Blue period ดูตอน1จบ รู้สึกไม่อิน ไม่ชอบคาแรคเตอร์พระเอก
เข้าใจว่ามันอยู่ในช่วงวัยรุ่น ที่ต้องเลือกอนาคต
แต่พอไม่มีสิ่งที่มันชอบจริงๆเลยเหมือนชีวิตว่างเปล่า
ใช้ชีวิตไปวันๆตามกระแสสังคม
แต่ด้วยศักยภาพของมันทำให้กูดูแล้วขัดใจฉิบหาย
ขนาดโดนเรียนบ่อย ยังได้คะแนนระดับท็อป
แปลว่ามันหัวดีระดับเข้ามหาลัยรัฐได้สบายๆ(ถ้าเอาจริงกับการเรียน)
แต่ตอนเปิดเรื่องมันเหมือนจะกังวลว่าจะเรียนอะไรดี ถ้าจบมาแล้วตกงานก็ไม่คุ้ม
ที่บ้านก็ฐานะกลางๆ ส่ง ม.เอกชน ไม่ไหว ซึ่งมันก็ไปขัดกับคาแรคเตอร์ของมันอีก
ถ้าตั้งเป้าว่าอยากเรียนคณะที่จบมาแล้วทำเงิน แทนที่จะเอาเวลาไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อน
เอามาทุ่มเทกับการเรียนแล้วหวังกับคณะสายการแพทย์ไปเลยดิวะ
โดดเรียนเกือบทุกวันคะแนนยังท็อป ถ้าตั้งใจแม่งลุ้นติดแพทย์ได้เลย
แล้วก็เรื่องเพื่อนด้วย กูไม่เข้าใจว่าจะไปสุ่งสิงกับกลุ่มเด็กกะโปกทำไม
ถ้าอยากเข้าสังคมมึงเข้าสภานักเรียนหรือหาชมรมวิชาการไม่ดีกว่าเหรอวะ
งงกับมัน มนุษย์สัมพันธ์ก็ดี การเรียนก็ดี เสือกเอาไปใช้สุงสิงกับพวกหลังห้อง
จะว่ามันขวางโลกก็ไม่ใช่อีก เพราะเห็นอยู่ว่ามันอยากไหลตามน้ำไปกับสังคมรอบๆ
ส่วนประเด็นหลักของเรื่อง พอมันเจอสิ่งที่ตัวเองชอบ(ศิลปะ) ก็ลงมือทำและหันมาจริงจัง
ซึ่งแม่งดูเป็นคนที่โคตร OP มาก โดดเรียนแต่ถึงเวลาสอบได้คะแนนท็อปว่าเทพแล้ว
ไม่มีพื้นฐานศิลปะเลย แต่หัดร่างภาพด้วยตัวเองไม่มีคนสอน แต่เส้นออกมาใช้ได้
ระดับที่อาจารย์แก้ภาพให้นิดหน่อยก็ออกมาดี +ได้คำพูดแนะนำเลยจะมุ่งมาทางศิลปะ