Gamagama Act https://fanboi.ch/animanga/13320/
แวะมาแปะก่อน
https://www.youtube.com/watch?v=wYjorcCLG-w
Gamagama Act https://fanboi.ch/animanga/13320/
เจิมให้ความน่ารักของเจ๊จิยุกู
ห้ามคนด่าไม่ได้ แต่ก็ห้ามไม่ให้กูเลิกชอบเจ๊ได้ล่ะวะ
มาเจิมกระทู้ใหม่ Tingara Act
ผ่านไปแล้ว 18 ตอน
ปมเรื่องความขัดแย้งในองค์กรน่าจะหมดไปแล้ว
จิยุ/คาโอรุ/มารินะ : เคลียร์
อาคาริ : เหลือนิดหน่อย แค่รอน้องจบมาทำ full time เจอน้องคุตกไปแล้ว
นายแว่นเฮย์จิ : จากลุคสายวิชาการขี้เก็ก กลายเป็นคุณกินไปแล้ว คงไม่มีอะไร
ทั่นรอง : มาลุ้นเอา ว่าจะได้แพลงต้อนเป็น ลูก หรือ เป็นเมีย ไหม ฮา
ส่วนปมเลิฟเลิฟ คงเหลือ คุ-ไค กะ นายคูยะ
คิดว่าน่าจะจบ ที่แอเรียใหม่ ผลงานคุ (น่าจะเป็นธีม รำลึกกามะ) แล้วเฉลยอดีตกามะ กะ พี่สาวคุ
แล้ว time skip ไป น้องคุ กลายเป็น ทั่นผอ คุ อวสาน
CUNNYYYYYYY
https://twitter.com/aquatope_anime/status/1456282085488951299
ไปส่องทรายขาวมินิของ official เหมือนตอนหน้ารุ่นน้องพระแม่ฟูกะจะโผล่มาด้วย
แถมชื่อตอน ซาโยนาระ High Heel อีก (ถ้าฟังไม่ผิด) น่าจะเกี่ยวกับนางแหละ
เออทรายขาวมินิ muse ไม่ลงแล้วหรอวะ หรือต้องดีเลย์มาลงตามหลัง
กูเกลียดคุ คนเหี้ยไรชื่อคุ
พวกมึงอย่าได้ดูหมิ่นร่างจุติใหม่ของ2B Mikasa Violetนะเว้ยเห็นมู้ที่แล้วแม่งบุลลี่ซะหนักเลย
พวกมึงอย่าลืมปมเด็กภูตที่โอกินาว่าด้วย นี่น่าจะเตรียมเข้าองก์สุดท้ายแล้วยังไม่มี Hint อะไรให้เดาเลย
นังรุ่นน้องตัวดีมาปั่นหัวพระแม่อีกแล้ว
https://twitter.com/aquatope_anime/status/1457633995206930433?t=A38fjCu1vHSXnOEydVII8w&s=19
ภาพตัวอย่างตอนที่ 19
เชรี้ยอีรุ่นน้องตามเลี้ยงเพนกวินกะพระแม่ด้วย
คราวนี้มีญาติฝ่ายไหนจะตายอีกไหมเนี่ย
ตบด้วยมันม่วงคงไม่พอละ สงสัยตบต้องหอยเม่น ส่งอีคุไปจัดการ
Dirty job แบบนี้ต้องให้หม่าม้าจิยุทำ
ส่งซากุระโมจิกับโดรายากิไปจิกหมีมันเลยลูก
ด่ารุ่นน้องทำไหม ญาติผู้ใหญ่ป่วย อยากเห็นความฝันของหลานเป็นจริงก่อนจากไปมันผิดเหรอคับ
แวะมาแปะก่อน
https://www.youtube.com/watch?v=wYjorcCLG-w
อีจิยุเตรียมโซตัสอีกตามเคยแน่นอน
จากเด็กที่เข้ามาโดนเพนกวิ้นรุมจิกวันนั้น วันนี้กลายเป็นคุณแม่เพนกวิ้นสุดเท่ไปแล้ว กูร้องไห้แล้ว
ถ้าไม่พยายามจนญาติป่วยเดี๋ยวจะอดเป็นดาวเด่นนะคะคุณเพนกวิน
พระแม่ฟูกะออกกล้องกับรุ่นน้องแหะ
พระแม่ฟูกะ MVP ตอนนี้ แย่งซีนรุ่นน้องในรายการได้อีก
ดูแล้วนึกถึงตอนแรกๆที่น้องฟูกะโดนเพนกวิ้นรุมจิกจนตกน้ำ มาตอนนี้กลายเป็นพระแม่ฟูกะของเหล่าเพนกวิ้นไปแล้ว พัฒนามาไกลจริงๆ
ส่วนเรื่องปมรุ่นน้องก็จบไปแบบสวยๆไปอีกปม
ทรายขาวมินิของตอน 19
https://twitter.com/aquatope_anime/status/1458818800569176073?s=20
ตอนหน้าชื่อ Lost Plankton กลับไปหาน้องคุอีกรอบ และคงเป็นเรื่องของน้องคุยาวๆจนจบเลยว่ะ
จริงๆตอนต่อไปต้องเป็นอดีตแฟนคลับแอบบุกเข้าทิงการ่าสิวะ
ทั่น ผอ. มีแอบแอบเนียนโปรโมท วาฬขาวเบลูก้า ให้ตู้ปลาโยโกฮาม่าด้วยแหะ
ช่วยกันทำมาหากิน
ขอมอบไตเติ้ล ให้นู๋ฟูกะ
พระแม่ฟูกะ แห่งบ้านมิยาซาวะ อิวาเตะ
อดีตไอดอล ผู้ได้รับการชี้นำจากทั่นเทพ ผู้สนับสนุนคุคุรุ เทพธิดาแห่งเกาะโอกินาว่า ผู้ฟูมฟักแห่งตู้ปลาทิงการ่า และมารดาแห่งเหล่าเพนกวิน
จริงๆ ถ้ามีไปโคออฟกะ sora yori
ไปดูเพนกวินกันที่แอนตาร์กติก้า คงสนุก
อีคุ vs มาริ น่าโบกทั้งคู่
ฟูกะ vs ชิราเสะ โอตะเพนกวิน
ซึคิมิ (อุด้ง) vs ฮินาตะ ก็องพอกัน
คาเรน vs ยูซึกิ สายจริงจัง
https://twitter.com/shilonnes/status/1458561512310673409?s=20
มีคนหน้าคุ้นมาเที่ยวด้วยแหะ
พระแม่ฟูกะคือเดอะแบกของเรื่องนี้จริมๆ
ปล เครื่องแบบนักเรียนของ PA work น่ารักทุกเรื่องจริง
น้อนวาฬขาว ไปสายตลกคาเฟ่กับลีงผอ.เถอะอิหนู
ส่วยพรี่คูยะหล่อเสียของ เหล้าเมิงก็แดกของเค้าไปแล้ว ทำงานไม่คุ้มเลย
คนใต้ทะเลมาดูอะไรในอควอเรี่ยมวะ ใต้ทะเลจริงๆน่าจะสวยระดับแบบแกรนบลู(ชาอู่หลง)
สาวเลี้ยงเพวนกวินน่ารักทุกนางแบบนี้ ดีไม่ดีทำวงไอดอลประจำทิงการ่ากันเถอะ5555
ปลลิ่งคูยะกับคาโอรุมีหยอดกันอีกแล้ว นี่แอบชงกลายๆป่ะนะ
ตอนหน้าอีคุคงมีประเด็น จะว่าไปตอนนี้เหมือนตอนคลายปมพระแม่กับรุ่นน้องให้จบได้ล่ะ
เหลือเจ๊คาริน จริงๆเหมือนตอนเจ๊คารินดูไม่มีอะไรนะ แต่ตอนนี้คารินเองก็เหมือนแอบซ่อนปมไว้เหมือนกัน
ทำไมไม่เอาคุณยายกับน้องบอดสีมาด้วยวะ
เออเพิ่งนึกขึ้นได้ ช็อกโก้ไปอยู่ไหนวะ
จะหมดบทแค่ครึ่งแรกเลยเหรอ
ภาพตัวอย่างตอนที่ 20 มาแล้ว
เจอคุณตาอีกครั้ง
https://twitter.com/aquatope_anime/status/1460170717744570368?t=kEN8ORdgN7LJredkmh094Q&s=19
>>63 กามะกามะโดนรื้อแหะ
https://www.facebook.com/100233868442162/posts/463586888773523/
เศร้าแทนคุรุรุเเลยว่ะ ต้องทำแผนกที่ตัวเองไม่ได้อยากทำไม่พอ โดนให้ทำในสิ่งที่ขัดกับวิธีคิดตัวเองอีก
ที่สำคัญคือให้ล่วงเวลาทุกวัน แถมทำคนเดียวอีก...
แพลงตอนทำงาน 12 ชม.
โครตหน่วงเลยตอนนี้ โครตสงสารคุคุรุ
เข้าสู่ดราม่าก่อนจบแล้วซินะ
นี่ล่ะ ขอต้อนรับสู่ความเป็นจริง กูว่าตอนนี้มันเหมือคนที่ต้องเริ่มเดินหน้าต่อไป แต่กูเข้าใจเลยนะตอนที่คนที่ออแกไนซ์งานแต่งต้องการจะสื่อ
ตอนนี้กูว่าทั่นรองเองก็มีแผนการในใจนั่นล่ะ ดีไม่ดีคุณตาเป็นฝากฝังเองกับมือหรือเปล่า
แต่แผนของคุคุรุก็ตามที่เจ๊แกว่า ถ้าเป็นพวกปลาคงมีความสุข แต่คุคุรุยังจัดลำดับความสำคัญไม่ได้ คือกูว่าตอนนี้มันเหมือนเป็นการหาเส้นแบ่งระหว่างความสำคัญของสัตว์น้ำกับการทำงานกับคนจริงๆ ซึ่งแนวคิดของท่านรองทั้งสองก็ไม่ผิดอะไรนะ
ถ้าไม่มีลูกค้าจุดจบก็จะไม่ต่างกับกามะๆตอนนี้ ตอนหน้า น้องแกคงจะได้เติบโตต่อไป ที่กูว่าน้องแกได้ทำแผนกนี้คงเป็นการสอนจากคุณตานั่นล่ะ
ดูตอนนี้แล้วโคตรอึดอัดเลย... ตอนแรกที่เห็นว่าปฏิเสธคำชวนไปดำน้ำดูโลมา ก็นึกว่าจะโอเคแล้วนะ กลายเป็นโดนพรีเซนต์ล่มกลับมาซะอีก
ฟูกะก็นะ ดันส่งรูปมาให้ดูได้ถูกเวลาสุดๆ แถมสุดท้ายยังไปดูใจกามะไม่ทันด้วย เฮ้อ...
ในหัวน้อนคุตอนนี้คงจะมีแอบคิดว่ากุจะลาออกไปสมัครเป็นฝ่ายเลี้ยงที่อื่นดีมั้ยหนอ
ว่าแต่ดำน้ำแบบนี้มันต้องมีไลเซนส์ไม่ใช่เหรอ ฟูกะไปแอบเรียนมาตอนไหนเนี่ย
คุถือว่าเป็นเด็กปั้นจริงๆได้ลองงานหลายอย่างแถมได้ลงสนามจริงแต่วิธีการปั้นมันอาจจะสปาต้าไปหน่อย
ถ้าเจอสอนงานแบบนี้เองกับตัวก็ไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตอยู่เหมือนกัน
คุคุรุตอนนี้นี่เครียดจนแทบรับไม่ไหวเลยแหะ ขนาดท่านรองยังดูออกเลย เห็นชัดเลยว่าวิธีพูดท่านรองดูเบาลงกว่าเก่ามากตอนที่เริ่มจับๆได้ว่าคุคุรุเริ่มเครียดกับงาน ไม่เถียงไม่ตอบโต้ เอาแต่ก้มหน้าก้มตาทำตามที่สั่งนี่ ตอนหน้าไม่ท่านรองก็ท่านเทพต้องช่วยอะไรบ้างแล้วมั้ง
อนิเมแนวชีวิตรันทดรึวะ กูอุตส่าห์ดูเพราะภาพสวยสาวๆน่ารักแท้ๆ
ปัญหาหลักๆ ของ อีคุ ตอนนี้ คือ ยังไม่เข้าใจงานตัวเองดีพอ จัดลำดับความสำคัญไม่ถูก กับ แบ่งเวลา work - life - balance ไม่เป็นด้วย
ทั่นรองเองก็ดูๆ เหมือนจะพาอีคุมาเรียนรู้ลองนำเสนองานกับพาร์ทเนอร์ เฉยๆ ไม่ได้กะว่า แผนงานมันจะผ่านเลยอยู่แล้ว
แต่กลายเป็นทำให้อีคุกดดันตัวเองเพิ่มขึ้น นั่งปั่นงานยันดึกแทน
>>75 กูว่าท่านรองตอนนี้คืออยากสอนให้คุเห็นนั่นล่ะ ว่าควรจัดความสำคัญกับอะไรก่อน
คือวิธีที่คุพยายามมาทั้งหมด ท่านรองไม่เคยปฏิเสธนะ เลยต้องมาให้เจอกับโลกของความจริง
ว่าแนวคิดของคุมันไม่ใช่ไม่ดี แต่คุคิดถึงแต่สัตว์น้ำ แต่น้องยังหาจุดที่ทำยังไงให้สัตว์น้ำมาอยู่ร่วมกันกับคนได้
กูว่าตอนนี้เป็นตอนที่ให้เห็นล่ะ บางครั้งคนเราไม่ได้ทำสิ่งที่ตัวเองรัก แต่ในงานที่ต้องรับผิดชอบ
บางครั้งมันจำเป็นต้องฝืนใจ แต่กูคิดว่าต่อให้คุได้ทำสิ่งที่ชอบจริงๆ มันก็จะทำให้น้องไม่เติบโตนั่นล่ะ
เพราะน้องก็จะมองแต่มุมมองของฝ่ายเลี้ยงไม่ได้เข้าใจมุมมองของฝ่ายขายซึ่งต้องทำเพื่อให้ธุรกิจอยู่รอดต่อไป
ซึ่งถ้าน้องทำสิ่งที่รักแต่ปกป้องมันแบบกามะๆไม่ได้ กูรอดูต่อไปเลย
ตอนหน้าหวังว่าจะได้เห็นนางเติบโตต่อไปนะ
พรี่เจ้าของ ยิดคับ เขาว่าไม่มีหรอกนะครับ work life balance มีแต่ทำงานหนักเท่านั้นถึงได้ผลตอบแทน
เพิ่งดูกราวิออนจบ ถามนิดช่วงย้อนอดีตแซนด์แมน
ดาวของแซนด์แมนรบกับศัตรู แซนด์แมนเสนอหุ่นกราวิออนแต่โดนปัดตก เพราะยังไม่สมบูรณ์ พี่เขยแซนด์แมนจะใช้ระบบ
อะไรสักอย่างทำลายศัตรู แต่คนบนดาวตัวเองจะถูกลูกหลงไปด้วยบางส่วน ยอมเสียสละส่วนน้อยเพื่อคนส่วนมาก
แซนด์แมนไม่ยอมรับ เลยขวางไว้จนเผลอเรียกก็อดซิกม่ามา ศัตรูเลยตรวจจับได้และยิงทำลายดาว แซนด์แมนเลยต้องหนีมาโลก
แบบนี้ใชมั้ย
ss2 หน้าแม่งเบี้ยวหลายตอนจังวะ 5555 มิซึกินี่โครตน่าเด้า ขอบคุณที่ไปเยือนแองเจิ้ลเบลด เอ๊ะหรือเกิดจากแองเจิ้ลเบลดก่อนแล้วค่อยไปอยู่ในกราวิออน
เออ หัวหน้าฝ่ายฝ่ายเลี้ยงนี่กะจะแอบหลอกใช้คุคุรุป่ะ ตอนที่บอกจะชวนไปดูโลมาอ่ะ แล้วคุปฏิเสธไปเพราะจะไปเตรียมพรีเซนท์ หรือกูคิดมากไปเอง
ตอนเฝ้าไข่เพนกวิ้น กูยังไม่คิดอะไรเพราะน้องคุมันเป็นคนเสนอตัวเอง บวกกับแกก็จะปฏิเสธในตอนแรกๆ
แต่พอมาตอนนี้เหมือนแกเจาะจงมาหาคุคุรุเลยแถมแอบเปิดช่องบอก ถ้ามาทำในเวลาว่างท่านรองไม่โกรธหรอก ถ้าแกหวังดีไม่อยากเห็นน้องคุณเครียดก็ว่าไปอย่าง แต่กูรู้สึกเหมือนน้องคุกำลังโดนแกเอาเปรียบยังไงไม่รู้ซึ่งน่าจะเพราะน้องคุมันมาช่วยงานฝ่ายเลี้ยงบ่อยเกินไปจนเคยตัว หรือกูคิดมากไปเองวะ
ตอนนี้ คุ โดนหนักมาก
โดนทั่นรองด่า คูยะด่า คารินด่า คู่ค้างานแต่งด่า
เหมือนทั่นรองก็มองออกนะ ว่าโดนมาหนัก เลยยั้งๆ ไม่ถือสาบ้าง
แต่จากที่ตากะ ผอ ทิงการ่าคุยกัน ชัดเลยว่า ที่ส่งคุไปทำฝ่ายขายนี่ แผนดันเด็กของพวกผู้ใหญ่ แกมองไกลถึงขึ้นให้คุเป็นระดับ ผอ. เลยนะ (แต่ดันโหดไปหน่อยนะ สำหรับเด็กอายุยังไม่ถึงยี่สิบนี่ สมัยนั้นพวกโม่ง ยังพึ่งเข้าเรียนมหาลัย กินเหล้าดูบอลกันอยู่เลย)
ส่วนทั่นรองจะเป็นหนึ่งในคนวางแผนด้วยไหม ต้องรอดูไป
โดนความกดดันกะงานหนักเกินวัยวุฒิขนาดนี้ ถ้าเป็นคนชาติอื่น เหมือนจะไม่ยอมกันนะ อาจผิดกฎหมายในบางประเทศด้วย
สะท้อนให้เห็นเลยว่า ญี่ปุ่น เหมาะไปเที่ยวกะไปเป็นลูกค้าเขา แต่ไม่เหมาะไปทำงาน
กูสัมผัสออร่าคนอยากลาออกจากได้จากอีคุเลย
ปล. โควทประจำตอน by อาคาริจัง "ไม่คิดว่าความขัดแย้งในที่ทำงานนี่มันสนุกดีบ้างเหรอคะ" ใช่สิ หล่อนทำงานพิเศษนี่ ไม่ต้องมาพัวพันความสัมพันธ์ในองค์กร
แต่จริงๆ ในบริษัทกูเวลาเห็นคนไฝว้กัน นานทีๆ ก็แอบสนุกดีนะ แต่ถ้ากูดันอยู่ในวงโคจรที่ต้องทำงานร่วมกันกับคนพวกนั้นด้วยนี่ฉิบหายจริงๆ ...
no pain no gain นะครับ
>>84 กูทำงานอยู่ที่นี่เนี่ย กูว่าเหมาะจะทำงานและใช้ชีวิตมากกว่าไทยว่ะ บ.กูก็พูดกันดีๆได้ ไม่ได้กดดันอะไรขนาดนั้น แค่อย่าไปเสือกเรื่องคนอื่นเยอะก็คุยกันได้ทุกคน แค่มึงต้องได้งานที่มึงอยากทำ ไม่ใช่งานที่อยู่เพื่อหาเรื่องต่อวีซ่าไปวันๆ
ถ้ามึงคิดว่าเหมาะไปเที่ยวไม่เหมาะไปทำงานเพราะวานกดดัน มึงจะไม่ค่อยเหลือที่ไหนที่ดีทำงานได้หรอกเพราะประเทศไหนๆเที่ยวก็สนุกกว่าทำงานทั้งนั้น
อยู่ญี่ปุ่น แค่อาศัยอยู่โตเกียวไม่ต้องทำงานหรอก
แค่หายใจอยู่เฉยๆ ก็กดดันละสัส สายตาพวกยุ่นแม่ง
ภาพวาดจาก U35 เห็นแล้วอยากกอดน้อง
https://twitter.com/umiko35/status/1461373817486385165?t=CTzhC4se-bmmwwjGZxjVhA&s=19
ภาพของตอน 19 ก็สวยนะที่ Muse Thailand พึ่งโพสไป
>>90 กฏหมายมี ฟ้องได้ครับ...ชม.ทำงานมีกำหนดอยู่ ถ้าล่วงเวลามากเกินกฏหมายกำหนดก็ผิดกฏหมาย บ.มีปัญหาแน่นอน
ส่วนไอ้ที่มอบหมายงานสำคัญเกินตัวให้เด็กอายุไม่ถึง20 ถ้าใช้สมองดูหน่อยก็น่าจะรู้ว่ามันเป็นอนิเมเมครับ ใช้ใช้ตรรกะว่าเอาไปทำอนิเมได้แปลว่ามีไม่น้อยแน่ แปลว่าคนญี่ปุ่นโดนรถบรรทุกสอยไปเกิดโลกแฟนตาซีกันเป็นปกติ
แต่ถามว่า บริษัทแบล็คๆ สั่งทำล่วงเวลาเอาเปรียบพนักงานมีไหม มี แต่ในเรื่องนี้ไม่ใช่ลักษณะนั้น
กูเกลียดตรรกะเกมาะไปเที่ยว ไม่เหมาะไปอยู่ของไอ้พวกคนไทยที่รู้จักประเทศไหนๆอย่างผิวเผินแล้วผิดหวังตอนไปทำงานจริง แล้วมาทำเป็นพูด โอ้ยย พอลองไปทำงานละเครียดจังไม่เหมือนตอนไปเที่ยวเลย บ้านเราดีสุดแล้วว จังว่ะ
ดูตอนนี้แล้วกูก็เครียดนะเว้ย แต่เจ้านายอย่างท่านรองนี่ก็ยังไม่แย่ว่ะ ที่ไทยแม่งเหี้ยกว่านี้มีถมไป
โดยเฉพาะถ้ามังทำงานครีเอทีฟนี่ ล่วงเวลาไม่มีโอทีกันแบบไม่มีลิมิตเลย
ทั่นรองเอง ก็ไม่ได้โยนงานให้แล้วทิ้งให้งมเองตายเองคนเดียวไปเลยนะง
มีถามความคืบหน้าเรื่องสำคัญอยู่
อย่างตอนไปพรีเซ้นท์งาน ก็ไปด้วยกัน
ถ้าไม่ต้องฝึกอีคุ กูว่าทั่นรองแกลุยงานเองไปแล้ว
รองแค่สไตล์สอนงานกึ่งๆถีบลงเหวนั่นแหละ+บุคลิกไม่ค่อยเป็นมิตร ถ้าจงใจแกล้ง ไม่แกล้งอะไรที่เอาคอตัวเองไปขึ้นเขียงหรอก
แต่มันก็หนักไปจริงอะแหละ สำหรับเด็กใหม่ให้มาทำอะไนฝรขนาดนี้คนเดียว
ปกติมันต้องมีรุ่นพี่ซักคนประกบช่วยหน่อย แต่ยังดีคือแกไม่ดุด่าอะไรเรื่องงานไปได้ไม่สวยรอบนี้เพราะมองอยู่ตลอดว่าตั้งใจทำงาน
อย่างน้อนคุนี่เรียกว่ามีประสบการณ์แล้วได้มั้ยวะ ถึงจะแบบงูๆปลาๆ ก็เถอะ
ตอนนี้บั่นทอนจิตใจเหี้ยๆ ไม่มีคำด่าต่อว่าซักคำ พยายามแทบตาย แต่ไม่ได้ดีซักอย่าง พลาดโอกาสสำคัญๆของหลายสิ่งไปหมด
>>107 มีประสบการณ์บริหารนะ แต่บริหารแบบกงสี ธุรกิจครอบครัว
ซึ่งจุดนี้ท่านรองก็พูดตั้งแต่เจอกันวันแรกแล้วว่า เพราะบริหารแบบกงสี
กามะกามะถึงได้เจ๊ง แล้วที่ทิงการาบริหารแบบธุรกิจเต็มตัว
งานขายสำคัญกว่างานเลี้ยง เพราะถ้าหาลูกค้าไม่ได้ สุดท้ายก็เจ๊งกันทั้งหมด
คุคุรุแทนที่จะเปิดใจยอมรับ เสือกงอแงเอาแต่ใจว่าทำไมไม่ได้อยู่ฝ่ายเลี้ยง
แต่ก็เข้าใจได้แหละ เด็กอายุน้อย การมองโลก ก็มองแบบเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง
>>110 กามะ เจ็ง ส่วนนึงเพราะความเก่าของอุปกรณ์และการแข่งขันทางธุรกิจที่สูงขึ้นด้วยครับ
เหมือนห้างเก่า ในกรุงเทพ (นิวเวิรล แก้วฟ้า เยาวฮัน ไดมารู อิเซตัน โตคิว) ถึงจุดนึงทุบทิ้งไป สร้างใหม่คุ้มกว่า
จะบอกว่า การบริหารของตาผิด คงไม่มีอยู่มานานมีลูกค้าประจำ หรือ มีลูกศิษย์เยอะจนเป็นกลายตำนาน
ต้องบอกว่า โลกมันเปลี่ยน และแนวคิดแบบกามะไม่เหมาะสมกะโลกธุรกิจปัจจุบัน
>>105 มีปสก.แค่เรื่องเลี้ยงปลา แต่น้องไม่มีปสก.เรื่องทำการตลาดและการดึงลูกค้าเลย เอาจริงๆตอนอยู่กามะๆ ก็มีหลายครั้งที่น้องคิดเอาง่ายๆนะ อย่างตอนเจอสิ่งลี้ลับ แต่ก็เจอคารินเบรคไงว่าไม่ใช่ทุกคนที่มองเห็นและสัมผัสได้
และหลายครั้งน้องแกเองก็มีโทษลูกค้าว่าทำไมไม่ยอมมา มาแต่วันปิด ซึ่งมันก็เป็นการสอนของคุณตานั่นล่ะถ้าไม่มีเหตุการณ์พายุเข้า น้องคงไม่รู้หรอกว่า สถานที่มันเกินจะดูแลรับไหว ซึ่งก็ถือว่าการที่น้องยอมให้ปิด น้องแกก็โตขึ้นมาอยู่
แต่ตอนล่าสุดนี่คือ พอเห็นการที่น้องคิดถึงแต่เรื่องความสะดวกของพวกปลา แต่เข้าใจความต้องการของลูกค้าไม่ได้ ซึ่งก็เข้าใจนะว่าแกยังเป็นเด็กใหม่ แต่การที่ท่านรองช่วยประกบไว้ ก็ถือว่าแกก็ไม่ปล่อยให้น้องจัดการคนเดียวหรอก แถมยังเป็นเรื่องที่แกคาดเดาไว้แต่แรกแล้ว
ตอนนี้หลายคนคงคิดว่าแล้วทำไมถึงไม่ปล่อยให้คุได้ทำฝ่ายเลี้ยงก็คงมีความสุขแฮปปี้ไปแล้ว ซึ่งในความจริงมันก็ใช่ แต่ทิงการ่ามันไม่ได้มีแค่ฝ่ายเลี้ยงที่สำคัญ ซึ่งถ้าไม่มีทุน ซึ่งคนหารายได้ก็ฝ่ายการตลาดนั่นล่ะ กูว่า ถ้าคุมองเห็นและเปิดใจกับเรื่องนี้ได้ น้องจะเข้าใจถึงความสำคัญของงานแต่ละภาคฝ่ายมากขึ้น และอย่างที่ตอนที่แล้วเกริ่นมา มันไม่ใช่ทุกคนจะโชคดีได้งานที่รัก และเสริมจากบูลพีเรียด กูอยากอิงอีกนิด
และงานที่รักก็ไม่ได้หมายความว่าจะมีเรื่องที่สนุกตลอดเวลา กูว่ามันคือสิ่งที่คนทำงานที่ดูเรื่องนี้จะอินมากจริงๆ
ส่วนเวลาทำงานบ.ญี่ปุ่นของจริง มันไม่ใจดีขนาดในเรื่องนี้หรอก มึงลองนึกภาพ ถ้ามีปัญหาปลาโลมา ก่อนอื่นหัวหน้าจะเรียกประชุม และจะประชุมๆๆ จนกว่าจะได้หลักการปฏิบัติ และต้องทำตามขั้นตอน มึงจะข้ามขั้นโดยไม่ผ่านการปรึกษากับหัวหน้าได้ และก็ต้องรอขั้นการอนุมัติ และพอมีปัญหา มึงก็ต้องมาประชุมกันอีกรอบนึง และต้องฟอลโลด้วยนะว่า ทำไมปัญหารอบสองไม่เป็นตามขั้นตอนแรก บลาๆ
จริงๆอีกฉากตอนพรีเซนต์งาน คำว่าจะเก็บไปพิจารณาค่ะ = งานกูยังไม่รอบคอบ ขอโทษที่คิดมาไม่ถี่ถ้วน กูจะคิดให้รอบคอบและให้เป็นไปตามความต้องการของลูกค้ามากที่สุดเท่าที่กูจะไม่หลุดกรอบที่บรีฟมา
เอาจริงๆนะใครทนความประสาทแดกราวๆนี้ได้ มึงก็ทำงานกับบ.ญปได้ล่ะ คือไม่ใช่ทุกบ.จะเหมือนในเมะอ่ะนะ จริงๆเจ๊ออแกไนซ์พูดมาแบบนั้น จะบอกตรงๆก็ได้นะ งานมึงไม่ผ่านคร่า......แต่ใช้คำพูดซอฟฟ์แค่นั้นเองล่ะ
แถมอีกนิดที่คำว่า ญป ทำไมเหมาะกับไปเที่ยวมากกว่า เพราะตอนเป็นลูกค้า มึงจะได้การทรีตระดับพระเจ้า แต่เมื่อใดมึงเป็นลูกน้องของชาตินิฮงจินนะ มึงเอ๊ย....หัวหน้าแบบท่ารองกูขอบอกว่าใจดีมากแล้ว หัวหน้านิฮงจินมีสองแบบคือถ้าไม่ดีสุดกู่ไปเลย กูเจอแบบที่ไม่พอใจลูกน้องคนไทยแล้วพี่แกทุ่มโต๊ะกะเก้าอี้ออกมาจากชั้นสองโรงงานมาแล้ว เพียงเพราะ เด็กในโรงงานมันทำงานไม่ได้สเป็คแล้วอธิบายไม่ได้ว่าทำไมถึงพลาด
ถ้ามึงไม่เก่งเรื่องคำอธิบายหรือฟอลโลงานตามแผนไม่ได้ โอ๊ยมึงเอ๊ย...นั่นล่ะ คนญป.ไม่เหมาะกับการทำงานตามไทยสไตลล์อ่ะนะ..... แต่บ.ไทยบางที่ก็ปสด.ก็ไม่ต่างกัน สรุปคือมันก็แล้วแต่มึงด้วยว่าจะเจอสถานที่แบบไหน
แต่นิสัยนิฮงจินจริงๆไม่ได้เหมาะจะไปอยู่อ่ะนะ ถ้ามึงรับเรื่อง หน้าอย่างใจอย่างไม่ได้ การอ่านบรรยากาศก็สำคัญ แล้วถ้ามึงปรับตัวให้เข้ากับคัลเจอร์นิฮงจินไม่ได้ มึงก็เป็นนักท่องเที่ยวต่อไปอ่ะดีสุด
ไหนๆ ก็มีคนทำงานอยู่ญี่ปุ่นมาดูเรื่องนี้อยู่ด้วย
กระแสเรื่องนี้ที่ทางโน้นเป็นไงบ้างครับ ดังไหม
งานดีๆ ก็อยากให้ประสบความสำเร็จบ้าง
>>115 ไม่ปังเท่าชิโรบาโกะว่ะ ตามทวิตเตอร์ ตาม5chก็มีคนคุยเรื่อยๆนะ แต่ในสายตากูไม่ได้เยอะมากอะไรเท่าไหร่ แต่มันก็จะเปนการวัดที่ความรู้สึกกูไป คงไม่ดี เลยไปค้นดูอันดับในนิโกะมาให้
ตอนนี้ถ้าจะวัดยอดคนดูในNico อยู่อันดับ22ของซีซั่น (อันดับ21เคียวไคเซงกิ อันดับ20ซากุกัน)
น่าเศร้าคือ อนิเมออริจินัลแม่งเข็นขึ้นยากจังวะยุคนี้ อันดับต้นๆหน่อยแม่ง ไอ้พวกต่างโลกเอาไปแดกหมด
(อันดับ1ตอนนี้คือมุโชกุเทนเซ)
>>105 มีประสบการณ์เลี้ยงปลา กับจัดกิจกรรมเล็กๆในกามะกามะ แต่ยังไม่มีประสบการณ์บริหารแบบธุรกิจจริงๆ รวมถึงการตลาดและการขายด้วย
กิจกรรมที่เคยจัดในกามะกามะส่วนใหญ่นางค่อนข้างจะคิดน้อย แต่เพราะมีเพื่อนมาช่วยเลยทำให้ดูมีอะไรมากขึ้น
- ทัชพูลตอนแรกแค่จะเอาสัตว์ทะเลเข้ามาแค่นั้น แต่ฟูกะช่วยเพิ่มไอเดียให้ดึงดูดเด็กมากขึ้น (โอริกามิ + ภาพวาดต่างๆ+รองเท้าบู๊ทแดง)
- น้ำแข็งไส ต้นคิดมาจากฟูกะที่เห็นอุมิยันกินไอติม เลยจะลองทำไอติมขายโดยคุตั้งงบไว้ 5พันเยน(เอาไปทำอะไรได้ฟระ) แต่ต้องเปลี่ยนเป็นน้ำแข็งไสเพราะเรื่องการขออนามัย และมีอุด้งมาช่วยทำให้ดูมีเอกลักษณ์มากขึ้น (แต่คูยะบอกขาดทุน 5555)
-Social Media (เพนสตร้า) ถ้าฟูกะไม่มาบอกให้ทำนางก็คงไม่ทำ
- ตู้ปลาเคลื่อนที่ อุมิยันเป็นต้นคิด และมีคารินติดต่อสถานที่ให้ น้องคุแค่มาจัดงานให้
- ภาพลวงตา อันนี้คือหมดหนทางแล้วจริงๆ ถึงได้คิดอะไรแบบนั้นดีแล้วที่โดนคารินเบรก
ประมาณนี้
ส่วนตัว คิดว่าต่อให้น้องคุได้ทำฝ่ายเลี้ยงแต่แรกในทิงการ่า ยังไงก็ต้องโดนคนจากฝ่ายขายไล่ตามจิกเพื่อให้เตรียมจัดอีเวนท์ต่างๆอยู่ดี(อาจจะเจอแบบไม่เห็นหัวฝ่ายเลี้ยงหรือสั่งอะไรที่มันขัดกับหลักการของน้อง) เหมือนช่วงแรกที่น้องต้องคอยตามตื้อพวกจิยุกับคาโอรุเพื่อให้ได้ความร่วมมือจากฝ่ายเลี้ยง น้องมันคงไม่มีความสุขหรอก อย่างน้อยการได้มาอยู่กับท่านรองก็ทำให้ได้เห็นมุมมองอื่นๆของตู้ปลามากขึ้นได้เข้าใจว่าตู้ปลาจะอยู่ได้ต้องมีลูกค้ามีเงิน จะสนใจแต่สัตว์อย่างเดียวไม่ได้
พูดถึงเรื่องความฝันของน้องคุ
ที่น้องคุบ่นมาตลอดว่าอยากทำงานฝ่ายเลี้ยง มันแค่เบื่องานมากกว่าไม่ใช่ความฝันจริงๆ เพราะถ้ามุ่งมั่นจะทำฝ่ายเลี้ยงจริงๆลาออกแล้วไปสมัครเป็นฝ่ายเลี้ยงที่อื่นง่ายกว่ามั้ย(หรือมันผิดวัฒนธรรมการทำของญี่ปุ่นรึเปล่าอันนี้กูไม่รู้) แต่ที่ยอมทนทำงานที่ตัวเองไม่ชอบ กูเชื่อว่าความฝันจริงๆของน้องคุคือการกลับมาเปิดกามะกามะอืกครั้งนั่นแหละ แต่น้องเซนท์ซิทีฟกับกามะกามะมากบวกกับเจอท่านรองตอกย้ำเรื่องความผิดพลาดของกามะกามะและงานที่โถมเข้ามาอย่างไม่หยุดจนไม่มีเวลาคิดเรื่องของตัวเองเลยทำให้น้องไม่กล้าพูดความฝันของตัวเองออกมา พอมาตอนนี้กามะกามะโดนทุบทิ้ง+ความกดดันจากงานต่างๆทำให้น้องฝันสลายไปอีกครั้ง
ถ้าครึ่งแรกคือการค้นหาความฝันของฟูกะ ครึ่งหลังก็คือการตามหาความฝันของคุคุรุ ถึงแม้เราจะเดาได้อยู่แล้วแต่น้องมันควรพูดออกมาให้ชัดเจนอ่ะ
และจากทรายขาวมินิตอนที่ 20
ตอนหน้าจะชื่อตอนว่า Blue Turtle no Yume (ความฝันของเต่าสีน้ำเงิน) น้องคงได้มีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้นและพูดความฝันของน้องออกมาจริงๆซะที
โทดทีพิมพ์ยาวไปหน่อย กูอินกับสถานการณ์ของน้องคุตอนนี้มาก
>>119 อันนี้ไม่เชิงวัฒนธรรมหรือข้อบังคับ แต่เป็นสิ่งที่ติดอยู่ในหัวของพวกคนญี่ปุ่นรุ่นเก่าหลายๆคน แล้วก็พูดให้เด็กที่พึ่งเริ่มทำงานฟังเสมอๆคือ การลาออกเร็ว(เช่นทำงานไม่ถึง2ปีแล้วลาออก หรือเปลี่ยนงานบ่อยๆปีต่อปี) เป็นประวัติการทำงานที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เพราะจะเหมือนกับเป็นคนที่ทนงานไม่ได้ บางบริษัทมันก็จะดูตรงนี้ว่า อายุแค่22แต่เปลี่ยนงานมาแล้ว4ที่ สงสัยจะเป็นคนเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อแหงๆ อะไรงี้
แต่มันก็แล้วแต่ขอบเขตวิชาชีด้วย บางงานก็เปลี่ยนบ่อยๆเป็นปกติเพราะมีบริษัทดีๆมาสเกท์ไปทำงานใหม่ที่ชีวิตดีกว่า แต่ก็นั่นแหละ ส่วนมาก พนักงานใหม่เริ่มงานแล้วทำได้ไม่ถึง2ปี อิมเมจอาจไม่ค่อยดีนัก อย่างจิยุก็น่าจะเจอปัญหานี้ทีแรกมั้ง พอได้งานที่ใหม่เลยกลัวโดนคุรุรุแย่งงานจนเสียสติ
เออ นี่ไม่ได้พูดเรื่องประสบการณ์ทำงานกูนะ ไม่ต้องมาต่อ ข้างบนเขาอุตส่าห์เบรกให้แล้ว เดี๋ยวนอกเรื่องอีก
แต่ตอนที่คูยะพูดว่าอีคุเด็กน้อยนี่กูว่าก็ถูกเต็มๆแหละ ตัวเองงานท่วมหัวยังจะโดดไปดูโลมา เรียงลำดับความสำคัญของงานมั่วไปหมด…
จริงๆกุเอ๊ะๆตั้งแต่ตอนที่อีคุพูดว่าเพราะมีฟูกะอยู่ถึงได้พยายามทำงานนี้ละ มันไม่ใช่เพื่อตัวเองเลย น้องไม่คิดจะเรียนรู้ซะด้วยซ้ำว่าทำไมถึงโดนส่งมาแผนกนี้ ปิดท้ายด้วยส่งแผนขายแต่งงานแต่ตั้งปลาไว้เป็นเฟิร์สไพโอริตี้แทนคนอีก ขนาดท่านรองบอกแนวไว้ชัดแล้วนะว่าให้อ้างอิงจากของที่อื่นมา กูนี่กุมหัวเลย
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.
