กูกลอกตาใส่พวกที่ด่าละครไทยว่ามีแต่rape to love สุดท้ายก็ลงเอยกัน แล้วอวยนิยายจีน เหอๆ นิยายจีนน้ำเน่าไม่ต่างจากไทยหรอก ยิ่งช่วงนี้ปรมาจารย์ดังคนอวยกันใหญ่ มีเนื้อเรื่อง ดี๊ดี พระเอกรักเมียหลงเมีย คำที่กูฟังแล้วประสาทแดกที่สุด ทุกวันคือทุกวัน พ่อง เคะพยายามต่อรองแต่สุดท้ายก็โดนเอา คนอวยว่าคู่รักนี้ดี น่ารัก รู้จักเรื่องของการยินยอมมั้ย ต่อให้เป็นผัวเมียกันถ้าฝ่ายหนึ่งไม่อยากทำแล้วโดนบังคับก็คือการข่มขืนโว้ย แล้วอีกหลายๆฉากที่ถอดบทพูดมาจากในละครไทย เคะถูกปิดตาแล้วโดนเมะบังคับจูบ เคะปัดป้องดิ้นหนีแต่โดนล็อกไว้ หลายปีต่อมาแม่งเมะบอกทำไมไม่ขัดขืน ไม่ขัดขืนพ่อง แล้วฉากนี้ถูกหยิบยกมากรี๊ดกร๊าดบ่อยมาก ใช้คอนเซปต์ปากบอกขัดขืนแต่ร่างกายยินยอมแสดงว่าใจจริงๆอยาก เห็ดสด ข้ออ้างผู้ร้ายข่มขืนชัดๆ กูไม่อะไรกับแนวข่มขืนหรอก คนเราย่อมมีเซ็กส์แฟนตาซีในใจ แต่กูเซ็งพวกเรียกเรื่องนี้ว่ามุ้งมิ้ง ความรัก อุทิศให้ ทั้งที่ฉากromanticizeข่มขืนมีแทรกมาตลอดยันจบ ละครน้ำเน่าอย่างน้อยมันยังมีแทรกว่าทำแบบนี้มันเลวจนนางเอกหนีไปรอบหนึ่งแล้วพระเอกเอกค่อยสำนึกมาง้อเลยโว้ย