มันคือเรื่องที่ใช้พร็อพของหนังทุนต่ำมาบังหน้า(ตัวละครสวมชุดสูทดำหรือศพไส้ไหลเป็นหนังเกรดบี) แต่การเล่ามันไม่ใช่
ฟจมตมันยัดสไตล์ของผู้กำกับหลายคนมาใช้.. ความตลกร้าย จังหวะตัดอารมณ์กับเฉลยล่วงหน้าแบบเควนติน
การเล่าสิ่งที่จบไปแล้วและใส่เหตุการณ์ไม่อธิบายให้คนอ่านเข้าใจเองมาแบบโนแลน ใช้ฉากกับสัญญะหนัก ๆ แบบสแตนลีย์ คูบริก
กลิ่นอายหนังของสกอร์เซซีที่ใส่มาในบทเรเซ่.. แต่นิสัยกวนตีนของฟจมตทำให้สไตล์เควนตินมันจะโดดมากกว่าคนอื่น
ส่วนตัวกูว่าควรอ่าน ชอบไม่ชอบอีกเรื่อง ทั้งหมดนี้เฉพาะเล่ม1-11นะ ภาคสองที่เขียนอยู่ยังตัดสินไรไม่ได้มากอาจเหี้ยหรือดีกว่าเดิมก็ได้