สิ่งที่กูเติมมีสองอย่าง "ประธาน" กับ "คำเชื่อม" ใส่เท่าที่จำเป็นให้มันดูเป็นภาษาไทยจริงๆ ไม่ใช่ภาษาไทยที่เขียนด้วยไวยกรณ์ญี่ปุ่น
เอาจริงๆ ไอ้ประธานเนี่ยก็ไม่ค่อยอยากเติมหรอก (เสี่ยง บางทีคนเขียนแม่งสับขาหลอก)
แต่ถ้าำตามต้นฉบับเป๊ะๆ แล้วมันจะมีนักอ่านโง่ๆออกมาวิจารณ์ว่าแปลห้วนอ่านไม่ลื่น นายจ้างกูจะไม่พอใจเอา
ส่วนคำเวิ่นเว้อกูไม่เติม มันดูสละสลวยแบบกลวงๆ แถมรู้แก่ใจว่าต้นฉบับมันไม่มี จะใส่ไปทำห่าอะไร
กูเป็นนักแปลโนเนม ไม่มีใครต้องการเห็นตัวตนของกู ไม่ใช่นักแปลเซเลบที่จะต้องใส่ตัวตนลงไปในงาน กูคิดแค่นี้แหละ