01 เนื้อเรื่องช่วงกลางอืด หยุดฉายบ่อย แต่บทมันไม่ได้แย่ขนาดนั้น แค่มันไม่ถูกใจบางคนที่ตัวเอกกลายเป็นซิมหีaiขึ้นมาชนิดทิ้ง ทุกคำพูดที่มันทำมาทั้งเรื่องแต่ก็นั่นแหละมันแค่เพื่อปูไปว่าจะก้าวข้าม ความอาฆาติแค้นได้ทั้งสองฝ่ายสุดท้ายมันก็จบดีแหละ แค่ไม่ไดเไปเน้นเรื่องaiในภาคหลักเท่าที่ควร แม่งเบียดไปอยู่เมตสึโบจินไรหมด
เซเบอร์ แอบพังมาตั้งแต่ช่วงแรกๆแล้วผ่านไปไม่ถึงสิบตอนเริ่มมีเผาcgทำไม่ทัน ดึงบทที่ไม่มีความจำเป็นกับเนื้อเรื่องยาวเกินไป ที่ควรต้องเล่ายาวดันเล่าสั้นๆ
ที่มาที่ไประหว่างซีนแม่งชวนหงุดหงิดเพราะหลายๆครั้งมันเจอกันง่ายอย่างกะทุกคนมีgpsติดตัว บทสนทนาแม่งที่สุดของความพัง ถามaตอบb บางทีตอบbแล้วมึงข้ามไปเปิดcเอ้าแล้วเรื่องaที่คุยกัน..อ๋อช่างแม่งแล้ว
รีไวซ์ เปิดมาค่อนข้างดีแต่แต่งเรื่องเหมือนมึงแต่งเรื่องใว้ครึ่งเดียวเปิดประเด็นใหญ่ๆใว้ก่อน เดียวหาทางตบให้ลงทีหลัง แต่พอผ่านไปไอ้จุดที่ควรจะเด่นอย่างอิกกิพระเอกของเรื่องแม่งจางสัส โฟกัสเสือกไปลงที่ตัวประกอบอย่างฮิโรมิ จนทิศทางมันผิดไปจากที่ควรจะเป็นแล้วผู้กำกับกับคนเขียนบทแม่งก็บ้าจี้ไม่คงแนวทางใว้ผ่อนตามพอถึงเวลาที่ต้องวกกลับเข้าบทดั่งเดิมเลยพาชิบหายแบบนี้ ตัวรองๆหลายๆตัวมันควรตัดบทไปแต่ก็ดันลากยาวเอามาเป็นตัวหลัก ที่เหี้ยที่สุดคือหลายๆอย่างมันไปเล่าใน ตอนพิเศษทั้งๆที่ประเด็นพวกนี้มันใหญ่แล้วควรอยู่ในtv ผลคือเหมือนก๊วยเตี๊ยวเนื้อที่ตอนแรกอร่อยแต่เสือกไม่อ่านว่าชิมก่อนปรุงปรุงเพิ่มไปจนเหนือไม่ไปใต้ไม่ล่อง มาช่วงท้ายตัวอย่สงอาคาอิชิที่จริงแม่ง ความซับซ้อนทางคาแร็คเตอร์จัดว่าดีพอสมควร แม่งเล่าน้อยจนคนดูแม่งรู้สึกไม่รู้ว่าจะต้องรู้สึกยังไงกับตัวละครนี้ มึงจะน่ากลัวก็ไม่สุด จะบ้าก็ไม่เชิง จะไร้หัวใจก็ไม่ใช่ มัวเอาไปเล่าเหี้ยไร คู่ยูริ อากิเรลล่า-ซากุระ ณ จุดนี้ได้แต่หวังว่าสิบตอนที่เหลืออยู่มึงจะมีของพอให้ก้าวข้ามความเล๊ะเทะได้ ซึ่งแอบหวังอยู่เหมือนกันให้ทำได้เพราะถ้าพังนี่สามปีซ้อนแล้วที่เสียงแม่งแตก