เออ เพิ่งเห็นว่าทุกคนคุยเรื่องอาเหยา มาตอนนี้ตลาดวายรึยังวะ
คือกุขอสรุปสั้นๆ แล้วกัน
ตีคน มึงจะตีกี่ครั้งก็ได้ จะตีแรงแค่ไหนก็ได้ จะตีจนเจียนตายเลยก็ได้
ตราบใดที่มึงไม่ได้ไปตีถูก "แผล" ของมัน
คนบางคนโดนด่าพ่อแม่ด่าโคตรเหง้าเหยียดหยามย่ำยี มันอาจจะเจ็บใจที่ต้องยอมโดนมึงด่า แต่ถ้าเรื่องวงศ์ตระกูลและครอบครัว ไม่ใช่ "แผล" ของมัน วันข้างหน้าต่อให้มันรุ่งโรจน์ได้เป็นเทพเจ้า มันอาจจะไม่อยากให้มึงได้ดี แต่จะไม่แค้นถึงขั้นให้มึงตายแน่ เพราะมึงไม่ได้ตีถูกแผลของมัน ไม่ใช่เรื่องที่มันมีปม
กลับกัน ถ้าสมมติว่าปมของมันคือเรื่องไม่สมหวังในรัก ถูกเพื่อนทรยศ มึงลองพูดเบาๆ ว่าเมียมันเหี้ย เพื่อนมันทิ้งมันเพราะมันเลว แค่ประโยคเดียวอะ กุเชื่อว่าถ้าจี้โดนปม ตีโดนแผล รับรองมันจะแค้นแบบไม่ต้องการอยู่ร่วมโลกกะมึงเลย
แย้งกุได้ โต้กุได้ แต่บอกเลยว่าถ้ามึงจะบอกว่า ไม่จริงหรอก กุ/คนอื่นไม่เห็นเป็นงั้น
กุก็จะตอบตรงนี้เลยว่า ไม่จริงหรอก ที่มันยังไม่เกิดขึ้นก็เพราะยังไม่เคยมีใครตีโดนแผลมึง ไม่มีใครที่ชีวิตไม่มีปม มึงแค่ยังไม่เคยโดนตีตรงที่มีแผลก็แค่นั้น เชื่อเหอะ ดีไม่ดีถ้าโดนจังๆ แล้ว กุเชื่อว่าหลายคนแม่งสามารถเจ็บและแค้นได้เหี้ยพอๆ กะจินกวงเหยา หรืออาจมากกว่านั้นหลายเท่าเลยก็ได้
กุไม่ได้จะบอกว่าสิ่งที่จินกวงเหยาทำมันถูก แต่ถ้าพวกมึงสักคนอยากเข้าใจโดยไม่มีอคติ กุเชื่อว่าสิ่งที่กุพิมพ์จะช่วยมึงได้ไม่มากก็น้อย แต่ไหนแต่ไรกุไม่ใช่คนชอบยึดคุณธรรมขนาดนั้นอยู่แล้ว แต่ก็อย่างที่กุเคยพูดเรื่องเสินจิ่วไป ไม่มีใครเหี้ยเพราะมันเหี้ย ไม่มีใครเหี้ยเพราะเกิดมาเหี้ย ข่อมค่า