สปอยเทียนกวานต่อจาก >>749 เทียนกวาน Part.47
.
.
.
.
.
ฉีหรงกล่าวสมน้ำหน้าที่ญาติผู้พี่ถูกลูกศิษย์ชาวหย่งอันของตัวเองฆ่า ฮวาเฉิงจึงจับหัวของผีเขียวกระแทกกับพื้นอีก แต่ฉีหรงก็ตะโกนคำว่าเซี่ยเหลียนว่าโง่ออกมาในทุกครั้งที่เขาถูกอ๋องผีทำร้าย เซี่ยเหลียนบอกให้ฮวาเฉิงหยุด เมื่อรอดพ้นมาได้ผีเขียวก็หาเรื่องเอ่ยต่อว่าเป็นเพราะเซี่ยเหลียนไปไหนมาไหนกับอ๋องผี ลูกน้องที่เขาส่งไปตามหาตัวเซี่ยเหลียนจึงถูกจัดการ ได้ยินดังนั้นเซี่ยเหลียนจึงได้รู้ว่ากลุ่มผีที่เจอตอนกำลังกลับอารามผูจี้เป็นฝีมือของคนตรงหน้า แล้วฉีหรงก็ชี้ชวนให้ดูว่าเขาคิดถึงญาติผู้พี่มากแค่ไหนถึงได้ปั้นรูปปั้นมาไว้ข้างกาย ถามเซี่ยเหลียนชอบหรือไม่ ถ้าไม่ชอบเขาจะได้ปั้นเพิ่ม
เซี่ยเหลียนรู้ดีว่าหากยิ่งตอบโต้รุนแรงญาติผู้น้องจะยิ่งชอบใจ เขาจึงใช้วิธีตรงข้ามบอกไปว่ารูปปั้นไม่มีปัญหาแต่ผีมือการปั้นด้อยไป ฉีหรงไม่พอใจ บอกว่าเซี่ยเหลียนเป็นคนล้มเหลว เซี่ยเหลียนยิ้มรับบอกว่าเป็นเพราะเขาไม่เหมือนฉีหรงที่ผ่านมา 800 ปีแล้วก็ยังเป็นเจวี๋ยไม่ได้ ผีเขียวจึงโมโหพาลไปด่าฮวาเฉิงว่าพอเขาพูดไม่ดีเกี่ยวกับเซี่ยเหลียนก็ทำท่าไม่พอใจ สงสัยคงตาบอดเพราะแสงความดีงามของเซี่ยเหลียน แต่อีกฝ่ายก็ตาบอดข้างหนึ่งอยู่แล้วจึงไม่น่าแปลกใจ ทันใดนั้นฉีหรงก็ถูกเซี่ยเหลียนต่อยหน้าหัน
ฉีหรงยิ่งตื่นเต้นที่เซี่ยเหลียนต่อยเขา ทำให้หลางเชียนชิวถึงกับแขยงว่าผีเขียวจิตไม่ปรกติ เซี่ยเหลียนรีบเสริมว่าฉีหรงเป็นบ้า คำพูดย่อมเชื่อถือไม่ได้ แต่ผีเขียวกลับหัวเราะดังขึ้นแล้วถามเซี่ยเหลียนว่าเจ้าชายอันเล่อตายได้อย่างไร เขาลุกขึ้นนั่ง เล่าให้ฟังว่าหลังจากอันเล่อตายเขาก็เอาศพของอีกฝ่ายมาผ่าตรวจสอบ ปรากฏว่าอวัยวะภายในของอันเล่อถูกกระบี่ทำให้สั่นสะเทือนจนแหลกเหลว ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีบาดแผลภายนอกให้เห็นและสรุปผิดไปว่าป่วยตาย พอมาคิดตอนนี้แล้วคนที่มีผีมือทำอย่างนั้นได้จะเป็นใครอื่นนอกจากลูกพี่ลูกน้องคนดีของเขา
ฮวาเฉิงเข้าไปซัดผีเขียวอีก ขณะที่หลางเชียนชิวตะโกนสั่งให้ฉีหรงเล่าความจริงทั้งหมด เซี่ยเหลียนเอื้อมมือไปจับกระบี่ แต่หลางเชียนชิวก็เอาดาบยาวมาขวางเขาเอาไว้ เขาใช้กระบี่ฟางซิ่นปัดดาบของอีกฝ่ายจนหลุดจากมือ แต่ตอนนั้นดาบโค้งเอ้อมิ่งก็กระแทกใส่จนกระบี่ฟางซิ่นกระเด็นออกไปด้านข้าง เซี่ยเหลียนเรียกชื่อซานหลางอย่างขอร้อง แต่ฮวาเฉิงก็ไม่ให้ความร่วมมือ ทั้งยังกันไม่ให้เขาเข้าไปห้ามสถานการณ์ตรงหน้าด้วย
เห็นว่าเซี่ยเหลียนร้อนใจฉีหรงก็ยิ่งยินดี ปากจึงขยับรัวเร็วบอกว่าอันเล่อเชื่อฟังคำพูดของเขาแสร้งไปเป็นเพื่อนกับหลางเชียนชิว รวมไปถึงลงมือสังหารหมู่ในงานเลี้ยงอาบเลือด เมื่อราชครูฟางซิ่นโผล่มา อันเล่อก็รีบหนี เซี่ยเหลียนย่อมสงสัยว่าเรื่องเป็นเช่นนี้ได้อย่างไรเลยออกตามหาอันเล่อ แต่เมื่อทราบความจริงก็คิดหนัก เนื่องจากอันเล่อมีท่าทีต้องการก่อความวุ่นวายอีก ซึ่งนั่นจะทำให้ชาวหย่งอันต้องล้มตาย และหากมีใครรู้ว่าอันเล่อเป็นผู้ฆ่าราชวงศ์หย่งอัน ชาวเซียนเล่อทั้งหมดคงถูกกำจัด เซี่ยเหลียนเลยสังหารสายเลือดคนสุดท้ายของราชวงศ์ด้วยมือของตัวเอง นอกจากเซี่ยเหลียนจะทำให้เซียนเล่อต้องสูญเสียทุกสิ่ง เขายังทำให้ตระกูลของตัวเองต้องสิ้นสุด เหตุใดเขาจึงไม่ตายไปเสีย เหตุใดจึงยังมีหน้ามีชีวิตอยู่อีก
ส่วนเรื่องที่หลางเชียนชิวเห็นเซี่ยเหลียนแทงพ่อของตน ผีเขียวบอกว่าน่าจะเป็นเพราะตอนที่อันเล่อลงมือราชายังไม่ตาย และเซี่ยเหลียนคงพยายามเข้าไปช่วยชีวิตอีกฝ่าย แต่สิ่งที่ราชาผู้เห็นญาติพี่น้องของตัวเองถูกฆ่าทำเป็นสิ่งแรกคงไม่แคล้วบอกราชครูฟางซิ่นว่าคนร้ายคือเจ้าชายอันเล่อ จงไปสังหารอันเล่อเสีย หรือที่จริงน่าจะบอกว่าเขาต้องการกำจัดชาวเซียนเล่อให้สิ้นซาก แม้ตอนแรกราชาจะไม่คิดทำร้ายชาวเซียนเล่อ แต่เมื่อราชวงศ์ของตัวเองถูกฆ่าล้างจึงไม่แปลกที่จะคิดล้างแค้น เซี่ยเหลียนในยามนั้นคิดแล้วว่าหากปล่อยให้ราชามีชีวิตต่อไปจะต้องเกิดการนองเลือด ถ้าประหารอันเล่อก็จะทำให้ชาวเซียนเล่อโกรธแค้น และหย่งอันกับเซียนเล่อก็จะยิ่งมีแต่ความเกลียดชังไร้ที่สิ้นสุด เขาจึงใช้กระบี่ปลิดลมหายใจของราชา จากนั้นก็รับความผิดไว้เองเพื่อไม่ให้ชาวหย่งอันกันเซียนเล่อผิดใจกัน ญาติผู้พี่คนดีของเขาก็เป็นแบบนี้ อยากช่วยทุกคนแต่สุดท้ายก็ช่วยใครไม่ได้เลย
.
.
.
.
.