Last posted
Total of 1000 posts
>>835 คิดว่าแรกๆคงขายราคา 280บ.นั่นแหละ แต่คงจะโดนคอมเพลนมารึเปล่าเรื่องราคา เป็นไปไม่ได้อ่ะที่จะบอกราผิดทั้งในโพสทั้งในแบบฟอร์ม ในโพสอาจจะเขียนผิด แต่ในแบบฟอร์มที่นักอ่านเข้าไปกรอกรายละเอียดไม่น่าจะผิดได้นะ เพราะมีคนโอนไป 280บ. ด้วยนิ ส่วนตัวกูไม่รู้เรื่องค่าอะไรพวกนี้หรอก งานนางก็ไม่เคยอ่าน แต่แอบเข้าไปส่องมาเพราะความเผือกที่มาอ่านโม่งล้วนๆ 555555
กูว่าน่าเบื่อที่มาดราม่าเรื่องหนังสือราคาแพง ไม่ต่างกับมีนักเขียนขายพร7เหรียญแล้วยังเจอคนด่าว่าขายแพงอีก วันหลังนักเขียนทุกคนก็ทำบุญทำทานแจกฟรีกันให้หมด จะได้ไม่โดนด่า
>>839 หน้าละสองบาทกว่าก็แพงเวอร์ไป คนนี้ยังเงียบๆนะ ลองเป็นสนพ.โดนด่าหนักกว่านี้เยอะเพราะมันค้ากำไรเกินควร ปกติกูเป็นพวกสนับสนุนนักเงียน ทำมือแพงก็เข้าใจว่าสายป่านไม่ยาวพอพิมพ์เยอะเพื่อให้ต้นทุนถูกลงไม่ได้ แต่สองบาทกว่าเกินเบอร์ไปสัดๆเหมือนเอาราคาหนังสือในอนาคตอีกร้อยปีข้างหน้ากระดาษนำเข้าจากขั้วโลกเหนือถึงแพงขนาดนั้น แถมไม่ใช่นักเขียนโนเนมด้วย แฟนคลับเยอะ คนซื้อเยอะยอดเยอะกว่ายอดพิมพ์ของหลายสนพ
กูว่านักเขียนมีสิทธิ์ติดเหรียญกับตั้งราคาเท่าไหร่ก็ได้ตามใจชอบ เพราะมันไม่ใช่ของที่จำเป็นในชีวิตประจำวันอยู่แล้ว ใครรับได้ก็จ่าย ใครรับไม่ได้ก็ไม่ต้องจ่าย แค่นั้นเอง แต่กูว่าคนอ่านก็มีสิทธิ์บ่นว่าแพงเหมือนกัน เพราะถ้าทุกคนตั้งราคาขายแพงๆตามกันหมด สุดท้ายคนอ่านก็เดือดร้อนอยู่ดีอ่ะ
“ค้ากำไรเกินควร” มันคนละประเด็นกับพวกโวยวายเวลานข.ปิดตอนเพราะอยากอ่านฟรีนะ ราคาสูงไม่สมเหตุสมผลแบบนี้จะมีคนท้วงติงก็ไม่แปลก การไม่ยอมให้ผู้ขายเอาเปรียบก็เป็นสิทธิ์ของผู้บริโภคปะ
มีใครเคยไปบ่นว่าพวกนาฬิกาที่ขายเรือนละล้านยังวะว่าค้ากำไรเกินควร
ต่อให้หารออกมาหน้าละสามบาทแต่ถ้าคนมันมีจ่าย มันให้ค่างานนักเขียน เขาก็ขายได้ไง เกี่ยวไรกับการค้าเกินควร
Ky ใครได้หนังสือจากเซ้นส์แล้วบ้าง เห็นคนโพสๆกันว่าส่งช้า กล่องไปรเน่ามาก นี่รอของอยู่ ได้แทรคแล้วแต่ยังคงสถานะที่ต้นทางมาสองวันและ เห็นในใบสอดออเดอร์(ที่คนอื่นถ่ายมา) เขาไม่ให้เคลมหรอกับการขนส่งที่เสียหายอะ เป็นเศร้ารอเลย ช่วงนี้ฝนตกด้วย ไปรแถวบ้านกูก็รุนแรงเหลือเกิน ขอให้สนพ.ห่อหนาๆอะ มีคนได้อร่อยล้นมุมบุบก็มี กลัวใจเน้
นักเขียนมาเองป่าววะ รีเราต์เตอร์รัวๆตั้งแต่เย็นแล้ว
กูเกลียดคำว่าค่ามันสมองมาก ทำเหมือนงานคนอื่นไม่มีสมอง
>>851 เพิ่งได้วันนี้อะ สั่งวันแรกตั้งแต่ช่วงเว็บล่มเที่ยงคืน สถานะมันไม่อัพนะ ของถึงแล้วสถานะยังอยู่ต้นทาง รับฝากอยู่เลย กล่องไปรฯ นี่บุบบี้ขั้นสุด หนังสือรอดอยู่ ห่อมา 3 ชั้นอะตัวบับ เห็นหนังสือข้างในนะ จากหลายเม้นต์บอกไม่เห็นหนังสือเลย ภาพที่ลงๆ ก็มีพลาสติกขุ่นๆที่เหมือนฟองน้ำ เขาเรียกไรอะ 555 ดันข้างกล่องด้วย แบบกันไม่ให้กระแทกไม่ให้หนังสือกลิ้ง ซึ่งของกูไม่มีนะ หนังสือก็กลิ้งไปมาเพราะมันไม่แน่นกล่องอะ กล่องใหญ่ ห่อแยกกันแบบ 2 Box/2 Box + 1 เล่ม ขนาดออเดอร์เดียวกันยังห่อไม่เหมือนกันเลย ห่ออันนึงมีพลาสติกขุ่นๆ หุ้มมุมบนล่างมาให้(หนาแน่นดี) อีกอันไม่มี 3 ชั้นเพรียวๆ 5555 รีวิวการห่อของสนพ.ไว้เท่านี้ละกัน ถือว่ากูโชคยังดีอยู่มั้ง ได้สภาพดีไม่มีตำหนิมุมบุบจากการส่งอะ ขอให้ทุกคนได้หนังสือสภาพดีๆ
>>853 พูดเอง คิดเองนะ 5555 ทุกงานมันก็ใช้สมองใช้แรงหมดนั่นแหละ แต่ว่าคนเขาให้ค่าผลงานไม่เท่ากันแล้วแต่ความพอใจ ไม่งั้นคงไม่มีคนจ้างนักวาดหลักหมื่นมาวาดปก ไม่มีคนจ้างอาจารย์พิเศษชม.เป็นพัน ไม่มีคนจ้างตากล้องหลักหมื่นไปถ่ายงาน จ้างดาราหลักล้านออกอีเวนท์ ถ้ามันเรียกราคาเกินเบอร์ที่คนให้ค่าเมื่อไหร่มันก็ไม่มีใครจ้างหรือซื้อ แค่นี้เอง เกี่ยวอะไรกับการพูดว่างานอื่นไม่มีสมองอ่ะ
>>858 นั่นดิ จะว่าไปกูก็เห็นหลายทีละคำพวกนี้ ระดับนั้นระดับนี้ เวลามีโม่งเอาพฤติกรรมเบียวๆบ้งๆของนักเขียนมาพูด ก็จะมีลิ่วล้อมาช่วยดิ้นแทนแล้วยกระดับประหนึ่งเป็นผู้สูงส่ง อีกคำที่กูเจอแล้วหลุดขำคือนักเขียนชั้นสูง ไม่ลงมาเกลือกกลั้วกับชนขั้นต่ำตมอย่างโม่งหรอกไรงี้ 55555555555 ว๊ะ วงการนี้มีแบ่งชนชั้นกันตั้งแต่เมื่อไหร่ 😂
>>848 เรทราคาสำหรับกูที่เคยเจอ 300 หน้า นอมอลราคาประมาณ260 วายสนพ300 นักเขียนทำมือไม่เคยมีผลงานไม่ดังตู้มต้ามประมาณ320-360 บวกเพิ่มนิดหน่อยเพราะเรื่องยอดพิมพ์ ถ้านักเขียนดังๆจะราวๆวายสนพ
ถ้าเรื่องนี้ใช้เรทนักเขียนหน้าใหม่ก็ราว140-160ว่ะ ราคาที่นักเขียนตั้งกูก็ว่าแพง
ของราคาแพงผิดจากตลาดและไม่มีอะไรพิเศษ ไม่ว่าวงการไหนก็มีคนด่าว่าแพงว่ะ กูสายมังงะ คนก็ด่าvbkกันขรมเรื่องความแพง ซึ่งสนพที่ราคาแพงเป็นบางเรื่องเท่าvbkก็มี เช่น สยาม แต่สยามมีการอัพคุณภาพทำเป็นกรีนรี้ด ภาพสี ส่วนvbkกระดาษก็แบบเดิมไม่มีพัฒนาการแต่เสือกขึ้นราคาจากอดีต ราคาแพงกว่าอย่างนกย่างก็มีคุณภาพรูปเล่มก็ระดับญี่ปุ่น ดังนั้นที่คนบ่นว่าแพงไม่ได้แปลว่าขอทานหรอกแต่เป็นการบ่นในฐานะผู้บริโภคที่มีต่อคุณภาพของงานต่างหาก
เมื่อขายหนังสือนักเขียนไม่ได้มีฐานะเป็นนักเขียนอย่างเดียวแต่มีฐานะเป็นคนขายด้วย เมื่อคนบ่นถึงสินค้าก็ไม่ควรงอแงประชดประชันแจกฟรี แต่เป็นการทำยังไงให้สินค้าออกมามีคุณภาพสมราคาต่างหาก
นิยายเรื่องสั้น 121 หน้าขาย 280 บาท(ก่อนหักเลี้ยวว่าลงราคาผิด) ถ้าใครคิดว่ามัน fair trade กูก็อาเมน
เพราะมีแต่พวกประสาทแดกเต็มวงการหนังสือ วงการอื่นไม่เห็นมีใครมาฉอดเรื่องราคา เพราะเข้าใจเรื่องทุนนิยม มีแต่วงการหนังสือมาฉอด ฉอดมันตั้งแต่เรื่องราคายันห้ามออกความเห็นทางการเมือง ไม่ต่างอะไรกับพวกsjwขี้ฉอดในทวิต ถถถถ ขยันด่าพวกเฟมนาซีนักฉอดในทวิตแต่แม่งเป็นซะเอง
กูงงเรื่องราคาหนังสือมาก คืออย่างพวกกระเป๋าเสื้อผ้า ยังมีราคาหลักสิบถึงหลักแสนได้เลย ทำไมหนังสือถึงเป็นข้อยกเว้นวะ ทั้ง ๆ ที่มันก็เป็นของฟุ่มเฟือย ไม่ใช่หนังสือ textbook สำหนับเรียนซะหน่อย
ในฐานะคนอ่านอย่างกู ถ้าชอบก็ซื้อ คิดว่าไม่คุ้มก็ไม่ซื้อ ทำไมต้องฉอดกดดันชาวบ้านให้เขาลดราคาวะ กูไม่เคยเห็นสาวขาช้อปคนไหนฉอดกุชชี่กับแอร์เมสเลยว่ากระเป๋าป่าศรีข้างบ้านยังผลิตได้ถูกกว่า งงใจ
ทำไมถึงกล้าเอาราคาหนังสือมาเทียบกับของแบรนเนมกันนะ งงใจ
>>865 มีโว้ย ก็บอกไปว่าวงการการ์ตูนมี vbkโดนด่ากระจายเรื่องราคาไม่สมคุณภาพ ได้อ่านบ้านมั้ยหรือไม่มีสมองพอเข้าใจ วงการอาหารก็ด่าไม่เคยเห็นเหรอวะอร่อยไม่สมราคา ของน้อยไม่สมราคา ออกข่าวบ่อยมาก วงการเสื้อผ้าก็มี ที่ราคาแพงเมื่อเทียบกับคุณภาพที่ได้ ทั้งเนื้อผ้าทั้งคัทติ้ง
>>867 กระเป๋า เสื้อผ้ามีคุณภาพของมัน กระเป๋าแบรนด์เนมดังๆมันทนกว่ากระเป๋าตลาดทั่วไปเพราะคุณภาพวัสดุที่ใช้ทำดีกว่า ของมีมาตรฐานกว่าเพราะของมีตำหนิถูกคัดออกเพิ่มต้นทุนไป เพื่อไม่ให้เสียชื่อแบรนด์ เสื้อผ้าก็ต่าง ลองซื้อเชิ้ตถูกๆสองสามร้อยเทียบกับหลักพันดูมันต่างกันมาก
ทำไมพูดอย่างกับของแพงเกรดเท่ากับของสิบบาทร้อยบาทวะ ถ้ามันมีดีแค่ยี่ห้อคนไม่ซื้อกันเยอะขนาดนี้หรอก ไม่เคยใช้กันเหรอ แล้วทำไมเป็นนักเขียนคนนี้ดิ้นจัง ตอนซบ. บกร. ฝ. โดนคนบ่นว่าหนังสือราคาแพง คนเทียบทั้งวงการวายว่าแพงกว่านอมอล ก็เทียบกันได้นี่ มันเป็นสิทธิของผู้บริโภคที่จะบ่นเรื่องค้ากำไรเกินควร เหมือนกับที่บ่นเรื่องการขนส่ง
วงการการ์ตูนอย่างนกไฟโดนตลอดว่าราคามหาโหด นิยายวายโดนเรื่องราคาแรงกว่านอร์มอลเสมอ ช่วงหลังหลายสนพ ราคาสูงขึ้น แต่จัดระยะตัวห่างขึ้น บ่นกันขรม
การเปรียบเทียบและบ่นเรื่องราคามันมีทุกวงการนั่นแหละ
>>867 อันนี้มึงเข้าใจพ้อยท์ผิด วัตถุประสงค์ของแบรนด์เนมไม่เหมือนหนังสือ แบรนด์เนมขาย emotional เรื่องการเข้าถึงเฉพาะกลุ่ม เรื่อง exclusive แต่พอเป็นหนังสือ ข้อสำคัญคือมึงต้องให้คนเข้าถึงเพื่ออ่าน มันมีความเสมอภาคในนั้นในความเห็นกูนะ เหมือนทีวี เหมือนอินเตอเน็ตที่เราควรจะหามาเสพได้โดยไม่ต้องเป็นคนมีเงินแสนอะ
แต่ถามว่ามีหลักหมื่นหลักแสนมั้ย มีดิ ตปท ประมูลหนังสือพิมพ์แรกของนข ดังๆอย่างโทลคีนหรือใครเทือกนั้น หลายแสนเหรียญนะมึง แต่ถ้าบ้านเรา ก็พวกทำปกแข็ง ทำสะสมไง ถ้า นข ชูไปเลยว่าจะไม่ทำอีกแล้ว ลิมิเต็ต ปกแข็ง ลงทอง ทำอะไรที่มันสวยๆไปแล้วให้คนซื้อเก็บ สนพ กูว่าคนยอมจ่ายในมาตรฐานนั้น นอร์มอลพวกวรรณกรรมคลาสสิกขายกันเป็นพันคนก็ซื้อ
แต่ถ้ามึงจะเทียบให้ได้ว่าทำไมสาวนักช้อปซื้อกระเป๋าแล้วไม่บ่นอะ ข้อสำคัญอีกอย่างคือกระเป๋าเหมือนนาฬิกาโรเล็กซ์ บางคนซื้อไปหวังเก็งกำไรลิมิเต็ดในอนาคตหรือเทิร์นต่อ มันไม่ใช่สินค้า mass product ตั้งแต่แรก แต่หนังสือมึงเก็งไม่ได้ทุกเล่ม เว้นแต่จะมีคนเสือกไปปั่นแพงแบบที่ในนี้ก็ด่ากันอยู่ ซึ่งกรณีนักเขียนใหม่ทำไม่ได้อยู่แล้วอะ เว้นแต่เขาจะบังเอิญดังโคตรๆ ในอนาคต แล้วเล่มนี้กลายเป็นแรร์ไป
แต่กูเห็นด้วยข้อนึงกับมึง ชอบก็ซื้อ ไม่คุ้มก็อย่าจ่าย แต่ทุกคนควรมีสิทธิ์ตั้งคำถาม เราจ่าย เราต้องอยากได้ของที่สมกับราคาสิวะ
ในเมื่อผู้อ่านจ่ายแพงได้ แม้บ่นก็ยังซื้อ ก็เป็นเรื่องปกติที่นักเขียนหรือสนพ.จะขายแพงว่ะ
มันไม่ใช่ของที่จำเป็นเหมือนพวกหนังสือเรียน ไม่ได้จำเป็นเหมือนอินเตอร์เน็ตด้วย มันเหมือนเน็ตฟลิกซ์มากกว่าอินเตอร์เน็ตในเรื่องของฟังก์ชั่นว่ะ
ถ้าคิดว่าแพง ไม่ต้องซื้อ พวกมึงลองไม่ซื้อสิ ไม่ซื้อของที่พวกมึงบ่นว่าแพงแม่งซักปีนึง เดี๋ยวมันก็ถูกเอง เพราะคนขายก็ต้องทำมาหาแดกอยู่
แต่มันยังมีคนซื้อ ก็แสดงว่ามันไม่ได้แพงขนาดนั้น พวกมึงยังยอมจ่ายเงินซื้อได้ เขาไม่สนหรอกว่าพวกมึงจะบ่นขนาดไหน ในเมื่อเขาขายได้
กูเฉย ๆ กับเรื่องนี้มาก ตราบที่เขาเขียน เขานึกว่าเงินเท่านี้เหมาะสมกับค่าเหนื่อยเขา แล้วมันผิดตรงไหนวะ เขาไม่ได้ไปลอกใครมา หรือเขียนเรื่องที่ทำให้สังคมเสื่อมทรามซักหน่อย เขาก็แค่คิดว่าเขาควรจะได้ค่าเหนื่อยมากกว่าคนอื่น
แต่ก็เข้าใจ >>872 นะ แค่คิดว่าการมาบ่นแล้วซื้อมันตลกว่ะ ต้องบ่นแล้วไม่ซื้อ ถึงมีผลกระทบต่อคนขายจริง ๆ
กูรำคาญประเด็นนี้ละ กูมองว่าบ่นว่าแพงก็บ่นไปเหอะ แต่จะบ่นว่านักเขียนหน้าเลือดแม่มไร้สาระ ไม่มีใครรู้ว่าต้นทุนนักเขียนราคาเท่าไร อยากรู้เรื่องพชพมากกว่าว่ะ
แล้วอีหนังสือวงการอื่นไม่เห็นจะเป็นแบบนี้ พวกหนังสือคำคมอย่างนิ้วกลม เปิดมามี100กว่าหน้า เนื้อหาแต่ละหน้ามาแค่ห้าบรรทัด ราคาตั้งเท่าไรคนก็ยังซื้อ ใครพอใจก็ซื้อ ใครไม่พอใจก็ไม่ต้องซื้อ จบ ไม่ต้องทำตัวเป็นนาซีในวงการหนังสือ มากำหนดราคาขั้นต่ำแบบนั้นแบบนี้ รำคาญว่ะ
>>871 กูว่าวงการมังงะมันราคาบิดเบี้ยวแบบนี้เพราะสแกนว่ะ พอมีสแกนให้อ่านง่ายๆ คนก็ไม่ค่อยซื้อเล่มกันเหมือนสมัยก่อน สนพก็ต้องปรับราคาขึ้น กลายเป็นพอยิ่งแพงคนก็ยิ่งซื้อกันน้อยลง สุดท้ายมังงะมันเลยกลายเป็นของพรีเมียมสำหรับคนที่ชื่นชอบเรื่องนั้นจริงๆ (จากการอ่านสแกนมาก่อน) เป็นวงการที่เละเทะประมาณนึงเลย
กูเคยซื้อหนังสือฝั่งนอมอล 213หน้า ราคา 499บาท กูไม่เคยบ่นว่าแพงเลย เพราะกูชอบงานเค้า แล้วความอยากได้มีมากด้วนแหละ ส่วนตัวกูไม่ซีเรื่องราคาถ้านักเขียนคนนั้นกูชอบมาก เอาจิงๆมันอยู่ที่ตัวคนซื้อมากกว่าอ่ะ
มันก็จริงแหละว่าคนอยากซื้อยังไงก็ซื้อไม่ว่าจะแพงแค่ไหน แต่เห็นราคาหนังสือประเทศอื่นๆเทียบกับราคาหนังสือบ้านเราแล้วกูอดเศร้าไม่ได้เหมือนกันนะ หนังสือประเทศไทยมันแพงมากเลยเมื่อเทียบกับค่าครองชีพ
"อาหาร ค่าเดินทาง บีทีเอส" สิ่งเหล่านี้คือค่าครองชีพไม่ใช่เหรอ หนังสืออะไม่ใช่
>>882 มันก็มีหนังสือที่เอามาเลหลังขาย 20 บาทอยู่นะ แต่แบบเป็นของที่คนไม่อยากได้แล้วไง เก็บไปก็ปลวกกินเปลืองพื้นที่ กูโคตรเศร้าใจแทนคนเขียนเลย
ค่าของสินค้ามันอยู่กับความจำเป็นหรือความพอใจ อย่างไอโฟนเนี่ย กูเห็นคนทำงานเงินเดือนหมื่นห้ายังกล้าซื้อ ซึ่งกูก็แอบหือมม์เบา ๆ ว่า เออ ก็กล้าเนอะ แต่มันเป็นความพอใจของเขาอ่ะมึง
หนังสือกูเทียบกับชาบูบุฟเฟ่ต์ อดบุฟเฟต์มื้อนึงได้หนังสือเล่มนึง
กูไม่ได้แดกบุฟเฟต์มาหลายปีมากกก
กูนึกถึงประเด็นในกลุ่มคอมมิชชั่น พวกงานศิลป์ก็เป็นประมาณนี้ ก่อนหน้านี้ในกลุ่มคอมมิชเคยมีคนพยายามกำหนดราคากลาง แต่สุดท้ายทุกคนก็ไม่เอาด้วย เพราะบางคนถ้าตั้งตามราคากลางจะกลายเป็นว่าไม่มีใครซื้อ ในขณะที่บางคนถ้าตั้งตามราคากลางจะรู้สึกว่าตัวเองเสียเปรียบ
สุดท้ายเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องของพวกความพอใจในการซื้อจ่ายอยู่ดี
Ky พวกมึงได้รับหนังสือจาก สนพ เซนส์ ครบหรือยัง ของกูวันที่ 25 ยังไม่ได้เลย
เกิดไรขึ้นกับคนแปลลักพาวะ
ดีแล้วแหละ แปลนิยายโดยไม่ได้ขอคนเขียนแต่ไปขอคนแปลอิ๊ง แถมรีโพสรูปแล้วยังลบโพสเนียนๆตอนมีคนเอามาด่าในโม่งอีก เลิกแปลไปเลยก็ได้นะ
>>888 เขาปิดเฟสเลยเหรอ มีอะไรหว่า กูอาจจะตามไม่ทันล่าสุดๆๆ
แต่ที่กูเห็นล่าสุด เขาบ่นเรื่องนิยายที่ไม่ได้เปิดตอนไว้ ชอบมีคนถามว่าจะเปิดไหมจะเปิดเมื่อไร ถ้าปิดตอนแล้วทำไมไม่ลบไปเลย เพราะมันขึ้นมาเหมือนว่ามีนิยายเรื่องนี้อยู่นะ แต่เข้าไปอ่านไม่ได้ คงเกะกะสายตาคนมาเจอ ลบทิ้งเลยดีกว่าไหม คนมาเจอจะได้ไม่เข้าใจผิดว่ามีให้อ่าน
กูยังสงสัยเลยว่า ถ้าปิดการอ่านไว้แต่ยังไม่ลบ (เพราะอาลัยคอมเมนท์กับยังไม่ได้เซฟงานเก็บไว้เอง) ก็เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็นอย่างอื่นไปเลยไม่ได้เหรอ คนจะได้ไม่เข้าใจผิดว่ามีนิยายเรื่องนี้ แล้วมีเวลาว่างเมื่อไรค่อยมาเคลียร์ทีหลัง แต่กูไม่รู้ระบบเวบ/แอปว่าทำได้ไหม
เห็นขอโทษขอโพยว่าถ้าว่างแล้วจะมาเซฟงานเก็บแล้วรีบมาลบนิยายให้นะคะ กูอ่านแล้ว อืม ออกจะ passive aggressive นะเนี่ย กูว่าไม่ได้ต้องอ้างโน่นนี่ เอาเวลาตั้งโพสต์อธิบายไปเซฟงานแล้วลบนิยายออกไปเลย ก็จบเรื่องแล้ว
ก่อนนี้ กูเคยเห็นเขาพูดเหมือน อยากเปิดตอนเป็นโอกาสพิเศษบ้าง เช่นหยุดยาวก็เปิดให้อ่านสักกี่วันว่าไป แล้วปิด --- แต่คงยกเลิกไปมั้ง
เสียดายยอดวิวยอดเม้นมั้ง เห็นเวลาติดท็อปก็ออกมาอวดดีใจประหนึ่งแต่งเอง อันที่จริงก็ไปขโมยของเขามาแปล เปิดโดเนทรับเงินก็ไม่ต่างกับเอามาหากินอ่ะ
Ky ถามหน่อยดิ ทำไมคนใช้คะ/ค่ะไม่ถูกกันเยอะจังวะ วันนี้เจอเยอะมาก มาขอซื้อหนังสือต่อ อ่านแต่ละคนแต่ละประโยคแบบเวียนหัวเลย อยู่ในวงการหนังสือแท้ๆ แต่เขียนผิดๆถูกๆ จะว่ากูเยอะก็ได้นะ แต่เห็นแล้วหงุดหงิดมากเลย แบบพิมพ์มา มีคะ โอเคคะ รับคะ รับนะค่ะ แม่มม อยากมุดจอไปจับมือพิมพ์ใหม่
สมัยกูเรียนป.ตรี จนทธุรการคณะติดป้ายประกาศไม่ถูกเหมือนกัน นศ.ไปแก้ทุกป้ายทุกรอบ เอาปากกาเติมไม้เอก ไม่ก้ขีดฆ่าไม้เอกบนนะค่ะ จนกูจบแม่มก็ยังตามแก้กัน แอดมินเพจหนังสือก็ด้วย ใช้ให้ถูกนิดนึงเถอะ
ปิดก็บ่นเปิดก็ด่าอะไรของพวกเมิง
อันที่ทำผิดก็ปิดไปแล้ว ส่วนจะซ่อนหรือลบ ปลายทางคือคนเข้าไปอ่านไม่ได้ก็จบแล้ว เมิงยังจะให้เขาเปิดๆปิดๆให้เอามาเป็นประเด็นต่อทำไม
กูขอบ่นหน่อย กูอยากรู้ว่าตรงกลางระหว่างคนอ่านกับคนเขีนนมันอยู่ตรงไหนวะ กูคุยกับเพื่อนมันบ่นเรื่องเปโด เรป งี้ อันนี้แค่ตัวอย่างนะ ก็พอเข้าใจแหละว่ามันไม่ดี แต่ถ้าเราตีกรอบงานเขียนมากไปมันก็จะไม่มีอะไรแปลกใหม่ให้อ่านแล้วนะ พอเป็นแบบนี้ก็ไม่ดี แบบนู้นก็ไม่ได้ แล้วตรงกลางมันอยู่ตรงไหนวะ ในฐานะที่กูเป็นคนแต่งก็ก็ warn ให้ยืนยันบัตรปชช.ในรอร. คือกูก็พยายามเต็มที่แล้วอะ ที่เหลือก็วิจารณญาณคนอ่านแล้วป้ะ พอเป็นแบบนี้ก็กลายเป็นว่ากูไม่รับผิดชอบต่อสังคมอีก
>>909 เข้าใจมึงนะ ว่าอยากอ่านอะไรที่แบบแปลกๆ กูด้วย บางทีก็อยากอ่านแนวรุมโทรมบ้าง ข่มขืนบ้าง แต่ก็เข้าใจว่าประเด็นพ่อเยลูกแท้ๆนี่มันควรอยู่ในรอรและตรวจบัตรเท่านั้น + disclaimer ใหญ่ๆ ด้วย แต่เรื่องไปเกิดในจอยลดาที่ฐานลูกค้าเป็นวัย10-14
แต่ก็คิดเหมือนมึงนะว่างานใต้ดินควรมีเสรีภาพในการแสดงออก แค่ต้องเก็บไว้ใต้ดินให้มิดชิด
ทำไมรุมโทรม/ข่มขืนมันไม่รุนแรงเท่าพ่อเยลูกแท้ๆวะ รุมโทรม/ข่มขืนเกิดง่ายกว่าใกล้ตัวกว่าเพราะคนอ่านที่แยกแยะไม่ได้กว่าจะโตไปมีลูกก็อีกนานแถมคนที่มีรสนิยมเปโดยิ่งน้อยลงไปอีก ขณะรุมโทรม/ข่มขืนมันเกิดได้ทุกเมื่อ
กูว่าตอนนี้เห็นบางคนว่า ต่อให้เตือน เขียนเชิงโรแมนติไซต์ก็ลงใน รอร หรือ จอย ไม่ได้ เพราะเด็กก็เข้ามาอ่าน กูสงสัยว่าถ้าเนื้อหาเปโด โรแมนติไซต์ ดิสเคลมเสอร์เตือนครบ แล้วลง รอร แบบให้ตรวจบัตร จะโอเคยังวะ
>>909 จริง นิดหน่อยก็ดราม่าแล้ว กูรู้นะว่าเราควรมีawarenessเรื่องนี้และยังมีเด็กที่คิดไม่ๆด้ แต่ภ้าเอาลงใต้ดินยืนยันบัตรตอบคำถามเขียนคำเตือน มันก็พอจะเขียนได้ไหม ชีวิตกูยังต้องหารความหลากหลายในแนวนิยาย เดี๋ยวนี้แม่งเขียนปุ๊ปโดนตราหน้าว่าเหี้ยหลายแบบมากเช่น เขียนpedo, child grooming, rape ไรงี้ ซึ่งก็แบบเห้อ กุขออ่านไรน้ำเน่าๆเบาสมองบ้างเหอะ
กูเห็นนักเขียนคนนึงในรีดอะไรต์บอกว่า donate มันเปิดอัตโนมัติเมื่อเป็นนักเขียนนะ ปิดไม่ได้ แต่ข้างบนคุยกันเหมือนปิดได้ ใครรู้จริงบอกกูหน่อย
กู 917 เอง ขอบคุณทุกคนที่ให้ข้อมูล
แต่งฟิคเปโดแล้วไงวะ อย่างน้อยก็เขียนนิยายจนดังขายลิขสิทธิ์ให้ต่างประเทศแปลชีวิตเจริญก้าวหน้ายิ่งกว่านักเลงคีย์บอร์ดดีแต่ฉอด
>>924 เรื่องนี้ https://twitter.com/1996years/status/1251081019945451520 มีในจอยแต่เพราะนักเขียนโดนรุมด่าจากทั่วทั้งทวิต เลยลบนิยายทิ้งไปแล้ว
กูก็พยายามเท่าที่แพลตฟอร์ทมันเอื้อนั่นล่ะ แล้วเจ็บใจตรงที่คนมาฉอดกูแม่งอ่านชิลกรูม อิชิบหาย
กูว่าถ้าเขาติดแท็กติด18+แล้วมันก็เรื่องของเขาอ่ะ เขาอยู่ในที่ของเขา อีพวกปสดลากเขามาถ่มถุยกลางตลาดเพื่อสำเร็จความใคร่ของตัวเองนี่สิ
แนวนี้เซฟๆหน่อยคงต้องย้ายไปธวลไรงี้มั้ง ดงกาม ชญพ่อเยลูกนี่ปกติเลย
อยากได้รหัสเว็บ fun size boy อ่ะ ใครมีขอจอยด้วยคนดิ อยากดูน้องแบบเต็มๆโว้ย
ควยควยควยควย
ควยควยควยควย
ควยควยควยควย
ควยควยควยควย
ควยควยควยควย
ควยควยควยควย
ควยควยควยควย
ควยควยควย
ควยควยควยควย
ควยควยควยควยควย
อีปสดในทวิตมาฟลัดหรอ ฟลัดให้ที่คุยๆหาย 5555
พวกมคงยังมีใครจำแทคที่ไว้แหกเจคได้ป่ะวะ กูจะเข้าไปดูแต่จำไม่ได้ มีคนขุดฟิคนางมาฉอดแล้ว ในที่สุดก็มีหลายคนเล็งเห็นว่ามันตรรกะประหลาด! และมันไม่ควรนำเสนอออกมา
>>948 นางลบหนีไปแล้วนี่55555 ถ้าฟิคพอ.เข้าทางแม่นอ.แล้วรวบนอ.ด้วยตอนแม่ไม่อยู่ กูขำมาก พอมีคนแหกนางรีบเข้ามาบอกว่าแต่งตอนยังเด็ก7-8ปีที่แล้ว จะเอาเรื่องตอนนั้นมาเทียบตอนนี้ไม่ได้ มีคนมาเมนชั่นต่อว่าเพิ่งเอามารีอัพในจอยปีที่แล้วเองข่ะ นางรีบลบหนีพร้อมrestหนีไปเลย ขังหวะตึ่งโป๊ะมาก55555
จริงจังไรวะ ยอดนักฉอดเปโดยังแต่งนิยายพระเอกล่อลวงนายเอกใสๆไม่รู้เรื่องเพศมาเยได้เลย
ยังไม่จบอีกเหรอประเด็นเปโดเนี่ย เห็นพูดรอบที่ร้อยแล้วมั้ง
เคสเมื่อวานกูว่ามันออกแนวล่าแม่มดนะ อีคนโพสยังมีหน้ามาบอกอีกว่าใครมีอีกให้ส่งมา จะเป็นกระบอกเสียงให้เอง กูว่าเหมือนเป็นแถวหน้าจิกหัวคนมาตบกลางตลาดมากกว่า
ตามความคิดกูนะ หลังๆเหมือนตามเฮโละด่ากันเกินไปแล้วว่ะ ถ้านักเขียน warning ไว้แล้ว เอาลงแพลตฟอร์มที่เหมาะสม สามารถคัดกรองอายุคนอ่านได้ในระดับนึงกูว่าก็โอเคแล้วนะ แต่เนื้อเรื่องกับตรรกะต้องไม่บิดเบียวอะ แบบสมเหตุสมผล ไม่ใช่ทำเหี้ยด้วยแบบตามแต่สุดท้ายรักกันสมหวังกุ๊กกิ๊กดี มันต้องมีผลกระทบตามมาจากการกระทำอยู่แล้ว เช่น รักเพราะ stockholm syndrom หรือตลค mindbreak ไปแล้วงี้ จะมาจบแบบแจ่มใสเลิฟซีรีส์วิ้งวับก็คงไม่ใช่
ช่วงนี้ประเด็นนี้ร้อนแรงมาก ทล.กูมีแต่เรื่องนี้ทุกวันเลย
มู้นักเขียนกลายเป็นมู้เม้าไปแล้ว
https://twitter.com/phzn713/status/1251745344049655810?s=20
บางอย่างคุณก็ต้องจัดการตัวเองนะคะเชฟ จะบอกว่าแค่บอกเฉยๆ ก็คือไม่ได้ประโยชน์นะคะ มีแต่ทำให้นักเขียนรู้สึกแย่ค่ะ
>> บางอย่างคุณก็ต้องจัดการตัวเองนะคะ จะบอกว่าแค่บอกเฉยๆ ก็คือไม่ได้ประโยชน์นะคะ มีแต่ทำให้นักอ่านรู้สึกแย่ค่ะ
ไม่เม้นก็โดนด่า เม้นติก็โดนด่า เม้นทวงก็โดนด่า แล้วคนอ่านต้องทำยังถึงจะถูกใจเธ๊อออออออออ ทำได้แค่เม้นชมหลอออออ ล้องไห้แน้วนะะะะะะะะะ
ควยควยควยควยควย
ควยควยควยควยควย
ควยควยควยควยควย
กูไปตามอ่านมา >>956 ไปเจอนางรีทวิตของ นข คนนึงมา นขอายุ 20 ทำงานเลี้ยง7 ชีวิต นี่ก็คิดว่าคงไปเจอเรื่องไม่ดีมา อยากจะบ่น แต่ส่วนตัว นข แบบนี้ที่ชอบออกมาประชดคนอ่านกูไม่อยากตามเลยอะ กูฟอล นข น้อยมาก เพราะฟอลทีไรกุเหลียดทุกที ถ้า นข ไม่แยกแอค ยิ่งบ่นเรื่องฟีดแบคบ่อยๆ ไม่มีคนอ่านคนเม้นเลย กูจะรู้สึกว่าไม่น่าติดตาม เพราะกูให้เกียรติ นข ทุกคนด้วยการเม้น แล้วมาบ่นแบบนี้ คือเม้นต์น้อย แต่ก็เม้นนะ
กูแค่มาบ่น โทษที แต่อยากให้ นข หลายๆคนเข้าใจ เวลาคนอ่านที่เจอไรแบบนี้เยอะๆก็เฟลเหมือนกัน
ร้อยคนชมไม่เท่าหนึ่งคนด่า บางทีกูก็อยากให้นข.หลายๆคนหัดช่างแม่งดูบ้าง อย่าให้ต้องรอจนถึงวันนึงคนอ่านเลิกอ่านเพราะความปสด.ของตัวเอง
กูไม่เม้นท์นะ ไม่เม้นท์เลยย ไม่ชอบเม้นท์ แต่กูโดเนทตลอดทุกตอน 5-20Coinsต่อตอน ทุกเรื่องที่อ่าน ออกเล่มซื้อเล่ม ออกอีบุ๊คซื้ออีบุ๊ค บางทีนักเขียนงอแงเรียกร้องเม้นท์มากๆจิตตกทุกสามวันงี้ กูก็เลิกตาม กูไม่ชอบคุยขี้เกียจคิดคำไม่ให้เสียน้ำใจด้วย
เมื่อกี้ไปผิดมู้มา เป็นเขิน >..<
เพจซบโดนถล่มยับ กี่ครั้งๆการจัดการของสนพ.นี้ก้ไม่ได้เรื่อง ความซวยตกอยู่กับลคที่อยากได้พรีเมี่ยม น้องสาวกูอ่านแต่วายแต่งแนวปจบ มันสั่งตั้งแต่วันแรกจนบัดนี้ยังไม่ได้หนังสือ ส่วนกูสั่งอร่อยล้นมาสองเล่มส่งคอนโด แต่ก็สั่งตั้งแต่คืนเปิดระบบได้มาเสริมชั้นชิลๆตั้งแต่วันที่ 12 เอาจริงไม่ประทับใจการทำงานของซบ.เลย หัวร้อนตั้งแต่ตัวร้ายเล่ม 1 ที่รับในงานนส
หยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะ
หยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะ
หยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะ
หยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะ
หยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะ
หยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะหยะฟุสวะสวะสวะ
>>969 กูว่าไบร์ทนี่ตัวชูโรงเลยนะ อาศัยบารมีไบร์ทล้วนๆ 55555555 กูเห็นตั้งแต่ปล่อยรูปนสด.ล่ะคนแม่งกรี๊ดแต่ไบร์ท ไม่มีใครพูดถึงเนื้อเรื่องเลยมั้ง ขอโทษแต่กูคิดว่าถ้าเรื่องนี้ไม่ได้ไบร์ทเล่นแม่งจะปังขนาดนี้มั้ย บ้งซะขนาดนั้น มีหวังโดนด่าทุก ep แถมจะโดนแหกหนักกว่านอนนี้ด้วยมั้ง เพราะไบร์ทคนดูถึงหยวนๆกันได้ป่ะ 555555
>>964 งานเขียนของจิตติมีเรื่องไหนไม่บ้ง ไม่ตรรกะประหลาดมั่งเหอะ ตั้งแต่ทฤษฎีจีบเsอนั่นล่ะที่บทแมร่งห่วยแต่ได้ออฟกันมาเรียกกระแส คั่นกูก็ได้ไบร์ทแบกไว้ รดส ที่อวยๆกันว่าที่สุดของสายดราม่าก็พังชิบหาย ทำพวกเรียนแพทย์เภสัชเครียดกันไปตามๆ กัน วิศวกรรมที่เขาว่าภาษาดีก็วนลูยอยู่ในแนวเรื่องเดิมๆ แบบเดิมๆ งารเขาแพทเทิร์นเดียวกันหมด กูสารภาพว่าไม่ชอบเขามาตั้งแต่รดส. ในฐานะคนเรียนสายนี้แล้วคือไม่มีความรับผิดชอบในงานเขียนอย่างรุนแรง ชื่อยาผิด อาการของโรคไม่ใช่ เตือนแล้วไม่รับฟังอีโก้สูงยิ่งกว่าเอเวอร์เรสต์
กูว่านิยายจะขายดีมันไม่จำเป็นต้องเขียนดี(ไม่บ้ง ไม่ป่วย) เขียนภาษาดีในระดับนึงแล้วจับจุดที่คนชอบมาเขียนๆ แมสๆหน่อย จับคนกลุ่มมาก ภาษาดี ย่อยง่าย ดราม่าได้แต่ต้องไม่ซับซ้อน
มึงในบรรดานิยายเขา กูชอบคั่นกูมากนะ ถึงหลายๆอย่างในเรื่องมันจะอิหยังวะมากก็เถอะ5555555 นานๆทีจะอ่านแนวมหาลัย แต่ถ้าให้กลับไปอ่านก็ไม่อยากอ่านแล้วอะ อธิบายไม่ถูก ไม่ได้อ่านหลายปี กลัวอ่านแล้วความรู้สึกเปลี่ยนว่ะ อารมณ์เหมือนสมัยเคยอ่านเรื่อง we are เลยละมั้ง แบบที่ตอนนั้นชอบมากๆ พอมาตอนนี้ได้แต่งงว่ากูอ่านอะไรไป ถือว่าเป็นนิยายที่เคยชอบในความทรงจำละกันนะ5555
We are นี่ทำไมค้องบอกว่าอยู่ในความทรงจำวะ
คือนิยายที่คิดมาดีมากกก สอดแทรกเนื้อหาดีๆ มันขายไม่ได้ไง คนไม่ชอบ คนชอบย่อยง่าย ฟิลกู๊ด เน้นอารมณ์ ซึ่งงานจิตติตอบโจทย์ ดังนั้นเค้าเลยไม่จำเป็นต้องไปเขียนงานที่คนกลุ่มน้อยมาชื่นชมว่าดี แค่เขียนงานแนวตลาดแบบที่เขียนปัจจุบันก็รวยไม่รู้เรื่องละ
ยอมรับว่าขายได้จริง ดังจริง รวยจริง แต่เวลาโดนแหกขึ้นมาทีนึง(ครบทุกเรื่องยัง55555)ไม่รู้สึกอะไรหน่อยหรอวะ ฟีลกู๊ดหรืองานตลาดก็เขียนให้ไม่บ้งได้นะมึง
โดนด่าก็จริงแต่คนชอบคนซื้อคนกรี๊ดมันเยอะกว่า ก็เขียนต่อ ขายต่ออะแหละ คงไม่เก็บมาคิดไรมาก
กระแทกแหกหีหยะฟุ
กระแทกแหกหีหยะฟุ
กระแทกแหกหีหยะฟุ
กระแทกแหกหีหยะฟุ
กระแทกแหกหีหยะฟุ
https://twitter.com/kayraiaey/status/1251811935324168192?s=19
https://twitter.com/nomjeannnnnnnnn/status/1251700026973155328?s=19
แหกกันทุก ep แหกกันยันนิยาย แหกกันจนต้องกางนิยายออกมาแหกความบ้ง กูอ่านแล้วบ้งจิง เป็นอะไรกับความเป็นผู้หญิงมากมั้ยยยยย เกยียดเพศหญิงไปอีก ทั้งๆที่นักเขียนก็ผู้หญิง
>>993 เรื่องนี้อ่านไม่จบตั้งแต่ตอนนข ทยอยลงให้อ่านแล้วว่ะ นายเอกแม่งโคตรหยาบคาย คำหยาบในเรื่องเยอะมาก มีแทบทุกหน้า คือไม่จำเป็นต้องหยาบต้องสบถเกือบทุกบรรทัดก็ได้
ปกติกูก็ไม่ใช่คนสุภาพอ่านะ อ่านนิยายวายเรื่องอื่นมีกูมึงได้ปกติ แต่อิเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลยที่กูหยุดอ่านกลางทาง เนื้อเรื่องก็เดิมๆตามสไตล์คนเขียน
มีอะไรสงสัยนิดหน่อย อันนี้ถามแบบไม่รู้ปกตินักวาดด้อมเกาหลีจะเอาเมนตัวเองมาสร้างคาร์สร้างสตอรี่เองปะ กูสงสัยเพราะนักวาดที่ตามอยู่ไม่มีใครทำกัน เลยอยากรู้ว่าด้อมเกาหลีทำกันมั้ย (แต่ด้อมเกาหลีที่กูอยู่ไม่มีใครทำนะ)
ปิดหีหยะฟุ
ปิดหีหยะฟุ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.