Last posted
Total of 1000 posts
มึงง ถามห้องนี้จะผิดมู้มั้ยวะ เห็นห้องหนังสือบอกกันว่าสิ้นปีโม่งจะปิดจริงอ่อ ข่าวจากไหนวะ
นักเขียนจะรู้มั้ยวะ ว่าร้านค้าในไทยที่รับบัตร american express หายากชิหัย
เจ๋งแค่ไหนก็ไม่สู้ Amex black card ถถถถถ มีเรื่องไหนให้พระเอกใช้ยัง
กูว่าแค่ขับรถเข้าห้างแล้วยามตกใจ วอแจ้งจนทในห้าง มีที่จอดรถส่วนตัวหน้าลิฟ มีคนเดินมาสอพลอ แล้วพระเอกไล่ชิ่วๆจะเดินกับแฟนไรงี้ก็พอแล้ว
สปอยไนน์อย่ายั่วให้กูที
ky เพื่อนโม่ง ในทวิภพดรามาปกนิยายอะไรกันอีกวะ เห็นมีตัวแม่ออกมาแสดงความคิดเห็นกันใหญ่เลย
เรื่องไหนวะขอคำใบ้แบบไม่ต้องคิดเยอะให้กูหน่อย
ทำปกฉีกแนว นขต้องมั่นว่ะเคยเห็นของคุณ มม ที่ทำเป็นกราฟฟิคช่วงนึงโดนบ่นว่าเชยๆไม่สวย เขาก็ยังทำต่อ ถ้าคขมั่นใจว่าสวยเดี๋ยวคนอ่านก็เออออตามเองอ่ะ
>>31 มึงลองเข้าทวิภพแอค สนพ. พชพ อ่ะ ชื่อย่อเรื่อง มม เดี๋ยวมึงก็รู้ว่าเรื่องไหน
กูเพิ่งไปตามมา ปกมันก็เรทจริงแหละ ถามว่าเหมาะสมไหม มันเอาเข้าบ้านยากจริงๆว่ะมึง 5555555555555 แต่ก็รู้สึกว่าอยู่ในเรทปกติของนิยายวายอ่ะแหละ เรื่องปกเรทนี่มันดิสคัสกันมานานละ บางคนก็ชอบ บางคนก็ไม่เพราะรู้สึกว่ามันแรงไป เอาถือไปอ่านข้างนอกยาก ลางเนื้อชอบลางยาแหละมึง เขาก็ติดเรทไว้ชัดเจนอ่ะ กูว่านักเขียนก็ไม่ผิดนะ แล้วนักอ่านที่บอกว่าไม่น่าทำแบบนี้เลย คือตรงนี้ก็ช่วยไม่ได้เหมือนกันที่จะมีคนวิจารณ์เหมือนกันอ่ะ /เขียนวนไปวนมา เข้าใจกูกันป้ะวะ
>>32 กู31 กว่าจะหาเจอเข้าไปกูลืมตัวดูแฟนอาร์ตเพลินกว่าจะนึกได้ว่าเข้าทวิตมาทำอะไร
แม่งเหมือนเทียบฝีมือนักวาดเลยว่ะ คนบรีฟมันบรีพไปไม่ต่างกันมากหรอก เยบนโต๊ะ ก่อนเย หลังเย ที่เหลืออยู่ที่นักวาดแล้วว่าจะทำยังไงให้บรีพกามออกมาสวย
ออกไล่กันงี้เหมือนแม่งลองเชิงนักวาดเลย
ประเด็นดราม่าคืออะไรอะ ปกไม่ถูกใจ แต่มันเข้ากับเนื้อหาใช่มะ เห็นนข.บางคนทวิตอย่างกับว่าปกเรทไม่ได้แปลว่าเนื้อในเรท อย่าตัดสินที่ภายนอก กูเลยงงว่า อ้าว ถ้าเนื้อในไม่เรท มันจะทำปกเรททำไม หลอกขายนะแบบนั้น
ปกมันกามแบบไม่มีศิลปะอ่ะกูว่า ลายเส้นไม่สวยแข็งๆทื่อๆ ลงสีไม่สวยมืดๆตุ่นๆ ยิ่งเราไปแทบกับปกเลล่าในนิยายสนพ.เดียว โป๊เหมือนกันแต่มองแล้วดูดีกว่า เจริญหูเจริญตากว่า
กูว่าปกของสนพ.ฟจ ที่ออกเป็นเซ็ตก็เรทชิบหาย นข.อซอที่ทำเล่มใหญ่มากๆๆๆๆๆ2 ออกมาก็เรทไม่เห็นมีใครติ เอ้ะ หรือเพราะติ่งเค้าเยอะ? กูก็เฉยๆกะปกนะ กูเน้นเนื้อหามากกว่า
Ky กูถามในมู้นี้ได้มั้ย ปกติพวกมึงซื้อebookหรือนิยายเล่มกันอ่ะ หรือซื้อทั้ง2แบบแต่แยกประเภทแบบebookซื้อเพราะนิยายที่ถือหน้าปกไปอ่านนอกบ้านไม่ได้ไรงี้ นิยายเล่มก็ซื้อแต่นิยายแปลไรงี้
>>40 ปกติกูซื้อนิยายเล่มอ่ะ เพราะราคา E-book กับนิยายเล่มคือแทบจะพอๆกันเลย ในด้านความรู้สึกนะ คือกูรู้สึกว่าถ้าเปย์เล่มมันเหมือนได้ของกลับมา จับต้องได้อ่ะ แล้วปกติกูไม่ใช่ประเภทแบกหนังสืออ่านนอกบ้านอยู่แล้วเลยไม่แคร์เรื่องหน้าปก แล้วก็เลยไม่จำเป็นต้องกดอีบุ๊คไรงี้
พวกมึงลิขสิทธิ์หนังสือแปลอยุ่ได้กี่ปี คือกูเห็นเรื่องนึงเค้าน่าจะได้เล่ม2 เพราะมันต่อกับเรื่องที่แล้ว แล้วกูท้อใจ กูอาจจะโง่จนเข้าไม่ถึงเองนั้นแหละ ทุกวันนี้ยังอ่านไม่จบทั้งๆที่มีหนังแล้ว
Ky เพื่อนโม่งกูสั่งขันทีจากthat’s y ไปตั้งแต่เปิดพรีอ่ะ ยังไม่ได้หนังสือเลย ใครได้หนังสือแล้วบ้างกูเริ่มใจไม่ดีเพิ่งเคยสั่งร้านนี้ครั้งแรกด้วย
>>40 กูนิยม ebook มากกว่าเพราะมีปัญหาเรื่องที่เก็บกะหนังสือเหลือง ebookมันดีตรงไปไหนก็เหมือนพกตู้หนังสือไปด้วยทั้งตู้อ่ะ แต่ราคานี่กูค่อนข้างช้ำใจที่ตอนนี้ซื้อเล่มกลับถูกกว่า แถมเรื่องไหนอ่านแล้วเข้าข่ายรังเกียจยังพอถอนทุนคืนได้
แต่ก็นะ หนังสือแปลส่วนมากไม่ค่อยทำอีบุคอยู่แล้ว ถ้าเล่มไหนกูมั่นใจและมีebookก็สอยอีบุคแหละ แม้มันจะแพงกว่าเล่มก็เหอะ
ไมจ้าวเหรินตี้ราคาแรงจังวะ กูเบรกเอี๊ยดเลย แต่ปกล่อตาล่อใจมาก สนพนี้ขึ้นชื่อเรื่องนานโรคเลื่อน นี่ได้เล่มปีหน้า จะรอดไหมวะเนี่ย
KY คุณ DD ที่แต่งพี่กรน้องฟ้านี่งานล่าสุดของเขาป่ะเพื่อนโม่ง เขาหายไปอีกแล้ววว
Ky เมื่อวานโม่งพูดถึงประเด็นลอกนิยาย กูอยากรู้ว่าขั้นไหนถึงเรียกว่าลอก ขั้นไหนเป็นแค่แรงบันดาลใจอ่ะ มีตัวอย่างประกอบมั้ย แบบสร้างคาร์พระเอกออกมาตัวนึงเป็นลูกศิษย์นายเอกในสำนักฝึกเซียนนิสัยยันเดเระแบบนี้ถือว่าลอกคาร์ลั่วปิงเหอจากตรยขมั้ย หรือแค่คาร์เกร่อ
คิดไงกะเรื่องเปิดขายนิยายตอนละ 25 บาท
>>66 หารแล้วแพงเพราะตัวหารลดลงจากตอนที่เปิดให้ทดลองอ่านว่ะ กูว่าไม่ต้องขายติดเหรียญหรอก เปิดตัวอย่างไว้สักสิบตอนแล้วชี้เป้าต่อไปอีบุ๊คดีกว่า
ขอบ่นการซื้อนิยายติดเหรียญในรอรหน่อย กูเคยซื้อไว้แล้วคขแม่งปิดนิยาย อีสัสอ่านไม่ได้แล้ว หลังจากนั้นกูเลิกเลย
ซื้อตอนในรอรเหมือนเช่าอ่านอ่ะ วันดีคืนดีนขปสดขึ้นมาก็คือจบ mebมีขายก็ไปซื้อในmebเถอะ
กูไม่ชอบที่เขาบ่นว่านิยายตอนนึงมีราคาน้อยกว่าผักในตลาด อ้าว ผักในตลาดมันขายได้เยอะ มันถึงยาไส้คนขายได้ แล้วถ้าปิดตอนขายแล้วยังไม่มีเงินไม่พอค่าขนม แปลว่าดังไม่พอเองรึเปล่าวะ คนซื้อน้อยเพราะคนซื้อผิดเหรอ คิดว่าวันๆนึงแม่ค้าขายผักกำเดียวเลี้ยงตัวเองได้เหรอวะ
กูเจอนิยายวายที่นายเอกชื่อผู้หญิง นิสัยก็ผู้หญิงมากๆ สาวแตกเลย จนคิดว่าก็เข้าผิดหมวด เลยถอยไปดูก็ถูกแล้วนิยายวาย แต่นายเอกสาวซะจนนึกว่าอ่านชญ แงงง 55555
ในขณะที่วงการนักวาดพยายามตั้งราคาให้อยู่กันได้ บอกว่างานที่ตัวเองทำงานเป็นงานสร้างสรรค์ อย่าบวกแค่สิ่งที่เป็นรูปธรรม บวกค่าไฟ ค่าแรง ค่าเวลา ค่าผลงานของตัวเอง ไม่ใช่กดราคาตัวเองต่ำๆจนอยู่ไม่ได้ แต่นักเขียนคนนึงเลือกที่จะตั้งราคาในระดับที่ตัวเองอยู่ได้กลับถูกรุมด่าให้ลดราคาที่เขามองว่าไม่โอเค คือรู้มั้ยอ่ะถ้าพูดถึงงานเขียน คนเขียนส่วนใหญ่ก็บอกเลยว่าเป็นงานอดิเรก เขียนอย่างเดียวรอดยาก ถ้าไม่ใช่ดังและออกถี่จริงๆ ก็เพราะคนในวงการแบบนี้ ทั้งคนอ่านที่ซื้อและคนเขียนด้วยกัน รู้ไหมว่านักเขียนหลายคนที่ไม่ใช่แนวยั่วเย ออกหนังสือทีแค่ไม่ขาดทุนก็พอแล้วอย่าว่าแต่ได้ค่าแรงค่าไฟที่ใช้เขียนมั้ยเลย กินอุดมการณ์เป็นอาหารพอเพราะถูกกดให้ตั้งราคาที่อยู่ไม่ได้ ใครไม่ไหวก็เลิกเขียนไป แล้วไม่ต้องมาบ่นหรอกว่าทำไมมีแต่แนวฟุ้งๆลอยๆ แนวเนื้อหาแน่นน้อย คนซื้อน้อยแถมต้องใช้เวลาในการแต่ง คนเขียนก็มีแต่ท้อเอาเวลาไปทำอย่างอื่นกัน
>>76 กูเห็นด้วยกับความคิดมึงนะ ทั้งนักอ่านนักเขียนเป็นปัจจัยหลักเลยที่ทำให้ราคางานเขียนถูกกดจนต่ำเหลือตอนละ 3 - 5 บาทแบบนี้ แถมกลายเป็นมาตราไปแบบงงๆ พอมีคนกล้าชูประเด็นเรื่องราคานิยายต่อตอนมาพูดก็พากันรับไม่ได้ นักอ่านยังพอเข้าใจว่าจู่ๆ ขึ้นราคากะทันหันคงรู้สึกแพง แต่นักเขียนด้วยกันคืออิหยังวะ ใจคอมึงถ้าไม่เห็นค่างานคนอื่นก็เห็นค่างานเขียนของตัวเองหน่อยก็ได้มั้ง
เรื่องไหนว่ะ แต่กูก็คิดว่าตอน25 บามแม่งก็แพงมากนะ ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องดูว่าต่อตอนได้ความยาวเท่าไร เนื้อหาเท่าไร ตอนละ25 10ตอน250 ราคาเท่าหนังสือเล่มหนึ่งเลยนะมึง ซึ่วเอาๆจริงๆ เรทราคาหนังสือบ้านเรากูว่าก็ไม่ได้ต่ำเตี้ยนะ
คือราคาคนเขียนตั้งก็ต้องเคารพสิทธ์คนเขียน แต่ลูกค้าจะซื้อไหมก็แล้วแต่น้ำหนักในงานผลงานในใจลูกค้าแหละ ติงเรื่องราคาได้แต่ไม่ควรไปด่าแรงๆ
>>72 เลยขายได้แค่จนจบไง ตอนพิเศษที่เหลือไม่มีในเวปต้องซื้อเล่ม/อีบุ๊ค
เคสนี้มีดราม่าเป็นครั้งแรกกูไม่แปลกใจเลย เพราะชาวบ้านเขาไม่ทำกันไง ขายลขแล้วคือจบที่เหลือเป็นหน้าที่สนพแล้ว
นอกจากเสียอารมณ์เพราะนักอ่าน เดี๋ยวได้เสียหน้าโดนสนพด่าอีกใครจะซื้อเมิงรอเลย มีปิดตอนแน่ 555555
>>78 กูลองไปตามในหน้านิยายนักเขียน กูว่าน่าจะตกลงกับสนพแล้วว่ะเพราะบอกในหน้านิยายชัดไม่ได้แอบทำ แต่ถ้ามีไม่ได้ตกลงกันไว้ก็เตรียมโดนฟ้องหรือหมดอนาคตกับการตีพิมพ์กับสนพเลย ทั้งนี้ทั้งนั้นกูมองว่าประเด็นหลักที่เปิดกันคือราคาต่อตอนที่โดดจากเรื่องอื่น
>>78 จากที่กูเข้าไปดูตาม >>81 ชี้เป้า นักเขียนไม่ได้ติดเหรียญตั้งแต่ต้นแต่ติดยี่สิบกว่าตอนสุดท้าย ตอนละ25 ซึ่งกูมองว่าโดยรวมไม่ใช่ราคาต่อตอนจริงๆ แต่นักเขียนอาจเอาจำนวนหน้าทั้งหมดมาคิดราคาและหารจำนวนตอนที่ปิด เพราะถ้าหารแค่เนื้อหาต่อตอน คนก็อาจจ่ายน้อยๆซื้อทางเว็บเพราะประหยัดกว่าebookมาก คนเขียนคงอยากให้ซื้อebookมากกว่าแต่ให้ในรอรเป็นทางเลือก
ราคาebookกับรูปเล่มคงพูดกันนานแล้ว สรุปคร่าวๆคือต้นทุนค่าพิมพ์และฝากวางในร้านหนังสือ พอๆกับค่าฝากวางในmebเลย ดังนั้นต้นทุนebookเลยไม่ต่างจากรูปเล่มปกติ
กูชี้ให้เห็นปัญหาของนักเขียนในไทยคือทุกอย่างมันพอกันหมด นักเขียนดังขายได้เป็นพันหรือนักเขียนระดับธรรมดาขายได้ร้อยเล่มก็ถูกกดดันโดยคนในวงการให้ตั้งราคาแถวๆหน้าละบาทหมด ทั้งที่ต้นทุนหลักของหนังสือเป็นfix cost และvariable costมีอัตราที่ถูกขึ้นเมื่อพิมพ์จำนวนเยอะ ดังนั้นหนังสือที่ขายได้เยอะก็อยู่ได้และคนมองว่าผลคอบแทนดี แต่ถ้าขายได้น้อยคือจมทุน ซึ่งที่คนฮิตทำมือกันแม้ไม่ดังเพราะถือว่าทำเอาเขียนแล้วมีรูปเล่มเก็บก็พอ ไม่ต้องการค่าแรง เข้าเนื้อนิดหน่อยถือว่าเปย์เพื่อความสุขตัวเอง แต่ถ้ามีคนอยากจะหาเงินจากสิ่งที่ตัวเองทำโดยตั้งราคาที่เขาพอใจ กูว่าก็ไม่ควรกดดันให้เขาลดราคาว่ะ
>>80 +1 ติงเรื่องราคาได้ในฐานะคนซื้อ แต่จะให้มามุงมาถล่มบอกนิยายต้องราคาเท่านี้ๆ กับนักเขียนกูว่าไม่โอเค
>>77 กูก็ว่างั้น เขียนเป็นสิบๆหน้าตั้งตอนละ3-5บาท กูว่ากดราคา ไม่ต่างจากที่สายวาดบ่นพวกเด็กๆที่เปิดคอมมิชทีนึง5บาท10บาท จนคนจ้างไปกดราคาคนทำงานหาเลี้ยงชีพว่าที่อื่นถูกกว่านี้ทำไมแพง ใครรับไม่ได้ก็ออกจากวงการไป ซึ่งจะกลายเป็นผลเสียต่อวงการในระยะยาว
>>83 กูเคยซื้อการ์ตูนในcomico ตอนนึงเฉลี่ยไม่ต่ำกว่า7บาทอ่ะ ส่วนนิยายไทยติดเหรียญที่เห็นบ่อยสุดคือตอนละ3บาท 5บาทนี่นักอ่านก็บ่นว่าแพงแล้ว อย่างที่มึงว่า ซื้อ100ครั้งหักค่าโน่นนี่ยังได้ไม่ถึง300 ไม่พอยาไส้จริงๆ แต่ในดดยังดีที่ขายเป็นแพ็กเกจอัพราคาได้ แต่นขบางคนก็กดราคางานตัวเองชหแบบที่มึงว่าอ่ะ เห็นแล้วท้อแทน
>>85 แต่เปรียบเทียบกับสังคมนักวาด ฝั่งนู้นเขายังส่วนกันรักษามาตราผลักเันราคาไม่ให้ต่ำเป็นเศษเลขมแต่ฝั่งนขยังพากันกดผลงานตัวเองเลยมึง จนนิยายตอนละ3-5บาทกลายเป็นมตราฐานแบบงงๆ อ่ะ ขนาดนขยังไม่เห็นค่างานตัวเองคนอื่นยิ่งแล้วใหญ่ ถ้าจะปรับราคารายตอนก็ควรปรับกันใหม่หมดอ่ะ กูอยากให้นักเขียนมีราคามามาตราฐานแบบฝั่งนักวาดบ้าง แบบ 3,000 คำ xบาทไรงี้
>>87 ได้มึง คอมมิชภาพวาดที่เป็นไฟล์ดิจิตอลยังตั้งราคาพอๆกับภาพวาดบนกระดาษเลย ทำไมอีบุ๊กจะไม่ได้ โดนหักเปอร์เซ็นให้เว็บพอๆกับค่าพิมพ์ และตัวหนังสือที่มึงว่าคือนิยาย คือเนื้อหาที่สร้างสรรค์ขึ้นด้วยเวลา ประสบการณ์ สมองและฝีมือของคนเขียนว่ะ หดหู่ที่เดี๋ยวนี้คนอ่านมองนิยายแค่ตัวหนังสือ ไม่แปลกที่อาชีพนักเขียนในไทยไม่รุ่ง
>>88 86 พูดถึงแค่ตัวหนังสือในเว็บปะไม่ใช่ราคาอีบุ๊ค กูก็คิดว่าตอนในเว็บไม่ควรราคาเท่ากับหารอีบุ๊คว่ะ อย่างน้อยอีบุ๊คมันก็เรียบเรียง จัดหน้า แก้คำผิดอะไรเรียบร้อย
พูดถึงวงการทั้งวาด เขียน แปล เดี๋ยวนี้กดราคากันหนักเพราะใครๆก็ทำได้ (แต่จะทำได้ดีมั้ยอีกเรื่อง) เด็กๆที่ไม่เห็นค่าของงานเขียน ไม่รู้ว่าต้องคิดราคาต้นทุนแฝง แห่กันมาเซ็ตมาตรฐานในวงการไปอีก ศิลปินต้องทำด้วยใจรัก ก็ใช่สิ ยังไม่ต้องหาแดกเองนี่หว่า 5555 ลองใช้ชีวิตเองแล้วดูว่าไอ้นิยายตอนละบาท แปลตอนละห้าบาทสิบบาท วาดรูปราคาหลักหน่วยเนี่ยจะได้แดกข้าวหรือแดกลม
สินค้าต่างกันค่านิยมก็ต่างกันเมิง พฤติกรรมการบริโภคไม่เหมือนกัน สายนิยายรวมเล่มยังกินขาด
เทียบกับพวกคอมมิครายตอนก็มีให้เห็นอยู่บ้างนะ คนอ่านที่ไม่ซื้อในเวปแต่รอรวมเล่ม สาววายชอบเก็บของเป็นชิ้น
>>90 สนพบอกว่ากระดาษคือสิ่งที่ทำให้วายราคาขนาดนี้จริงเหรอ กูเห็นซบอ้างจ้างแปลแพง มด.อ้างค่าลิขสิทธิ์แพง หลายที่ไม่อ้าง ในเมื่อทุกคนแพงกูแพงด้วย เรื่องไหนดังคนซื้อแน่ๆก็ตั้งแพง สนพวายไหนอ้างกระดาษช่วยแปะให้หน่อย
>>89 ถ้ามึงหมายถึงตอนลงกูก็เก็ทว่ะว่าคนขายทำคุณภาพไม่เท่า ซึ่งกูมองนิยายลงตอนในเว็บเหมือนการ์ตูนใน comico webtoon เมื่อขายคนแต่งควรเรียบเรียง แก้คำผิดให้คุณภาพดีไม่แพ้อีบุ๊ค เป็นการรับผิดชอบต่องานตัวเองและคนอ่าน ไม่ใช่สักแต่ทำสั่วๆ กูไม่ใช่สายซื้อเป็นตอนๆด้วยไม่รู้ว่าปกติขายยังไงแต่ถ้าเขียนเล่นๆขายแล้วไปปรับคุณภาพให้ดีตอนทำเป็นเล่มทีหลังกูไม่โอเคว่ะ
จะตั้งราคาขายเท่าไหร่ก็ตั้งไปเถอะ ถ้าขายไม่ได้เดี๋ยวเขาก็ลดราคาเอง แต่กุอยากให้เหมือนฟีลแบบเวลาเราคมช.รูปวาดอ่ะ ที่มันบอกชัดเจนว่าคนเขียนจะไม่ปิดบทความหนี/หรือไฟล์ที่เราได้คือแบบ edit ไรแล้วงี้
มีใครเหมือนกูมั้ยวะ ชอบฟอลทวิตตัวนักเขียน อยากรู้ว่าเป็นคนยังไงถึงเขียนอะไรแบบนี้ออกมาได้
ky https://twitter.com/makok_num/status/1184873282048102400 ดรามาเรื่องไหนวะ
>>107 เขาพาดพิงเรื่องล่าสุดที่กำลังจะออกกับบคฮคือเขาก็มโนเองเหรอวะ ทำไมเกิดเรื่องแนวนี้กับเขาบ่อยจัง
จะว่าไปนิยายมันก็มีอยู่ไม่กี่แนว แต่ละแนวบูมขึ้นมาเป็นช่วง นขก็แห่ไปเขียนกัน ถ้าเขาเขียนแนวหมอแล้วคนอื่นเขียนแต่ชื่อพระเอกเสือกคล้ายกัน หมายความว่าคนอื่นก๊อปเขาหรอ กูล่ะงง
>>108 อันนี้ไม่รู้ รู้แค่เคสลายสักอ่ะไม่ก็อป5555 ส่วนเคสนี้กูไม่ได้อ่าน รอใครซักคนมาฟันละกันแต่ถ้าเอาแค่ชื่อนายเอกเหมือน กูก็อยากบอกว่าหลานกูก็ชื่อนี้ พระเอกเล่นดนตรีอันนี้โคตรเกร่อ ใช้คาร์หมีxกระต่าย นี่ก็ไม่แปลก คงต้องดูที่เนื้อเรืืองแล้วว่าคล้ายหรือเหมือนแค่ไหน
คาแรกเตอร์หมีกระต่ายคืออะไรวะ
อ่อ ที่แท้ก็แค่มโน ปสด.อะไรขนาดนั้นอ่ะแม่มึงงงงงงงงงงง ก่อนจะเอามาประกาศช่วยตรวจสอบก่อนไม่ได้อ่อ? แล้วลูกหีลูกหาบก็ว่าตามกันไปอีก คนอื่นเค้าเสียหายไปแล้วไง
แสดงว่ามั่นหน้ามากว่าตัวเองเก่งขนาดให้คนอยากลอก กูอ่านนิยายของคนนี้แล้วงงกับการบรรยายชิบหาย เจอบทเดียวก็กดปิด
แต่กูว่ารอบนี้แม่งก็เกินไปจริงๆอะ แค่อ่านคำโปรยหรือเรื่องย่ออะไรก็แล้วแต่ที่เล่าไว้แบบกว้างๆแล้วไปบอกว่านิยายคนอื่นว่าเหมือนนิยายตัวเองทั้งที่ยังไม่ตรวจสอบให้ดีก่อนออกมาพูด ความจริงก็แปลกตั้งแต่บอกว่าคล้ายแต่ดันไม่ยกฉากหรืออะไรที่เป็นเรื่องเป็นราวมาพูดแล้วนอกจากเรื่องตัวละครซึ่งพระเอกนายเอกไทป์นี้ก็โคตรจะคลิเช่เลยเถอะ จะระแวงก็ไม่ว่าหรอกนะแต่มาลอยๆแบบนี้กูจากที่ไม่อะไรกับเขามากก็อดขมวดคิ้วไม่ได้ว่ะ
อิคนนี้มโนอีกแล้ววว ครั้งแรกยังพออ้างว่าโเนยุได้ มีครั้งสองกูว่าสันดานแล้วว่ะ แทนที่จะรู้จากความผิดพลาดในอดีตไม่ถึงเดือนประกาศปาวๆว่าโดนลอกอีก ทำตัวเป็นเหยื่อเก่งงงง หลังเห็นคนเขียนไข่มุกที่เป็นเด็กโดนกดดันจนจะเลิกเขียนแล้วกูเกลียดพวกแบบนี้ว่ะ ตัวเองดันเลยไประรานคนอื่นเหรอวะ แล้วก็มาบีบน้ำตาๆ ชื่อเสียงเสียหายนะ ทุกวันนี้ยังมีหลายคนเข้าใจผิดว่าลายสักลอกเลย เพราะเห็นผ่านๆไม่ได้ตามจนสุด แค่ในโม่งตอนยกตัวอย่างลอกยังมีคนเข้าใจผิด ไม่นับพวกที่ไม่พูดอีก
หมีกระต่ายแม่งประสาทแดก สัตว์คู่นี้เกร่อตั้งแต่ชายหญิงแล้ว
>>117 ไหงไม่จับให้มั่นคั้นให้ตายก่อนแล้วค่อยโวยวายวะ หรือกลัวเขาลอกพล็อตลอกกิมมิกเลยโวยวายขึ้นก่อนให้ลูกหาบปลอบใจแล้วยกพวกไปรุมกระทืบเขา พออกมาว่าไม่ใช่ค่อยดริฟต์ขอโทษสวยๆ ว่า อ้อ เข้าใจผิดค่ะ ได้ซีน ได้คำปลอบจากบรรดาตัวแม่?
พล็อตมันก็มีไม่กี่แบบ คืองี้แนวน.ศ. ดาวเดือนนี่คือลอกกันหมดดิ แล้วไอ้คาร์เสือ หมี กระต่าย สิงโต กวาง จิ้งจอก งู สารพัดสิงสาราสัตว์แม่งก็เอามาเปรียบเทียบปกติปะวะ แบบถ้าเกิดกุอยากเขียนคาร์หมีกระต่ายคือลอกนางงั้นเหรอ
https://uppic.cc/d/5gjK ชีแจงว่าไม่ได้คิดว่าลอก55555555 จ้า แต่ทำไมโพสเหมือนตัวเอกถูกกระทำอีกแล้ววว
KY เพื่อนโม่ง นักเขียนเก่าๆ ที่กูชอบ เช่น เฟื่อง ภัคD DD Rai คนแต่ง outlander นี่ไม่มีใครแต่งออริแล้วไหมวะ คุณเฟื่องนี่แปลอย่างเดียวเลยปล่าว
>>123 ลอกเรื่องไหนอ่ะ กูมองหลักฐานเป็นรูปธรรม ถ้ากล่าวหาลอยๆกูไม่เชื่อไว้ก่อน ไม่อยากสร้างเหยื่อโดยใช่เหตุ คนเขียนไข่มุกได้ทีขี่แพะไล่ตรงไหน จริงอยู่ว่าใช้กลยุทธ์นางเอก แต่ก็แค่สู้ไม่ได้เพราะตัวเองยังเด็กและถูกสนพขู่ฟ้องเลยเอาเรื่องมาเปิดเผย พอสนพยอมก็จบ ไม่ได้ไปซ้ำเติมใครเลยนะ อยู่นิ่งๆสวยๆ และในกรณีที่คนอื่นไม่ไปโวยสนพ บทสรุปนางก็ต้องยอมลบตามที่สนพฟ้องว่ะ
>>120 กูว่านางดูปสดอ่ะ. วันไปนั่งจับผิดนิยายชาวบ้านว่าเหมือนตัวเองมั้ย ถ้ามีอาการเอ้ะๆก็จะกรีดกรายลงทวิตไว้ก่อน มโนมั่นหน้ามั่นโหนกไปเรื่อย มีอะไรให้สนพตรวจเงียบๆไม่ได้อ่อวะ ไม่ใช่มีอะไรกูขอทวิตไว้ก่อนชนะงี้ป่ะ พอไม่ใช่คนขึ้นมาล่ะเหี้ยนะ หมายถึงอีกคนทักนั่นแหละเหี้ย สงสารคนโดน วงการนิยายอยู่ยากขึ้นทุกวันๆล่ะกูว่า ยิ่งมีพวกปสด.แบบอีนักเขียนคนนี้อีก คนอื่นไม่ระแวงอ่อว่ะ ว่าวันนึงจะโดนอีนี่ทักว่าเหมือนเรื่องไหรของนางเจ้ารึเปล่า 555555555
>>122 มีเล่นบทเหยื่อ ทำไมชั้นผิดบลาๆ แค่อ่านเรื่องย่อแล้วเห็นไทป์คาแร็คเตอร์คล้ายโดยไม่ตรวจสอบก่อนก็ออกมาทวิตแบบมั่นหน้า "เอ๊ะ นุเจไปทำไรกงนั้น" นี่มันสมควรเหรอ แถมเปรี้ยวจัดเอาไปให้สนพ.กับคนเขียนตรวจสอบด้วย ทำไมไม่ตรวจสอบเองก่อนล่ะ ตัวเองอ่านก่อนก็รู้แล้วไหม
เห็นอันที่ชี้แจงล่าสุดปะ มันไม่ผิดหรอกที่นักเขียนจะสงสัยว่าพล็อตคล้ายไม่คล้าย แต่ควรให้ปน่ใจก่อนจะออกมาโพสชี้เป้ายู่นนี่นั่นก่อน ทั้งๆที่นักเขียนยังไม่แน่ใจว่ามึการลอกพล็อตหรือเปล่า จึดนี้แหละที่นักเขียนผิด เหมือนนััััักเขียนพยายามหาทางให้ตัวเองดูไม่ผิด
ควรจะตรวจสอบกับสนพ/นักเขียนก่อน ไม่ใช่ออกมาโป้งๆ ส่งเสียงดังๆพอคนสนใจ เบนเป้าไปที่นิยายเรื่องนั้น ค่อยตรวจสอบ พแพบว่าไม่ได้ลอก/หรือมีส่วนคล้ายๆก็ออกมาร้องเรียกหาความชอบธรรม...
>>130 นางเล่นบทโดนรังแกเก่งนะกุว่า ทั้งที่นางไปรังแกเค้าก่อน หลายทีแล้วอีนี่กับความปสดของนางน่ะ ถ้าแมสแบบรอยสักก็จะมีเพื่อนช่วยรุม ลูกหาบปลอบใจแต่ครั้งนั้นโชคดีที่ลูกหาบมีสติสตังครบ บอกไม่เหมือนๆๆๆ แต่เรื่องคราวนี้ลูกหาบลูกหีก็ปสดพอกัน ผสมโรงไปว่า ถึงว่าอ่านแล้วรุ้สึกคุ้นๆ คล้ายจริงแหละ บลาๆๆ เหี้ยสัด
ทวิตล่าสุดที่นางบอกทำไมเป็นฝ่ายผิดแสดงว่านางมาอ่านโม่งป่ะ เหอๆ เพราะในทวิตมีแต่ลูกหาบนางดูสงบไม่อะไรกัน
>>138 เออ กูด้วย ตั้งใจด่าพฤติกรรมปสดของนาง ใยทวิตไม่มีใครกล้าพูดหรอก แล้วยิ่งเห็นเม้น 116 กูว่าใช่ นางย้อนแย้งดีนะ นางเคยพูดกัยพวกอีหมีหีแหกนั่นว่าโม่งปสด ไม่ส่องไม่ดูอ่ะ ว้ายยยยยยยยยย ล่ะจุดสังเกตคือในทวิตไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้นาจา มีแต่ในโม่ง มาอีเหี้ย กูจะด่ามึง ด่าความปสดของมึงให้สาแก่ใจกับที่ขอบไปมโนทึกทักไปทั่ว
ล่าสุดหาซีนให้ตัวเองเป็นนางเอกที่โดนกระทำอีกแล้ววะ 5555555555555 สิ่งโม่งแน่นอน เพราะในทวิตเงียบมาก ไม่มีใครดิ้นตามนางเลย หาซีนเก่ง
มึงมีสิทธิ์ปกป้องงานตัวเองเว้ย แต่อีเหี้ย มึงไม่มีสิทธิ์ไปทักท้วงในเรื่องอะไรที่มึงไม่แน่ใจ ควรตรวจสอบให้แน่ชัดก่อนออกมาดิ้นก็ยังไม่สาย เก็ทมั้ยอีควาย คนอื่นเค้าเสีนหายเพราะมึงไปกล่าวหาเค้าโง่ๆมาตั้งเท่าไหร่ ไม่สำนึกเลยนะ แล้วมึงคิดว่าคนที่มึงบอกว่าคุยกันเข้าใจแล้ว เค้าจะเข้าใจมึงจริงๆหรอวะ ใช้หน่อยสมองน่ะ คิดก่อนจะโผงผางทำอะไร ไม่ใช่วันๆจ้องแต่จะจับผิดนิยายชาวบ้าน
ถ้านักเขียนอ่านโม่งจริง อยากบอกว่าคุณผิดนั่นแหละ เป็นฝ่ายผิด เพราะคนเริ่มชี้นิ้วไปที่คนอื่นก่อน ทั้งที่ตัวคุณยังไม่รู้แน่ชัดเลยว่านิยายเรื่องนั้นมีส่วนคล้าย หรือลอกนิยายคุณจริงหรือเปล่า แต่คุณโพสต์ทวิต ชี้เป้าให้สงสัย ลองไปย้อนทวิตตัวเองได้ สิ่งที่ควรทวีตปักปรำคนอื่นน่ะ
อย่างน้อย ๆ ควรตรวจสอบแน่ใจแล้วว่ามีส่วนคล้าย หรือลอกพล็อตคุณจริงค่อยโพสต์นะ นะ นะ นะ
อินขซี้อิหมีนิ หลายคนหละที่อิหมีอวยนี่ปสดกันทุกคน มั่นหน้ามั่นโหนก แค่พลอตซ้ำกัน ก็หอนเป็นหมาดิ้นตายแล้ว คิดว่าตัวเองคิดพลอตเป็นคนเดียวรึไง
Ky กูไปเผือกมาแล้ว อีเหี้ย นางไม่เข้าใจว่าพฤติกรรมตัวเองน่ะแย่ แถมยังเถียงคนมาเม้นแง้วๆ แถมสีข้างถลอกไปอีก
"อันนี้ขออนุญาตลำดับเหตุการณ์นะคะ เราเจอเรื่องนี้โดยบังเอิญ ส่งให้คนรู้จักดูและงงกันว่าทำไมมันถึงเหมือนจุดนี้ได้จึงทวิต ถ้าไม่มีใครเอะใจหรือเห็นด้วยมันคงเป็นแค่ทวิตลอยๆ ไม่ระบุถึงใคร แต่พอมีคนเอะใจเหมือนกันตอนเช้าเราจึงส่งให้ทางสนพตรวจสอบและได้ผลสรุปตามที่บอกไปแล้วค่ะ"
ใครไม่งง กูงงอ่ะ
จากเหตุการณ์นี้ มี นข ที่จะไม่ได้แดกเงินกูอีกต่อไปถึงสองคน อย่างแรงคืออินักเขียนขี้ทัก กับเพื่อนทัวดีของมัน ไปฉอดคนอื่นในทวิต แล้วยังทวิตปกป้องเพื่อนตัวเองอีก กูไม่ตามแม่งละ ชอบ นข อย่าตาม นข ที่ไม่แยกแอค อีดอก กูเลิกอ่านมาหลายคนละเพราะมายด์เซตแม่งไม่ปกติ แถมไม่รู้ตัวอีกว่ามันผิด หลับหูหับตาเถียงแทนเพื่อนไปอีก
เออ เล่นบทเหยื่อเก่ง ไม่สงสารนข.อีกฝั่งที่โดน Blame ไปแล้วว่า "ลอก" คือถ้ามั่นใจว่าลอก ก็หาหลักฐานมัดตัวก่อนไหมวะ ค่อยออกมาร้องแรกแหกกระเชอ หาความชอบธรรมให้ตัวเอง
ไม่สงสารฝั่งที่โดนมึง Blame ไปแล้วมั่ง โดนด่า โดนพรรคพวกมึงประณามแล้ว แถมถ้ามีนักอ่านไม่รู้เหนือรู้มาเจอแล้วคิดตามมึงว่าลอกอีก ทำไงกับเค้าวะ
เออ แล้วขอโทษอีกฝั่งสักคำยัง เห็นเล่นบทเหยื่อ ไม่มองว่าอีกฝั่งคือเหยื่อมึงได้ซีนไง
>>153 อันนี้จริง เหมือนนางไม่คิดเลยว่าอีกฝั่งจะรู้สึกยังไง ถูกมองว่าลอกไปยังไง รู้แต่ว่ากูป้องงานตัวเอง ทำเหมือนตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล พล็อตสัก พล็อตนักดนตรี คนชื่อเจได จะต้องตามทักทุกคนที่เขียนแนวนี้เพื่อปกป้องงานตัวเองเหรอวะ แล้วคนอื่นที่เขาเขียนแนวนี้มาก่อนไม่หันมาตามทักอะไรแบบนี้เลยวะ ถ้ามันไม่ได้เกิดเคสลอกไปจริงๆไม่มีใครทำแบบนี้หรอก
ปกป้องสิทธิตัวเองจนลืมให้เกียรติงานคนอื่น ทำอย่างกับคิดเป็นคนเดียว ประสาท
>>154 คือถ้าจะเปิดวอร์กับอีกฝั่ง ไม่เก็บงำความปรี้ด แล้วไปนั่งดูนั่งอ่าน เอาเพื่อใจเป็นกลาง (ที่กุว่ามันน่าจะมี?) ไปไล่ดูก่อน แล้วแคปเอาที่เหมือนมาเปรียบเทียบกัน ค่อยโวยวายพร้อมหลักฐานครบมือ นี่อะไร เหมือนแค่ชื่อ (กุตั้งชื่อตัวละครว่าเจไดไม่ได้? ลิขสิทธิ์ของนาง?) เหมือนแค่มีหมีกระต่าย พระเอกเล่นดนตรีก็ไป Blame เขาว่าลอก
ปรากฎว่าเขาบอกไม่ได้ลอก แล้วไงต่อ คือคนถูกกล่าวหานี่ไม่มีความรู้สึกรู้สาวว่างั้นที่ถูก Blame เป็นเหยื่อ
ถ้าครั้งเดียวก็พอเข้าใจ นี่สองครั้งแล้ว ช่วยหาหลักฐานมัดตัวแน่นๆ ก่อนเถอะ มันจะดูฉลาดกว่าแซะออกสื่อ
มาสงสัยตัวละครชื่อเจได สตาร์วอร์ยังไม่จดลิขสิทธิ์ชื่อเจไดเลย มึงเป็นใคร๊ พระเอกเล่นดนตรีเกลื่อนพอๆกับพระเอกมหาลัยเป็นเดือนคณะ อย่าว่าแต่ขอโทษ ชูคอบอกให้เหยื่อเขียนใหม่ไม่ให้ซ้ำพล็อตเกลื่อนๆตัวเองนาจา พอมีคนเตือนก็บอกว่าเหมือนจริงอีกฝั่งยังแก้เลย กูล่ะสงสารนักเขียนรอยสักอีกคน
นางก็ยังหาเหตุผลว่าตัวเองถูกเพราะคนอื่นเห็นว่าคล้ายเหมือนนาง เอาคนอื่นมาเป็นโล่อีกแน่ะะะ นอกจากไม่อ่านเอง ไม่ใช้หัวพิจารณาเอง แถมยังใช้นักเขียนอีกฝ่ายกับสนพ.มาตรวจสอบให้เอง อิเห้ โคดสบายเลย
แล้วอะไรคือถ้าไม่มีคนเห็นด้วยมันก็เป็นแค่ทวิตลอยๆ เมิงไม่ควรทวิตลอยแบบนั้นตั้งแต่แรกโดยที่แค่อ่านคำโปรย ไม่ได้ตรวจสอบเนื้อหาข้างในก่อนแล้ว
คนที่ออกมาปกป้องนางอุตส่าห์แก้ตัวว่าโพสลงโซเชียลเพื่อขอความเห็น ถุ้ย ขอความเห็นหรือเรียกลูกหาบ
โห นางไม่รู้ตัวจริงๆหรอวะว่าผิดอะไร ทำไมนางผิด อห. กูสงสารสำนักพิมพ์กับนักเขียนที่ถูกกล่าวหาว่ะ แต่นักเขียนที่ถูกกล่าวหาก็คือดูวางตัวดีอ่ะ ไม่โวยวายอะไรให้สำนักพิมพ์เคลียร์ จัดการปัญหาเรียบร้อย แต่กูอยากรู้ว่าเวลาสงสัยว่าโดนลอกงานคือมองกันแค่นี้จริงๆหรอวะ กูเห็นนักเขียนคนอื่นๆคือมีการเทียบเป็นฉากๆๆๆๆๆ แคปอะไรมาชัดเจน แถมไปคุยกับเจ้าตัวก่อนด้วยถึงค่อยมาแฉ นี่กูว่านักเขียนตีตนไปก่อนไข้แล้วค่อยมาขอโทษงี้ มันไร้วุฒิภาวะมากเลยนะ หลักฐานอะไรไม่มีซักอย่าง ทำไมยังไม่รู้ตัวว่าผิดวะ ปกป้องสิทธิตัวเองจนละเมิดคนอื่นอ่ะนะ ตลก
บางคนแม่งโหลชิบหาย แต่เคลมว่าตัวเองเป็นออริจินัล ไม่ใช่อีนี่คนเดียว มีอีกคนที่ชอบพูดว่าคนอื่นเลียนแบบ มีกลิ่นอายตัวเอง ปากบอกว่า ไม่ค่อยอ่านวายไทย ไม่ได้อ่านของคนอื่นเลย แต่รู้หมดว่าเรื่องไหนคล้าย เรื่องไหนเหมือน ซึ่งเอาจริงๆ ก็ไม่ได้เหมือนอะไร แต่อีพวกนี้มันดัง ลูกหาบมันเยอะ พอออกตัวว่าเหมือน อีพวกที่ไม่เคยอ่านส้นตีนอะไรเลยก็คล้อยตามเป็นแถว เหมือนจ้า เหมือนมาก พอมีดราม่าก็เล่นบทนางเอก ไม่ได้เจตนาให้ดราม่า ส่วนตัวไม่ได้คิดว่าลอกอยู่แล้ว น่าจะหลับหูหลับตาไปตั้งแต่แรก รู้สึกดาวน์ อีควาย มึงอะ ตัวจุดดราม่า ไม่คิดว่าลอกแต่ออกตัวแรง นิยายตัวเองก็กลวงๆ แนวมหาลัยที่บังเอิญดังเพราะเหี้ยอะไรก็ไม่รู้ กูอ่านแล้วยังไม่รู้สึกว่ายูนีคตรงไหน เขียนงานดาษดื่นแต่กลัวคนอื่นมาก้อป รำคาญ
>>160 อ่านแล้วไม่เห็นตรงไหนพูดขอโทษอีกฝั่ง ไม่โอเคตรงนี้ ควรขอโทษเขาไหมที่ตีตนไปก่อนไข้ ทำให้เขากับสนพ.เสียชื่อเสีย ง ที่เจอคือนข.ขี้เกียจมีเรื่องไง เจอนข.ที่แรงๆ ตบเกรียนกลับมานี่จะหนาวนะมึง อ้อหรือเก่งแต่กับพวกไม่หือไม่อือ คิดว่ามีหลักฐานแน่นมาก เลยจะเหยียบเค้าได้คาตีนตัวเอง
ขนาดกูเป็นนักเขียน เห็นละยังระแวงเลย ไม่รู้วันดีคืนดีนางจะลุกมาทักอีกมั้ย กูว่าคนแบบนางต้องเจอคนจริงสักทีอ่ะ ต้องเจอคนไม่ยอมคน บุนกะลหัวของนางแล้วนะที่ทักไปแล้วเจอคนยอมนางอ่ะ
แปลกที่พอเรื่องคราวนี้เพื่อนไม่ออกมาดิ้นแง้วๆ ... อ่อ กลัวหน้าแหก
ขอบใจพวกมึงมาก ที่เค้าพูดครั้งที่แล้วแม่งเข้าตัวเพื่อนเค้าเองหมดเลย ...โอเค ตัดนข.ไปได้อีกหนึ่ง
ครั้งก่อนออกตัวแรงมากมึง ออกตัวล้อฟรี สุดท้ายเค้าคุยกันดี เข้าใจกันแล้ว(?) หอนระงมมั้ยอ่ะ 55555
กูตามแอคหลุมของนขใจบางคนนึง นางดูอ่อนไหวกะเม้นนิยาย บางสันก็เก่วกาดด่านักอ่านอีควายๆ อีหน้าสัดบลาๆ บางทีนางแคปเม้นไปลงกูอ่านแล้วก็งงตาม ว่าตะด่าทำไมนักอ่ารก็ไม่ได้หยาบคายใส่นางเลย แต่นางด่ากราดเหมือนแค้นมาก แล้วตัดภาพไปตอนนางงานหนังสือยิ้มแย้มแจ่มใส กลับตฃจากงานก็โพสด่าคนเนอะอึดอัดเหม็นสาบเหงื่อยี้ๆ ลงแอคหลุม คนสองบุคลิก 5555555
เอาจิงนิสัยพฤติกรรมของนักเขียนมีผลกะงาน ยิ่งรู้นิสัย ยิ่งไม่อยากอ่านงานของเค้าแล้ว แบบอาอที่แท้ก็เป็นคนแบบนี้..... แต่จริงๆมันก็เป็นแบบนี้อยู่แล้วนะนักเขียนน่ะ อย่าไปรู้จักตัวจริงจะดีที่สุด เพราะนิยายมันไม่ได้สื่อถึงนิสัยคนเขียน เหมือนเบื้องหน้สเบื้องหลังอ่ะแหละ
ไลค์เพจไว้ตามความเคลื่อนไหวได้ แต่อย่าตามทวิต แม่งปสด. แต่บางคนก็อัพเพจเป็นอัพทวิตเลย นี่ก็อันไลค์เหมือนกัน เหอะๆ
เป็นนักเขียนกูว่าปสดง่ายนะ 555555 เห็นทุกวันนี้โพสแอคหลุมอย่างกับคนสองบุคลิก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
กูงงดราม่า นข เขาก็คนปกติ พอไปตามพื้นที่ส่วนตัวก็มารู้สึกนอยเองที่ไม่เป็นอย่างที่หวัง ทำไมต้องคาดหวังกับคนที่ไม่รู้จัก แค่ตามผลงานก็พอมั้ง อันนี้ไม่เกี่ยวกับพวกก๊อปนิยายนะ หมายถึงคนอ่านที่ไปตามพื้นที่ส่วนตัว นข แล้วทัศนคติไม่ตรงกัน
โม่งกูถามหน่อย ภาพนี้เนี่ยมันมีต้นฉบับจากไหนเหรอวะ? กูเจอเอาไปทำหน้าปกนิยายเยอะสัส ดูละมุมกล้องโคตรสวย
https://scontent.fbkk2-6.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/72573497_1182033585340883_6267840538934771712_o.jpg?_nc_cat=107&_nc_oc=AQkKkpWAVoCfm8pKJbhTOIiytL16jJ-bF0xHPv5n8L08qar_GuHo5vuVilypK6TwDVI&_nc_ht=scontent.fbkk2-6.fna&oh=2c8dddb45c35ed740ac5ec2aa17c6a64&oe=5E5DF9B2
Ky กูเห็นนักเขียนหลายคนชอบที่อีหมีรีวิว พอโดนอีกแอครีวิวแบบไม่อวยรีวิวตามควมมรู้สึกจริงๆ รีวิวตรงไปตรงมา ก็เกิดใจบาง งอแงแง้วๆลงทวิตงั้นงี้ ต้องอวยอย่างเดียวอ๋อถึงจะชอบ
ขอหน่อย อยากได้แอครีวิวนิยายเพิ่ม ของหมีบางเรื่องก้ไม่สนุก
กูชอบของ มม. ตรงไปตรงมาดีว่ะ ของอีหมีไม่เคยอ่านรีวิวมันเลย อวยใส้แตกมากเอียน
กูเห็นหลายคนนะที่งอแงเวลาเจอรีวิวตรงไปตรงมา แต่กูชอบนะ รีวิวตามครสตัวเองไม่เน้นอวยหาพวก มันน่าตามกว่า ล่าสุดก็คนนึงนิยายเพิ่งจบไป แอคมม.ก็รีวิวไป พอนางเห็นนางก็มาแง้วๆ นอยด์ที่โดนรีวิวแบบนั้น นางบ่นตั้งใจเขียนตั้งใจนั่นนี่ก็แอบเฟล นางนอยขนาดที่ว่าแอคมม.ให้คะแนนรีวิวไว้ระดับ 7 ระดับ 8 ยังเก็บมาบ่นอ่ะ บอกว่าคะแนนก็ให้ตามความชอบ ก็เออไงแล้วงอแงทำไมวะ คือถ้าเป็นกูนะ ถ้านิยายมันดีไม่สุดกูก็ไม่อวยว่าดีชิบหายควรตำก่อนตาย มันดูตอแหลไม่จริงใจ
มม.นี่กูก็ว่าซอฟนะ ถ้าเจอเพจเสียดายรีวิวไม่ผูกคอตายเลยหรอวะ
แต่เสียดายมาตรฐานคืออะไรวะ ส่วนใหญ่ดูเหมือนจะ มาตรฐานสูง แต่การอวยปลาบนฟ้าว่าตลกมากไม่รำคาญ 55555555 กูซื้อมาแทบเขวี้ยงทิ้ง
กูไปอ่านน้องยีนส์ยังดีกว่า
ใครพรีนิยายวายผ่าน naiin บ้าง เป็นไงบ้าง
กูโดนนักเขียนแคปเม้นที่กูทักเรื่องคำพูดไปฉอดกลางทวิต ลูกหาบก็แง้วๆ ให้เลิกอ่าน โอเค. แบบกะทันหัน นางเขียนกระทันหันงี้ กูก็ทักว่ากะทันหันรึป่าวคะ แล้วน่าที่ กูก็บอกว่าตัวเองขอยากเนอะ น่าที่เขียนว่าหน้าที่นะคะ นางเกรี้ยวกราดลงทวิตอ่ะ บอกจ้าาาาาาาาา รู้แล้วๆ โดนแขวะเฉย T_T
นอ. เคยสั่งนิยายไทย ใส่ซองกันกระแทกเฉยๆ ไม่ห่อ มีคนเอามาส่งให้แบบไม่ใช่ไปรษณีย์ ไม่ใช่พนักงานส่งของ อารมณ์พนักงานเลิกงาน เปลี่ยนชุด ขับรถกลับบ้านกับแฟน เลยหยิบหนังสือมาใส่ถุง แวะส่งให้ไรงี้ (ค่าส่งแพงมากนะ ไม่ห่อหน่อยเหรอ ถึงหนังสือจะไม่เป็นไรก็เหอะ) ถ้าไม่จำเป็นกูจะไม่สั่งอีก
นายอินทร์กูไม่เคยพรี แต่ตอนสั่งเยอะๆเขาห่อดี แน่นหนาแข็งแรงนะ ชอบที่ถ้าหนังสือมีปัญหาเขาก็โทรมาถามว่าจะรับมั้ยด้วย
>>218 มึงโชคดีว่ะ กูเคยสั่งนายอินทร์แล้วเจอปัญหา หนังสือเกือบหาย เพลียจิตกับการตามของ พอได้มาก็เจอแจกพ็อตเล่มหนึ่ง สันด้านบนมีรอยดำเป็นปื้ดใหญ่ เหมือนโดนปาดด้วยผงหมึกอ่ะ เช็ดไม่ออกด้วย จะส่งเคลิมก็ขี้เกียจไปเพลียรอบสอง
ที่ผ่านมาฝากเพื่อนกดสั่งจะได้รวม ๆ กันประหยัดค่าส่ง + มันมีคูปองส่วนลด ไม่เคยมีปัญหา พอมาสั่งเองดันเจอสองเด้งเรย
>>221 >>220 ตอนที่กูเจอคือสั่งกับเว็บนายอินทร์ ไม่ใช่หน้าร้านอ่ะ ที่ฝากเพื่อนสั่งก็ผ่านเว็บเหมือนกัน
เรื่องร้องเรียน ตอนนั้นกูรู้สึกว่าเสียสุขภาพจิตไปเยอะแล้ว กับอีกเหตุผลคือกูเคยเคลมปัญหากับ Shopee ซึ่งตอนนั้นจนท. Shopee ก็ช่วยกูดีนะ แต่ตอนเค้าตามเรื่องอ่ะ เค้าอ่านชื่อสินค้ากูชัดถ้อยชัดคำมาก "คุณ...ที่สั่ง 'นิยายวาย ชื่อเรื่อง xxxxxx' ใช่ไหมคะ / ครับ" กูอ๊ายอายว่ะ เลยไม่อยากเจอแบบนั้นอีก
กูเคยได้หนังสือไม่ซีลจากนายอินทร์อ่ะ เฟลหน่อยๆ ปกติมันต้องเป็นมือหนึ่งสิ น่าจะจากหน้าร้านอย่างที่ข้างบนว่า
เมื่อคืนอ่านวายเรื่องนึง ตอนเข้าด้ายเข้าเข็ม พระเอกยัดนิ้วเข้าไป 1นิ้ว 1นิ้วเองนะ นายเอกร้องโอดโอย อ่านแล้วหลุดขำ นี่นึกถึงอึ๊แม่งใหญ่กว่านิ้วอีกนะ ที่ออกมาอ่ะ
>>226 กูก็เคยคิด 1-2นิ้วแม่งก็อึ้ปกติเปล่าวะ 3นิ้วก็ท้องผูกหลายวันหน่อย
เวลาอ่านบรรยายแบบนี้กูต้องเอาตยมาทาบดูขนาด แม่งขำทุกที
>>223 กูแค่สั่งหนังสือมาบ้านกูยังอายเลย ปกติพวกเคอรี่dhlมันจะพับครึ่งใบเสร็จเอาส่วนที่เป็นชื่อหนังสือไว้ด้านหลังแล้วโชว์ชื่อกูไว้ด้านหน้า แต่มีขนส่งเจ้านึงแม่งไม่พับครึ่งกางแปะทั้งแผ่น ส่งมาที่บ้านเห็นหมดเลยว่ากูสั่งเรื่องอะไร อีเหี้ยยยยย เขินนน ดีนะชื่อเรื่องไม่กาม
>>226 กูเคยผ่าตัดใหญ่ ต้องสวนก่อนผ่า ขอบอกว่าแค่สายน้ำเกลือที่ใช้ตอนสวน เส้นผ่านศูนย์กลางไม่ถึงหนึ่งเซนต์ ก็ทรมานมากอ่ะมึงงงง ขนาดพยาบาลช่วยละเลงทาวาสลีนให้ที่หัวสายยางให้เยอะนะ แต่คือมันเป็นหูรูดสำหรับทางออกอ่ะ ไม่ใช่ทางเข้า ทรมานจนกูคิดว่ากำลังชดใช้กรรมที่ไปจิ้นวายคู่นั้นคู่โน้นไว้เยอะ 555
เออเวลาเข้ากับเวลาออกมันไม่เหมือนกันปะวะ
ก้นอะของข้างในใหญ่ยังไงก็เบ่งออกแหละ แต่เวลาสวนเข้ามาจากข้างนอกมันก็คนละความรู้สึกปะมึง
เหมือนจมูกกูอะ ขี้มูกก้อนใหญ่แค่ไหนมันก็สั่งออก แต่เวลาเอานิ้วแหย่เข้าไปยังไงมันก็เข้าไปแค่ปลายนิ้ว 5555555
ไม่รู้ว่ะ คือคิดว่าถ้ามันเอาออกได้ก็ต้องเอาเข้าได้ไรงี้ 5555
เข้ากับออกไม่เหมือนกันนะมึง ตรงนั้นสร้างสำหรับขับถ่ายอยู่แล้ว แต่ลองยัดอะไรเข้าไปสิ นิ้วเดียวก็เจ็บว่ะ กูเคยอ่านนิยายที่แบบว่าอยู่ๆมาถึงก็เอาไอ้นั่นเสีนบเข้าไปเลย คนรับก็ไม่เคยมาก่อน กูถึงกับอึ้ง
กูก้อเคยโดนสวนนะมึง อีพยาบาลทำให้ แต่ไม่เจ็บนะ ที่ผ่านมาเจ้าใจมาตลอดว่าจะเจ้าจะออกมันเหมือนกัน 555555
ไม่เหมือนมึงง ลองเอานิ้วแหย่ก้นตัวเองดิ ที่อึมันออกได้เพราะกลไกร่างกายมันคลายหูรูดตรงทวารหนัก ซึ่งตอนเอาเข้าร่างกายไม่ได้รับรู้ด้วยหูรูดเลยรัด เหมือนตอนคลอดเด็กเอาหัวทารกออกได้แต่จะเอาของใหญ่ยัดเข้าช่องคลอดมันก็ฝืนนิดนึง
กูเคยให้หมอตรวจเพราะจะผ่าตัดริชชี่ หมอใช้นิ้วเดียวนะมึง กูจุก ถึงกับขอโทษกับนิยายวายที่กูอ่านไปทั้งหมดทั้งมวล
กูมารีวิวในฐานที่กูเคยสงสัยเลยไปลอง ถ้ามีสารหล่อลื่น นิ้วเดียวยัดสบาย ๆ สองนิ้วเริ่มอึดอัด แต่ต้องกรณีที่เต็มใจผ่อนคลายนะ สามแบบกูไม่ไหว ตึงมากอ่ะ ไม่เหมือนเวลาถ่ายนะ ถึงขรี้จะใหญ่กว่าแต่มันไม่เจ็บเท่าอ่ะ
โอย กูตกใจที่พวกมึงบางคนคิดว่าตรงนั้นเข้ากับออกไม่ต่างกัน แล้วคิดแต่เรื่องขนาด ลืมคิดเรื่องกลไกร่างกายหรือเปล่า
พวกมึงลองหาอ่านศึกษาระบบกลไกขับถ่ายดูหน่อยก็ได้นะ หรือพวกบทความเซ็กส์แบบประตูหลังแต่ถ้าไม่สนใจก็ไม่ต้องอ่าน อ่านเม้นอันอื่นที่เขามาช่วยอธิบายไว้ให้ก็ยังดี
ที่อ่านนิยายวายมานี่น่าจะอ่านเจอฉากเตรียมช่องทางบ้างอะไรบ้าง คนนะไม่ใช่โอเมก้า หรือถ้านิยายไม่เอ่ยถึง ก็ไม่ใช่ว่ามันไม่มีหรือไม่จำเป็นขนาดนั้น
ยังดีนะเอามาคุยแค่ในโม่ง ขำได้เรื่องขนาด มันขยายได้เยอะอย่างที่มึงคิดแหละ กูก็ขำและตกใจเรื่องขนาดที่ขยายได้ แต่มึงคงไม่ได้คิดว่าอยู่ๆจะจับแหกเอาเข้าได้ขนาดนั้นเลยใช่ไหม
ได้ความรู้ดีจัง ชอบ ๆ
Ky ถ้าสั่งหนังสือนายอินทร์ แล้วในออเดอร์มีหนังสือรอบพรีด้วย หนังสือพร้อมส่งจะรอมาพร้อมกันปะ
พูดถึงไซส์พระเอกนี่ส่วนมากกูเจอแต่ไซส์ใหญ่ยักษ์ ลำใหญ่ลำโต นี่ไม่เคยเจอไซส์แบบปกติเลยนะ หรือกูหาไม่เจอเองวะ
Ky กูเข้าดดหมวดวายละเจอแฟนฟิคด้อมดังติดอันดับอยู่สองเรื่องเลยว่ะ ทั้งๆที่ชื่อนิยายมันมีหมวดแฟนฟิคให้ทำไมไม่ไปลงในนั้นวะ กุเป็นแค่นักอ่านยังรุ้สึกหงุดหงิดเลยว่ะ จนสงสัยนะเว้นว่าอีนักเขียนมันแนกไม่ออกจริงๆหรือมันแกล้งมึนอย่างลงอ่ะใครจะทำไม
>>251 เอาจิง กูว่าฟิคแม่งก็ดังสูสีนะมึง แค่ไม่ได้ตีพิมมันเหมือนของใต้ดิน แต่กูเคยเจอกรณีนักเขียนฟิคฉลาดสัดๆ เขียนประเภท au ด้อมเกาด้อมนึง แรกๆก็มีวงเล็บต่อท้ายชื่อนิยายว่าชิปคู่ไหน มีทงมีแท็กติดเรียบร้อย พอนิยายจบ นักเขียนเงียบไปสักพักใหญ่ กลับมาอีกทีคือผงาดมาก อิเวร ลบวงเล็บ ลบแท็กทิ้ง ได้ตีพิมกะสนพสวยๆ
>>254 มันมีสองด้านมึง กูกลัวคนหน้ามืดจะด่าเหมารวมว่ะ ไอ้ที่อยู่ถูกที่ถูกทางก็เยอะอยู่ แต่ไอ้ที่หน้าด้านๆมึนๆไปแย่งที่เค้าอยู่ก็ไม่น้อย ล่าสุดรอรกูกดเข้าไปเพราะนึกว่าวายออริ เพราะคำโปรยถูกใจกูมาก เท่านั้นแหละฟิคด้อมจีนมาทั้งแก๊ง นักเขียนแนะนำตัวละครครบ กูนี่ขำแห้ง พร้อมกดปิด
>>247 กูเกรี้ยวกราดเพราะอะไรน่ะเหรอ
เพราะโพสต์ก่อน >>236 กูพูดดีๆว่ากูตกใจว่าในคนอ่านนิยายวายยุคนี้ยังมีคนคิดว่าเข้าออกไม่ต่างอยู่อีกเหรอ โดยมีการเทียบขนาดกับขี้
ซึ่งถ้าไม่รู้จริงๆให้ลองอ่านบทความหรือศึกษากลไกร่างกาย หรือ"ถ้าไม่สนใจก็ไม่ต้องอ่านก็ได้" แต่อ่านเม้นคนอื่นที่เขาตอบ เขาก็ให้ข้อมูลเบื้องต้นจะได้เข้าใจว่ามันต่าง
แล้ว >>241 ตอบ "ใครจะไปสนใจขนาดนั้น" ซึ่งกูก็บอกแล้วว่าถ้าไม่สนใจก็ไม่ต้องอ่าน
ส่วน >>242 ตอบ "ไม่มีใครซื่อขนาดนั้นมั้ง" ซึ่งกูก็อยากจะชี้กลับไปโพสต์ที่เริ่มเรื่องนี้คนแรกๆ ว่ามันมีไง กูถึงได้ออกมาตกใจ แต่พวกมึงไม่อ่านที่กูพิมพ์ดีๆ ถ้าเป็นโทรลกูไม่ว่าอะไร แต่ถ้าไม่ใช่โทรล ไอ้ห่า กูประสงค์ดีก็แย้งกูจัง แถมแย้งแต่อะไรโง่ๆอย่างเรื่องที่ไม่สนใจจะอ่านเอย (ทั้งที่กูบอกแล้ว ไม่สนก็ไม่ต้องอ่าน) เรื่องที่ไม่คิดว่าจะมีคนซื่อเอย (ก็ไอ้โพสต์เริ่มเรื่องแรกสุดไง)
กูถึงได้ขอประสงค์ร้ายว่าถ้ามึงกล้าพูดว่าไม่สนใจจะอ่านให้รู้ แล้วมาหัวเราะคิกคักว่าหนึ่งนิ้วเล็กกว่าขี้ (ซึ่งถ้ามึงไม่ได้ตรงเงื่อนไขถ้า...แล้ว ก็แล้วไป กูขอโทด กูไม่ได้ว่ามึง แต่ถ้ามึงตรงเงื่อนไขถ้า ..แล้ว อ่านต่อนอกวงเล็บเลย) กูต้องขอนุยาดสมเพชจริงๆนะ
ไมจริงจังวะ คนไม่รู้ มีคนมาบอกให้รู้ก็พอแล้ว แถมมีโม่งทดลองกับตัวมายืนยันแล้วด้วย 55555
แยกย้ายๆๆเปลี่ยนเรื่องๆ
นักเขียนฟิคที่มึนไปลงในหมวดวายล่าสุดกูไปส่องหายไปแล้ววะ ตอนนี้ไปอยู่ถูกที่ถูกทางแล้ว ก็ดีนะ ต่ะกี้กูไปหาเม้นที่กูไปเม้นถามว่า เป็นฟิคทำไม่ไม่อยู่หมวดฟิคล่ะคะ ไม่เจอแล้วอ่ะ สงสัยนางลบทิ้ง ไม่เป็นไร แค่กลับติดอันดับไปอยู่หมวดที่ควรจะอยู่ก็พอแล้ว และอยากบอกว่าให้เบิกหน้ามึนซะที กูสงสารนักเขียนวายออริ ไม่ใช่เค้าไม่บ่นนะมึง กูตามนักเขียนอยู่หลายคน ใช่ว่าจะไม่มีคนพูดถึง เค้าแค่ไม่ขยี้กันเฉยๆ เพราะคิดว่าอยู่ในวงการเดียวกัน เค้าให้เกียรตินักเขียนฟิคพอตัวเลยนะ
>>263 มึงคนละคนกับคนที่คุยเรื่องฟิค งั้นกูขอยาดเคลียร์กับมึงอีกรอบ
ถ้ามึงมองว่าเรื่องแหกกับเรื่องรู้ไม่รู้ตอนเข้าตอนออกเป็นคนละประเด็นกัน งั้นกูไม่มีอะไรจะพูดกับมึงนอกจากคำว่าขอโทษ
เห็นชี้กูมาไง ถึงกูจะมองว่ามันประเด็นเดียวกัน แต่พอมึงบอกว่าคนละประเด็น งั้นกูขอย้ำอีกทีว่าขอโทษ
>>261 ใช่ฟิคด้อมจีนนั่นป่ะ ถ้าด้อมนั้นกูเห็นอยู่นะ ไม่ใข่นางมึงอ่ะกูมั่นใจว่านางตั้งใจลงหมวดวาย กูเคยไปเม้นว่า 'เป็นแฟนฟิคทำไมไม่ไปลงในแฟนฟิคเอเชียล่ะคะ' สรุปนางลบจ้าาาา มึนๆ 55555 ล่ะมีอีกเรื่องนะติดท้อปเหมือนกัน มีชื่อคู่ชิปต่อท้าย แถมมีเขียนว่า fanfic ตามท้ายด้วย แต่ลงในหมวดวายว่ะ 55555
สนพ. บodhi นี่มีแอดมินประจำเพจไหมวะ กูถามเกี่ยวกับหนังสือไม่มีคนอ่านคนตอบเลย นี่ถ้ามีเปิดพรีเรื่องใหม่กูคงไม่กล้าแล้ว ถ้าเกิดปัญญาอะไรขึ้นมาคงตามยากน่าดู ดีว่ากูได้คำตอบมาจากคนอ่านเรื่องที่กูถามเลยหมดห่วงสักที
Ky ขอแอด/เพจที่สปอยรีวิวแบบตรงไปตรงมาแบบหมกหมุ่น ไม่เอ่อวยจนใส้แตกแบบอีหมีนะ กูเคยโดนความอวยมันหลอก ตามไปอ่านที่นิยายที่มันอวยว่าดีนักดีหนา อ่านไปไม่ถึง 10ตอนปิดทิ้ง เทแทบไม่ทัน
ky ปกใหม่ของ มด ตรงไฟนีออนกูเคยเห็นในพินเทอเรสอ่ะ ถือว่าก็อปมะ หรือว่ามันใช้เป็นเรฟวาดได้เลย
::: https://pin.it/osklfdghzrrftg
>>269 กูคงไม่ทำอย่างที่มึงแนะนำนะดูเกรียนอะ / ตั้งข้อสังเกตที่หมิ่นรึเปล่ากูไม่รู้ เพราะเป็นความคิดของมึง ในเมื่อขายของให้ลูกค้า ก็ควรอยู่ติดตามหลังการขายมั่ง กรณีที่กูได้ของไม่ครบ ร้อนใจไปถาม รอนานหลายวัน(มากกว่า5วัน)ก็ยังไม่ตอบ กูควรทำยังไง รอต่อไปเรื่อยๆ มันก็ดูบริการแย่เกินไปนะบางที สละเวลามาตอบคำถามลูกค้าบ้าง ขอร้องทุก สนพ. ถ้ามาอ่านเจอ ปล. ถ้ากูอยากได้หนังสือของ สนพ. บdi จริงๆ ค่อยสั่งจากร้านที่เขาพร้อมบริการได้อยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าจะไม่ซื้อตลอดชีวิตเพราะแค่ตอบคำถามช้า
บ่นหน่อยเบื่อเวลาที่มีนิยายที่จั่วว่าตัวเอกตายแล้วกลับชาติมาเกิดใหม่แต่ลงท้ายคนเขียนละตรงส่วนนี้ไปเลย
เห็นไปกันไกลแล้วแต่กูอยากตอบ ถ้ามึงไม่เคยเลยเวอจิ้นสุดๆอย่าว่าแค่หนึ่งนิ้วเลย ยาสวนทวารอันแค่เม็ดยาพาราเรียวๆยังเจ็บเลยมึง หูรูดของคนเรามีลักษณะยื่นออกด้านนอกให้ของจากด้านในออกสะดวก และแต่เดิมไม่ใช่ช่องทางที่ให้ของนอกเข้าไปเลย การเอาเข้าเหมือนฝืนดันหลอดฝาแก้วเซเว่นผิดทางน่ะ พังได้นาจา กูเคยโดนนิ้วสวนตรวจริดซี่ เข้าใจนะว่าเป็นวิธีตรวจแต่ อิสัส โคตรพ่อโคตรแม่เจ็บอ่ะ กูจุกจนร้องไม่ออกเลย แต่พอช่วงนี้กูมีปัญหาเรื่องหูรูดเพราะชาสะโพกจากการที่เส้นประสาทโดนกดทับ หมอเอานิ้วเข้าตูดชิลๆเลย เพราะงั้นการที่หนึ่งนิ้วไม่เจ็บเป็นไปได้จาก กรรมพันธุ์ที่มึงหูรูดใหญ่อยู่แล้ว เคยต้องเบ่งขี้บ่อยจนหูรูดขยาย ผ่านการมีเพศสัมพันธ์ทางนั้นจนขยาย หรือไม่ก็พานายเอกมึงไปตรวจดูนะเผื่ออาจมีอาการหมองรองกระดูกทับเส้น เส้นประสาทอักเสบ หรือกระดูกสันหลังคดทับเส้นประสาทก็ได้นะ เรื่องเจ็บป่วยอย่ารอช้าเลย อีกอย่างตอนที่โดนเอาอะไรจากข้างนอกเข้าข้างในน่ะ มันคือการกระตุ้นให้ขับถ่ายนะเพราะงั้น มึงอาจมีน้ำไหลออกจากตูดได้ กูโดนสวนสามครั้งมีออกมาสามครั้ง ไม่รวมกับที่ใช้ยาสวนทวารช่วงนึงนะ เพราะงั้นการเอาอะไรเข้าไปเพิ่มอีกเลยจะง่ายขึ้น แต่ถ้าเกินลิมิตขนาดร่างกายก็แหกเจ็บจ้า
ทำไมไม่มูฟออนจากเรื่องตูด 55555
เรื่องตูดมันยอมไม่ได้จริงๆ
มูฟกันเถอะ ทุกคน
55555 มูฟจากตูดเถิดหนา เชื่อว่าคงได้ข้อมูลกันถ้วนหน้าแล้ว 5555
พวกมึงว่าตลาดวายตอนนี้ดูเงียบๆ ไปไหม ไม่มีเรื่องใหม่ๆ ที่น่าสนใจออก ที่จะออกก็ไม่ค่อยปัง
>>275 ขอบคุณที่ให้ข้อมูลนะเพื่อนโม่ง ยังไงก็ขอให้ทุกคนรักษาสุขภาพด้วย
ขออนุญาตมูฟจากเรื่องดอกเบญจมาศ มา KY ถามนิดหนึ่งนะ ไม่รู้ว่ากูถามถูกห้องไหม
คือเวลานักเขียนเปิดพรีหนังสือทำมือ มีความเป็นไปได้มั้ยว่าหลังจากนั้นจะส่งพิมพ์กับสนพ.อีกรอบ? คือกูไม่เคยซื้อหนังสือทำมือ เคยแต่ซื้อกับสนพ.มาตลอด
ทีนี้กูสนใจอยู่เล่มนึง นักวาดภาพประกอบที่กูโครตชอบเลย แต่เห็นนข. เคยมีงานตีพิมพ์กับสนพ. เลยสงสัยว่าทำไมไม่ส่งสนพ.เหมือนเดิม แล้วจะทำมือเฉพาะตอนพิเศษก็ว่าไปอย่าง
ราคาค่อนข้างแรงด้วย กูเลยอยากรู้ว่าเคยมีกรณีพิมพ์ขายเอง แล้วไปส่งสนพ. อีกทีมั้ยอ่ะ?
>>284 ไม่เคยเห็นนะ กูอาจจะตาถั่วเอง ส่วนใหญ่เห็นแต่กรณีตอนทำมือใช้รูปภาพหรือภาพกราฟฟิคเป็นปก แต่พอเป็นนิยายใช้ภาพวาดจากนักวาดแทน แต่ก็มีอย่างคูมคูที่เขีนนเรื่อง แล้วแต่ดาว นี่แหละ ที่ปกก็เป็นภาพวาดมาก่อน พอส่งสนพ.ก็เป็นภาพวาดเหมือนกัน แต่คนวาดคนละคน
อันที่จริงมันก็มีนักเขียนหลายคนไม่ใช่เหรอที่เปิดพรีเองด้วยอ่ะ อย่างฮันนี่ สลิล โซแอล ฯลฯ กูว่าคงมีหลายเหตุผลที่เขาทำมือแหละมั้ง เช่น กลัวสนพ.ซื้อไปแล้วดองกว่าจะออกก็รอเป็นปีๆ เป็นต้น (เดา555)
>>281 มีเยอะมาก พิมพ์กับสนพราคาถูกกว่า ปกสวยกว่า หลายที่มีตอนพิเศษเพิ่ม ส่วนมากก็เอากำไรสองต่อ ทำมือได้เงินเยอะกว่าแต่ออกกับสนพงานจะแพร่กระจายหาลูกค้ากลุ่มใหม่ได้ดีกว่า ทั้งจากร้านหนังสือ ออกงานต่างๆและจัดโปร หลายเรื่องนักเขียนไม่ต้องไปส่งเอง พิมพ์แล้วสนพอาจติดต่อมาขอพิมพ์เองเลยก็มี ส่วนใหญ่เปลี่ยนปดว่ะแต่ก็เห็นมีส่วนน้อยที่ใช้ปกเดิมเหมือนกัน
>>282 ดกด.กูจำได้เป็นฉากๆเลย อิเหี้ย ตอนนั้นโกรธชฟค.มาก เพราะตอนแรกบอกตีพิมพ์ครั้งแรก ไม่รีปริ้น บอกซ์ละพันกว่า กูก็สั่ง ซักพักเริ่มแมส ประกาศรีปรินท์ รีหลายรอบด้วย แต่ก็ไม่ได้หัวร้อนเท่าไหร่เพราะราคาเท่ากัน ไปๆมาๆซักพักประกาศว่าจะตีพิมพ์กับสนพ. มีเล่มพิเศษแถมปกผ้าอะไรนั่นด้วย แถมราคาถูกลงอีก กูโคตรโมโห จนเป็นครั้งแรกที่กูไปด่านข.ที่หน้าเพจเค้าอ่ะ ส่วนเล่มพิฯกูซื้อมาแค่อ่าน แล้วขายแบบอัพราคาเพราะแม่งแรร์ ถถถถถถถ
Ky เห็นพูดกันเรื่องทำมือล่ะกูเกิดสงสัยว่าระหว่างทำมือกับออกกับสนพ.อันไหนดีกว่าอันไหนได้เยอะกว่าวะ แล้วมีความแตกต่างกันยังไง
รู้สึกว่างานวาย มันจัดบ่อยมาก งานเมพพรุ่งนี้ ก็ไม่ได้มีเาื่องใหม่ออก เรารองานหนังสือนิยายนานาชาติเดือนหน้ามากกว่า
>>291 ทำมือถ้ายอดเยอะเงินก็เยอะ แต่มึงจะเหนื่อยกับการจัดการมาก อย่างกูแพ็คเองแค่ไม่ถึงร้อยเล่มยังบ่นชิบหายละ ส่วนสนพ. ดีอย่างคือมึงแค่ส่งต้นฉบับที่เหลือเขาจัดการ รอรับเงินสวยๆ แต่บางที่เขาแม่งเอามึงไปดอง โดนกันเป็นปีๆ อ่ะ อิเวน แต่มันก็แล้วแต่ระบบการทำงานของแต่ละที่และความแมสของเรื่องแหละ แมสหน่อยเดือนสองเดือนก็ออกละ แปปเดว ถามว่าอันไหนดีกว่า สำหรับกูสนพ ดีกว่า เพราะกูขี้เกียจ
>>291 ปสกส่วนตัวนะ ถ้ามึงมีฐานนักอ่านเยอะแบบยอดเฟบหมื่นอัพพิมพ์เองคุ้มกว่า ยอดขายขั้นต่ำไม่ต่ำกว่า500เล่มอ่ะ สมมติมึงขายเล่มละ450บาทx500เล่ม ได้เงินประมาณ225,000บาท หักค่าใช้จ่ายต่างๆ ค่าพิมพ์ค่าปกค่าอื่นๆ ตีกลมๆ 100,000 บาทมึงยังได้กำไร 125,000 อ่ะ เทียบกับพิมพ์กับสนพใหญ่ๆ ที่พิมพ์3,000เล่มได้เลย แต่ถ้ามึงฐานนักอ่านน้อย แบบไม่กี่พันอันนี้อาจจะได้ยอด200-300 กูสมมตินะ ขายได้200เล่มมึงราคา450บาท มึงจะได้90,000 หักต้นทุน50%(บางคนอาจจะบีบต้นทุนได้น้อย/มากกว่านี้) มึงได้กำไรประมาณ 45,000 พอๆ กับส่งสนพขนาดกลางที่พิมพ์ขั้นต่ำ1,000เล่ม แต่ทำมือมันมีข้อดีที่ลิขสิทธิ์เป็นของมึงจะเอาไปติดเหรียญขาย ทำอีบุ๊คขาย ทำไรต่อก็ได้ แต่ถ้าส่งสนพ มึงได้แค่10%จากยอดขาย อีบุ๊คก็โดนหักอาจจะได้แค่40% ไรงี้ แต่ส่งสนพก็มีข้อดีตรงที่มีคนจัดการกระบวนการต่างๆ ให้ ไม่ต้องแพ็คหนังสือ มีสนพติดต่อนักวาด ตรวจคำผิดต่างๆ ให้อ่ะ
ทำไมอ่านแล้วรู้สึกว่าทำมือดีกว่าวะ 5555 เหนื่อนหน่อยแต่ไม่ต้องไปแบ่งกับใคร
จากมู้นักเขียนกูเห็นภาพเลยว่าทำไมวงการยั่วเยมันรุ่งเรือง ขณะนักเขียนสายเนื้อเรื่องโดนคนอ่านด่า ลงไม่จบไม่ซื้อไม่รู้ว่าเนื้อหาเป็นไงทั้งที่อ่านมา80%ของเรื่องบ้าง อ่านจบแล้วไม่ชอบถึงขนาดอยากตามตอนพิเศษเอาเงินไปซื้อนิยายแปลที่ไม่เคยอ่านดีกว่าบ้าง สายยั่วเยไม่เรื่องมาก ลงไม่กี่ตอนที่เหลือติดเหรียญก็เปย์รัวๆ นิยายฮิตไม่ได้เกิดขึ้นเพราะนักเขียนแต่เกิดจากนักอ่านต่างหาก นักอ่านฝั่งยั่วเยมีความสามารถในการเปย์เยอะกว่า นิยายสายยั่วเยในไทยเลยรุ่งเรือง
เออเห็นพวกมึงพูดเรื่องนี้ กูขอมาออกความเห็นเรื่องนิยายยั่วเยหน่อย
คือกูว่านิยายยั่วเยมันก็ไม่ได้มีคุณค่าต่ำกว่าหรือน่าดูถูกกว่านิยายแนวอื่นอะ พูดกันตามตรง เรื่องเพศมันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์โลก คือคนเราอะ ไม่ว่าเป็นคนรวยคนจนคนโง่คนฉลาดคนอัจฉริยะหรืออะไร ยังไงมันก็มีความเงี่ยนเหมือนกัน เพราะงั้นนิยายแนวนี้มันสามารถตอบสนองความต้องการพื้นฐานสุดๆของคนทุกระดับทุกชนชั้นได้ ก็ไม่แปลกใจทำไมมันถึงขายดี
ส่วนเรื่องนิยายพล็อตดีๆไม่ดังเท่านิยายยั่วเย อันนี้กูว่าเพราะมันมีความซับซ้อนมากขึ้นในการเสพอะ กูอธิบายไม่ถูกอะ แต่เหมือนเวลากูเสพนิยายยั่วเยกับเสพนิยายมีพล็อตกูจะใช้คนละฟิลเตอร์กันอะมึง แบบนิยายยั่วเยคือกูไม่ต้องคิดอะไรเลย อ่านแก้เงี่ยน(บางทีก็ไม่ได้เงี่ยนหรอก แต่ไม่มีไรอ่านแล้วก็ขี้เกียจอ่านอะไรหนักๆ)เสร็จแล้วก็จบๆ แต่นิยายมีพล็อตคือกูต้องมีการใช้ตรรกะ ใช้เหตุผลในการคิดตามตัวละครหรือตามพล็อต ไรเงี้ย กูคิดว่าพอการเสพมันซับซ้อนมากขึ้น มันก็คงเข้าถึงคนได้น้อยลง เลยดูเหมือนว่าคนอ่านนิยายแนวนี้น้อยกว่านิยายยั่วเยมั้ง
นิยายพล๊อตดี ถ้าเมิงแต่งเก่งจริง มันก็ดังเอง ที่ไม่ดังเพราะอะไรก็ต้องดูตัวเองก่อน อย่าเพิ่งโทษนักอ่านเถอะ
>>307 แนวยั่วเยมันอิงจากพื้นฐานความต้องการของมนุษย์อ่ะ ที่สำคัญคือย่อยง่ายไม่ซับซ้อน คนละฟีลกับนิยายที่มีพล็อต/นิยายที่มีความซับซ้อน เวลากูอ่านนิยายยั่วเยกับนิยายมีพล็อตก็ก็ใช้คนละฟีลเหมือนกัน ส่วนตัวกูไม่คิดว่านิยายเรื่องไหนมีคุณค่าน้อยกว่ากันนะ แค่ตอบโจทย์นักอ่านคนละสไตล์ แล้วที่ยั่วเยขายดีเพราะนักอ่านแนวนี้มีมากกว่า มีกำลังซื้อเยอะกว่าด้วยมั้ง แบบไม่เรื่องมากด้วย กูตั้งขายขำๆ ยังมีคนอุดหนุนทุกวันอ่ะ แต่งเป็นรายได้เสริมได้เลย
>>308 พล็อตดีถ้าดีจริงยังไงก็มีคนอ่านนะมึง ไม่เชื่อดูจดหมายลึกลับของมู่หรงเหยียน นิยายวายเรื่องแรกของนขโรเซเนีย โม่งด่านขแทบตายยังดังติดท็อปดด โม่งด่านขก็ยังมีนักหาบมาช่วยไฝว์ ขนาดนขประวัติไม่ดีนะ เดี๋ยวนี้นิยายดังง่ายขึ้นท็อปง่ายกว่าเมื่อก่อนด้วย บางเรื่องไม่แมสยังติดท็อปได้ วัดกันที่ฝีมือ+ความขยันอัพล้วนๆ
>>309 เนาะ จริงมึง กูว่านักอ่านแนวนี้ไม่ค่อยเรื่องมากจริง พูกตามตรง กูเองก็เป็นงั้น คือเรื่องแนวนี้ถ้านักเขียนไม่บรรยายแย่จริงๆ ไม่ใช้คำซาวน์เอฟเฟ็กต์พร่ำเพรื่อ (แบบเสียงครางตลกๆไรงี้) กูก็ให้ผ่านละอะ
แต่พอเป็นนิยายมีพล็อตกูเลือกมากขึ้นอะ แบบถ้าพล็อตไม่โดน หรือไม่ชอบตัวละคร หรือมีอะไรที่ไม่สมเหตุสมผลในความคิดกู บางทีกูก็ไม่ตามแล้วอะ บางทีแค่พิมพ์ผิดกูยังหงุดหงิดเลย ทั้งๆที่เจอคำผิดในนิยายยั่วเยกูจะชอบช่างแม่งถ้ามันไม่ได้ถึงขนาดมีคำผิดทุกประโยค 5555
>>310 แต่มู่หรงเหยียนที่มึงว่ามันฟรีนะ ข้างบนกำลังพูดถึงเรื่องเงินๆทองๆไม่ใช่ความดังหรือคนอ่านไม่ใช่เหรอ ถ้าจะยกตัวอย่างมึงควรยกตัวอย่างนิยายที่ลงแค่สี่ห้าตอนแต่ก็ยังขายได้แม้โนเนม มึงพูดถึงมู่หรงเหยียนติดท็อปแล้วกูอยากอ้วก มึงรู้มั้ยว่าโรเซเนียก็ติดท็อป สถพถึงอยากได้เอาไปพิมพ์นักหนาแม้ลอกเขามา เรื่องลอกไม่อยู่ในสายตาทั้งสนพทั้งคนอ่านหรอก การที่มีลูกหาบมาปกป้องไม่ได้แปลว่านิยายดีแต่บอกถึงความไม่แยแสต่างหาก น่าขยะแขยงที่มึงเอามาโยงว่ะ
>>308 กูมองว่านักอ่านเป็นปัจจัยสำคัญว่ะ พล็อตดีเมื่อไหร่ถึงจะรู้ อ่านจนจบเหรอ ถ้าไม่จบก็เย้วๆว่าไม่รู้ตอนจบไม่ซื้อ ถ้าจบก็อ่านจบแล้วยังจะซื้ออีกทำไม กระทู้นักเขียนประมาณว่าคนซื้อนิยายเป็น10%ของเฟบ ก็บ่งบอกไรหลายอย่างแล้ว กูเห็นบางคนผิดคาดเฟบสองพันคนซื้อไม่ถึงร้อยด้วยซ้ำ
ทำไมการที่คขแต่งแนวยั่วเย แล้วมีคนอ่านเยอะต้องถูกเหม็นวะ เห็นมีประเด็นทุกที 5555 ใครใคร่อ่านก็อ่าน ใครมาซื้อก็ซื้อ
จ่ายตังค์ 3 บาทซื้อตอนยั่วเยสักครั้งสองครั้งในชีวิตมันตัดสินใจง่ายกว่าลองซื้อนิยายเน้นพล๊อตราคาเท่ากันอยู่แล้วว่ะ แต่กูไม่คิดว่าแนวยั่วเยแย่งตลาดแนวเน้นพล๊อตนะ ถ้าวัดจากยอดคนอ่านมันก็มีพวกอยากรู้อยากเห็นกดเข้ามาแต่ไม่อ่านด้วย กูเห็น 18+ 25+ กูก็กดเข้าไปดู 5555555 ส่วนแนวพล๊อตถ้าเขียนดีเขียนสนุกคนก็อ่านเยอะนะมึง ไม่ต้องถึงขั้นติดท็อป 10 ดดคนก็ตามกันเยอะแยะ แต่กูก็ไม่ชอบที่คนใจร้ายใส่คนเขียนเน้นพล๊อต ปิดตอนก็ด่า ติดเหรียญก็ด่า กลัวจบแผ่วปลายเลยไปซื้อนิยายแปล เห็นใจว่ะ
https://twitter.com/phzn713/status/1188337789177229312
นข.เค้าฝากมา เห็นหลายคนทวิตขอเวลาขายไม่ต้องติดแท้กชื่อนิยาย
>>312 กูทีมไม่ลงจบไม่ซื้อนะ เพราะเคยหลังหักมาแล้วกับการซื้อทั้งๆที่ยังอ่านไม่จบเพราะอยากรู้เนื้อเรื่องต่อ เอาจริงๆคือเนื้อหาที่ไม่ลงเว็บแม่งไม่โอเค ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นดี แล้วกูก็จะเลิกอ่านของคนนั้นไปเลย ถถถถ จะซื้อเฉพาะนข.ที่กูมั่นใจผลงานเค้าจริงๆ แบบบางทีแค่เห็นชื่อก็ซื้อแล้ว ไม่ต้องอ่านตอนแรกด้วยซ้ำ
กูตามไปอ่านมาระ อ่านบทสุดท้ายก่อน อะ เด๋วจะว่าโม่งด่าอย่างเดียว ข้อดีของนิยายเรื่องนี้คือเขาแต่งบทสนทนาง่ายๆสบายๆ นางเอกจะคิดโน่นนี่ตลอด ถ้าแต่งได้สนุกน่าลุ้นคนก็จะลุ้นตามนางเอก แบบเรื่องปิดฟ้าทุบดินที่กูพึ่งสอยมาอ่าน นางเอกคิดมากตลอดเวลา ฮาและเครียดปนกัน แต่ถ้ามือไม่ถึงจะมีข้อเสียคือมันจะวนเวียน น่าเบื่อ กูเห็นด้วยกับโม่งสับว่านิยายแบบนี้ไม่น่าอิงประวัติศาสตร์ ยิ่งอิงฮ่องเต้คนดังยิ่งมีข้อผิดพลาดได้ง่าย และที่กูอึ้ง คือ ฮวางซั่ง ฟู่ฮวาง มันคืออารัย มันต้องเป็นหวงซั่งหรือหวงซ่าง หรือจะใช้หวางซ่าง ฟู่หวง ฟู่หวางก็ได้ ทำไมกลายเป็นฮวาง เสียงจีนมันผิดนะจ๊ะ ถ้าไม่แม่นการเขียนเสียงจีนก็ไม่ควรเขียน แปลไปเลยจะดีกว่าจ้า
งาน world meb วันนี้เป็นไงบ้าง ใครไปงานบ้างอยากรู้
>>319 คนนี้เคยเห็นโพสทำนองนี้แล้วครั้งนึง บอกอย่าติดแท็กนิยายวายได้มั้ยถ้าจะขายหนังสือมือสอว แต่นางบังเอินไปเจอเรื่องขายนิยายของนางเป็นมือสอง นางผ่านไปเห็นละใจแป้ว แต่กูกดเข้าไปดูแท็กวายก็มีแต่อัปเดตกะแนะนำนิยายวายนะ ส่วนตัวกูไม่เห็นขายวายมือสองเลย หรือแล้วแต่คนวะ บางคนเห็นบางคนไม่เห็นงี้
>>324 คนนี้กูไม่ได้ตาม แต่เคยเห็นคนอื่นบ่นว่าออกหนังสือได้ไม่ถึงอาทิตย์มีคนเอามาขายมือสองแล้ว ในเวปเขาก็ลงให้อ่านจนจบอ่านในเวปก็ได้ ถ้าไม่ชอบไม่คิดจะเก็บก็ไม่ซื้อก็ได้จะได้ไม่ต้องลำบากมาลงขายให้วุ่นวาย 5555
เห็นแล้วคงใจแป้วอ่ะ ไม่ชอบหรอวะ ไม่ดีหรอวะ ซื้อมาอ่านแค่ตอนพิเศษหรอวะ
กูตามไปดูมา นางอ่อนไหวจริงว่ะ มีคนติดแท็กไปทั่ว มีชื่อแท็กนิยายนางไปด้วย นางใช้คำว่าไม่อนุญาตให้เอาแท็กนิยายนางไปใช้ในทวิตความรู้สึกของ จขท แรงดีว่ะ
เค้ามีลขส.แท็กรึไง ถึงจะห้ามไม่ให้ติดแท็กไม่อยากเห็นก็มิ้วไปดิ ไร้สาระ
นิยายที่โม่งชอบแล้วกูไม่ชอบก็งานของคุ่นคุ่นอะ กูไม่ถูกกับแนวที่นายเอกรักข้างเดียวแล้วต้องวิ่งไล่ตาม แต่ถ้าเป็นฝั่งพระเอกไล่ตามนี่ถูกจริตเลย ฉะนั้นเงาพรางใจจึงเป็นเรื่องเดียวที่กูชอบ 5555 *สปอยล์* กลกุณฑีนี่มีจุดที่ไม่ชอบสุดตรงที่นอ.วางแผนให้พอ.มาชอบ มันมีความรู้สึกว่าถ้าปล่อยไปตามธรรมชาติ นอ.ไม่วางแผนไม่สร้างโอกาสให้ตัวเอง พอ.ก็จะไม่มีวันหันมามองมันเลย
Ky เพื่อนส่งนิยายแนวพระเอกข่มขืนนายเอกแล้วรักกันทีหลัง กูบอกไม่อ่าน ไม่ชอบอะไรแบบนี้ กูไม่โอเคกับแนวข่มขืน เพื่อนบอกกระแดะ นักเขียนเขียนกันเยอะแยะไม่เห็นใครว่าอะไร นักอ่านก็ชอบกัน... อิเวร มันก็เรื่องของเค้ามั้ยละ กูหมายถึงตัวกู แม่งแขวะกูเป็นชุด
>>338 เพื่อนเมิงนึกว่าโดนแขวะรึเปล่าเลยรีบแขวะกลับ
ช่วงก่อนคนไม่เอาข่มขืนบางคนชอบเผลอแขวะคนอ่านแนวข่มขืนโดนไม่รู้ตัว จนแทบจะเป็นปมสำหรับฝั่งคนชอบอ่านไปแล้ว ในทวิตก็เป็นประเด็นบ่อยๆยกมาตีกันต่อในโม่งก็หลายครั้ง
วิธี่แก้ก็เลี่ยงๆอย่าไปใช้คำว่าข่มขืน บอกแค่ว่าไม่แนวเมิงก็พอ
Ky กูคุยเรื่องแฟนฟิคในนี้ได้มั้ยหรือค้องไปคุยมผุ้ไหน ชี้ทางกูที คือมันมีกรณีนักเขียนฟิคใช้เงินพรีหนังสือจนหมดเกลี้ยงอีกแล้วว่ะ กูอยากคุยและอยากเตือนภัยด้วย
http://writer.dek-d.com/taohun19901994/writer/viewlongc.php?id=1687202&chapter=34
คือนี่เป็นการซื้อฟิคครั้งแรกของกูเว้ย ล่ะมาโดนวี้คือกูใจแป้วนะ ย้อนดูคำแจ้งเก่าๆคือนางเปิดพรีไปสามรอบ แล้วนี่คือรอบสาม และเหมือนหวยก็มาออกรอบนี้ด้วย ใจกูหล่นมากตรงคำว่าเงินใข้ไปหมดแล้ว จากที่ย้อนดูเรื่องเก่านาง คือมีเคสที่นางเลื่อนแล้วเลื่อนอีก กว่าจะได้คือหลายเดือนมาก นักอ่านเคสเก่าคือทวงจนเบื่อ ทำให้กรณีนักเขียนวายที่ชื่อ ชน. เข้ามาในหัวกูเลย เพราะกูก็โดนในเคนนักเขียนชน. เหมือรกัน วนลูปเดิม กูจะร้อง กรรมอะไรของกู T_T คือเอาจิงกูเห็นว่าฟิคนางดังอ่ะ กูเชื่อใจ ไม่คิดว่าอะไรแบบนี้จะเกิดขึ้นและไม่ใช่ครั้งแรกที่นางมีปันหาแบบนี้ เคสก่อนสุดท้ายก็ได้หนังสือนะแต่นานเอาเรื่อง เป็นโรคเลื่อน เลื่อนเก่ง กูเลยอยากมาเตือนๆ ถ้าจะพรีกะนางทำใจดีๆ ตาดีได้ตาร้ายก็เจอแบบกูอ่ะ กูไม่ได้อยากดิสเครดิตใครนะ ถ้าทำใครไม่พอใจกูขอโทด กูกลัวจริงๆว่ะ นี่ก็ดูนักเขียนไร้ทางไปมากนะ คงต้องรอกันยาวๆอ่ะ
>>345 คนแนะนำให้ทำอีบุ๊คเต็มเลยว่ะ
เออถ้าไม่มองเรื่องโกงนะ แม่งเป็นทางเดียวที่จะได้เงินมาตีพิมพ์เร็วสุดจริงๆ ได้กำไรมาก็กันไว้แล้วรีบไปใช้ตีพิมพ์เล่มจะได้ปิดๆเคส
คนอ่านแม่งใจดีจังวะ มีแต่คนบอกให้สู้ๆ แถมแนะนำดีอีก คขถ้าอยู่แถวนี้กูบอกเลยเมิงโชคดีมากกกก ปกติกูเห็นแต่คนด่าแถมรอขุดโคตรเง้ามาแฉ
>>345-346 ใจดีจริง เป็นกูนี่เผาผีเลย เพราะเอาเงินธุรกิจไปใช้นี่ไม่โอเค เพราะตราบเท่าที่ลค.ยังไม่ได้รับสินค้า นั่นคือเงินของลค. การชักเงินไปใช้จนไม่เหลือค่าพิมพ์คือเจตนาโกง การเลื่อนงานส่งเพราะไม่มีเงินพิมพ์คือเหตุผลที่เลว กูรับไม่ได้ ต่อให้ใครในบ้านจะเดือดร้อนก็ไม่มีสิทธิ์
ถ้าให้แม่ยืมเงินแล้วโกงได้ ซักพักมึงจะอ้างเหตุผลนี้ทำชั่วไปเรื่อย ๆ เพราะทำแล้วรอดตัว
กูขอประนาม
>>347 แต่กับนักเขียนนิธานแฟมิลี่กูก็เคยโดนนะ เคสนั้นเอาเงินไปใช้และหายเงียบไป ไม่บอกไม่แจ้งแบบคนนี้ แจ้งครั้งนึงละกายไปเดือนสองเดือนอ่ะ เคสนั้นกูเหยียบมากมึง กัดไม่ปล่อย ตามด่าจนนางออกมาดิ้น แต่คนนี้นางมาแจ้งเรื่อยๆก็ก็เบาใจ(?) เอาเป็นว่าก็ยอมนางก่อนถ้าตุกติกก็โดนแบบอีชานันเหมียนกัน
>>345 กูไม่ได้พรีเรื่องนี้ รอดไป แต่เห็นด้วยว่านักอ่านใจดีจริงๆ และมันจะทำให้นักเขียนได้ใจ ไม่ว่าความจำเป็นใดๆ ไม่ใช่สาเหตุให้เอาเงินที่ลูกค้าจ่ายมาเพื่อทำหนังสือไปใช้ก่อน อย่างน้อยต้องเหลือพอจะพิมพ์ พอจะส่ง นั่นเป็นความรับผิดชอบ ที่นักเขียน/ผู้ประกอบธุรกิจพึงจะมีเป็นอันดับแรก เป็นสิ่งที่ถ้ากูเจอ กูแบนอย่างเดียว ถ้าธุรกิจคือไม่ทำด้วย ไม่ต่อสัญญา เพราะไม่ใช่แค่เงิน แต่สิ่งที่นักอ่าน/ลูกค้าให้มาพร้อมกันคือ ความไว้วางใจ
หวังว่ามึงจะได้หนังสือในเร็ววันนะ! กูเอาใจช่วยมึง
ลองเข้าทวิตพิม mbth96 ดู ไม่ต้องใส่ @ นะ คดีขึ้นมาพรึบเลย
ไม่เข้าใจทำไมต้องโกงวะ มีฝีมือ+คนติดตามขนาดนี้หากินยาวๆ กับนักอ่านไม่ดีกว่าเหรอ นขบางคนขายได้50เล่มก็ดีใจจะร้องไห้แล้ว แต่นขบางคนขายได้หลายร้อยเล่มเสือกโกง
KY ไม่รู้ต้องไปมู้ไหน กูสงัสยว่าดราม่าหนังสือแพง-ไม่แพงตอนนี้มันมีต้นเรื่องมาจากไหนวะ พอดีกูไปโควตทวิตนึงมาฉอดตามปกติของกู แล้วโดนคนที่เหมือนจะเป็นนข.มาเถียงกลับ (ไม่ใช่คนที่โดนโควตมานะ) แล้วพอดีว่ากูฉอดว่าเทียบกับค่าแรงมันแพง ก็โดนนางฉอดว่าบ่นว่าแพงๆ เทียบกับค่าแรงอยู่นั่น รู้มั้ยว่าหนังสือที่ว่าแพงมันหนาตั้งเท่าไหร่ อยากได้ถูกๆให้สนพ.ซอยบางๆมั้ยล่า ขายเล่มนึงในราคาที่รับได้กัน เอามั้ยล่า แล้วกุก็งงว่าทำไมกูถึงพูดเทียบค่าหนังสือกับค่าแรงไม่ได้วะ เส้า
กุขอโทษที่ไม่รู้ต้นทางค่า แต่ทวิตที่กูโควตมาฉอดบอกว่าหนังสือ650ไม่แพง เพราะมีคุณค่าทางจิตใจ ก็แค่นั้นแหละค่า ขอโทษนะคะที่ลูสเซอร์ค่า แต่กูไม่ได้ฉอดทวิตที่มีรูปหนังสือค่าอิสัสสสส ถ้ากูเห็นรูปหนังสือกูคงไม่ฉอดหรอกค่าาา ขอโทษที่ปัญญาอ่อนด้วยค่า
ขอถาม ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ซื้อนิยายใหม่ๆ เลย ซื้อกันจากไหนบ้างอะ งานหนังสือก็ไม่ได้ไป TT เคยซื้อออนไลน์จากชปที่เพื่อนโม่งหลายคนว่า แต่ได้รับหนังสือไม่ค่อยดีเลยเลิกไป ตอนนี้หาซื้อจากไหนได้บ้างอะ ถ้าไม่ได้ไปงานหนังสือเหมือนซื้อไม่ครบตลอด พรีนู้นขาดนี่ประจำ ^^'
มีหลายเรื่องเก่าๆ ที่แบบอยากได้ เห็นขายออนไลน์เพียบ นิยายใหม่ๆ รอรีวิวอย่างเดียวเลย ยิ่งแก่ยิ่งหมดไฟ 55
ปล.ไปดูในแอพชปมา เดี๋ยวนี้จ่ายเงินแบบปกติแพงกว่าจ่ายด้วย air... หรอ
>>368 กูชอบสั่งร้านบุ๊กทูโกในช้อปปี้ ห่อของปกติไม่ดีไม่แย่ หนังสือที่ได้มาก็สภาพดีตลอด ส่วนแอร์เพย์ มันถูกกว่าจ่ายปกติจริงรึเปล่าง่ะ กูนึกว่ามีแค่โค้ดส่วนลดบ่อยซะอีก กูไม่เคยใช้ รู้สึกแปลกๆพิกล 5555 รองมาก็แดทวาย ออกของใหม่เร็ว แต่ไม่ค่อยได้สั่ง ชอบบุ๊กทูโทมากกว่า
กูเห็นด้วยว่าหนังสือสมัยนี้มันแพงจริงๆ ยิ่งเทียบกับค่าแรงยิ่งแพง ประเทศอื่นหนังสือไม่แพงขนาดนี้ ญี่ปุ่นงี้ อังกฤษงี้ หนังสือถูกมากกกกเมื่อเทียบกับค่าแรงต่อชั่วโมง (ทำงานชั่วโมงนึงก็ซื้อนิยายได้เล่มนึงแล้ว) แต่กูก็เข้าใจนะว่าหนังสือประเทศนี้มันมีต้นทุนที่ทำให้ต้องแพง จำนวนผลิตบ้านเรามันเทียบกับประเทศโลกที่หนึ่งไม่ได้เลย ปัจจัยมันต่างกันเยอะว่ะ
>>370 ขอบใจเพื่อนโม่ง นี่ไม่ได้ใช้แอร์เพย์อะ verify เยอะมากเลยไม่เอาดีกว่า เข้าไปดูมาหลายร้านเจอที่จ่ายด้วยอันอื่นแพงกว่าแอร์เพย์หลายร้านเลย // ตอนนี้กำลังหาแหล่งซื้อนิยายอยู่ ขอบใจ >>369 ด้วยนะ นี่เคยสั่งกะ บทก แต่ได้หนังสือสภาพไม่เรียบร้อยเท่าไรมา เคยเจอสองสามครั้งเลยไม่ได้สั่งต่ออะ มันตำหนิแบบเห็นด้วยเปล่าเลย แต่เขาห่อดีจริงอันนี้ยอมรับ แดวายเคยสั่งอยู่ ตอนนี้แอบเสียใจที่เหมือนโปรแปดร้อยเงื่อนไขจะเยอะขึ้น แต่นี่ปีที่ผ่านมาแทบไม่ได้ซื้อหนังสือเลยไง งานหนังสือไม่ได้ไปอีก ><~ นิยายก็ออกเยอะมาก กวาดซื้อไม่ไหวเพราะแพงมากจริง กระอักเลือด
ค่าครองชีพไทยมันแพงทุกอย่าง ค่ากิน ค่าเดินทาง หนังสือไม่ได้รับการอุ้มจากรัฐบาลจะเอาที่ไหนมาถูกก็แพงตามค่าครองชีพแหละ หนังสืออังกฤษอ่านกันทั่วโลกและกระดาษบางมากจนเวลามือเปียกเหงื่อกูกลัวทำกระดาษขาดอ่ะ ส่วนประเทศญี่ปุ่น ประเทศนี้รักการอ่านมากๆ กูดูการ์ตูนหรืออ่านนิยายแนวบก.แล้วอิจฉามากๆ เลือกกระดาษเลือกปกในการทำ มีฉบับปกติฉบับสะสม ขณะไทยทำได้เวอร์ชันเดียวก็ขายไม่หมดแล้ว ลดจำนวนพิมพ์เรื่อยๆ หลักๆคือคนซื้อน้อย หนังสือเป็นธุรกิจที่ยิ่งขายมากยิ่งถูก พอขายได้น้อยเลยต้องตั้งราคาสูงถึงอยู่ได้ ตั้งสูงไปคนก็ซื้อน้อยลง สนพก็ยิ่งต้องตั้งแพงขึ้น วงจรอุบาทว์ว่ะ กูชอบประเทศนึงมากที่มีนโยบายหนังสือพิมพ์ปั๊บซื้อแจกห้องสมุดทั่วประเทศ จะพิมพ์ชั่วดียังไงอย่างน้อยก็ได้เงินตรงนี้มาแน่ๆ แต่ไทยอ่ะนะ นอกจากรัฐบาลแล้วพอพูดถึงห้องสมุดคนยังแซะเลยว่าอย่าไล่ให้ไปอ่านหนังสือจากห้องสมุด ทั้งที่ห้องสมุดที่กูเข้าหนังสือดีๆเยอะมาก กูประหยัดเงินไปเยอะเพราะอยากซื้ออะไรแล้วเช็คกับห้องสมุด มันมีก็ไม่ซื้อ จริงๆกูแอบเคืองนะ กูมองว่าหนังสือเป็นงานอดิเรกราคาถูกเมื่อเทียบกับเพื่อนกูที่สายดารา ค่าซีดี ของสะสม ค่าบัตรคอนแพงกว่าหนังสือมากๆ สายคสอขวดเดียวราคาเป็นพันซื้อหนังสือได้สี่ห้าเล่ม แต่หนังสือกลับโดนด่าว่าแพง เข้าไม่ถึงทุกคน เมื่อก่อนตอนเข้าถึงคนไม่อ่านกันนี่ถึงถูกบีบให้ราคาแพงขึ้นเรื่อยๆเพื่ออยู่ได้ กูโกรธพวกฉอดmistbondว่ะ แนวแฟนตาซีขายยากมาก เอนเธอร์ก็เลิกขายแฟนตาซีไปอุ้มชูวายแทนเปิดสองหัวเลย ยังมาหวังให้นิยายแฟนตาซีถูกอีกเหรอ ห่าเอ้ย จะด่าก็ด่านิยายวายที่ขึ้นbest seller 350หน้า 380บาทไปดิ สนพใหญ่ตัวเอ้ยังราคาแพง มาอะไรกับสนพแฟนตาซีเล็กๆปานธุรกิจในครัวเรือน 776หน้า 650บาท
เห็นด้วยเรื่องสเกลการผลิต แต่ไม่เกี่ยวไรกับค่าครองชีพว่ะ บ้านเขาผลิตมาภาษาเดียวขายได้เป็นสิบประเทศ โยนขึ้นอีบุ๊ครอรับเงินยาวๆได้อีก บ้านเราผลิตไทยขายไทยจบ ตลาดเล็กๆ จะขายอีบุ๊คก็กลัวทำเล่มได้น้อย กลัวเหยียบตีนคนพรี ตะพิมพ์ใหม่ยังต้องจอคนซื้อล็อตก่อนเลย ถถถ จะเอาอะไรราคาถูก ในเมื่อคนซื้อเป็นคนทำให้มันพรีเมี่ยมเอง
Ky กูเห็นมู้บนๆโน้นเม้าเรื่องแท็กนิยาย กูเลยอยากเหลาประสบการณ์ขน hee ลุกให้ฟัง 5555
คือกูเนี่ยขายนิยายวายมือสอง(ของกูอ่านเอง)กับรัยหิ้วตามร้านตามงานหนังสือ งานหนังสือครั้งก่อนมีคนให้กูหิ้วหลายเล่ม แบ้วหิ้วเกินมาเล่มนึงก็ก็เก็บไว้อ่านเองไง อ่านไม่ถึง10ตอนแทบปาทิ้ง เลยขายเป็นมือสองกูติดแท็กแค่สามแท็กคือ #นิยายวายมือสองสภาพดี #นิยายวายมือสอง #(แท็กของนิยายเรื่องนั้น) แค่นี้ ละนขนางเห็นไงเลยเมนชั่นกูมา แล้วคือกูลงมือสองหลายเรื่อง คนก็แชร์ก็กดเมนชั่นนางลงกูเลยไม่เห็นเมนขั่นนาง นางเลยทักเดมกูแทนบอกให้ลบนะ ให้ไปขายในแท็กนิยาวสำหรับขาย กูก็ไม่ได้ตอบไรนางหรอก รำคาญ เลยลบๆให้ แอบส่องคือนางก็กลับไปแง้วๆในทวินภพนางด้วย ใจบางมาก นอยด์ที่นิยายตัวเองโดนขายมือสอง กูก็เอาไปขายในกลุ่มแทน กูลงหลายรูปขายรวมๆมือสองทุกเล่มขายออกไปหมด ยกเว้นเรื่องนาง กูเลยจัดการแจกฟรีแม่งเลยพร้อมติดแท็กนิยายนางด้วย นางคงเห็นแหละ แล้วบล็อกกู ไม่บอกละกันว่าใคร เพราะนางใจบางมากจิงๆ 5555555
>>376 กูรู้เลยว่าใคร มีไม่กี่คนหรอกที่มาแง้วๆ เรื่องนี้ กูเคยอ่านงานของนางประมาณ 2-3 เรื่อง ทุกเรื่องคืออ่านยังไม่จบก็ได้แต่ปิดไปเงียบๆ มันแบบอิหยังวะมากกกก แต่นางจะไม่มีทางเห็นกูขายมือสองของนางแน่ๆ เพราะกูไม่คิดจะซื้อเลย
>>377 กูยุให้มึงซื้อนะ55555 ยิ่งถ้ามีงได้ภาษาคือเพลินมากกกก ส่วนตัวกูชอบอ่านในเครื่องมากกว่าอ่านจากเล่มหนังสืออีกอ่ะ เพราะกูรู้สึกว่ามันสบายตากว่าปรับขนาดตัวหนังสือได้ด้วย ช่วงไหนกูเดินทางบ่อยๆหยิบไปด้วยคือจบ ช่วงไหนว่าๆ เบื่อๆ ก็เลือกมาอ่านซักเรื่องถ้าหาถูกใจจากที่มีไม่ได้ก็ไปเลือกช๊อปมาซักเรื่อง คือดีมาก กูแฮปปี้มาก
Ky ขอถามในฐานะนักเขียนทีว่าชอบอ่านแนวไหนมากกว่า ระหว่างรักฮีลใจดราม่าเบาๆกับเปิดตอนออกมาดราม่าตั้งแต่ตอนแรกและพระเอกเลว
พระเอกยันกับพระเอกซึนต่างกันยังไงวะ เพื่อนโม่ง
มึง กูกำลังงงกับการสั่งตู๋เจ๋อมาก คือไม่ได้ซื้อมาตั้งแต่แรกกะจะซื้อย้อนหลังทีเดียว แล้วงงว่ามันสั่งซื้อยังไง มีแต่พรีทีละเล่มหรอ ในชอปปี้ก็มีแต่พรี เข้าไปดูในเว็บสนพ เล่ม 2 ขึ้นว่าเลิกจำหน่ายแล้ว คือจะไม่มีแล้วหรอ
>>383 ตอนแรก สนพ. จะเปิดพรีก่อน พอหนังสือส่งแล้วก็จะเปิดรอบเก็บตกอีกที หลังจากนั้นค่อยเปิดขายตามปกติกับส่งตามร้าน ส่วนตู้เจ๋อเล่ม 2 ที่ขึ้นเลิกจำหน่าย หน้าเพจ สนพ. บอกว่า นี่คือรอบเก็บตก พอของแถมหมด เลยปิดการขาย หลังจากนี้ก็คงขายปกติแหละแต่จะได้แค่เล่ม มึงก็ต้องรอไปก่อนอะ
ky แปป กูเห็นรีวิวนิยายเรื่องนึงที่ไม่ได้มารีวิวเฉยๆ แต่มารีวิวเพื่อบ่นว่ามีคำผิดเท่าที่อ่านเฉพาะในเล่ม(น่าจะกลาง-จบเพราะอ่านต้นๆในเวปแล้ว) นับได้ 31 คำ แล้วมีเพื่อนนข.ออกมาบอกว่าเห็นใจนข.ด้วย นข.ทำเองคนเดียว ทุกวันนี้ก็แทบไม่ได้นอนแล้ว กูนี่ร้องห้ะ ยอดจองเยอะแยะไม่จ้างพิสูจน์อักษรหน่อยหรอวะ จะงกไปไหน จขพ.ก็มาบอกว่านข.คนอื่นยังทำได้เลยข่ะ
แต่คำผิดเท่าที่เห็นคือเยอะจริง ใครหัวร้อนคนอยากปาทิ้ง
>>394 ใช่ เพื่อนนข.ยังบอกอีกว่าทุกวันนี้นข.แทบไม่สุงสิงกะใคร นว.ก็ใช่คนเดิมๆ ปกติเวลามีคนบอกนข.เรื่องคำผิดที่เจอนางจะนอยด์มาก รอบนี้เปิดสองเรื่องเลยอาจจะสะเพร่าหน่อย อันนี้กูมองว่าไม่ใช่ความรับผิดชอบของคนซื้อนะที่ต้องมาเห็นอกเห็นใจ ในเมื่อคุณทำหนังสือออกมาขายไม่ได้ลงเวปหรือแจกอ่านฟรีเรื่องพิสูจน์อักษรมันคือเรื่องพื้นฐานว่ะ ไม่ใช่ว่าผิดไม่ได้เลยแต่ไม่ควรเยอะขนาดนี้ แก้คำผิดเป็นอะไรที่จุกจิกและน่าเบื่อมากเพราะยิ่งแก้ยิ่งเจอ55555 และถ้าทำเองไม่ไหวจะสันโดษขนาดไหนก็ต้องหาทางออกมาจ้างงานให้ได้ ไม่ก็ไหว้วานคนรู้จักทำกันไป
>>395 กูก็ไม่ได้ซื้อนะ แต่มึงแบนเรื่องอะไรวะ เล่าหน่อย
>>396 เมิงก็เกินไปเรื่องตั้งแต่สมัยไหน หลังๆเขาออกกับสนพแล้วเปล่าวะ เรื่องพิสูจน์อักษรมันของสนพ เหมาเป็นงานนขก็ตายพอดี บกไม่ต้องมีแล้วมั้ง งานดีลนักวาดก็อีก ไม่ใช่งานนขเลยอยู่ที่สนพมีปัญญาดีลใครมา
กูรำคาญแค่การเคาะชามข้ามหมาของเขาแค่นั้นแหละ อัพนิยายทีต้องป่าวประกาศให้รู้ทั่วเมือง ไม่รู้ต้องเบอร์ไหน
>>398 กูไม่รู้มึงแท็คผิดไหมแต่ถ้าหมายถึงกู >>396 เล่มนี้เขาทำเองค่ะมึง เพิ่งส่งด้วยมั้ง เล่มกับสนพ.ก็สนพ.ดิ มึงอ่านครบประเด็นยัง ในเมื่อเขาทำมือเขาก็ต้องทำเองทุกอย่างไม่เกี่ยวกับสนพ.เว้ย งานพิสูจน์อักษรมันเป็นงานที่สมควรทำเพราะคุณขายหนังสือ ไม่ได้ให้อ่านฟรี ผิดสี่ห้าคำ/เล่มไม่มีใครว่าหรอกจ้า ของแบบนี้มันพลาดกันได้ แต่ผิดขนาดนี้ถ้าทำไม่ไหวก็ต้องจ้างแล้วหรือเปล่า งานปกจะยังไงก็ช่างเถอะ แต่งานเนื้อในคือสิ่งที่คนอ่านจ่ายเงินให้เพื่ออ่านก็ต้องทำให้ดีหน่อยป่ะวะ
>>398 เรื่องอัปลักษณ์นักเขียนทำเองไม่ใช่เหรอ เกี่ยวไรกับสนพ.
>>396 กูเห็นด้วยว่ามันไม่ใช่หน้าที่ของคนซื้อที่จะต้องมาเจอคำผิด ในเมื่อทำขายก็ต้องทำงานมีคุณภาพรับผิดชอบต่อคนซื้อ ราคาหนังสือก็ตั้งแพง คนซื้อก็เยอะ ไม่มีอะไรมาอ้างเลยว่าไม่มีเงินจ้างพิสูจน์อักษร หรือถ้าเสียดายเงินก็อ่านแก้วนไป ไม่ใช่ออกงานแย่ๆแล้วมาเรียกร้องความเห็นใจ แต่กูเห็นต่างเรื่องนักเขียนไม่สุงสิงกับใคร เสือกไปว่ะ เขาจะคุยจะคบกับใครก็เรื่องของเขา ไม่จำเป็นต้องมาสร้างพันธมิตรเพื่อให้ดูอัธยาศัยดีหรอก นักวาดเองก็เหมือนกัน ใช้คนเดิมๆใช่จุดที่น่าเอามาจับผิดตรงไหน นักเขียนหลายคนที่กูตามก็ชอบใช้คนเดิมๆ ไม่ว่าจะเป็นเพราะชอบลายเส้นหรือคุยกันรู้เรื่องไม่อยากลองคนใหม่ กูไม่รู้ว่าเพื่อนนักเขียนที่มึงว่าคือคนไหนแต่ดูเป็นคนที่ชอบใส่ไฟคนจังว่ะ น่าเกลียดกว่าคนสันโดษไม่ครบใครอีกถ้าจะคอยนินทาคนนู้นคนนี้ขนาดนี้
กูไม่สนหรอกว่าหนังสือส่ง สนพ. หรือทำเอง นักเขียนจะเก็บตัวไม่มีเพื่อน จะป่วย หรือจะร่าเริงแจ่มใส
แต่กูจ่ายเงินไปแล้ว ของซื้อของขาย ไม่ได้อ่านฟรี คุณภาพก็ต้องได้สิ ซึ่งหนังสือสิ่งสำคัญเบื้องต้นเลยก็คือไม่มีคำผิด
ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องขาย
>>398 เค้าไม่ได้ทำให้ฟรี ยอดจองไม่ใช่น้อยๆ ไม่ต้องอ้างอินโทรเวิร์ดไม่คบใครไหมมึง มีตังก็จ้างไปดิ โยนงานไปก็จบปึง ของซื้อของขายมาอ้างนั่นนี่นู่น ก็ไม่ต้องทำ โยนส่งสนพ.ไปมึง ทำขายก็ต้องมีคุณภาพไหม ไม่ใช่ของแจกฟรี ออกงานมาแย่ๆ เรียกร้องความเห็นใจ นอยด์ มันใช่หน้าที่คนซื้อจะต้องมารับรู้ไหมวะว่าคนเขียนไม่เอาสังคม เลยได้งานห่วยๆ ออกมา
>>400 เอ่อ มึงด่ากูหรือด่าเพื่อนเขา เอาเป็นว่าถ้าด่ากูกูก็ยอมรับ55555 แต่ถ้าด่าเพื่อนเขา กูว่าเพื่อนตั้งใจปกป้องนะ แบบออกมาบอกว่าทำเองคนเดียวไม่เอี่ยวใคร เปิดพรีสองเล่มเลยอาจจะพลาดนิดนึงไรงี้ แต่ในมุมคนซื้อคงแบบ >>402 ว่าไว้ แก้ตัวแทนแบบนี้มันเป็นผลเสีย กูก็ชักอยากรู้ว่าตกลงเขาเพื่อนจริงหรือเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดกันแน่วะ
กูไม่เข้าใจนักเขียนที่บ่นว่าพอมีไอเดียที่เก็บไม่เสร็จ เก็บไว้คนเดียวนานๆเห็นโดนตัดหน้าไป อนาคตถ้าตัวเองเขียนกลายเป็นคนก๊อปเขาสินะ อีหยังวะมาก คือถ้าเขียนทันทีไม่ดองแล้วหลังจากนั้นมีคนอื่นเขียนไอเดียเดียวกันจะมองว่าก๊อปเหรอวะ แม้เขาจะไม่เคยอ่านผลงานมาก่อน ก๊อปไม่ก๊อปมันดูหลายอย่างไม่ใช่แค่ไอเดียโว้ย ตรรกะเหมือนนักเขียนรอยสักเลย
มึง กูเห็นข่าวโรสจะออก QWFD6 พร้อม box แต่ยังไม่ลงรูป box ตอนแรกกูก็คิดว่างานอ.เลล่ายังไงก็น่าจะออกมาโอเค คงไม่แย่เหมือน box รุ่งอรุณ แต่ตะกี้กูเจอว่ามีคนถามที่เพจอ.เลล่า อ.แกบอกว่าไม่ได้วาด box ให้ว่ะ
แม่กูล่ะเสียวขึ้นมาทันทีว่าโรสจะทำ box แบบไหนมาให้วะ แม่งเอ้ยยยย
ky พอดีเห็นในกลุ่มวายมีคนมาขอแนว เลี้ยงต้อย ผู้ใหญ่มีอารมณ์กับเด็กอะ แบบ 2-3 ขวบเลย มันทำให้กูนึกถึงพวกโรคคลั่งเด็ก แบบเปรโดเลยอะ
กูค่อนข้างแอนตี้วายประเภทนี้นะ มันเหมือน Child sexual abuse อะ นึกถึงเรื่อง อยาเรียกตัวเองว่าพ่อเลยอะ เรื่องนี้ดันจบดีอีกนะ ถึงจะเข้าใจว่าเป็รนิยายก็เหอะ
>>410 เรื่องรอยสักกูยังสงสารคนโดนกล่าวหาไม่จบเลยว่ะ กูตามนิยายนางมาตั้งแต่สมัยลงแค่ในเล้า อยากให้ออกมาพูดมากว่าพระเอกนางสักมาตั้งแต่เรื่องแรกแล้ว มาก่อนอีนุเจตั้งกี่ปี ไม่รู้ยอมแก้ทำไม อีกอย่างเรื่องพวกสักมีกล้ามกูว่ามันเป็น catagories ที่พวกฝรั่งนิยมเขียนเลยนะ พอในไทยมีคนเริ่มเขียน ก็หาว่าก๊อป ปสด.สัดๆ
>>414 ทวิตลอยๆให้ลูบหาบลูกหีมาเม้นว่าเรื่องที่กำลังจะออกนั่นใช่มั้ยๆ ส่วนตัวเองก็ผสมโรงไปว่าใช่ อิเหี้ย ลอยๆแบบให้คนอื่นมาช่วยเจาะจง ส่วนตัวเองก็หาซีนนางเอกไป 5555555 อ่านคำชี้แจงแล้วหลังสุดแล้สกูฟันธงเลยว่าปสดมากๆ ตัวเองผิดยังไม่รู้ว่าผิดอ่ะ มีว่าคนในโม่งว่าตำหนินาง เพลียว่ะ โม่งไม่ได้ตำหนินางนะ แต่ด่าเลยแหละ ยิ่งรู้ว่าส่องอยู่ยิ่งด่า 55555555
ky ตกลงหนึ่งคำมั่นมีรีปริ้นท์แล้ว อยากให้แปลงานอื่นของนักเขียนคนนี้อีก
>>413 เพื่อนกูมันว่า ถ้าว่าคล้ายต้องอีกเรืองจะคล้ายกว่ามาก ทั้งการเอาของไปแขวน แล้วนายเอกเข้าใจผิดว่าเป็นห้องพระเอก คนแขวนแอบชอบนายเอก เรื่องนั้นเป็นผญ. กูตามไปอ่านเรื่องที่เพื่อนกูมันบอกเออก้คล้ายแค่ส่วนนั้น เรืองฟีลคนละฟีลโดยสิ้นเชิง ส่วนหมีต่าย ต้นฉบับกูไม่รู้ รู้แต่ เรืองไม่นะสามีผมเถื่อนก้ใช่หมีต่าย หมีอิง ต่ายเอิ้นมั้งกูจำไม่แม่น ใช่มาก่อนอิหมีต่ายเรืองนี้อีก
ลองย้อนไปดูมู้บนๆเลยนะ ช่วงที่นางทักเรื่องหมีต่ายอ่ะ ใน 62 นี้ด่านางยับๆเลย ย้อนขึ้นไปดูๆ
พวกมึงขอkyหน่อย ปกติกุอ่านแต่ฟิคอิ้ง ทีนี้กุดันได้เพื่อนฝรั่งเป็นตี้วายเนื่องจากคุยไปคุยมาเสือกเจอว่าชิปคู่เดียวกันเลยคุยกันถูกคอ คุยกันเป็นปีละ กูก็คุยไทยบ้างสอนภาษาไทยให้เขาบ้าง ทีนี้แม่งนัดคอลกันอ่านเป็นกลุ่มอ่ะ กูว่าจะหานิยายจากฝั่งไทยไปสู้ แต่กูไม่เคยอ่านที่แบบที่แม่งเป็นหนังสือนิยายเป็นเล่มจริงๆเลยอ่ะ ไปร้านเห็นเป็นชั้นๆก็ไม่รู้จะเลือกอะไร มีเล่มไหนดีๆแนะนำมั้ยมึง ขอแบบที่เซ็ตติ้งอยู่ในไทย ไม่แฟนตาซี ภาษาไม่ต้องพรรณนาโวหารเวิ่นเว้อมากเพราะกูแปลไม่ถูก55 หวานๆซึ้งๆไส้บิดเลยยิ่งดี ขอบคุณเพื่อนโม่งล่วงหน้า
ปกแรว๊งงงงได้ใจจังเลย
เมื่อคืนกูเห็นสนพนึงปล่อยภาพปกของนิยายเซ็ต คือตอนแรกแค่เลื่อนผ่านๆ เผลอคิดว่าเออ..สนพนี้ก็มีนิยายชญหนิ พอเห็นนักเขียนแชร์มาหน้าทล. อิเวร นิยายวายหรอกเหรอ กูนึกว่านิยายชญ เพราะภาพปกที่กูเห็นคือนายเอกยืนยิ้มแฉ่ง ใส่แจ็กเก็ตเอวลอย 555555555555
สนพอะๆรวะ ใบ้กุที
>>439 อ๋อ กูเข้าไปส่องมาละ เขียนโดยนักเขียนที่เคยโดนคนปสดทักเรื่องรอยสักนั่นใช่ม่ะ ใช่คนนี้ป่ะวะ สัสเด้ยยยยยย กูก็ชอบเรื่องนี้ว่ะ อมกว. ตอนแรกเตรียกกำเงินแล้ว ดีที่อ่านที่พวกมึงคุยกันก่อน กูเลยเข้าไปอ่านอีกรอบ สรุปต้องซื้อเซ็ตก่อนถึงจะได้ คือไม่อยากได้เซ็ตอ่ะ อยากได้แค่เล่มแลกซื้อ กูอยากได้แค่พันธะกุหลาบบบบบบบบยบบบบ มีใครรับซื้อแล้วเอาแค่เซ็ตมั้ยวะ แล้วเอาเล่มแลกซื้อมาให้กู 55555555
ไปเห็นในทวิตอวยว่าไม่เคยเห็นปกไหนวาดสวยหล่อเรียลขนาดนี้มาก่อน ส่วนมากจะแบบคางแหลมๆ
คือกูอยากจะขำให้ดังไปถึงประตูบ้านมัน เรียลมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก
นิยายเซ็ตนี้กูเห็นเค้ามีผ่อนสามงวดด้วยว่ะ อมก
ปกเฉยมาก แบบวาดสวยนะ แต่ปกอันนึงก็ยังกะนิยายชายหญิง กูเปิดให้พ่อดู พ่อยังทักเลยว่ากูเดี๋ยวนี้อ่านชญละอ่อ อีกเรื่องก็คือปกเรตมาก โป๊มากจนแบบ เป็นกูกูไม่ซื้ออะ มาส่งบ้านละภ้าคนอื่นแกะกล่องคือหน้าม้านเลย อีกนิดคือจะเป็นปกที่เอากันละอะ ไม่รู้นักเขียนคิดไรถึงบรีฟงี้ แต่ไปดูงานเก่าๆของเขาก็แบบแหะแหะ ไม่แปลกใจ สงสัยกลุ่มเป้าหมายเขาไม่ใช่คนสไตล์กู ส่วนตัวกูก็รอแต่เล่มแลกซื้อ คงหาซื้อแยก ยอมเพิ่มตังไรงี้ เพราะกูชอบนักเขียนคนนี้มากๆ ตั้งแต่เขาแต่งหมอโหดแล้ว เรื่องนี้เค้าแหวกมาแต่งน้ำเน่า555555 แบบพล็อตละครไทยสัสๆ แต่กูชอบมากๆ
ปกตินักเขียนมีสิทธิ์มีเสียงปกด้วยเหรอ อันนี้กูแค่สงสัย &คิดว่าสิทธิ์เลือกนักวาดกับออกแบบปกอยู่ที่บก.หมด
กูเดาเอาจากที่เห็นปกนิยายชญของแจ่มใส มันก็ออกมาไม่ค่อยฉีกแนวจากกันเท่าไร (ถ้ามีนักวาดหรือบก. อยู่ตรงนี้ กูขอโทษด้วย กูอาจจะตาไม่ถึงเอง)
กูเลยอยากรู้ว่าถ้าไม่ใช่หนังสือทำมือ นักเขียนจะมีส่วนร่วมเรื่องปกด้วยได้มากแค่ไหนอ่ะ
>>462 กูมองทั้ง 4 ปกก็ไม่แน่ใจว่ะ ว่านักวาดกี่คน 555 เดาว่าปกรอยสักมังกรกับกระสุนน่าจะคนเดียวกันวาด
แต่ถ้าสนพ.ทำมาร์เก็ตติ้งให้มันเป็นเซ็ตเดียวกัน (แม้ชื่อเรื่องจะโครตไม่สอดคล้องกัน ในความรู้สึกของกู) ก็น่าจะใช้นักวาดคนเดียวกัน ไม่ก็คุมโทน+ลายเส้นให้ไปในทางเดียวกันป่าววะ
บางปกแอบแรงจนกูไม่กล้าซื้อ... หรือไม่คงต้องหาปกผ้ามาห่อตอนจะอ่าน
https://twitter.com/theromarktic/status/1190174836728840193?s=19
อยากแบ่งปันมาคุยในนี้ด้วย คือกูเป็นนักเขียนกูก็เคยเจออะไรแนวๆนี้ แต่ของกูไม่ใช่คนเดียวกะโพสต้นเรื่องนะ ของกูคือแรกๆคุยดี๊ดี พอทักว่าจะทำปกนิยายนางก็ถามทันทีว่าสนพ.ไหน กูบอกทำเองค่ะ จะทำอีบุ๊คทำเล่มทำมือเอง แล้วนางบอกว่าไงรู้ม่ะ เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังตีน บอกกูว่าให้ไปหาใน Pinterest เอาว่ะ ในพินมีรูปที่กูอยากได้เยอะแยะหลากหลาย มึ้งงงง ตอนนั้นกูจะทำอีบุ๊ค มันให้กูไปดูดรูปในพินมาใช้ ได้เหรอวะะะะะ แค่บอกว่าไม่รับวาดถ้าไม่ใช่จากสนพ.ก็จบแล้วมั้ย แต่นี่คือขึ้นสเตตัสว่ารับวาดรูป ทีหลังเขียนไปเลยนะอีเวร ว่ารับวาดรูปให้สนพ.เท่านั้น คนเค้าจะได้ไม่เสียเวลาไปคุย .. โทดๆ กูพูดแล้วขึ้น
>>470 กูมาแบ่งปันความงง เคยเจอนักวาดที่บอกว่าบรีฟแค่ชื่อ หน้าตานางจะคิดเอง ออกแบบเอง แล้วคิดค่าออกแบบคาร์ กูงงจ้า นิยายกูเขียนเสร็จแล้ว คาร์แรคเตอร์ชัดอยู่ ยุคไหน ปีไหน สีผม สีตา ทรงผม รสนิยมแต่งตัว ถึงจะไม่มีแบบร่าง แต่เรฟเฟอเร้นซ์เป้ะๆ ทำไมจะมาคิดค่าออกแบบคาร์แล้วบอกว่าขอแค่ชื่อพอ ที่เหลือจะมโนเอง ใครจ้างใครนะ กูงง
Ky สนพ.ที่ชอบดองงานคนอื่นเป็นปีๆ แต่ของลูกรักตัวเองออกเล่มเอาๆ นี่เค้าเอาอะไรมาวัดวะ นิยายแมสเพราะคนอ่านเยอะ เนื้อเรื่องแมส? หรือแมสเพราะนักเขียนแล้วทำให้คนอ่านเยอะตามไปด้วย?
https://twitter.com/eiynaemin/status/1171982316912046081?s=19
Ky กูเข้าแท็กนิยายวายแล้วมีการประกาศรับจ้างเขียนนิยายติดมาด้วยเลยจิ้มแท็กเข้าไปดู กูนี่แบบห๊ะ มันมีอะไรแบบนี้แล้วหรอมมม อำนวยความสะดวกมากเวอร์ 555
>>479 เหมือนนักวาดรับจ้างวาดรูปน่ะ กูเห็นมานานแล้ว
คิดมาสักพักแล้ว ปกติมู้อื่นในห้องนี้จะไม่ค่อยแปะลิงค์กันตรงๆแต่จะพูดประเด็นที่จะคุยมากกว่า ถ้าอยากชี้ให้ละเอียดขึ้นค่อยชี้เป้า ไม่ใช่ไรหรอกกูเห็นแปะบ่อยๆแล้วawkwardแทนคนถูกแปะ ปกติคนไม่ค่อยอยากถูกรู้ว่าเล่นโม่งอยู่ ถูกกล่าวถึงในโม่งคงยิ่งไม่อยาก ถ้าไม่ได้ทำเรื่องงามหน้าจนโดนด่าจริงก็อย่าแปะเลย
>>479 การเปิดคอมมิชชั่นแฟนฟิค/นิยายนี่มันมีมาได้สักพักแล้วนะ ก็เหมือนเปิดคอมมิชชั่นวาดรูปอะ กูว่าดีด้วย คือเมื่อก่อนมันมีแต่สายวาด สายอยากเสพตัวหนังสืออย่างกูก็หงอยๆนิดนึง เดี๋ยวนี้เห็นมีคนสายเขียนมาเปิดคอมมิชชั่นกันมากขึ้นกูก็ดีใจ เผื่อวันไหนกูอยากอ่านฟิคคู่ชิปกูกูก็อยากลองจ้างคนอื่นเขียนฟิคเหมือนกัน เพราะกูไม่มีปัญญาเขียนเอง
วันก่อนที่คุยเรื่องนักวาดดองนี่ห้องไหนวะ
กูไปเห็นคุณข้าวปั้นเขาเขียนเรื่องปกเรื่องใหม่ที่จ้างเลล่า แม่งทำงานเร็วมาก ตอนบรีฟก็ใช้เวลาแค่2-3วัน ส่งรูปมาให้ดูเส้นสะอาดมากๆๆ ตะกี้กูเข้าทวิตไปแม่งลงสีเสร็จแล้ว สวยด้วย งานละเอียดด้วย ขนาดกูนักอ่านธรรมดายังอยากก้มลงกราบตีนเลย
มืออาชีพสุดๆ งานกริบบ งานไว
ไม่แปลกใจเลยที่ไทยปกอ.เลล่าเยอะ งานไวมีคุณภาพแบบนี้กูเป็นคนข้างกูก็โคตรรักเลย ขณะนักวาดบางคนดองแล้วดองอีก บางคนคุณภาพตกจากงานปกติมากจนกูอยากด่า
>>491 ฉงกงดองงานเหรอมึง คืออันนี้กูเพิ่งรู้เลย ถึงว่าเหอะทำไมปกบางปกคือไม่สวยจริง เมื่อก่อนกูเคยหวีดผลงานเค้า แล้วเคยมีสนพ.นึงประกาศว่าได้เค้าวาดปกให้ ตอนแรกกูหวีดมาก แต่พอรูปปกจริงมาคือกูเหวอเลย แบบไม่สวยมากๆจนมันเหมือนคนวาดเป็นคนละคนแบบที่มึงว่าอะ กูสงสารสนพ.นั้นตอนนั้นมากอะ สงสารนักเขียนด้วย เหมือนเค้าชอบฉงกงเลยรีเควสให้ฉงกงวาดปกให้ง่ะ พอเจอปกแบบนั้นไม่รู้เค้าจะรู้สึกยังไงบ้าง
สนพ.ชอบจ้างเลล่าเพราะงี้แหละ ส่งงานไว งานสวย ใครจะไม่อยากจ้าง ปกเลล่าถึงได้เยอะไง เข้าใจว่าเยอะเกินแล้วเบื่อ แต่ถ้ายังไม่มีนักวาดที่ทำงานได้มาตรฐานแบบเลล่า ก็น่าจะได้เจอเลล่าไปยาวๆเลยแหละ
>>493 เรื่อง keep calm ดองข้ามปีข้ามชาติจนนักเขียนต้องเลื่อนส่งเป็นปี โม่งเคยสงสัยว่าคนเขียนอ้างนักวาดช้าแต่คนเขียนดองเองรึเปล่าจนนักเขียนเอาแชททวงงานมาบ่อย ทวงจนกูสงสาร ทั้งที่ออกปกกับสนพรัวๆ
เรื่องที่กูตกใจกับคุณภาพก็จอมใจอรันยา กูชอบงานคนนี้มาก มีผลงานออกหล่ยปก แต่ตอนอรันยาออกกูสงสัยว่าไหงสนพประหยัดงบไปจ้างนักวาดโนเนมได้ผิดสัดส่วนขนาดนั้น มองชื่อปั๊บ สัส นักวาดดัง แต่ออกงานไร้คุณภาพ
กูสงสัยอย่างนึงว่าฉงกงนี่คนไทยหรือจีน?
ฉงกงมีเรื่องไหนบ้างอ่ะ อยากไปดูเปรียบเทียบ
กูมาตามอ่าน โอ้โหว อยากขอบคุณพวกมึงที่ตีแผ่นักวาด คือกูว่ามันมีประโยชน์อะ เผื่อนักเขียนคนไหนกำลังอยากจ้างนักวาดทำปกก็จะได้รู้ไว้ว่าควรจ้างไม่ควรจ้างใครบ้าง
งานคุณซนอ.ที่เค้าโพสต์ลงแอคมันสวยจริงๆนะ กูเพิ่งรู้ว่าเค้าทำงานจ้างแล้วคุณภาพตก
วม.นี่ใครเหรอ กูไม่รู้จริงๆ แบบไม่คุ้นเลย ใบ้อีกนิดได้มั้ยอ่า
เห็นคุยเรื่องปกอยู่ ขอเม้าท์บ้าง
กูชอบงานคุณคิริ ตามเขาตั้งแต่เขียนโด ถึงบางปกโครงหน้าจะเพี้ยนก็เหอะ แต่องค์ประกอบโดยรวมคือสวยใช้ได้เลย เล่นแสงสีเก่ง โทนเย็นฟ้าๆม่วงๆแบบร้ายเดียงสา คว้าเดือนก็แจ่ม หรือสีโทนร้อนแบบ ม.ปลายลายสักก็สวย ปกที่เขาออกกับอวว.กูว่าสวยทุกปก แต่ในทวิตเขาดูดิ่งบ่อย
พี่ก. kanapy ก็วาดดี ผู้ชายหล่อมาก คนที่ไม่ชอบลายเส้นการ์ตูนหน้าโหลอาจจะไม่ชอบเท่าไหร่ แต่กูชอบงานเขาที่สุดเลย คิวงานเยอะมาก ดีใจที่เขาอัพราคาปกนิยายนะ เพราะเมื่อก่อนกูรู้สึกว่าเขาตั้งราคาปกถูกเกินไป
บรร. ที่วาดปกนบ.กับฟว. งานคนนี้ก็ดี สไตล์เปลี่ยนไปมา แล้วแต่คนเขียนจะบรีฟ แต่กูเคยฟอลเขาในทวิตแล้วไม่ค่อยชอบความคิดบางอย่างเท่าไหร่ เลยอันฟอลไปแล้ว5555
อีกคนนึง V... วเร๊กซ์? อ่านไม่ออก5555😂 ที่ออกกับซบ.บ่อยๆ กูว่าลายเส้นเขาคมดี เนี้ยบ งานไว แต่ปกออกถี่มาก ถี่จนหน้าตัวละครโหลไปหมดแล้วแง หน้าเหมือนๆกันทุกปกเลย สไตล์หนุ่มหาลัย
วิ่งควายยยย ขยะฟะฟะฟุ
กูเอาบ้าง อยากคุยเรื่องนักวาดนานละ ถถถ
ส่วนตัวกูชอบงานพี่ฝ. Enfer de Hell สุด เป็นงาน semi-real ที่เล่นแสงเล่นเงาได้โคตรเด็ด วางคอมโพสได้ลงตัว + เห็นแล้วน่าดึงดูดมาก หน้าตาคาแรกเตอร์ก็ไม่โหล (คงเพราะเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ออกงานปกด้วยล่ะ...) ที่หนึ่งในใจกูจริงๆ แถมพี่เขายังเป็นนักวาดที่สามารถวาดปกนิยายวายให้ออกมาดูเป็นนิยายแฟนตาซีอลังการ แต่ก็ยังสัมผัสได้ถึงกลิ่นวาย ถถถ
โคตรอยากให้สนพ.จ้างพี่เขาไปวาดงานวายแฟนตาซีมากกว่านี้ แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะค่าตัวพี่เขาโหดหรือว่าคิวแน่นจัดเลยไม่ค่อยเห็นออกงานปกวายเลย... เศร้า
กูชอบการจัดวางองค์ประกอบรูปคุณคิริ จัดสวยมากๆ ไม่ได้มีแค่ตัวละครแล้วจบ กูชอบการลงสีเขาด้วย แต่กูไม่ชอบหน้าตาคนที่เขาวาด แต่เชื่อว่าถ้าจ้างเขาคอมมิชให้ไม่เห็นหน้าเขาก็สามารถทำให้สวยได้555
กูชอบงานคุณเฝอ สวยมากกก อลังมาก เส้นสเกตช์เขาก็สวย ยิ่งเห็นภาพสมัยแรกๆที่เขาวาดยิ่งรู้สึกว่าเขาพยายามมาก มาไกลมาก
นักวาดดีๆ สวยๆ หาไม่อยากหรอกมึง แต่กูว่าหายากสุดคือพวกจัดอาร์ตเวิร์กเป็น
คุณฝ.ไม่ได้รับแต่สนพ.หรอก แต่ราคาเค้ามันเกินเอื้อมคนทำมือต่างหาก เรทแรงสมราคางาน แต่ที่แน่ๆ ใครอยากได้นักวาดที่จัดอาร์ตเวิร์คสวยและวาดสวยด่วยก็ต้องคุณฝ. พวกกราฟฟิคเค้าคือดีมากมึงงง โลโก้ ฟ้อน รูปเล่ม สวยหมด
กูชอบงานคุณ ฝ. เหมือนกัน กูโดนตกตั้งแต่ปก the silver area ของกล้วย ตอนนั้นเห็นคือแฟนตาซีมาก ฟุ้งกระจายสุด แถมผู้แต่ละคนบนปกก็คือสวยชิบหายยวายวอด จากนั้นก็ตามเก็บเรื่อยมาของสถา the guardian กับเรื่องเงือกของคุณ v. เปย์อาร์ตบุ๊คอีกต่างๆ กูคงชอบแนวแฟนตาซีผู้สวยๆด้วยแหละ เรื่องปกนี่คนอื่นไม่รู้แต่สำหรับกูมันเป็นผลในการเลือกนิยายที่สำคัญอย่างหนึ่งเลย ยิ่งเรื่องไหนหลายเล่มราคาแพงๆหนิ บางเรื่องเนื้อหาไม่ได้ดีอะไรแต่ปกดีงามกูก็เก็บไว้สะสม ถถถ
>>536 เพิ่งเห็นคอมเมนต์มึง เรทนักวาดจีนถึง 5 หมื่นเลยเหรอวะ หูย ถ้ากูวาดได้อย่างนี้สักเดือนละสองปกก็ลาออกจากงานประจำแล้ว 555 (แต่กูสายอ่านว่ะ ไม่ใช่นักเขียนนักวาด)
แต่บอกตรงๆ ปกของคุณฝ. กูรักมากกว่างานจีนบางปกอีกว่ะ (เฉพาะบางปกนะ) ไม่ได้อยากยุนะ แต่ค่าแรงจะขึ้นกว่านี้กูก็ไม่แปลกใจ
แต่เลล่า ซินเวียร์ก็ 300 USD นะ พวกทำมือ/สนพ.เล็กๆ ก็จ้างกันได้ ฝ.ไม่เน้นรับคอมมิชมากกว่ามั้ง
>>537 คุณภาพสมราคาจริงๆ นักวาดไทยฝีมือดีแต่ตั้งราคาถูกเพราะไม่มั่นใจผลงานตัวเอง+คิดว่าตัวเองตั้งราคาแพงเกินไปยังมีหลายคน อย่างพี่กาน เมื่อปีก่อนๆตั้งราคาปกแค่ 4500-5000 เอง เห็นแล้วเศร้าแทนเลย55555555 ดีใจที่ปีนี้ขยับมาแตะหมื่นแล้ว
คนที่กูว่าตั้งราคาโอเคอีกคนคือ loxsiana แฟนตาซีจ๋าดี เรื่องแสงสี เวทมนต์ไว้ใจแกได้ คิดว่าในอนาคตคงออกกับควบ.หลายสิบปกเลย
คุณฝ. คือใคร อยากไปติดตามผลงาน ชมกันแบบนี้ขอชื่อเต็มเถอะ ไม่ต้องเลี่ยงใช้ชื่อย่อหรอก
>>540 อีกอย่างคือเนื้อหาไม่ได้สมราคาปก ลงทุนปกมากไปขายไม่คุ้ม ขาดทุนแล้วคนจ้างเสียหาย เรทราคามันเลยที่อยู่แถวๆ 4-5 พัน เป็นเรทที่คนจ้างไม่เข้าเนื้อ
กูว่าพวกมึงน่าจะคุ้นกับเคสนับก้าวนะ ปกสวย เนื้อหารู้กัน - - - แต่กูไม่มั่นใจว่าคนเขียนรวยจากการขายปกรึเปล่านะ โดนตกไปเยอะเหมือนกันนี่
อ่านมาตั้งนานเพิ่งรู้ว่าหมายถึงคนนี้😂
กูไม่อ่านคอมมิกโค่ แต่ตามเขาในทวิตมานาน เพิ่งรู้ว่าเขาดัง 5555
แต่รูปเขาสวยมากกกก งานสะอาด เส้นเป็นเอกลักษณ์ ชอบๆ
เห็นด้วย 5555
นี่ขนาดตัวย่อเขาไม่โหลนะ
เฝอก็หมื่น ฝ้ายก็หมื่น นักวาดแถวหน้าแตะหมื่นแล้วทั้งนั้น
Ky เพื่อนโม่ง มึงชอบการบรรยายแบบไหนมากกว่าวะ ระหว่างพระเจ้ากับบรรยายแบบเคะ/เมะ
รำคาญพวกบรรยายแบบบุรุษที่ 1 แล้วสลับมามุมมองพระเจ้า ผมอยู่ดีๆ สักพักมาเป็นพระเจ้าอีกละ จะเอาไงก็เอาสักอย่างเสะ
Ky ใครไม่ได้สั่งสั่งตู้เจ๋อเล่ม2กับสนพบ้างอ่ะ สนพบอกว่าคืนเงินให้40บาทใช่ป่ะ ต้องทำไงบ้างวะ
>>561 คือกูว่าบรรยายแบบบุคคลที่ 1 มันก็ไม่ได้ง่ายนะ เพราะมันจำกัดมุมมอง ตัวละครเดียวต้องเล่าทุกอย่าง ต้องไม่รู้ความคิดของตัวละครอื่น ต้องเล่าเท่าที่ตาเห็น จะอธิบายจะเฉลยอะไรก็ไม่ใช่ง่าย ถ้าคุมมุมมองได้ไม่เก่งพอจะพังพาบมาก แต่ก็นะ ยุคนี้ไม่ใช่ว่าเขียนเก่งแล้วจะมีคนอ่าน อยู่ที่ว่าใครมีโอกาสมากกว่าก็โชคดีไป บางทียังคิดเลยว่านิยายบางเรื่องก็สนุกแต่ไม่มีคนอ่าน ไม่มีคนเจอ มันก็จะกริบๆ ไรงี้
Ky กูถามไรหน่อย โม่งจะปิดสิ้นปีนี้จริงเหรอวะถ้าปิดแล้วพวกมึงจะไปสิงที่ไหนกันต่ออ่ะ รู้สึกเคว้งคว้างชห TT
เพิ่มเติม เพิ่งค้นดูเมื่อกี้ แอคทวิตของ sirn หายไปแฮะ กูจำได้ว่าแอคโม่งคนอื่นๆก็ฟอล sirn พอเข้าไปดูรายชื่อแอคที่เพื่อนโม่งฟอล ก็ไม่เห็นมีแอค sirn ในนั้นแล้ว
เพื่อความมั่นใจอีกรอบ กูลองเช็คใน dm ที่เคยคุยกับ sirn ก็ไม่เจอกล่องข้อความที่เคยคุยด้วย ตอนแรกนึกว่าโดนบล็อค แต่พอสลับแอคแล้วลองค้นหาไอดีดูอีกรอบก็ไม่เจอ สงสัยน่าจะลบแอคไปแล้ว งั้นข่าวลือเรื่องปิดบอร์ดก็คงจะเป็นเรื่องจริงแล้วล่ะ...
กอดคอร้องไห้ไปด้วยกันนะ T_____T
Ky กูไปถามห้องซีรีย์แล้วไม่มีใครคุยกะกูเลย กูขอมาถามในนี้นะ ซีรี่ย์เรื่องพี่ครับนั่นร่มผมยุบไปแล้วเหรอวะ เงียบกริบเลย หรือกูตกข่าวอะไรไป
ky กูขำโรส สายตาบก.แม่งต้องมีปห.แหงๆ คือเอาลายพื้นปกมาทำบ็อกกูเฉยๆนะ แต่ก็เหมือนที่คนอื่นบอกอ่ะ ดันเอาลายที่ไม่เหมาะที่สุดจากทั้ง6เล่มมาทำ มือดีแท้
Ky พวกมึงชอบนิยายที่ไม่มีดราม่าแบบ ฟิลกู๊ดทั้งเรื่อง หรือ มีแทรกดราม่าบ้าง หรือ ดราม่าตั้งแต่เริ่มตอนแรกวะ ขอรีเสิร์ชหน่อยสิ
สงสัยจะโดนปิดเพราะโดนฟ้องเยอะแหง หลังๆบอร์ดโม่งแม่งอย่างกับถังขยะใส่สีตีไข่มั่วไปหมด
ที่เหี้ยคือโทสับกูไม่อัพเดท line square T_T
โทรลมันโเอาแต่โพสว่าเซินล้มเจ้านี่หว่า เป็นกูก็จะปิดนะ ห่วงชีวิตก่อนดีกว่า
มึง นักเขียนที่ชื่อบนฟพ.นี่เป็นอะไรนักหนากับการเคลมตัวเองว่ารักการเขียนแนวเด็กวะ กุงงมาก แต่ละเรื่องคือมันก็ไม่ได้ดีขนาดนั้นอะ มจล.นี่ที่คนอวยๆกัน กูอ่านแล้วก็ว่าอิหยังวะ
Ky ถามในนี้ได้ป่าว มีใครพรีตู้เจ๋อเล่ม 2 แล้วไม่ได้เงินคืนบ้าง นี่สั่งพรีแบบนาน พรีจนลืมเลย กำลังไปส่องจะพรีเล่ม 3 แล้วเห็นว่า สนพ มีจะคืนเงินของรอบพรี 2 กูพรีร้านออนไลน์ คือต้องทักร้านไปเองใช่ปะ นานจนลืมจริงจังนะเนี่ยว่าพรีกับร้านไหนไป
เขาคืนเงินครบทุกออเดอร์ใช่ปะ เหมือนเห็นม่าแว่บๆว่าร้านไหนสักร้านจะยึดส่วนต่างที่สนพจะคืนให้ จะตามอ่านแต่ไม่ทันละ ใครรู้คร่าวๆสรุปให้ที /// เพิ่งได้หนังสือ อัดซีลจนหนังสืองอไม่เป็นระนาบเลย เห็นละตกใจ ไทด์มากๆ
ตั้งถามในมู้นี้ไม่ได้ก็ไปมู้นักเขียน
https://fanboi.ch/801/8227/148/
มึงว่ากูอคติรึเปล่าที่อ่านวายได้แต่อ่านยูริไม่ได้ (แต่กูก็อ่านได้แค่วายจีนโบราณนะ ชาตอื่นไม่ได้อ่าน) นี่กูยังสงสัยตัวเองอยู้ว่ามีปัจจัยอะไรที่ทำให้กูอ่านนิยายชชได้ แต่พอเป็นญญ กลับไม่ค่อยชอบ
คือกูรอนิยายเรื่องนึงมานานมากมึง กูชอบมากเลย กูเห็นนักเขียนขึ้นหน้าชื่อนิยายตั้งแต่ต้นปี(มกรา-กุมภา) ว่าตีพิมพ์กะสนพนึง จนตอนนี้นักเขียนเขียนจบ อะไรจบหมดเรียบร้อยแล้ว ปกก็มีแล้วมั้ง แต่ยันตอนนี้ยังกริบมาก กูเคยแอบไปส่องแอคสนพมาแล้วไม่มีการพูดถึงนิยายเรื่องนั้นเลย แต่มีออกเล่มอยู่เรื่อยๆ ไม่รู้ว่ารันตามคิวที่จะออกป่าว แต่มึงกูรอจนกูลืมไปแล้วก็อ่ะว่าครั้งนึงเคยอยากได้มาก มันนานมากเว้ย จนตอนนี้จะสิ้นปีแล้วสนพนั้นยังเงียบกริบไม่มีการบอกว่าจะเปิดพรีใดๆ ไม่มีการพูดถึง แง้มๆก็ไม่มี T_T ความอยากได้เล่มของกูมันลดลงไปมากจนตอนนี้ออกก็ซื้อไม่ออกก็ได้ไม่สนใจแล้วอ่ะ การรออะไรนานๆมันทำให้ความอยากได้(สำหรับกู)ลดลงจิงๆเว้ย คือกูอยากรู้ว่าปกติการดำเนินการมันนานขนาดนี้เลยหรอวะ
>>611 การรออะไรนานๆ สำหรับกู ความอยากก็ลดลงเหมือนกัน เงินมันร้อนมันต้องจ่ายเดี๋ยวนั้นว่ะ 55555
กระบวนการพิมพ์มันมีตัวแปรหลายอย่างที่ทำให้ช้า ตั้งแต่ต้นฉบับเสร็จหรือยัง คิววาดปกได้ไหมคิวนานก็รอปกไป ปกเสร็จ ต้นเสร็จอาจจะรอออกตามคิว(ถ้ารันตามคิวจริงๆน่ะนะ) และการเป็นลูกรักของสนพ.ก็เป็นอีกหนึ่งตัวแปร ถ้าสนพ.เห็นว่าขายได้เขาก็จัดที่ขายได้มาก่อนละมั้ง สนพ.ก็หวังกำไรนั่นแหละ
มีอีกเคสที่รีปริ้นกับอวว.แล้วไม่เหมือนแบบพิมพ์ครั้งแรกมาอีกแล้วว่ะ https://www.facebook.com/Ailime13/posts/2495917213987542
https://twitter.com/seon__jung/status/1192048248749346819?s=19
กูเจอแอคที่กูตามอยู่โพสงี้ว่ะ อ่านแล้วสงสารคนขายเหมือนกันนะ นขบางคนก้อดูซีเรียสเกิ้น
>>615 กูไม่ได้ให้คำนิยมแบบนี้ว่าซีเรียส ก็นิยามอาการแบบนี้ว่าโรคประสาท
ต่อให้นักอ่านติดแท็ก แล้วคอมเมนต์ว่า หนังสือเหี้ยมาก ควรค่าแก่การโยนทิ้ง ก็ควรจะต้องวางเฉย ยกเว้นนักอ่านคอมเมนต์ประมาณว่า คนเขียนเขียนออกมาได้เหี้ยมาก สงสัยพ่อแม่ไม่เคยส่งเรียน อันนั้นออกมาโต้ได้ เพราะเรียกว่าคอมเมนต์ลามปาม ไม่โอเค
กูงงว่าสายโดดราม่าเรื่องมีคนเอาของมาขายมือสองได้ทำไมสายนิยายดราม่าไม่ได้
>>626 อ้อ นึกว่ามีเพราะปกติงานพวกนี้จะมีของเฉพาะงานน่ะ คิดว่าเป็นสิทธิของคนที่ซื้อไปแล้วล่ะนะ เข้าใจเรื่องความเจ็บใจที่งานตัวเองที่เพิ่งขายถูกขายตัดหน้าในอีกราคานึงแต่ก็ขายไปแล้วป่ะวะ ส่วนทางฝั่งคนขายอาจจะขายแบบไม่ยอมขาดทุน+กำไรหิ้วอีกนิดหน่อย(หรือรวมส่งเลยแพงขึ้น) ใครใคร่ซื้อก็ซื้อว่ะ มันต้องมีคนอยากได้แต่ไม่อยากรอจากฝั่งผลิตก็ยอมจ่ายแพงแทนมันถึงขายได้อ่ะ จริงๆก็อยากให้รอฝ่ายผลิตกันมากกว่าอ่ะนะเพราะเขาได้ค่าวาดค่าคิดค่าลข. เอาจริงๆ เล่มมือสองนั่นเขาก็ได้แล้วน่ะนะ
Ky นิยายที่กูตามอยู่ลงไป 10ตอนแล้วทำอีบุ๊คให้ไปตามต่อ พอกูซื้อแล้วสิ่งที่กูเจอคือสะกดคำผิดเยอะ คำที่ใช่ความหมายผิดก็เยอะ อ่านแล้วหงุดหงิดมาก นี่ขนาดนักเขียนส่งพิสูจน์อักษรแล้วนะ แอบเสียดายตัง 400 T_T
เห็นจากกลุ่มสปอยล์ มีฟิคอสถ.ในจอยเรื่องนึง ตอนนี้ทำหนังสือแล้ว แต่ปรากฏว่าตรงหน้าปก ตัวละครใส่ชุดนศ. แล้วใส่สัญลักษณ์ของ ฬ แบบดูออกชัดๆเลย แล้วของแถมเป็นบัตรนศ.กับบัตรประจำตัวแพทย์ (บัตร license มั้ง) แบบที่ใส่ชื่อ ฬ สภากาชาด รพ.ฬ ชัดๆเลย ไม่มีดัดแปลง แบบนี้มันได้หรอวะ
>>639 แม่น... มึงคือนักเขียนเคยบอกว่าส่งพิสูจน์แล้วคือมันไม่ควรมีคำสะกดผิดหลุดมาแล้วนะเว้ยยยยยยย คำที่ใช้ผิดความหมายก็เยอะ คืออ่านไปแล้วหงุดหงิด แกมันไม่ใช่ลงในเว็บอ่ะ นี่ออกมาเป็นอีบุ๊คให้เราเสียตังซื้อแล้วอ่ะแก มันไม่ควรป่ะ มันก็เหมือนออกเล่มนั่นแหละป้ะ กูแม่งอยากรู้ว่าใครแม่งพิสูจให้ อยากด่ามากอีเวร
แดน.. ดาว คือเรื่องไรง่ะเพื่อน ขอใบ้มากกว้านี้หน่อยกูอยากไปอ่านดูชอบพระเอกเลว
เออ นิยายโคตรตรงจริตกูเลย กูโคตรอินอ่ะ ติดอย่างเดียวคือซื้ออีบุ๊คมาแล้วคำสะกดผิดเยอะจนเหมือนไม่ได้ส่งพรูฟ เห็นนักเขียนบอกจะส่งพรูฟอีกรอบแล้วรีโหลดใหม่ กูก็รออยู่ ใจจะขาดแน้ววววว T_T
KY มึงใครมีลิงก์อ่านดราม่าดาวแท้มั่งไหม กูอยากรู้ว่านบเค้าทำอะไรไว้
Ky งานมหกรรมนิยายเกิดไรขึ้นอ่ะ เห็น iris กับ hermit ประกาศระงับการวางขาย รอทางงานแก้ปัญหา
>>646 เท่าที่กูเผือกผ่านตาในเฟส ในทวิต น่าจะคิดราคาผิดมั้ง เหมือนจะไถเจอในทวิตในเฟส มีคนบอกว่าติดป้ายลด ตอนจ่ายดันไม่ลด หรือไม่ก็มีคนบอกติดป้ายลดเท่านี้% จ่ายจริงคิดลดเท่านั้น%
เพราะจุดขายมีที่เดียว คิดรวมทุกสนพ. เห็นตอนแรกกูก็งงอยู่ มันลดราคากี่ % เหมือนกันทุกเล่มเหรอ เหมือนจะเห็นแว้บๆว่าพวกโปรโมชั่น กี่เล่มลดกี่เปอร์ มันได้เฉพาะบางสนพ. แล้วยังงี้เค้าจัดการระบบกันยังไง ไม่งงแย่อะ
มดก็มีปัญหาราคาเหมือนกันว่ะ ตอนแรกกะไปเดิน กูกดสั่งเว็บแทนละ สบายใจ รอดูความสนุกในแท็กงานเอา
กูก็รอเผือก นี่กะจะไปพรุ่งนี้ ตอนนี้เห็นแล้วกลัวเลย ไม่รู้พรีเมี่ยมจะเหลือมั้ย ไปแหยมๆในเวบนายอินกดๆดูไม่เห็นแถมพรีเมี่ยมที่เล็งเลย งงใจกะงานจิงๆ คือถ้าไม่มีพรีเมี่ยมและจะใช้เวลาจ่ายเงินขนาดนั้นกูไปซื้อที่อื่นวันหลังก็ได้
>>646 เห็นแว้บๆเหมือน >>650 คือสนพ.บอกว่าลด10% แต่ตอนคิดเงินนายอินทร์ดันลดให้20% เลยระงับขายไปก่อนมั้ง แต่ก็เห็นระงับแค่เล่มพิเศษ งงๆอยู่ แฃ้วก็มีอีกอันคือจ่ายเงินเสร็จให้เอาใบเสร็จไปแลกพรีเมี่ยมกับแก๊กอีกที่ ละมีคนไม่รู้พอสมควรอ่ะมึง อันนี้คือต้องด่านายอินทร์ใช่ป่ะ เพราะเป็นคนจัดงาน+คิดระบบ
อ้อ แล้วก็อันนี้เห็นจากทวิตคนเขียนด้ายแดง เค้าบอกว่ามีที่ถ่ายรูปเยออะ ทำให้ตรงทางเดินคนแน่น ป้ายบู๊ทก็เล็ก มีคนหงุดหงิดเรื่องนี้จนไม่ซื้อก็มี ส่วนตัวนข.เองก็คงไม่ซื้อที่งาน แต่กลับไปกดเว็บเอา เพราะที่จ่ายเงินมีที่เดียว ทำให้คิวยาวมาก เพื่อนนข.รอมาครึ่งชม.ยังไม่ได้จ่าย ในเมนชั่นก็มีคนมาบอกว่าแถวจ่ายเงินขดเกินครึ่งฮอลล์ไปแล้ว ถถถถถถถ
ระบบการจ่ายเงินเละมากแถวยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คนซื้อได้ประโยชน์ /สนพ.น่าจะเสียประโยชน์ แต่คนที่ได้ลดไปแล้วคงไม่ไล่เก็บตังค์เพิ่มใช่ม่ะ เหนื่อยจัดแบบนี้ถ้าปีหน้ามีอีกขอคิดดูก่อนนะ ลดเยอะจริงแต่เปลื้องพลังงานมาก
เป็นงานที่กูต่อแถว ยืนนานมากอะมึง
กูต้องไปต่อแถวเอาหักเหลี่ยมbox แล้วแต่แถวจ่ายตัง แถมไปต่อแถวเอาพรีเมี่ยม นี่ยังไม่นับต่อแพวเก็บกิจกรรมซื้อกูบายเลย
คือต่อแถวกันผิดๆถูกอะมึง บางคนมาต่อแถวหักเหลี่ยม ศิษย์พี่ จริงๆคือเขาจะไปจ่ายตัง ก้ต้องไปเสียเวลาต่อใหม่ ==^ กูก้เกือบคือถามตลอดว่านี่แถวไหน เพราะที่แคบต่อผิดคือเดินยาวเลยจร้าาา
30 นาทีถึง 1ชม. ซื้อตามลิสก้กูกลับบ้านได้ แล้ว แต่กูเสียเวลาต่อแถวฟรีๆ ยันเที่ยงบ่ายแถมเบียดกันจนกูจะเป็นลมเลย เหนื่อยมากกกกกก แถมซื้อนิยาย ลากไม่ได้ต้องถือตระกร้าอย่างหนัก ปกติไปงานซื้อบูธนึงใส่กระเป๋าลาก นี่กูต้องแบกทั้งหมดไปจ่ายตัง แทบตายย
ที่สำคัญกูงง อวว.มาก เอาพันสารท เล่ม 3 มาน้อยมากกกกแบบโคตรๆๆน้อยยย เล่ม 4 มาเยอะกว่าพอควรแบบสุดๆๆ
แล้วโปรคือ ซื้อ 3-4 เอาโปสเตอร์ ปกติคนต้องซื้อคู่ป่าวว่ะ
คือเล่ม 3 หมดช่วงเช้า แล้วก้บอกว่าไม่รู้จะมาเติมเมื่อไหร่ บ้อบอมาก โคตรหงุดหงิด
สรุปงานจัดสวยเหมาะมาถ่ายรูป แต่การจัดวาง จ่ายตังบูธไม่โอเคสุดดดด ทำให้เสียเวลา พื้นที่น้อย
ถามคนที่ไปงานหน่อยจ้า ซองซิปกะพัดศิษย์พี่หมดยังอ่ะ ถ้าหมดแล้วกูจะได้ไม่ไป
>>657 เมิง พินาศมาก คือ ไม่ได้แบ่งเป็นสนพ นะ แบ่งเป็นหมวด แล้วในหมวดเดียวกัน ก็คละสนพ คือ เมิงต้องมีลิส เดินแล้วหยิบอ่ะ แบบที่เดินชิลๆ งานหนังสือ ไม่มีเลย เพราะวิ่งไปมา โดนสั่งต่อแถว ทางก็แคบ ก็ขดกันไป 2-4 แถวซ้อนกัน หมุนไปมา คนหงุดหงิดก็เยอะ แบบเหนื่อยยยย นี่ไปมารอบนึง ยังคิดอยู่เลยจะไปอีกดีมั้ย เพราพถ้าคนเยอะ มันก็ไม่ได้เดินดูของอ่ะ
ถ้าบูทวาย+ของพรีเมี่ยมท้ังหลายขายดี เหมือนจะเป็นนิมิตหมายที่ดีให้มีคนทำตลาดหนังสือวายเยอะขึ้นม้ัยวะ (แอบหวัง 555 แต่กลัวโดนหลุมดำเพราะบางปกมันล่อแหลมจัง)
แบบสมัย Zenshu เอา Sword art online มาเปิดตัวแล้วขายดีจนมีหลายสนพ. มาจับตลาดไลท์โนเวลเยอะขึ้น (ถ้ากูจำไม่ผิดนะ)
ชป.จะมีโปร 11.11 เกี่ยวกับหนังสือ หรือร้านที่ลดราคาจุกๆบ้างมั้ยเนี่ย ใครรู้มั่ง ลุ้นๆ
อิหมีรีวิวนิยายลงมาเล่นเรื่องขายนิยายมือ2ในแท็กนิยายละ กูเข้าใจว่าพวกนข.มึงอยากอ่านกำลังใจ หรือฟีดแบ็ค แต่มึงก็ควรใช้วิธีที่ดีกว่าการเด็มไปด่า หรือทวิตลอยด่าป่ะวะ ตั้งแท็กแยก หรือขอความร่วมมืออะไรก็ว่าไป ส่วนนข.ที่ไปเฟบทวิตนังก็หน้าเดิมๆ พวกดราม่าควีนตัวแม่ ห่าราก ปกติกูค่อนข้างเห็นด้วยกับนังนะ แต่เรื่องนี้ไม่ได้ว่ะ
กูว่าถ้ามันติดแท็กเยอะจนรับไม่ได้ขนาดนั้น มันควรจะคิดอีกด้านบ้างว่าทำไมคนเทขายเยอะ ซื้อเพราะปกเนื้อหาไม่ดีรึเปล่า เนื้อหาไม่ตรงเรื่องย่อรึเปล่า พลอตดีแผ่วปลายชนิดรับไม่ได้รึเปล่า แล้วจะแก้ปัญหายังไง ใครจะอยากเสียเงินซื้อแล้วต้องมาปล่อยต่อให้วุ่นวาย
นิยายขายมือสองมันก็มีมานานแล้วป่าววะ ไม่ใช่แค่แนววาย อย่างแนวนอร์มอล แนวสืบสวน ฯลฯ ก็มีขายมือสอง
แล้วทำไมต้องมีปัญหา ห้ามขายมือสองเฉพาะแนววาย ?
หรือนักเขียนนิยายแนวอื่นเค้าก็คอยส่องแท็กทวิตเหมือนกัน ว่ามีคนเอานิยายตัวเองมาปล่อยมือสองหรือเปล่า แล้วก็ตามไปวอร์
ที่กูบ่นนี่ไม่ใช่อะไร คือตอนนี้กูมีนิยายวายไทย + แปลจีนกองหนึ่งกำลังจะปล่อยขายเพราะไม่มีที่จะเก็บ นี่ก็กลัวว่าขายแล้วจะมีปัญหาป่าว
>>672 ก็พยายามใจเขาใจเรานะ นักเขียนก็คงอยากเห็นทวีตให้กำลังใจมากกว่า
แต่มันก็เป็นพื้นที่สาธารณะอ่ะ
เมื่อกี้กูนึกวิธีออกแล้ว เดี๋ยวตอนขาย กูจะติดแท็กชื่อนิยาย แต่ก็จะอวยเยอะ ๆ เพื่อเป็นการ Compensate ให้ (เฉพาะนิยายไทยนะ แปลจีนขี้เกียจทำ)
คือชมนิยายเขานะ แต่ขายทิ้ง 555
ใครเห็นวิธีขายแบบนี้ เชื่อได้เลยว่าเป็นกู คนซื้อที่แสดงตัวว่ามาจากบอร์ดโม่ง กูจะลดให้ 15% 555
https://twitter.com/seon__jung/status/1192292892074622977?s=19
ต้นเรื่องอันนี้ป่ะวะ ถ้าอันนี้กูเคยเดมไปถามว่ามีเล่มอะไร ตอนนี้เค้าตอบกูมาแล้วเว้ยยยยย ตัวพีคๆทั้งนั้น
>>674 ที่กูเห็นเมื่อเช้าคืออันนี้ https://twitter.com/fernhaeforY/status/1193213317067620357 มี3คน (คนเขียนลายสัก,ความลับบนตัว,ดอกไม้ของพ.) แต่ที่มึงเด็มไปนี่บอกตรงนี้ได้ป่ะวะ อยากรู้บ้าง 555555555
>>673 เจ๋งเลย 👍
กูอยากให้นขหลายๆ คนเข้าใจว่าที่บางคนขายมือสองไม่ใช่นิยายไม่ดีหรอก แต่ถ้าเก็บทุกเรื่องมันจะล้นบ้าน แล้วเล่มนึงจะอ่านซ้ำกันกี่ครั้ง เล่มไหนอ่านจบแล้วแต่ไม่ได้ว้อนแบบต้องสะสมนะก็ขายมือสอง เห็นบางคนซื้อเรื่องใหม่ปุ๊บ รีบอ่าน อ่านจบขายหลังจากนิยายออกไม่เกิน 1 สัปดาห์ เอาทุนไปซื้อเล่มใหม่อ่านต่อ
สำหรับกูช่วงหลังมานี้เก็บน้อยเรื่องมาก เมื่อก่อนซื้อนิยายเดือนละห้าเล่ม ตอนนี้แทบจะเหลือเดือนละเล่ม (ราคาหนังสือมันขึ้นด้วยแหละ)
ล่ะมีคนไปเม้นในโพสอีหมีเหี้ยนั่นว่า
"บางทีก็คิดว่านิยายเรามันแย่ขนาดต้องขายทิ้งเชียวหรือ 55555"
กูว่าแล้วว่าต้องมีคนคิดแบบนี้ คนขายมือสองจำเป็นต้องไม่ถูกจริตทุกเรื่องอ่อวะ ตรรกะปสด
เป็นการดีที่นข จะได้ฝึกทำใจยอมรับว่าโลกไม่ได้หมุนรอบตัวมึง มีหลายอย่างที่มึงอาจไม่ชอบแต่โลกมันเป็นแบบนั้น ถ้านข โวยเรื่องอยากอ่านฟีดแบคแต่เจอแต่แท๊กขาย อยากให้ช่วยแยกแท๊ก มันก็ไม่มีปัญหาไรหรอกอาจจะเกิดการรณรงค์ใช้แท๊กแยก แบบ #ขายชื่อเรื่อง อะไรงี้แยกออกมา แต่นี่คือไปวีนเค้าแบบห้ามเค้าทำอ่ะ มันทำให้คนซื้อซึ่งเป็นลูกค้ารู้สึกถูกริดรอนสิทธิ์นะถ้าเจอฟีดแบคกลับแรงๆ+ภาพลักษณ์คนเขียนนิสัยเสีย ก็ถือว่าเป็นบทเรียนราคาแพงไป
คือมึงมาวิ่งเล่นในที่สาธารณะ มึงจะด่าคนอื่นไม่ให้ วิ่งสวนทางมึง มันก็ไม่ใช่นะ
กูว่าคนโดนนักเขียนเดมไปด่าก็เกินไปมากๆ ขยันขยี้ระดับนึงเป็นความเจ็บแค้นที่โดนเดมไปด่ายังพอว่า แต่เปิดเผยชื่อต่อให้หลังไมค์ก็ไม่ควร เพราะโอกาสหนึ่งในหกว่าจะเป็นใคร มีแพะอย่างน้อยห้าตัวแน่ๆ ไม่ควรโยนระเบิดทั้งที่ไม่รู้ว่ะ คนอยากเผือกขนาดนี้ไม่ทุกคนหรอกที่จะแยกแยะได้ ไปๆมาๆนักเขียนโดนล่าแม่มดทั้งหกคน ควรแล้วเหรอ
กูว่าที่มันดราม่าเพราะว่าเสียเซลฟ์นั่นแหละ นิยายโดนเทขาย ไม่ต้องอ้างนู่นนี่หรอก จิตใจเปราะบางอะไรขนาดนี้
ทำไมถึงไม่ชอบแอคหมีวะ เพราะอะไร หรือมีแค่ในโม่งที่ไม่ชอบ
>>685 >>686 คือถ้ารู้ว่าคนเขียนเป็นใครแล้วประกาศชื่อคนเขียนกูก็เชิญ อีกฝ่ายหาเรื่องเอง ก็ดราม่าเรื่องนี้มาหลายวันแล้วเห็นคนมาแย้งเหรอ ที่กูมาแย้งเพราะประกาศชื่อผู้ต้องสงสัยหกคนทั้งที่มีคนทำคนเดียวอ่ะ ก็ไม่ควรชี้เป้าไปถึงนักเขียนคนอื่นที่ไม่ได้ทำไรเลยแค่ออกหนังสือแล้วซวยถูกขายเป็นมือสองพร้อมนักเขียนปสดไหม
Victim blaming ที่คนโดนบ่อยๆมันประเด็นข่มขืนใช่มั้ย คือเหยื่อจะแจ้งความจับคนข่มขืนน่ะได้ แต่ถ้าไม่รู้ว่าใครข่มขืนตัวเองก็แจ้งความ ดำเนินคดีสืบสวนตามหลัก ไม่ใช่มาประกาศว่าฉันสงสัย a b c นะ โดย abcไม่ได้รู้จักกันจนเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดได้ มีคนบริสุทธิ์โดนกล่างหาแน่ๆ abc ไม่โดนจับหรอก แต่มันก็มีสิทธิ์ที่จะโดนคนเหม็นคนเม้า ถ้าaเป็นคนผิด แล้วbกับcที่โดนสงสัยสมควรเป็นแพะให้โดนเหม็นจนกว่าจะหาความจริงได้เหรอ ซึ่งคนสงสัยคงไม่คิดตามหาแล้ว กลายเป็นตราบาปติดตัวตลอดไป
เคยแบบว่า อ่านๆอยู่แล้ว ทนไม่ไหว เพราะแปลอ่านไม่รู้เรือง หรือดำเนินเรื่องช้า การเล่าทำให้เราเข้าไม่ถึงแล้วต้องเทเรื่องนั้นมั้ยวะ
กูว่านักเขียนหลายคนเงียบมากนะกะเรื่องนี้ซึ่งกูว่าดีมากแล้ว ถือว่าอยู่เป็น อยากพูดอะไรก็ใช้การโพสลงแอคหลุมแทน เพราะถ้าดิ้นนิดเดียวจะโดนชี้เป้าเอาง่ายๆ พอมีหัวเรือออกมาดิ้นก็เลยออกมาตามๆกัน แล้วเท่าที่ตามอ่านนักเขียนมีแต่วอแงเรื่องที่นิยายโดนเทขายมือสอง บางคนถึงขนาดคิดว่านิยายตัวเอวไม่สนุกคนถึงขายมือสอง 555555555 สำหรับกูนะ สนุกไม่สนุกกูก็ขายนะ ในสภาพที่มันยังดีๆอยู่ไม่มีตัวเหี้ยไรมาแทะ ขายได้ก็ขายไปเถอะ รกบ้าน หนังสือมันไม่ได้ย่อยสลายตามทำชาดซะหน่อย
แล้วบางคนที่น่าสมเพชมากกว่าพวกแฉคืออะไรรู้มั้ย ก็คือพวกที่ทำท่าจะเข้าข้างพวกนักเขียน แต่ลับหลังด่าสาดเสียเทเสียเหมือนนักเขียนพวกนั้นไปฆ่าพ่อแม่มันตาย คนที่หน้ากลัวคือคนที่ต่อหน้าดีพูดดีนั่นแหละ
>>697 กูไม่ได้มองว่าความกล้า แต่มันคือการลากคนเข้ากองไฟทั้งที่รู้อยู่แล้วว่ามีคนบริสุทธิ์ห้าคนจะโดนลูกหลงไปด้วย การกล่าวหามันทำร้ายคนได้มากจริงๆนะ คือกูไม่ได้รีแอคกับแค่กรณีนี้ ช่วงนึงโม่งด่าคนตั้งข้อสงสัยโดยไร้มูลเยอะกูก็มาขัดเท่าที่โผล่เห็น ตอนแรกๆก็มีคนบอกเหมือนกันว่าธรรมดาของโม่ง แต่ช่วงนึงคนก็ไม่เห็นด้วยกับการสาดโคลนจนหลังๆการปรักปรำคนลดลงจากเมื่อก่อนระดับนึง เรื่องที่มันไม่โอเค ต่อให้คนทำกันเยอะก็ไม่โอเคอยู่ดี
>>687 แรกๆกูก็เฉยๆกะอีหมีนะ แต่หลังๆเริ่มเกาะกระแสดราม่าไปเรื่อยขนาดอันฟอลล่ะ แถมชอบโพสหาพวกประมาณว่าไม่ชอบชั้นก็อันฟอลไปไม่แคร์ แต่พอมีดราม่าคนที่ไม่ชอบตัวเอง ก็โดนลงไปคลุกดราม่าด้วยทั้งๆที่ปากบอกไม่ชอบ อยากบอกว่ามากเหลือแค่บล็อกที่กูยังไม่ทำ ยังเด้งมาหน้าทล.จนกูต้องมิ้ว รำคาญมากพวกสันดานย้อนแย้ง
https://twitter.com/fernhaeforY/status/1193462760371183617?s=19 อีหมีรู้ตัวด้วยว่ากำลังโดนด่า 555555555 ไหนก่อนหน้านี้บอกไม่ส่องไม่ดูเพราะโม่งปสด นิสัยย้อนแย้งจริงๆด้วยอ่ะ
ส่องสิดี จะด่าให้ยับ ร้องไห้ก็เรื่องของมึง เอะอะใช้น้ำตาเป็นอาวุธ เด็กชิบ
ที่คนขาย6เรื่องมีประเด็นดรามา3คน ทักไปว่านข.คนอื่นก้อปนิยายตัวเอง 2 คน 1 ในนั้นถึงขั้นสนพ.ออกหนังสือเตือน จนเป็นดรามา ว่าผญ รังแกเด็ก หวงแท็ก 1 คน
กูกลอกตาใส่พวกที่ด่าละครไทยว่ามีแต่rape to love สุดท้ายก็ลงเอยกัน แล้วอวยนิยายจีน เหอๆ นิยายจีนน้ำเน่าไม่ต่างจากไทยหรอก ยิ่งช่วงนี้ปรมาจารย์ดังคนอวยกันใหญ่ มีเนื้อเรื่อง ดี๊ดี พระเอกรักเมียหลงเมีย คำที่กูฟังแล้วประสาทแดกที่สุด ทุกวันคือทุกวัน พ่อง เคะพยายามต่อรองแต่สุดท้ายก็โดนเอา คนอวยว่าคู่รักนี้ดี น่ารัก รู้จักเรื่องของการยินยอมมั้ย ต่อให้เป็นผัวเมียกันถ้าฝ่ายหนึ่งไม่อยากทำแล้วโดนบังคับก็คือการข่มขืนโว้ย แล้วอีกหลายๆฉากที่ถอดบทพูดมาจากในละครไทย เคะถูกปิดตาแล้วโดนเมะบังคับจูบ เคะปัดป้องดิ้นหนีแต่โดนล็อกไว้ หลายปีต่อมาแม่งเมะบอกทำไมไม่ขัดขืน ไม่ขัดขืนพ่อง แล้วฉากนี้ถูกหยิบยกมากรี๊ดกร๊าดบ่อยมาก ใช้คอนเซปต์ปากบอกขัดขืนแต่ร่างกายยินยอมแสดงว่าใจจริงๆอยาก เห็ดสด ข้ออ้างผู้ร้ายข่มขืนชัดๆ กูไม่อะไรกับแนวข่มขืนหรอก คนเราย่อมมีเซ็กส์แฟนตาซีในใจ แต่กูเซ็งพวกเรียกเรื่องนี้ว่ามุ้งมิ้ง ความรัก อุทิศให้ ทั้งที่ฉากromanticizeข่มขืนมีแทรกมาตลอดยันจบ ละครน้ำเน่าอย่างน้อยมันยังมีแทรกว่าทำแบบนี้มันเลวจนนางเอกหนีไปรอบหนึ่งแล้วพระเอกเอกค่อยสำนึกมาง้อเลยโว้ย
>>710 มันดังมาเป็นปีแล้วมึง ดังมากๆตั้งแต่ก่อนอนิเมะออก อนิเมะออกยิ่งดัง เป็นซีรีส์ยิ่งซูเปอร์ดัง บกรถึงโดนด่าลากยาวขนาดนี้จนไม่มีสนพ.ไหนกล้าประกาสlcตอนได้มาอีกเลย ตัวร้ายที่ปีที่แล้วกระแสแรงสุดๆก็เพราะคนเขียนเดียวกับปรมาจารย์และตัวร้ายก็อุดมเต็มไปด้วยฉากข่มขืนเช่นกัน ข่มขืนจนเลือดสาด ทำเพราะโดนตื๊อ คอนเซฟต์ทำๆไปเดี๋ยวก็รักกันเอง งานสร้างตรรกะป่วยๆ
>>710 ยืนยันว่ามันดังมาก่อนซีรีส์ แต่ถามว่ากูชอบไหม 555555555 ก็อ่านได้น่ะ ช่องโหว่พลอตเยอะมากแต่ไม่เรื่องมากเลยแดกได้ แค่ตลกพวกบอกว่าทำไมนิยายเรื่องอื่นไม่คิดพลอตดีๆแบบปรมจ เออ กูว่ามันก็มีแค่ไม่อ่านกันเอง พอดีเรื่องนี้ดังเลยคิดว่าเป็นเรื่องเดียวที่ทำอะไรแบบนี้
ปล. วั่งจีนี่มีสติที่สุดในบรรดาเมะเขาแล้วมั้ง
ดีมากที่มาพูดในนี้ เพราะถ้าในอีกมู้รวมมิตรโม่เซียงมึงอาจโดนถล่ม 55555 ส่วนกุมองข้ามทุกวันคือทุกวันไปได้ เพราะเว่นอิงเป็นคนพูดเองว่าจะนอนกับพี่วั่งทุกสันตอนสารภาพรัก พี่วั่งแกก็ทวนความจำนางเฉยๆ ไม่ได้มากขนาดมึง
>>713 เหตุผลเดียวกับที่แนวมหาลัยยั่วเยดัง คนชอบฟินๆลูกกวาดเคลือบยาพิษแบบนี้ เพราะเรื่องเพศถูกสอนเป็นเรื่องน่าอายโดยเฉพาะสำหรับผู้หญิง เลยนิยมบทที่ฝ่ายรับไม่ยินยอมโดนฝ่ายรุกบังคับ กลายเป็นทำซ้ำการส่งเสริมrape culture ต่อให้ผ่านไปอีกสิบปีแนวข่มขืนก็ไม่หายจากทีวีไทยหรอก คนชอบแบบนี้ทุกรุ่น
>>687 กูไม่ชอบอิหมีเพราะมันอวยนิยายเว่อเกินเบอร์ นข.หน้าใหม่หลายคนเลียอิหมีเพราะฐานคนตามเยอะ วันไหนผีบ้าหน่อยก้มาขายพลอต พลอตแต่ละอย่างของมันก้ตามสไตล์มันอ่าน
คนอ่านตนอื่นไม่เห็นจะผีบ้านเหมือนมัน อ่สนจบแล้วก้รีวิว ส่วนมัน เรื่องไหนยังไม่จบ พอมาต่ออ่านจบก้หวีดเว่อเกินเบอร์ เรื่องนึงทวิตเป็น10 กูไม่ตามมันแต่คนกูตามก้ทวิตแอคมันมาให้เห้นบ่อยๆจนตอนนี้กูบล็อคแม่งหละ
ดรามาน้ำตาไหลเดี๋ยวก้มีนข.ขี้เลียมาทวิตให้กลจ.แล้วก้มาด่านั้นนี่อีกแหละ กลัวอิหมีระเบิดแอคแล้วจะไม่มีใครอวยมัน
>>715 ตรงนั้นแหละที่กูมองว่าข่มขืน ไม่คอนเซนต์ เพราะฉากที่วั่งจีทวนซ้ำคือเว่ยอิงต่อรองทำทุกวันไม่ไหวขอต่อรองเป็นสัปดาห์ละสามสี่วัน แล้ววั่งจีทวงคำพูดว่าทุกวันคือทุกวันแล้วเยต่อ หลักการคอนเซนต์คือต่อให้จะบอกว่าได้ แต่เมื่อฝ่ายหนึ่งไม่ไหวคือหยุดว่ะไม่ใช่ทำต่อ บังคับหรือกดดันโดยอ้างว่าเป็นคำพูดของอีกฝ่ายเอง เรื่องนี้มันส่งผลลบกว่าแนวข่มขืนตรงๆเพราะค่อยๆปลูกฝังในใจคนอ่านว่ามันโอเค เป็นมุกขำๆ ยิ่งบุคลิกเว่ยอิงปากไวก็ยิ่งถูกละเมิดได้ง่ายเพราะคนจะอ้างว่าที่ปฏิเสธก็แค่พูดเล่นบ้าง ปากบอกว่าไม่แต่ที่จริงอยากบ้าง ตอนกูเจอฉากพวกนี้คือกูสยองจริงว่านิยายแบบนี้เป็นกระแสมากๆและไม่รู้ตัวกันเลยว่าความสัมพันธ์คู่นี้ท็อกซิกแค่ไหน
ถ้าเคส rape to love กูว่ามันเป็น แฟนตาซีที่โดน romanticize แทบทุกเชื้อชาติเลยนะมึง บ้านเราอาจจะหนักไปหน่อย แต่ขนาดฝั่งตตที่เน้น consent ก็ยังมีอยู่นะ แค่ไม่มากขนาดบ้านเรา
แต่ปรมจ ที่กูอ่านมันมี เอเลเมนท์บังคับบ้าง แต่ไม่ได้แรงขนาดที่มึงพูดนะ ถ้าอ่านที่มึงเขียนอย่างเดียวกูอาจวางเรื่องนี้ได้เลย 555 อีกอย่างเนื้อเรื่องมันก็เน้นไปที่ปมดราม่าของเว่ยอิง ความสัมพันธ์มาเป็นเหมือนฟองน้ำหุ้มเรื่องอีกที ส่วนไอ้ทุกวันนั่น จากตอนพิเศษกูว่าเคะมันก็เต็มใจนะ เคะก็หื่นใช้ได้ แต่เข้าใจว่าคนกรี้ดกันเยอะ บางคนอาจromanticizeเกินเลยจนบางคนรำคาญได้
สรุป ทุกวันคือทุกวัน = ข่มขืน ขืนใจ และกุอ่านข่มขืนได้และพอใจที่จะอ่านจบ ไม่หนักหัวใครเนาะ
ต่ออีกนิด หลังจากที่วั่งจีพูดว่าทุกวันคือทุกวัน เค้าก็ไม่ได้เยต่อนะเค้าตัดจบ มีมึงมโนไปเองว่าเยอย่าล้าระห่ำไม่หยุด อันนี้กุขำ สงสัยไม่ได้อ่าน
ตอนที่เท่าไหรวะ เดี๋ยวกูตามไปอ่านบ้าง
อห. จากโพสชื่อนข.ทั้ง 5 ที่ว่า มีคนแคปมาประจานว่ะว่าให้ลบ ชื่อพี่สาวนางติดโผ พี่สาวนางไม่รู้เรื่อง มีคนเม้นว่าให้ไปคุยกับคนเม้นสิมาโพสแบบนี้คนที่ไม่รู้ก็เลยรู้กันหมด นี่ตกลงนางจะช่วยพี่สาวหรือจะเหยียบพี่สาวซ้ำวะ หางานให้พี่มึงจริงๆ
>>719 กูว่าในปรมาจารย์นี้วัฒนธรรมข่มขืนอย่างหนัก มันน่ารำคาญจริงที่คนอวยกันว่าเป็นนิยายน้ำดีทั้งที่มีจุดที่ท๊อกซิกมาก ไม่นับว่าพล๊อตโฮลมหาศาล ตัวละครมีแต่การกระทำป่วยๆ ฉากเรท ตอนกำยานนั้นก็อย่างเหี้ย ฝันว่าข่มขืนคนรักตอนเด็ก หรือช่วยตัวเองต่อหน้าวั่งจีที่ไม่ได้อยากดู แต่แฟนด้อมนี้ฟินๆกันนะคะ
>>722 นี้แกล้งโง่หรือสอบตกการอ่านจับใจความ
ฝ่ายหนึ่งบอกให้หยุดแค่นี้ได้มั้ย ไม่ทำทุกวันได้มั้ย อีกฝ่ายบอกว่าทุกวันก็คือทุกวัน แค่นี้ก็ฝืนใจเค้า2จุดแล้ว
มึงเหมือนบอกว่าเวลาที่นายเอกกดตัวพระเอกลงเตียง ถอดกางเกง จะเยแล้ว แค่ไม่บรรยาย แล้วตัดฉากไปที่โคมไฟ ก็คือไม่เยเนอะ ถถ
เอาจิง กูรู้แค่สามตัวปสดที่กูแบน คนอื่นเดายังไม่ก็เดาไม่ออกว่ะ 55555
>>728 กระบี่คือแบบ กูลบออกจากความจำไปแล้วว ตรงนั้นแหละที่กูหมายถึง เรปแฟนตาซีเป็นหนึ่งในความชอบยอดนิยม แต่แฟนด้อมนี้ทำให้กูเห็นเลยว่าคงไม่ได้มองว่าเรปแฟนตาซี ทำให้มองว่าเคะหื่นด้วย สมยอม ทั้งที่ปฏิเสธทั้งวาจาและการกระทำ
>>722 ตอนเจรจาทุกวันคือทุกวันควยคาข้างใน ระหว่างคุยก็มีขยับด้วย ตัดจบคงหยุดอะ
>>719 กูบอกตั้งแต่เปิดเรื่องแล้วว่าไม่ได้ปฏิเสธรมนิยมข่มขืน กูแค่รำพวกที่ปากรังเกียจการข่มขืนในละครหรือนิยายไทย แต่กลับอวยปรมาจารย์โดยแยกแยะไม่ได้ว่าข่มขืน กูถึงบอกว่ามันเป็นลูกกวาดอาบยาพิษ ถ้าข่มขืนไปเลยคงยังแยกแยะได้ แต่พอแอบแฝงคนเขียนทำให้โมเมนต์บังคับต่างๆดูวานิลา โดนบังคับเพราะเคะมีส่วนส่งเสริมให้เกิด จนคนคล้อยตามและยอมรับไม่ได้มองว่ามันร้ายแรง ส่วนนี้แหละที่ทำให้กูหัวเราะคนที่บอกว่านิยายเรื่องนี้น้ำดีโดยไม่รู้เลยว่ากินอะไรเข้าไป สิ่งที่ชมย้อนแย้งกับสิ่งที่เป็นแค่ไหน
>>734 เอาแนวไหนอะ สำหรับกูนิยายน้ำดีแค่ไม่ถ่ายทอดทัศนคติผิดๆให้คนซึมซับแค่นั้น มีเนื้อหาดราม่าทารุณโหดร้ายได้ แต่ต้องไม่romanticiseเห็นกงจักรเป็นดอกบัว ซึ่งเรื่องนี้ขัดเต็มๆ แล้วคำว่าน้ำดีของมึงคืออะไร
ที่บอกกูมีธงในใจคือไร กูอ่านเรื่องนี้จากศูนย์มาก เพราะคนชมกันเยอะ กูเลยเลี่ยงคนคุยเลี่ยงสปอยล์เลี่ยงอนิเมะ อ่านต้นฉบับก่อนแล้วค่อยตามอ่านความเห็นของคนอื่น เพราะกลัวเสพอะไรก่อนทำให้ไบแอส ความเห็นกูก็มาจากการอ่านนิยายนั่นแหละ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นกูไม่ได้รังเกียจการข่มขืนในนิยายนะ กูเองก็อ่านเหมือนกัน ฟินในนิยายกับชีวิตจริงมันต่างกันอยู่แล้ว กูอ่านแนวข่มขืนแต่ในชีวิตจริงกูไม่สนับสนุนการล่วงละเมิดทางเพศ หรือกูชอบอ่านแนวเลี้ยงต้อยแต่ในชีวิตจริงกูรังเกียจพวกเปโด มันคนละฟิลเตอร์อ่ะ เข้าใจใช่ป่ะ
>>735 สำหรับกู กูมองว่านิยายน้ำดีคือมันเคลียร์ระดับนึงอ่ะ รับผิดชอบต่อสังคมแต่ไม่ต้องรณรงค์ห่าเหวไรหรอก นิยายนะ แค่อย่าปลูกฝังความคิดผิดๆ เพราะในเรื่องไม่ได้แฝงนัยว่านี่คือการข่มขืน เหมือนเป็นการหยอกล้อเจรจาระหว่างคู่รักอย่างมีสีสันมากกว่า
แต่นั่นแหละ กูก็ไม่ได้บอกว่าปรมาจารย์ไม่ดี เป็นนิยายที่โดยรวมดีมากเมื่อเทียบกับวายเรื่องอื่นที่แปลในไทย มีเนื้อหาเยอะ ตัวละครมีเสน่ห์ ตั้งใจเล่นกับปม อาจมีจังหวะเรื่องไม่ดีบ้างแต่โดยรวมมันดี และทำให้คนคล้อยตามได้ง่าย เปิดให้คนคุยกันว่าการกระทำของตัวละครเป็นไงเพราะมีหลายด้าน อย่างคนเขียนก็จงใจเขียนถึงด้านร้ายๆของวั่งจีที่เป็นผลพวงจากครอบครัวจนเคยคิดจะขังเว่ยอิงไว้ กูว่าเป็นนิยายที่เปิดให้คนคุยกันมากกว่าจะบอกมันเป็นแค่นิยายห้ามพูดในแง่ลบ ส่วนที่ดีก็พูด ส่วนที่ไม่ดีก็แสดงความเห็นว่าไม่โอเค
นิยายน้ำดี:เด็กอ่านได้โดยผู้ปกครองไม่ต้องให้คำแนะนำ
นิยายดี:สนุก ซึ่งความสนุกแต่ละคนต่างกัน ใครใคร่ชมเรื่องไหนก็ชม
กูอ่านไม่ค่อยเข้าใจ แต่ขอเข้ามาเห็นด้วยเรื่องนึง
เท่าที่อ่านนิยายโม่เซียงมา กูไม่เคยเห็นเรื่องไหนที่มันมีความยินยอมพร้อมใจ 100% เลย
ไม่รู้เป็นเฟติชอะไรของคนเขียนหรือเปล่า หรือติดอยู่ในกรอบรักนวลสงวนตัว ตัวนายเอกแทบทุกเรื่องโดนบังคับให้มีหมดเลย
อันนี้กูว่า มันชัดจริงๆ
ว่าตัวละครในเรื่องไม่ได้สมยอม แต่ก็คนก็ฟินกัน
กูว่าที่โม่งคนนั้นเดือด ก็เพราะคนอ่านฟินกันไม่รู้ว่าข่มขืนเนี่ยล้ะ
พวกมึงเถียงกันสนุกอะ อ่านเพลิน เอาจริงๆไม่ล้อเล่น คือเถียงกันไม่ได้มีฝ่ายไหนเกรียนปสดเกินไป พวกมึงมีเหตุผลของมึง กูเห็นด้วยทั้งสองฝั่งนะจะมองว่าข่มขืนหรือฟินก็แม่งได้แล้วแต่แว่นคนมอง ชอบไม่ชอบก็ไม่ผิดอะไร
กูว่านิยายวายส่วนใหญ่ มันไม่ได้มีนิยายน้ำดีอะไรขนาดนั้นหรอก ส่วนใหญ่ก็ guilty pleasure ทั้งนั้น ปรมจ.ก็ด้วย แต่มันนิยายดีไหม มันก็ดีและสนุกในระดับของมัน แต่บางทีก็ให้ค่าคุณงามความดีกันเกินไป เกินตัวตนที่นิยายนั้นเป็นจริงๆ ซึ่งกระแสนี่แหละมันพาไป บางทีมันก็ไปสร้างมาตรฐานของอะไรบางอย่างขึ้นมาใหม่ อารมณ์แบบว่าพอหลายๆๆๆคนเขาว่าอันนี้ดี ตอนแรกอาจจะลังเล แต่เจอกระแสมากเข้าก็อาจจะเบลอๆ หรือมันดีจริงวะ ตามน้ำไป ซึ่งที่จริงมันอาจจะดีจริงหรือไม่จริงก็ได้ แต่ข้อเท็จจริงตรงนี้พูดไปก็ใช่ที่ เพราะมันจะสู้กระแสไม่ได้เลย
กูไม่โทษคนเขียนนะว่าเขียนอะไรต้องรับผิดชอบสังคมยังไง แหม บางทีเขียนน้ำดีรับผิดชอบสังคมแต่คนมันไม่อ่านนี่ เข้าถึงคนน้อยอะ เอาตัวกูก็ได้เรื่องที่กูมองว่านิยายน้ำดีแต่แม่งกูอ่านไม่จบสักที อ่านนานกว่าจะจบหรือดองไว้ก่อน (แต่ใจอยากกลับมาอ่านนะ) เพราะมันกินพลังงานชีวิตมาก ก็มี
ส่วนนิยายดีๆที่อ่านสนุก ก็ย่อมเข้าถึงคนได้มากกว่า พอเข้าถึงคนได้มากกว่า คนมันก็หลายหลายกว่าอะมึง
กูอ่านงานโม่เซียงมาสองสามเรื่อง ความเห็นก็ตามเม้นบนๆ ที่ว่าโม่เซียงชอบใส่แนวความคิดแนวrape fantasyมาด้วยแทบทุกงาน กูอ่านแล้วผิดหวังก็จริง แต่กูไม่เข้าใจคนที่บอกว่าฟินฉากข่มขืนแบบนั้นมากกว่า
กางปีกปกป้องเพื่อนได้แต่ทำไมไม่เตือนเพื่อนปสด.ว่สอย่ามักนข.คนอื่นว่าลอกงานตัวเองไปทั่วบ้างวะ
https://twitter.com/0011_noodee/status/1193534164881920002?s=19
****ว่าอย่าทัก
>>741 กุค่อนข้างเห็นด้วยกะเมิง ตอนตามเรื่องนี้แรกๆ กุก็วี้ดว้ายนะ แต่พอมานึกถึงเรื่องที่วั่งจีทำ... กุเข้าใจนะพระเอกมันโดนเลี้ยงแบบเก็บกด ต้องอยู่ในกรอบไรงี้ แต่บางทีกุก็รู้สึกแปลกๆ แล้วเรื่องเว่ยอิงที่บางคนชอบกาวว่าขี้อ่อยเหมือนกัน อันนี้กุก็แปลกๆ อธิบายไม่ถูกโว้ยยยย
นักเขียนปสด ที่ว่าคนอื่นก๊อปคาร์หมีกระต่ายที่โดนโม่งด่าไปวันก่อนนี่นา
กูยังอ่านปรมจไม่ถึงฉากพวกนั้นเลยโนคอมเม้นท์ แต่พอนึกออกอยู่ถ้ามองด้วยฟีลเดียวกับตัวร้าย เอาจริงๆ ตัวร้ายก็สนุกนะแต่กูอ่านด้วยฟิลเตอร์สงสารนายเอกแบบสลัดไม่หลุดจริงๆ ยิ่งช่วงฉากเรทหลังๆ คือไม่ไหวโว้ย สงสารนายเอกกก ส่วนปรมจสำหรับกู เป็นนิยายที่เขียนตลค.ได้ดี แต่ถามว่าน้ำดีมั้ย เท่าที่อ่านมา ก็ยังเป็นแค่นิยายที่เขียนได้ดีและโดดเด่นอย่างที่โม่งบนๆ ว่าอะ กูเฉยๆ กับเรปแฟนตาซีนะ ตราบใดที่อยู่แค่ในนิยายก็เข้าใจได้ว่าเป็นแฟนตาซี แต่ด้วยความที่เรื่องนี้มันแมสมั้ง พอคนเข้าถึงเยอะ คนแยกแยะไม่ได้ว่านั่นก็คือเรปนะก็เยอะไปด้วย ละพอคนพวกนี้ชงกาวต่อๆ กันไปแม่งก็เลยกลายเป็นว่าเห็นดีเห็นชอบกับเรปไปเลย ปัญหามันอยู่ตรงที่ไอ้เรปแฟนตาซีนี่มันก็ส่งเสริมวัฒนธรรมเรปทางอ้อมสำหรับคนแยกแยะไม่ได้อะ แต่จะให้ขึ้นหมายเหตุเตือนทุกครั้งก็คงไม่มีใครทำอีก เพราะงั้นกูว่าการตื่นตัวว่าเรื่องนี้มีเรปนะก็สำคัญนะ 55555
>>744 ก็ขี้อ่อยจริงไม่ใช่หรอวะ กูตามทุกอย่างยกเว้นซีรี่ย์ฟังออดิโอแม่งอ่อยชิบหายมึงจะว่าคนกาวกันอันนี้กูขอเถียงส่วนเรื่องเรปแฟนตาซีกูยอมรับว่ามันมีจริงยิ่งฉากถังน้ำอ่ะใช่เลย กูว่ามันอยู่ที่ consent ด้วยอ่ะ เว่ยก็สมยอมมั้ยวะเชิญชวนก่อนด้วย ถ้าจะด่ากูว่าควรด่าที่วั่งไม่ยอมเตรียมพร้อมมากกว่ามั้ยยกเว้นฉากถังน้ำกับบังคับจูบบนภูเขากูว่า ถ้าจะตั้งแง่กับปรมจเรื่องนี้ก็หัดดูเรื่องอื่นบ้างทำเหมือนคนฟินปรมจเป็นเชื้อร้าย
เห็นด้วยกับ 751 นี่ถ้าคนแบบนี้เจอฉากข่มขืนต่อหน้าสาธารณะบนเรือแล้วยังได้กันไม่อกแตกตายหรอ สนพไม่เตือนว่ามีด้วย กุว่าปรมจ ซอฟๆไปเลย
พี่วั่งผิดที่ไม่เตรียมไม่รอให้พี่เว่ยพร้อม แต่พี่เว่ยไม่ได้ไม่ยอมจริงๆ นะ และพี่แกอ่อยก่อนเชิญก่อนด้วย (ครั้งแรกพี่เว่ยก็ออกแนวบังคับพี่วั่งก่อนป่ะ) พี่วั่งที่มองตามพี่เว่ยไม่ละสายตา สังเกตุทุกอย่างมาตลอดจะไม่รู้หรือว่าพี่เว่ยพูดจริงหรือแค่แกล้งพูด พี่เว่ยแกเล่นใหญ่อยู่คนเดียวทั้งนั้น แต่อย่างที่ >>751 ว่านั่นแหละ ยกเว้นสองฉากที่ว่า อันนั้นผิดจริง
>>752 เชี่ยยยย นิยายอะไรวะ กูจะได้ไม่อ่าน แล้วโดนข่มขืนคือไม่มีคนช่วย?
>>753 ช่วยไม่ได้พระเอกเป็นนายหัว ส่วนนายเอกเป็นทาสแถมความจำเสื่อม แต่คือช็อกที่ข่มขืนต่อหน้าสาธารณะเลย แล้วเป็นเล่มสุดท้ายในเซ็ต ของสนพ รักคุ- ที่หน้าปกโจรสลัดอ่ะมึง แต่ก็เรื่องมันรังแกเคะทั้งเรื่องกุทำใจแล้ว สุดท้ายพระเอกมือขาดเป็นบ้า(แต่หายตอนจบ)แบ้วจบแบบกึ่งๆแบดเอน แต่คือนายเอกก็ให้อภัยแหละ
>>752 ขอแวะมาพูดหน่อยเรื่องถ้าเจอข่มขืนบนเรือไม่อกแตกตายเหรอ คือกูเป็นประเภททริกเกอร์เรื่องฉากข่มขืนมากๆ เจอแล้วดิ่งจริง ดังนั้นเรื่องไหนมีฉากข่มขืนกูก็เลี่ยง สังเกตว่าเวลาบางเรื่องออกใหม่ก็จะมีคนถามในโม่งบ้างว่ามีฉากข่มขืนไหม สถานการณ์เป็นไง คนแบบนี้ก็มีไม่ใช่บอกว่าข่มขืนเรื่องนี้เล็กน้อยไปเลยเมื่อเทียบกับเรื่องอื่น ถ้าคนมันดิ่งก็ดิ่งหมดอะ ยิ่งพระเอกเป็นคนทำกูยิ่งดิ่งหนักกว่าตัวร้าย ถึงนิยายวายมันจะมีบ่อยกูก็พยายามเลี่ยงมากที่สุดแล้ว แล้วเรื่องที่มึงพูดมันเรื่องไหนกูจะได้ไม่แตะ
ky พี่วั่งแปป จากดราม่าปกป้องเพื่อนปสด.เมื่อคืน ตอนนี้ลากยาวกลายเป็นแบนใครกันบ้างแล้ว ตัวย่อ+พฤติกรรมมาเต็ม
>>755 อ้อ เรื่องนี้เป็นหนึ่งในเรื่องเคะใจแข็งที่กูชอบความใจแข็งจริงจังเรื่องนึง
อีกอย่างปริบทเรื่อง consent มันละเอียดอ่อนนะ
ไม่งั้นพวก makeup sex ระหว่างสามีภรรยานี่ก็คือ rape ทั้งหมดเลยนะ (เธอโกรธ เขามาง้อ เธอยังโกรธ เขาเริ่มจูบ เธอสะบัดตัวหนี เขาตามมาลูบไล้ เธอเริ่มระทวย เขา.... แล้วเราก็คืนดีกัน)
แต่ถ้านิยายเน้นหนัก แบบแฟนฟิคฝรั่ง พวกโอเมก้าเวริส์ ที่รักกันอยู่แล้วจะเป็นจะตาย นอ ติดฮีทอาการหนักจะเป็นจะตาย พระเอกไม่ยอมซั่ม บอกมึงยังไม่มีสติเพราะฮีท ต้องพูดคำว่าตกลง โอเคจากปากในสภาพสติ100%only อันนี้คือ ถ้าในแง่นิยายก็อ่านแล้วติดขัดอ่ะมึง (แถมแต่งต่อให้โดนตัวร้ายเรปกะบอนด์ทีหลังเพราะพอ.ไม่ยอมบอนด์สักทีอีกต่างหาก)
แต่กูก็โอเค ที่มึงจะออกมารณรงค์ให้คนเข้าใจเรื่องconsent นะกูว่ามันคือการสนับสนุนให้คนมีหลักการในการวิเคราะห์แยกแยะ ว่าอะไรคือนิยาย อะไรคือแฟนตาซีที่อย่าได้เผลอเอามาปะปนกะความเป็นจริงเด็ดขาด
อห เผือกเพิ่งออกจากเตาร้อนๆเลยมึง
https://twitter.com/Y_Pun_Krasae/status/1193621113655283712?s=19
>>759 เป็นทั้งเซ็ตเลยมั้งข่มขืนอ่ะ กูว่าคนที่อ่านตอนแรกแล้วไม่รอดทริกเกอร์น่าจะไม่ต่อตอนสอง แต่คนที่อ่านตอนแรกรอดแล้วเฝ้ารอตอนสองแบบกูนี่ปวดตับปวดไตปวดเฮดมาก อิเหี้ย อิหยังวะ
กูชอบเซ็ตนี้นะน้ำเน่ายุงชุมดี แต่ตอนโจรสลัดแม่งไปสุดจริง มันคือจำเลยรักเวอร์ชั่นไปสุด เลวสุด พอโดนเอาคืนก็สุด กูนี่อิหยังวะมาก แขนขาด ขาหัก เป็นบ้า พิการ บ้าแตกสาแหรกขาด นี่พระเอกหรือตัวร้าย เหมือนตอนแรกคนเขียนแม่งแค้นอะไรมาเอาความแค้นมาลงที่นายเอกรัวๆๆ พอกลางเรื่องเปลี่ยนเป้าเอาไปลงที่พระเอกต่อรัวๆๆ ท้ายเรื่องเหมือนคนเขียนเริ่มดึงสติได้ พยายามหาทางจบสวยๆ แต่หาได้แค่นี้แหละ เรื่องนี้ถ้าตอนหลังแม่งงอกผชคนใหม่มาให้นายเอกกูจะไม่แปลกใจเลยเพราะพระเอกแม่งเลวจนหาทางลงไม่ได้
มันก็จบสวยนะ(มั้ง)สำหรับกู สวยสุดได้แค่นี้แหละ..
กูไม่ชอบการข่มขืนทั้งหมดทั้งมวล ไม่ว่าจะเป็นพระเอกข่มขืนนายเอก ตัวร้ายหรอใครก็ตามข่มขืนตัวร้าย (ร้ายแค่ไหนก็ไม่ควรโดนข่มขืนป่ะ) แต่พอมันเป็นนิยาย มันไม่เห็นภาพ แล้วพอนายเอกโดนเล้าโลมจนมีอารมณ์ยินยอมพร้อมใจแล้ว คนอ่านก็จะลืมตอนแรกๆ และจินตนการเองแฟนตาซีเองฟินเอง ซึ่งตรงจุดนี้แหละที่ทำให้ซอฟลงและกลายเป็นความโรแมนติกไป ซึ่งคนที่ชอบการอ่านนิยายแบบนี้ไม่ได้หมายความว่าชอบเรื่องแบบนี้จริงๆ และไม่ได้สนับสนุนเรื่องนี้ด้วย
แต่ก็กูก็อยากให้ลดค่านิยมพระเอกข่มขืน = ไม่ผิด สามีข่มขืนภรรยา = ไม่ผิด กันได้แล้ว
กูเกลียดมากเวลามีข่าวข่มขืนแล้วผู้ชายบอกว่าตอนแรกอาจเจ็บเดี๋ยวก็ฟิน สุดท้ายก็ชอบ เอามาเป็นมุกตลกขำๆ ไม่นับพวกวินที่ชอบลวนลามทางคำพูด อิหอยหลอดๆๆๆๆๆ เพราะละครมันชอบสื่อแบบนี้ เล้าโลมแล้วร่างกายตอบสนอง=ยินยอม เห็ดสดเอ้ยยย กลไกธรรมชาติของร่างกาย กูอ่านบทสัมภาษณ์ของคนถูกข่มขืนแล้วสงสารมากๆ สงสัยในตัวเองว่าที่ร่างกายตัวเองมีอารมณ์ด้วยตกลงตัวเองยอมจริงๆใช่มั้ย และเพราะมีสื่อแบบนี้คอยส่งเสริม จูงใจว่าเล้าโลมแล้วมีอารมณ์คือยินยอมพร้อมใจ ส่วนพวกยินยอมพร้อมใจจริงถูกยัดเข้าซอกหลืบเพราะไม่ฟิน ไม่ใช่สารคดี ทุกวันนี้คนถึงได้มีความคิดป่วยๆแบบนี้
ในกลุ่มสปอยเดือดมากเลยว่ะ 5555555
โพสนั้นกูไปอ่านเจอคนบ่น นข.ติดเหรียญ ทำเล่มเก็บเงินทำไม จะอ่านฟรี อีดอกหน้าด้านเห็นแก่ตัวขั้นสุด สิทธิ์ของคนเขียนหรือเปล่าวะ
จากแต่ประเด็นโดนด่า ตอนนี้มีคนจงใจปั่นอ่ะ แม่งแตกไปไกลแล้วยังมีการแฉพฤติกรรมแย่ๆของนักเขียนด้วย กูจดชื่อเข้าบิสแบนไปหลายตัว บางคนนี่ตกใจเพราะกูตามเก็บงานเค้าทุกเล่ม เสือกไปก้อปเค้ามาอีก เวร
มีคนด่าเฮอร์มิตด้วยว่ะที่มาบอกว่าถ้าถ่ายแก๊กของแถมแจกถือว่าละเมิดลข. 55555555
มึงกูเข้าไปดูไม่ได้หว่ะ เขาปิดเม้นท์หรือโดนลบแล้วหว่ะ
กูว่าที่นิยายแนวข่มขืนมันยังมีเพราะมี demand อ่ะมึง ถ้าไม่มี demand ก็ไม่มี supply
ส่วนตัวมองว่าใครใคร่อ่านก็อ่านใครไม่ใคร่อ่านก็ไม่ต้องอ่าน จะไปบังคับคนเขียน/สำนักพิมพ์มันคงไม่ได้อ่ะมึง แถมกูเห็นบางสำนักพิมพ์ชอบซื้อแนวนี้มาขาย ก็คงมีคนชอบจริงๆแหละ มันขายได้ ในแง่ธุรกิจมันก็ขายก็ต้องขายอ่ะมึง เศรษฐกิจหีๆแบบนี้มันเลือกยาก อะไรขายได้แม่งก็ขายๆไป ถ้าสังคมมันเห็นว่า rape = เหี้ย แล้วไม่ซื้อ สำนักพิมพ์/นักเขียนก็เจ๊ง,ไม่เขียนไปเอง เป็นไปตามกลไกการตลาด
ส่วนเรื่องจะชี้นำสังคมกูว่าคนอ่านมีวิจารณญาณมากพอที่จะคิดเองได้ (หนังสือก็เขียนแล้วหนิว่า 18+ โตแล้วคิดได้) คิดไม่ได้ก็เรื่องของมึงอีกนั่นแหละ ส่วนถ้าจะบอกว่าหนังสือเขียนว่า 18+ แต่เด็กซื้อ อันนั้นก็เป็นเรื่องของปัญหาโครงสร้างที่ร้านหนังสือ / สำนักพิมพ์ หรือรัฐไทย ที่ไม่สามารถกำหนด/บังคับไม่ให้เด็กซื้อได้
สนุกกูก็อ่าน แต่โจรสลัดแม่งอิหยังวะจริง 5555
ที่รับไม่ได้เลยคือเล่นขี้ มีเรื่องนึงเพื่อนกูเล่าให้ฟังว่ามีข่มขืนเล่นขี้กำปั้นฯลฯ กูนี่จับขึ้นแบนลิสเลย
จริง ๆ กูเองก็ไม่ค่อยอยากจะยุ่งกับรสนิยมคนอื่นมากนะ แต่บางทีกูก็สงสัยว่านิยายควรไปได้ถึงไหน เช่น Rape, Pedo, S&M (แบบเข้าขั้น Snuff film) บางคนบอกแค่นิยาย เป็นความชอบเงียบ ๆ ของคนเฉพาะกลุ่ม บางคนบอกสื่อชี้นำ ส่วนตัวกูแตะแบบผิว ๆ คือก็อ่านได้แหล่ะ แต่ไม่ได้คลั่ง
อย่าง Rape นี่มีหลายระดับมาก ตั้งแต่ Non-con, Semi-con, Dub-con แบบสมมติถ้ามีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเมาก็ไม่ถือเป็น Consent แล้ว แต่นิยายหลายเรื่องก็มีฉากที่เมาแล้วได้กันนะ
หรืออย่าง Pedo นี่ทำเอากูสับสนมาก คือแบบในแต่ละประเทศนี่เส้นของอายุที่อนุญาตก็ต่างกัน เช่น ญี่ปุ่น 13 อังกฤษ 16 อเมริกา 18 คือสมมติอีกฝ่ายเป็นเด็กอเมริกันอายุ 17 หน้าแก่กว่าคนเอเชียอายุ 20 แล้วถ้าได้กันคือ Pedo ไหม แต่ที่แน่ ๆ FBI น่าจะลากเข้าตารางนะ หรือสมมติถ้าได้กับเด็กญี่ปุ่นอายุ 14 นี่ Pedo ไหมวะ คือกฏหมายให้ แต่ใจกูก็แอบรู้สึกว่า Pedo ว่ะ
หรืออย่าง S&M เนี่ย มันก็ชี้นำความรุนแรงในครอบครัวได้ผิด ๆ นะ เพราะกูรู้สึกฟิค S&M ในท้องตลาดเกือบทั้งหมดไม่ใช่การ Role play ที่มี safe word เอาเข้าจริง ๆ การ Role play ที่มี Safe word นี่กูไม่ได้รู้สึกอยากอ่านสักนิด แต่ถ้าความสัมพันธ์แบบ S&M แบบเกือบ ๆ Abusive นี่บางทีกูก็แอบอื้อหือโอ้โหนะ โดยเฉพาะเวลาจิ้นคู่ที่เป็นศัตรูกันน่ะ
กูเป็นคนเปิดเรื่องนะ คือกูไม่ได้รับไม่ได้กับเรปแฟนตาซี ปรมาจารย์กูก็ชอบระดับนึงไม่งั้นคงไม่อ่านไทยแล้วตามไปอ่านอังกฤษจนถึงตอนพิเศษที่มีฉากnonconหรอก ประเด็นที่กูมาบ่นในนี้เพราะรำคาญพวกแยกไม่ออก ระหว่างconกับnoncon และเพราะมันกระจายเป็นวงกว้าง เห็นคนที่ไม่ตระหนักเยอะ มองเป็นโมเมนท์กิ๊วก๊าว
ในขณะที่แนวเฉพาะตัวเรื่องอื่นมันเห็นภาพชัดเลยว่า pedo rape แยกแยะได้ง่าย ถ้าถามกูบ่นเพราะต้องการอะไร ก็แค่ต้องการบอกว่าแบบนี้ไม่ใช่เรื่องปกติในความสัมพันธ์คู่รักนะ ถ้าคนเผยแพร่มีโน้ตไว้จะดีมากๆ เรื่องแยกแยะเอง ใครแยกแยะไม่ได้ก็ช่างกูนึกถึงร้ายเดียงสา ที่สื่อถึงโรคซึมเศร้าแบบวิบัติมาก สร้างภาพลักษณ์ที่เพี้ยนให้ทั้งที่ตอนนี้คนกำลังรณรงค์ ซึ่งผลร้ายไม่ได้ตกกับคนเข้าใจผิดไง ตกกับคนอื่นที่ถูกมองว่าเป็นแบบนั้น
>>790 สำหรับกูนิยายเป็นงานศิลปะ ไปได้ให้สุดจะถึงขั้นguroทำไปลากไส้มากินกูก็โอเค ตราบที่ใส่พอยต์ให้คนอ่านรู้ว่ามันไม่ปกติ
S&M ไม่ได้นับรวมabusive การขืนใจแบบใช้ความรุนแรง ความสัมพันธ์แบบs&mคือโอเคทั้งสองฝ่าย ชี้ตัวMที่มาจากมาโซคิสต์ ถ้าฝ่ายซาดิสเพลิดเพลินฝ่ายเดียวไม่ใช่smว่ะ นี่คือการทำซ้ำความเชื่อผิดๆจนคนเข้าใจความหมายเพี้ยน รักแบบใช้ความรุนแรงมันabusiveมากกว่า ซึ่งกูว่าคนอ่านเก็ทนะว่าความสัมพันธ์แบบนี้ไม่โอเคจากคอมเม้นด่าพระเอกเลว สงสารนายเอก ขณะปรมาจารย์ที่กูยก90%กูเห็นคนกรี๊ดกร๊าดมุ้งมิ้งทุกวันคือทุกวัน Pedo มันต่างกันตามวัฒนธรรมแต่ละประเทศว่ะ บางด้อมจิ้นเด็ก14กับ14ได้กันยังโดนด่า สำหรับกูแค่อยู่ในกฎหมายพอ
อารมณ์เหมือนฝรั่งอ่านโลลิที่เป็นดราม่าอยู่พักนึงนั่นแหละ ญี่ปุ่นแม่งก็อ่านกันไป ส่วนถ้ามึงสั่ง/เอาไปต่างประเทศก็โดนจับ เหอะๆๆ
ส่วนตัวกูไม่ได้ PC นะ แต่กูงงใจนิยายที่แม่งมีแต่ข่มขืนแล้วรักกันอ่ะ กูไม่เข้าใจจริงๆ เพราะเวลาเรารักใครมันต้องมาจาก good memories that have spent together ปะ มึงทำร้ายร่างกายและจิตใจกันแล้วรักกันกูว่าแปลกๆว่ะ
ส่วนเรื่อง rape ในนิยายหรือวรรณกรรมก็มีมาอย่างยาวนาน เช่น บทละครในดวงใจกูอย่าง titus andronicus และก็ยังเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันอย่างยาวนาน (และกูคิดว่าก็คงจะถกเถียงกันต่อไปแม้ในยุคที่มี AI แล้วก็ตาม)
>>794 ถ้าเรื่องปรมาจารย์ พระนายรักกันก่อนทำอยู่แล้ว คิดว่าสถานการณ์ประมาณอิ่มไม่อยากกินข้าวแล้วแต่โดนแฟนยัดของให้กินเพิ่ม ความไม่ชอบมันน้อยกว่าความรักที่มี ส่วนหลายๆเรื่องมันผ่านการข่มขืนหลายครั้งหรือสถานการณ์กดดัน จนกูนึกถึงสตอร์กโฮมซินโดรมที่เหยื่อเห็นใจคนร้าย หรือก็เป็นเพราะระบบป้องกันตัวของมนุษย์ ที่พอโดนทารุณมากๆและไม่สามารถต่อต้านได้เลยโอนอ่อน ไปเห็นใจเข้าข้างคนร้ายแทน เพื่อป้องกันจิตใจตัวเองและการยินยอมคล้อยตามอาจปลอดภัยกว่า กูไม่ค่อยอ่านแนวข่มขืนเท่าไหร่ แต่ที่กูเจอก็อย่าง 69 ที่เคะโดนข่มขืน จุดพลิกคสพถ้าจำไม่ผิดคือเมะไปทำร้ายพ่อเคะ เคะประสาทมาก และทำให้เข้าใจความรู้สึกของเมะ สุดท้ายก็รู้สึกสงสารเห็นใจเมะไปๆมาๆก็รัก ซึ่งกูมองว่ามันไม่ใช่ความเข้าใจแต่โดนเมะกดดันจนสต๊อกโฮมซินโดรมมากกว่า สรุปก็เพราะความกลัว ยินยอม ตกอยู่ใต้อำนาจ กูไม่เคยอ่านtitus
กูอยากได้อภิธานศัพท์แบบชัดเจนอ่ะ ขอคำอธิบายแบบชัวร์ๆ ของ Non-con, Semi-con, Dub-con หน่อยค่า
>>794 นิยายแนวนี้ชอบทำให้การข่มขืนเป็นเรื่องโรแมนติกอะ ประมาณว่าเป็นทดสอบพระเอก ให้พระเอกต้องตามง้อ ตามทำดีชดใช้ความผิดที่เคยกระทำย่ำยี พอง้อบ่อยๆคนอ่านก็ฟิน เชียร์ให้นายเอกรีบๆใจอ่อนจะได้ได้กันอีก 55555 กูไม่เคยเห็นนิยายแนวนี้แล้วนายเอกแจ้งตำรวจจับพระเอกติดคุกโดนออกคำสั่งห้ามเข้าใกล้อะไรงี้เลย (หรือเพราะพระเอกมักจะหล่อรวยมีอำนาจล้นฟ้า ทำอะไรก็ไม่โดนจับอยู่แล้ววะ)
อันนี้กูเขียนจาก นิยายที่กูเคยอ่านเจอมานะ กูว่ามันแทรกข้อมูลทางจิตวิทยามาดี ละกูมาทำความเข้าใจในแบบของกู
ความเป็นสัตว์ป่าในตัวนั้น ปรารถนาที่จะถูกผสมโดยคู่ที่แข็งแรงที่สุดเท่าที่จะหาได้ เป็นสัญชาตญาณที่ฝังอยู่ แม้จะผ่านความศิวิไลซ์มาหลายร้อยปี
ในอาณาจักรสัตว์ การข่มขืนเป็นเรื่องที่พบได้โดยทั่วไป เช่น โลมา เป็ดแมลลาร์ด ลิงอุรังอุตัง
แต่สำหรับมนุษย์ มันป่าเถื่อนและหยาบคาย
นักวิทยาศาสตร์บางคนเชื่อว่า การข่มขืนเป็นการปรับตัวทางพฤติกรรม
เพื่อประโยชน์ด้านพันธุกรรม เพื่อให้ตัวเมียที่แม้จะไม่ยินยอม ถูกผสมโดยตัวผู้ที่แข็งแรงที่สุด
มันป่าเถื่อน โหดร้าย แต่มันคือธรรมชาติ
การข่มขืนเกิดขึ้นเพื่อเพิ่มโอกาสการอยู่รอดของสปีชี่ส์
แต่มนุษย์ไม่ใช่สัตว์ มนุษย์มี เจตจำนงค์เสรี สังคมประนามการข่มขืนว่าเป็นอาชญากรรม เป็นการกระทำที่ลดความมีสติปัญญาลงไปเป็นสัตว์
กระนั้น การเพ้อฝันถึงการข่มขืน และเป็นเรื่องกระตุ้นเร้าอารมณ์ทางเพศ ก็ยังพบได้ทั่วไปในมนุษย์ และพบในเพศหญิงมากกว่าเพศชาย
หากการข่มขืนถูกกระทำโดยเพศชายที่บกพร่องหรือขาดแคลน ไม่ว่าทางกายภาพ อารมณ์ สติปัญญา
ก็จะไม่เป็นที่ต้องการของเพศเมียในสปีชี่ส์ของตน
แต่หากถูกกระทำโดยเพศชายที่มีรูปลักษณ์งดงาม แข็งแกร่ง เหนือกว่าเพศผู้ตัวอื่น
ก็จะเป็นที่ต้องการของเพศเมีย ในจินตนาการเพ้อฝันเรื่องการข่มขืน
แก่นของความเพ้อฝันเรื่องนี้ จะมุ่งไปที่ เพศชายที่น่าปรารถนา น่าได้มาเป็นคู่ครอง
การเพ้อว่าถูกครอบครองโดยเพศผู้แบบนี้
เป็นแนวคิด ของการที่ตัวเมียอยากเป็นที่ปรารถนา ของเพศผู้ที่แข็งแรงสวยงาม ดังที่ตนต้องการ
เพศเมียเกิดราคะเพราะต้องการเป็นที่ปรารถนา ถึงแม้มันจะเกือบเป็นความบ้าคลั่งในฝั่งของเพศผู้
แต่โดยสัญชาตญาณเพศเมีย อยากเข้าคู่และถูกคุ้มครองโดยคู่ที่แข็งแรง
แนวคิดที่ถูกกระทำชำเราโดยคู่ครองที่น่าปรารถนา ที่แข็งแกร่งกว่า หวงแหนและใส่ใจ
แก่นของความเพ้อฝันเรื่องการข่มขืน เป็นการแสดงออกถึงสัญชาตญาณทางเพศในทางจิตวิทยาที่หยั่งรากลึกมาตามธรรมชาติ
แต่สำหรับสังคมมนุษย์ จะถูกกรอบของศีลธรรมกดไว้ว่าเป็นอาชญากรรมต่ำช้า เพราะมนุษย์มีระดับมโนธรรม สติปัญญาสูงกว่าสัตว์
การข่มขืนในสังคมมนุษย์ไม่ควรเกิดขึ้นและยอมรับไม่ได้
แต่ยังพบเห็นอยู่ทั่วไปในงานวรรณกรรมต่างๆ เพื่อเติมเต็มความต้องการของสัญชาตญาณตามธรรมชาติลึกๆของมนุษย์
กูเลยมองว่า ถ้ามึงจะชอบอ่านนิยาย rape fantasy
rape to love ตั่งต่างก็อ่านไป
ขอแค่แยกแยะนิยายที่อ่านเอาฟิน กับชีวิตจริงได้ว่าอะไรควรไม่ควร ก็โอเคน่ะ
>>799 เห็นด้วยว่าถ้าแยกแยะออกก็ไม่มีอะไรผิด แต่ ปรัชญาอันนี้ที่มึงพูดมา มันมีรากฐานมาจากแนวคิดของยุค enlightenment (ตั้งแต่ศตวรรษที่ 18 ปี 1701-1799 โน่น) ที่เชื่อว่าสัตว์ต่ำกว่ามนุษยแต่แรก เอาสัญชาตญาณเบื้องลึกไว้ต่ำกว่าความเป็นมนุษย์อีกที พูดง่ายๆคือกูไม่เชื่อว่าคนชอบการข่มขืนเพื่อเติมเต็มสัญชาตญาณสัตว์ป่าอ่ะ ข้อมูลทางจิตวิทยานี่มัน outdated มากกกก เท่าที่อ่านน่าจะเป็นของ Freud ใช่มั้ยเรื่อง id ego ส่วนตัวกูเชื่อว่ามันมาจาก rape culture มากกว่าน้ะ
ถูกแล้วมนุษย์มีสัญชาติญาณการสืบพันธุ์มาแต่อดีต แต่สังคมมนุษย์พยายามปรับตัว สร้างกฎระเบียบ วัฒนธรรม เลยเกิดอารยธรรมได้ในอย่างปัจจุบัน ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี ทางการแพทย์ การศึกษา บลาๆ เกิดจากความพยายามปรับตัวอย่างมาก ถ้าให้พูดคือ อดทนต่อ ปัจจัยที่เอื้อต่อการ degenerate ต่างๆนั่นแหละ
ถ้ายังทำตัวเป็นพวกตลาดล่างแต่ข่มขืนคนอื่น นี่ไม่ได้ทำให้โลกพัฒนาเลย
ไม่สนับสนุนrapeแต่ชอบอ่านrape fantasy ทำไมรู้สึกย้อนแย้งจังวะ ส่วนตัวกูไม่สนับสนุนrapeนะ แต่นิยายหลายเรื่องที่อ่านพระเอกแม่งเข้าข่ายrape/dub-con นายเอกหมดเลยอ่ะ คืออ่านแล้วฟินนั่นแหละ 55555 แต่กูไม่สนับสนุนrapeในชีวิตจริง คิดไปคิดมารู้สึกย้อนแย้งในตัวเองว่ะ
กูไม่เข้าใจเพราะคอน นอนคอน อะไรนี่แหละ T - T
KY กรุ้ปสปอยเดือดจังวะ
>>809 semi-con กับ dub-con มีความหมายคล้าย ๆ กัน มันเหมือนเป็นสโคป สำหรับกู
Non-con —> ข่มขืน คุณพิศาล อะไรประมาณนี้
Semi-con —> กูจับ rape-fantasy ของหลาย ๆ เรื่องอยู่ในนี้ แบบจับกด นายเอกไม่ยอมมาก ๆ แต่โอ้โลมจนสุดท้ายเกิดอารมณ์ แต่ท้ายที่สุดถึงจะเสร็จสมอารมณ์หมายทั้งคู่ แต่นายเอกก็ยังรู้สึกโกรธ
Dub-con —> อันนี้ก็จัดพวกเมาเหล้า โดนยาปลุกไว้ในนี้ หรือแนวล่อลวงให้นายเอกมีเพศสัมพันธ์ด้วย เช่นโกหกว่าถ้านายเอกไม่มี xxx กับพระเอก จะเกิดปัญหา นายเอกไม่ได้อยากมีอะไรกับพระเอก แต่จำเป็นจะต้องมี อาจจะเยกู้โลก อะไรประมาณนี้
Con —> อยากเยด้วยกันทั้งคู่ แฮปปี้หลั่นล้า หายากมากในประเทศไทย
ถ้าเราชอบการ์ตูน+นิยายวายมาก ๆ (ชญก็อ่านได้นะ ส่วนแนวญญ ยังไม่เคยเปิดโลก) แล้วได้ทำงานสนพ. วาย มันน่าจะมีความสุขม้ัยอ่ะ ? หรือว่าจะเกลียด+เอียนไปเลย ?
คือเราอยู่ปี 3 กำลังลังเลว่าจบแล้วจะลองสมัครสนพ. (เน้นวาย) ดีหรือเปล่า แต่พี่สาวเรา (คนเดียวในครอบครัวที่รู้ว่าเราอ่านแนววาย เพราะนางก็อ่าน) ไม่ค่อยเห็นด้วย บอกว่างานอดิเรกเอามาทำเป็นงานแล้วจะหมดสนุก อีกอย่างตลาดวายก็เพิ่งเกิด ยังไม่มีใครรู้ว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน
ไม่แน่ใจว่าถามถูกห้องป่าว แต่ถ้าใครมีสปก. งานสนพ. แนว ๆ นี้ช่วยแนะนำหน่อยนะ จะเป็นพระคุณอย่างสูง //ขอบคุณทุกคนค่ะ
>>790 ก็ดีที่มีคนเปิดประเด็นเรื่องนี้ pedo sm เล่นของเสีย ต่างสายพันธุ์
ว่าจะเทศน์ แต่ตรูไม่ใช่สายนิยายอ่ะ สายของจริง กำลังตีแผ่ ความhere ของโลก
ต้องเข้าใจว่าถ้า ผู้ใหญ่ กับ เด็ก มันจะออกแนวข่มขืนเกือบ 100% หรือชี้นำในทางที่ผิด และจะทำให้เด็กคนนั้นโตมามีปมได้ ซึ่งมันมีผลอย่างมากเลยแหละ
แต่ถ้าเด็ก กับ เด็ก อันนี้โอเค มันไม่ผิด
แต่อเมริกา มันเหมารวมว่า แนวpedo ผิดหมด ในทางสื่อ(สิ่งพิมพ์ วิดิโอ) ทั้งที่ในชีวิตจริง การที่เด็กจะช่วยตัวเองก่อนวัย ถ่ายคลิป มีเซ็กส์กับเพื่อนวัยเดียวกัน ไม่ผิดกฎหมาย
แต่ต้องแบนในทางสื่อ เพราะ กลัวโลกจะสร้างค่านิยมผิดๆ
ยกตัวอย่าง ในอินเตอร์เน็ตจะมีอัลกอริทึมที่ช่วยตรวจสอบ ตัวอักษร และใบหน้า ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมทางเพศของเด็ก (โดยจะทำการลบหรือซ่อนเนื้อหาที่เกี่ยวข้องทั้งหมด แม้จะเป็นคลิปที่เด็กสมยอม หรือ ถ่ายเองคนเดียวก็ตาม) ..พัฒนาโดยไมโครซอฟ ค่อนข้างแม่นยำ 99%
แม้แต่ในเว็บโหดๆ สุดผิดศีลธรรมยังไม่กล้าลงสื่อเด็กเลย เพราะจะโดนfbi แฮก และสามารถลบเนื้อหาในหน้านั้นได้ทันที โดยเริ่มจากนำเอาเนื้อหาออกจาก search engine (google)
เหมือนกูกำลังพูดเรื่องที่ไม่ควรและนอกเรื่อง พอดีกว่า
Ky นขHZNมาชี้แจ้งเรื่องดราม่าแท็กนิยายแล้วนะเพื่อนโม่ง คนที่dmไปด่านักอ่านไม่ใช่นางนาจา
>>820 กูแยกเป็น
noncon-ทำทั้งที่อีกฝ่ายปฏิเสธ
Dubcon-ทำโดยมีการกดดันหรือมีสติไม่เต็มร้อย
Con-ยินยอมพร้อมใจ
กรณีนี้กูให้ noncon เพราะคนเราไม่ควรคิดเอาเองว่าอีกฝ่ายอยากไม่อยาก แต่ถ้ามีการตกลงเรื่องรหัส การแสดงออกกันก่อนก็con แบบนี้จะเห็นตัวอย่างได้จากsmแบบสมยอมที่มีการตกลงสัญญาณก่อน เช่น สัญญาณไฟ เขียวทำต่อ แดงหยุด
>>809 กูเพิ่มให้ dub con มาจาก dubious consent แปลแบบอากู๋ คือความยินยอมที่น่าสงสัย
ไม่อยากบอกเลยว่าdub con พวกจับคลุมถุงชนนี่พล๊อตโปรดกูเลย ตัวเอกยิ่งไม่อยากแต่จำใจมากเท่าไหร่ก็ยิ่งแซ่บ แต่เหตุผลบังคับต้องหนักและสมเหตุสมผลนะ เป็นส่วนผสมของความกร๊าวและร้าวในอันเดียวกัน ปล.กูแยกได้นะว่านั่นแฟนตาซี ถ้าในโลกจริงนี่จะโคตรเห้เลยถ้ามีใครเจอแบบนั้น
กูว่าอี rape fantasy เนี่ยควรอยู่แค่ในนิยาย ไม่ควรมีในหนังหรือละคร ควรเลิกค่านิยมข่มขืนแล้วรักกันตอนท้ายได้แล้ว
กูกลับคิดว่าไอ้พวกเนี้ย (consent rapefantasy หรือแม้แต่การใช้ถุงยางกะยาคุม พวกมาแล้วเสียบเลยนี่ก็แฟนตาซีนะเด็กๆ ไรงี้) มันควรไปอยู่ในชม.เพศศึกษาสำหรับเด็ก จะได้เป็นแยกแยะเป็นว่าอันไหนแฟนตาซีอันไหนความจริง พอมีภูมิคุ้มกันดีจะอ่านจะดูอะไรก็ได้แล้ว
Ky คดีวีนหวงแท๊กนี่รู้ตัวคนร้ายที่แท้จริงยังวะ
คดีวีนหวงแท๊กนี่คงไม่รู้ตัวคนร้ายว่ะ อาจจะไม่ใช่ใครใน5คนนั้นเลยก็ได้แต่เป็นแค่นักอ่านหรือติ่งนข.ปสด.ทั่วๆไปที่มาวีนแทนนข.อันเป็นที่รักยิ่ง หรือต่อให้ใช่นข.5คนนั้นจริงใครจะมายอมรับวะ ส่วนHเพราะนางเคยมีประเด็นเรื่องแท๊กมาก่อนคนเลยพุ่งไปที่นาง ยิ่งมีเพื่อนมาวีนต่อเนื่องคนยิ่งพุ่งประเด็นนี้ไปเลย ส่วนข้อแก้ตัวว่าไม่เคยเด็มนักอ่านก่อนมีหลักฐานคืออันนี้ต้นเรื่องเขาก็บอกนะว่าแอคหลุม จะบอกไหมล่ะว่ามีแอคหลุมอ่ะ ต่อให้จริงก็ไม่มีทางยอมรับหรอก
>>828 จริง สอนเรื่องคุมกำเนิดกับนับรอบเดือนมีในกนังสือสุขศึกษานะ แต่ไม่ละเอียดถึงขั้นวิธีใส่ จะได้เรียนมั้ยแล้วแต่บุญแต่กรรม แต่เรื่องการสอนconsentไม่มีเลย วันๆเอาแต่สอนระบบอวัยวะต่างๆทับซ้อนกับชีวะไป
>>827 อาจเป็น dub con สภาวะตอนนั้นมันสติไม่เต็มร้อยเท่าไหร่ แต่ถ้าตอนเริ่มนอนคอน โดยภาพรวมก็นอนคอนว่ะ
>>827 ลองอ่านในเว็บเนี้ย thaiconsent ก็อาจจะเป็นนอนคอนถ้า say yes เพราะว่าโดนกดดันหรือโดนตื๊อ คอนเซนท์ต้องคอนตั้งแต่ต้นจนจบกระบวนการมะ กูเข้าใจถูกป่ะ // ตั้งแต่คนเริ่มบอกอยากให้นิยายวายรับผิดชอบสังคมกูก็พยายามทำให้มันถูกต้องอ่ะ ใส่แท็ก ใส่วอร์นนิ่ง ทัศนคติแบบไหนไม่โอก็ปรับๆ แต่ก็ไม่มั่นใจเลยว่ากูเข้าใจถูกยัง 5555
กูว่าจะแก้ปัญหาเรื่อง consent ในชีวิตจริงกับสื่อต่างๆ มันต้องอาศัยเรื่องการแบ่งเรทที่จริงจังอะ ก็จะช่วยกรองคนที่แยกแยะไม่ได้ไปส่วนหนึ่ง อย่างต่างประเทศถ้านิยายมีเขียนว่า 18+ เขาก็ตรวจบัตรคนซื้อว่าอายุถึงหรือยัง แต่เมืองไทยนี่คิดว่าเด็กประถมไปหยิบมาจ่ายเงินก็ไม่มีใครห้ามหรอก โดยเฉพาะเล่มที่หน้าปกไม่ส่ออย่าง ปรมจ เป็นต้น
ต่อให้ปกส่อแม่งก็ไม่ตรวจ เอามาอวดกันด้วยว่าอายุ 11-12 ก็อ่านเรทได้แล้ว เก่งค่ะ เก่ง
ตอนนี้ในทวิต ซบ. ให้เสนอได้ว่าอยากอ่านนิยายวายเรื่องไหน ไปเสนอกันเร็ว เผื่อสนพ สนใจ จะได้ LC แปลไทย
หวังว่าซบ จะไม่มีข้ออ้างเวลาผิดพลาด หนูเพิ่งทำแปลเรื่องแรกค่า เห็นใจด้วยมาอีกนะ เพราะดูแอลซีมาเยอะน่าจะ โปรมากขึ้นแล้ว ถ้าแอดมินในทวิตงอแงเป็นเด็กน้อยอีก เรื่องเซเลปดังอวยแค่ไหนกุก็ไม่ซื้อค่ะ จรัม
https://twitter.com/supersaranchai/status/1193927844016996353 อ่านแล้วสงสารเขา
Ky ถามในนี้หรือในหิ้งอะ อยากรู้ว่าใครเคยพรีกะร้าน ซซ ในช้อปปี้บ้าง อยากพรีตู้เจ๋อ รอบที่ได้โปสเพิ่ม (3/11) เห็นมีร้านนี้กับร้านรูปบ้านในตำนาน 555 ที่เขาสต็อคของไว้ แต่เพิ่มราคาพรีขึ้นมา แต่มีอยู่สองเจ้า ตัดสินใจไม่ถูกเลยว่าจะพรีกับร้านไหนดี ร้าน ซซ ค่าส่งแอบแพง แต่ร้านในตำนานก็กลัวเจอแจ็กพ็อต ขอความเห็นเพื่อนโม่ง กราบตัก
>>845 ไม่หรอกก็นักอ่านนี่แหละ แต่คงฟอลกันไว้เลยเห็น
ประเด็น นด ตามเผือกกันตรงนี้
https://twitter.com/1092me/status/1194122939748081670
>>847 ทำไมกูอ่านที่นางพยายามอธิบายแล้วไม่เข้าใจวะ งงมากแม่ อ่านแล้ววกไปวนมาดูสวยหรูแต่กูไม่เข้าใจ เอาจริงๆ คือทุกครั้งที่โดนแหกเพราะคนอ่านเจอเองทั้งนั้น ทั้งๆที่นางบอกเองว่า"ตั้งใจ" และทุกเรื่องคือระยะเวลาเขียนไล่เลี่ยกัน(ลอกพร้อมๆกัน)แต่พอโดนครั้งแรกหลับไม่พูดถึงเรื่องอื่นๆเลยว่าเออมีเรื่องนั้นเรื่องนี้ด้วยนะ รอให้โดนแหกก่อนค่อยขอโทษ มันเลยกลายเป็นทำผิดสามครั้ง มันเลยกลายเป็นยี่ห้อประจำตัวว่าอ่อ นด.ที่ขี้ลอกอ่ะนะ
คือไม่ควรลอกแต่แรกอ่ะ ถึงจะยอมรับก็เถอะ เหมือนพยามทำให้ตังเองดูแมนดูมีความรับผิดชอบ ทำผิดยอมรับผิด แต่ในขณะเดียวกันก็คือคนขี้ก็อปยังไงก็คือคนขี้ก็อปอ่ะ คนมีจิตสำนึกเค้าไม่ทำกันหรอก
>>850 ตอบแบบนี้สิดี 555555 ตั้งแต่ตอนแถลงในเพจตอนนู้นละอ่านแล้วเหมือนยอมรับนะว่าผิดแต่พยายามทำให้ตัวเองเป็นนางเอกอ่ะ ให้คนเห็นใจ ให้สงสาร แล้วก็จะมีพวกให้กลจ. แมนมากค่ะ...แม่นพ่องลอกเขามาแล้วโดนแหกก่อนค่อยยอมรับเนี่ยนะ เขาจับไม่ได้ก็ขายต่อไปเรื่อยๆ ตอนนั้นนางกำลังจะรีปริ้นเรื่องที่ลอกด้วยแต่โดนแหกก่อน
ว่าไปวกไปวนมาตั้งแต่ตอนนั้นละ ถึงว่าสิกูอ่านนิยายนางแล้วงงตลอด ไม่นับเรื่องลอกนะ เคยพยายามอ่านไอ้ขมซึ่งชื่อเรื่องอะไรไม่รู้เห็นชาวบ้านอวยแล้วงงจนต้องเลิกอ่าน
กูชอบงานนางนะ แต่พอเจอแบบนี้จบอ่ะ ขอแบนละกันเพราะส่วนตัวกูไม่ชอบอะไรแบบนี้เลยอ่ะ
นางก็รับมั่นๆดีนะ ลอกค่ะ ตั้งใจค่ะ เออใจได้ กูให้ตรงนี กูอ่านงานนางแค่ not for sale กับเรื่องของน้องชาย เนื้อเรื่องกูว่าสนุกดีแต่สำนวนแปลกๆ
ไอ้เรื่องที่ว่าลอกแจกันคือเรื่องน้องชายที่เป็นพ่อครัวใช่มั้ยวะ ตอนดราม่าไม่ได้ตาม
>>861 ส่วนอีกอันเป็นบทความที่คนเขียนถูกว่าจ้างให้เขียนมาอีกทีนึง แต่ลงในเวปนี่แหละ นางคงกูเกิลเจอแล้วก็อปมา เหมือนว่าจะพูดถึงเรื่องนิทานพันหนึ่งราตรี เหมือนนางจะยอมรับว่านิทานที่นายเอกเล่าคือก็อปจากเนตมาหมด ไม่รู้ใครเป็นเจ้าของบ้าง กูนี่ร้องอห... คือนิทานอ่ะมันก็เรื่องๆเดียวกันนั่นแหละ แต่ดันไม่เล่าในสำนวนตัวเอง ดันก็อปปี้+พาสไปเลยง่ายดี
แจกันคือเหมือนว่าก็อปฉากที่โดนรถชนป่ะวะ ที่กิ่งไม้เสียบมือนายเอกเพราะช่วยพระเอกให้รอดตายอ่ะ
>>857 กูว่าหนักกว่าเหมี่ยวนะ อันนี้เอามาจากกรุ๊ปสปอยล์
เหมี่ยว --> หนังสือพิมพ์แล้วภาพหายไม่รับเคลมไม่มีผลกับเรื่องทั้งที่มีของในสต๊อกกำลังขาย เอารูปมาใช้โดยไม่ขออนุญาตนักวาด ก๊อปปก ก๊อปโควทคนอื่นมาไม่ให้เครดิตแต่พอคนอื่นเอาไปใช้เครดิตกลับด่า คนทำบ๊อกสวมของเรื่อง เรียกแฟนคลับมาด่า ฯลฯ ติดตามใน #แอปเปิ้ลมั้ยพาย #แล้วแต่มึง แล้วหาไปเรื่อยๆ ย้ายไปกี่ด้อมมีปัญหาทุกด้อม
นด. --> ยาวสัสหมา มึงไปอ่านเองนะ https://www.facebook.com/groups/y123345/permalink/161177257834062/ กับ https://www.facebook.com/groups/y123345/permalink/161362224482232/
เออ ละในกรุ๊ปสปอยล์แม่งเริ่มแฉนข.กันละว่ะ แส้บๆ
ดูใต้เมนชั่นแล้วอนาถใจไงไม่รู้ว่ะ
Ky กูไปเจอในกลุ่มสปอยที่นักเขียนฟิคออกเล่มแล้วมีบัตรอะไรสักอย่างที่เป็นของรพ. กับมีบัตรนิสิตและสัญลักษณ์ของม.ดังมาชัดๆเลย แบบนี้ก็ได้หรอวะ
กูว่าไม่โดน อย่างมากก็เตือน จบ กลายเป็นของแรร์ไปเพราะพิมพ์ครั้งต่อไปไม่ทำเพิ่มแล้ว 555
นักเขียนก็ถือว่าใจกล้าหน้าด้านมากพอควร
เฮลโหลล which year you came from? ดิสอิส2019แล้วค่าาาา
โทษนะ มีใครตามอิเพจ maso yaoi ที่แอดมินนางเปิดโดเนททันบ้างวะ ถถถถ ล่าสุดเปิดฝากขายนิยายแล้ว มีการคิดค่าบริการด้วย ได้เหรอวะ
มีใครสั่งหนังสือจากเว็บอมรินทร์วันที่ 9/11/62 ขึ้นสถานะจัดส่งแล้วบ้าง โอนไปตอนกี่โมง
Ky พูดถึงจนด. กูรู้สึกว่ากูอ่านงานนางไม่รอดเลยว่ะ ไม่ใช่เนื้อเรื่องนะ แต่เป็นภาษา
กุอึ้งมากๆ พวกฟุมันเหงาปากหรืออย่างไร
แม่งล่อกันไป 62 ทู้ เกือบแสน ข้อความ ทั้งที่จริง หน้าเดิมๆคุยกัน ไม่ถึง100 ..
จะว่าไปกุเคยเจอฟุ ในชีวิตจริงนะ หาได้ตามร้านหนังสือทั่วไป
ฟุอ้วน กะ ผอมกุ้งแห้ง หน้าเฉิ่ม ใส่แว่น กำลังยืนเลือก bl
กุได้แต่มองแล้วก็คิดว่า ในโลกนี้ยังมีคนที่น่าอนาถกว่าเราอยู่ ในใจก็หัวเราะไปพลาง
พวกนี้ส่วนใหญ่มีปมตอนเรียน โดนผู้ชายในชีวิตจริง เมิน รังเกียจ ด่า สุดท้ายก็ต้องไปพึ่งโลกจินตนาการ หาผู้ชายดีๆให้เขาได้กัน เพื่อปิดรอยแผล ปมในใจ
จากเราท่านอีฟ eve
ทำไมลบโพสต์กันไวจังวะ ไปซื้อข้าวเที่ยวแปปเดียว กลับมาไม่ทันอ่าน
มาบ่นเฉยๆ ไม่ใช่ประเด็นดราม่าอะไร แค่เรื่องรีวิวเป็นรีวิว กูแค่สนใจเพราะกูก็ชอบเขียนรีวิว แต่แค่พิมพ์รีวิวในโม่ง กะว่าโม่งปิดเมื่อไรจะไปเปิดเพจ/บล็อครีวิวมั่ง กลัวโดนด่า
>>892 กูเคยเจอพวกขี้เหยียดในชีวิตจริงเว้ย พวกนี้ชีวิตมันมีปม ครอบครัวไม่อบอุ่น ต้องหาอะไรมาเหยียดเพื่อให้ตัวเองไม่รู้สึกต้อยต่ำ ทำอย่างอื่นสร้างสรรค์ไม่เป็นเพราะพวกนี้มันไม่มีสมอง ไม่มีความคิด จิตใจดำมืด ไม่มีใครคบอย่างจริงใจเพราะมันก็ไม่เคยจริงใจกับใคร สุดท้ายก็ตายเหมือนหมาข้างถนน คนพวกนี้แม่งโคตรน่าสงสาร กูเห็นก็ได้แต่ปลงในใจ บัวใต้ตมก็เป็นแบบนี้ แป๊บๆ ก็เน่าตาย แถมทำดินเหม็น น้ำเสียอีก รกโลกสัส
จากโพสนี้
https://www.picz.in.th/image/g2iVpP
>>902 เออ อันนี้แหละ กูไปซื้อข้าวจะมาแดกไปอ่านไป หายเฉย 555 หมายถึงเพจไหนกูก็ยังไม่ได้เผือกรู้เลย
กูเองก็อยากให้รีวิวเป็นรีวิวนะ ทุกวันนี้เห็นแต่รีวิวเป็นแนะนำนิยาย กับเล่าสปอยนิยาย
กูก็อ่านได้หมดนะ แต่รีวิวแบบคนเขียนรีวิวเล่าว่าฟินตรงไหน ไม่สนุกตรงไหน กูชอบแบบนี้สุดอะ
รีวิววาย ตามอาทิตย์เน้นวาย อุปส์ หลายคดีจังนะคนดี แต่สปอนเข้ารัวๆ ไม่เห็นจะได้รีวิว กุเห็นแต่นางแหกนิยายเค้ามาเล่าต่อ
*ตามอาทิตย์อะไรวะ ตามอารมณ์สิ!
>>910 แต่กูว่าเจ้าของแอคดูหยิ่งๆหน้าสูงอ่ะ กูชอบรีวิวมันนะ แต่นิสัยนางนี่..... กูเคยขอลิ้งนิยายเรื่องนึงที่นางสปอย เพราะกูหาไม่เจอ นางออกจะเหวี่ยงๆนะ ทั้งๆที่กูถามดีๆอ่ะ แล้วเพื่อนกูเคยถามนางว่าจอรีวิวเรื่องนี้หน่อย นางตอบห้วนๆว่ายังไม่เคยอ่าน ถามอะไรไปคือตอบไม่มีหางเสียงอ่ะ
กูสงสัยว่างั้นรีวิวที่ดีควรเป็นยังไงวะ การรีวิวมันก็ต้องมีความเห็นของคนรีวิวปนอยู่ด้วยเป็นเรื่องปกติรึเปล่า
กูว่านิยายมันลางเนื้อชอบลางยาว่ะ สนุกไม่สนุกอยู่ที่รสนิยม อย่างกุอ่านพี่ครับนั่นร่มผม คนอื่นชอบกัน แต่กุไม่ชอบ แถมยังไปจับผิดในแบบแปลกๆ อีกว่าพระเอกเรียนทันตะ เอากาวน์มาให้นายเอกใส่กันฝน กาวน์ทันตะแม่งติดกระดุมหลังมึงรู้ยัง ไม่ใช่กาวน์หมอเท่ๆว้อย
กูอ่านแล้วนึกสงสารนัดเขียน ที่เตอเพจเวรๆแบบนี้รีวิว เอามาสปอยต้นยันจบไม่เป็นไร แต่มาบอกว่าพล็อตงั้นๆธรรมดาๆ ไม่มีอะไรงี้ กูเป็นนักเขียนนี่กูนั่งยิ้มแห้งเลยนะ ที่เหี้ยคือคนตามนางเยอะ คนจะหานิยายอ่านสักเรื่องก็จะมาตามอ่านสปอยนางก่อน
>>918 เอาส่วนตัวที่กูเห็นนะ โพสที่ปลิวพูดว่า การที่นางชอบบอกว่า พล็อตงั้นๆ เนื้อเรื่องธรรมดา ไม่มีอะไร คือกูพอเห็นนางพูดแบบนี้ผ่านๆตามาบ้าง แรกๆก็ไม่คิดอะไรจนคนเอามาพูดว่าจะรีวิวก็รีวิว ไม่ต้องไปชักจูงเค้า เค้าจะอ่านไม่อ่านก็เรื่องของเค้างี้ ไม่ต้องไปพูด รีวิวคือรีวิวจบ สนุกไม่สนุกตื่นเต้นธรรมดาให้เค้าไปรู้สึกเอาเอง คือการพูดแบบนี้มันมีผลให้คนไม่อยากอ่าน อีกอย่างคนตามนางเยอะด้วยไง
รีวิวมันต้องใส่ความรู้สึกของคนรีวิวลงไปอยู่แล้ว อยากได้อย่างเป็นกลางอ่านแค่เรื่องย่อพอ เหมือนรีวิวอาหารถ้าบอกแค่อาหารนี้ประกอบด้วยอะไร ไม่สามารถบรรยายได้ว่ารสชาติที่คนรีวิวได้กินเปรี้ยวเค็มหวานสดไม่สดเยอะไม่เยอะเทียบกับราคา มันยังจะสามารถเรียกรีวิวได้อีกเหรอ
กูมองว่าการคุยเรื่องนิยายวายในไทยมันคับแคบมากเลย เพราะคนมีทีศนคติอย่างนี้ ชมได้อย่างเดียว ห้ามติ ทั้งที่คนควรแสดงความคิดเห็นได้อย่างอิสระ กูเป็นคนที่วันก่อนแสดงความเห็นว่าไม่โอกับปรมาจารย์ตอนพระเอกกับนายเอกมีอะไรกันบางตอน ก็คุยแลกเปลี่ยนความเห็นกัน การยินยอมไม่ยินยอม ซึ่งกูคิดว่ามันเปิดมุมมองหลายด้านว่ะ มากกว่าการดักดานต้องชมเท่านั้นเดี๋ยวโดนคนอื่นถล่ม ถ้าเรื่องไหนที่เห็นต่างจากรีวิวมากๆ ก็ไปท้วงแสดงความเห็นได้ เพจไม่ได้ตั้งค่าห้ามแสดงความเห็น เหมือนกับตอนคุยเรื่องปรมาจารย์ก็มีทั้งแสดงความเห็นว่ามันโอเคหรือไม่โอเค
ส่วนตัวกูไม่มีปัญหากับรีวิวที่ใส่ความรู้สึกส่วนตัว จะอวยจะด่าก็เป็นเรื่องรสนิยมของคนรีวิวเท่านั้น แต่ถ้าใส่เหตุผลมากน่อยว่าทำไมดีทำไมห่วยก็จะดีมาก แต่กูมีปัญหากับรีวิวที่สปอยเนื้อเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ หลังๆมานี่ดีหน่อยที่มีเตือนสปอยไว้แต่แรก กูเลยเลือกเมินเลือกบล็อกให้พ้นๆสายตาได้
รีวิวก็คือวิจารณ์ปะ ไม่ใส่ความรู้สึกส่วนตัวก็เรื่องย่อมั้ย บอกมาเลยว่าพล็อตดาดๆทั่วไปก็ดี บางทีที่อยากอ่านก็พล็อตทั่วๆไปนี่แหละไม่ต้องซับซ้อน
มมนี่แหละ กูจำได้ว่าเคยเข้าไปส่งในเพจ มีโพสต์หนึ่งรีวิวว่า นักเขียนควรเลิกเจียนเพราะไม่สนุก หลังจากนั้นกูก็กดบล็อคทวิตเลย อย่างนี้ก็ได้เหรอวะ
Ky แปบ กูสั่งสินค้าในชป. กดยกเลิกมาสองวันแล้ว ยังไม่ได้เงินคืนเลยอะ มันไม่ได้โอนคืนเข้าบัญชีธ.ที่เราเคยกรอกไว้เหรอ ต้องสมัคร Airpay อย่างเดียวเหรอวะ กูไม่ค่อยอยากเปิด airpay เลยอ่ะฮือ
>>926 กูมองว่ารีวิวในเน็ตจะอาหารหรือเครื่องสำอางค์มันก็มีคนรีวิวแบบสไตล์ไม่ต้องแจกแจงมาก เขียนความเห็นตัวเองไปจบเหมือนกัน เป็นสไตล์ของแต่ละคน ซึ่งเพจที่กูตามก็เลือกมาแล้วว่ารสนิยมตรงกันเลยตาม ไม่ก็ชอบสำนวนอ่านเอาสนุกเฉยๆ การโพสต์จะเป็นตัวที่ทำให้คนติดตามเอง ถ้าคนชอบแบบมีสาระแจกแจงละเอียดไม่วี้ดว้ายคงไม่ตามเพจนั้นแต่ต้น
เพิ่งได้เข้าโม่ง มีดราม่านด.อีกแล้วเรอะ อยู่ทนอยู่นานจริงๆคนนี้ ในทวิตก่อนหน้านี้ก็มีดราม่าเรื่องก๊อปจอย พอกูมาเจอเมนชั่นนด.นี่จบเลย ได้ข้อสรุปละว่าคนก๊อปทนสุด ส่วนคนถูกก๊อปเก็บกระเป๋าเลิกเขียนกันไปกี่รายแล้ว
กูงงถ้า มมนดว จะรับรีวิวมันผิดอะไร สนพ ไปยื่นข้อเสนอให้เอง คนตามเยอะก็ไม่แปลกที่ สนพ จะส่งให้รีวิว ก็เหมือนพวกรับรีวิวเครื่องสำอาง จะเอามาแซะกันทำไม
>>928 KY กูสงสัยมาสักพักละตั้งแต่ดราม่า นักเขียนรอยสัก นักเขียนที่ตะแบงเรื่องติดแท็กนิยายที่เพื่อนนักเขียนมันแห่ไปปกป้อง พวกมึงบอกแบนยกแก๊ง แต่กูงงเคสนึงคือนด. ที่ลอกจนได้ดี ลอกจนรอดทุกเรื่อง กูเห็นชะเลียร์นข.ดังๆ อย่างขป.เห็นสนิทสนมช่วยดีลงานวาดนั่นนี่ แต่พวกมึงไม่แบน คือมาตรฐานอยู่ตรงไหนวะ?
กูเห็นขป.อี๋อ๋อกับนางนี่กูเลยแบนขป.นะ คือเหมือนสนับสนุนคนขี้ลอกให้มีที่ยืนในสังคม ไม่ได้ลอกครั้งเดียวแต่ทำซ้ำทำซากยังมีหน้ามาขอความเห็นใจ
แล้วแก๊งนข.ปกป้องแท็ก แก๊งนข.ตะแบงเพื่อปกป้องงานตัวเอง (ถึงมันจะทำร้ายคนอื่นไปบ้าง) เพื่อนที่เข้ามาช่วยปกป้องสิทธิ์จนถูกแบนตามนี่ กับนข.ที่อวยนข.ลอก ช่วยกันอี๋อ๋ออกหน้าออกตา อันไหนมันเลวร้ายกว่ากันวะ
>>936 เค้ารู้จักกัน มันเป็นเรื่องส่วนตัว ขป.นางทำแบบ นด.ไหม ก็ไม่ แล้วมีเหตุผลอะไรที่กูจะต้องแบนขป. กูแบน ตัวงานคือไม่ซื้อ ไม่อ่าน ส่วน นด.จะไปสนิทกับใคร กูต้องตามไปแบนเค้าเหรอ เออ ถ้าขป.ออกมาเข้าข้างบอก ถึงนด.จะลอก แต่นางก็จะสนับสนุน จะยืนข้างนด. ต่อไป อันนั้นกูแบนแน่นอน นด.ช่วยเีลงานวาด แล้วนางแซงคิวคนอื่นให้ขป.ไหม ถ้าหากว่านางใช้อภิสิทธิ์นั้น แล้วขป.เห็นดีเห็นงาน กูก็แบนทั้งคู่เช่นกัน
มาถึง นข.รอยสัก คือไม่มีหลักฐานเทียบเลยว่าอีกคน ลอกจริง แต่อาศัยแค่ พลอตคล้ายก้เอามาทวิต จนพาลูกหาบไปกดดัน จนเค้าต้องเปลี่ยนพลอต ทั้งที่เนื่อเรื่องแม่งโคตรคลิเซ่ กับเพื่อนนางที่ออกมาบอกว่า ไม่ผิดที่จะกล่าวหาว่านข.คนอื่นพลอตเหมือน กูถามหน่อย ถ้ามึงโดนทัก โดยที่มึงไม่เคยอ่านงานมันเลย มึงจะเฟลมั้ยวะ ส่วนแท็กเนี้ยเคค้ามีไว้เพื่อสะดวกในการค้นหา แล้วจังหวะแม่งมาทวิตแบบนั้น แล้วคนขายก้โดนคุกคาม เป็นใครก็ต้องคิดไว้ก่อนว่าเป็นใคร ถึงมันจะไม่ได้ทำจริง แต่ออกมาทวิตปกป้องขนาดนั้น คนยิ่งมองแง่ลบลงไปอีก ในขณะที่คนอื่นๆไม่มีประเด็นอะไรเลยแล้วคนที่ถูกกล่าวหาอย่างลอยๆ กะโดนคุกคามข่มขู่ เค้าได้รับความยุคติธรรมอะไรบ้างไหมหละ โดนด่าฟรี
ขปคือใคร
>>939 กูบวกมึง ส่วนมากกูถ้าจะแบนคือดูเป็นเรื่องๆเป็นผลงานไปเหมือนกัน เค้าจะสนิทกับใครเรื่องของเค้า ไปสนิทกับคนที่เราแบนแต่ถ้าไม่มีเรื่องไม่ดีออกมา กูก็ไม่แบนนะ กูว่ามันเหมือนการเหมารวมให้เพื่อนเกลียดกันในชั้นอนุบาลอ่ะ ซึ่งกูเกลียดมากๆ แบบมึง..แค่สนิทกับคนเหี้ย ไม่ได้หมายความว่าการจัดการงานกูจะเหี้ยนะ ไม่ได้หมายความว่างานกูเผา ลัดคิว หรืออะไร กูมองแค่เนี้ย
>>939 เอ้อ +1
กูก็คิดแบบนี้ คือเขารู้จักกันเฉยๆ ถ้าขปไม่กางแขนปกป้องนดกูก็พอจะโอเคนะ แล้วขปก็ไม่ได้ทำตัวเหมือนนดด้วย แต่กับนขรอยสักนั่น เพื่อนออกมาไฟทแรงไป ตรรกะกลุ่มเดียวกัน นขหลายๆ คนก็รู้จักกัน ไม่ได้แปลว่าต้องทำตัวเหมือนกัน หรือเป็นคนประเภทเดียวกัน ความสัมพันธ์แบบมีผลประโยชน์ คุยไว้ก็ไม่เสียหาย ไม่คุยสิอาจจะเสียหาย เสียคอนแทค
นักเขียนจะคบจะคุยกับใครบางทีมันไม่ใช่อย่างที่เห็นเสมอไปนะ คนเค้ามาพูดดีๆกับเราจะให้พูดกลับไปแบบไม่ดีได้ยังไง ส่วนไม่ดีของเค้าเราก็ไม่ได้เกี่ยว ที่คุยกันบางทีก็เรื่องอื่นๆทั่วไป เราไม่ใช้ ขป นะ แต่วงการเดียวกันมันก็ต้องมีทักทายกันบ้าง
>>936 กูว่ามันคะเคสนะ
อย่างนขรอยสักและเพื่อนมึงใช้คำว่าปกป้องสิทธิ์งานตัวเอง แต่ลองมองอีกมุมเขากำลังละเมิดสิทธิ์คนอื่นอยู่ กล่าวหาแรงด้วยว่าอีกฝ่ายลอก อีพวกแก๊งค์ปกป้องแท็กก็เหมือนกัน นั่นก็กำลังละเมิดสิทธิ์คนอื่นอยู่ คนอื่นเขาก็มีสิทธิ์จะใช้แท็กเหมือนกัน
ส่วนนดกับขปจะสนิทส่วนตัวยังไงไม่รู้ แต่ที่คนเขาไม่เหมารวมเพราะขปไม่ได้ออกมาป้องนดเรื่องการก๊อปงานนี่ ถ้าขปทำแบบนั้นจริงกูว่าหลายคนก็ไม่โอเคหรอก
กู>>939 กูนึกขึ้นมาได้ ถ้ามึงจะแบน อะไรที่เดี่ยวข้องกะ นด มึงควรแบน สดร เพราะอะไร เพราะนางเคยประกาศออกตัวปกป้อง นด กูจำเนื้อหาไม่ได้แล้ว โม่งเคยถล่มมาครั้งนึงแล้ว ตอนนี้นางเป็นคุณแม่ลูกอ่อน กูไม่อยากว่าบาปนาง เรื่องมันผ่านมานานแล้ว แต่กูแค่ยกตัวอย่างให้เห็นเฉยๆ
โม่งจะแบนๆใครกูไม่เห็นมีผลเลย ยังได้ดีกันทุกคน ทั้ง นด คนเขียน ลตด แอครีวิวต่างๆ เขาไม่มานั่งแคร์โม่งหรอก โม่งมีผลจริงๆพวกที่แบนๆคงไม่ได้ลอยหน้าลอยตาแบบทุกวันนี้ นี่ล่าสุดจะแบน นข ที่รู้จักกับ นข ที่ตัวเองไม่ชอบอีก ไร้สาระว่ะ
กูเป็นพวก นข คงนั่งขำ ยอดอ่าน อ่านขายยังปัง มีแต่โม่งที่ร้อนรน กิ้วๆ
นด ที่มึงแบนๆกันเนี่ย ยอดจองหนังสือ 500 อัพ นาจา ขนาดโดนโม่งแบนนะเนี่ย คูมคูเหมี่ยว ก็นิยายติดท็อปเด็กดีตลอด นี่ก็โม่งแบน ขำอ่ะ กิ้วๆ
>>952 แต่แปลกเนอะมึงว่ามั้ย คนหน้าด้านชอบก็อปงานชาวบ้านนี่ทำไมถึงมีหน้ามีตาจังวะ ในขณะที่คนโดนก็อปต้องลบงานตัวเองทิ้ง แค่เพราะโดนคนไม่สมอง โดนตัวขี้โมยมาขโมยไอเดียความคิดไปเป็นของตัวเอง จนได้เงินเป็นกอบเป็นกำ อร่อยมั้ยอ่ะ เงินที่ได้มาจากการขโมยความคิดคนอื่นเนี่ย 55555555
โทรลบุก
>>954 กูก็ว่าแปลกดูจากตย.ที่เคยเห็น คนลอกพอโดนจับได้ ขอโทษ โดนชื่นชมว่าแมนมั่กๆ กล้าออกมายอมรับผิด อิหยังวะ ถถถ ส่วนคนโดนลอกก็โน่นนน ซุกตัวเลียแผลใจเอาเอง บางทีกูก็คิดว่าเวรกรรมมันมีจริงอ๋อวะ คนทำผิดได้ดิบได้ดีกันจัง
อันนี้ดูจากหลายๆ เคสที่เคยเห็นนะไม่ใช่เฉพาะพวกนข ขี้ลอกหรือขี้มโนหาว่าคนอื่นมาลอกตัวเอง
>>958 กูก็รู้สึกเหมือนมึงอะ ที่ออกมาดิ้นๆนี่จงใจ ให้คนเกลียดนข พวกนี้มากขึ้นไปอีกมั้งปัญญาอ่อนดี ต้องถูกเลี่ยงดูมาแบบไหนถึงได้ มาดิ้นแด่วๆแบบนี้ เอาจริงกูโคตรไม่สนใจพวกโทรลเลยนะ เพราะยังไง ความเลวมันก็ยังติดตัวไปอยู่ดี ต่อให้มีหน้ามีตา มียอดจอง มันก็แค่ตัวทำเงินของสนพ.นั้นและ เงินที่แลกมากับการก่นด่า ฉะนั้นเวลาโดนด่าก็หัดรับความจริงกันซะบ้าง อย่าได้โชว์ ด้านโง่ๆออกมาให้เห็น เดี๋ยวเค้าจะหาว่า พ่อแม่ ไม่สั่งสอนให้รู้จักผิดชอบชั่วดี 555
>>957 เวรกรรมอะไรไม่มีจริงหรอกมึง คนแข็งแกร่งกว่าจะอยู่รอด แต่มันเห็นผ่านการกระทำกับทัศนคติ คนโดนลอกหรือโดนกล่าวหาเขาเป็นเหยื่อ อาจจะจบสวยจบไม่สวยก็ขึ้นอยู่กับเขา ส่วนพวกก้อปเขาหรือหาว่าเขาก้อปก็เหมือนจะอยู่ดีมีสุขขายดิบขายดี แต่ก็ย้อนแย้งออกมาดิ้นแบบอีโทรลในมู้นี้ไง มันอาจจะพิมพ์ไปหัวเราะไป แต่บ่งบอกวุฒิภาวะทางอารมณ์กับสภาพสังคมรอบตัวได้ดีจัดๆ ว่าเกิดมามีตรรกกะยังไง
Ky กูรู้สึกแย่อะ เมื่อกี้กูเพิ่งตื่น ละเสือกฝันว่าเข้าโม่งแล้วมันขึ้น 404 not found ในไลน์กลุ่มก็ไม่มีคนที่มารีวิวนิยายใน Kindle กับนิยายจีนบ่อยๆเข้ามาอยู่ในกลุ่มด้วย กูร้องไห้ รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเมื่อกี้ พอเห็นพวกมึงยังด่ากันในนี้อยู่แล้วกูค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย อุแง T___T
ไม่จำเป็นต้องปั่น เพราะยังไงโม่งก็เกลียด นข ที่หมายหัวไว้อยู่แล้ว แต่กูต้องการให้เห็นว่าก็แค่โม่งแหละที่ร้อน ข้างนอกเขาชิวกัน
คนที่ขายดีและชิวๆดันวิ่งเข้ามางอแงใส่คนร้อน ตกลงใครงงกันแน่วะ
กูงงด้วย
มี สนพ ไหนที่ยังไม่เคยโดนติบ้างวะ everY นี่ดีที่สุดแล้วใช่ป่ะ
>>976 ไม่ อวว. การ์เดี้ยนกับดิสไทม์แปลห่วยมาก ช่วงที่วายเริ่มมีกระแสใหม่ๆประกาศ สนพ.ประกาศกร้าวว่าจะไม่พิมพ์วาย พอกระแสวาบบูมมากๆก็สร้างสนพ.ลูกมาออกวาย คนเขียนนิยายฝั่งไทยหลายคนก็มีปัญหา บางคนทำมือหลังปิดพรีสองวันก็ประกาศว่าได้พิมพ์กับอวว คนพึ่งพรีไปก็หมา บางคนมีเรื่องเคยทำมือแล้วเครดิตนักวาดหาย ฯลฯ
>>985 โดนคนซื้อรอบแรกเข้าไปถล่มจนต้องลบโพสต์เลยจ้า กูเป็นคนนึงที่อุดหนุนเค้ามาตั้งแต่เรื่องแรกนะ เจอโพสต์ขายของแบบนี้กูแม่งเหมียนหมาเลยมึง ถถถ
>>986 +1 ถ้าอยากเขียนตอนพิเศษเพิ่มจากที่เคยตีพิมพ์ก็รวมเป็นเล่มพิเศษเล็กๆไปเลยสิ คนซื้อเก่ามันพร้อมจะอุดหนุนอยู่แล้ว แต่นี่เขียนเพิ่มตอนเดียวเพื่อรีปริ๊นกูไม่โอเคว่ะ ไม่อุดหนุนด้วย เหมือนมัดมือชกคนซื้อไปแล้วที่ชอบเรื่องนี้ว่าถ้าอยากอ่านตอนพิเศษแกก็ซื้อซ้ำสิ
Ky โม่งปิดสิ้นปีนี้จริงเหรอ แสดงว่าอีกไม่ถึง2เดือนก็จะปิดแล้วใช่ป่ะ จะมีเพอร์ไซส์ว่าเปิดต่อมั้ยวะ TT
กูว่าส่วนใหญ่สายนี้เค้าอ่านฉบับอังกฤษไปบ้างแล้ว เลยอาจจะเก็บเล่มแปลไทยกันน้อยมั้ง แต่กูเก็บของไพรด์ทุกเรื่องเลย เท่าที่ออกมา อ่านครบไหมไม่รู้ เก็บไว้ก่อน 555+
อีกอย่างที่กูชอบของไพรด์ กูชอบเค้าถ่ายรูปแต่งรูปโปรโมทหนังสือในเพจว่ะ บางอันแบบสวยลงอินสตาแกรมเลย
>>981 >>982 แสดงความดูแล ลอกมังงะที่ออกกะเซ็นชู นายเอกเล่นบาส ย้ายรร. เจอพระเอกรุ่นพี่สายหม่นที่เคยเล่นบาสแต่พักไปด้วยดราม่าบางอย่าง เจอพี่หอ เจอเพื่อนหอสองคน ดราม่าคือพระเอกโดนอิเด็กรุ่นน้องเปรตคนนึงใส่ร้ายว่าทำให้บาดเจ็บ ทั้งที่จริงๆอิเด็กนี่ตอแหล นายเอกบังเอิญไปได้ยินอิเด็กนั่นโม้ เลยไฟท์กันไป
เหมือนขนาดนี้แหละ เหมือนยันเพื่อนสองคนที่เป็นตัวประกอบ เหมือนยันมุกทำความสะอาดห้อง
ถ้าอินักเขียนหน้าด้านบอกไม่ได้ลอกกูก็หน้าด้านขุดเรื่องนี้มาพูดได้ทุกๆครึ่งปีอ่ะ
>>978 พูดถึงเรื่องที่แจ่มใสสร้างอวว. เป็นสนพ.ลูก มันใช้กองบก. คนละกองกับเครือชญ หรือพวกเครือเอ็นเทอร์เก่าเหรอวะ
กูรู้สึกว่าแต่ละเคสที่เกิดขึ้นนี่ไม่น่าเชื่อว่าเป็นแบรนด์ในเครือเดียวกัน อย่างเรื่องก็อบงานการ์ตูนมาเขียนเป็นนิยายอ่ะ มันมีมาตั้งแต่สมัยนิยายชญ. แล้ว (สมัยเพิ่งมีนิยายที่ชอบลงท้ายด้วยอีโมติคอนอ่ะ) แต่บก. สมัยนั้นยัง Detect ได้ในระดับหนึ่ง เลยสงสัยว่าทำไมเฉพาะอวว. มันถึงพลาดแต่อะไรแรง ๆ ทั้งนั้นเลยวะ อย่างกับเลือกใช้บก.นอกมาทำ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.