กูแอบเห็นด้วยเบาๆเรื่องศิษย์พี่ ถ้าดูจากแค่ซีรีส์ มันก็เห็นได้ชัดจริงๆว่านางมีโมเม้นกับเว่ยอิงมากกว่า แต่เข้าใจว่าเว่ยอิงเป็นตัวเอกของเรื่อง ก็ไม่แปลกที่ซีรีส์จะไปเน้นทางเว่ยอิง
แต่ถ้าวิเคราะห์ตัวละคร กูก็เห็นด้วยกับโม่งข้างบนแหละว่าส่วนนึงเป็นเพราะนิสัยของอาเฉิงเอง น้องไม่ใช่คนขี้อ้อนชอบเข้าหาคนอื่น ถ้าพี่สาวมาโอ๋ๆ แบบที่ทำกับเว่ยอิง กูว่าน้องมันก็คงไม่อิน ทำตัวไม่ถูก (ทั้งที่จริงๆแล้วตัวเองก็อยากให้เค้าโอ๋นั่นแหละ เด็กแม่งซึน) กูเลยค่อนข้างไปทางทฤษฎีว่าศิษย์พี่รักน้องสองคนเท่าๆ กัน แต่แสดงออกไม่เหมือนกัน
กับท่านพ่อ อันนี้กูว่าบทแอบโหว่ไปหน่อย คือดูแล้วรู้นะว่าท่านพ่อก็รักอาเฉิงแหละ แต่มันไม่เก็ทพอยนท์ไงว่าทำไมต้องเมินลูกตัวเองขนาดนั้น พอท่านแม่มาขยี้เรื่องเลี้ยงลูกคนอื่นดีกว่าลูกตัวเอง อาเฉิงก็มีปมด้อยไปอีก ท่านพ่อก็ไม่เคยแก้ความเข้าใจผิดนั้นเลย เมียด่าว่าไม่รักลูกก็เงียบ สงบสยบเคลื่อนไหวชิบหาย แต่จะว่าบาปไป อาเฉิงก็จิตใจดีมาก สมมติถ้าเป็นกู อยู่ดีๆ พ่อเอาใครที่ไหนไม่รู้มาเป็นพี่น้องกู ไล่หมากูออกจากบ้าน อุ้มเค้าแต่ไม่อุ้มกู กูคงโตมาแบบนับญาติกับเด็กคนนั้นไม่ได้อะ
ท่านแม่เจียงก็นะ ถ่ายทอดนิสัยมาให้ลูกชายเป๊ะๆ นี่ก็น้อยใจผัวแต่ไม่พูดตรงๆ เอะอะแม่ฟาด ใช้สกิลมนุษย์ป้าฝีปากยืนหนึ่งจนลูกเก็บมาน้อยใจตามตัวเองไปด้วย (กูไม่ได้เกลียดท่านแม่นะ ท่านแม่คือตลค.หญิงที่กูชอบที่สุดในเรื่องละ) ถ้าเป็นซีรีส์ปัจจุบัน กูจะแนะนำให้บ้านเจียงไปหาจิตแพทย์ครอบครัวให้ช่วยละลายพฤติกรรม ทุกคนรักกันหมดแต่ปากแข็งขี้ซึนเหลือเกิน
ทั้งนี้ทั้งนั้น กูรักอาเฉิง ลูกชั้นเป็นคนดี