Ky กูอ่านเกิดใหม่เป็นเน็ตไอดอลแล้วเหนื่อยมากอะ พยายามเข็นให้จบอยู่ แต่แบบเหนื่อย ไม่รู้ด้วยเหตุอันใด นี่ก็ยังต้น ๆ เล่มสอง
ช่วงแรก ช่วงเลยตัวอย่างที่ลงมาหน่อย กูชอบมาก รู้สึกพระเอกน่ารัก สายสามีแห่งชาติแต่น่าเอ็นดู เวลามีบทออกมาอ่านแล้วอมยิ้ม เหมือนเป็นคุณชายลูกเศรษฐีที่มีปมด้อยแบบน่ารักๆ นายเอกก็แนวสู้ชีวิตดี ไม่รู้สึกว่าซู เอาใจช่วย ชาติก่อนรันทดพอประมาณ ได้ใช้บทเรียนจากชาติก่อนมาดักทางไม่ให้พลาดซ้ำสองในเรื่องความรักกับหาลู่ทางทำชีวิตให้ดีขึ้น
แต่พอสักค่อนเล่มหนึ่ง กูรู้สึกว่าความรู้สึกแบบต้นเรื่องหายไปหมดเลย ความโดขิโดขิหายไป กลายเป็นอะไรก็ไม่รู้ เป็นนิยายแนวไหนเนี่ย แนวหักเหลี่ยมธุรกิจเหรอ แนะแนวชีวิตเหรอ คู่มืออ่านทางคนเหรอ แนะแนวการเงินเหรอ ก็รับรู้ว่าตัวเอกเขารักกันดี มีความเข้าใจ เกื้อกูลกันและกัน แต่อ่านแล้วแห้งแห้งแห้งแห้งแห้ง
อ่านเบื่อๆ พลิกหน้าปกมาดูภาพปกเพื่อหาแรงบันดาลใจอ่านก็หาไม่เจอ ดูเผินๆลายเส้นโทนสีสวยงามมาก แต่ตัวละครหน้าตาทรงผมแม่งเหมือนกันเป๊ะ เสื้อผ้าหน้าผมเซตติ้งที่นำเสนอออกมาหาความยูนีคที่ควรจะมีประจำเรื่องไม่ได้เลย อารณ์แบบเอาปกไปเนียนเป็นภาพประกอบนิยายแนวปัจจุบันได้แทบทุกเรื่อง ผู้ชายสองคนนั่งเก็กหล่ออ่านหนังสือจิบกาแฟกันอยู่ในบ้าน ปกยุคโควิด 19 สินะ บรรยากาศบันเทิงออนไลน์หรือโซเชียลแนวทำอาหารล่ะ ชุดฮั่วเจียงสมัยเป็นพ่อครัวเน็ตไอดอลตั้งไข่ล่ะ เห็นบรรยายว่าใส่บ่อยเป็นเอกลักษณ์ ทำให้ภาพลักษณ์เตะตาสปอนเซอร์เจ้าแรกด้วย ไหนๆๆ
แต่สิ่งที่กูชอบ คือการจัดหน้าของสนพ. ตัวหนังสือช่องไฟดูดี คำผิดก็ค่อนข้างน้อย แทบไม่เจอเลย กูชอบรูปแทรกบท หมาเอ๋อแมวโง่ ชอบจิบิมุมหน้ากระดาษ (ที่แม่งยูนีคได้มากกว่าหน้าปกเต็ม ๆ ทั้งสองเล่ม) พอดีว่าสนพ.นี้กูไม่รู้จักมาก่อน อ่านเรื่องแรก เข้าใจว่าไม่ใช่สำนักพิมพ์ใหญ่แต่รู้สึกว่าสำนวนภาษามีมาตราฐาน ดูดีมีคลาส ให้ผ่าน สมกับเป็นการทำงานหนังสือ ส่วนราคารู้สึกแอบแรงไปหน่อยถ้าเทียบกับสนพ.ใหญ่
กูมีปัญหากับเนื้อเรื่องเท่านั้นแหละ มาบ่นตัวเรื่องนิยายว่าค่อนข้างเฟลสำหรับกูจากที่คาดหวังไว้ตอนต้นเรื่องแล้วก็ลามบ่นไปเรื่อย ขอตัวไปเข็นให้จบต่อ