Last posted
Total of 1000 posts
พวกมึงกูมาถาม 2 เรื่อง เรื่อง ลิ่วเหยาสนุกมั๊ย รีวิวให้หน่อย แล้วแปลรู้เรื่องมั๊ย กูกำลังจะเก็บบ๊อกกับเล่ม 3 ไว้ก่อนเผื่อหายากตอนหลัง อีกเรื่อง กลับมาเกิดใหม่เป็นซุปเปอร์โมเดล สนุกมั๊ยแปลเข้าใจมั๊ย
มีดีส์ ถ้ารอซื้อนายอินทร์จะลดอีกมะ
>>981 บนๆคุยกันไปเยอะแล้วนะ ว่าแต่มีใครรีวิวเป็นชิ้นเป็นอันยัง ถ้ายังเด๋วกูขอจัด
เรื่องนี้ใครจะซื้อควรไปอ่านตย.ก่อน เพราะสำนวนการแปลนี่คนอ่านเสียงแตก สำนวนจะเป็นอย่างในตย.ไปจนจบแหละ ใครไม่ไหวกับสำนวนควรถอยตอนนี้
ส่วนเนื้อเรื่อง สิบบทแรกเป็นอินโทร หลังจากบทที่สิบจะเริ่มเปิดปมเรื่องทีละจุด เป็นแนวเทพเซียนเต็มเรื่อง บรรยายการเติบโตของศิษย์สำนักฝูเหยาที่ดูเหลวไหลไปคนละแบบแต่สถานการณ์บังคับให้เติบโตแบบไม่รู้เหนือใต้ กูชอบเนื้อเรื่องที่เหมือนเน้นการเติบโตของเด็กน้อยที่มีไม่ได้เรื่องที่อยู่ดีๆก็ต้องมาแบกอะไรไม่รูโดยไม่ได้คาดคิด แล้วตลค ไม่ได้โลกสวยมีทั้งคิดทิ้ง คิดหนี คิดง่ายๆโง่ๆ แต่สุดท้ายด้วยอะไรหลายๆอย่างก็ทำให้ยังคงยืนหยัดเพื่อสำนักต่อ
ส่วน nc เจ้าแม่เหยียนปิดประตูใส่หน้าฮ่ะ โคมไฟก็ไม่ได้เห็น nc เด็กดี แต่อนุมานได้ว่าพี่แกบ้ากามพอควร
กูคงไม่สปอยส่วนเนื้อเรื่องนะ เนื้อเรื่องหลักจริงๆมีแค่นั้นเลย คือปมของสำนัก ที่ดูเหมือนเป็นสำนักเก๊ แต่จริงๆแล้วเป็นสำนักสำคัญที่มีปริศนามายาวนานและเกือบจะล่มสลายด้วยสาเหตบางอย่างที่ศิษย์รุ่นนี้ไม่เข้าใจ เพราะโดนอาจารย์เอาออกมาจากเขาแล้วล๊อกบ้านไว้จากนั้นก็ตาย ลูกศิษย์เลยต้องดิ้นรนเอาตัวรอดในวังวนยุทธภพที่ตัวเองไม่เข้าใจอะไรเลย ศัตรูคือใครก็ไม่รู้ บ้านก็กลับไม่ได้ วิชาตัวเองก็กาก เป็นการเดินทางทรหดร้อยปีเพื่อกลับบ้านนั่นแหละ
ไปตามอ่านระวังโจรปลื้มมาจากแทคแนะนำนิยายวาย อ่านขำๆก็พอรอดพอมีกระตุกยิ้ม เสียดายคาร์นายเอกแม่งแบนไปหน่อย บางครั้งก็โง่จนน่ารำคาญ อ่านแล้วนึกถึงพี่จะตีนะเนยแต่อันนั้นสลับกันเพราะคาร์แบนคือพระเอก
กุอ่านตัวอย่างลิ่วเหยาในเด็กดีมาก่อน ตอนนั้นก็รู้สึกพอไหว แต่พอซื้อเล่มมาอ่านจริงๆกูถึงกับมึนไปเลย ภาษาเข้าใจยากมากสำหรับกู งงไปหมด แต่ไหนๆก็ซื้อมาสามเล่มแล้ว กูคงพยายามอ่านให้จบ
กูมารีวิวบ้าง ออกมาสักพักแล้วแต่เงียบไร้คนพูดถึงจนกูงง
รีวิว+สปอยล์ ล่าทรยศของมด. 3 เล่มจบ (เพิ่งออก 1 เล่ม)
เป็นแนวที่กูชอบมากแต่ก็หาอ่านยากเหมือนกัน เป็นแนวเกม survivor ชีวิตจริง เล่มแรกมี 2 เกม คือมันคล้าย ๆ จะวนลูปกูเรียกไม่ถูกแฮะ ถึงจะชนะ(รอดชีวิต)จากรอบแรก แต่ก็ต้องถูกบังคับเล่นรอบที่สองต่อเรื่อย ๆ ส่วนคนที่ตายในเกมจะถูกลบตัวตนหายไปจากโลก
เป็นเรื่องที่ลุ้นจนลืมเรื่องความรัก ถ้าใครชีวิตโหยหาน้ำตาลไม่เหมาะกับเรื่องนี้นะ แต่โหยหาความแหวะก็ได้อยู่ 555
อ่านจนจบกูต้องพลิกไปดูหมวดอีกทีเพราะให้ยัดลงหมวดสยามมิตรภาพลูกผู้ชายยังได้เลย กูไม่แน่ใจเรื่องโพเท่าไหร่ ต้องไปดูปกจีนเพื่อความมั่นใจซึ่งก็น่าจะรุ่นพี่ x รุ่นน้อง คิดว่านะ....
.
.
.
.
.
.
เริ่มเรื่องมาเป็นเรื่องที่คน 13 คนถูกดึงเข้าร่วมเกม survivor เซตติ้งก็ภายในมหาลัยไม่มีทางออกโดยโลกแรกเป็นธีมซอมบี้ รุ่นน้อง(ตัวนำเรื่องน่าจะนอ.)ที่ยังงง ๆ เด๋อ ๆ ไม่เข้าใจเกือบถูกซอมบี้งาบก็ได้รุ่นพี่(ถ้าไม่พลิกโพก็พอ.)เข้ามาช่วย แล้วพากันไปรวมตัวที่หอนาฬิกาตามคำสั่ง ซึ่งจุดนี้จะได้เจอคนอื่น ๆ แลกเปลี่ยนคำใบ้ที่แต่ละคนได้รับมาแล้วรับอาวุธ/พลังวิเศษ ซึ่งตัวรุ่นน้องได้เซรุ่มรักษาเมื่อถูกซอมบี้กัด 1 หลอด (แค่ชนิดของก็ได้กลิ่นหักเหลี่ยมโหดวัดศีลธรรมแล้ว...) แล้วผู้รอดชีวิตก็จับกลุ่มไปด้วยกันจนเจอผู้รอดชีวิตอีกคนซึ่งรู้จักกับรุ่นพี่(ตัวหลัก) ซึ่งตัวนี้ก็เป็นคาร์โซโล่เพลย์เยอร์ฉลาดมีความเป็นตัวของตัวเองสูงมีความสุขที่ได้เล่นเกมและฆ่าคน(ซอมบี้) และก็ได้ความเพิ่มว่าในกลุ่มผู้รอดชีวิตตอนนี้มียูดาสอยู่(คนทรยศ npc ของเกมที่มาสวมรอยผู้เล่นที่ตายไป) รุ่นพี่เอะใจแยกตัวออกมารุ่นน้องก็ขอตามไปด้วย (จำนวนผู้รอดชีวิตที่เกมระบุไว้กับจำนวนคนที่อยู่ตรงนี้ไม่สอดคล้องกัน ซึ่งตัวจริงยูดาสกูว่าเดาง่ายอยู่) แล้วก็เกิดเรื่องนู่นนี่และด่านย่อยคนก็ตายทีล่ะคนสองคน (กูข้ามรายละเอียดนะ) จนจบเกม(เช้า)
รุ่นน้องรู้สึกตัวอีกทีตื่นมาบนเตียงในโลกปกติก็คิดว่าแค่ฝันไปจนไปเจอพวกที่รอดชีวิตและเด็กสาวโลลิที่ทำให้เกิดเกมแจกไข่อีสเตอร์หาเหยื่อใหม่อยู่ (คนที่รับไข่มาจะต้องเล่นเกม) แล้วบังคับให้คนที่รอดต้องเล่นเกมรอบใหม่ รุ่นพี่รุ่นน้องที่ร่วมเป็นร่วมตายกันมาก็จับคู่กันเตรียมความพร้อม
เข้าสู่เกมที่สอง.... ที่แมร่งน่าจะเตือนกันหน่อยเพระถ้าใครไม่ชอบมีขนลุกแน่ เอาชีวิตรอดในธีมโลกแมลงยักษ์(....) เช่น ผีเสื้อกลางคืนยักษ์ แมลงสาบยักษ์(ยี๋...) แมงมุมยักษ์(ฝังไข่ในตัวคน...) ฝูงหมดยักษ์นับหมื่น เป็นต้น ซึ่งเล่มแรกยังไม่จบโลกที่สองนะ จบค่อนข้างค้างอยู่
มาพูดเรื่องคาร์... อย่างที่กูบอกเน้นเอาชีวิตรอดไม่มีเวลาเจียดให้หวาน อย่างน้อยก็ในเล่มแรก.... เพราะเหมือนเป็นเล่มที่กำลังจูนกันอยู่ รุ่นน้องน่าจะรู้สึกก่อนเพราะแทบถวายหัวและใจให้รุ่นพี่ มีแอบน้อยใจที่รุ่นพี่บอกว่าถ้ารุ่นน้องตายก็ไม่อาวรณ์เพราะต้องมองไปข้างหน้า จนหมาหงอยรุ่นพี่ต้องปลอบเพิ่ม 555
คาร์รุ่นพี่จะเป็นคาร์พี่หมอเย็นชาฉลาดมองไม่ออกว่าคิดอะไรอยู่แต่พึ่งพาได้ ดูเป็นคาร์ที่เหมือนมีความเห็นแก่ตัวแต่ก็มีศีลธรรมในระดับนึง แล้วยิ่งมองผ่านฟิลเตอร์ยัยน้องรุ่นพี่คือคนที่น่าไว้ใจที่สุด(...) มีปัญหาชีวิตครอบครัวซึ่งเป็นจุดที่ดูน่าโอ๋มาก ในเล่มแรกคาร์รุ่นพี่เราจะยังไม่รู้อะไรลึกเท่าไหร่เลยยังดูแบน ๆ แต่ความศรัทธาที่น้องมีให้ก็ดูทำให้พี่ค่อย ๆ เปิดใจ
ส่วนคาร์รุ่นน้องจะเป็นไทป์หมาโง่สมองกล้ามเนื้อ (....) จะบอกว่าโง่ก็ยังไงอยู่ แค่คิดได้ช้าไปนิดนึง เป็นประเภทลูกนกให้ความสำคัญกับ First Impression พอคนที่พบคนแรกเป็นรุ่นพี่ที่มาช่วยชีวิตเลยแทบมองเป็นพระเจ้ารุ่นพี่ดี รุ่นพี่ฉลาด รุ่นพี่ถูกที่สุด แค่รุ่นพี่สั่งพร้อมทำทุกอย่างรุ่นพี่เป็นหมอไม่ชอบฆ่างั้นผมจะทำเอง ใครยุว่าร้ายรุ่นพี่ใส่ก็ยุไม่ขึ้น //ไอ้ลูกหมาาาาา
แล้วเป็นคนที่กูระบุระดับศีลธรรมไม่ถูกเหมือนจะใสซื่อโลกสวยอยากช่วยคนอื่น แต่พอต้องตัดสินใจจริง ๆ ก็เลือกตัวเองและรุ่นพี่ แล้วค่อนข้างเด็ดขาดเลือดเย็น (จากประเด็นเซรุ่มที่น้องได้มันจะเกิดเหตุการณ์ที่ฝังใจน้องและเปลี่ยนมุมมองยัยน้องของรุ่นพี่ไปเลย) ถึงจะด้อยเรื่องความฉลาด(....) แต่การปรับตัวและสัญชาตญาณการต่อสู้เกินร้อย ลึก ๆ น้องเองก็สนุกแต่พยายามปฏิเสธอยู่ จนบางทีหากมีอะไรมาสะกิดอีกนิดกูว่าน้องก็หลุดได้เลย
.
.
.
.
>>993 ต่ออีกนิด
รวม ๆ กูถือว่าชอบตามต่อแน่ แค่ความ survivor ก็คุ้มแก่การอ่านแล้ว ความรักกูขอเป็นของแถมก็ได้ 555
กูชอบคอนเซปต์คสพ.นะ คนที่ตายในเกมจะถูกโลกลืม ยกเว้นกับผู้รอดชีวิตที่ยังจำได้ เลยเป็นคสพ.ที่ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอย่างน้อยเราก็ยังมีชีวิตอยู่ในความทรงจำอีกฝ่าย ต่างฝ่ายต่างเป็นหลักฐานการมีชีวิตของกันและกัน
แล้วนอกจากพระนายคนอื่นก็มีบทพอควรทั้งบทที่เห็นแก่ตัวหรือโลกสวยซึ่งทุกคนก็มีจุดจบของการกระทำตัวเองที่กูว่าก็โอเค
https://fanboi.ch/801/9706/
มู้ถัดไป แก้ LV.54 ให้แล้ว
>>989 +++นึกว่ากูมาเขียน กูชอบนะ ระวังโจรปลื้มอะ แต่พออ่านไปหลายๆตอนแล้วเอียน เพราะไม่เห็นความพัฒนาของคาร์เลย ถ้านักเขียนคนนี้เรื่องเดียวที่กูพออ่านรอดคือbrother next doorคู่ของหญิงอะ ส่วนพี่จะตีนะเนยกูก็อ่านไม่จบ ทนเข็นไม่ได้ พระเอกเหมือนเป็นโรคออทิสติก
ขอยาดตั้งมู้ก่อน เดี๋ยวลืมว่าต้องแก้ถถถถ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.