กะเฟิงหลิวฯ นี่กู love-hate นางมาก กูเคยลองวิเคราะห์ตนเองแล้วพบว่าตัวเองอะเห็นว่า
1. นางเก่งนะเว้ยเรื่องการพยายามบรรยายความเมพตัวเอกอะ แบบถึงนางจะชอบสร้างตัวละครรอบข้างโง่ ๆ มาไว้เทียบกะตัวเอกก็เหอะ แต่นางจะมีวิธีการบรรยายว่าตัวเอกเหนือชั้นกว่ายังไงแบบที่ต่อให้มึงรู้ก็จะยังถูกโน้มน้าวอะ
2. นางเก่งเรื่องการชักจูงอารมณ์ ละนางจะชัดเจนว่าเรื่องไหนนางต้องการให้ผู้อ่านสัมผัสอารมณ์ไหน บางจุดบางตอนที่นางไม่แม่นอะ มึงอ่าน ๆ ไปจะรู้ว่าช่วงนี้ตรรกกะวิบัติ เหตุผลไม่แน่น ฯลฯ นะ แต่ก็ยังจะคล้อยตามที่นางเขียนอยู่ดี
3. นางค่อนข้างทำได้ดีในการพยายามหามุมมองใหม่ ๆ ในการเล่าพล็อตเดิม ๆ เหมือนกันนะ อย่างทะลุมิติเนี่ยก็แบบโลก
ABO ก็เป็นโอเมก้านะ แต่ตัดต่อม หรือตอนซอมบี้ที่มาเล่าในมุมนักวิทย์ฯ แทนผู้มีพลังเงี้ย เลยค่อนข้างมีอะไรให้เล่นเหมือนกัน
4. แต่ถ้าถามจุดอ่อนสำคัญของนางเลยก็คือ ความตัวเอกไม่เสถียรอะ คือนิสัย ML มักจะชอบเป็นไปในทางที่เหมาะกับเนื้อเรื่องช่วงนั้น ๆ ที่บางทีมันก็ขัดกับที่เคยบรรยายไว้ตอนแรก หรือขัดกับเซ็ตติ้งเรื่องอะ ละนางเป็นไรชอบให้ MC เป็นเด็กวัยรุ่น แต่ ML เป็นตาลุง คือบางทีกูก็ตงิด ๆ ความ underage นาเว้ยยยย
จากที่ว่าเลยทำให้เวลากูอ่านงานนางอะ กูจะรู้สึกสนุกตลอดเลยเว้ย อินมาก ลุ้นมาก แต่ถามว่าพออ่านจบแล้วเก็บมั้ย บอกเลยไม่เคย ขายต่อตลอด เพราะพอเวลาผ่านไปแล้วความอินมันลดลง กูจะนึกถึงตรรกกะวิบัติและความไม่สมเหตุสมผลในเรื่องขึ้นมาได้จนรู้สึกว่านิยายมันไม่สมูทอะ ยังไม่ควรเก็บขนาดนั้น แต่ก็อีกอะ ถามว่าละเวลาเซ็ง ๆ ไม่มีไรอ่าน กูจะเช่านิยายใครมาอ่าน กูก็คือเช่านิยายนางคร่า อีเหรี้ยยเอ๊ยยยยย T T