แปะไว้คุยเรื่องโดราเอม่อนต้อนรับ stand by me 2 เห็นยังไม่มี
Last posted
Total of 275 posts
แปะไว้คุยเรื่องโดราเอม่อนต้อนรับ stand by me 2 เห็นยังไม่มี
เหมือนเคยมีกระทู้อยู่นะ แต่ไม่มีใครรันเลยจนกระทู้นั้นตกหมดอายุไปแล้ว
แต่ขอเจิมล่ะกัน ช่วงนี้ Netflix ลงโดราเอมอนภาคหนังโรงกันรัวๆ เลย ส่วนตัวชอบนะสำหรับเวอร์ชั่นใหม่
เคยดูโดราเอมอนยุคอ้วนๆอืดๆ ชิสุกะนิสัยไม่น่ารักแบบตอนนี้เลย สมัยนั้นนักเขียนชอบแต่งให้ตัวละครหญิงนิสัยไม่ดีเท่าไหร่
Movie ภาคหลังไม่หนุกเลยอะ หรือเพราะกุโตแล้ว
โนบิตะก็ไม่ต่างอะไรกับนักหลวม ยิ่งมีม่อนยิ่งหลวมเข้าไปใหญ่
กูชอบภาคที่ให้สตูดิโอจีนทำอ่ะ ที่ชื่อภาคว่าแค้นนี้ต้องชำระ กูให้เป็นภาคที่สนุกที่สุดแล้ว
ชอบภาคไซอิ๋ว น่าจะเป็นภาคแรกที่เป็นออริอนิเมแท้ๆไม่มีต้นฉบับมังงะด้วย
สมัยเด็กๆเช่าวิดิโอมาดูซ้ำบ่อยมาก
พระถังโดนขึ้นโต๊ะจีนออฟสกรีน
แม่โนบิตะปรุงจิ้งจกให้โนบิตะแดก....
เริ่มเกิดมุขล้อโนบิตะขึ้นภาคพิเศษแล้วบุคลิกเปลี่ยนเป็นพระเอก(ได้เป็นเห้งเจีย)
>>12 บรรยากาศแม่งหลอนทั้งเรื่อง ขนาดตอนรู้สาเหตุแล้วยกพลกันไปช่วยแล้วก็ยังดูมึนๆอึนๆห่อเหี่ยวพิกล โนบิตะแม่งก็ไม่ได้เก่งเว่ออะไรด้วย สู้แต่ละทีทุลักทุเลสัส ตอนสุดท้ายที่โดนจับนี่ลุ้นมาก
จะว่าไปไอ้ของวิเศษแนวๆสร้างปิศาจของโลกอนาคตนี่ระบบเซฟตี้ท่าจะมีปัญหาแน่ๆ ทั้งตอนอัศวินโลกความฝัน ตอนไซอิ๋ว ตอนโลกความฝันนั่นก็ปล่อยไอ้ลูกจ๊อกออกมาโลกจริงได้ไงไม่รู้ ดีนะไม่ปล่อยจอมมารหลุดมาด้วย ของไซอิ๋วนี่หนักเลย ปล่อยมุดออกมาได้ไม่รู้ตั้งกี่ตัว แล้วเสือกมีพลังจริงๆจนโลกมีปีศาจจริงไปฉิบ
>>4 กูก็รู้สึกเหมือนกัน อารมณ์มูฟวี่ภาคเก่าๆไม่เหลือเลยกลายเป็นการ์ตูนเด็กโดยสมบูรณ์
ภาคสุดท้ายที่กูว่ายังสนุกอยู่น่าจะเป็นยักษากับดินแดนสายลมมั้ง
ภาคต่อๆมาตัวละครแม่งขาดความเป็นมนุษย์ไปยังไงไม่รู้ตัวไหนดีก็ดีไปหมด ตัวไหนชั่วก็ชั่วยันเงา รวมกับเนื้อหามูฟวี่ที่จริงจังน้อยลงเยอะกับโลกสวยขึ้น เด็กหนวดดูแม่งเลยไม่สนุก
ภาคหลังๆ ที่ทีมงานใหม่ทำ คงเน้นขายเด็กจริงๆ นั่นแหละ เนื้อเรื่องดูย่อยง่าย แต่มีภาคหนึ่งที่ทำแล้วแป้กก็ตอน ตำนานยักษ์พฤกษา เหมือนหนังชีวิตปราชญายังไงชอบกล
สมัยก่อนมันดูมีความไซไฟกว่าเยอะด้วยมั้ง อย่างตอนแดนปีศาจ ที่มีรูปปั้นโนบิตะ โดเรมอน เล่นเรื่องของเวลา หรือแบบ ตอนที่ไปป่าดงดิบ ที่วิธีคือตัวเองในอนาคตวนลูปกลับมาช่วย งานสมัยก่อนมันมีมุกซับซ้อน ไอเดียเฉลยให้ทึ่งกว่า
>>13 ตอนอัศวินโลกความฝันกุคิดต่างว่ามันน่าจะเป็นอีกโลกไปเลยจริงๆว่ะ ไม่งั้นอิปีศาจนกมันจะออกมาให้ลูกเชอร์รี่หัวไวกับโนบิตะก่อนได้ไง ตอนนั้นโนบิตะยังไม่ได้ซื้อแผ่นเกมด้วยซ้ำ(เอาจริงๆก็มันนั่นแหละที่เสี้ยมให้โนบิตะซื้อแผ่นเกมอัศวินความฝัน) อารมณ์แบบลูกกะจ็อกจอมมารล่อลวงผู้กล้าจากโลกอื่นมาฆ่าทิ้ง จะได้ไม่มีผู้กล้าคนต่อไปมาขวางอีกเพราะดาบกับเกราะเงินที่ใช้ฆ่าจอมมารมันก็เลือกโนบิตะไปแล้ว
ยักษ์พฤกษาเป็นภาคเดียวที่กูดูไม่รู้เรื่อง(เพื่อนกูที่ไปดูก็เช่นกัน) แต่รู้สึกว่ามันเป็นภาคที่โคตรเจ๋งและชอบฉิบหาย เหมือนได้ก้าวข้ามความเป็นหนังโรงม่อนที่เคยมีมาไปอีกสเต็ปนึงเลย(แต่พอมันแป้กก็ไม่เคยก้าวกลับมาทางนี้อีกเลย 55555555555555 แต่ชอบจริงๆ นะ)
ปล. รีเมคภาคตำนานสุริยกษัตริย์ทีเถอะ ภาคโปรดกูเลย
>>18 กอดมึงรัวๆ ไม่คิดว่าจะมีคนชอบภาคสุริยกษัตริย์เหมือนกัน เอาจริงภาคนี้เอามาขยายปมได้เยอะเลยนะทั้งเรื่องท่านแม่ทีโอหรือเรื่องนางแม่มดว่าทำไมจองผลาญราชวงศ์ แต่สมัยเด็กที่กุดูยอมรับเลยว่าจระเข้กับแม่มดภาคนี้แม่งน่ากลัวชิบหาย แต่ให้น่ากลัวที่สุดในวัยเด็กกุยกให้มังกรมาฟูก้าภาคสายลม อิเหี้ยเป็นแผลใจวัยเด็กไปช่วงนึงเลย555
มึงคิดว่าเพราะโตแล้วเลยไม่สนุก กุแนะนำให้มึงลองเอาภาคพิเศษ สมัย อาจารย์ แกยังอยู่เอามาอ่านดูถ้ามึงอ่านแล้วสนุก ก็แสดงว่าไม่ใช่เพราะมึงโตแล้ว แต่เพราะเนื้อเรื่องสมัยนี้มันไม่ได้เขียนให้อ่านได้ทุกเพศทุกวัยแบบสมัยก่อนแค่นั้นเอง
ใช่เหรอ
เอาคนสมัยนี้ไปอ่านเจอฉากชิซูกะแก้ผ้าอาบน้ำคงโดน sjw รุมประนาม pedo ไปล่ะ
ตอนสมัยเด็กถึงไซอิ๋วจะเป็นภาคที่ชอบที่สุดก็เถอะ แต่ถ้าเลือกได้ตอนนั้นไม่ค่อยกล้าจะเปิดมันดูซ้ำเลย แม่งแอบน่ากลัวบวกหลอนจริง ถถถถถ
กลายเป็นภาคที่เปิดดูบ่อยๆเป็นภาคที่เนื้อเรื่องน่ากลัวน้อยกว่าแทน และดันจำไม่ได้ด้วยนะว่าภาคอะไร -*-
กูกลัวภาคที่มันไปดินแดนเวทย์มนต์แล้วถูกสาปเป็นหินอะ
เห็นด้วยว่าภาคใหม่ๆมันไม่ค่อยหนุกมาก เนื้อเรื่องมันไม่ลุ้นเหมือนภาคเก่า ภาคหุ่นเหล็กกูให้เดอะเบสท์เลย
สมัยก่อนเหมือนเขาทำแบบสร้างๆไปด้วยมั้ง สมัยนี้ทำมาเผื่อเด็ก ตัวร้ายไม่น่ากลัว ตอนพระจันทร์ 2019 ก็ไม่รู้สึกอะไรมาก ไดโนเสาร์ตัวใหม่ยังไม่ได้ดู ตอนน้ำแข็งก็ไม่รู้สึกมาก ตอนเกาะสมบัติดูดีอยู่ กูรู้สึกว่าตอนใหม่มันลายเส้นสวย มุมกล้องเยอะ สีก็สวยดนตรีก็ดี แต่มันดูแล้วไม่รู้สึก 'เหนื่อย' เหมือนสมัยเด็กอะ รู้สึกว่าแปปเดียวจบแล้ว ยังสู้ไม่พอ ส่วนภาคเก่าเหมือนอาจารย์แกก็ทำไปเรื่อยๆไม่ได้คำนึงถึงความรู้สึกเด็ก มันเลยน่ากลัวเหมือนไปอยู่กับแก๊งม่อนจริงๆ
ถ้าแบบผู้ใหญ่ดูแล้วซึ้งกูให้ stand by me 2 ที่เพิ่งออกนี่แหละ ดูเป็นหนังสังคมผสม sci-fi ดี ไหนจะเรื่องทฤษฎีเวลาอีก แล้วก็ความผูกพันด้วยถ้าใครดูโดราเอม่อนมาเกือบทุกตอนอะสำหรับเด็กกูว่าภาค stand by me มันไม่ค่อยซึ้ง เด็กๆกูดูตอนแต่งงานไม่ค่อยรู้สึกอินเลย มาอินตอนโตนี่แหละ
ภาคที่ขึ้นหึ้งในชีวิตกูให้ สายลม สุริยกษัตริย์ แดนปีศาจ หุ่นเหล็ก อาณาจักรหุ่นยนต์ แอนิมอลแอดเวนเจอร์(ที่มีพ่อโนบิตะ) ส่วนภาคเล็กที่ไม่ใช่การผจญภัยกูชอบน้ำยาโกหก โนบิตะได้ 100 คะแนน แล้วก็ตอนที่พาใครสักคนไปเจอยายหรือย่าในอดีต
>>28 ภาคใหม่ๆถ้าทำแบบสายลมก็ดีนะ ลดความรุนแรงกับความน่ากลัวลง แต่ยังมีความจริงจังในลายเส้นกับเนื้อเรื่องอยู่ ที่สำคัญไม่เน้นโชว์พลังมิตรภาพจ๋าๆจนตะหงิดๆกับชอบทำหน้าตัวละครบิดๆเบี้ยวจะให้ตลกแต่ไม่ขำด้วยแบบภาคใหม่
กูว่าสายลมเป็นจุดกึ่งกลางของทั้งแบบใหม่และเก่าได้ดีเลย ถ้าทีมสร้างจะเปลี่ยนแนวทางก็อยากให้มาทางนี้จัง
>>28 อีกตอนคือยิงปืนด้วยนิ้ว เท่ชิบหาย ดูแล้วเบียวเลย https://www.dailymotion.com/video/x6kzu79
>>17 ก็อาจจะใช่ ถ้าให้เดาหลักการของเครื่องก็คงสร้างมิติเสมือนที่ตรงเงื่อนไขขึ้นมา แต่ไอ้เทปความฝันที่เป็นเรื่อง มันอาจทะลึ่งไปตรงกับมิติอื่นที่เป็นโลกจริงมีปีศาจจริงๆ ก็ได้มั้ง หลักการอาจจะคล้ายๆตอนอาหรับราตรี ที่ชิสุกะติดในโลกนิทานอาหรับราตรี แต่เพราะนิทานมันอิงความจริงเยอะเลยกลายเป็นว่านางไปติดในยุคอาหรับราตรีจริงๆได้ แต่ติดที่ตอนอัศวินความฝันนี่แม่งไม่มีใครเอะใจหรืออธิบายตรงนี้เลยนี่สิ ตอนจบก็แค่เก็บเทปกลับคืนไปเฉยๆ
อ้อ มีใครชอบตอน7โดราโดรามั้ย ที่เพื่อนโดราเอมอนมาอีก6ตัว กูว่ามันขยายสเกลได้ดี พวกเพื่อนม่อนแม่งเก่งกว่าม่อนหมดเลย ทั้งสายปืนแม่น สายกังฟู สายเตะบอล สายกระทิงขวิด บอสบางตัวโหดกว่าภาคมูฟวี่ด้วย เช่นตอนไปลุยแดนปืศาจ มีตัวโหดๆเยอะน่าดู ทั้งมังกร ปิศาจอ่านใจ จบด้วยปืศาจร้อยตา ส่วนตัวถ้านับแค่ฉากบู๊กูชอบกว่าตอนตะลุยแดนปิศาจต้นฉบับอีก อีกตอนที่ชอบของเซ็ตนี้ก็ตอนที่ไปประลองทำขนมกับหุ่นโดราที่ทำขนมเก่ง อันนั้นทำออกมาดูอร่อยหลายอันเลย ชอบอันของม่อนที่ชนะคือโดรายากิครีมแบบอ่านแล้วรู้สึกว่าโคตรอร่อย
อ้อ อีกตอนที่ชอบเป็นของไพเรท เป็นตอนที่โดราเดอะคิดกับวังโดราหลงไปในโลกปัจจุบันของตะกับม่อน แต่ดันไปในสภาพตัวเล็ก แล้วไปทำอีท่าไหนจำไม่ได้ ได้ไปเห็นความทรงจำของตะกับม่อนตั้งแต่แรก ทั้งอีเว้นสำคัญๆ ทั้งตอนไปผจญภัยภาคมูฟวี่ มันได้อารมณ์ไกด์บุคดี เสียดายคงไม่ได้เห็นแก๊งป่วนพวกนี้อีกแล้ว ขนาดมูฟวี่ที่ไปโลกอนาคตยังไม่มีพูดถึงหรืออะไรเลย
>>32 พูดถึงภาคอาหรับราตรีกุดูตอนเด็กยังแอบรู้สึกเลยว่ามันแถนิดๆ555 แต่ถ้าไม่แถให้ชิซุกะไปโผล่โลกจริงได้แม่งจะกลายเป็นbad endไป(ติดอยู่ต่างมิติไม่ก็ตายห่าไปจริงๆ) แต่ด้านเนื้อเรื่องดูแล้วก็สนุกดีนะให้ฟีลผจญภัย+เหงาๆ แถมเพลงประกอบก็เพราะด้วย
ส่วนภาคอัศวินความฝันเป็นภาคที่กุดูตอนเด็กแล้วรู้สึกเบียวมาก ชอบคิดว่าถ้านอนเยอะๆจะได้ฝันบ้าง5555 แต่พอมาดูตอนโตแล้วกลับรู้สึกว่าเป็นภาคที่เฉลยอะไรๆน้อยมาก ทั้งอินกเหี้ยออกมาโลกจริงได้ไง? เชอร์รี่ที่ให้โนบิตะกินคือการแปะป้ายว่าเด็กนี่คือผู้กล้า? เทพธิดาที่หน้าเหมือนชิซุกะสรุปไม่ใช่npc เริ่มต้นหรอกเหรอ แล้วกลางเรื่องหายไปไหน ฯลฯ แต่เป็นภาคที่ดูแล้วสนุกมาก แถมชิซุกะเด่นสุดๆจนน่าแปลกใจ(ปกติหนังชอบดันไจแอนท์กับซุนิโอะ แต่ภาคนี้ตอนปลายๆเรื่องบทหายไปเลย555)
>>33 7โดราไม่ถูกดันเพราะไม่ใช่ผลงานต้นฉบับจารย์นั่นแหละ กุก็แอบเสียดายนะเพราะคาร์ทุกคนคือเด่นมากถ้าจะปั้นคือเอามาเล่นได้เยอะเลย และตอนกุดูภาคตะลุยโรงเรียนหุ่นยนต์นี่แบบอวยโดราเดอะคิดกับโดรามี่สุดๆ หวีดแรงตั้งแต่สมัยที่ยังไม่รู้จักคำว่าคู่ชิป/คู่จิ้นด้วยซ้ำ 555555ง
>>34 กูคิดแนวทางช่วยได้อีกแนวคือมิติของนิทานเรื่องเดียวกัน ต่อให้คนละเล่มก็ควรเป็นมิติเดียวกันป่ะ เหมือนในเกคโคโจเรย์ที่นิทานเรื่องเดียวกันไม่ว่าเล่มไหนก็จะเป็นโลกนิทานอันเดียวกันหมด ก็ให้หาอาหรับราตรีอีกเล่มมาโดดเข้าไปก็จบ แต่แบบนั้นก็ช่วยง่ายเกินอีก แบบที่เป็นอยู่ อ.ก็คงคิดแล้วว่าออกมาสนุกสุดแล้วละ ถึงจะอธิบายงงๆไปบ้างก็ตาม
แต่เรื่องอัศวินความฝันนี่ก็อย่างว่าอธิบายยากจริง มันเหมือนครึ่งๆกลางๆ โลกความฝันก็ไม่เชิง โลกจริงแต่มิติอื่นก็ไม่ใช่ซะทีเดียว เหมือน อ.แกยังเขียนตรงนี้ได้ไม่ลงตัว เลยหาทฤษฎีมารองรับไม่ได้ละมั้ง
>>35 อ้าว เจอกองอวยเดอะคิด-มี่คนอื่นนอกจากกูแล้ว555 อยู่กับคิดแล้วมี่น่ารักขึ้นเยอะนะ ได้เห็นมุมผญเยอะขึ้น จากเดิมที่เพอเฟคทุกอย่าง เสียดายที่โดนตัดทิ้งทั้งยวงไปแล้ว ก็หวังว่าอีกซักหลายๆปี มูฟวี่แม่งเริ่มตัน อาจจะมีคนคิดอยากเอากลับมาก็ได้...มั้งง
มูฟวี่คงไม่มีตันแล้วมั้ง เริ่มเอาผู้กำกับภาพยนตร์จริงมาคุมเป็นภาคๆเลย
แฟนบ่นแต่รายได้ดีทุกปีคงได้แต่ทำใจ
มูฟวี่นี่กูจำได้ว่าอาณาจักรเมฆกับสามอัศวินในจินตนาการโดนใจกูสุดละ ตอนธรรมดาเก่าๆของ อ. ขนาดโตแล้วกลับไปดูยังสนุกเลย ตอนใหม่ๆนี่นานๆทีจะเจอตอนดีๆ
ทำมายังไงก็ขายได้ม่อนเนี่ย
>>41 ของเก่าที่อาจารย์เขียนโดยมากสนุกแล้วก็มีมิติกว่า ขนาดตอนธรรมดายังรู้สึกว่าสนุกกว่าพวกทีมงานทำทุกวันนี้เลย อันที่รู้สึกว่าแกเก่งคือเอาพวกตอนย่อยมาต่อยอดเป็นตอนยาวได้เนียนดี ผิดกับพวกทีมงานที่เอามาต่อยอดได้ค่อนข้างแย่ อย่างอันที่สาปส่งเลยก็ตอนที่ทำหลังแกเสียได้ไม่นาน อย่างตอนโจรสลัดกับอาณาจักรโฮ่งเหมียว
Sbm2 เพิ่งดูเมื่อวาน คนที่โตมากับม่อนแบบกูเจอแบบนี้นี่ร้องลูกเดียว เจอแฟลชแบค โดราเอมอนเป็นของเธอ เป็นของโนบิตะตอนที่ยังเป็นเด็กเข้าไปนี่แงเลย
แต่คิดว่าถ้าเป็นคนที่ไม่ได้ผูกพันธ์น่าจะเฉยๆ
ส่วนตอนเก่าๆตามคห.บนๆเลยคือมันสนุกกว่า ดาร์คกว่า ไซอิ๋วนี่หลอนจริง ตอนอื่นๆอย่าง ไดโนเสาร์ โลกใต้ทะเล โลกหุ่นยนตร์ แดนเวทมนต์ กำเนิดญี่ปุ่น อาหรับราตรี ก็ลุ้น มีสถานการ์แบบพลาดมาก็ตายจริงๆตลอด และอุปกรณ์ที่ม่อนมีก็ไม่ได้เป็นแต้มต่อเลย วัดกันหน้างานอย่างเดียว บทดราม่าก็ถึง มีความขมแบบผู้ใหญ่ทุกเรื่อง
คิดถึงจัง ไปขุดหนังสือมาอ่านอีกรอบดีกว่า
>>47 ไอ้ที่ต้องพึ่งตำรวจกาลเวลานี่ตั้งแต่ไดโนเสาร์ของตะแล้วมั้ง ไอ้พวกนักล่าไดโนเสาร์นี่ก็มาจากอนาคตเหมือนกันนิ ถ้าบวกกันจริงๆม่อนก็ไม่น่าสู้ได้หรอก บางตอนอย่างสงครามหุ่นเหล็กนี่เจอหุ่นเป็นกองทัพก็แพ้เหมือนกัน เพียงแต่ตอนกิก้าซอมบี้นี่โชว์ให้เห็นกันชัดๆเลยว่าเทคเหนือกว่า เพราะของวิเศษขั้นเทพสุดอันนึงอย่างนาฬิกาหยุดเวลา โดนแก้ได้แบบง่ายๆ หมดทางสู้เลย
สำหรับกูโฮ่งเหมียวก็ยังสนุกอยู่นะ แต่หลังจากเริ่มนิวเจนมานี่ไม่ค่อยไหวจริงๆ รึเป็นเพราะกูเข้าวัยหนวดเต็มที่แล้วก็ไม่รู้ 555+
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.