กูมารีวิวบ้าง ออกมาสักพักแล้วแต่เงียบไร้คนพูดถึงจนกูงง
รีวิว+สปอยล์ ล่าทรยศของมด. 3 เล่มจบ (เพิ่งออก 1 เล่ม)
เป็นแนวที่กูชอบมากแต่ก็หาอ่านยากเหมือนกัน เป็นแนวเกม survivor ชีวิตจริง เล่มแรกมี 2 เกม คือมันคล้าย ๆ จะวนลูปกูเรียกไม่ถูกแฮะ ถึงจะชนะ(รอดชีวิต)จากรอบแรก แต่ก็ต้องถูกบังคับเล่นรอบที่สองต่อเรื่อย ๆ ส่วนคนที่ตายในเกมจะถูกลบตัวตนหายไปจากโลก
เป็นเรื่องที่ลุ้นจนลืมเรื่องความรัก ถ้าใครชีวิตโหยหาน้ำตาลไม่เหมาะกับเรื่องนี้นะ แต่โหยหาความแหวะก็ได้อยู่ 555
อ่านจนจบกูต้องพลิกไปดูหมวดอีกทีเพราะให้ยัดลงหมวดสยามมิตรภาพลูกผู้ชายยังได้เลย กูไม่แน่ใจเรื่องโพเท่าไหร่ ต้องไปดูปกจีนเพื่อความมั่นใจซึ่งก็น่าจะรุ่นพี่ x รุ่นน้อง คิดว่านะ....
.
.
.
.
.
.
เริ่มเรื่องมาเป็นเรื่องที่คน 13 คนถูกดึงเข้าร่วมเกม survivor เซตติ้งก็ภายในมหาลัยไม่มีทางออกโดยโลกแรกเป็นธีมซอมบี้ รุ่นน้อง(ตัวนำเรื่องน่าจะนอ.)ที่ยังงง ๆ เด๋อ ๆ ไม่เข้าใจเกือบถูกซอมบี้งาบก็ได้รุ่นพี่(ถ้าไม่พลิกโพก็พอ.)เข้ามาช่วย แล้วพากันไปรวมตัวที่หอนาฬิกาตามคำสั่ง ซึ่งจุดนี้จะได้เจอคนอื่น ๆ แลกเปลี่ยนคำใบ้ที่แต่ละคนได้รับมาแล้วรับอาวุธ/พลังวิเศษ ซึ่งตัวรุ่นน้องได้เซรุ่มรักษาเมื่อถูกซอมบี้กัด 1 หลอด (แค่ชนิดของก็ได้กลิ่นหักเหลี่ยมโหดวัดศีลธรรมแล้ว...) แล้วผู้รอดชีวิตก็จับกลุ่มไปด้วยกันจนเจอผู้รอดชีวิตอีกคนซึ่งรู้จักกับรุ่นพี่(ตัวหลัก) ซึ่งตัวนี้ก็เป็นคาร์โซโล่เพลย์เยอร์ฉลาดมีความเป็นตัวของตัวเองสูงมีความสุขที่ได้เล่นเกมและฆ่าคน(ซอมบี้) และก็ได้ความเพิ่มว่าในกลุ่มผู้รอดชีวิตตอนนี้มียูดาสอยู่(คนทรยศ npc ของเกมที่มาสวมรอยผู้เล่นที่ตายไป) รุ่นพี่เอะใจแยกตัวออกมารุ่นน้องก็ขอตามไปด้วย (จำนวนผู้รอดชีวิตที่เกมระบุไว้กับจำนวนคนที่อยู่ตรงนี้ไม่สอดคล้องกัน ซึ่งตัวจริงยูดาสกูว่าเดาง่ายอยู่) แล้วก็เกิดเรื่องนู่นนี่และด่านย่อยคนก็ตายทีล่ะคนสองคน (กูข้ามรายละเอียดนะ) จนจบเกม(เช้า)
รุ่นน้องรู้สึกตัวอีกทีตื่นมาบนเตียงในโลกปกติก็คิดว่าแค่ฝันไปจนไปเจอพวกที่รอดชีวิตและเด็กสาวโลลิที่ทำให้เกิดเกมแจกไข่อีสเตอร์หาเหยื่อใหม่อยู่ (คนที่รับไข่มาจะต้องเล่นเกม) แล้วบังคับให้คนที่รอดต้องเล่นเกมรอบใหม่ รุ่นพี่รุ่นน้องที่ร่วมเป็นร่วมตายกันมาก็จับคู่กันเตรียมความพร้อม
เข้าสู่เกมที่สอง.... ที่แมร่งน่าจะเตือนกันหน่อยเพระถ้าใครไม่ชอบมีขนลุกแน่ เอาชีวิตรอดในธีมโลกแมลงยักษ์(....) เช่น ผีเสื้อกลางคืนยักษ์ แมลงสาบยักษ์(ยี๋...) แมงมุมยักษ์(ฝังไข่ในตัวคน...) ฝูงหมดยักษ์นับหมื่น เป็นต้น ซึ่งเล่มแรกยังไม่จบโลกที่สองนะ จบค่อนข้างค้างอยู่
มาพูดเรื่องคาร์... อย่างที่กูบอกเน้นเอาชีวิตรอดไม่มีเวลาเจียดให้หวาน อย่างน้อยก็ในเล่มแรก.... เพราะเหมือนเป็นเล่มที่กำลังจูนกันอยู่ รุ่นน้องน่าจะรู้สึกก่อนเพราะแทบถวายหัวและใจให้รุ่นพี่ มีแอบน้อยใจที่รุ่นพี่บอกว่าถ้ารุ่นน้องตายก็ไม่อาวรณ์เพราะต้องมองไปข้างหน้า จนหมาหงอยรุ่นพี่ต้องปลอบเพิ่ม 555
คาร์รุ่นพี่จะเป็นคาร์พี่หมอเย็นชาฉลาดมองไม่ออกว่าคิดอะไรอยู่แต่พึ่งพาได้ ดูเป็นคาร์ที่เหมือนมีความเห็นแก่ตัวแต่ก็มีศีลธรรมในระดับนึง แล้วยิ่งมองผ่านฟิลเตอร์ยัยน้องรุ่นพี่คือคนที่น่าไว้ใจที่สุด(...) มีปัญหาชีวิตครอบครัวซึ่งเป็นจุดที่ดูน่าโอ๋มาก ในเล่มแรกคาร์รุ่นพี่เราจะยังไม่รู้อะไรลึกเท่าไหร่เลยยังดูแบน ๆ แต่ความศรัทธาที่น้องมีให้ก็ดูทำให้พี่ค่อย ๆ เปิดใจ
ส่วนคาร์รุ่นน้องจะเป็นไทป์หมาโง่สมองกล้ามเนื้อ (....) จะบอกว่าโง่ก็ยังไงอยู่ แค่คิดได้ช้าไปนิดนึง เป็นประเภทลูกนกให้ความสำคัญกับ First Impression พอคนที่พบคนแรกเป็นรุ่นพี่ที่มาช่วยชีวิตเลยแทบมองเป็นพระเจ้ารุ่นพี่ดี รุ่นพี่ฉลาด รุ่นพี่ถูกที่สุด แค่รุ่นพี่สั่งพร้อมทำทุกอย่างรุ่นพี่เป็นหมอไม่ชอบฆ่างั้นผมจะทำเอง ใครยุว่าร้ายรุ่นพี่ใส่ก็ยุไม่ขึ้น //ไอ้ลูกหมาาาาา
แล้วเป็นคนที่กูระบุระดับศีลธรรมไม่ถูกเหมือนจะใสซื่อโลกสวยอยากช่วยคนอื่น แต่พอต้องตัดสินใจจริง ๆ ก็เลือกตัวเองและรุ่นพี่ แล้วค่อนข้างเด็ดขาดเลือดเย็น (จากประเด็นเซรุ่มที่น้องได้มันจะเกิดเหตุการณ์ที่ฝังใจน้องและเปลี่ยนมุมมองยัยน้องของรุ่นพี่ไปเลย) ถึงจะด้อยเรื่องความฉลาด(....) แต่การปรับตัวและสัญชาตญาณการต่อสู้เกินร้อย ลึก ๆ น้องเองก็สนุกแต่พยายามปฏิเสธอยู่ จนบางทีหากมีอะไรมาสะกิดอีกนิดกูว่าน้องก็หลุดได้เลย
.
.
.
.