>>298 เนอะ แต่ถ้ามึงชอบความนุ่มลึกในมิติของตัวละคร กูก็แนะนำให้อ่านตอนพิเศษของเสิ่นจิ่ว กับจู๋จื่อหลาง กูว่าแม่โม่สื่ออารมณ์ของสองคนนี้ออกมาได้ดีมาก โดยเฉพาะเสิ่นจิ่วที่มีมิติกว่าตัวละครหลายๆ ตัวเลยทีเดียว
>>299 สำหรับกูมันก็ไม่ได้น่าผิดหวังอะ ถือว่าอ่านได้สนุกเลยล่ะ แต่มันจะมีอารมณ์แบบนิยายวัยรุ่นที่ตรรกะหลายๆ มันไม่เมคเซนท์ เน้นบันเทิงและความฮา บางคนก็อาจจะขัดใจกับจุดนี้ได้ แต่กูก็ว่าจุดแข็งของนิยายแม่โม่คือการที่มันมีเนื้อเรื่องหลัก ไม่ได้เน้นแต่ความรักของพระนายอย่างเดียว และที่สำคัญตัวละครหลายตัวค่อนข้างมีมิติ ตัวร้ายไม่ได้ร้ายโง่ๆ กัน