>>531 มันทำได้ดีเกินไปจนกูนอยตาม กูจำได้ที่กูรู้สึกแย่กับเรื่องนี้มากคือเด็กคนหนึ่งที่ดิจิมอนตาย(แถมหลังจากนั้นก็ดันกลายเป็นแกนของอะไรสักอย่างที่กูลืมแล้วอีก แล้วไอ้ของที่มาจากเด็กนี้ก็เล่นเอากูหลอนจริงๆนะถึงจะจำไม่ได้แล้วก็เถอะ) คือกูเด็กใสๆอะมึง ยังไม่คิดว่ามีสูญเสียอะไรแล้วเจองี้ก็รู้สึกแย่มาก แย่โคตรๆ(ช่วงนั้นกูยังไม่สิบขวบเลยมั่ง) เคยคิดว่าเฮ้ยเดี๋ยวก็ฟื้นแต่มันไม่ใช้ เสียคือเสียจริงๆ แล้วบวกกับตอนจบที่คล้ายภาคแรกตรงดิจิมอนกับเด็กต้องแยกกัน แต่คือภาคแรกคือการจากลาด้วยดีทุกคนสั่งเสียกันหมด ลาก่อนแล้วเจอกันใหม่อะไรแบบนั้น แต่ภาคนี้ดันเป็นบังคับจากลา แบบอยู่ๆมึงก็เสียไปซะงั้น กูนี้นอย+ทิ้งความรู้สึกแย่ไปหลายวัน
เอาจริงกูไม่รู้ถ้ากูไปย้อนดูตอนนี้กูจะเห็นต่างจากเดิมรึเปล่า กูจะทำใจกับการสูญเสียได้รึเปล่า กูจะมองช่วงต้นเรื่องที่ตอนนั้นกูหวังมิตรภาพแต่ดันไม่ใช้ได้เปลี่ยนเป็นความสนุกรึเปล่า แต่กูรู้อย่างคือกูไม่กล้ากลับไปดู มันเป็นแผลใจกูเลยแหละ(อาจเพรากูชอบดิจิมอนมากด้วยส่วนหนึ่งเจองี้ไปโคตรกระทบ)