Last posted
Total of 1000 posts
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นกูไม่ได้รังเกียจการข่มขืนในนิยายนะ กูเองก็อ่านเหมือนกัน ฟินในนิยายกับชีวิตจริงมันต่างกันอยู่แล้ว กูอ่านแนวข่มขืนแต่ในชีวิตจริงกูไม่สนับสนุนการล่วงละเมิดทางเพศ หรือกูชอบอ่านแนวเลี้ยงต้อยแต่ในชีวิตจริงกูรังเกียจพวกเปโด มันคนละฟิลเตอร์อ่ะ เข้าใจใช่ป่ะ
>>735 สำหรับกู กูมองว่านิยายน้ำดีคือมันเคลียร์ระดับนึงอ่ะ รับผิดชอบต่อสังคมแต่ไม่ต้องรณรงค์ห่าเหวไรหรอก นิยายนะ แค่อย่าปลูกฝังความคิดผิดๆ เพราะในเรื่องไม่ได้แฝงนัยว่านี่คือการข่มขืน เหมือนเป็นการหยอกล้อเจรจาระหว่างคู่รักอย่างมีสีสันมากกว่า
แต่นั่นแหละ กูก็ไม่ได้บอกว่าปรมาจารย์ไม่ดี เป็นนิยายที่โดยรวมดีมากเมื่อเทียบกับวายเรื่องอื่นที่แปลในไทย มีเนื้อหาเยอะ ตัวละครมีเสน่ห์ ตั้งใจเล่นกับปม อาจมีจังหวะเรื่องไม่ดีบ้างแต่โดยรวมมันดี และทำให้คนคล้อยตามได้ง่าย เปิดให้คนคุยกันว่าการกระทำของตัวละครเป็นไงเพราะมีหลายด้าน อย่างคนเขียนก็จงใจเขียนถึงด้านร้ายๆของวั่งจีที่เป็นผลพวงจากครอบครัวจนเคยคิดจะขังเว่ยอิงไว้ กูว่าเป็นนิยายที่เปิดให้คนคุยกันมากกว่าจะบอกมันเป็นแค่นิยายห้ามพูดในแง่ลบ ส่วนที่ดีก็พูด ส่วนที่ไม่ดีก็แสดงความเห็นว่าไม่โอเค
นิยายน้ำดี:เด็กอ่านได้โดยผู้ปกครองไม่ต้องให้คำแนะนำ
นิยายดี:สนุก ซึ่งความสนุกแต่ละคนต่างกัน ใครใคร่ชมเรื่องไหนก็ชม
กูอ่านไม่ค่อยเข้าใจ แต่ขอเข้ามาเห็นด้วยเรื่องนึง
เท่าที่อ่านนิยายโม่เซียงมา กูไม่เคยเห็นเรื่องไหนที่มันมีความยินยอมพร้อมใจ 100% เลย
ไม่รู้เป็นเฟติชอะไรของคนเขียนหรือเปล่า หรือติดอยู่ในกรอบรักนวลสงวนตัว ตัวนายเอกแทบทุกเรื่องโดนบังคับให้มีหมดเลย
อันนี้กูว่า มันชัดจริงๆ
ว่าตัวละครในเรื่องไม่ได้สมยอม แต่ก็คนก็ฟินกัน
กูว่าที่โม่งคนนั้นเดือด ก็เพราะคนอ่านฟินกันไม่รู้ว่าข่มขืนเนี่ยล้ะ
พวกมึงเถียงกันสนุกอะ อ่านเพลิน เอาจริงๆไม่ล้อเล่น คือเถียงกันไม่ได้มีฝ่ายไหนเกรียนปสดเกินไป พวกมึงมีเหตุผลของมึง กูเห็นด้วยทั้งสองฝั่งนะจะมองว่าข่มขืนหรือฟินก็แม่งได้แล้วแต่แว่นคนมอง ชอบไม่ชอบก็ไม่ผิดอะไร
กูว่านิยายวายส่วนใหญ่ มันไม่ได้มีนิยายน้ำดีอะไรขนาดนั้นหรอก ส่วนใหญ่ก็ guilty pleasure ทั้งนั้น ปรมจ.ก็ด้วย แต่มันนิยายดีไหม มันก็ดีและสนุกในระดับของมัน แต่บางทีก็ให้ค่าคุณงามความดีกันเกินไป เกินตัวตนที่นิยายนั้นเป็นจริงๆ ซึ่งกระแสนี่แหละมันพาไป บางทีมันก็ไปสร้างมาตรฐานของอะไรบางอย่างขึ้นมาใหม่ อารมณ์แบบว่าพอหลายๆๆๆคนเขาว่าอันนี้ดี ตอนแรกอาจจะลังเล แต่เจอกระแสมากเข้าก็อาจจะเบลอๆ หรือมันดีจริงวะ ตามน้ำไป ซึ่งที่จริงมันอาจจะดีจริงหรือไม่จริงก็ได้ แต่ข้อเท็จจริงตรงนี้พูดไปก็ใช่ที่ เพราะมันจะสู้กระแสไม่ได้เลย
กูไม่โทษคนเขียนนะว่าเขียนอะไรต้องรับผิดชอบสังคมยังไง แหม บางทีเขียนน้ำดีรับผิดชอบสังคมแต่คนมันไม่อ่านนี่ เข้าถึงคนน้อยอะ เอาตัวกูก็ได้เรื่องที่กูมองว่านิยายน้ำดีแต่แม่งกูอ่านไม่จบสักที อ่านนานกว่าจะจบหรือดองไว้ก่อน (แต่ใจอยากกลับมาอ่านนะ) เพราะมันกินพลังงานชีวิตมาก ก็มี
ส่วนนิยายดีๆที่อ่านสนุก ก็ย่อมเข้าถึงคนได้มากกว่า พอเข้าถึงคนได้มากกว่า คนมันก็หลายหลายกว่าอะมึง
กูอ่านงานโม่เซียงมาสองสามเรื่อง ความเห็นก็ตามเม้นบนๆ ที่ว่าโม่เซียงชอบใส่แนวความคิดแนวrape fantasyมาด้วยแทบทุกงาน กูอ่านแล้วผิดหวังก็จริง แต่กูไม่เข้าใจคนที่บอกว่าฟินฉากข่มขืนแบบนั้นมากกว่า
กางปีกปกป้องเพื่อนได้แต่ทำไมไม่เตือนเพื่อนปสด.ว่สอย่ามักนข.คนอื่นว่าลอกงานตัวเองไปทั่วบ้างวะ
https://twitter.com/0011_noodee/status/1193534164881920002?s=19
****ว่าอย่าทัก
>>741 กุค่อนข้างเห็นด้วยกะเมิง ตอนตามเรื่องนี้แรกๆ กุก็วี้ดว้ายนะ แต่พอมานึกถึงเรื่องที่วั่งจีทำ... กุเข้าใจนะพระเอกมันโดนเลี้ยงแบบเก็บกด ต้องอยู่ในกรอบไรงี้ แต่บางทีกุก็รู้สึกแปลกๆ แล้วเรื่องเว่ยอิงที่บางคนชอบกาวว่าขี้อ่อยเหมือนกัน อันนี้กุก็แปลกๆ อธิบายไม่ถูกโว้ยยยย
นักเขียนปสด ที่ว่าคนอื่นก๊อปคาร์หมีกระต่ายที่โดนโม่งด่าไปวันก่อนนี่นา
กูยังอ่านปรมจไม่ถึงฉากพวกนั้นเลยโนคอมเม้นท์ แต่พอนึกออกอยู่ถ้ามองด้วยฟีลเดียวกับตัวร้าย เอาจริงๆ ตัวร้ายก็สนุกนะแต่กูอ่านด้วยฟิลเตอร์สงสารนายเอกแบบสลัดไม่หลุดจริงๆ ยิ่งช่วงฉากเรทหลังๆ คือไม่ไหวโว้ย สงสารนายเอกกก ส่วนปรมจสำหรับกู เป็นนิยายที่เขียนตลค.ได้ดี แต่ถามว่าน้ำดีมั้ย เท่าที่อ่านมา ก็ยังเป็นแค่นิยายที่เขียนได้ดีและโดดเด่นอย่างที่โม่งบนๆ ว่าอะ กูเฉยๆ กับเรปแฟนตาซีนะ ตราบใดที่อยู่แค่ในนิยายก็เข้าใจได้ว่าเป็นแฟนตาซี แต่ด้วยความที่เรื่องนี้มันแมสมั้ง พอคนเข้าถึงเยอะ คนแยกแยะไม่ได้ว่านั่นก็คือเรปนะก็เยอะไปด้วย ละพอคนพวกนี้ชงกาวต่อๆ กันไปแม่งก็เลยกลายเป็นว่าเห็นดีเห็นชอบกับเรปไปเลย ปัญหามันอยู่ตรงที่ไอ้เรปแฟนตาซีนี่มันก็ส่งเสริมวัฒนธรรมเรปทางอ้อมสำหรับคนแยกแยะไม่ได้อะ แต่จะให้ขึ้นหมายเหตุเตือนทุกครั้งก็คงไม่มีใครทำอีก เพราะงั้นกูว่าการตื่นตัวว่าเรื่องนี้มีเรปนะก็สำคัญนะ 55555
>>744 ก็ขี้อ่อยจริงไม่ใช่หรอวะ กูตามทุกอย่างยกเว้นซีรี่ย์ฟังออดิโอแม่งอ่อยชิบหายมึงจะว่าคนกาวกันอันนี้กูขอเถียงส่วนเรื่องเรปแฟนตาซีกูยอมรับว่ามันมีจริงยิ่งฉากถังน้ำอ่ะใช่เลย กูว่ามันอยู่ที่ consent ด้วยอ่ะ เว่ยก็สมยอมมั้ยวะเชิญชวนก่อนด้วย ถ้าจะด่ากูว่าควรด่าที่วั่งไม่ยอมเตรียมพร้อมมากกว่ามั้ยยกเว้นฉากถังน้ำกับบังคับจูบบนภูเขากูว่า ถ้าจะตั้งแง่กับปรมจเรื่องนี้ก็หัดดูเรื่องอื่นบ้างทำเหมือนคนฟินปรมจเป็นเชื้อร้าย
เห็นด้วยกับ 751 นี่ถ้าคนแบบนี้เจอฉากข่มขืนต่อหน้าสาธารณะบนเรือแล้วยังได้กันไม่อกแตกตายหรอ สนพไม่เตือนว่ามีด้วย กุว่าปรมจ ซอฟๆไปเลย
พี่วั่งผิดที่ไม่เตรียมไม่รอให้พี่เว่ยพร้อม แต่พี่เว่ยไม่ได้ไม่ยอมจริงๆ นะ และพี่แกอ่อยก่อนเชิญก่อนด้วย (ครั้งแรกพี่เว่ยก็ออกแนวบังคับพี่วั่งก่อนป่ะ) พี่วั่งที่มองตามพี่เว่ยไม่ละสายตา สังเกตุทุกอย่างมาตลอดจะไม่รู้หรือว่าพี่เว่ยพูดจริงหรือแค่แกล้งพูด พี่เว่ยแกเล่นใหญ่อยู่คนเดียวทั้งนั้น แต่อย่างที่ >>751 ว่านั่นแหละ ยกเว้นสองฉากที่ว่า อันนั้นผิดจริง
>>752 เชี่ยยยย นิยายอะไรวะ กูจะได้ไม่อ่าน แล้วโดนข่มขืนคือไม่มีคนช่วย?
>>753 ช่วยไม่ได้พระเอกเป็นนายหัว ส่วนนายเอกเป็นทาสแถมความจำเสื่อม แต่คือช็อกที่ข่มขืนต่อหน้าสาธารณะเลย แล้วเป็นเล่มสุดท้ายในเซ็ต ของสนพ รักคุ- ที่หน้าปกโจรสลัดอ่ะมึง แต่ก็เรื่องมันรังแกเคะทั้งเรื่องกุทำใจแล้ว สุดท้ายพระเอกมือขาดเป็นบ้า(แต่หายตอนจบ)แบ้วจบแบบกึ่งๆแบดเอน แต่คือนายเอกก็ให้อภัยแหละ
>>752 ขอแวะมาพูดหน่อยเรื่องถ้าเจอข่มขืนบนเรือไม่อกแตกตายเหรอ คือกูเป็นประเภททริกเกอร์เรื่องฉากข่มขืนมากๆ เจอแล้วดิ่งจริง ดังนั้นเรื่องไหนมีฉากข่มขืนกูก็เลี่ยง สังเกตว่าเวลาบางเรื่องออกใหม่ก็จะมีคนถามในโม่งบ้างว่ามีฉากข่มขืนไหม สถานการณ์เป็นไง คนแบบนี้ก็มีไม่ใช่บอกว่าข่มขืนเรื่องนี้เล็กน้อยไปเลยเมื่อเทียบกับเรื่องอื่น ถ้าคนมันดิ่งก็ดิ่งหมดอะ ยิ่งพระเอกเป็นคนทำกูยิ่งดิ่งหนักกว่าตัวร้าย ถึงนิยายวายมันจะมีบ่อยกูก็พยายามเลี่ยงมากที่สุดแล้ว แล้วเรื่องที่มึงพูดมันเรื่องไหนกูจะได้ไม่แตะ
ky พี่วั่งแปป จากดราม่าปกป้องเพื่อนปสด.เมื่อคืน ตอนนี้ลากยาวกลายเป็นแบนใครกันบ้างแล้ว ตัวย่อ+พฤติกรรมมาเต็ม
>>755 อ้อ เรื่องนี้เป็นหนึ่งในเรื่องเคะใจแข็งที่กูชอบความใจแข็งจริงจังเรื่องนึง
อีกอย่างปริบทเรื่อง consent มันละเอียดอ่อนนะ
ไม่งั้นพวก makeup sex ระหว่างสามีภรรยานี่ก็คือ rape ทั้งหมดเลยนะ (เธอโกรธ เขามาง้อ เธอยังโกรธ เขาเริ่มจูบ เธอสะบัดตัวหนี เขาตามมาลูบไล้ เธอเริ่มระทวย เขา.... แล้วเราก็คืนดีกัน)
แต่ถ้านิยายเน้นหนัก แบบแฟนฟิคฝรั่ง พวกโอเมก้าเวริส์ ที่รักกันอยู่แล้วจะเป็นจะตาย นอ ติดฮีทอาการหนักจะเป็นจะตาย พระเอกไม่ยอมซั่ม บอกมึงยังไม่มีสติเพราะฮีท ต้องพูดคำว่าตกลง โอเคจากปากในสภาพสติ100%only อันนี้คือ ถ้าในแง่นิยายก็อ่านแล้วติดขัดอ่ะมึง (แถมแต่งต่อให้โดนตัวร้ายเรปกะบอนด์ทีหลังเพราะพอ.ไม่ยอมบอนด์สักทีอีกต่างหาก)
แต่กูก็โอเค ที่มึงจะออกมารณรงค์ให้คนเข้าใจเรื่องconsent นะกูว่ามันคือการสนับสนุนให้คนมีหลักการในการวิเคราะห์แยกแยะ ว่าอะไรคือนิยาย อะไรคือแฟนตาซีที่อย่าได้เผลอเอามาปะปนกะความเป็นจริงเด็ดขาด
อห เผือกเพิ่งออกจากเตาร้อนๆเลยมึง
https://twitter.com/Y_Pun_Krasae/status/1193621113655283712?s=19
>>759 เป็นทั้งเซ็ตเลยมั้งข่มขืนอ่ะ กูว่าคนที่อ่านตอนแรกแล้วไม่รอดทริกเกอร์น่าจะไม่ต่อตอนสอง แต่คนที่อ่านตอนแรกรอดแล้วเฝ้ารอตอนสองแบบกูนี่ปวดตับปวดไตปวดเฮดมาก อิเหี้ย อิหยังวะ
กูชอบเซ็ตนี้นะน้ำเน่ายุงชุมดี แต่ตอนโจรสลัดแม่งไปสุดจริง มันคือจำเลยรักเวอร์ชั่นไปสุด เลวสุด พอโดนเอาคืนก็สุด กูนี่อิหยังวะมาก แขนขาด ขาหัก เป็นบ้า พิการ บ้าแตกสาแหรกขาด นี่พระเอกหรือตัวร้าย เหมือนตอนแรกคนเขียนแม่งแค้นอะไรมาเอาความแค้นมาลงที่นายเอกรัวๆๆ พอกลางเรื่องเปลี่ยนเป้าเอาไปลงที่พระเอกต่อรัวๆๆ ท้ายเรื่องเหมือนคนเขียนเริ่มดึงสติได้ พยายามหาทางจบสวยๆ แต่หาได้แค่นี้แหละ เรื่องนี้ถ้าตอนหลังแม่งงอกผชคนใหม่มาให้นายเอกกูจะไม่แปลกใจเลยเพราะพระเอกแม่งเลวจนหาทางลงไม่ได้
มันก็จบสวยนะ(มั้ง)สำหรับกู สวยสุดได้แค่นี้แหละ..
กูไม่ชอบการข่มขืนทั้งหมดทั้งมวล ไม่ว่าจะเป็นพระเอกข่มขืนนายเอก ตัวร้ายหรอใครก็ตามข่มขืนตัวร้าย (ร้ายแค่ไหนก็ไม่ควรโดนข่มขืนป่ะ) แต่พอมันเป็นนิยาย มันไม่เห็นภาพ แล้วพอนายเอกโดนเล้าโลมจนมีอารมณ์ยินยอมพร้อมใจแล้ว คนอ่านก็จะลืมตอนแรกๆ และจินตนการเองแฟนตาซีเองฟินเอง ซึ่งตรงจุดนี้แหละที่ทำให้ซอฟลงและกลายเป็นความโรแมนติกไป ซึ่งคนที่ชอบการอ่านนิยายแบบนี้ไม่ได้หมายความว่าชอบเรื่องแบบนี้จริงๆ และไม่ได้สนับสนุนเรื่องนี้ด้วย
แต่ก็กูก็อยากให้ลดค่านิยมพระเอกข่มขืน = ไม่ผิด สามีข่มขืนภรรยา = ไม่ผิด กันได้แล้ว
กูเกลียดมากเวลามีข่าวข่มขืนแล้วผู้ชายบอกว่าตอนแรกอาจเจ็บเดี๋ยวก็ฟิน สุดท้ายก็ชอบ เอามาเป็นมุกตลกขำๆ ไม่นับพวกวินที่ชอบลวนลามทางคำพูด อิหอยหลอดๆๆๆๆๆ เพราะละครมันชอบสื่อแบบนี้ เล้าโลมแล้วร่างกายตอบสนอง=ยินยอม เห็ดสดเอ้ยยย กลไกธรรมชาติของร่างกาย กูอ่านบทสัมภาษณ์ของคนถูกข่มขืนแล้วสงสารมากๆ สงสัยในตัวเองว่าที่ร่างกายตัวเองมีอารมณ์ด้วยตกลงตัวเองยอมจริงๆใช่มั้ย และเพราะมีสื่อแบบนี้คอยส่งเสริม จูงใจว่าเล้าโลมแล้วมีอารมณ์คือยินยอมพร้อมใจ ส่วนพวกยินยอมพร้อมใจจริงถูกยัดเข้าซอกหลืบเพราะไม่ฟิน ไม่ใช่สารคดี ทุกวันนี้คนถึงได้มีความคิดป่วยๆแบบนี้
ในกลุ่มสปอยเดือดมากเลยว่ะ 5555555
โพสนั้นกูไปอ่านเจอคนบ่น นข.ติดเหรียญ ทำเล่มเก็บเงินทำไม จะอ่านฟรี อีดอกหน้าด้านเห็นแก่ตัวขั้นสุด สิทธิ์ของคนเขียนหรือเปล่าวะ
จากแต่ประเด็นโดนด่า ตอนนี้มีคนจงใจปั่นอ่ะ แม่งแตกไปไกลแล้วยังมีการแฉพฤติกรรมแย่ๆของนักเขียนด้วย กูจดชื่อเข้าบิสแบนไปหลายตัว บางคนนี่ตกใจเพราะกูตามเก็บงานเค้าทุกเล่ม เสือกไปก้อปเค้ามาอีก เวร
มีคนด่าเฮอร์มิตด้วยว่ะที่มาบอกว่าถ้าถ่ายแก๊กของแถมแจกถือว่าละเมิดลข. 55555555
มึงกูเข้าไปดูไม่ได้หว่ะ เขาปิดเม้นท์หรือโดนลบแล้วหว่ะ
กูว่าที่นิยายแนวข่มขืนมันยังมีเพราะมี demand อ่ะมึง ถ้าไม่มี demand ก็ไม่มี supply
ส่วนตัวมองว่าใครใคร่อ่านก็อ่านใครไม่ใคร่อ่านก็ไม่ต้องอ่าน จะไปบังคับคนเขียน/สำนักพิมพ์มันคงไม่ได้อ่ะมึง แถมกูเห็นบางสำนักพิมพ์ชอบซื้อแนวนี้มาขาย ก็คงมีคนชอบจริงๆแหละ มันขายได้ ในแง่ธุรกิจมันก็ขายก็ต้องขายอ่ะมึง เศรษฐกิจหีๆแบบนี้มันเลือกยาก อะไรขายได้แม่งก็ขายๆไป ถ้าสังคมมันเห็นว่า rape = เหี้ย แล้วไม่ซื้อ สำนักพิมพ์/นักเขียนก็เจ๊ง,ไม่เขียนไปเอง เป็นไปตามกลไกการตลาด
ส่วนเรื่องจะชี้นำสังคมกูว่าคนอ่านมีวิจารณญาณมากพอที่จะคิดเองได้ (หนังสือก็เขียนแล้วหนิว่า 18+ โตแล้วคิดได้) คิดไม่ได้ก็เรื่องของมึงอีกนั่นแหละ ส่วนถ้าจะบอกว่าหนังสือเขียนว่า 18+ แต่เด็กซื้อ อันนั้นก็เป็นเรื่องของปัญหาโครงสร้างที่ร้านหนังสือ / สำนักพิมพ์ หรือรัฐไทย ที่ไม่สามารถกำหนด/บังคับไม่ให้เด็กซื้อได้
สนุกกูก็อ่าน แต่โจรสลัดแม่งอิหยังวะจริง 5555
ที่รับไม่ได้เลยคือเล่นขี้ มีเรื่องนึงเพื่อนกูเล่าให้ฟังว่ามีข่มขืนเล่นขี้กำปั้นฯลฯ กูนี่จับขึ้นแบนลิสเลย
จริง ๆ กูเองก็ไม่ค่อยอยากจะยุ่งกับรสนิยมคนอื่นมากนะ แต่บางทีกูก็สงสัยว่านิยายควรไปได้ถึงไหน เช่น Rape, Pedo, S&M (แบบเข้าขั้น Snuff film) บางคนบอกแค่นิยาย เป็นความชอบเงียบ ๆ ของคนเฉพาะกลุ่ม บางคนบอกสื่อชี้นำ ส่วนตัวกูแตะแบบผิว ๆ คือก็อ่านได้แหล่ะ แต่ไม่ได้คลั่ง
อย่าง Rape นี่มีหลายระดับมาก ตั้งแต่ Non-con, Semi-con, Dub-con แบบสมมติถ้ามีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเมาก็ไม่ถือเป็น Consent แล้ว แต่นิยายหลายเรื่องก็มีฉากที่เมาแล้วได้กันนะ
หรืออย่าง Pedo นี่ทำเอากูสับสนมาก คือแบบในแต่ละประเทศนี่เส้นของอายุที่อนุญาตก็ต่างกัน เช่น ญี่ปุ่น 13 อังกฤษ 16 อเมริกา 18 คือสมมติอีกฝ่ายเป็นเด็กอเมริกันอายุ 17 หน้าแก่กว่าคนเอเชียอายุ 20 แล้วถ้าได้กันคือ Pedo ไหม แต่ที่แน่ ๆ FBI น่าจะลากเข้าตารางนะ หรือสมมติถ้าได้กับเด็กญี่ปุ่นอายุ 14 นี่ Pedo ไหมวะ คือกฏหมายให้ แต่ใจกูก็แอบรู้สึกว่า Pedo ว่ะ
หรืออย่าง S&M เนี่ย มันก็ชี้นำความรุนแรงในครอบครัวได้ผิด ๆ นะ เพราะกูรู้สึกฟิค S&M ในท้องตลาดเกือบทั้งหมดไม่ใช่การ Role play ที่มี safe word เอาเข้าจริง ๆ การ Role play ที่มี Safe word นี่กูไม่ได้รู้สึกอยากอ่านสักนิด แต่ถ้าความสัมพันธ์แบบ S&M แบบเกือบ ๆ Abusive นี่บางทีกูก็แอบอื้อหือโอ้โหนะ โดยเฉพาะเวลาจิ้นคู่ที่เป็นศัตรูกันน่ะ
กูเป็นคนเปิดเรื่องนะ คือกูไม่ได้รับไม่ได้กับเรปแฟนตาซี ปรมาจารย์กูก็ชอบระดับนึงไม่งั้นคงไม่อ่านไทยแล้วตามไปอ่านอังกฤษจนถึงตอนพิเศษที่มีฉากnonconหรอก ประเด็นที่กูมาบ่นในนี้เพราะรำคาญพวกแยกไม่ออก ระหว่างconกับnoncon และเพราะมันกระจายเป็นวงกว้าง เห็นคนที่ไม่ตระหนักเยอะ มองเป็นโมเมนท์กิ๊วก๊าว
ในขณะที่แนวเฉพาะตัวเรื่องอื่นมันเห็นภาพชัดเลยว่า pedo rape แยกแยะได้ง่าย ถ้าถามกูบ่นเพราะต้องการอะไร ก็แค่ต้องการบอกว่าแบบนี้ไม่ใช่เรื่องปกติในความสัมพันธ์คู่รักนะ ถ้าคนเผยแพร่มีโน้ตไว้จะดีมากๆ เรื่องแยกแยะเอง ใครแยกแยะไม่ได้ก็ช่างกูนึกถึงร้ายเดียงสา ที่สื่อถึงโรคซึมเศร้าแบบวิบัติมาก สร้างภาพลักษณ์ที่เพี้ยนให้ทั้งที่ตอนนี้คนกำลังรณรงค์ ซึ่งผลร้ายไม่ได้ตกกับคนเข้าใจผิดไง ตกกับคนอื่นที่ถูกมองว่าเป็นแบบนั้น
>>790 สำหรับกูนิยายเป็นงานศิลปะ ไปได้ให้สุดจะถึงขั้นguroทำไปลากไส้มากินกูก็โอเค ตราบที่ใส่พอยต์ให้คนอ่านรู้ว่ามันไม่ปกติ
S&M ไม่ได้นับรวมabusive การขืนใจแบบใช้ความรุนแรง ความสัมพันธ์แบบs&mคือโอเคทั้งสองฝ่าย ชี้ตัวMที่มาจากมาโซคิสต์ ถ้าฝ่ายซาดิสเพลิดเพลินฝ่ายเดียวไม่ใช่smว่ะ นี่คือการทำซ้ำความเชื่อผิดๆจนคนเข้าใจความหมายเพี้ยน รักแบบใช้ความรุนแรงมันabusiveมากกว่า ซึ่งกูว่าคนอ่านเก็ทนะว่าความสัมพันธ์แบบนี้ไม่โอเคจากคอมเม้นด่าพระเอกเลว สงสารนายเอก ขณะปรมาจารย์ที่กูยก90%กูเห็นคนกรี๊ดกร๊าดมุ้งมิ้งทุกวันคือทุกวัน Pedo มันต่างกันตามวัฒนธรรมแต่ละประเทศว่ะ บางด้อมจิ้นเด็ก14กับ14ได้กันยังโดนด่า สำหรับกูแค่อยู่ในกฎหมายพอ
อารมณ์เหมือนฝรั่งอ่านโลลิที่เป็นดราม่าอยู่พักนึงนั่นแหละ ญี่ปุ่นแม่งก็อ่านกันไป ส่วนถ้ามึงสั่ง/เอาไปต่างประเทศก็โดนจับ เหอะๆๆ
ส่วนตัวกูไม่ได้ PC นะ แต่กูงงใจนิยายที่แม่งมีแต่ข่มขืนแล้วรักกันอ่ะ กูไม่เข้าใจจริงๆ เพราะเวลาเรารักใครมันต้องมาจาก good memories that have spent together ปะ มึงทำร้ายร่างกายและจิตใจกันแล้วรักกันกูว่าแปลกๆว่ะ
ส่วนเรื่อง rape ในนิยายหรือวรรณกรรมก็มีมาอย่างยาวนาน เช่น บทละครในดวงใจกูอย่าง titus andronicus และก็ยังเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันอย่างยาวนาน (และกูคิดว่าก็คงจะถกเถียงกันต่อไปแม้ในยุคที่มี AI แล้วก็ตาม)
>>794 ถ้าเรื่องปรมาจารย์ พระนายรักกันก่อนทำอยู่แล้ว คิดว่าสถานการณ์ประมาณอิ่มไม่อยากกินข้าวแล้วแต่โดนแฟนยัดของให้กินเพิ่ม ความไม่ชอบมันน้อยกว่าความรักที่มี ส่วนหลายๆเรื่องมันผ่านการข่มขืนหลายครั้งหรือสถานการณ์กดดัน จนกูนึกถึงสตอร์กโฮมซินโดรมที่เหยื่อเห็นใจคนร้าย หรือก็เป็นเพราะระบบป้องกันตัวของมนุษย์ ที่พอโดนทารุณมากๆและไม่สามารถต่อต้านได้เลยโอนอ่อน ไปเห็นใจเข้าข้างคนร้ายแทน เพื่อป้องกันจิตใจตัวเองและการยินยอมคล้อยตามอาจปลอดภัยกว่า กูไม่ค่อยอ่านแนวข่มขืนเท่าไหร่ แต่ที่กูเจอก็อย่าง 69 ที่เคะโดนข่มขืน จุดพลิกคสพถ้าจำไม่ผิดคือเมะไปทำร้ายพ่อเคะ เคะประสาทมาก และทำให้เข้าใจความรู้สึกของเมะ สุดท้ายก็รู้สึกสงสารเห็นใจเมะไปๆมาๆก็รัก ซึ่งกูมองว่ามันไม่ใช่ความเข้าใจแต่โดนเมะกดดันจนสต๊อกโฮมซินโดรมมากกว่า สรุปก็เพราะความกลัว ยินยอม ตกอยู่ใต้อำนาจ กูไม่เคยอ่านtitus
กูอยากได้อภิธานศัพท์แบบชัดเจนอ่ะ ขอคำอธิบายแบบชัวร์ๆ ของ Non-con, Semi-con, Dub-con หน่อยค่า
>>794 นิยายแนวนี้ชอบทำให้การข่มขืนเป็นเรื่องโรแมนติกอะ ประมาณว่าเป็นทดสอบพระเอก ให้พระเอกต้องตามง้อ ตามทำดีชดใช้ความผิดที่เคยกระทำย่ำยี พอง้อบ่อยๆคนอ่านก็ฟิน เชียร์ให้นายเอกรีบๆใจอ่อนจะได้ได้กันอีก 55555 กูไม่เคยเห็นนิยายแนวนี้แล้วนายเอกแจ้งตำรวจจับพระเอกติดคุกโดนออกคำสั่งห้ามเข้าใกล้อะไรงี้เลย (หรือเพราะพระเอกมักจะหล่อรวยมีอำนาจล้นฟ้า ทำอะไรก็ไม่โดนจับอยู่แล้ววะ)
อันนี้กูเขียนจาก นิยายที่กูเคยอ่านเจอมานะ กูว่ามันแทรกข้อมูลทางจิตวิทยามาดี ละกูมาทำความเข้าใจในแบบของกู
ความเป็นสัตว์ป่าในตัวนั้น ปรารถนาที่จะถูกผสมโดยคู่ที่แข็งแรงที่สุดเท่าที่จะหาได้ เป็นสัญชาตญาณที่ฝังอยู่ แม้จะผ่านความศิวิไลซ์มาหลายร้อยปี
ในอาณาจักรสัตว์ การข่มขืนเป็นเรื่องที่พบได้โดยทั่วไป เช่น โลมา เป็ดแมลลาร์ด ลิงอุรังอุตัง
แต่สำหรับมนุษย์ มันป่าเถื่อนและหยาบคาย
นักวิทยาศาสตร์บางคนเชื่อว่า การข่มขืนเป็นการปรับตัวทางพฤติกรรม
เพื่อประโยชน์ด้านพันธุกรรม เพื่อให้ตัวเมียที่แม้จะไม่ยินยอม ถูกผสมโดยตัวผู้ที่แข็งแรงที่สุด
มันป่าเถื่อน โหดร้าย แต่มันคือธรรมชาติ
การข่มขืนเกิดขึ้นเพื่อเพิ่มโอกาสการอยู่รอดของสปีชี่ส์
แต่มนุษย์ไม่ใช่สัตว์ มนุษย์มี เจตจำนงค์เสรี สังคมประนามการข่มขืนว่าเป็นอาชญากรรม เป็นการกระทำที่ลดความมีสติปัญญาลงไปเป็นสัตว์
กระนั้น การเพ้อฝันถึงการข่มขืน และเป็นเรื่องกระตุ้นเร้าอารมณ์ทางเพศ ก็ยังพบได้ทั่วไปในมนุษย์ และพบในเพศหญิงมากกว่าเพศชาย
หากการข่มขืนถูกกระทำโดยเพศชายที่บกพร่องหรือขาดแคลน ไม่ว่าทางกายภาพ อารมณ์ สติปัญญา
ก็จะไม่เป็นที่ต้องการของเพศเมียในสปีชี่ส์ของตน
แต่หากถูกกระทำโดยเพศชายที่มีรูปลักษณ์งดงาม แข็งแกร่ง เหนือกว่าเพศผู้ตัวอื่น
ก็จะเป็นที่ต้องการของเพศเมีย ในจินตนาการเพ้อฝันเรื่องการข่มขืน
แก่นของความเพ้อฝันเรื่องนี้ จะมุ่งไปที่ เพศชายที่น่าปรารถนา น่าได้มาเป็นคู่ครอง
การเพ้อว่าถูกครอบครองโดยเพศผู้แบบนี้
เป็นแนวคิด ของการที่ตัวเมียอยากเป็นที่ปรารถนา ของเพศผู้ที่แข็งแรงสวยงาม ดังที่ตนต้องการ
เพศเมียเกิดราคะเพราะต้องการเป็นที่ปรารถนา ถึงแม้มันจะเกือบเป็นความบ้าคลั่งในฝั่งของเพศผู้
แต่โดยสัญชาตญาณเพศเมีย อยากเข้าคู่และถูกคุ้มครองโดยคู่ที่แข็งแรง
แนวคิดที่ถูกกระทำชำเราโดยคู่ครองที่น่าปรารถนา ที่แข็งแกร่งกว่า หวงแหนและใส่ใจ
แก่นของความเพ้อฝันเรื่องการข่มขืน เป็นการแสดงออกถึงสัญชาตญาณทางเพศในทางจิตวิทยาที่หยั่งรากลึกมาตามธรรมชาติ
แต่สำหรับสังคมมนุษย์ จะถูกกรอบของศีลธรรมกดไว้ว่าเป็นอาชญากรรมต่ำช้า เพราะมนุษย์มีระดับมโนธรรม สติปัญญาสูงกว่าสัตว์
การข่มขืนในสังคมมนุษย์ไม่ควรเกิดขึ้นและยอมรับไม่ได้
แต่ยังพบเห็นอยู่ทั่วไปในงานวรรณกรรมต่างๆ เพื่อเติมเต็มความต้องการของสัญชาตญาณตามธรรมชาติลึกๆของมนุษย์
กูเลยมองว่า ถ้ามึงจะชอบอ่านนิยาย rape fantasy
rape to love ตั่งต่างก็อ่านไป
ขอแค่แยกแยะนิยายที่อ่านเอาฟิน กับชีวิตจริงได้ว่าอะไรควรไม่ควร ก็โอเคน่ะ
>>799 เห็นด้วยว่าถ้าแยกแยะออกก็ไม่มีอะไรผิด แต่ ปรัชญาอันนี้ที่มึงพูดมา มันมีรากฐานมาจากแนวคิดของยุค enlightenment (ตั้งแต่ศตวรรษที่ 18 ปี 1701-1799 โน่น) ที่เชื่อว่าสัตว์ต่ำกว่ามนุษยแต่แรก เอาสัญชาตญาณเบื้องลึกไว้ต่ำกว่าความเป็นมนุษย์อีกที พูดง่ายๆคือกูไม่เชื่อว่าคนชอบการข่มขืนเพื่อเติมเต็มสัญชาตญาณสัตว์ป่าอ่ะ ข้อมูลทางจิตวิทยานี่มัน outdated มากกกก เท่าที่อ่านน่าจะเป็นของ Freud ใช่มั้ยเรื่อง id ego ส่วนตัวกูเชื่อว่ามันมาจาก rape culture มากกว่าน้ะ
ถูกแล้วมนุษย์มีสัญชาติญาณการสืบพันธุ์มาแต่อดีต แต่สังคมมนุษย์พยายามปรับตัว สร้างกฎระเบียบ วัฒนธรรม เลยเกิดอารยธรรมได้ในอย่างปัจจุบัน ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี ทางการแพทย์ การศึกษา บลาๆ เกิดจากความพยายามปรับตัวอย่างมาก ถ้าให้พูดคือ อดทนต่อ ปัจจัยที่เอื้อต่อการ degenerate ต่างๆนั่นแหละ
ถ้ายังทำตัวเป็นพวกตลาดล่างแต่ข่มขืนคนอื่น นี่ไม่ได้ทำให้โลกพัฒนาเลย
ไม่สนับสนุนrapeแต่ชอบอ่านrape fantasy ทำไมรู้สึกย้อนแย้งจังวะ ส่วนตัวกูไม่สนับสนุนrapeนะ แต่นิยายหลายเรื่องที่อ่านพระเอกแม่งเข้าข่ายrape/dub-con นายเอกหมดเลยอ่ะ คืออ่านแล้วฟินนั่นแหละ 55555 แต่กูไม่สนับสนุนrapeในชีวิตจริง คิดไปคิดมารู้สึกย้อนแย้งในตัวเองว่ะ
กูไม่เข้าใจเพราะคอน นอนคอน อะไรนี่แหละ T - T
KY กรุ้ปสปอยเดือดจังวะ
>>809 semi-con กับ dub-con มีความหมายคล้าย ๆ กัน มันเหมือนเป็นสโคป สำหรับกู
Non-con —> ข่มขืน คุณพิศาล อะไรประมาณนี้
Semi-con —> กูจับ rape-fantasy ของหลาย ๆ เรื่องอยู่ในนี้ แบบจับกด นายเอกไม่ยอมมาก ๆ แต่โอ้โลมจนสุดท้ายเกิดอารมณ์ แต่ท้ายที่สุดถึงจะเสร็จสมอารมณ์หมายทั้งคู่ แต่นายเอกก็ยังรู้สึกโกรธ
Dub-con —> อันนี้ก็จัดพวกเมาเหล้า โดนยาปลุกไว้ในนี้ หรือแนวล่อลวงให้นายเอกมีเพศสัมพันธ์ด้วย เช่นโกหกว่าถ้านายเอกไม่มี xxx กับพระเอก จะเกิดปัญหา นายเอกไม่ได้อยากมีอะไรกับพระเอก แต่จำเป็นจะต้องมี อาจจะเยกู้โลก อะไรประมาณนี้
Con —> อยากเยด้วยกันทั้งคู่ แฮปปี้หลั่นล้า หายากมากในประเทศไทย
ถ้าเราชอบการ์ตูน+นิยายวายมาก ๆ (ชญก็อ่านได้นะ ส่วนแนวญญ ยังไม่เคยเปิดโลก) แล้วได้ทำงานสนพ. วาย มันน่าจะมีความสุขม้ัยอ่ะ ? หรือว่าจะเกลียด+เอียนไปเลย ?
คือเราอยู่ปี 3 กำลังลังเลว่าจบแล้วจะลองสมัครสนพ. (เน้นวาย) ดีหรือเปล่า แต่พี่สาวเรา (คนเดียวในครอบครัวที่รู้ว่าเราอ่านแนววาย เพราะนางก็อ่าน) ไม่ค่อยเห็นด้วย บอกว่างานอดิเรกเอามาทำเป็นงานแล้วจะหมดสนุก อีกอย่างตลาดวายก็เพิ่งเกิด ยังไม่มีใครรู้ว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน
ไม่แน่ใจว่าถามถูกห้องป่าว แต่ถ้าใครมีสปก. งานสนพ. แนว ๆ นี้ช่วยแนะนำหน่อยนะ จะเป็นพระคุณอย่างสูง //ขอบคุณทุกคนค่ะ
>>790 ก็ดีที่มีคนเปิดประเด็นเรื่องนี้ pedo sm เล่นของเสีย ต่างสายพันธุ์
ว่าจะเทศน์ แต่ตรูไม่ใช่สายนิยายอ่ะ สายของจริง กำลังตีแผ่ ความhere ของโลก
ต้องเข้าใจว่าถ้า ผู้ใหญ่ กับ เด็ก มันจะออกแนวข่มขืนเกือบ 100% หรือชี้นำในทางที่ผิด และจะทำให้เด็กคนนั้นโตมามีปมได้ ซึ่งมันมีผลอย่างมากเลยแหละ
แต่ถ้าเด็ก กับ เด็ก อันนี้โอเค มันไม่ผิด
แต่อเมริกา มันเหมารวมว่า แนวpedo ผิดหมด ในทางสื่อ(สิ่งพิมพ์ วิดิโอ) ทั้งที่ในชีวิตจริง การที่เด็กจะช่วยตัวเองก่อนวัย ถ่ายคลิป มีเซ็กส์กับเพื่อนวัยเดียวกัน ไม่ผิดกฎหมาย
แต่ต้องแบนในทางสื่อ เพราะ กลัวโลกจะสร้างค่านิยมผิดๆ
ยกตัวอย่าง ในอินเตอร์เน็ตจะมีอัลกอริทึมที่ช่วยตรวจสอบ ตัวอักษร และใบหน้า ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมทางเพศของเด็ก (โดยจะทำการลบหรือซ่อนเนื้อหาที่เกี่ยวข้องทั้งหมด แม้จะเป็นคลิปที่เด็กสมยอม หรือ ถ่ายเองคนเดียวก็ตาม) ..พัฒนาโดยไมโครซอฟ ค่อนข้างแม่นยำ 99%
แม้แต่ในเว็บโหดๆ สุดผิดศีลธรรมยังไม่กล้าลงสื่อเด็กเลย เพราะจะโดนfbi แฮก และสามารถลบเนื้อหาในหน้านั้นได้ทันที โดยเริ่มจากนำเอาเนื้อหาออกจาก search engine (google)
เหมือนกูกำลังพูดเรื่องที่ไม่ควรและนอกเรื่อง พอดีกว่า
Ky นขHZNมาชี้แจ้งเรื่องดราม่าแท็กนิยายแล้วนะเพื่อนโม่ง คนที่dmไปด่านักอ่านไม่ใช่นางนาจา
>>820 กูแยกเป็น
noncon-ทำทั้งที่อีกฝ่ายปฏิเสธ
Dubcon-ทำโดยมีการกดดันหรือมีสติไม่เต็มร้อย
Con-ยินยอมพร้อมใจ
กรณีนี้กูให้ noncon เพราะคนเราไม่ควรคิดเอาเองว่าอีกฝ่ายอยากไม่อยาก แต่ถ้ามีการตกลงเรื่องรหัส การแสดงออกกันก่อนก็con แบบนี้จะเห็นตัวอย่างได้จากsmแบบสมยอมที่มีการตกลงสัญญาณก่อน เช่น สัญญาณไฟ เขียวทำต่อ แดงหยุด
>>809 กูเพิ่มให้ dub con มาจาก dubious consent แปลแบบอากู๋ คือความยินยอมที่น่าสงสัย
ไม่อยากบอกเลยว่าdub con พวกจับคลุมถุงชนนี่พล๊อตโปรดกูเลย ตัวเอกยิ่งไม่อยากแต่จำใจมากเท่าไหร่ก็ยิ่งแซ่บ แต่เหตุผลบังคับต้องหนักและสมเหตุสมผลนะ เป็นส่วนผสมของความกร๊าวและร้าวในอันเดียวกัน ปล.กูแยกได้นะว่านั่นแฟนตาซี ถ้าในโลกจริงนี่จะโคตรเห้เลยถ้ามีใครเจอแบบนั้น
กูว่าอี rape fantasy เนี่ยควรอยู่แค่ในนิยาย ไม่ควรมีในหนังหรือละคร ควรเลิกค่านิยมข่มขืนแล้วรักกันตอนท้ายได้แล้ว
กูกลับคิดว่าไอ้พวกเนี้ย (consent rapefantasy หรือแม้แต่การใช้ถุงยางกะยาคุม พวกมาแล้วเสียบเลยนี่ก็แฟนตาซีนะเด็กๆ ไรงี้) มันควรไปอยู่ในชม.เพศศึกษาสำหรับเด็ก จะได้เป็นแยกแยะเป็นว่าอันไหนแฟนตาซีอันไหนความจริง พอมีภูมิคุ้มกันดีจะอ่านจะดูอะไรก็ได้แล้ว
Ky คดีวีนหวงแท๊กนี่รู้ตัวคนร้ายที่แท้จริงยังวะ
คดีวีนหวงแท๊กนี่คงไม่รู้ตัวคนร้ายว่ะ อาจจะไม่ใช่ใครใน5คนนั้นเลยก็ได้แต่เป็นแค่นักอ่านหรือติ่งนข.ปสด.ทั่วๆไปที่มาวีนแทนนข.อันเป็นที่รักยิ่ง หรือต่อให้ใช่นข.5คนนั้นจริงใครจะมายอมรับวะ ส่วนHเพราะนางเคยมีประเด็นเรื่องแท๊กมาก่อนคนเลยพุ่งไปที่นาง ยิ่งมีเพื่อนมาวีนต่อเนื่องคนยิ่งพุ่งประเด็นนี้ไปเลย ส่วนข้อแก้ตัวว่าไม่เคยเด็มนักอ่านก่อนมีหลักฐานคืออันนี้ต้นเรื่องเขาก็บอกนะว่าแอคหลุม จะบอกไหมล่ะว่ามีแอคหลุมอ่ะ ต่อให้จริงก็ไม่มีทางยอมรับหรอก
>>828 จริง สอนเรื่องคุมกำเนิดกับนับรอบเดือนมีในกนังสือสุขศึกษานะ แต่ไม่ละเอียดถึงขั้นวิธีใส่ จะได้เรียนมั้ยแล้วแต่บุญแต่กรรม แต่เรื่องการสอนconsentไม่มีเลย วันๆเอาแต่สอนระบบอวัยวะต่างๆทับซ้อนกับชีวะไป
>>827 อาจเป็น dub con สภาวะตอนนั้นมันสติไม่เต็มร้อยเท่าไหร่ แต่ถ้าตอนเริ่มนอนคอน โดยภาพรวมก็นอนคอนว่ะ
>>827 ลองอ่านในเว็บเนี้ย thaiconsent ก็อาจจะเป็นนอนคอนถ้า say yes เพราะว่าโดนกดดันหรือโดนตื๊อ คอนเซนท์ต้องคอนตั้งแต่ต้นจนจบกระบวนการมะ กูเข้าใจถูกป่ะ // ตั้งแต่คนเริ่มบอกอยากให้นิยายวายรับผิดชอบสังคมกูก็พยายามทำให้มันถูกต้องอ่ะ ใส่แท็ก ใส่วอร์นนิ่ง ทัศนคติแบบไหนไม่โอก็ปรับๆ แต่ก็ไม่มั่นใจเลยว่ากูเข้าใจถูกยัง 5555
กูว่าจะแก้ปัญหาเรื่อง consent ในชีวิตจริงกับสื่อต่างๆ มันต้องอาศัยเรื่องการแบ่งเรทที่จริงจังอะ ก็จะช่วยกรองคนที่แยกแยะไม่ได้ไปส่วนหนึ่ง อย่างต่างประเทศถ้านิยายมีเขียนว่า 18+ เขาก็ตรวจบัตรคนซื้อว่าอายุถึงหรือยัง แต่เมืองไทยนี่คิดว่าเด็กประถมไปหยิบมาจ่ายเงินก็ไม่มีใครห้ามหรอก โดยเฉพาะเล่มที่หน้าปกไม่ส่ออย่าง ปรมจ เป็นต้น
ต่อให้ปกส่อแม่งก็ไม่ตรวจ เอามาอวดกันด้วยว่าอายุ 11-12 ก็อ่านเรทได้แล้ว เก่งค่ะ เก่ง
ตอนนี้ในทวิต ซบ. ให้เสนอได้ว่าอยากอ่านนิยายวายเรื่องไหน ไปเสนอกันเร็ว เผื่อสนพ สนใจ จะได้ LC แปลไทย
หวังว่าซบ จะไม่มีข้ออ้างเวลาผิดพลาด หนูเพิ่งทำแปลเรื่องแรกค่า เห็นใจด้วยมาอีกนะ เพราะดูแอลซีมาเยอะน่าจะ โปรมากขึ้นแล้ว ถ้าแอดมินในทวิตงอแงเป็นเด็กน้อยอีก เรื่องเซเลปดังอวยแค่ไหนกุก็ไม่ซื้อค่ะ จรัม
https://twitter.com/supersaranchai/status/1193927844016996353 อ่านแล้วสงสารเขา
Ky ถามในนี้หรือในหิ้งอะ อยากรู้ว่าใครเคยพรีกะร้าน ซซ ในช้อปปี้บ้าง อยากพรีตู้เจ๋อ รอบที่ได้โปสเพิ่ม (3/11) เห็นมีร้านนี้กับร้านรูปบ้านในตำนาน 555 ที่เขาสต็อคของไว้ แต่เพิ่มราคาพรีขึ้นมา แต่มีอยู่สองเจ้า ตัดสินใจไม่ถูกเลยว่าจะพรีกับร้านไหนดี ร้าน ซซ ค่าส่งแอบแพง แต่ร้านในตำนานก็กลัวเจอแจ็กพ็อต ขอความเห็นเพื่อนโม่ง กราบตัก
>>845 ไม่หรอกก็นักอ่านนี่แหละ แต่คงฟอลกันไว้เลยเห็น
ประเด็น นด ตามเผือกกันตรงนี้
https://twitter.com/1092me/status/1194122939748081670
>>847 ทำไมกูอ่านที่นางพยายามอธิบายแล้วไม่เข้าใจวะ งงมากแม่ อ่านแล้ววกไปวนมาดูสวยหรูแต่กูไม่เข้าใจ เอาจริงๆ คือทุกครั้งที่โดนแหกเพราะคนอ่านเจอเองทั้งนั้น ทั้งๆที่นางบอกเองว่า"ตั้งใจ" และทุกเรื่องคือระยะเวลาเขียนไล่เลี่ยกัน(ลอกพร้อมๆกัน)แต่พอโดนครั้งแรกหลับไม่พูดถึงเรื่องอื่นๆเลยว่าเออมีเรื่องนั้นเรื่องนี้ด้วยนะ รอให้โดนแหกก่อนค่อยขอโทษ มันเลยกลายเป็นทำผิดสามครั้ง มันเลยกลายเป็นยี่ห้อประจำตัวว่าอ่อ นด.ที่ขี้ลอกอ่ะนะ
คือไม่ควรลอกแต่แรกอ่ะ ถึงจะยอมรับก็เถอะ เหมือนพยามทำให้ตังเองดูแมนดูมีความรับผิดชอบ ทำผิดยอมรับผิด แต่ในขณะเดียวกันก็คือคนขี้ก็อปยังไงก็คือคนขี้ก็อปอ่ะ คนมีจิตสำนึกเค้าไม่ทำกันหรอก
>>850 ตอบแบบนี้สิดี 555555 ตั้งแต่ตอนแถลงในเพจตอนนู้นละอ่านแล้วเหมือนยอมรับนะว่าผิดแต่พยายามทำให้ตัวเองเป็นนางเอกอ่ะ ให้คนเห็นใจ ให้สงสาร แล้วก็จะมีพวกให้กลจ. แมนมากค่ะ...แม่นพ่องลอกเขามาแล้วโดนแหกก่อนค่อยยอมรับเนี่ยนะ เขาจับไม่ได้ก็ขายต่อไปเรื่อยๆ ตอนนั้นนางกำลังจะรีปริ้นเรื่องที่ลอกด้วยแต่โดนแหกก่อน
ว่าไปวกไปวนมาตั้งแต่ตอนนั้นละ ถึงว่าสิกูอ่านนิยายนางแล้วงงตลอด ไม่นับเรื่องลอกนะ เคยพยายามอ่านไอ้ขมซึ่งชื่อเรื่องอะไรไม่รู้เห็นชาวบ้านอวยแล้วงงจนต้องเลิกอ่าน
กูชอบงานนางนะ แต่พอเจอแบบนี้จบอ่ะ ขอแบนละกันเพราะส่วนตัวกูไม่ชอบอะไรแบบนี้เลยอ่ะ
นางก็รับมั่นๆดีนะ ลอกค่ะ ตั้งใจค่ะ เออใจได้ กูให้ตรงนี กูอ่านงานนางแค่ not for sale กับเรื่องของน้องชาย เนื้อเรื่องกูว่าสนุกดีแต่สำนวนแปลกๆ
ไอ้เรื่องที่ว่าลอกแจกันคือเรื่องน้องชายที่เป็นพ่อครัวใช่มั้ยวะ ตอนดราม่าไม่ได้ตาม
>>861 ส่วนอีกอันเป็นบทความที่คนเขียนถูกว่าจ้างให้เขียนมาอีกทีนึง แต่ลงในเวปนี่แหละ นางคงกูเกิลเจอแล้วก็อปมา เหมือนว่าจะพูดถึงเรื่องนิทานพันหนึ่งราตรี เหมือนนางจะยอมรับว่านิทานที่นายเอกเล่าคือก็อปจากเนตมาหมด ไม่รู้ใครเป็นเจ้าของบ้าง กูนี่ร้องอห... คือนิทานอ่ะมันก็เรื่องๆเดียวกันนั่นแหละ แต่ดันไม่เล่าในสำนวนตัวเอง ดันก็อปปี้+พาสไปเลยง่ายดี
แจกันคือเหมือนว่าก็อปฉากที่โดนรถชนป่ะวะ ที่กิ่งไม้เสียบมือนายเอกเพราะช่วยพระเอกให้รอดตายอ่ะ
>>857 กูว่าหนักกว่าเหมี่ยวนะ อันนี้เอามาจากกรุ๊ปสปอยล์
เหมี่ยว --> หนังสือพิมพ์แล้วภาพหายไม่รับเคลมไม่มีผลกับเรื่องทั้งที่มีของในสต๊อกกำลังขาย เอารูปมาใช้โดยไม่ขออนุญาตนักวาด ก๊อปปก ก๊อปโควทคนอื่นมาไม่ให้เครดิตแต่พอคนอื่นเอาไปใช้เครดิตกลับด่า คนทำบ๊อกสวมของเรื่อง เรียกแฟนคลับมาด่า ฯลฯ ติดตามใน #แอปเปิ้ลมั้ยพาย #แล้วแต่มึง แล้วหาไปเรื่อยๆ ย้ายไปกี่ด้อมมีปัญหาทุกด้อม
นด. --> ยาวสัสหมา มึงไปอ่านเองนะ https://www.facebook.com/groups/y123345/permalink/161177257834062/ กับ https://www.facebook.com/groups/y123345/permalink/161362224482232/
เออ ละในกรุ๊ปสปอยล์แม่งเริ่มแฉนข.กันละว่ะ แส้บๆ
ดูใต้เมนชั่นแล้วอนาถใจไงไม่รู้ว่ะ
Ky กูไปเจอในกลุ่มสปอยที่นักเขียนฟิคออกเล่มแล้วมีบัตรอะไรสักอย่างที่เป็นของรพ. กับมีบัตรนิสิตและสัญลักษณ์ของม.ดังมาชัดๆเลย แบบนี้ก็ได้หรอวะ
กูว่าไม่โดน อย่างมากก็เตือน จบ กลายเป็นของแรร์ไปเพราะพิมพ์ครั้งต่อไปไม่ทำเพิ่มแล้ว 555
นักเขียนก็ถือว่าใจกล้าหน้าด้านมากพอควร
เฮลโหลล which year you came from? ดิสอิส2019แล้วค่าาาา
โทษนะ มีใครตามอิเพจ maso yaoi ที่แอดมินนางเปิดโดเนททันบ้างวะ ถถถถ ล่าสุดเปิดฝากขายนิยายแล้ว มีการคิดค่าบริการด้วย ได้เหรอวะ
มีใครสั่งหนังสือจากเว็บอมรินทร์วันที่ 9/11/62 ขึ้นสถานะจัดส่งแล้วบ้าง โอนไปตอนกี่โมง
Ky พูดถึงจนด. กูรู้สึกว่ากูอ่านงานนางไม่รอดเลยว่ะ ไม่ใช่เนื้อเรื่องนะ แต่เป็นภาษา
กุอึ้งมากๆ พวกฟุมันเหงาปากหรืออย่างไร
แม่งล่อกันไป 62 ทู้ เกือบแสน ข้อความ ทั้งที่จริง หน้าเดิมๆคุยกัน ไม่ถึง100 ..
จะว่าไปกุเคยเจอฟุ ในชีวิตจริงนะ หาได้ตามร้านหนังสือทั่วไป
ฟุอ้วน กะ ผอมกุ้งแห้ง หน้าเฉิ่ม ใส่แว่น กำลังยืนเลือก bl
กุได้แต่มองแล้วก็คิดว่า ในโลกนี้ยังมีคนที่น่าอนาถกว่าเราอยู่ ในใจก็หัวเราะไปพลาง
พวกนี้ส่วนใหญ่มีปมตอนเรียน โดนผู้ชายในชีวิตจริง เมิน รังเกียจ ด่า สุดท้ายก็ต้องไปพึ่งโลกจินตนาการ หาผู้ชายดีๆให้เขาได้กัน เพื่อปิดรอยแผล ปมในใจ
จากเราท่านอีฟ eve
ทำไมลบโพสต์กันไวจังวะ ไปซื้อข้าวเที่ยวแปปเดียว กลับมาไม่ทันอ่าน
มาบ่นเฉยๆ ไม่ใช่ประเด็นดราม่าอะไร แค่เรื่องรีวิวเป็นรีวิว กูแค่สนใจเพราะกูก็ชอบเขียนรีวิว แต่แค่พิมพ์รีวิวในโม่ง กะว่าโม่งปิดเมื่อไรจะไปเปิดเพจ/บล็อครีวิวมั่ง กลัวโดนด่า
>>892 กูเคยเจอพวกขี้เหยียดในชีวิตจริงเว้ย พวกนี้ชีวิตมันมีปม ครอบครัวไม่อบอุ่น ต้องหาอะไรมาเหยียดเพื่อให้ตัวเองไม่รู้สึกต้อยต่ำ ทำอย่างอื่นสร้างสรรค์ไม่เป็นเพราะพวกนี้มันไม่มีสมอง ไม่มีความคิด จิตใจดำมืด ไม่มีใครคบอย่างจริงใจเพราะมันก็ไม่เคยจริงใจกับใคร สุดท้ายก็ตายเหมือนหมาข้างถนน คนพวกนี้แม่งโคตรน่าสงสาร กูเห็นก็ได้แต่ปลงในใจ บัวใต้ตมก็เป็นแบบนี้ แป๊บๆ ก็เน่าตาย แถมทำดินเหม็น น้ำเสียอีก รกโลกสัส
จากโพสนี้
https://www.picz.in.th/image/g2iVpP
>>902 เออ อันนี้แหละ กูไปซื้อข้าวจะมาแดกไปอ่านไป หายเฉย 555 หมายถึงเพจไหนกูก็ยังไม่ได้เผือกรู้เลย
กูเองก็อยากให้รีวิวเป็นรีวิวนะ ทุกวันนี้เห็นแต่รีวิวเป็นแนะนำนิยาย กับเล่าสปอยนิยาย
กูก็อ่านได้หมดนะ แต่รีวิวแบบคนเขียนรีวิวเล่าว่าฟินตรงไหน ไม่สนุกตรงไหน กูชอบแบบนี้สุดอะ
รีวิววาย ตามอาทิตย์เน้นวาย อุปส์ หลายคดีจังนะคนดี แต่สปอนเข้ารัวๆ ไม่เห็นจะได้รีวิว กุเห็นแต่นางแหกนิยายเค้ามาเล่าต่อ
*ตามอาทิตย์อะไรวะ ตามอารมณ์สิ!
>>910 แต่กูว่าเจ้าของแอคดูหยิ่งๆหน้าสูงอ่ะ กูชอบรีวิวมันนะ แต่นิสัยนางนี่..... กูเคยขอลิ้งนิยายเรื่องนึงที่นางสปอย เพราะกูหาไม่เจอ นางออกจะเหวี่ยงๆนะ ทั้งๆที่กูถามดีๆอ่ะ แล้วเพื่อนกูเคยถามนางว่าจอรีวิวเรื่องนี้หน่อย นางตอบห้วนๆว่ายังไม่เคยอ่าน ถามอะไรไปคือตอบไม่มีหางเสียงอ่ะ
กูสงสัยว่างั้นรีวิวที่ดีควรเป็นยังไงวะ การรีวิวมันก็ต้องมีความเห็นของคนรีวิวปนอยู่ด้วยเป็นเรื่องปกติรึเปล่า
กูว่านิยายมันลางเนื้อชอบลางยาว่ะ สนุกไม่สนุกอยู่ที่รสนิยม อย่างกุอ่านพี่ครับนั่นร่มผม คนอื่นชอบกัน แต่กุไม่ชอบ แถมยังไปจับผิดในแบบแปลกๆ อีกว่าพระเอกเรียนทันตะ เอากาวน์มาให้นายเอกใส่กันฝน กาวน์ทันตะแม่งติดกระดุมหลังมึงรู้ยัง ไม่ใช่กาวน์หมอเท่ๆว้อย
กูอ่านแล้วนึกสงสารนัดเขียน ที่เตอเพจเวรๆแบบนี้รีวิว เอามาสปอยต้นยันจบไม่เป็นไร แต่มาบอกว่าพล็อตงั้นๆธรรมดาๆ ไม่มีอะไรงี้ กูเป็นนักเขียนนี่กูนั่งยิ้มแห้งเลยนะ ที่เหี้ยคือคนตามนางเยอะ คนจะหานิยายอ่านสักเรื่องก็จะมาตามอ่านสปอยนางก่อน
>>918 เอาส่วนตัวที่กูเห็นนะ โพสที่ปลิวพูดว่า การที่นางชอบบอกว่า พล็อตงั้นๆ เนื้อเรื่องธรรมดา ไม่มีอะไร คือกูพอเห็นนางพูดแบบนี้ผ่านๆตามาบ้าง แรกๆก็ไม่คิดอะไรจนคนเอามาพูดว่าจะรีวิวก็รีวิว ไม่ต้องไปชักจูงเค้า เค้าจะอ่านไม่อ่านก็เรื่องของเค้างี้ ไม่ต้องไปพูด รีวิวคือรีวิวจบ สนุกไม่สนุกตื่นเต้นธรรมดาให้เค้าไปรู้สึกเอาเอง คือการพูดแบบนี้มันมีผลให้คนไม่อยากอ่าน อีกอย่างคนตามนางเยอะด้วยไง
รีวิวมันต้องใส่ความรู้สึกของคนรีวิวลงไปอยู่แล้ว อยากได้อย่างเป็นกลางอ่านแค่เรื่องย่อพอ เหมือนรีวิวอาหารถ้าบอกแค่อาหารนี้ประกอบด้วยอะไร ไม่สามารถบรรยายได้ว่ารสชาติที่คนรีวิวได้กินเปรี้ยวเค็มหวานสดไม่สดเยอะไม่เยอะเทียบกับราคา มันยังจะสามารถเรียกรีวิวได้อีกเหรอ
กูมองว่าการคุยเรื่องนิยายวายในไทยมันคับแคบมากเลย เพราะคนมีทีศนคติอย่างนี้ ชมได้อย่างเดียว ห้ามติ ทั้งที่คนควรแสดงความคิดเห็นได้อย่างอิสระ กูเป็นคนที่วันก่อนแสดงความเห็นว่าไม่โอกับปรมาจารย์ตอนพระเอกกับนายเอกมีอะไรกันบางตอน ก็คุยแลกเปลี่ยนความเห็นกัน การยินยอมไม่ยินยอม ซึ่งกูคิดว่ามันเปิดมุมมองหลายด้านว่ะ มากกว่าการดักดานต้องชมเท่านั้นเดี๋ยวโดนคนอื่นถล่ม ถ้าเรื่องไหนที่เห็นต่างจากรีวิวมากๆ ก็ไปท้วงแสดงความเห็นได้ เพจไม่ได้ตั้งค่าห้ามแสดงความเห็น เหมือนกับตอนคุยเรื่องปรมาจารย์ก็มีทั้งแสดงความเห็นว่ามันโอเคหรือไม่โอเค
ส่วนตัวกูไม่มีปัญหากับรีวิวที่ใส่ความรู้สึกส่วนตัว จะอวยจะด่าก็เป็นเรื่องรสนิยมของคนรีวิวเท่านั้น แต่ถ้าใส่เหตุผลมากน่อยว่าทำไมดีทำไมห่วยก็จะดีมาก แต่กูมีปัญหากับรีวิวที่สปอยเนื้อเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ หลังๆมานี่ดีหน่อยที่มีเตือนสปอยไว้แต่แรก กูเลยเลือกเมินเลือกบล็อกให้พ้นๆสายตาได้
รีวิวก็คือวิจารณ์ปะ ไม่ใส่ความรู้สึกส่วนตัวก็เรื่องย่อมั้ย บอกมาเลยว่าพล็อตดาดๆทั่วไปก็ดี บางทีที่อยากอ่านก็พล็อตทั่วๆไปนี่แหละไม่ต้องซับซ้อน
มมนี่แหละ กูจำได้ว่าเคยเข้าไปส่งในเพจ มีโพสต์หนึ่งรีวิวว่า นักเขียนควรเลิกเจียนเพราะไม่สนุก หลังจากนั้นกูก็กดบล็อคทวิตเลย อย่างนี้ก็ได้เหรอวะ
Ky แปบ กูสั่งสินค้าในชป. กดยกเลิกมาสองวันแล้ว ยังไม่ได้เงินคืนเลยอะ มันไม่ได้โอนคืนเข้าบัญชีธ.ที่เราเคยกรอกไว้เหรอ ต้องสมัคร Airpay อย่างเดียวเหรอวะ กูไม่ค่อยอยากเปิด airpay เลยอ่ะฮือ
>>926 กูมองว่ารีวิวในเน็ตจะอาหารหรือเครื่องสำอางค์มันก็มีคนรีวิวแบบสไตล์ไม่ต้องแจกแจงมาก เขียนความเห็นตัวเองไปจบเหมือนกัน เป็นสไตล์ของแต่ละคน ซึ่งเพจที่กูตามก็เลือกมาแล้วว่ารสนิยมตรงกันเลยตาม ไม่ก็ชอบสำนวนอ่านเอาสนุกเฉยๆ การโพสต์จะเป็นตัวที่ทำให้คนติดตามเอง ถ้าคนชอบแบบมีสาระแจกแจงละเอียดไม่วี้ดว้ายคงไม่ตามเพจนั้นแต่ต้น
เพิ่งได้เข้าโม่ง มีดราม่านด.อีกแล้วเรอะ อยู่ทนอยู่นานจริงๆคนนี้ ในทวิตก่อนหน้านี้ก็มีดราม่าเรื่องก๊อปจอย พอกูมาเจอเมนชั่นนด.นี่จบเลย ได้ข้อสรุปละว่าคนก๊อปทนสุด ส่วนคนถูกก๊อปเก็บกระเป๋าเลิกเขียนกันไปกี่รายแล้ว
กูงงถ้า มมนดว จะรับรีวิวมันผิดอะไร สนพ ไปยื่นข้อเสนอให้เอง คนตามเยอะก็ไม่แปลกที่ สนพ จะส่งให้รีวิว ก็เหมือนพวกรับรีวิวเครื่องสำอาง จะเอามาแซะกันทำไม
>>928 KY กูสงสัยมาสักพักละตั้งแต่ดราม่า นักเขียนรอยสัก นักเขียนที่ตะแบงเรื่องติดแท็กนิยายที่เพื่อนนักเขียนมันแห่ไปปกป้อง พวกมึงบอกแบนยกแก๊ง แต่กูงงเคสนึงคือนด. ที่ลอกจนได้ดี ลอกจนรอดทุกเรื่อง กูเห็นชะเลียร์นข.ดังๆ อย่างขป.เห็นสนิทสนมช่วยดีลงานวาดนั่นนี่ แต่พวกมึงไม่แบน คือมาตรฐานอยู่ตรงไหนวะ?
กูเห็นขป.อี๋อ๋อกับนางนี่กูเลยแบนขป.นะ คือเหมือนสนับสนุนคนขี้ลอกให้มีที่ยืนในสังคม ไม่ได้ลอกครั้งเดียวแต่ทำซ้ำทำซากยังมีหน้ามาขอความเห็นใจ
แล้วแก๊งนข.ปกป้องแท็ก แก๊งนข.ตะแบงเพื่อปกป้องงานตัวเอง (ถึงมันจะทำร้ายคนอื่นไปบ้าง) เพื่อนที่เข้ามาช่วยปกป้องสิทธิ์จนถูกแบนตามนี่ กับนข.ที่อวยนข.ลอก ช่วยกันอี๋อ๋ออกหน้าออกตา อันไหนมันเลวร้ายกว่ากันวะ
>>936 เค้ารู้จักกัน มันเป็นเรื่องส่วนตัว ขป.นางทำแบบ นด.ไหม ก็ไม่ แล้วมีเหตุผลอะไรที่กูจะต้องแบนขป. กูแบน ตัวงานคือไม่ซื้อ ไม่อ่าน ส่วน นด.จะไปสนิทกับใคร กูต้องตามไปแบนเค้าเหรอ เออ ถ้าขป.ออกมาเข้าข้างบอก ถึงนด.จะลอก แต่นางก็จะสนับสนุน จะยืนข้างนด. ต่อไป อันนั้นกูแบนแน่นอน นด.ช่วยเีลงานวาด แล้วนางแซงคิวคนอื่นให้ขป.ไหม ถ้าหากว่านางใช้อภิสิทธิ์นั้น แล้วขป.เห็นดีเห็นงาน กูก็แบนทั้งคู่เช่นกัน
มาถึง นข.รอยสัก คือไม่มีหลักฐานเทียบเลยว่าอีกคน ลอกจริง แต่อาศัยแค่ พลอตคล้ายก้เอามาทวิต จนพาลูกหาบไปกดดัน จนเค้าต้องเปลี่ยนพลอต ทั้งที่เนื่อเรื่องแม่งโคตรคลิเซ่ กับเพื่อนนางที่ออกมาบอกว่า ไม่ผิดที่จะกล่าวหาว่านข.คนอื่นพลอตเหมือน กูถามหน่อย ถ้ามึงโดนทัก โดยที่มึงไม่เคยอ่านงานมันเลย มึงจะเฟลมั้ยวะ ส่วนแท็กเนี้ยเคค้ามีไว้เพื่อสะดวกในการค้นหา แล้วจังหวะแม่งมาทวิตแบบนั้น แล้วคนขายก้โดนคุกคาม เป็นใครก็ต้องคิดไว้ก่อนว่าเป็นใคร ถึงมันจะไม่ได้ทำจริง แต่ออกมาทวิตปกป้องขนาดนั้น คนยิ่งมองแง่ลบลงไปอีก ในขณะที่คนอื่นๆไม่มีประเด็นอะไรเลยแล้วคนที่ถูกกล่าวหาอย่างลอยๆ กะโดนคุกคามข่มขู่ เค้าได้รับความยุคติธรรมอะไรบ้างไหมหละ โดนด่าฟรี
ขปคือใคร
>>939 กูบวกมึง ส่วนมากกูถ้าจะแบนคือดูเป็นเรื่องๆเป็นผลงานไปเหมือนกัน เค้าจะสนิทกับใครเรื่องของเค้า ไปสนิทกับคนที่เราแบนแต่ถ้าไม่มีเรื่องไม่ดีออกมา กูก็ไม่แบนนะ กูว่ามันเหมือนการเหมารวมให้เพื่อนเกลียดกันในชั้นอนุบาลอ่ะ ซึ่งกูเกลียดมากๆ แบบมึง..แค่สนิทกับคนเหี้ย ไม่ได้หมายความว่าการจัดการงานกูจะเหี้ยนะ ไม่ได้หมายความว่างานกูเผา ลัดคิว หรืออะไร กูมองแค่เนี้ย
>>939 เอ้อ +1
กูก็คิดแบบนี้ คือเขารู้จักกันเฉยๆ ถ้าขปไม่กางแขนปกป้องนดกูก็พอจะโอเคนะ แล้วขปก็ไม่ได้ทำตัวเหมือนนดด้วย แต่กับนขรอยสักนั่น เพื่อนออกมาไฟทแรงไป ตรรกะกลุ่มเดียวกัน นขหลายๆ คนก็รู้จักกัน ไม่ได้แปลว่าต้องทำตัวเหมือนกัน หรือเป็นคนประเภทเดียวกัน ความสัมพันธ์แบบมีผลประโยชน์ คุยไว้ก็ไม่เสียหาย ไม่คุยสิอาจจะเสียหาย เสียคอนแทค
นักเขียนจะคบจะคุยกับใครบางทีมันไม่ใช่อย่างที่เห็นเสมอไปนะ คนเค้ามาพูดดีๆกับเราจะให้พูดกลับไปแบบไม่ดีได้ยังไง ส่วนไม่ดีของเค้าเราก็ไม่ได้เกี่ยว ที่คุยกันบางทีก็เรื่องอื่นๆทั่วไป เราไม่ใช้ ขป นะ แต่วงการเดียวกันมันก็ต้องมีทักทายกันบ้าง
>>936 กูว่ามันคะเคสนะ
อย่างนขรอยสักและเพื่อนมึงใช้คำว่าปกป้องสิทธิ์งานตัวเอง แต่ลองมองอีกมุมเขากำลังละเมิดสิทธิ์คนอื่นอยู่ กล่าวหาแรงด้วยว่าอีกฝ่ายลอก อีพวกแก๊งค์ปกป้องแท็กก็เหมือนกัน นั่นก็กำลังละเมิดสิทธิ์คนอื่นอยู่ คนอื่นเขาก็มีสิทธิ์จะใช้แท็กเหมือนกัน
ส่วนนดกับขปจะสนิทส่วนตัวยังไงไม่รู้ แต่ที่คนเขาไม่เหมารวมเพราะขปไม่ได้ออกมาป้องนดเรื่องการก๊อปงานนี่ ถ้าขปทำแบบนั้นจริงกูว่าหลายคนก็ไม่โอเคหรอก
กู>>939 กูนึกขึ้นมาได้ ถ้ามึงจะแบน อะไรที่เดี่ยวข้องกะ นด มึงควรแบน สดร เพราะอะไร เพราะนางเคยประกาศออกตัวปกป้อง นด กูจำเนื้อหาไม่ได้แล้ว โม่งเคยถล่มมาครั้งนึงแล้ว ตอนนี้นางเป็นคุณแม่ลูกอ่อน กูไม่อยากว่าบาปนาง เรื่องมันผ่านมานานแล้ว แต่กูแค่ยกตัวอย่างให้เห็นเฉยๆ
โม่งจะแบนๆใครกูไม่เห็นมีผลเลย ยังได้ดีกันทุกคน ทั้ง นด คนเขียน ลตด แอครีวิวต่างๆ เขาไม่มานั่งแคร์โม่งหรอก โม่งมีผลจริงๆพวกที่แบนๆคงไม่ได้ลอยหน้าลอยตาแบบทุกวันนี้ นี่ล่าสุดจะแบน นข ที่รู้จักกับ นข ที่ตัวเองไม่ชอบอีก ไร้สาระว่ะ
กูเป็นพวก นข คงนั่งขำ ยอดอ่าน อ่านขายยังปัง มีแต่โม่งที่ร้อนรน กิ้วๆ
นด ที่มึงแบนๆกันเนี่ย ยอดจองหนังสือ 500 อัพ นาจา ขนาดโดนโม่งแบนนะเนี่ย คูมคูเหมี่ยว ก็นิยายติดท็อปเด็กดีตลอด นี่ก็โม่งแบน ขำอ่ะ กิ้วๆ
>>952 แต่แปลกเนอะมึงว่ามั้ย คนหน้าด้านชอบก็อปงานชาวบ้านนี่ทำไมถึงมีหน้ามีตาจังวะ ในขณะที่คนโดนก็อปต้องลบงานตัวเองทิ้ง แค่เพราะโดนคนไม่สมอง โดนตัวขี้โมยมาขโมยไอเดียความคิดไปเป็นของตัวเอง จนได้เงินเป็นกอบเป็นกำ อร่อยมั้ยอ่ะ เงินที่ได้มาจากการขโมยความคิดคนอื่นเนี่ย 55555555
โทรลบุก
>>954 กูก็ว่าแปลกดูจากตย.ที่เคยเห็น คนลอกพอโดนจับได้ ขอโทษ โดนชื่นชมว่าแมนมั่กๆ กล้าออกมายอมรับผิด อิหยังวะ ถถถ ส่วนคนโดนลอกก็โน่นนน ซุกตัวเลียแผลใจเอาเอง บางทีกูก็คิดว่าเวรกรรมมันมีจริงอ๋อวะ คนทำผิดได้ดิบได้ดีกันจัง
อันนี้ดูจากหลายๆ เคสที่เคยเห็นนะไม่ใช่เฉพาะพวกนข ขี้ลอกหรือขี้มโนหาว่าคนอื่นมาลอกตัวเอง
>>958 กูก็รู้สึกเหมือนมึงอะ ที่ออกมาดิ้นๆนี่จงใจ ให้คนเกลียดนข พวกนี้มากขึ้นไปอีกมั้งปัญญาอ่อนดี ต้องถูกเลี่ยงดูมาแบบไหนถึงได้ มาดิ้นแด่วๆแบบนี้ เอาจริงกูโคตรไม่สนใจพวกโทรลเลยนะ เพราะยังไง ความเลวมันก็ยังติดตัวไปอยู่ดี ต่อให้มีหน้ามีตา มียอดจอง มันก็แค่ตัวทำเงินของสนพ.นั้นและ เงินที่แลกมากับการก่นด่า ฉะนั้นเวลาโดนด่าก็หัดรับความจริงกันซะบ้าง อย่าได้โชว์ ด้านโง่ๆออกมาให้เห็น เดี๋ยวเค้าจะหาว่า พ่อแม่ ไม่สั่งสอนให้รู้จักผิดชอบชั่วดี 555
>>957 เวรกรรมอะไรไม่มีจริงหรอกมึง คนแข็งแกร่งกว่าจะอยู่รอด แต่มันเห็นผ่านการกระทำกับทัศนคติ คนโดนลอกหรือโดนกล่าวหาเขาเป็นเหยื่อ อาจจะจบสวยจบไม่สวยก็ขึ้นอยู่กับเขา ส่วนพวกก้อปเขาหรือหาว่าเขาก้อปก็เหมือนจะอยู่ดีมีสุขขายดิบขายดี แต่ก็ย้อนแย้งออกมาดิ้นแบบอีโทรลในมู้นี้ไง มันอาจจะพิมพ์ไปหัวเราะไป แต่บ่งบอกวุฒิภาวะทางอารมณ์กับสภาพสังคมรอบตัวได้ดีจัดๆ ว่าเกิดมามีตรรกกะยังไง
Ky กูรู้สึกแย่อะ เมื่อกี้กูเพิ่งตื่น ละเสือกฝันว่าเข้าโม่งแล้วมันขึ้น 404 not found ในไลน์กลุ่มก็ไม่มีคนที่มารีวิวนิยายใน Kindle กับนิยายจีนบ่อยๆเข้ามาอยู่ในกลุ่มด้วย กูร้องไห้ รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเมื่อกี้ พอเห็นพวกมึงยังด่ากันในนี้อยู่แล้วกูค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย อุแง T___T
ไม่จำเป็นต้องปั่น เพราะยังไงโม่งก็เกลียด นข ที่หมายหัวไว้อยู่แล้ว แต่กูต้องการให้เห็นว่าก็แค่โม่งแหละที่ร้อน ข้างนอกเขาชิวกัน
คนที่ขายดีและชิวๆดันวิ่งเข้ามางอแงใส่คนร้อน ตกลงใครงงกันแน่วะ
กูงงด้วย
มี สนพ ไหนที่ยังไม่เคยโดนติบ้างวะ everY นี่ดีที่สุดแล้วใช่ป่ะ
>>976 ไม่ อวว. การ์เดี้ยนกับดิสไทม์แปลห่วยมาก ช่วงที่วายเริ่มมีกระแสใหม่ๆประกาศ สนพ.ประกาศกร้าวว่าจะไม่พิมพ์วาย พอกระแสวาบบูมมากๆก็สร้างสนพ.ลูกมาออกวาย คนเขียนนิยายฝั่งไทยหลายคนก็มีปัญหา บางคนทำมือหลังปิดพรีสองวันก็ประกาศว่าได้พิมพ์กับอวว คนพึ่งพรีไปก็หมา บางคนมีเรื่องเคยทำมือแล้วเครดิตนักวาดหาย ฯลฯ
>>985 โดนคนซื้อรอบแรกเข้าไปถล่มจนต้องลบโพสต์เลยจ้า กูเป็นคนนึงที่อุดหนุนเค้ามาตั้งแต่เรื่องแรกนะ เจอโพสต์ขายของแบบนี้กูแม่งเหมียนหมาเลยมึง ถถถ
>>986 +1 ถ้าอยากเขียนตอนพิเศษเพิ่มจากที่เคยตีพิมพ์ก็รวมเป็นเล่มพิเศษเล็กๆไปเลยสิ คนซื้อเก่ามันพร้อมจะอุดหนุนอยู่แล้ว แต่นี่เขียนเพิ่มตอนเดียวเพื่อรีปริ๊นกูไม่โอเคว่ะ ไม่อุดหนุนด้วย เหมือนมัดมือชกคนซื้อไปแล้วที่ชอบเรื่องนี้ว่าถ้าอยากอ่านตอนพิเศษแกก็ซื้อซ้ำสิ
Ky โม่งปิดสิ้นปีนี้จริงเหรอ แสดงว่าอีกไม่ถึง2เดือนก็จะปิดแล้วใช่ป่ะ จะมีเพอร์ไซส์ว่าเปิดต่อมั้ยวะ TT
กูว่าส่วนใหญ่สายนี้เค้าอ่านฉบับอังกฤษไปบ้างแล้ว เลยอาจจะเก็บเล่มแปลไทยกันน้อยมั้ง แต่กูเก็บของไพรด์ทุกเรื่องเลย เท่าที่ออกมา อ่านครบไหมไม่รู้ เก็บไว้ก่อน 555+
อีกอย่างที่กูชอบของไพรด์ กูชอบเค้าถ่ายรูปแต่งรูปโปรโมทหนังสือในเพจว่ะ บางอันแบบสวยลงอินสตาแกรมเลย
>>981 >>982 แสดงความดูแล ลอกมังงะที่ออกกะเซ็นชู นายเอกเล่นบาส ย้ายรร. เจอพระเอกรุ่นพี่สายหม่นที่เคยเล่นบาสแต่พักไปด้วยดราม่าบางอย่าง เจอพี่หอ เจอเพื่อนหอสองคน ดราม่าคือพระเอกโดนอิเด็กรุ่นน้องเปรตคนนึงใส่ร้ายว่าทำให้บาดเจ็บ ทั้งที่จริงๆอิเด็กนี่ตอแหล นายเอกบังเอิญไปได้ยินอิเด็กนั่นโม้ เลยไฟท์กันไป
เหมือนขนาดนี้แหละ เหมือนยันเพื่อนสองคนที่เป็นตัวประกอบ เหมือนยันมุกทำความสะอาดห้อง
ถ้าอินักเขียนหน้าด้านบอกไม่ได้ลอกกูก็หน้าด้านขุดเรื่องนี้มาพูดได้ทุกๆครึ่งปีอ่ะ
>>978 พูดถึงเรื่องที่แจ่มใสสร้างอวว. เป็นสนพ.ลูก มันใช้กองบก. คนละกองกับเครือชญ หรือพวกเครือเอ็นเทอร์เก่าเหรอวะ
กูรู้สึกว่าแต่ละเคสที่เกิดขึ้นนี่ไม่น่าเชื่อว่าเป็นแบรนด์ในเครือเดียวกัน อย่างเรื่องก็อบงานการ์ตูนมาเขียนเป็นนิยายอ่ะ มันมีมาตั้งแต่สมัยนิยายชญ. แล้ว (สมัยเพิ่งมีนิยายที่ชอบลงท้ายด้วยอีโมติคอนอ่ะ) แต่บก. สมัยนั้นยัง Detect ได้ในระดับหนึ่ง เลยสงสัยว่าทำไมเฉพาะอวว. มันถึงพลาดแต่อะไรแรง ๆ ทั้งนั้นเลยวะ อย่างกับเลือกใช้บก.นอกมาทำ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.