ในที่สุดก็สปอยมาเกินจากที่มีคนแปลไว้ในเด็กดีแล้วแฮะ
สปอยเทียนกวานต่อจาก >>720 เทียนกวาน Part.43
.
.
.
.
.
เฟิงซิ่นกรีดร้องสบถด่าด้วยคำไม่ผ่านกองเซนเซอร์ลั่นเครือข่ายโทรจิต และเสียงมู่ฉิงที่ดังขึ้นก็ทำให้เซี่ยเหลียนรู้ว่าทั้งสองน่าจะข้ามมาแล้ว ซือชิงเสวียนรีบอธิบายว่าแต้มแต่ละแต้มจะพาไปสถานที่ที่แตกต่างกัน เมื่อได้ยินว่าเฟิงซิ่นทอยได้ 4 ด้วยความเป็นห่วงเซี่ยเหลียนเลยหันไปถามฮวาเฉิงว่ามันคือที่ใด อ๋องผีตอบว่าเป็นสถานที่ที่คนทอยกลัวที่สุด พอได้ยินเสียงมู่ฉิงด่าเฟิงซิ่นที่ทอยมาเจอห้องอาบน้ำสตรี เซี่ยเหลียนก็ถึงกับยกมือปิดหน้า มู่ฉิงแย่งลูกเต๋าไปทอยบ้าง แล้วทั้งคู่ก็ไปตกอยู่ในดงจระเข้ เกิดเสียงต่อสู้อุตลุดให้ได้ยิน จากนั้นทั้งสองก็ทะเลาะแย่งชิงลูกเต๋ากันอีก ทำเอาบรรดาเทพที่ฟังอยู่สุดตื่นเต้นลุ้นระทึกจนนึกอยากให้มีไลฟ์สตรีมถ่ายทอดภาพสดให้ดู
ด้วยฝีมือของทั้งคู่พวกจระเข้คงไม่คณนามือ เซี่ยเหลียนจึงเลิกสนใจแล้วหันไปถามฮวาเฉิงว่าการที่เขาทอยได้ 1 ทั้งสองลูกจะได้พบกับอีกฝ่ายหรือ อ๋องผีจึงบอกว่าไม่ใช่ เพราะไม่ว่าเซี่ยเหลียนจะทอยได้แต้มเท่าไร หากอยากพบเขาก็จะได้พบอยู่ดี ขณะที่เซี่ยเหลียนกำลังอึ้ง เขาก็ได้ยินเสียงของใครบางคนขอเป็นฝ่ายทอยเต๋าบ้าง จากนั้นอะไรบางอย่างก็พุ่งผ่านเซี่ยเหลียนกับฮวาเฉิงไปปิดกั้นทางของทั้งสอง มันคือกระบี่ใบดาบสีดำเล่มหนึ่ง ชื่อของมันคือฟางซิ่น และเงาของคนๆ หนึ่งก็กระโดดลงมาข้างอาวุธเล่มนั้น
หลังจากที่ราชครูฟางซิ่นถูกสังหาร กระบี่ของเขาก็ตกไปอยู่ในมือขององค์ชายรัชาทายาทแห่งหย่งอัน ดูเหมือนหลางเชียนชิวจะทอยลูกเต๋าได้แต้มที่ถูกต้อง ฮวาเฉิงทำท่าเหมือนจะมายืนบัง แต่เซี่ยเหลียนห้ามไว้และออกหน้าเอง หลางเชียนชิวยังคงเรียกให้เซี่ยเหลียนต่อสู้กับตน ในที่สุดเซี่ยเหลียนก็ตอบตกลงแล้วเดินไปหยิบกระบี่ที่อีกฝ่ายดรอปให้ หลางเชียนชิวตั้งท่าพร้อมต่อสู้ สายตาไม่ละไปจากกระบี่ฟางซิ่นในมือของเซี่ยเหลียน ทว่าในตอนที่เซี่ยเหลียนพุ่งเข้ามาร่างกายของเขากลับแข็งค้างเหมือนถูกมัด เขาล้มลงกับพื้นแล้วจึงเห็นว่ารั่วเย่รัดเขาไว้ทั้งตัว
เซี่ยเหลียนถอนหายใจอย่างโล่งอกขณะที่หลางเชียนชิวดิ้นกระแด่วตะโกนให้ปล่อยเขา แล้วต่อสู้จนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่ง เซี่ยเหลียนจึงบอกไปว่ารั่วเย่คือหนึ่งในอาวุธของเขาจึงนับว่าหลางเชียนชิวพ่ายแพ้เรียบร้อย หลางเชียนชิวไม่ยอมรับ บอกว่าเซี่ยเหลียนขี้โกง แต่สำหรับเซี่ยเหลียนผู้เคยแต่งหญิงมาครั้งหนึ่ง แถมยังประกาศกลางตลาดว่าตัวเองไม่ขัน คำพูดของอีกฝ่ายเลยทำดาเมจให้เขาไม่ได้แม้แต่น้อย เขาก้มลงบอกหลางเชียนชิวว่าถ้าจะนับว่าเขาขี้โกงจริงแล้วทำไม ชนะก็คือชนะ หากคู่ต่อสู้ไม่ใช่เขา หลางเชียนชิวก็คงตายไปแล้ว ได้ยินดังนั้นฮวาเฉิงก็หัวเราะเบาๆ ในขณะที่หลางเชียนชิวผู้ถูกสอนวิธีสู้ตามธรรมเนียมมาตลอดอึ้งที่บุคคลที่สอนเขามาพูดแบบนั้น แต่เมื่อเห็นเซี่ยเหลียนกำลังจะเดินจากไป เขาก็ตะโกนบอกว่าเซี่ยเหลียนยังติดค้างคำอธิบายกับเขา
หลางเชียนชิวบอกว่าเขาเข้าใจความแค้นระหว่างราชวงศ์เซียนเล่อกับหย่งอันดี แต่พ่อแม่ของเขา เรื่องที่หลางเชียนชิวพูดเป็นความจริง แม้ต้นราชวงศ์หย่งอันจะปกครองชาวเซียนเล่ออย่างโหดร้าย จนชาวเซียนเล่อที่ทนไม่ได้สร้างองค์กรใต้ดินลอบสังหารราชวงศ์หย่งอันหลายครั้งส่งผลให้ชาวบ้านของสองอาณาจักรเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ทว่าเมื่อพ่อของหลางเชียนชิวครองราชย์เขาก็หันมาปฏิบัติต่อชาวเซียนเล่อด้วยความเมตตา และให้ชาวเคารพต่อราชวงศ์เซียนเล่อที่เหลือรอด หลางเชียนชิวที่ถูกเลี้ยงมาเช่นนี้จึงไม่มีอคติใดๆ ต่อชาวเซียนเล่อ แม้ภายหลังเหตุการณ์งานเลี้ยงอาบเลือดความเกลียดชังที่ฝั่งแน่นจะทำให้ราชวงศ์ที่รอดชีวิตต่างต้องการกำจัดความเซียนเล่อให้สิ้นซาก แต่หลางเชียนชิวก็ต่อต้านมาตลอด และเขาปกป้องชีวิตชาวเซียนเล่อไว้ได้มากมาย
หลางเชียนชิวมองเซี่ยเหลียนด้วยดวงตาแดงก่ำ ถามว่าสิ่งที่เขาทำไม่เพียงพอหรือ พ่อแม่ของเขาทำอะไรผิดเซี่ยเหลียนจึงต้องกระทำกับพวกเขาเช่นนั้น และเซี่ยเหลียนบอกว่าเขาไม่อาจให้คำอธิบายใดๆ กับอีกฝ่ายได้ หลางเชียนชิวจึงถามอีกว่าเป็นเพราะเซี่ยเหลียนต้องทนทุกข์ทรมานตอนอายุ 17 ปี จึงทำให้เขาต้องเจอสิ่งเดียวกันตอนอายุ 17 ปีหรือ หากเป็นเช่นนั้นเขาก็จะไม่ยอมให้เซี่ยเหลียนสมใจ ถ้าเซี่ยเหลียนอยากย้อมให้ใจของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เขาจะไม่เป็นอย่างนั้น ถ้าเซี่ยเหลียนอยากให้เขาทอดทิ้งตัวตนของตัวเอง เขาจะไม่ทำ และเขาจะไม่มีวันกลายเป็นเหมือนเซี่ยเหลียนเด็ดขาด
หลังจากได้ยินคำเหล่านั้นเซี่ยเหลียนก็เงียบไปพักหนึ่ง แต่แล้วเขาก็ส่งเสียงหัวเราะออกมา เขาหัวเราะดังขึ้นเรื่อยๆ จนน้ำตารินไหล อีกทั้งยังปรบมือไปด้วย แล้วเขาจึงพูดว่า ดีมาก จำสิ่งที่เจ้าพูดวันนี้ให้ดีว่าเจ้าจะไม่มีวันกลายเป็นเหมือนข้า
.
.
.
.
.