ky ล่าสุดกูกด wilderness ของโรสที่ออกใหม่ในเมพมาอ่านเพราะคลิกกับตัวอย่าง สรุปว่าชอบมากกกกกกกก อ๊ากกกกกกกก วายเกาหลีเรื่องแรกเลยที่ถูกจริต แต่นี่เพิ่งอ่านผ่านๆนะเพราะช่วงนี้ยังไม่ค่อยมีเวลา เลยอ่านข้ามๆไปโฟกัสแต่ตรงความรักพระนาย ปมอะไรยังไม่รู้เรื่องไม่รับลู้เลยยังไม่กล้าแนะนำเต็มที่ 55555555 แต่ที่แน่ๆคือกูชอบเคมีพอ.นอ.ชิบหาย อ่านแล้วฟิน
เรื่องคร่าวๆก้ประมาณ โลกมีสัตว์อสูร คือพวกที่มีร่างคนกับร่างครึ่งคนครึ่งสัตว์ แต่ก็มีพวกเลือดบริสุทธิ์อยู่ด้วย คือคนที่มีร่างคนกับร่างสัตว์เลย ไอ้พวกเลือดบริสุทธิ์เนี่ยแกร่งกว่ามากก็จริงแต่ไม่ค่อยได้รับการยอมรับเพราะกระบวนการเจริญเติบโตมันทรมานมาก ทั้งเลือดลมแปรปรวน กระดูกยืดยาวไม่เข้าที่เลยหักต่อไม่ได้ บลาๆๆๆๆ ยิ่งใกล้วันเพ็ญยิ่งอาการหนัก ยกเว้นแต่จะมี 'ผู้ชี้ทาง' ลูบหลังหรือกอดสัมผัสตอนมีอาการทำให้ทุเลาลงมาก ไม่อย่างนั้นก็จะคลุ้มคลั่งเสียสติทำร้ายคนบ่อยๆ ทำให้เป็นที่น่ารังเกียจในหมู่อสูรด้วยกัน นอ.เป็นผู้ชี้ทาง พอ.เป็นสัตว์อสูรเลือดบริสุทธิ์ร่างเสือดำ แต่สองคนนี้ก้มีปมระหว่างกัน คือตอนพอ.เด็กๆก็จะโดนครอบครัวฆ่าทิ้งเพราะคลุ้มคลั่งทำร้ายคนไปทั่ว(ไม่แน่ใจว่าถึงขั้นฆ่ามั้ยแต่ครอบครัวเกลียดขี้หน้า) แต่ครอบครัวพอ.เจอนอ.ก่อนเลยลักพาตัวมาไว้ที่บ้านให้คอยเลี้ยงพอ. ละก็มีเรื่องอย่างอื่นอีก คือมีช่วงที่พอ.คลุ้มคลั่งจนกัดแม่นอ.ตาย กับในคืนวันเพ็ญที่ควบคุมตัวเองไม่ได้ แล้วนอ.ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าถ้าไม่ใช่พ่อไม่ใช่แม่ที่เป็นผู้ชี้ทางอสูรเลือดบริสุทธิ์ไปลูบปลอบแต่เป็นผู้ชี้ทางที่ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกัน อสูรจะเข้าใจว่าตัวเองเป็นตัวเมียของมัน พอ.เลยข่มขืนนอ.แบบไม่รู้ตัวจนมีลูกคนนึง (ลืมบอกเรื่องนี้เป็น Mpreg) นอ.แค้นพระเอกมากหลังจากนั้น ลูกก็ทิ้งไว้ให้พอ.ดูแล ซึ่งพอ.ก็ไม่ค่อยจะดูเพราะมันเป็นอสูรอะ ความรู้สึกรักลูกไม่เท่าคน
ก็คือเรื่องนี้พระเอกเห็นนายเอกเป็นแสงสว่างในชีวิตตัวเอง ประมาณว่านายตายฉันไม่ขออยู่ไรงี้เลย แล้วหลังจากที่นอ.โกรธพระเอกไปหลายปีมากๆๆ ก็มีอสูรหมาป่าเด็กเลือดบริสุทธิ์อีกตนหลงมาเจอนอ. ครอบครัวเด็กนี่ใหญ่สุดในตระกูลอสูร คือพ่อเปนประมุขอสูรเลยแหละ อสูรเด็กหนีมาเพราะพ่อจะทำลายปอดมันเพราะมันคลุ้มคลั่งทำร้ายแม่บ่อย พ่อรักแม่มากทำให้ไม่กล้าฆ่ามันเพราะแม่ขอร้องไว้เลยจะทำงี้เพื่อปราบให้มันคลั่งไม่ได้อีก เด็กเลยหนีออกมา ทีนี้เพราะตระกูลเด็กนี่ใหญ่อะ เรื่องมันเลยแดงขึ้นมาว่ายังมีผู้ชี้ทางเหลืออยู่บนโลก(จริงๆควรจะสูญพันธุ์ไปแล้ว) หลายคนก้จับจ้องนอ. พอ.ก็เลยต้องออกโรงปกป้อง ก็ค่อยๆดีกัน แล้วก็มีเรื่องชิงใหญ่ชิงดโตกันในหมู่อสูรโดยเฉพาะภายในตระกูลเด็กนี่ แต่กูยังไม่ได้อ่านตรงนั้นเลยขอข้ามไปก่อน ถถถถถถถถ
ที่กูชอบมากคือเรื่องนี้ไม่ romanticize การข่มขืน คือแรกๆมีตอนที่พอ.บอกนอ.ว่าชาตินี้ต่อให้ตายก็จะไม่ขอให้นายให้อภัยกับเรื่องครั้งนั้นที่ข่มขืนนอ.หรอก แล้วตอนที่นอ.ให้อภัยแล้วก็พูดประมาณว่า ลูกคนแรกเกิดจากการที่นายข่มขืนฉัน เรื่องนั้นไม่ว่ายังไงก็จะไม่เปลี่ยนหรอก แต่ว่านะ ถ้านายอยากให้ฉันยกโทษให้เมื่อไหร่ก็บอกได้เลย เพราะฉันไม่แค้นนายแล้ว ประมาณนี้อะ กูแบบอีเหี้ยยยยยยยย ชอบมาก 55555555555 แล้วพระเอกกร๊าวมาก คือกวนตีนเขาแต่คลั่งรักเขามาก รักข้างเดียวง้อมาหลายปีถึงจะพูดจากวนแค่ไหนก็เถอะ นอ.ก็ไม่งี่เง่า คือช่วงที่โกรธกันนอ.ก็ยังคอยไปลูบหลังปลอบพระเอกที่จะเจ็บปวดทุกคืนวันเพ็ญอะ เป็นทำนองว่าแค้นนะแต่ก็สงสารเวทนาเพราะเลี้ยงมาแต่เด็ก แต่หลังๆให้อภัยแล้วรักกันแล้วคือดีสัส หวานมดขึ้น กูไม่ได้อ่านนิยายที่ทำให้ยิ้มเขินมานานแค่ไหนแล้ววะะะะะะ NCไม่เยอะมากแบบ4-5ครั้งได้มั้ง แต่แซ่บเหี้ยๆๆๆๆๆๆๆอิพระเอกชอบแซวแบบ dirty talk นิดๆ แล้วมันมีความสัตว์ป่าอะ คือเลียอวัยวะเพศตัวเมียหลังเสร็จกิจ ไรเงี้ยยยย กูจะเปนลม สัตว์ในเรื่องก็น่ารัก นายเอกคุยกับสัตว์รู้เรื่องด้วย ละพระเอกนี่ไม่ได้มีสัญชาตญาณสัตว์แค่บนเตียงนะ แต่มีแบบ หิ้วหลังคอลูก กัดสายสะดือลูกตอนคลอด ไรงี้ด้วย สรุปคือกูชอบชิบหายๆๆๆๆๆๆๆไม่ไหวแล้วเพื่อน เดี๋ยวรอมีเวลาจะอ่านเต็มๆแล้วถ้าไม่ลืมจะมารีวิวนะว่าเนื้อเรื่องหลักจะร่วงหรือรอด แต่เอาจริงถึงร่วงกูก้คงชอบอยู่ดีว่ะ เพราะส่วนของเคมีพระนายคือดีมาก แต่ถ้าเรื่องหลักดีอีกก็คือมึงเอ๊ย บวกเข้าหิ้งกูได้เลย กูแพ้แนวนี้จริงๆ 55555555555555555