ในขณะที่วงการนักวาดพยายามตั้งราคาให้อยู่กันได้ บอกว่างานที่ตัวเองทำงานเป็นงานสร้างสรรค์ อย่าบวกแค่สิ่งที่เป็นรูปธรรม บวกค่าไฟ ค่าแรง ค่าเวลา ค่าผลงานของตัวเอง ไม่ใช่กดราคาตัวเองต่ำๆจนอยู่ไม่ได้ แต่นักเขียนคนนึงเลือกที่จะตั้งราคาในระดับที่ตัวเองอยู่ได้กลับถูกรุมด่าให้ลดราคาที่เขามองว่าไม่โอเค คือรู้มั้ยอ่ะถ้าพูดถึงงานเขียน คนเขียนส่วนใหญ่ก็บอกเลยว่าเป็นงานอดิเรก เขียนอย่างเดียวรอดยาก ถ้าไม่ใช่ดังและออกถี่จริงๆ ก็เพราะคนในวงการแบบนี้ ทั้งคนอ่านที่ซื้อและคนเขียนด้วยกัน รู้ไหมว่านักเขียนหลายคนที่ไม่ใช่แนวยั่วเย ออกหนังสือทีแค่ไม่ขาดทุนก็พอแล้วอย่าว่าแต่ได้ค่าแรงค่าไฟที่ใช้เขียนมั้ยเลย กินอุดมการณ์เป็นอาหารพอเพราะถูกกดให้ตั้งราคาที่อยู่ไม่ได้ ใครไม่ไหวก็เลิกเขียนไป แล้วไม่ต้องมาบ่นหรอกว่าทำไมมีแต่แนวฟุ้งๆลอยๆ แนวเนื้อหาแน่นน้อย คนซื้อน้อยแถมต้องใช้เวลาในการแต่ง คนเขียนก็มีแต่ท้อเอาเวลาไปทำอย่างอื่นกัน