โซมะนี่ความสนุกไม่ได้อยู่ที่การบริหารเลยนะเอาจริง คือการบริหารของแม่งโคตรตื้นและโคตรเบสิค หลักๆ คือปรับปรุงคุณภาพชีวิตของประชาชน
ความสนุกที่แท้จริงของเรื่องแม่งอยู่ที่เวลาอ่านแล้วมาลุ้นว่า ตัวผู้คนไหนจะได้เมียแล้วเข้าร่วมสมาพันธ์พ่อบ้านใจกล้ากับพระเอกต่างหาก อย่างฮัลเบิร์ตนี่ออกมาตอนแรกไม่ถูกกับโซมะ แต่ก็ได้ดีเพราะเมียล้วนๆ แล้วยิ่งฮาเมื่อมันได้เมียคนที่สองเพราะเหตุการณ์จำเป็นจนต้องไปกราบขอขมาเมียหลวง