ดองเนกิมะเมะ2005มานาน ค่อยๆดูทีละนิดละหน่อยจนจบซะที เนื้อเรื่องออริท้ายเรื่องนี่น่าเบื่อโครตๆเลย
บ่นยาวนะ
อาสึนะทำสัญญากับปิศาจ10ปี ไม่บอกคนอื่นเก็บเงียบ สุดท้ายตายจริงจัดงานเผาศพ ในเรื่องเผาแอร์ไทม์ไหลไปเรื่อยเน้นแต่ความซึมเศร้าของอาสึนะ
เนกิซึมแตก แทบจะทำทุกอย่างที่ทำให้คืนชีพได้แม้จะเป็นศาสตร์มืด เหม่งยูเอะมาพูดให้กำลังใจแล้วเสือกจะเผลอจูบ นังโนโดกะมาเห็นพอดี เหม่งเลยถือโอกาสปลุกกำลังใจเพื่อนบอกหล่อนชอบเนกิเพราะไรวะแล้วโชว์จูบเนกิว่ากูน่ะชอบครูกูกล้าพูดกล้าจูบ โนโดกะวิ่งหนีไปเลยบทห่าไรนี่
สุดท้ายไปทดลองย้อนเวลาจากน้องจ้าวกับสาวแว่นกลับไป9ปีก่อน เจออาสึนะวัยเด็กกับพ่อเนกิ บอกอาสึนะเป็นตัวดึงดูดปิศาจ บ้านเกิดโดนรุกรานแล้วเจ้าตัวทำสัญญากับปิศาจว่าเวทย์ทำอะไรไม่ได้ สัญญาบ้าไรวะ สัญญาไปสุดท้ายก็ตายต่ออยู่ดี เขียนบทแบบอื่นไม่ได้เรอะ บอกไม่ให้ปิศาจรุกรานแลกกับชีวิตตัวเองไรงี้ เรื่องเจ้าตัวมีพลังพิเศษก็บอกไปเป็นคนพิเศษ แถมทำให้นากิซวยปิศาจมาบุกกางบาเรียอยู่โดนยกเลิกเพราะความสามารถอาสึนะทำงานเอง สุดท้ายวาร์ปหายไปกับปิศาจหมดบทตลอดกาล แต่ตอนเนกิมาช่วยอาสึนะพาขึ้นไม้กวาด ทำไมพลังเวทย์ทำงานได้วะ
แก๊งเด็กนักเรียนโดนลูกหลงย้อนเวลามาด้วย ตอนนั้นปิศาจมาบุก เนกิกางบาเรียบอกยันได้2-3นาทีเตรียมคิดแผนการ ในช่วงเวลานั้นทำพันธสัญญาปัตทิโอ้อย่างไวยกห้อง จะไม่บ่นเรื่องปราบปิศาจง่ายกันเป็นขนมละกัน
สุดท้ายกลับมาปัจจุบันกันแบบงงๆ ความรู้สึกตัวละครทั้งหมดกลับไปช่วงที่จัดงานวันเกิดให้อาสึนะก่อนเจ้าตัวจะตาย แล้วก็หาวิธีแก้สัญญา เอวายังบ่นให้คนดูฟังมึงแค่พูดออกมาแต่แรกก็ง่ายละ แอบเสียดายมังงะช่วงนั้นน่าจะยังเขียนไม่จบงานโรงเรียน ถ้าเมะมันทำจบแค่ช่วงไปทัศนศึกษาช่วยโคโนกะก็ดีอยู่หรอก ทำตอนออริไม่ว่าแต่โครตน่าเบื่อเลย แล้วงานโรงเรียนก็ข้ามไม่ทำเมะด้วยนะ ไปทำปาจิงโกะ555ดันไปรีเนื้อเรื่องออกมาเป็นไอ้เวอร์ชั่นติ๊งต๊อง 2006 ถึงมันจะปัญญาอ่อนแต่ก็รู้สึกสนุกดี ตัวละครก็ออกแบบมาดีกว่าเยอะ
