พูดถึงพันสารทแล้วกูขอหวีดหน่อย กูเพิ่งอ่าน อ่านแล้วกูชอบแฮะ แม้เมะมันจะเลวและดูไม่ค่อยทำอะไรที่มีประโยชน์กะนอเท่าไหร่เลย แถมบรรยายพวกวิทยายุทธ์เยอะจนบางจุดกูอ่านแล้วงงๆแต่โดยรวม ตัวพล๊อต การเล่าเรื่อง กูว่าดีเลย แม้เอเลเมนท์วายจะดูยัดเยียดหน่อยๆ คือสองเล่มแรกนี่ตัดความวายนิดๆของอีพอ.ไปก็เป็นนิยายพลังมิตรภาพ(ที่กูรู้สึกความมิตรภาพจริงๆเลยนะมึง)ได้แระอ่ะ
.
.
.
.
.
จุดที่โม่งแอนตี้กันเรื่องเอาไปให้ตัวร้ายrape กูก็อ่านแล้วอารมณ์มันไม่ได้โฟกัสไปจุดนั้นแฮะ เพราะจริงๆมันไม่ได้กะส่งไปให้ถูกrape อ่ะ คือมันส่งไปกะให้สู้แล้วตายเลยมากกว่า แบบวางแผนไว้แล้ว ว่านอ.ต้องสู้ตายจนตายแน่ ถึงจะไม่ได้มุ่งเรื่องข่มขืนแต่ความเลวก็ยังกินขาดอยู่ดี เอาจริงๆกูยังไม่เห็นมีอะไรให้น่ารีเทรินกลับไปรักเลยอ่ะมึง แต่มันตรงกะคาร์นอ.ที่เค้าเซทมาเลยอารมณ์ไหลไปได้ อ่านแล้วเอ็นดูนอ.มาก แต่อ่านไปจริงๆกูก็คิดนะ นี่กูกะลังอ่านเคะวัยลุงกะเมะวัยปู่ชัดๆ
.
.
.
.
.
กูว่างานเขียน เมิ่งซี คือโอเคเลยเข้าลิสต์นขที่เล่าเรื่องดี งานเขียนมีพล๊อตหลักที่มากกว่าคสพ.วาย แต่ไม่รู้เขาเป็นอะไรกะการผจญภัยใต้ดิน เห็นใส่มาสองเรื่องแระใส่แบบดูขัดๆกะธีมเรื่องนิดนึงด้วย
ถ้าใครยังไม่ได้อ่านแนะนำไปตำแต่ระวัง ความกำลังภายในโตครสูง อ่านจะเบื่อ+วางได้ตรงนี้แต่กูเพลินกะการพัฒนาแบบการ์ตูนโชเนนของนอ.มาก