกมาสำนึกบุญคุณแม่ผู้ให้กำเนิดเฉย ทั้งที่ไม่มีความผูกพันอะไรกันกับแม่แท้ๆเลยด้วยซ้ำ แต่ดันไปโกรธเกลียดแม่ที่เลี้ยงดูมา จริงๆเข้าใจเหตุผลที่โกรธ แต่มันจะไม่มีความผูกพันระหว่างที่ถูกเลี้ยงเลยเหรอ
>>981 กูว่าตรรกะในเรื่องแปลกไปหมดทุกอย่าง ผัวเหี้ยขี้ขลาดได้โอกาสแก้ตัวเลยตามคลั่งรักเมียเป็นบ้าเป็นหลัง ลูกที่ไม่เคยได้แม่แท้ๆเลี้ยงดันมาสำนึกรักคุณแม่จนฆ่าพ่อ อีพ่อเหี้ยของนางเอกจองล้างจองผลาญลูกสาวที่ทำเมียตายเป็นต้นเหตุของชีวิตคู่หลังแต่งงานนางเอกพัง ความแค้นระดับคนโรคจิตแล้วไม่ใช่พ่อลูก ตรรกะแปลกแบบนี้กูอ่านไม่ไหว
>>961 ฝั่งเกาะมีอยู่สองเรื่องมั้งเท่าที่เคยอ่าน
-อันแรกจำชื่อเรื่องไม่ได้ แต่เซ็ตติ้งคือทะลุมิติไปเกิดใหม่ในร่างคุณหนูนางร้ายพร้อมพรให้เป็นที่รักของสรรพสัตว์เพราะนางเอกอยากน้วยพวกขนฟู555 เจ้าของร่างเดิมมีสติอยู่ หลังๆทุกคนในบ้านปฏิบัติกับนางเอกเป็นเหมือนลูกสาวอีกคน+ตั้งชื่อให้ใหม่ อยู่กันแบบตัวฉันอีกคนแบบในyugioh
-เรื่องสอง นางร้ายเรมิเลีย ที่เอมิสาวเกาะตายแล้วมาเข้าร่างตอนเรมิเลียป่วยหนัก วิญญาณเรมิเลียทำได้แต่มองเอมิใช้ร่างตัวเอง คุมไม่ได้ คุยก็ไม่ได้ แต่นานวันเข้าก็รู้ว่าเอมิเป็นคนดีแถมรักในตัวตนเรมิเลียยิ่งกว่าใคร เลยผูกพันกับเอมิเหมือนเป็นเพื่อน เป็นพี่น้องทั้งที่ไม่เคยเจอกันตรงๆ ทั้งสองต่างหวังให้อีกฝ่ายมีชีวิตที่มีแต่ความสุข จนนางเอกเกม(อีดอก)มาทำให้ทุกอย่างพังเพราะกะเหมาผู้ สุดท้ายเอมิก็สิ้นหวังจนวิญญาณหลับลึก นางร้ายเอมิเลียกลับมาคุมร่างแทน และสาบานจะแก้แค้นทุกคนทีาทำให้เอมิเจ็บปวด (เป็นโชโจที่กลิ่นยูริหึ่งมาก555 เรมิเลียเห็นเอมิสำคัญที่สุด)
ถ้าเอาสายผู้ชายอ่านด้วยมี Isekai Tensei Soudouki ด้วยนะอันนี้ 3 in 1
เห็นพวกมึงคุยกันเรื่องคนสิงร่างกะเจ้าของร่าง กุอยากแนะนำเรื่องนี้ (ยังไม่มีeng) 그녀가 없는 세계에 남겨진 것들 คือมันเล่าแบบทามสคิปเลยต้นเรื่อง นางเอกที่ไปสิงร่างคนอื่น อยู่ๆแบบตื่นละเข้าไปอยู่ร่างเจ้าหญิงอะ (เรื่องนี้ไม่ทะลุมิติ เดิมร่างเก่านางเอกก็เป็นลูกสาวเคาน์ที่ถูกทิ้ง) พอได้ใช้ชีวิตมา1ปีก็ตาย แต่ในระหว่างนั้นทั้งพระเอกและคนอื่นชอบและรักเอ็นดูนางเอกมากๆ คือนางเอกชีก็ปมแหละเพราะนางเป็นคนทีาต้องการคงามรักพอไปอยู่ร่างนี้เหมือยได้เติมเต็มสิ่งที่ขาด ทั้งได้รับความรักจากสามี พี่ชาย สิ่งที่นางไม่เคยได้รับอะ แล้วร่างเจ้าหญิงเดิมทีก็อ่อนแออยู่แล้วป่วยออดแอดๆอะ ตามที่บอกอยู่ได้1ปีกว่าก็ตาย แล้วนางก็ฟื้นกลับมาร่างเดิม นางจะเลือกกลับไปบอกความจริงก็ได้นะ แต่ไม่ทำเพราะที่ผ่านมานางได้รับความรักมาพอแล้ว ไม่ได้อยากจะเอาไปทวงอะไรที่ไม่ใช่ของตัวเองมา เพราะตลอดที่สวมร่าง นางรู้ตัวเองดีว่าไม่ใช่เจ้าของร่างอะ พออ่านไปเลยขมๆ นางเอกพยายามปิดบังความจริง ไปพร้อมๆกะคิดจะลืมทุกสิ่ง โดยให้พ่อมดปลุกยาลบความทรงจำ กุอ่านไป40ตอนละ มันเส้าตรงที่เปิดเรื่องมาพระนางรักันนี่แหละ แต่นางเอกไม่ได้อยากสานคสพ.แล้วให้มันจบไปในร่างเก่า TT
>>986 ป่าวๆ ร่างที่ไปสวมเป็นเจ้าหญิง โดนขังในหอคอย ตอนนางเอกไปสิงเลยเพิ่งได้ออกมาจากหอคอยแล้ว ไปปิ้งกะพระเอกเลยได้แต่งงานกัน มันเล่าแบบทามสคิปด้วยอะ พอผ่านไป1ปีกว่าร่างที่ไปสวมก็ป่วยตาย นางเอกฟื้นกลับมาร่างเก่า แล้วทีนี้นางเอกไม่อยากสานคสพ.ต่อก็เลยไม่คิดจะติดต่อทางนั้นไป คือนางเอกคิดเผื่อเจ้าของร่างด้วยอะ ที่ไม่รู้ว่าตายไปแล้วรึยังรึไปใช้ชีวิตในร่างคนอื่นแบบนางเอกรึป่าว ซึ่งกุก็ไม่รุ้นะว่านางเอกไปเข้าร่างเจ้าหญิงได้ไง เพราะนางก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน กูอ่านถึงจอนนางเอกให้พ่อมดปรุงยาลบความทรงจำทุกอย่างเพราะนางไม่อยากเจ็บปวด ลึกๆนางเอกก็รู้สึกผิดที่เอาร่างเจ้าหญิงไปใช้ เลยไม่คิดจะเรียกร้องอะไรกลับมาเพราะคิดว่านางเอกก็รู้สึกผิดที่หลอกทุกคน ประมาณว่านางเป็นวิญญาญที่มาสิงไม่ใช่เจ้าของร่างจริงๆอะ พระเอกก็เอาแต่คิดถึงนางเอกเพราะยังลืมไม่ได้ กูดำอ่านในridibook กดทรานสเลทเอาพอรู้เรื่อง ตอนอ่านโปรยกุเห็นน่าสนใจดีเลยลองไปอ่าน มันเป็นเรื่องใหม่ที่เพิ่งมาเดือนนี้
จะหมดมู้ละ มู้หน้าสรุปเป็นชื่อนี้นะ
[Webtoon] เกาหลีหลบไป เจ้าใหญ่แบบจัมพ์ลงสนามเว็บตูน จะลงทุนสร้างโมเดลใหม่มั้ย ลองให้คุกกี้ทำนายกัน ft.โมเดลปราสาทหนึ่งหลังเวียนเทียนกันใช้ สร้างงาน สร้างอาชีพ ภาค 33
เชิญปิดมู้กันได้เลยจ้า / กุขอพรและอุทิศส่วนบุญ ขอให้ต้นโอ๊คถูกแอลีวันพรุ่งนี้
ในรายการที่แปะในมู้ถัดไปนี่ ไม่มีเรื่อง เมื่อฉันกลายเป็นแม่พระเอก มีโม่งคนไหนอ่านกันบ้าง
เพื่อนโม่งไปเปิดซิงมู้โน้นกันละ555
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.