กุอ่านลิ่วเหยาไปถึงกลางเล่มสอง กุว่ามันสนุกนะในฐานะนิยายแฟนตาซีแนวเทพเซียนผจญภัย แก๊งเด็กเปรตในสำนักรวมตัวกันแล้วน่ารักดี คนเขียนตบมุขบ่อยแต่ฉากที่ดึงอารมณ์จนกุร้องไห้ตามก็มี กุว่าคาแรคเตอร์ลูกศิษย์ทั้งห้าคนคือชัดและเกลี่ยบทดี เอ็นดูทุกคนเลย 555555
แต่คิดว่าถ้าใครซื้อมาแบบคาดหวังโรแมนซ์จัดๆ น่าจะเฟล เท่าที่อ่านถึงตอนนี้ถ้าจริงๆ มันไม่ได้ติดแทค BL นี่คือจะถือว่าเป็นแนวชวนจิ้นเฉยๆ นะ
เรื่องสำนวนกุรู้สึกแปลกๆ แค่ช่วงแรก+มันเป็นช่วงอินโทรด้วยที่ปูนิสัยตัวละครแต่ละตัวด้วยแหละ
แนะนำโน่นนี่ เลยต้องใช้เวลาย่อยหน่อย
พอถึงช่วงแก๊งลูกศิษย์เริ่มสนิทกันแล้วกุอ่านได้ยาวๆ เลย (อาจจะเพราะปรับตัวกับสำนวนได้ด้วย)
กุว่ากุโอเคกะงานพีต้า เจิ้นหุนกุก็ชอบ (ถึงกุจะมีปล่อยเบลอช่วงตำนานสร้างโลกไปหน่อย เทพแม่มหลายองค์เกิน)