เออ พอเจอเวินหนิงพูดอย่างนั้นใส่เจียงเฉิงแล้วกูเอาเขาออกจากแท่นเมนเลย พูดมาได้ ชีวิตน่าสงสารจะตายห่า คนที่รักตายหมด ไม่เหลือใคร ตระกูลก็ต้องดูแล ดันมาโดนว่าแบบนี้คืออาหนิง ไปพัก
Last posted
Total of 1000 posts
เออ พอเจอเวินหนิงพูดอย่างนั้นใส่เจียงเฉิงแล้วกูเอาเขาออกจากแท่นเมนเลย พูดมาได้ ชีวิตน่าสงสารจะตายห่า คนที่รักตายหมด ไม่เหลือใคร ตระกูลก็ต้องดูแล ดันมาโดนว่าแบบนี้คืออาหนิง ไปพัก
พออ่านที่พวกมึงแจงมาเรื่องอาเฉิง พอมานึกดีๆ แล้วทำให้กูนึกถึงการ์ตูนเรื่องตราบวันฟ้าใสมากเลยมึง พ่อแม่ น้องสาวของตัวเอกตายเพราะอุบัติเหตุ แล้วเพื่อนสนิทของพ่อรับมาเลี้ยง ที่บ้านมีลูกสาวกับลูกชายอย่างละหนึ่ง (แถมมีหมาด้วย) พ่อใหม่เป็นนักเล่นหมากรุก พูดไม่เก่ง มนุษย์สัมพันธ์ไม่ดี (แต่รักลูกนะ) พวกลูกๆ อยากใกล้ชิดก็เลยพยายามเล่นหมากรุกให้เก่งเพราะเป็นกิจกรรมที่พ่อชอบ
แต่พอพระเอกเข้ามาคือมันอัจฉริยะเรื่องนี้ พ่อมันก็เลยพูดด้วยเยอะเพราะชอบในเรื่องเดียวกันมีเรื่องคุยได้ง่าย จนลูกอีก 2 คนอิจฉา พยายามเท่าไรก็ชนะพระเอกไม่ได้ คนโตถึงกับรังแกพระเอก แต่ยิ่งพระเอกพยายามทำดี ช่วยงานบ้าน เอาใจคนอื่นในบ้านก็ถูกหาว่าแย่งความรักพ่อแม่ แม่เองก็พลอยลำบากใจเพราะเห็นลูกตัวเองหมดแรงใจ ความฝันจะเป็นนักหมากรุกแบบพ่อถูกทำลาย ถึงไม่รังเกียจพระเอกก็ไม่อยากใกล้ชิดเพราะกลัวลูกตัวเองเสียใจ ก็เลยทำเป็นเมินๆ พระเอกด้วย
สุดท้ายลูกชายคนเล็กก็หมดอาลัย ทั้งความฝันทั้งความสนใจจากพ่อถูกพรากไป เอาแต่เก็บตัวเล่นเกม ลูกสาวคนโตตอนหลังถูกพ่อบอกว่าให้เลิกเล่นหมากรุกไปหาอย่างอื่นทำ (หวังดีนะ รู้ว่าลูกผีมือธรรมดา เลยอยากให้ไปหาความฝันอย่างอื่น แต่ลูกมันยังเด็ก แถมพ่อพูดไม่เก่ง พอพ่อที่มีหมากรุกเป็นชีวิตจิตใจมาพูดงี้ก็เหมือนถูกตอกหน้าว่ามึงไม่เอาไหน ไม่หวังอะไรกับมึงแล้ว) ก็กลายเป็นสก๊อยกลายๆ ส่วนพระเอกก็อาการเหมือนเป็นโรคซีมเศร้า ถ้าไม่พยายามเล่นหมากรุกก็คิดว่าจะอยู่กับบ้านนี้ไม่ได้ ทั้งยังต้องยึดเป็นอาชีพหาตังค์เพื่อออกจากบ้านเร็วๆ จะได้ไม่ทำร้ายจิตใจคนอื่น แต่ยิ่งพยายามก็ยิ่งทำให้คนรอบตัวเจ็บ ไม่มีทางไหนเป็นที่ของตัวเอง พระเอกพูดว่ารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนกกาเหว่าที่ไปเตะไข่ฆ่าลูกนกของนกพันธ์อื่นทิ้ง แล้วเอาไข่ตัวเองให้นกตัวนั้นเลี้ยงแทน แต่ถ้ากลายเป็นนกจริงๆ ก็ดี จะได้ไม่รู้จักเจ็บปวดเหมือนที่เป็นอยู่
เฟิงเหมียนกับพ่อเลี้ยงพระเอกตราบวันฟ้าใสนี่มาแนวเดียวกันอะ แต่พอดีเว่ยอิงนิสัยร่าเริง มองโลกในแง่ดี พี่หญิงก็โตระดับหนึ่ง นิสัยอ่อนโยน อาเฉิงก็นับว่าเป็นคนใจกว้าง และถึงจะรู้สึกเจ็บกับการเห็นพ่อใส่ใจอีกฝ่ายมากกว่าก็ไม่ได้โบยความผิดให้ (ซึ่งด้วยอายุก็นับว่ามีความคิดเป็นผู้ใหญ่) ความสัมพันธ์มันเลยไม่กลายเป็นแบบอีกเรื่อง ปัญหาของบ้านคนเอเชียนี่มันคือไม่คุยกันดีๆ ให้เข้าใจจนความสัมพันธ์ทลาย ลูกมีหน้าที่ต้องเข้าใจพ่อแม่ว่าที่ทำไปคือหวังดีล้วนๆ แต่พ่อแม่ไม่ค่อยจะยอมเป็นฝ่ายทำความเข้าใจความรู้สึกของลูกกันเท่าไร
>>465 เข้าใจแต่ไม่ถูกใจ ชอบๆ คือกูเข้าใจว่าหนิงมันไม่รู้ ว่าเรื่องอื่นก็ยังเข้าใจได้ แต่ประโยคที่บอกว่าเจียงเฉิงไม่มีทางเทียบเท่าเว่ยอิงได้ตลอดชีวิต กูว่ามันเหยียดกันแล้วว่ะ ปกป้องแบบผิดๆ มาก กูเป็นเจียงเฉิงเอาจื่อเตี้ยนฟาดไม่ยั้งแล้ว ปากหนอปาก ลดคะแนนหนิงไปแบบเยอะมากตอนเจอแบบนี้
พูดแล้วก็ปวดใจ มีคนว่าเจียงเฉิงเยอะมาก จนบางทีกูก็คิดนะ ถ้าพ่อแม่ พี่ตายอนาถขนาดนั้น จิตใจมึงยังจะเข้มแข็งได้ขนาดเฉิงปะวะ แถมอบกตระกูลไว้บนบ่าอีก ภาระเยอะเหี้ยๆ โห...
เออ แต่ท่านประมุขโดนหนักจริง คือกูหนักไปทางไบแอสพี่เว่ยนะ แต่ท่านประมุขกูก็รักอ่ะ เคยเจอคอมเม้นฝรั่งในยูทูปบอกน้องเจียงขี้ขลาด เอาแต่ตัวเองรอดอะไรงี้ กูนี่หัวร้อนเกือบจะพิมพ์ด่ากลับแล้ว คือเจียงเฉิงโดนเยอะจริง โดนด่าแม่งทุกอย่าง แต่น้องไม่ใข่คนขี้ขลาดอ่ะ แม่ง
ถึงกูจะชอบวั่งเซี่ยน แต่อยากจะบอกกับทุกคนว่า ไม่ต้องสงสารพี่เว่ยหรอก
พี่เว่ยโชคดีที่สุดในเรื่องแล้ว
ตายไป ยังได้หวนคืน ใช้ชีวิตที่สองกับสามีอย่างมีความสุข ทุกวันคือทุกวัน
หันกลับไปมองคนอื่นๆ
เจียงเฉิง พ่อแม่ตาย พี่สาวพี่เขยตาย ชีวิตนี้เหลือแต่หมากับหลาน
จินหลิง พ่อแม่ก็ตาย น้องชายพ่อผู้ให้หมาก็ตายอีก
พี่ซีเฉิน พี่น้องร่วมสาบานอีกสองคนก็ตายหมด เก็บเนื้อเก็บตัวจนซูบผอม
น้องเนี่ย พี่ชายก็ตาย แถมคนฆ่าดันเป็นน้องร่วมสาบานของพี่ชาย
คนอื่นๆตายไป ไม่เคยมีโอกาสได้หวนกลับมา ไม่นับเวินหนิง พี่เว่ยโชคดีที่สุดแล้วววว
จริงมึง กูเอ็นดูอาหนิงนะ แต่กูก็รักอาเฉิงมากอะ เจอแบบนี้เข้าไปแล้วสงสารน้องมากกว่าเดิมอีก ถึงจะขอบคุณที่ทำให้อาเฉิงเข้าใจพี่เว่ยมากขึ้นก็เถอะ แต่คะแนนอาหนิงในใจกูก็ลดฮวบๆ อยู่ดี
ระหว่างพี่เว่ยกะเจียงเฉิงแม่งเจ็บปวดเกินกว่าคนนอกจะเข้าใจอะ รูกๆ กูตีกัน ทะเลาะกันเองได้ แต่คนอื่นจะมาว่ารูกกูไม่ได้ ;___; ถ้ามีสปินออฟให้คนมาฮีลใจอาเฉิงหน่อยกูจะเป็นสุขมาก อย่างน้อยๆ ให้กลับมาดีกันหน่อยก็ยังดี
กูไม่ได้ดูซีรีย์เต็มเรื่อง อ่านแต่ที่เค้าหวีดๆกันในทวิต แต่กำลังสงสัยว่า ซีรีย์นี่ ทำพี่เว่ยน่าสงสารไปปะวะ ทั้งๆที่แม่งก็เจ็บกันทั้งสองฝ่าย ตายห่ากันไปตั้งเยอะ กูว่า พี่เว่ยเนี่ยเป็นตัวละครเทาๆตัวนึงนะ ไม่ได้สะอาดบริสุทธิ์ไม่เคยทำร้ายใคร ถึงจะบอกว่าเรื่องพี่สาวกับพี่เขยจินหลิง เป็นเรื่องไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า พี่เว่ยมีส่วนจริงๆ กูไปดำอิ้งมา ตอนพี่เว่ยสติแตก ใช้ตราพยัคฆ์ทมิฬนี่ แม่งตายกันเยอะจริงๆนะ ในใจคิดว่าแบบ ชิบหายแล้ว นายเอกของกูทำอะไรลงไป มึงเป็นนายเอกนะ 5555
แต่ก็นะ ถึงพี่เว่ยจะเป็นตัวละครเทาๆ แต่กูก็ชอบอยู่ดี ชอบแบบร้ายๆ ถึงร้ายก็รัก 5555
แค่อยากจะบอกว่า นางไม่ได้น่าสงสารขนาดนั้น ไม่ต้องสงสารมากก็ได้ กูว่าชีวิตนางแฮปปี้ดี มีสามีปกป้อง
>>472 +1 เรื่องนี้มันไม่มีใครเป็นคนดีอะ ซีรีส์ปรับบทมาซะพี่เว่ยคนดีเลย ในนิยายตอนตราพยัคฆ์คือเจ็บจริง ตายจริงเป็นพัน แล้วก็ปล่อยผ่าน โดนแหกว่าเป็นปรมาจารย์อี๋หลิงก็ใช้ชีวิตกับผลัวได้อย่างสงบสุขอยู่ดี
ส่วนตัวกุตามเรื่องปรมจก่อนตัวร้าย
ไม่ได้รังเกียจนายเอกที่ไม่ดีนะ แต่ตอนจบมึงชีวิตดี แต่คนดีๆ ชีวิตชิบหายกุรับไม่ได้
ส่วนอาหนิง ประโยคนั้นประโยคเดียวจากที่กุเอ็นดูมาทั้งหมด กุกดเกลียดทันที ไม่สนใจด้วยว่าจะรู้ทั้งหมดของประมุขเจียงมั้ย คิดว่าคุณชายเว่ยเสียใจ เจ็บคนเดียวเหรอ
ประมุขเจียงกุโดนไปขนาดนั้น ไม่มีคนปลอบ ไม่มีคนสนใจ เสียใจแค่ไหนก็ต้องยืนขึ้นคนเดียว สัสเอ๊ยยย ขึ้นนย
เออ แต่กูคาใจทำไมทุกคนว่าอาเฉิงจับผู้ใช้วิชานอกรีตไปทรมานจนตายวะ ทั้งๆที่เปิดมาก็บอกอยู่แล้วว่านี่เป็นข่าวลือ ซึ่งทำจริงหรือไม่ได้ทำจริงก็ได้ปะ แล้วแนวโน้มข่าวลือในเรื่องแม่งโคตรโคมลอย
กูไม่รู้ กูอวยประมุขเจียงมากๆ 5555
กูเจ็บใจแทนเค้า คุณชายเว่ยไม่ได้เจ็บเป็นคนเดียว ประมุขเจียงคือ โดนเยอะแบกครส.เยอะแต่ก็ไม่มีคนสนใจ ไม่มีคนปลอบด้วยกูเเม่งเศร้าว่ะ
กูว่าพี่เว่ยน่าสงสานนน T^T
สำหรับกูนางดูเป็นคนยิ้มๆ ยิ้มตลอด ทั้งที่ในใจเส้าอ่ะ เหมือนนางพยายามจะเข้มแข็งว่าไม่เป็นไร ไม่มีไร
ตั้งแต่เด็กนางก็กำพร้า หนีหมาอยู่ข้างถนน
มาอยู่บ้านเจียง ก็โดนม๊าตั้งแง่ โดนด่าแรงๆเรื่อย อยู่แบบเจียมๆ แต่ก็ยังคีพคาร์ร่าเริง กูยิ่งสงสาร คนที่เจ็บในใจแต่กดไว้ไม่แสดงออก พยายามใช้ชีวิตให้ดี
พอบ้านเจียงตาย ก็ยอมให้วิชามารที่อาจทำร้ายตัวเองได้ครอบงำ กลับมาล้างแค้นให้ครอบครัว
หลังเรื่องราวมากมาย ใครๆก็รุมเกลียด ทั้งที่ในใจนางไม่เคยคิดร้ายกับใคร มีแต่อยากทำเพื่อคนอื่น แต่สุดท้ายกลับถูกเกลียดชัง นางเลยปล่อยวางยอมให้โลกประนาม ยอมตาย
พอตายแล้วอยู่ดีๆกลับมา นางยังบอกเรียกกลับมาทำไม จุดนี้กูยิ่งเศร้า เหมือนชีวิตแม่งไม่มีใคร ตายซะก็ดีอยู่แล้ว... นี่แค่มุมกูนะว่าเพราะอะไรกูถึงสงสารพี่เว่ย สุดท้ายยังมีพี่วั่งนี่กูดีใจสุดแล้ว
>>478 เห็นด้วย กูว่าเว่ยอิงอะเป็นคนที่โชคดีนะ ได้เจอคนที่ปกป้องตัวเอง รักตัวเอง นับว่าโชคดีมากๆ แล้ว
กูแอบอยากพูดมานานแล้ว แต่เดี๋ยวโดนในทวิตตีหัว คือหลายคนชอบมองว่าเว่ยอิงเป็นเหยื่ออะ แต่สำหรับกู ตามที่คห.บนๆ พูดไป เว่ยอิงมันคาร์เทาๆ นางตีฝีปากเก่งด้วยนะ ผลลัพธ์หลายๆ อย่างมันก็เกิดขึ้นจากผลของการกระทำนางด้วย ถ้าคิดว่าใครเหยื่อสุดกูให้ครอบครัวพี่หญิงว่ะ ทั้งพ่อแม่ สามีจนกระทั่งตัวเองต่างตายเพราะเรื่องไม่ได้ตั้งใจของเว่ยอิง สงสารสุดก็จินหลิงกำพร้าพ่อแม่แต่เล็ก พ่อแม่ก็ไม่ได้ทำไรผิดด้วยซ้ำ....
>>475 กูจะโอ๋น้องเอง! แม่รักน้องอาเฉิง ;__; ส่วนพี่เว่ยแม่ยกให้พี่วั่งดูแลแล้ว สบายใจได้
ถ้าพูดกันตามตรงระหว่างสองคนนี้กูอยากโอ๋อาเฉิงเยอะกว่ามากๆ พี่เว่ยเจอเรื่องแย่ๆ มาเยอะแหละ แต่สุดท้ายแล้วมีคนที่พร้อมจะยอมหันหลังให้ทั้งโลกแล้วยืนอยู่ข้างๆ ตั้งสองคน ส่วนอาเฉิงไม่เหลือใครแล้วจริงๆ ความผูกพันคนที่ยังอยู่รอบตัวก็ไม่มีทางเทียบสายสัมพันธ์วั่งเว่ยได้อีก
ขอเห็นต่างนิดนึง สำหรับกูชีวิตพี่เว่ยโชคดีอยู่เรื่องเดียวเลยมึง คือมีแค่พี่วั่งอะ นอกนั้นชีวิตคือบัดซบ แต่พี่เป็นคนปากไม่ดีนะ หลายๆ อย่างเกิดจากปากพี่จริงๆ TT แล้วฉากที่พวกมึงดิสคัสกัน กูก็ชอบอาเฉิงเถอะ แต่ฉากนั้นกูว่าอาเฉิงเองก็แรงไป ที่พี่เว่ยคิดว่ามีสักที่ไหมที่เป็นของพี่เว่ยจริงๆ จะร้อง~ ถึงบอกว่าพี่เว่ยโชคดีแค่มีพี่วั่งอะ
แต่ฉากนี้เวินหนิงปากร้ายจริง แต่ฮีก็คนของพี่เว่ยนะและดูเก็บกดเรื่องนี้มานาน กูไม่ได้ดูซีรีย์ อ่านจากนิยายเวินหนิงก็พูดประมาณๆ นี้นะ ตอนนั้นอ่านยังแบบ ชิบหาย อาเฉิงกู แต่ใดๆ ความสัมพันธ์ของพี่เว่ยอาเฉิงคือโคตรทรมาน ปากดี/พูดมากกับทุกเรื่องแต่กับเรื่องนี้ทำไมไม่คุยกันวะ! Real life TT ดูก็รู้มะว่าอาเฉิงเองก็รอพี่เว่ยกลับไป พี่เว่ยเองก็ไม่กล้ากลับเพราะไม่กล้าสู้หน้าตระกูลเจียง แต่เจอหน้ากันทีดูพูดกันแต่ละคำดิ โอ้ย อึดอัดชิบ อ่านไปแทบร้อง
บทสรุปเลยถึงได้ชอบฉากที่อาเฉิงโยนขลุ่ยให้พี่เว่ย คือเก็บไว้กับตัวตลอดเวลาไง น้องงงง~
ปล. มีโอกาสที่นังยิ้มด๋อยจะทำอาเฉิงไหม โคตรอยากได้ ><
เมื่อกี้มีโม่งพูดถึงตอนเด็กๆ กูเห็นด้วยเลย
ถ้าเป็นกูนะ มีพ่อห่างเหินจนกูเจ็ดแปดขวบอุ้มกูไม่ถึงห้าครั้ง(fact จากในหนังสือ) วันนึงพ่ออุ้มเด็กที่ไหนกลับบ้านไม่รู้ ให้กูเอาหมาไปปล่อยเพราะเด็กคนนั้นอีก แม่ก็ด่ากูทำอะไรก็ไม่ดีพอ เอากูไปเทียบกับเด็กนั่น กูคงนับพี่นับน้องกันไม่ลงอะ แค่ต่างคนต่างอยู่ไม่ชอบไม่เกลียดก็มากสุดสำหรับกูละ ตรงจุดนี้กูยอมใจที่อาเฉิงยอมนับพี่นับน้องกับเว่ยอิงได้
กูดูซีรีส์ (ยังไม่ถึงตอนล่าสุด กำลังไปเมืองอี้) กูก็ว่าสงสารอาเฉิงนะ
คือช่วงพี่เว่ยเพิ่งกลับมาจากล่วนจั้งกั้ง อาเฉิงก็ต้องฟื้นตระกูล แล้วยังต้องรับมือขี้ปาก แรงกดดันทางการเมืองจากพวกตระกูลอื่น กูก็เข้าใจว่าพี่เว่ยเองชีวิตก็พลิกผันมาก แต่แม่งจะอีโมเม้งแตกอะไรก็ไม่ไว้หน้าอาเฉิงจริงๆน่ะแหละ ไหนว่าพอเป็นประมุขเจียงจะเป็นลูกมือ เป็นวีรบุรุษคู่ กูไม่รู้ว่าในนิยายเล่าตรงนี้ดีกว่าไหม แต่ในซีรีส์กูเป็นอาเฉิง กูก็เครียดนะ พี่เว่ยทำอะไรไม่ค่อยปรึกษา มีอะไรก็ไม่บอกไม่พูด ใครเตือนก็ไม่ฟัง หาเรื่องเป็นศัตรูกับคนอื่นเขาไปทั่ว ช่วงนั้นกูว่าอาเฉิงพยายามเข้าหาพี่เว่ยแล้วนะ พี่หญิงเองก็คอยช่วยเป็นกาวประสาน ตอนพี่เว่ยคุยอ้อนกับพี่หญิงเซี่ยนเซี่ยนสามขวบ ตรงนั้นก็เหมือนจะช่วยเคลียร์ใจกันไประดับนึง น่าจะเปิดใจกับอาเฉิงขึ้นมาหน่อย แต่แม่งไม่เว้ย พี่เว่ยทำตัวเหมือนเดิม คือถ้าจับเข่านั่งคุยกันดีๆ กูว่าปัญหาหลายอย่างคงจะแก้ได้มากกว่านี้ แบบว่าช่วยกันรับมือกับอุปสรรค การเมืองมาก็ต้องเอาการเมืองแก้ แต่พี่เว่ยแม่งบทพระเอกโชเน็นไปหน่อย เลยออกมาเป็นแบบนี้
พอพี่เว่ยย้ายไปทำฟาร์มอยู่ที่ล่วนจั้งกั้ง เหมือนจะเปิดใจกันขึ้นมาหน่อย มีเตี๊ยมกันซะดิบดีว่าตัดขาดกันแล้ว (แต่กูว่านี่มันเป็นผลมาจากที่พี่เว่ยไม่ค่อยร่วมมือกับอาเฉิงแต่แรก) แต่อาเฉิงพออยู่กับตระกูลอื่นก็ยังคงสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่ดี สรุปว่ากูสงสารอาเฉิงมากกว่าพี่เว่ยนะ
พอดีกูยังไม่ได้ดูต่อ ตอนที่เห็นอ้าวอาเฉิงแทงหิน กูยังงงกับจุดนั้นอยู่ แต่ก็คิดว่าจุดนั้นอาเฉิงคงสุดแล้วจริงๆ ถึงจะไม่ใช่เพราะพี่เว่ยผิดตรงๆแต่ก็คือมีส่วนมาาาาก ใจอาเฉิงตอนนั้นคงอยากให้เว่ยตายๆไปซะ แต่จะให้ตายด้วยน้ำมือตัวเองเลยก็คงทำไม่ลง
ส่วนพาร์ทปัจจุบัน กูยังวิเคราะห์อาเฉิงไม่ออก ว่าคิดยังไงกับเว่ยและวิชามาร เห็นแสดงท่าทีว่าเกลียดเหลือเกิน เจอที่ไหนกำจัดที่นั่น แต่เห็นโม่งบนๆเม้นว่าข่าวลือ อาจจะไม่จริงทั้งหมด ตอนเจอเว่ยร่างโม่ก็เหมือนไม่ได้แค้นขนาดจะอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้ขนาดนั้น ยังเหมือนจะพร้อมเปิดใจให้พี่เว่ยอยู่ ยังจะให้เขากลับท่าเรือด้วยอยู่เลย โธ่ อาเฉิงคนซึนของกู
โห เห็นมีคนห่วงใยอาเฉิงเยอะขนาดนี้กุประทับใจ อะ ดราม่ากันนานละเอาคลิปอาเฉิงไปดูปลอบใจ5555555555555 (มันเอาลิงก์ลงได้ไหมวะ แต่กุบริสุทธิ์ใจนะ55555555)
youtube.com/watch?v=6l5pIkbAlNE&feature=share
เหงาขนาดนี้ต้องให้ประมุขหลานเข้ามาปลอบใจแร้วว
ใช่ เจียงเฉิงน่าสงสารมาก ดูสิซีรี่ย์จะจบอยู่แล้วยังมีคนจำชื่อฮีผิดเป็นเจียงเฉินอยู่เลย กูล่ะเป็นห๊วงเป็นห่วง
>>483 จริงมึง กุก็ไม่ชอบพวกทำไรไม่ปรึกษากัน ปากสัญญาอย่างดีว่าจะเป็นคู่พี่น้องคอยช่วยเหลือ แต่หลังปรากฏตัวในนามอี๋หลิงเหลาจู่นอกจากเรื่องสู้แล้วเว่ยอิงเป็นที่พักใจให้เจียงเฉิงไม่ได้เลย รวมทั้งเรื่องอื่นๆ ที่ทำให้เจียงเฉิงเสียหน้าเสียลุคในฐานะประมุขด้วย ตอนนั้นเก้าอี้ยิ่งไม่ค่อยจะมั่นคงอยู่ อยากช่วยคนสกุลเวินงี้ก็ไปปรึกษากันก่อนดีๆ ดิ มันอาจจะมีทางออกที่เจียงเฉิงช่วยได้และเข้าใจก็ได้ นี่เหมือนจะปิดทองหลังพระ มโนไปเองหมดว่าอะไรควรเป็นอะไร ขอเพียงมุ่งหน้าทำสิ่งที่ถูกต้องก็พองี้
ไม่ มันไม่พอค่ะซิส ความดีงามมันต้องมาคู่กับความชัดเจนป้ะมึง อีเรื่องปิดทองหลังพระกุถามจริงๆ มีกี่คนที่ทำแล้วได้ดีบ้าง แม่งเหมือนอัจฉริยะมาทั้งเรื่องเสือกมาตกม้าตายตรงเรื่องง่ายๆ ที่ใช้คอมมอนเซนส์คิดได้ดันคิดไม่ออก เฮ้อ
พิมพ์ไปพิมพ์มาเหมือนกุแอนตี้เว่ยอิงเลย เออ ก็อาจจะแอนตี้มั้ง จุดใหญ่ใจความมันก็มาจากกุเจ็บใจแทนเจียงเฉิงเนี่ยล่ะ เฮ้อ นี่กุกำลังไม่ชอบนายเอกของมู้เหรอวะเนี่ย5555555555555555555 ดูๆ ไปแล้วกุเลยเริ่มรู้สึกว่าคาร์เว่ยอิงออกแนวแบนๆ อยู่อะ อยากรู้ว่าถ้าไม่ใช่แนววายที่คู่เคะเมะเข้ากันชาวนิยายสายยุทธจักรเขาจะมองคาร์เว่ยอิงยังไงกันวะ
เออ กุนับถือใจเจียงเฉิงอีกเรื่อง ตอนที่วั่งจีบอกกลับกูซูกับข้าแล้วเจียงเฉิงเข้ามาขวางอะ กุว่าฉากนั้นใจเจียงเฉิงแม่งโคตรได้ คือมันแสดงความผูกพัน+นิสัยที่สืบทอดมาจากม๊าเจียงชัดมากเลย = คือคนของกุกุตีได้คนเดียว ถ้าจะโบยมันกุก็ต้องเป็นคนโบย จะดีจะเลวหรือนอกรีตก็คนของกุ มึงไม่มีสิทธิ์เอาไปจัดการ
บวกกะตอนนั้นเจียงเฉิงไม่ได้รู้ความในใจพวกหลานจ้านอะนะ เลยยิ่งทำให้การเข้ามาปกป้องยิ่งดูสมเหตุสมผลเข้าไปใหญ่
เนี่ย เป็นคนดีขนาดเนี้ย ทำไมชีวิตเหี้ยวะ
ฮีลใจด้วยการคิดว่าอนาคตนางจะได้สาวสุดเซี๊ยะแสนอ่อนโยนมาดามใจพร้อมได้เลี้ยงจินหลิงให้เติบโตไปเป็นคุณชายจินที่สง่างาม ฮืออออ ถ้าวันหน้ามีลูกแล้วก็รักลูกให้มากๆ นะอาเฉิงงงง
>>487 อือ คือกูเอ็นดูทั้งพี่น้องนะ แต่กูก็เห็นด้วยว่าพี่เว่ยพลังโชเน็นไปหน่อยจริงๆ แบบว่าพี่เก่งนะ แต่พี่ต้องคิดถึงใจคนอื่นให้มากกว่านี้อีกนิด พี่แคร์พี่ห่วงคนอื่น แต่พี่แคร์พี่ห่วงในมุมของพี่อย่างเดียวอะ ไม่ได้มองในอีกมุมว่า เฮ้ยถ้าเราเป็นเขาเราจะรู้สึกยังไงงี้ น้องเฉิงก็ยิ่งซึนยิ่งปากแข็งอยู่ อยากจับพี่เว่ยมาตีก้นแล้วกอดโอ๋ทั้งคู่ว่ะ ไม่มีพี่หญิงคนดีมาเป็นคนกลางแปลภาษาให้แล้วคนละทิศละทางไปหมด
...หรือจริงๆ แล้วชีวิตพวกอาเฉิงกะเว่ยอิงจะเป็นสถานการณ์แบบวังหลังในฉากของยุทธภพ555555555555555555555555 มีการใส่ร้าย แย่งชิง ฟาดฟัน แตกหักสัมพันธ์ แก้แค้น
เชี้ย นี่กุโดนแม่โม่หลอกมาทั้งชีวิต
ถ้าเรื่องเกิดตอนเป็นประมุขมาสิบกว่าปีแล้วเหมือนปัจจุบันสิ สองพี่น้องคงบวกเป็นบวก
มึงพูดออกมาเหมือนที่กูบ่นกับน้องกูเปี๊ยบ คือคนแบบเว่ยอิงอะ ยึดอุดมการณ์ตัวเอง แต่ไม่คิดเว้ยว่าไอ้ที่ตัวเองทำ หรือปากดีตีชาวบ้านไปทั่วมันทำให้เกิดอะไรขึ้นบ้าง นี่ไม่ได้เกลียดนางนะ ค่อนข้างชอบความโชเนน แต่ก็ต้องยอมรับบางเรื่องที่นางทำก็ไม่คิดหน้าคิดหลังหรือว่าต้องทำแบบนี้ได้สิก็คิดได้อย่างนี้ ไม่ปรึกษาใคร ส่วนหนึ่งกูว่านางมั่นในในตัวเองมากไปทีแรกเพราะนางเก่งตัวท็อป เช่นเรื่องช่วยตระกูลเวินอย่างนี้ คิดว่าช่วยมาก็อยู่ในล่วนจั้งกังก็ได้หรือฝึกวิชา คิดว่าตัวเองจะคุมได้ สุดท้ายผลลัพธ์ที่ออกมากลายเป็นทำร้ายตัวเองกับคนอื่นทางอ้อมอีก
นอกเรื่องอาเฉิงนิดนึง จนถึงตอนนี้กูก็ยังสงสัยว่าทำไมพี่หญิงต้องวิ่งเข้าไปท่ามกลางวงดาบเพื่อหาเว่ยอิง กูพยายามคิดเป็นตรรกะแล้วก็ยังไม่เข้าใจ แม่ 5555555555
ว่าไปแล้วกุนึกถึงเวินฉิง คือกุไปฟังเพลงอู๋จีมั้ง ที่คนแสดงหลานจ้านกะเว่ยอิงร้อง คือกุไม่ได้ดูซีรี่ส์อะไรมาก แล้วในเอ็มวีมันมีฉากเวินฉิงมองหาน้องกลางสายฝน พอเจอเป็นศพก็เข้าไปกอดแล้วร้องไห้ ถัดมาก็เสือกเป็นฉากสองพี่น้องมองหน้ากันแล้วจับมือไว้ท่ามกลางวงล้อมของสกุลจินอีก (กุอาจจะดูผิดก็ได้พอดีไม่ได้ตามมาก)
คือไม่ใช่ไร กุดูผ่านๆ แต่กุเสือกสะเทือนใจสัด กุไม่ได้อะไรกะพวกเวินฉิงเวินหนิงเลยนะ แต่ขนาดเห็นผ่านๆ กุยังสะอึกอะ คนเป็นพี่มันจะใจสลายขนาดไหนวะที่ต้องมากอดศพน้องแล้วร้องเรียก สุดท้ายก็ยังตายอนาถอีก
แล้วกุเลยพาลไปนึกถึงข่าวที่เขาลือว่าคนแสดงเวินฉิงใช้เงินซื้อบท เลยอยากมาถามพวกมึงที่ดูซีรี่ส์ว่า นางแสดงดีป้ะวะ คือกุบอกไม่ถูกเพราะไม่ได้ดู รู้แค่ว่าเห็นผ่านๆ แล้วช้ำแทนคนเป็นพี่ เปิดเพลงทีไรกุต้องมองแต่ฉากสองพี่น้องนั้นอะ เศร้า
>>496 กุเก็ตมึง55555555555555555555 กุเจ็บกุหมายถึงกุจะไม่มีวันได้เห็นภาพนั้นไง เพราะมันแตกหักกันไปแล้ว เลยทั้งอยากเห็นทั้งเจ็บปวดไปพร้อมๆ กัน (กุพิมพ์ไม่เคลียร์เองกุขอโทษ5555)
ต้องขอบคุณแม่โม่ ที่สร้างตัวละครออกมาให้พวกเราวิเคราะห์ได้ขนาดนี้ กูชอบตรงที่ไม่มีขาวไม่มีดำ ทุกคนมันทำผิดทั้งนั้นแหละ อยู่ที่ว่าใครจะปล่อยวางได้เร็วกว่ากัน ปล่อยวางไม่ได้ ก็ติดอยู่ในวังวนของการแก้แค้นต่อไป
ซีรีย์เนี่ยขอชมหนักๆเลยแบบไม่ติเลยคือทีมแคสติ้ง กับทีมคอสตูม+พร๊อบ
>>497 ดี!! แถมสวยชิบหาย กูล่ะอยากแต่งนางเข้าบ้านเลย เคมีกับเว่ยอิงก็ดี แต่เว่ยอิงมีผัวแล้วเสียใจด้วยนะ555555
>>500 จริงมีง แคสดีมากเรื่องนี้ แล้วเสื้อก็สวย เว่ยอิงแม่งเปลี่ยนเสื้อทุกตอนรวยชิบ5555 เสื้อตาเจียงหรูหราหมาเห่าสุดๆกูชอบ มีตรงแต่งหน้าอ่ะทำไมบางฉากหน้าเทาชิบหาย หลานจ้านอ่ะไม่ค่อยเห็นผลเพราะป๋อมันขาวเนียนอยู่ละ แต่เว่ยอิงนี่ยังมีวอกๆบ้าง พวกหนูๆเด็กๆรุ้นใหม่ด้วย
แต่ฉากบู้ก็ลิเกๆตามแบบหนังจีนอ่ะนะกูทำใจได้ดูมาเยอะละ55555 กูชอบที่ผกก.มันใส่กิมมิคให้นักชิบจับสังเกตอ่ะ ดีสัสๆอยากเขียนจดหมายไปคารวะผกก
กูเห็นคนบ่นเรื่องไม่มี vip ดูไม่ได้หรือจะเติมแล้วเพราะอยากดูต่อ กูก็อยากบอกเขานะว่าตอนนี้แอปมันแจก vip แต่อีกใจก็แอบๆอยากให้เสียตังส์กันอ่ะ จะบอกก็รู้สึกแบบแอปมันจะเสียโอกาสได้ลูกค้ามั้ยวะ แต่ไม่บอกก็ดูเลวๆไงไม่รู้ 555555 กูมาโปรยในนี้ละกัน ใครเจอก็โชคดีไปนะ
กุจ่ายค่า vip ไปนะ อุดหนุนหน่อย อยากให้เขากำไร จะได้มีซีรี่ส์ดูเรื่อยๆๆ ชอบงานจีน <3
เชี่ยกุเพิ่งเจอเพจนึงแคป ep48 มา เว่ยอิงพูดว่า “ข้ารู้ว่าเจ้าจะต้องจดจำเรื่องนี้ไปชั่วชีวิต แต่ลืมมันไปเถอะ ให้เหมือนเป็นเรื่องเมื่อชาติปางก่อน”
เชี้ย เว่ยอิงพูดงี้จริงเหรอวะ ละภาพที่เพจเอามามันละมุนมากอะ โอยเชี่ย กุยังไม่ดูสักตอนเลย กุมใจ
กูว่าตาเจียงในซีรีส์นี่ไม่โหดไม่ร้ายเท่าไหร่เลยนะ ออกแนวซึนปากร้ายอ่ะ นว้องงมากกว่าเวอชั่นอื่น ตอนร้แงไห้แล้วเว่ยอิงเช็ดน้ำตาให้นี่กูละลายมาก ในที่สุดพี่น้องก็เข้าใจกัน กูตายอย่างสงบตามพี่หญิงไป
>>515 มึงเชื่อมต่อแอคเคาท์ก่อน แล้วไปที่หน้าหลักเลื่อนๆลงมาหากิจกรรม #wetvแอปดีบอกต่อ มันอยู่ในหน้าหลักเลื่อนๆหาดู กดเข้าไปมันจะให้มึงหมุนเอารางวัล รางวัลใหญ่คือรูปพร้อมลายเซ็นอี้ป๋อเซียวจ้าน ที่เหลือเป็นรางวัล vip มีตั้งแต่ 1 วันจนถึง 30 วัน เล่นได้ทุกวันจนถึงวันที่ 17 สิงหา
กูวีไอพีหมดพอดีวันที่เริ่มกิจกรรม เลยเล่นทุกวันตอนนี้ได้มา 30 กว่าวันแล้ว แต่กูอยากได้รูปพร้อมลายเซ็นนนนนน ฮอลลล
แต่อย่างน้อยก็อุดหนุนสัก 59 บาทก็ยังดีนะเพื่อนโม่ง ยังไงแอปมันก็อุตส่าห์เอาหนังดีๆมาให้ดูแบบถูกลิขสิทธิ์
กูมองว่ารอบนี้ที่ wetv แจกคืออยากให้ทุกคนได้หวีดตอนจบพร้อมกันอ่ะ เลยอยากให้ช่วยสนับสนุนกันหน่อย ของกูวีไอพีฟรีหมดก็ยังเติมต่อ พี่เยี่ยและปรมาจารย์อนิเมยังรอกูอยู่ 55555
ใครมีวีไอพีแล้วก็ไปเล่นได้นะ มันจะเติมวันให้เอง
กูลองดูละวันหมดอายุจะยืดไปเรื่อยๆ
กูบะไม่อยากได้วันเลย กูอยากได้ลายเซนนนนนนนนต์
>>473 เอาจริง เจียงเฉินพ่อแม่ตาย มันก็เสียไม่ต่างจากเว่ยอิงป่ะ คนที่ตายก็พ่อแม่เว่ยอิงเหมือนกัน กูอ่านหลายอันกูคิดว่าพูดๆมานี้คือมองในมุมเข้าข้างอาเฉิงไง ถ้ามองกันดีๆ เว่ยอิงมันเหี้ย แต่อาเฉิงมันก็ขี้อิจฉามั้ย คือระหว่างสองคนนี้ มันมีหนามต่ำใจมานานแล้ว เพราะอาเฉิงมันรักเว่ยอิงก็จริงแต่มันก็อิจฉา เวลาใครดูถูกมาสิ่งแรกที่ทำคือพาลเว่ยอิง เอาความชังมาลงพี่มันหมดนิสัยเป็นแบบนี้แล้วเว่ยอิงมันก็พวกอมขี้ในปาก ปกป้องก็ไม่บอก ส่วนหนึ่งก็เพราะมันรู้จักนิสัยน้องมันดีป่ะ บอกทำไรไม่ปรึกษาเรื่องสกุลเวิน มึงคิดว่าคนอย่างเจียงเฉิงมันจะเข้าใจรึไง มันไม่มีทางจะโอเคอ่ะ จริงๆก็เหมือนที่กวงเหยามันพูด คนแรกท้าตีหาเรื่องใส่ตัวสร้างคู่แค้นไปทั่ว อีกคนก็ไม่เคยจะปกป้องไม่เคยแก้ต่างหรือช่วยทำให้คนเขารู้ว่าพี่ตัวเองเป็นกำลังสำคัญไม่ใช่มารร้าย กูว่าสำหรับคู่นี้ไม่มีใครผิดกว่าใคร เพราะสันดานมันขัดกันมาแต่ต้นแล้ว หนามในอกมันมีพอถึงจุดหักมันถึงแรง อาเฉิงมีสิทธิ์เกลียดแค้นได้ เว่ยอิงมันก็ไม่ห้ามเพราะมันรู้ตัวว่ามันผิด แต่อาเฉิงมันก็แค้นลงทั้งหมดไม่ได้เพราะมันก็รู้ตัวว่ามันก็ผิดไม่ต่างกัน ถึงจะบอกเว่ยอิงโชคดี จริงๆก็เพราะมันมีผัวดีมั้ยวะ พ่อแม่มันก็ตายเป็นต้นเหตุให้คนที่รักตายทางอ้อม เว่ยอิงมีผัว อาเฉิงก็มีหลานมั้ย จะบอกชีวิตคนดีๆฉิบหาย มันก็แค่พี่ซีอ่ะ ส่วนอาเฉิงสุดท้ายกูว่านางปล่อยวางได้แล้ว แล้วก็มีชีวิตอย่างมีความสุขดีแล้วไม่ต้องมาคิดแค้นอะไรให้มันปวดใจ ไฟแค้นเผาตัว มันก็เป็นสุขแล้ว ไม่มีผัวไม่ได้ถึงไม่มีความสุขนะ
>>520 ไม่พูดประเด็นอื่นแต่ขอแทรกว่ามีผัวกับมีหลานไม่เหมือนกันนน มีคนรักเหมือนกันแต่ผัวอยู่เคียงข้างดูแลได้ ปกป้องได้ อ่อนแอได้มีที่พัก ส่วนมีหลานต้องไปดูแลเขาา
เจียงเฉิงก็ลากผู้ฝึกวิชามารไปฆ่าบ่อยๆเหมือนกัน กูถือว่ามีคดีติดตัวเหมือนกันต่อให้ระดับเบๆกว่าเว่ยอิงก็เถอะ
>>516 >>517 แต๊งกิ้วมากพวกมึง พอเห็นละก็อยากได้โปสลายเซ็นมากกว่าเยอะเลย แต่ดวงไม่มี 5555555555555555
>>520 ตอนดูซร แรกๆ กูไม่ชอบอาเฉิงเลย เป็นไรนักหนาอะ ขี้เหวี่ยง อารมณ์ร้อน แต่พอดูๆ ไปก็ค่อยเข้าใจตัวละครมากขึ้นนะ พื้นฐานอาเฉิงเป็นคนขี้โวยวายอยู่แล้ว ตอนไม่มีอาเซี่ยนก็โอเคแหละ พอมีมาก็คงเหมือนมีตัวเปรียบเทียบมั้ง ทุกคนรอบข้างชอบอาเซี่ยนมาก ขนาดพ่อตัวเองยังดูลำเอียงรักพี่มากกว่าเยอะเลย มีแค่แม่ที่ไม่รัก แต่แม่ก็กลายเป็นพลังงานลบของน้องซะอีกเพราะดันพูดแต่มุมแย่ๆ ก่อนตายก็ทิ้งแผลไว้ในใจน้องว่าที่เหลียนฮวาอู้เจอแบบนี้เพราะอาเซี่ยนอีก (ซึ่งประเด็นนี้กูไม่โอเคมาก ต่อให้ไม่ใช่เพราะอาเซี่ยนยังไงก็โดนล้มอยู่ดี แต่ทุกอย่างดันไปโยนใส่อาเซี่ยนหมดเลยซะงั้น) กูมองว่าแค่เป็นคนโวยวายใส่พี่นี่ก็ถือว่าอาเฉิงเป็นคนพื้นฐานจิตใจดีมากแล้วนะ แบคกราวแบบนี้ในเรื่องอื่นคงกลายเป็นตัวร้ายไปแล้ว
ที่คนเปรียบเทียบว่าชีวิตอาเซี่ยนดีกว่าคนอื่นๆ ในเรื่องเยอะเพราะอย่างน้อยๆ พอกลับมาก็ใช้ชีวิตได้สบายใจที่สุดละมั้ง มีคนคอยซัพพอร์ต ในขณะที่คนอื่นมีความรู้สึกผิด มีหน้าที่ ความกดดันเยอะกว่าที่จะต้องแบกรับไปชั่วชีวิตน่ะนะ
กูมองว่าแม่โม่เก่งในเรื่องสร้างตัวละครแหละ ทุกตัวเป็นตัวละครกลมๆ มีทั้งด้านดีแหละด้านไม่ดี มีที่มาของลักษณะนิสัยและการกระทำ อยู่ที่ว่าจะเลือกยืนอยู่ฝั่งไหน กูเลยไม่ได้เกลียดตัวละครไหนจริงๆ จังๆ เลย (ยกเว้นพวกอีตัวร้ายที่ร้ายจริงๆ ร้ายแบนๆ อะนะ)
แต่พูดก็พูดเถอะ จินกวงเหยาพูดถูกหมดนะเรื่องเว่ยกับเฉิง คนนึงก็มีเรื่องกับคนอื่นไปทั่ว แถมอวดดี แกว่งเท้าหาเสี้ยน อีกคนก็ไม่ทำอะไร ไม่ปกป้อง ตอนฟังนางพูดงี้แล้วแบบแทงใจแต่ละคนสุดๆ ชอบ 55 กูหมั่นไส้คาร์เมิ่งเหยานะ แต่ฟังนางพูดอย่างนี้แล้วได้ใจกูดี สองคนนี้ต้องโดนว่าแทงใจตรงๆ สักครั้งถึงจะแบบเข้าใจสักทีว่าเรื่องมาจุดนี้ได้ยังไง
ในมุมอาเฉิงกูว่านางกลัวพาตระกูลชิบหายไปกับเว่ยอิงว่ะ เพราะนางเป็นประมุขตำหนักเซียนอ่ะการจะเข้าข้างมารนี่เสี่ยงอยู่นะ คือถ้าไม่พาเว่ยอิงรอดก็พาสกุลเจียงไปจม โอกาสแบบ 50:50
ถ้ากูเป็นตาเจียงกูก็ไม่กล้าเอาตระกูลไปเสี่ยอ่ะ ตอนนั้นนางยังเด็กด้วยพาวเวอร์ไม่มี แต่ถ้ากูเป็นอาเฉิงเฉยๆที่ไม่ได้เป็นประมุขกูจะขอร่วมหัวจมท้ายไปกับเว่ยอิง หลานจ้านดีอย่างที่ไม่ได้เป็นประมุขเอง มีพี่มีอาไม่ต้องแบบรับความกดดันของหัวหน้าตระกูล
>>523 แล้วเจียงเฉินไม่มีตรงไหนจินหลิงไม่รักไม่เชื่อใจน้ามันเหรอที่กูพูดคือกูไม่คิดว่าสุดท้ายเจียงเฉินไม่มีความสุขแบบที่พวกๆมึงร้องอ่ะ ทุกคนมันก็สูญเสียกันหมดไม่มีใครมือสะอาดทั้งนั้นแต่สุดท้าย เจียงเฉินปลงได้ ยังไงมันก็มีความสุขแล้วอ่ะ ดีกว่ามันยึดติดกับความแค้น
>>522 ที่กูพูดกูไม่ได้ไม่ชอบอาเฉิงนะ บอกด้วยความสัตย์จริงเลยแต่กูแค่บอกตามที่กูมองอ่ะ ว่าอาเฉิงมันน่าสงสาร แต่ที่ยกๆมากูเห็นมันเวียนว่าเสียทุกอย่าง ไม่มีสุข ไม่มีใครมีแค่หมากับหลาน จุดนี้กูไม่เห็นอ่ะว่ามันต่างจากเว่ยอิงยังไง ที่ว่าชีวิตดีกว่าชาวบ้านมันเพราะเว่ยไม่มีหน้าที่มันก็ถูกอ่ะมึง สองคนนี้มันเกิดมาไม่เท่าแต่แล้ว และก่อนหน้ามันก็เดอะแบกทุกสิ่งอยู่แล้ว ที่เว่ยอิงมันสงบสุขเพราะมันปลง อีกอย่างมันมีพลังอำนาจขนาดนั่น ถ้าไม่ปล่อยวางแกร่งแย่งมันจะจบสุขได้ไง มันทำร้ายสกุลเจียง แต่การที่มันยกจินตานให้เจียงเฉิน ก็คือมันชดใช้ให้อ่ะ เจียงเฉินไม่จำเป็นต้องสำนึกบุญคุณตามที่เว่ยอิงบอก เพราะมันดีที่ส่งผลให้เหี้ยทำให้คนที่มันรักฉิบหายมันก็คือจบแล้ว ที่กูยกเรื่องผัวมาพูดเพราะกูเห็นมันวนแค่ว่า ได้อยู่กับผัวมีที่พึ่งมีคนรัก มีคนเอาใจ ซึ่งคนๆนั้นมันก็หลานจ้านอ่ะ สำหรับกูการที่ยังมีคนรักอยู่ หรือมีคนให้รักมันโชคดีแล้วไม่ต่าง ถ้าเทียบเหมือนพ่อตายก็ยังมีลูกให้รักให้ยึดมั่น ดังนั้นสำหรับกูอาเฉิงคือจบดีแล้ว เพราะยังมีจินหลิงให้ดูแล มันไม่ได้ทุกข์ตรม ไม่มีใครอ่ะ ทุกอย่างมันผ่านไปแล้ว คนสูญเสียอะไรหรือผ่านมามาก เขาน่าสงสารมึงแต่ไม่ใช่ทุกวันนี้เขาฉิบหาย ไม่มีความสุข คนที่ฉิบหายไม่มีความสุขในสายตากูมันแค่พี่ซีกับน้องเนี่ยอ่ะ
>>527 ถ้าแยกประเด็นรักแบบไหนดีกว่ากัน คือมึงแต่มันขึ้นกับนิสัยด้วย ผัวกับหลาน ไม่เหมือนกันสรุปมันก็วนแค่มีผัวแล้วดีกว่าชาวบ้านใช่มั้ย ไม่มีคนให้พูดอะไร คือรักจากคู่ชีวิตมันกว่ารักของญาติ แบบนี้ป่ะ มึงจินหลิงรักอามันนะ ถ้าเจียงเฉินพูดมันก็คงฟัง มันอยู่ที่นิสัยว่าอยากพูดมั้ย ถ้าไม่พูดเพราะไม่มีใครให้พูด มันก็ต้องคนที่ไม่มีคนรักเหลืออยู่อ่ะ แต่นี้ยังมี กูแค่บอกว่า จินหลิงก็เหลือแค่อาที่เป็นครอบครัวคนสุดท้าย มันไม่ใช่แค่ญาติอ่ะ สำหรับกูอาเฉิงเหมือนพ่อเหมือนแม่แท้ๆจินหลิง ถ้าให้เปรียบคือเหมือนอาเฉิงเป็นพี่วั่งอ่ะ คือเป็นฝ่ายดูแลให้ความรัก
นิยายเรื่องนี้มันไม่ได้สมหวังในทุกๆเรื่อง ทุกๆตัวละครมีปมมีที่มาของตัวเอง มีชีวิตของตัวเองอะ ดีอย่างคือเราได้ดิสคัสกันได้แง่มุมอื่น แต่ถ้ามองอย่างไบแอสคงเถียงกันไมีจบ
กูคิดว่าต่างฝ่ายต่างสูญเสียอะ เว่ยอิงมีชีวิตดีที่สุดไหม? ก็ไม่นะ ดีแค่มีคนเชื่อใจและเคียงข้างไปด้วยกัน มันลึกซึ้งไง คงเพราะชีวิตที่เว่ยอิงตายมามันก็หนักหนา
เจียงเฉิงก็หนักหนาไม่แพ้กัน ถ้าถามว่าทุกเรื่องเป็นความผิดของเว่ยอิง100%ไหมก็ไม่ แต่ทุกๆเรื่องราวเว่ยอิงเกี่ยวข้องเป็นตัวจุดชนวน
กูชอบให้ตัวละครมันเทาๆนะไม่ได้ดีไปหมด ในซีรีส์ก็เสียดายหลายอย่างอะ เว่ยอิงเวอร์ซีรีส์เป็นคนดี ดูคลีนกว่าต้นฉบับ ตัวร้ายในซีรีส์ขาดเสน่ห์ไปหน่อย การแสดงอินเนอร์ตัวร้ายคือมองสามโยชน์ก็รู้ว่าร้าย
เจียงเฉิงในซีนีส์คือจืดมากกกก
พูดถึงนิยายเห็นด้วยกับโม่งบนๆและเรื่องเจียงเฉิง แต่ต้องโทษเตี่ยเจียงกับแม่คนเดียวเลย เป็นครอบครัวมีปัญหา ผลตกคืออยู่ที่ลูกอะ สงสารในมุมนี้มาก เจียงเฉิงแบกภาระหนักมากหลังตระกูลล่ม และพยายามฟื้น คือกูเข้าใจนางนะที่ออกตัวไม่ได้ แต่มันก็เห็นชัดอะว่าความอิหลักอิเหลื่อ
เรื่องเจียงเฉิงไม่มีคนรู้ใจมันช่วยไม่ได้อะ กูว่านางคอมพีทในชีวิตแล้วนะมีหลานก็ต้องดูแล กูคิดว่านางไม่รับเปิดใจให้ใครง่ายๆด้วยแหละ ยากที่จะเข้ามานั่งในใจนาง เว้นแต่นิสัยเหมือนพี่สาวอะ กูว่าได้ แต่นี่คือช่องโหว่วที่คนเขียนทิ้งไว้ให้เราได้ถกกันต่อ
อีกอย่างเว่ยอิงกับเฉียงเฉิงสองคนนี้ไม่คุยกันตรงๆอะ แล้วด้วยนิสัยใจคอแต่้ดิมยังไงคุยกันไม่รู้เรื่องหรอก
ต่างฝ่ายต่างโทษตัวเองแน่นอน พอเจอหน้ากันเรื่องในอดีตมันตอกย้ำอะ เหมือนเราต้องโทษตัวเองซ้ำๆ มันเลยกลับไปอยู่ในจุดเดิมไม่ได้แล้ว
>>531 ใช่กูโทษพ่อกับแม่นะ ทุกบ้านเลย
พ่อเจียงแม่เจียงอย่างนี้ยังได้ลูกสุขภาพจิตดีแบบพี่หญิงมาคนนึง เว่ยอิงอะ Hero complex อาเฉิงก็ inferiority complex + anger management เด็กคนนึงจะรู้วิธีแสดงความรักได้ไงถ้าเค้าไม่เคยเห็นพ่อกับแม่แสดงความรักต่อกันมาก่อน
บ้านเวินนี่เห็นพ่อเป็นไงลูกทำตาม ดูเหี่ยวเฉาสิ
บ้านหลาน พ่อแม่หายไปจากชีวิตเลย ท่านอาก็ทุกอย่างคือกฏ ไม่มีความรักแบบครอบครัวยกเว้นพี่เลย ดูหลานจ้านตอนแรกแสดงความรู้สึกกับใครเค้าเป็นมั้ย พอมีความรักขึ้นมาก็ยึดถือไว้เป็นอันดับหนึ่งในชีวิต ทิ้งทุกอย่าง ซีเฉินเองก็ไม่ยึดเอาพี่น้องร่วมสาบานเป็นครอบครัวสุดท้ายพอถูกหักหลัง เป๋เลย
กูอยากให้มีตอนพิเศษเว่ยอิงเจอเจียงเฉิงแล้วจิกๆ กัดๆ กันสักประโยคสองประโยคแล้วเว่ยอิงแอบยิ้ม แค่นี้กูก็ได้รับการฮีลแล้ว ที่เหลือกูมโนต่อได้ว่าคสพ. อาจดีขึ้นอย่างช้าๆ อะไรแบบนี้
ขอบ่นประโยคนึง ทำไมชงเมียน้อยเมียหลวงต้องมาแท็กคู่ชิปทั้งสองเรือด้วย มารยาททรามจริง ไปละ
จริงๆหลังจบเรื่อง ทุกคนอาจจะมีความสุขหมดเลยก็ได้นะ
ว่าแล้วก็อยากให้แม่โม่กลับมาเขียนตอนพิเศษอีก แบบจบในตอนก็ได้ อยากเห็นวั่งเซี่ยนกุ๊กกิ๊กกันมากกว่านี้ หวานแหววดี อยากเห็นวิถีชีวิตของคนตระกูลอื่นด้วย ว่าเป็นยังไงบ้าง
จริงๆกูชอบพี่เว่ยแบบในนิยายมากกว่า พี่เว่ยที่มีทั้งด้านดีและไม่ดี ชอบพี่วั่งในนิยายมากกว่าด้วย นิ่งดี ชอบเจียงเฉิงในนิยายด้วย ดูร้ายดี สรุปชอบทุกตัวละครในนิยายหมดเลย
ฮือ อยากอ่านนิยายจัง
>>535 จงใจไงมึง เมื่อคืนกูเจอคนนึงน่าจะชิปซีเหยาวิเคราะห์เรื่องความรู้สึกของซีเฉินกับจินกวงเหยาอยู่ แล้วมีคนไปเมนต์ตอบเขาว่าเดี๋ยวพี่ซีก็ไปได้เจียงเฉิงค่ะ กูนี่อายมากทำไมไร้มารยาทแบบนี้ ดีนะที่แม่ซีเหยาคนนั้นเขาตอบขำๆกลับมา ช่วงนี้สองเรือเขาทำอะไรกันน่ะ ทำไมดูแอบแซะกันไปมา
>>531>>532 +1 ให้พวกมึง เห็นด้วยสุดๆ
ชอบที่วิเคราะห์ครอบครัวแต่ละตระกูลด้วย จริงว่ะ เป็นตระกูลเซียนแต่ครอบครัวแม่งมีปมกันทุกบ้าน
>>537 กูก็มโนต่อแบบนี้ พี่ซีอาเฉิงตอนจบอาจดูไม่มีใคร ถึงจะมีแค่วั่งเซี่ยนที่เป็นคู่ แต่นี่มันนิยายรักนะเมิงงง พอ.นอ.ตอนจบคู่กันก็ดีแล้วไง๊ ละนิยายแม่งดราม่าน้ำตาหลั่งไหลมา ตอนจบถ้าตลค.แม่งเสือกได้แฟนเป็นคู่ๆกันหมดก็ยังไงๆอยู่
จบแบบนี้แหละดีแล้ว มีตอนพิเศษออกมาพอกรุบกริบฮีลใจ ที่เรามาถกกันต่อเพราะตลค.แม่โม่มันมีเสน่ห์ เค้าเขียนได้ดี กูไปล่ะสั่งทำป้ายไฟไว้ เฉิงลูกแม่
กูนึกถึงเว่ยอิงตอนแรกเริ่มนิยายที่ถูกอัญเชิญมา คือมาแบบไม่มีใคร ถ้าพี่วั่งไม่พากลับไป ไม่เจอ หรือจำไม่ได้ คงไปอยู่คนเดียวเงียบๆแล้วมั้ง จุดๆนั้นกูเห็นแค่พี่วั่งคือที่พึ่งเดียวในชีวิตนาง
>>540 คือเวลารักษาแผลได้ แต่ก่อนหน้าแผลมันกลัดหนองมีเสี้ยนฝังมันไม่หายสักที แต่ตอนนี้เหมือนเสี้ยนมันออกไปแล้ว หนองก็บ่งออกแล้ว เดี๋ยวก็ดีขึ้น ลูกกูไม่ตาย กูพอใจแล้ว อาเฉิงก้าวไปข้างหน้าได้อยู่
ส่วนพี่ซีกูไม่เมนแค่โหวตพ่วง กูสงสาร แต่ถ้ามานั่งอ่านใหม่ดูซีรีย์พี่ไม่ใช่คนอ่อนแอ ใจดีอย่างเดียว เบื้องหลังรอยยิ้มพี่ดุและจริงจังนะ ความรับผิดชอบค่อตระกูลก็มาก ยอมอ่อนให้วั่งจีคนเดียวแหละ เราว่าตอนจบคงเฟลสักช่วงแต่ไม่ตลอดไปแน่นอน เชื่อว่าพี่คงไม่ทำอย่างพ่อ เพราะพี่น่าจะรู้ดีว่าคนข้างหลังรู้สึกอย่างไร
กูห่วงน้องเนี่ย หลังจบเหมือนเป้าหมายในชีวิตหมดละ หลังจากนี้น้องจะทำไง หาเป้าหมายใหม่ หรือเป็นว่าวสายป่านขาด
อ่านเพื่อนโม่งวิเคราะห์กันแล้วสบายใจดีจัง วิเคราะห์ทุกแง่มุม ไม่อวยตัวละครตัวใดตัวหนึ่งมากเกินไป แม่โม่ก็ออกแบบตัวละครได้ดีจริงๆ (แม่โม่น่าจะอัดอั้นมานาน เห็นตั้งแต่เรื่องตัวร้ายแล้วที่จิกกัดนิยายที่กลบหลุมตัวละครไม่มิด ตัวละครนิสัยเลวไม่มีที่มาที่ไป)
>>542 กูว่าน้องเนี่ยเป็นคนที่เลือดเย็นทั้งกับคนอื่นแล้วกับตัวเอง คือน้องต้องรู้และเตรียมใจมาตั้งแต่แรกแล้วว่าถ้าจะเล่นพี่เหยาแบบนี้ตัวเองต้องเสียอะไรบ้าง สายสัมพันธ์เพื่อนพี่น้องทั้งหมดแต่น้องก็พร้อมเทหมดหน้าตักเพื่อการแก้แค้นให้คนสำคัญที่สุดของตัวเอง จากนั้นก็พร้อมมูฟออนต่อแม้จะไม่เหลือใครก็ตาม
>>531 นี่แหละที่มองแบบกลางๆ กูเห็นด้วยเด็กสองคนมันมีหนามในใจเพราะผู้ใหญ่ล้วนๆ แต่ซีรี่ย์กูเสียดาย แก้กรรมตัวละครเกินอะไรที่มันเคยสมเหตุบางอย่างมันเลยขัดๆ อ่ะ กูไม่ชอบเว่ยอิงซีรี่ย์จุดเดียวคือมันคนดี๊ดี แทบจะกลายเป็นนางซินเลย เจียงเฉิงก็คือนิสัยดีกว่านิยายมากๆๆๆ อนนางระบายว่าอิจๆพี่เรื่องโดดเด่น เลยต้องอยู่ในเงาบลาๆ กูเลยเงิบๆหน่อย เพราะในซีรี่ย์มึงไม่ได้ดูเก็บกดขนาดนั้นอ่ะ
>>547 บทเจียงเฉิงเกลี่ยมาไม่ค่อยดีเลยอะ จริงๆเรื่องของประมุขเจียงถ้าขยี้ดีๆจะอิมแพคมากอะ เสียดาย ไม่เน้นบทนี้เท่าไหร่ (รู้สึกไปคนเดียวมั้ง ขนาดกูไม่เมนเจียงเฉิง) ถ้าให้เว่ยอิงคลั่ง โดนวิชาครอบงำฆ่าคนเป็ยเบือคงไม่ผ่านกบว.มั้ง เริ่องความรุนแรงนองเลือดไรงี้ ในซีรีส์มันไม่ค่อยชูบทอี๋หลิงเท่าไหร่
วันนี้จบละ ทั้งดีใจและใจหายนะ55555
กูว่าซีรี่ส์มันปรับบางจุดให้ดูง่ายขึ้น ดูชัดเจนขึ้น เสพง่ายๆ
นิยายมันเขียนให้ต้องตีความ อ่านแล้วคิด ย่อยข้อมูล กูว่าซีรี่ส์ทำได้แค่นี้ก็ดีมากๆ ปรบมือให้กลจ.
รอดูอนิเมะต่อ และรอดูซีรี่ส์อ.เสิ่น อันนี้น่าจะออกมาสายฮา ทำให้หลุดโลกรั่วๆไปเลยก็ได้นะ จะได้ไม่ต้องซ่อนความวาย ให้มันออกสายตลกไปเลยจะได้ไม่โดนแบน ตัวร้ายนิยายออกจบแล้ว ดูซีรี่ส์ได้อย่างสบายใจ 55555
กู 549 อ้าวหร๊อออ ขอโทดๆ กูนึกว่าตัวร้ายได้ทำซีรี่ส์ อ่อๆตกลงได้ทำแค่อนิเมะช่ะ? แฮะๆเขิน
ขอบใจเมิง
กูรอซีรีย์เทียนกวาน มันจะทำออกมาแนวไหนวะ
>>444 ตอนแรกกูก็คิดนะว่าเผยหมิงก็น่าจะมาหาเซวียนจีเคลียร์เรื่องให้มันจบๆ กันเลยดีกว่าไหม แต่พอมานึกดูดีๆ ขืนมาเจอเรื่องคงไม่จบอะ นิสัยนางคงไม่ยอมแถมคงหาเรื่องให้อีก ไม่มาดีแล้ว
แล้วก็ขอมาแทรกสปอยเทียนกวานต่อนะ ต่อจาก >>438 ยอดนักสืบเซี่ยเหลียน กับคดีเจ้าบ่าวผี Part.7
.
.
.
.
.
เมื่อถึงสวรรค์ เซี่ยเหลียนไม่ลืมขอให้หลิงเหวินช่วยตามหาเด็กชายผ้าพันแผลให้ แม้เทพสาวจะตกใจที่มีมนุษย์เป็นโรคหน้าคนเหลืออยู่ แต่ก็รับปากว่าจะช่วย ในเครือข่ายโทรจิตเหล่าเทพถกเถียงกันเรื่องเซวียนจีซึ่งตอนนี้ยังไม่ยอมบอกว่าผีเขียวอยู่ที่ไหน แต่พวกเขาก็ได้ทราบว่าที่เมื่อก่อนแม่ทัพเผยไม่สนใจจัดการเรื่องของเธอแต่เนิ่นๆ เป็นเพราะเซวียนจีมีพลังเพียงน้อยนิดทำเรื่องอะไรมากมายไม่ได้ แต่ไม่กี่ร้อยปีมานี้เธอได้พบกับผีเขียว เมื่อเธอเป็นข้ารับใช้ให้ฉีหรงก็มีพลังเพิ่มขึ้นจนก่อเรื่องเหล่านี้ได้ และที่เธอแขวนศพเหล่านั้นก็เป็นการทำตามสิ่งที่เจ้านายของตนทำ เพราะฉะนั้นจะโทษเผยหมิงที่ไม่จัดการเสียแต่แรกก็ไม่เต็มปากนัก
เซี่ยเหลียนเสริมเรื่องที่เขาได้ยินเสียงเด็กร้องเพลง และพบกับชายชุดแดงที่มีผีเสื้อสีเงินรับใช้ แต่นั่นก็ทำเอาเทพทั้งหลายนิ่งอึ้ง เพราะอีกฝ่ายน่าจะเป็นฮวาเฉิง 1 ใน 2 อ๋องผี และ 1 ใน 4 ภัยพิบัติ ทว่าเซี่ยเหลียนที่ไม่ได้อยู่สวรรค์จนไม่ได้อัพเดทข่าวกลับไม่เข้าใจถึงความร้ายแรงนี้ ต้องให้หลิงเวินอธิบายให้ฟัง
4 ภัยพิบัติคือผี 4 ตนที่ทางสวรรค์จัดว่าอันตรายที่สุด ตนแรกคือหายนะชุดขาว ไป๋อู๋เซียง เจวี๋ยตนแรกที่ปรากฏกายออกมาพร้อมโรคระบาดในช่วงที่อาณาจักรเซียนเล่อล่มสลาย แต่รายนี้ถูกจวินอู๋กำจัดไปแล้วเรียบร้อย เจวี๋ยตนที่ 2 คือเฮยสุ่ยเฉินโจว (ธาราทมิฬล่มเรือ) รายนี้ส่วนมากอยู่เงียบๆ ไม่ก่อเรื่องจึงไม่ค่อยมีข้อมูล แต่ก็ไม่ต้องสนอะไรมาก ตนที่ 3 คือผีเขียวฉีหรง แม้จะไม่ได้มีพลังแกร่งกล้าถึงขั้นเจวี๋ย แต่มีนิสัยมากเล่ห์ต่ำช้าก่อเรื่องราวไม่หยุด จึงจัดมาอยู่ในกลุ่มเดียวกัน ส่วนเจวี๋ยตนสุดท้ายคือฮวาเฉิง หรือ เซวี่ยอวี่ทั่นฮวา (ฝนโลหิตตามหาดอกไม้)
มีข่าวลือและเรื่องเล่ามากมายเกี่ยวกับความเป็นมาของฮวาเฉิง แต่ก็ไม่มีใครทราบว่าอันไหนคือเรื่องจริง ทว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคืออ๋องผีตนนี้มีนิสัยทำอะไรคาดการณ์ไม่ได้ เช่นเดียวกับความสามารถที่ไม่มีใครรู้ว่ามีเท่าใดกันแน่ ก่อนหน้านี้ฮวาเฉิงเคยบุกมาสวรรค์แล้วท้าบรรดาทวยเทพให้ต่อสู้กับตน หากเป็นเทพวรรณกรรมก็ประลองวรรณกรรม หากเป็นเทพสงครามก็ประลองการต่อสู้ โดยมีข้อตกลงว่าหากเขาเป็นผู้แพ้ก็จะมอบเถ้ากระดูกของตัวเองให้เทพองค์นั้น (เถ้ากระดูกเป็นจุดอ่อนของผี หากได้ครองจะสั่งการหรือสังหารผีตนนั้นได้) แต่หากว่าตนชนะ เทพที่แพ้จะต้องเนรเทศตัวเองจากสวรรค์
ใครจะไปรู้ว่าเทพทั้ง 33 องค์ล้วนพ่ายแพ้ให้แก่เขา แต่เมื่อมีจำนวนพวกมากก็ไม่มีเทพองค์ไหนคิดรักษาสัญญา ฮวาเฉิงจึงเผาอารามทุกแห่งของเทพทั้ง 33 องค์นั้นภายในคืนเดียวโดยไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าเขาทำได้อย่างไร ทั้งยังล่อลวงเหล่าผู้ศรัทธาเทพเหล่านั้นให้หันมาบูชาตนแทน การที่เทพไร้ผู้กราบไหว้ย่อมทำให้พลังทิพย์เสื่อม แต่ถึงพวกเขาจะไปฟ้องจวินอู๋ มหาเทพก็ทำอะไรไม่ได้ (เพราะพวกมรึงไปสัญญากับเขาไว้เอง) สุดท้ายเทพเหล่านั้นก็ค่อยๆ เสื่อมพลัง และทยอยหายหน้าไป
ด้วยวีรกรรมสะเทือนฟ้าเช่นนี้ทำให้เหล่าเทพต่างไม่อยากมีเรื่อง หรือข้องเกี่ยวกับฮวาเฉิง และด้วยความที่อีกฝ่ายก็เป็นพวกคาดเดาอะไรไม่ได้อยู่แล้ว เพราะฉะนั้นการที่เขาเข้ามามีส่วนกับเรื่องราวเจ้าบ่าวผี... ก็ขอให้ช่างมันไปก่อนไม่ต้องเอามาคิดมากก็แล้วกัน จบประชุม คดีเจ้าบ่าวผีก็ปิดลงด้วยประการฉะนี้
WeTV ล่มเสียงกรีดร้องเต็มหน้าทวิต
เลื่อนไปเจอแฟนอาร์ต ตัวร้ายอย่างข้า มาเลยสงสัยอะไรบางอย่าง ขอถามสปอยล์หน่อยว่า
.
.
.
.
.
ลั่วปิงเหอร้องไห้ตอนมีอะไรกับซือจุนนี่มีในนิยายจริงป่ะ
.
.
.
.
.
ตำแหน่งเซียนตูคือไรวะ
ตอนแรกกุเข้าใจว่าเป็นการวิธีเรียกคนที่เป็นประมุข แต่ไม่ใช่สินะ มันคือไรอ่ะ
ep.50 คือกำทิชชู่แน่นนน
กูร้อง ตอนเหยานี่สะเทือนมากตอนวัยเด็กโผล่ "ต้องใส่หมวกไว้ให้ดีอย่าให้หมวกเบี้ยวนะ" แง๊ เหยา~~~
ตอนเฉิงนี่ก็ร้อง มีย้อนอดีตให้เห็นว่าเอาตัวเองล่อเพื่อช่วยเว่ยอิง คือแคร์เค้าตลอดอ่ะ แต่ปากแข็ง "ดูแลตัวเองด้วยนะ" แง๊~~~
ซือจุยอีกลูกกก ฮีลเหลือเกิน ชอบตอนกอดขาแม่
ฉากสุดท้ายในซีรี่ส์ คือสื่อว่าเสียงเรียก เว่ยอิง คือพี่วั่งเดินตามกลับมาใช่มะ
แง๊~~~ ขี้มูกกูไหลไปหมดแล้ว ตอนขอบคุณแม่โม่
"ขอขอบคุณโม่เซียงถงซิ่วผู้มอบชีวิตแด่ตัวละคร"
ใช่ค่าาา กราบแม่โม่
รักเรื่องนี้รักตัวละครยังกะแม่งมีอยู่จริง
กูอินมากมึงงง TT^TT
แต่กูไม่ชอบบทเหยาตอนจบอะ จริงๆควรเป็นตัวร้ายที่มีความซับซ้อนมากกว่านี้ อันนี้ดาษๆเลย ยิ่งตอนที่พูดถึงจินจื่อเซวียน
มึงงงกูดูจบแล้ว กูชอบมาก แต่กูสงสัย
1.ตระกูลจินใครขึ้นเป็นประมุขต่อ? อย่าบอกนะว่าจินหลิงเด็กน้อย
2.เซียนตูทำไมหลานจ้านถึงเป็น หลานจ้านไม่ประประมุขตระกูลหลานไม่ใช่เหรอ แล้วพี่ซีเฉินอ่ะ?
ปล.กูเกลียดอาเหยา เป็นกูกูก็จะแก้แค้นพ่อ แต่ที่มันทำคือลากเว่ยอิงกับคนบริสุทธิลงเหวไปด้วยนั่นคือเลวกูเลยเกลียด แต่นางก็ยังมีความรักหลานอยู่นะช้อตจะโดนฟันกูเห็นนางผลักหลานออก และนางก็เคารพพี่ซีเฉินจริงๆ กูสงสัยจังอิซูเซ่อทำไมแม่งรักอาเหยาจังวะ รักแบบทาสถวายหัว
กูว่าน่าเบื่อไปหน่อยนะ ซีรีส์ตอนท้ายๆที่เกิดเรื่องในวัด
ฟันได้แผล แล้วก็นั่งคุย ฟันอีกแผลสองแผล แล้วยืนคุย คุยกันย้าวยาว ใครไม่มีบทก็ยืนเป็นแบ็คกราวด์ไป คนเจ็บก็ยืนกุมข้อมืออยู่นั่น ไม่ทำแผลเหรอ
แต่ซีรีส์ทำพวกฉากย้อนดีนะ ทั้งเรื่องย้อนยาวๆหรือเรื่องย้อนแวบๆที่เอามาเฉลยปมเล็กๆน้อยๆ คือในด้านเนื้อเรื่องในอดีตมันพีคอยู่แล้ว แต่การดำเนินเรื่องในช่วงปัจจุบัน พวกการเฉลยปมให้คนดูมันกร่อยๆ มันเหมือนแค่มาเล่าให้ฟัง แล้วก็ยืนฟังกันเป็นแถวซะด้วย
ตอนจบที่พี่เว่ยยิ้มสวยๆ กูนึกว่าโฟรโด
สรุปแล้วซีรีส์กูว่าทำมาสนุกดีแหละ มีช่วงน่าเบื่อเยอะไปหน่อย แต่โมเมนท์คู่หลักใส่มาน่ารักดี แก๊งเด็กๆกับบทอาหนิงก็ขำดี บทศิษย์พี่หญิงก็บิวท์มาดีแต่แม่งเอ็กซิคิวท์ไม่ดี ฉากแอ็คชั่นโดยรวมไม่โดดเด่นเท่าไร แต่ก็มีพวกฉากแอ็คชั่นสวยๆอยู่เหมือนกัน ภาพ/ฉากในเรื่องก็สวยดี
ตอนแรกกูไม่ได้กะจะดูซีรีส์เลยนะเนี่ย จะรออ่านนิยาย แต่เผลอดูไปหน่อยแล้วก็ตามดูจนจบ 5555 แต่ดูแบบไม่ได้สนรายละเอียดเท่าไร ตรงไหนคุยเยอะกูขี้เกียจอ่านซับ รอไปเก็บในนิยาย คิดว่าดีเหมือนกัน ดูซีรีส์แล้วตอนอ่านนิยายกูจะได้จำแนกตัวละครได้ ใครเป็นใคร เพราะตัวละครมันเยอะ ถ้าอ่านนิยายเลยกูคงงงเพราะกูจำตัวละครไม่เก่ง
ซีรีส์จบแล้ว กูก็ยังคงตั้งมั่นตามเดิมว่าดูอนิเมะซีซั่นสองให้จบก่อนค่อยไปเก็บซีรีส์ เพราะกูอยากดูพาร์ทเมืองอี้มากๆๆๆๆๆ อยากทรมานตับตัวเอง แค่อนิเมะนี่ใจคอจะแค่ 8 ตอนจริงๆอ๋อวะ ตอนแรกที่ซีซั่นแรกออกมา 15 ตอน กูก็คิดแล้ว 15 ตอน 3 ซีซั่น ก็มีแค่ 45 ตอน แล้วซีซั่นแรกก็ล่อลากย้อนอดีตยาวปานนั้น แล้วเรื่องมันจะไปได้ถึงไหน พอตอนนี้ซีซั่น 2 มีแค่ 8 ตอนกูนี่กุมขมับเดาต่อไม่ถูกเลยว่าจบ 3 ซีซั่นเนื้อหาจะไปจบตรงไหน
ซีรี่ย์จบแล้ว หลังจากนี้วันจันทร์ก็เป็นแค่วันเฉาๆมืดมนวันนึงเท่านั้นเอง แง
ตอนอาเฉิงพูดว่า ‘ดูแลตัวเองด้วยนะ’ กุที่ร้องไห้ตั้งแต่เริ่มแฟลชแบ็คคือปล่อยโฮเลยมึงงงง ซีนจบวั่งเซี่ยนกุดูไม่รู้เรื่องเพราะร้องไห้อยู่ ประมุขเจียงของน้องงงงงงงง
มึงง กูจบไม่ลงอ่ะ กูรู้สึกเหงาๆใจจังสุขไม่สุด กูอยากเห็นเวทยอิงท่ามกลางทุกคนที่รักเค้า อยากเห็นเว่ยอิงกับหลานกับลูกกับเด็กๆ กูเลยมาถาม กูได้ยินมาว่ามีตอนเวายอิงพาเด็กๆไปล่าราตรี แต่กูกดดูในแปลอิ้งไม่เห็นมีเลยว่ะ มันเป็นตอนเอ็กตร้าหรืออยู่ในเรื่องหลัก??? หาอ่านไม่เจอใครก็ได้ช่วยสงเคราะห์กูด้วยกูรู้สึกเหมือนขี้ไม่สุด TT
แต่เจียงเฉิงตอน 16 ก็ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าจินหลิงตอนนี้นะ อย่างจินหลิงถึงมีคนช่วยซัพพอร์ทกูก็ยังคิดว่าตอนนี้ยังไงก็ไม่เหมาะกับตำแหน่งประมุข ถ้ามีทางเลือกอื่นก็อย่าเพิ่งเป็นดีกว่า
อ่านเว่ยคนที่แสดงเจียงเฉิงบอกว่า'เพียงมองเห็นได้ว่าทุกคนสบายดี เจียงเฉิงเองก็ปล่อยวางได้แล้ว' กูร้องไห้เหมียนหมา ใจกูที่ชอบเจียงเฉิงและโกรธมากที่มีแต่คนด่าก็รู้สึกเหมือนปล่อยวางได้แล้วว่ะ
>>565 กูว่าบทอาเหยาน่ะทำมาให้คนเกลียดอยู่แล้ว กูเลยไม่แปลกใจว่าทำไมคนถึงเกลียดกัน แต่ส่วนตัวกูก็อยากเห็นคนมาวิเคราะห์นิสัยวิเคราะห์อดีตอาเหยาเหมือนตอนเซวียหยางอ่ะ ว่าทำไมคนๆนี้ถึงเป็นแบบนี้เติบโตมายังไงมีจุดหักมุมตรงไหน แต่ส่วนมากดันไปทางอิเหยาตายซะ เกลียดมัน มึงทำแม่มึงดูหน้าพ่อด้วย อิเหยาโดนตบ อิเหยาตายสะจายยยย
กูก็ได้แต่กุมขมับ เหมือนเราไม่ได้ประโยชน์อะไรจากตลค.นี้เลย ผิดวัตถุประสงค์ที่เขาทั้งปูอดีตปูพื้นฐานตัวละครไปเลย กูเข้าใจนะว่าบ้านเราไม่ค่อยสนใจพื้นเพชีวิตของตัวร้ายกันเท่าไร แบบเห็นมันร้ายมันก็คือนางร้าย คือศูนย์รวมความเกลียดชัง คือคนที่ถ้าเจอในตลาดก็อยากเอาทุเรียนทุ่มหน้า ตัวร้ายบ้านเรามันไม่ค่อยมีบทที่ชวนคิดเยอะสื่อไม่ค่อยนำเสนอมุมมองชีวิตเขาเหมือนของตปท. คนในบ้านเราเลยมักจะไม่สนใจและมองผ่านจุดนั้นไป กูแอบเสียดาย หวังว่าตอนนิยายกับอนิเมออกมาจะช่วยให้คนมองมุมนั้นมากขึ้น กูหาคนคุยไม่ได้เรื่องนี้ไม่ค่อยได้เลย
>>577 กูรออ่านนิยาย ถ้ามีนิยายเวอร์ชั่นไทย คงวิเคราะห์ตัวละครได้อะ อ่านengมา ก็ไม่ได้เก่งขนาดรู้เรื่องหมด เลยไม่กล้าวิเคราะห์
กูว่าตัวร้ายในเรื่องนี้มีปมทั้งนั้นเลยนะ อารมณ์แบบ โลกบังคับให้กูต้องร้าย ประมาณนี้ ยกเว้นตระกูลเวินไว้สองคนพ่อลูก ไม่เห็นมีปมอะไร สร้างมาไว้ให้เว่ยอิงเข้าด้านมืดเฉยๆ
เข้าใจว่าซีรีย์คงจะปรับบทให้ดูง่ายขึ้นอะ ดูแยกฝั่งคนดีคนไม่ดีออกจากกัน
กูเลยรอทางนิยายมากกว่า น่าจะเป็นตัวละครสีเทาๆกันหมด
>>577 เดี๋ยวกูคุยเป็นเพื่อนมึง คุยเรื่องอาเฉิงจบแล้ว
อาเหยามั่ง กูเห็นใจเมิ่งเหยา เด็กหนุ่มชาติกำเนิดต่ำ ซึ่งก็ไม่ใช่ความผิดเจ้าตัว แม่ผู้ยึดติดและพ่อเฮงซวย เมิ่งเหยาเป็นคนทะเยอทะยานจิตใจดีและกล้าหาญ มองโลกแง่ดีด้วย จุดสำคัญในชีวิตเริ่มเลยคือแม่ ถ้านางไม่ยึดติดอีก่วงซ่านผลักดันลูกไปทางอื่นรับรองมีชีวิตที่ดีทั้งแม่ลูกแน่ๆ ซึ่งตรงนี้กูไม่เข้าใจทำไมนางโลมถึงตกหลุมคำลวงของผู้ชายได้ ไม่ใช่เจอจนชินรึไง เมิ่ฃเหยาคนกล้าหาญสร้างวีรกรรมดีๆมีพี่น้องแสนดี
จุดเปลี่ยนกูว่าคือการเข้าสกุลจินและให้ความสำคัญกับอีพ่อมากเกินไปนี่แหละ แต่โทษพ่อก็ไม่ได้ทั้งหมดนะ ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะเลือก แต่จินกวงเหยาเลือกที่จะทิ้งเมิ่งเหยาไปและเก็บจินกวงเหยาไว้ เหมือนก้อนหิมะที่กลิ้งลงมา หยุดไม่ได้และใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายก็หลุดจากการควบคุม จินกวงเหยาเลือกที่จะทำร้ายทุกคนเพื่อรักษาตัวเองไว้ ทั้งลูกเมีย พี่(จื่อเซวียน พี่เนี่ย)น้อง(น้องเนี่ย น้องโม่) ให้เหตุผลกับการกระทำของตัวเอง โลกทำร้ายกู กูเลยต้องทำร้ายทุกคน คนเดียวที่พอดึงสติไว้ได้คือพี่ซีเฉิน แต่ไม่มีใครรู้ได้ถ้าไม่เกิดเหตุที่วัดแล้ววันนึงพี่ค้นพบความลับเข้าพี่จะถูกเก็บรึเปล่า ส่วนตัวกูว่าพี่จะมีชะตาเดียวกับพี่เนี่ยถ้าไปขัดอะไรเข้า
เมิ่งหยาคายไปแล้ว และจินกวงเหยารักได้แค่ตัวเอง
เหมือนเคยมีโม่งมาวิเคราะห์จินกวนเหยากะพี่ซีเฉินอยู่นะ มู้เก่าๆโน่นนนน
กูเห็นด้วยที่ว่าเหยาเทิดทูนไม่ทำร้ายซีเฉินเพราะความประทับใจในอดีตที่ดีกะตัวเอง แต่ถ้าวันนึงพี่ซีเฉินไม่เป็นไปตามที่เหยาต้องการ/วาดภาพไว้ ซีเฉินจะโดนเก็บไหมก็ไม่รุ้ =_=
>>580 กูว่านางโลมทุกคนใช่ว่าจะเข้มแข็งได้หมด บางคนก็มีมุมมองซื่อๆ อย่างการโดนหลอกให้เชื่อว่าเขาจะมาไถ่ตัวอะไรแบบนั้น คนแบบเตี่ยจินคือเจ้าชู้ปากหวานให้ความหวังคนอื่นไปทั่วแต่ไร้ความรับผิดชอบเบื่อง่ายหน่ายเร็ว ตอนที่รักที่หลงก็คือรักหลงจริงๆไงแต่พอเบื่อก็ตัดทิ้งไปง่ายๆเลย
ส่วนตัวกูมองว่าเมิ่งเหยาตายไปจริงๆตอนที่พี่หมิงด่านางว่าเป็นลูกโสเภณี คนที่นางเชื่อใจที่สุดยังไงก็คือพี่หมิงกับพี่ซี กูเข้าใจว่าพี่หมิงต้องการปลุกสตินางนะ แต่วิธีพี่กับคนที่มันไม่มีภูมิคุ้มกันและอ่อนไหวกับการโดนเหยียดหยามมาทั้งชีวิตจะให้เอาอะไรไปฮึดสู้สำนึกได้คงไม่มี
อาเหยาเลือกเกิดไม่ได้ อยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี แต่ก็ยังโดนพร่ำสอนให้เป็นเป็นคนหมั่นเพียร กูว่าแม่อาเหยาเป็นคนซื่อโดนหลอกง่าย เลยโดนแม้แต่นางโลมด้วยกันเหยียดหยาม แล้วทั้งที่ไม่เคยไปวอแวกับบ้านหลักแต่แม่ก็ยังโดนเมียเตี่ยจินรุมทำร้ายแถมยังจับเปลือยประจานต่อหน้าฝูงชนอีก กูว่าตอนนั้นน้องน่าจะเริ่มมีปมในใจแล้วทั้งเรื่องที่เป็นคนอ่อนแอตะโดนรังแกทั้งเรื่องหวาดกลัวการโดนเหยียดหยาม จนแม่ตายมาหาพ่อหวังว่าจะทำตามที่แม่สอนอย่างน้อยเป็นลูกประมุขก็น่าจะได้เรียนดีๆ อย่างน้อยเป็นลูกประมุขคงไม่มีใครมารังแกทำร้าย สุดท้ายเลือกพลาดโดนพ่อแท้ๆถีบลงจินหลินไถ ตอนนั้นน้องคงรู้สึกตัวขึ้นมาว่าการเป็นคนมองโลกในแง่ดีเป็นคนไม่สู้คน เอาชีวิตรอดไม่ได้...
พอมาอยู่กับพี่หมิง ตัวเองก็ใช่ว่าจะเก่งบู๊ตัวก็เล็กชาติกำเนิดก็ด้อยยังโดนคนรังเกียจนินทา พยายามทำผลงานมากมายแต่โดนเอาความดีความชอบไปหมด สุดท้ายเลยเลือกพลาดพลั้งมือฆ่าคนอันนี้น่าจะเป็นจุดหักมุมที่สองเพราะทำให้พี่หมิงก็เริ่มไม่ไว้ใจน้อง ถึงน้องมาอยู่กับพี่หมิงก็ไม่ใช่ว่าอยู่ในสถานะเท่าเทียมนะก็ยังเป็นคนใช้เขา เพราะงั้นตอนมาเจอพี่ซีน้องเลยเหมือนได้ยารักษาใจเล็กๆเพราะพี่ซีปฏิบัติกับอาเหยาเหมือนคนที่เท่าเทียมกันเสมอ
พออาเหยาทำภารกิจฆ่าเตี่ยเวินสำเร็จ เหมือนนางได้เรียนรู้ผิดๆว่าการเป็นคนหน้าไว้หลังหลอก = ความแข็งแกร่ง ตระกูลยอมรับ คนทั่วหล้าแซ่ซ้อง จนเมินคำพูดพี่หมิง พอพี่หมิงสุดจะทนอยากปลุกสตินาง แต่กลายเป็นการฆ่าเมิ่งเหยาคนอ่อนแอคนนั้นให้ตายสนิทไปมากกว่า สุดท้ายนางเลยกลายเป็นจินกวงเหยา คนหน้าไว้หลังหลอกที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองรอด อำนาจบารมีคือสิ่งเดียวที่จะทำให้ไม่มีใครมารังแกนางเหยียดหยามนางได้ แล้วก็บ่มเพาะความหวาดกลัว ความชิงชังในตัวพี่หมิง ความอิจฉาในตัวพี่เว่ยที่มีชื่อเสียงกว่านางที่เป็นคนฆ่าเตี่ยเวิน(นางคงรู้สึกว่าพี่เว่ยขโมยความดีความชอบนางเหมือนคนที่นางฆ่าไปตอนแรก) และเลือกหนทางผิดแบบเต็มรูปแบบที่ทำให้นางเดินมาถึงจุดที่ตายด้วยน้ำมือพี่ซีจากแผนของน้องเนี่ย(กูว่าน้องเนี่ยจงใจให้เป็นพี่ซีด้วยที่ฆ่าอาเหยา ให้เหมือนกับที่พี่หมิงตายเพราะเชื่อใจอาเหยา)
แต่จริงๆนางก็ยังมีจิตใจด้านดีบ้างนะ อย่างพ่อของจินหลิงนางก็ไม่ได้ตั้งใจฆ่าอันนี้พี่เว่ยพลาดจริงๆ น้องโม่นางก็ไม่ได้คิดกำจัด ยิ่งกับหลานนี่น้องนางฟ้านางก็เป็นคนหามาให้จินหลิงเลี้ยงนะ(ใช่ปะวะกูลืมๆแล้ว)
อันนี้กูสับสนอย่างนึง พ่อนางตายก่อนได้เมียหรือหลังได้เมียวะ จำไม่ได้ด้วยว่าเมียนี่พ่อแนะนำมาให้หรือเปล่า ถ้าใช่ยิ่งโคตรเหี้ยรู้ทั้งรู้ว่านั่นลูกสาวตัวเอง สมแล้วที่ตายเพราะแบบนั้น คืออาเหยาจริงๆนางก็ชอบพอเมียตัวเองนะ แต่เหมือนยิ่งตอกย้ำชีวิตบัดซบเพราะสุดท้ายเมียก็ดันเป็นน้องสาวตัวเอง ถ้าคนในยุทธภพรู้ก็ต้องโดนประจานตกเป็นขี้ปากชาวบ้านอีก ลูกก็เกิดมาบกพร่องเหมือนเป็นหลักฐานว่าเกิดจากพ่อแม่ที่เป็นพี่น้อง สุดท้ายพ่อก็ฆ่า เมียก็ฆ่า ลูกก็ฆ่า พี่น้องแท้ๆก็ตายทางอ้อมเพราะแผนตัวเอง พี่ที่เชื่อใจก็ฆ่าเองกับมือ
ฉากสุดท้ายที่บอกว่าพี่ซีคือคนเดียวที่นางไม่อยากทำร้ายก็คงเป็นแบบนั้นจริงๆ ในความตั้งใจแรกนางอาจจะอยากให้พี่ซีไปอยู่ด้วยจริงๆ ก็ได้นะ แค่อยากให้ไปอยู่ด้วยกันกับพี่หมิงสามคนเหมือนที่เคยไว้เนื้อเชื่อใจกันในอดีต แต่นาทีสุดท้ายกูว่านางคงต้องการแค่นั้นแค่พี่ซียอมตกลงแต่ไม่ได้อยากได้ชีวิตเขาจริงๆ ที่นางเลือกลงโลงไปกับพี่หมิงอาจจะเป็นการชดใช้ให้กับความเชื่อใจของพี่หมิง คือการไปอยู่เป็นเพื่อนพี่หมิงในโลงนั่น
จินกวงเหยาคือตัวละครถูกสร้างมาให้โดนเกลียดจริงๆ เกลียดให้กับความเห็นแก่ตัวของนาง เกลียดให้กับความมืดบอดของนาง และสุดท้ายเกลียดให้กับชีวิตบัดซบของนาง
กูก็ได้แต่หวังว่าจะมีคนมองมุมมองใหม่ๆเพิ่มขึ้น ไม่จำเป็นต้องชอบอาเหยาไม่จำเป็นต้องเข้าใจจินกวงเหยาแต่อยากให้เรียนรู้อ่ะว่าทำไมคนๆนึงถึงเลวได้ขนาดนั้น ทุกความเลวล้วนมีเหตุและผลของมันมากกว่าจะมองแค่ว่า อ้อ อินี่ตัวร้ายเลว สันดานเลว ทำร้ายพระเอกกู ตายๆไปซะ แล้วจบๆกันไปอ่ะ
>>582 เพราะพี่ซีเป็นพี่ซีน่ะแหละ อาเหยาถึงไม่คิดทำร้ายพี่ แต่ถ้าผิดไปจากเดิมก็อาจไม่เว้นเหมือนพี่หมิง แต่ก็ไม่แน่นะกูว่าพี่ซีอาจจะปลุกสตินางขึ้นมาก็เป็นไปได้เหมือนกัน สถานะพี่หมิงกับพี่ซีเป็นคนละแบบในใจนางอ่ะ แต่พี่ซีกับอาเหยาเหมือนจังหวะที่ไม่ลงตัว รู้ในวันที่มันสายไปก็เหมือนไม่รู้น่ะนะ เอาจริงๆในตอนสุดท้ายที่ผลักพี่ซีออกมากูก็ยังไม่แน่ใจเลยว่าเป็นสำนึกดีสุดท้ายหรือความเห็นแก่ตัวสุดท้ายกันแน่ เพราะถ้าเป็นอย่างหลังนางก็คงรู้ว่าพี่ซีก็ต้องโทษตัวเองจากเรื่องที่เกิดขึ้นและไม่มีวันลืมนางได้(ไม่ได้พูดเชิงชู้สาวนะ ทำนองว่าบางครั้งคนเราก็อยากให้มีคนที่จดจำตัวตนของเราไว้คนที่ยังไว้ใจเรายังมองเห็นด้านดีของเราน่ะ)
ส่วนอาเฉิงนี่กูถือว่าคลายใจไปหน่อยแล้วเพราะตอนล่าสุดคนคงมองเห็นความในใจนางจริงๆแล้วแหละ ถึงจะยังมีคนตามด่าเรื่องที่นางไม่เข้าข้างพี่เว่ยก็ตาม แต่ถ้าในเวอร์นิยาย พี่เว่ยก็ใช่จะเป็นคนดีขนาดนั้น ในซีรีย์กูยังว่าพี่เขาก็บอกเองด้วยซ้ำว่าเพราะมีแต่คนเข้าหายกยอพี่ถึงหลงตัวเองว่าสามารถควบคุมทุกอย่างได้ พี่แต่พี่วั่งที่เตือนสติ สุดท้ายคนที่ยังอยู่ข้างๆจริงก็มีแค่พี่วั่ง ในขณะที่อาเฉิงให้ตายพี่ก็ไม่มีทางดึงอาเฉิงมาเพราะรู้อยู่ลึกๆว่าทางที่ไปใช่จะเป็นทางรอด ส่วนอาเฉิงาังเกตุได้ว่ามีอะไรพี่เส่ยก็เลี่ยงจะบอกนางตั้งแต่เริ่มเรื่องเลย เรื่องพี่หญิงเรื่องเหล็กทมิฬพี่เว่ยเลี่ยงตลอดทั้งทีอาเฉิงก็ถามตลอด สุดท้ายสองคนนี้เลยเหมือนเส้นขนาน ต่างฝ่ายต่างอยากปกป้องกันและกันจนหันหลังให้กันและมีแต่ความเข้าใจผิดกัน
เบสหลักของปรมาจารย์กูว่าคือเรื่องนี้แหละ ความไม่ไว้เนื้อเชื่อใจ การคิดไปเองเพื่ออีกฝ่ายจนนำไปสู่ความเข้าใจผิด การไม่ยอมพูดคุยและหาทางแก้ไขปัญหาร่วมกัน ทั้งคสพ.ของเมืองอี้ ทั้งซีเหยาหมิง ทั้งพี่เว่ยพี่วั่งอาเฉิง ทั้งรุ่นพ่อแม่ เบสปัญหาเกิดจากเรื่องนี้หลักๆเลย
พูดถึงเรื่องไม่เข้าใจกัน คลายปมในใจแล้วกุขอตอนพิเศษ พี่น้องกลับมาเจอกันสักตอนให้กุชื่นใจได้มั้ย แบบกลับมากัดกัน จิกกัดกันนิดหนึ่ง ไม่ใช่แค่ต่างคนต่างมองไม่ได้พูดคุยกันอีก
ปรมจ ep หลังๆ 49-50 นี่เหมืแนๆ เร่งๆให้จบ
ออกเนือยๆ ดีที่มีโมเม้นคู่หลัก มองตา จับมือให้คอยสอดส่องบ้าง คนที่แสดงเป็นพี่เหยาเล่นดีมากๆๆๆๆๆๆ ดูจบละอยากอ่้านนิยาย อยากรู้ลึกๆ ในส่วนที่ซีรีย์ไม่มี นี่ก็ตามอ่านในทวิตกะโม่งพอกล้อมแกล้มไปก่อน
ตอนนี้ทำเอาอยากให้เรื่องอื่นๆ ของคนแต่งคนนี้ได้มีตัวละครมาโลดแล่นให้เห็นอีกจัง จะดีมาก ถ้าเป็นตัวคนเล่นหลักคนเดิม เคมีเข้ากันมากกกก
ตอนนี้ทุกวันจันทร์ก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม และรอคอยวันเสาร์แทน
ในที่สุดก็จบสักที จะได้เข้าสู่ภาวะปกติ กูจะได้รอนิยายแล้วค่อยหวีดในนั้น
กุดูจนจบแล้วยังงงอยู่เลยว่าหานกวงจวินคือไร
คือหลานจ้าน หลานวั่งจีคือชื่อจริง/ชื่อรอง
แล้วหานกวงจวินคือไรอ่ะ ชื่อตำแหน่งเหรอ แล้วคือตำแหน่งไรอ่ะ
โทษทีกูมือลั่นกดส่งก่อน จะบอกว่าของพี่ซีก็มีฉายาเป็นเจ๋ออู๋จวิน พี่เว่ยก็อี้หลิงเหล่าจูงี้
อฟช.ประกาศแฟนมีตที่ไทยแล้วกระแสไม่น่าซาในเร็ววัน
กูไม่ได้คามซีรีส์ปรมจ.แต่กูสงสัยตอนจบ เห็นคอมเมนท์แปลก ๆ รีไหลมาหน้าไทม์ไลน์กูแล้วกูได้แต่ WTF
ตอนคลายปมนี่คนดูดูไปเข้าใจ/คาดหวังไปเองหรือซีรีส์ทำไม่เคลียร์เองวะ มีทั้งว่าต้องมีภาคต่อน้องเนี่ยเปิดตัวเป็นตัวร้าย (จะให้ร้ายกับใครวะ....) น้องเนี่ยฝึกวิชามารเป็นบอสภาคถัดไปแน่ ๆ (กูว่าพี่เว่ยแค่แซะหรือเปล่าเปรียบว่าใจน้องเนี่ยไม่ใสบริสุทธิ์กลายเป็นเหมือนมารคบไม่ได้แล้ว....) หนักสุดเจอสงสัยว่าน้องเนี่ยคืออาเหยา (ห๊ะ....)
แล้วถ้าซีรีส์อุตริสร้างภาค 2 จริง ๆ มันทำได้เปล่าวะ แบบสร้างเนื้อเรื่องโดยทีมงานไม่ได้ผ่านมือแม่โม่
กูก็ไม่ได้ตามซีรีย์ ตอบไม่ได้ว่ะ
แต่เหมือนคนดูซีรีย์จะงงๆเยอะนะ
ส่วนภาค 2 ถ้าจะทำ น่าจะต้องขออนุญาตแม่โม่ปะวะ ไม่รู้ดิ ถ้าแต่งเองแบบไม่ผ่านคนเขียนนิยาย กูว่าคงไม่สนุกเท่าเดิมอะ กูอยากได้ตอนพิเศษจากแม่โม่มากกว่า
นอกเรื่อง บนบกดูตื่นเต้นกับแฟนมีตมากอะ มากจนกูงง 5555
กูได้แต่รอนิยายเงียบๆ เมื่อไหร่นิยายจะเดินทางถึงเมืองอี้วะ แงๆ
เห็นบนบกหวีดเรื่องนี้มากๆแล้ว กูเริ่มอยากเปลี่ยนไปตามเรื่องอื่นแทนแล้ว
กูฮากระแสในทวิตเรื่องมีตติ้งมากมึง 55555555555555555555555
คือถ้ากระแสมันดีมากๆ ขายบัตรอะดีแล้วนะ จัดเผือแฟน ตปท ด้วย แม่งอย่าชิงโชคสุ่มจะรีจากเฟบเลย ถ้าจัดแบบนี้จริงกูคงขำล้มตายไปเลย
>>592 เท่าที่กูเข้าใจ คนจีนสมัยก่อนจะมีชื่อจริง(พ่อแม่ตั้งให้) ชื่อรอง(ตั้งให้ตอนผ่านพิธีเป็นผู้ใหญ่) ฉายา (บางทีก็อาจารย์ตั้งให้ ตั้งเอง)
ปกติคนไม่สนิท/เรียกกันแบบทางการก็เรียกชื่อรอง ชื่อจริงนี่คนในครอบครัว/คนสนิทกันถึงจะเรียก ถ้าไม่สนิทมาเรียกจะดูไม่มีมารยาท
อันนี้ที่กูเข้าใจนะ ถ้าผิดเพื่อนโม่งแก้ได้
>>596 มึงน่าจะไปเจอพวกกาวๆเข้าให้ล่ะมั้ง55555 กูอ่านเจอพวกเพ้อเหมือนกันว่าน้องเนี่ยเป็นตัวร้ายภาคต่อไป อาเหยายังไม่ตายเดวนางจะคัมแบค ต้องมีซีสองแล้วล่ะ5555 กูบอกเลยว่าความเป็นไปได้ภาค 2 แทบไม่มี กูให้ 0.00000000001% เพราะนิยายจบแล้ว นสด.แยกย้าย (อย่างซร.ที่ยอดวิวถล่มอย่างยัย11เป็นหมื่นล้านวิว มากกว่าปรมจ.อีก จบคาที่ภาค 1 แท้ๆยังไม่มีภาคต่อเลยอ่ะ หรือโดนด่ามาจนกลัวไม่กล้าสร้างไม่รุ)
ส่วนน้องเนี่ยนี่กุยังไม่เห็นนางร้ายเลยนะ ก็แค่คนมีแค้นและไม่ได้ใสเหมือนอย่างที่แสดงแค่นั้น กูว่าอันที่จริงต้องขอบคุณนางที่เปิดโปงอาเหยา…
>>600 ไม่ใช่มึง หรือถ้าจะให้น้องเนี่ยเป็นตัวร้ายจริง ๆ ต้องเรียกว่าเป็นตัวร้ายของพี่เหยาคนเดียว
ถ้าหากเรื่องนี้พี่เหยาเป็นตัวเอก(สายดาร์ก)น้องเนี่ยก็เป็นตัวร้ายที่ขัดขวางความสงบสุขคอยเปิดโปงพี่เหยา แต่ในทางกลับกันถ้าเรื่องนี้น้องเนี่ยเป็นตัวเอกพี่เหยาก็เป็นตัวร้ายที่เป็นเป้าในการแก้แค้นตามสูตรหนังกำลังภายใจเลือดล้างด้วยเลือด
แต่ในความเป็นจริงเรื่องนี้ตัวเอกคือวั่งเซี่ยนที่แมร่งไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลยเป็นเพียงตัวประกอบในกระดานของสองคนนี้ ดังนั้นจะบอกว่าน้องเนี่ยร้ายกับวั่งเซี่ยนก็ไม่เชิง แต่พี่เหยาเคยร้ายกับพี่เว่ยจริง ๆ
>>600 ไม่ใช่ๆ ที่น้องเนี่ยทำคือวางแผนแก้แค้นอาเหยา ในพาร์ทอดีตนั่นอาเหยาทำเองหมดเลย พอพี่หมิงโดนฆ่าน้องถึงเพิ่งเริ่มวางแผนแก้แค้นอาเหยา
ถ้าถามว่าน้องเลวมั้ยตอบเลยว่าไม่ ก็คนปกติแหละมีดีมีเลว แต่ถามว่าร้ายมั้ย ตอบเลยว่าร้ายมาก ร้ายลึกด้วย น้องเป็นคนเก่งฉลาดแต่ไม่แสดงออก ทำตัวเป็นคนขี้ขลาดไม่สู้คนเพราะไม่อยากเด่น น้องรู้ตัวดีว่าทำอะไรได้อะไรทำไม่ได้ อะไรใช้คนอื่นทำได้
เพราะงั้นที่พี่เว่ยพูดตอนท้ายกับน้องว่าไม่ให้คบกับมารไม่ใช่ด่าว่าน้องเป็นมารหรือเลว แต่เป็นการเตือนทางอ้อมว่าน้องกำลังถลำลงไปในทางที่ไม่ดี น้องไม่ทีกำลังในการล้มอาเหยาก็จริงแต่ก็ไม่เผชิญหน้าอย่างจริงใจกลับหลอกใช้คนรอบข้างทำตามแผนของตัวเองแม้แต่คนที่จริงใจกับน้องโดยที่ตัวน้องมือไม่เปื้อนเลือดเลย ที่น้องทำห่างจากอาเหยาแค่เส้นกั้นเพราะวิธีของน้องก็แทบไม่ต่างจากอาเหยาเพียงแต่เจตนาหวังผลคนละอย่าง
>>605 ใช่ๆ เรื่องน้องเนี่ยกับคำพูดพี่เว่ยกูก็คิดคล้ายมึง ถ้าพี่ชายนางไม่ตายนางก็คงเหมือนพี่เว่ยเคยบอก เลี้ยงนก จับปลา วาดพัด ชมทิวทัศน์ของน้อง แต่พี่ชายคนเดียวตายต่อหน้าต่อตาโดยฝีมือของคนที่คิดว่าเป็นพี่ชายอีกคน น้องเลยต้องเอาเขี้ยวเล็บมาใช้
กูไม่ได้มีปัญหากับอาเหยา แต่แม่น้องบางคนคือหนักมาก! เรียกร้องความถูกต้องความเห็นใจให้ลูกตัวเองเกินไปอ่ะ เกินจนระรานคนอื่น ลามปามด่าพี่เว่ย ด่าอาเฉิง แต่แม่อาเหยาที่ดีๆ ก็มี แต่คนปสด.เยอะเหมือนกัน
>>609 จริงๆไม่มีอะไรให้เห็นใจนะ แต่จะดีกว่าถ้าได้เรียนรู้ว่าตัวละครนี้ทำไมถึงเลว พื้นเพเป็นยังไง ดีกว่าคิดแค่ว่าก็มันเลวไง ตายๆไปซะ ทำพี่เว่ยกู หรือเกลียดแค่เพราะเป็นเรือคู่ชิปตรงข้าม อะไรแบบนั้น
เหมือนอาเฉิง เหมือนเซวียหยาง เหมือนน้องเนี่ย แต่ละคนมีเหตุที่ทำเรื่องไม่ดีในสายตาคนดูและมีผลที่ตัวเองได้รับ แม่ๆอาเฉิงก็ยังเรียกร้องว่าอยากให้มองมุมที่อาเฉิงเป็นอยู่ไม่ใช่แค่มองว่าทำไมไม่ช่วยพี่เว่ยทั้งที่เป็นพี่น้องกัน แม่ๆอาเหยาเองก็อยากให้มองในมุมที่เพราะอะไรตัวละครตัวนี้ถึงเลว เขามีด้านดีบ้างมั้ยมากกว่าแค่จิกหัวด่าอิเลวอิชั่ว
ส่วนเรื่องคนปสด.มีทุกด้อมอ่ะ จะแม่เฉิงแม่เหยาแม่เว่ยปสด.มีให้เห็นผ่านหน้าทล.ทุกวัน อย่างแม่พี่เว่ยที่ไล่ด่าอาเฉิงไล่ด่าอาเหยาแบบหยายคายกูก็มองว่าพวกนี้ปสด. แม่เฉิงที่ไล่อาเหยาไปตายซะคืนพี่ซีมาก็ปสด. แม่เหยาที่เรียกร้องอวยลูกโอเวอร์ด่าอาเฉิงเป็นเรือเมียมโนก็ปสด.
>>611 คุยไปแล้ว พิมพ์ยาวไปแล้วด้วยผ่านมาไม่กี่ความเห็นเอง ยืนยันว่าเข้าใจว่าตัวละครนี้มีที่มาอย่างไร ทั้งฉบับบนิยายที่มีเหตุผลมากกว่าหรือฉบับบซีรีย์ที่ดูเป็นตัวร้ายดาษดื่น จนจบเรื่องก็ไม่มีความเห็นใจให้ เลือกเองทั้งนั้น ที่ทำลงไปสติรู้ตัวทั้งหมด ข้าผิดต่อคนอื่นได้ แต่คนอื่นห้ามผิดต่อข้า
กูเคยพูดถึงอาเหยาไปแล้วเหมือนกัน มู้บนๆนู้น ทุกคนมีทางเลือกของตัวเองอะ ทุกคนมีเรื่องที่เจ็บปวดเหมือนกันหมด
กูไม่ได้อคติอะไรกับตัวละครอาเหยาหรือแม้แต่เซวียหยาง กูไม่สงสารนะ แต่เข้าใจชีวิตของสองคนนี้ ทุกคนมันเกิดมาไม่มีใครเป็นปีศาจอะ สุภาพแวดล้อม/การเลี้ยงดู และจิตใจเราเป็นกำหนดอะ สแงคนนี้สิ่งยึดเหนี่ยวเหมือนเป็นเรื่องความแค้น ความขับข้องใจ ความอัปยศอดสูในวัยเด็กต่างๆ
แน่นอนแหละไม่ได้เกิดมามีเท่รเซียนคนอื่นในเรื่อง แต่ก็ไม่ใข่ทุกคนจะต้องทำตัวไม่ดีอะ
กูเห็นแม่อาเหยาบางคน ย้ำนะ บางคน เหมือนจะฟอกขาวตัวละคร ลูกฉันถูกทำร้ายมาสาหัส สุดท้ายเป็นแบบนั้นแบบนี้เพราะถูกดูถูกเหยียดหยามมาทั้งชีวิต มันเหมือนเราดีเฟ้นให้ฆาตกรอะ พวกนี้ไม่ได้อีวิลมายมาแต่เกิด แต่ทั้งนี้คนไม่ดีก็คือคนไม่ดีอะ ไม่อยากใช้คำแรงๆเท่าไหร่ มันเหมือนเวลาคนเราทำผิด มีคนที่เห็นใจและไม่เห็นใจ ทุกตัวละครมีชีงิตของตัวเอง จุดจบของอาเหยามันอาจจะทำร้ายจิตใจคนเป็รเมน แต่นั่นคือทางที่อาเหยาเลือกแหละ
สำหรับดูนะ จินกวงเหยาเป็นคนที่รักตัวเองแันดับหนึ่ง และจะดีต่อคนที่มีประโยชน์/ดี(ไม่เป็นภัย)ต่อตัวเอง
>>612 ที่ยาวๆข้างบนๆนู่นก็กูเองเช่นกัน 55555 กูพูดถึงคนในทวิตเตอร์อ่ะนะ ส่วนที่เหลือจะรู้สึกยังไงกับอาเหยานี่ก็แล้วแต่บุคคลจริงๆ เพราะในเรื่องมันก็เป็นทางเดินที่เลือกเองกันทั้งนั้น อย่างกูก็ไม่เห็นใจอาเหยานะ แต่กูก็อยากอ่านมุมมองอื่นๆว่ารู้สึกยังไงกับตัวละครต่างๆ เกลียดเพราะอะไร ชอบเพราะอะไร สงสารหรือไม่สงสารเพราะอะไรเผื่อได้มุมมองใหม่ๆบ้าง
>>613 กูยังว่าที่อาเหยาเลือกตายโดยการเข้าไปในโลงกับพี่หมิงแอบเป็นการชดใช้เล็กๆน้อยๆของนางด้วย กูสงสารพี่หมิงนะ เป็นคนที่มีฝีมือ คุณธรรมอธรรมแยกแยะชัดเจน แต่เพราะแบบนั้นก็เลยไม่ค่อยมีความเห็นใจ+ความใจร้อนเลยไปสะกิดปมของอาเหยาขึ้นมา และเพราะการแยะแยะมิตรศัตรูชัดเจน นางเลยยิ่งตัดความเชื่อใจจากอาเหยาไม่ได้สุดท้ายเลยพลาดโดนอาเหยาฆ่าตาย ตัวเองก็ยังโดนความแค้นกัดกินจนหลุดพ้นไม่ได้อีก กูว่าพาร์ทหมิงเหยาซีนี่จบได้น่าอึดอัดกว่าเมืองอี้อีก เมืองอี้นี้คือต่อมน้ำตาแตกจบไม่สวยทีแต่ความสงสาร แต่พาร์มหมิงเหยาซีคืออึดอัด ไม่หลุดพ้นสักคน สงสารก็ไม่ลงทำตัวเองกันทั้งนั้น
>>616 พี่ซีทำไรไว้อ่ะ กูไม่ได้อ่านนิยาย วานบอก
คหสต.กู น้องเนี่ยไม่เลว แต่น้องเนี่ยร้าย ร้ายลึกด้วย ฮา เท่าที่ไถทวีตดู คนไม่ชอบเนี่ย คือแฟนๆเหยา+แฟนพี่ซี ไม่ชอบที่เนี่ยหลอกใช้ซีฆ่าเหยา ทำพี่ซีจิตตกไม่เป็นหัวหน้าเซียนแล้ว พี่วั่งเป็นแทน
นี่ถ้าพี่วั่งไม่เป็นคงหนีตามเว่ยไปตั้งแต่แรกแล้วมั้ง แต่ตอนสุดท้ายที่เว่ยหันมายิ้มนั่นคือพี่วั่งมาหาป่าวอ่ะ หรือกูมโนเอง??
>>616 เออ กูสงสารพี่หมิงมากอะ คนแบบนี้ในขีวอตจริงไม่ค่แยมีคนรักนะกูว่า5555 แกตรง และปบ่งแยกชัดเจนอะ บุคลิกแบบพร้อมชน กูเศร้าที่ความสัมพันธ์ของสามคนนี้มันมาแบบพี่น้องรวมสาบานอะ เจ็บปวดนะที่คนที่เรานับถือเป็นพี่เป็นน้องมีใจไม่ตรงอะ สงสารน้องหวายซังด้วย กูเข้าใจนะ คนสูญเสียคนสำคัญเสาหลักในชีวิตไปและพแรู้ความจริงว่าใครเป็นคนฆ่า คงเสียศรัทธามากๆ แต่นางก็ทำผิดจริงๆ เพื่อเป้าหมายปล้วนางเลือดเย็นนะ ไม่ลงมือเอง แต่ยืมมือคนอื่น กูไม่เห็นด้วยที่บอกนางคือลาสบอส
พาร์ทเมืองอี้ กูใจเหลวมาก ไม่ดูซีรีส์และไม่กลับไปอ่านซ้ำแน่ กูร้องเลย มันกระแทกใจกูทุกอย่าง สุดท้ายนี้กูทำใจสงสารเห็นใจเซวียหยางไม่ลงจริงๆว่ะ
>>618 สำหรับกูเซวียหยางเหมือนคนป่วย แยกแยะผิดชอบไม่ได้ เป็น psychopath ว่ะ ไม่เหมือนอาเหยา อันนั้นคือแยกแยะผิดชอบได้แต่เลือกที่จะทำผิดเพราะชั่งใจชั่งผลประโยชน์มาแล้วและเลือกโดยรู้ความหนักเบาของทางเลือกตัวเอง เมื่อจะถูกจับได้ก็พยายามปกปิดความผิดทุกทาง(เพราะรู้ว่ามันผิดไง และถ้าถูกจับได้จะถูกลงโทษในความผิดนั้น) แต่ซิ่วหยางคือไม่รู้ผิดถูก ไม่รู้ชั่วดี อยากทำก็ทำไม่สนใจผลลัพทธ์ คือพอใจจะทำ ไม่สนว่าใครจะรู้หรือไม่ว่าเป็นฝีมือตัวเอง
กูมานั่งคิดคนตระกูลหลานยึดติดกับความรักมาก
คงเพราะด้วยตัวกฏของตระกูลมันตีกรอบอัดแน่นเข้ามา ยิ่งกรณีของซีเฉินกับวั่งจี พี่น้องรักกันมากคงเพราะเหมือนมีกันอยู่แค่สองคน ท่านอาเหมือนอาจารย์และผู้คุมมากกว่าครอบครัว พอวั่งจีรู้ความรักที่ไม่ใช่ครอบครัวเลยยึดติดกับเว่ยอิงมาก (ในหนังสือตอนจบพี่ทิ้งทุกอย่างนะ) ส่วนพี่ซีเฉินเหมือนไปมี found family กับพี่น้องร่วมสาบานแทน (ไม่วิเคราะห์เรือมโน แม่โม่บอกทุกคนนอกจากวั่งเซี่ยนไม่เกย์) พอพี่เนี่ยตาย พี่เหมือนเหลือครอบครัวนอกจากวั่งจีแล้วก็คืออาเหยา พี่เลยเชื่ออาเหยาพยายามเชื่อและปกป้องจนถึงที่สุดแบบที่ทำให้วั่งจี พอถูกหักหลังรู้ความจริงเลยเฟลมาก ยิ่งแทงกระบี่นั้นกับมือ คงรุ้สึกพอๆกับแทงวั่งจีนั่นแหละ
พี่ซีจะไม่เชื่ออาเหยามากขนาดนั้นถ้าพี่หมิงไม่ตายและเตือนพี่ซีพร้อมหลักฐาน เนื่องจากในใจพี่ให้น้ำหนักสองคนนี้พอๆกัน(แต่น้อยกว่าวั่งจี)
เรดิโอดราม่าก็ฮาดีนะมึง ชอบตอนสองหยกสกุลหลางเมา ^3^
กูไม่เคยอ่านนิยาย แต่ดูซีรีส์ คือในหนังสือหลานจ้านคือพระเอกใช่มะ แต่ในละครคือเปลี่ยนเป็นตัวประกอบใช่ป่าววะ?
พี่ซีเฉินนี่โตว่าวั่งจีกี่ปีเหรอ? แล้วพี่หญิงโตกว่าเว่ยอิงกี่ปี? อาเฉิงนี่รุ่นเดียวกับเว่ยอิงแต่อ่อนเดือนกว่าไรงี้ป่ะเห็นตัวเท่ากันๆ? แล้วจินจือเซวียนนี่รุ่นโตกว่าเว่ยอิงหรือเปล่าถึงไปชอบพี่หญิงได้
มีคนวิเคราะห์และคาดการณ์อายุตัวละครไว้ดังนี้ https://mihanada.tumblr.com/post/176537120295/are-there-any-actual-or-speculated-ages-for-the
พี่วั่งเป็นบอดี้การ์ดให้พระเอก
เชี่ย เพิ่งเก็ต "จากกันไกลสุขสบายดีไหม" นอกจากหมายถึงจากกัน16ปี(ซร) ในMVอฟช.ท่อนนี้เป็นหลานจ้านชุดเซียนตู กูมโนว่าเป็นประโยคที่หลานจ้านทักเว่ยอิงตอนทำหน้าที่เซียนตูแล้วกลับมาหาหลังจากแยกกันบนเขาได้ไหม แล้วเสียงขลุ่ยขึ้นตอนท่อนมีข้าเจ้าเคียงข้างด้วยนะ กูมโนว่าต้องเป็นไทม์ไลน์ตอนหลานจ้านเดินตามเสียงขลุ่ยเว่ยอิงไปหาแน่ๆ แม่งงง
หนังจบละ กุยังไม่รู้จะพูดอะไรเลย กุแบบ อิ่ม แต่ก็ไม่อิ่ม กุรู้สึกว่า2ตอนสุดท้ายมันไม่สุดอ่ะ ออกจะน่าเบื่ออย่าที่บนๆบอกว่าฟันกัน2ที คุย ฟันอีก คุย จบ มันแบบ เหมือนตอนนี้มาเพื่อนเฉลยเรื่องเฉยๆ มันอืด น่าเบื่อ แล้วไหนจะฉากจบอีก
สู้เสร็จ แยกย้าย บอกลาจุยหนิง วั่งเซี่ยนแยกย้าย กลับมาเจอกัน กุรู้สึกว่ามันไม่ใช่อ่ะ
ถ้าจะให้จบจริงๆ ก็ควรจะตัดฉากไปให้กุรู้ความเป็นไปคนอื่นหน่อยดิ เป็นแค่สั้นๆให้เห็นว่าเขาอยูาที่ไหนกับใครทำอะไรก็ได้ พอไม่พูดถึงตลค.อื่นเลยกุรู้สึกว่าตอนจบมันทื่อมาก
แล้วก็เรื่องแยกย้ายกับเว่ยอิง กุไม่เข้าใจว่าจะแยกทำไม ถ้าบอกพี่วั่งมีธุระ เอ้า ถ้างั้นก็รอกันแล้วค่อยไปสิวะ จะแยกทำไมให้ทำร้ายจิตใจตลค.และคนดู หรือคือพอเว่ยอิงเห็นว่าพี่วั่งมีหน้าที่ที่ต้องทำ นางเลยเลือกจากไปเพราะอยู่ที่กูซูไม่ได้จนิงๆ งี้เหรอ แบบ แยกทำไมอิเวน มันทำร้ายจิตใจมาก แล้วก็ที่เรียกพี่เว่ยแล้วพี่ยิ้มตอนจบ เอาจริง เจอจริงรึเปล่าก็ไม่บอก บอกไปก็ไม่โดนแบนมั้งกุว่า ถ้าไม่เห็นที่อฟชบอกว่าหันกลับมาเป็นเธอ กุคิดละนะว่าไม่เจอ
แต่โดยรวมกุก็ชอบมากจริงๆอ่ะ ชอบมากๆ ถึงตอนจบจะทืื่อไปสำหรับกู แต่กุชอบมากๆ
กุชอบความเปรี้ยวของอฟช.ที่ใส่นัยยะมากมาย ฉากจ้องตาหวานเยิ้มแบบไม่กลัวฟ้าผ่า ชอบที่เล่าเรื่องแม่พี่วั่งเป็นการเล่ากลายๆถึงครส.ของพี่วั่ง ชอบไปหมด แบบ เป็นซีรี่ย์ที่กุรักมากที่สุดเลยอ่ะ
แต่กุไม่เห็นเ้วยที่จะมีภาค2 กุว่ามันดีที่สุดเท่าที่เป็นไปได้แล้ง กุไม่อยากให้ความเห็นแก่เงินมาทำลายมันลงไป
นอกจากว่าแม่โม่แต่งต่อเองแล้วเอามาทำบทค่อยว่ากันอีกทีว่ายังไง แต่เอาจริง ต่อให้มีภาค2แบบอฟชของแม่โม่ กุก็ไม่กล้าหวังอยู่เีทเจอมากี่เรื่องแล้วที่จบไปแล้ว แต่เห็นกระแสดี/ทำเงินได้ เลยเขียนภาคต่อ แต่ทำให้ตายยังไงมันก็ไม่ปังแล้ว เผลอๆทำพัง เสียครส.กันทุกฝ่าย
แล้วก็เมื่อเช้ากุเห็นคนพูดเรื่องทางจีนให้ตัดต่อฉากจบที่ต้องการแล้วส่งประกวด อันไหนถูกใจได้เป็นอฟช (กุไม่รู้จริงไหม อันนั้นเขาเหมือนเอามาทวิตแปลคร่าวๆ) ถ้าเป็นเรืาองจริงกุจะไม่พอใจมากๆ
แบบ อิเวน หยั่มมาแบบนี้ ถ้ามึงรู้ตัวว่ามันดีกว่นี้ก้ทำเอง ไม่ต้องมาอ้างแฟนเม้ด
โอ้ยกุไม่รู้ กับซีรี่ย์นี้มีหลายเรื่องมากที่อยากจะพูดแต่กุยังพูดไม่ออก แม่งเพิ่งจบ วันนึงละกุยังตื้อๆอยู่เลย
อยากได้แท๊กเม้าเนื้อหานิยายมั้งวะ ตอนนี้แท๊กโดนครองโดยคู่จิ้น ใครไม่เคยอ่านนิยายมสก่อนก็สปอยมั่วซั่วกันฉิบหาย 😫
กูเบื่อประโยคที่บอกว่านักแสดงเหมือนหลุดออกมาจากในนิยาย คนอ่านนิยายบางคนก็มีภาพในหัวของตัวเอง นักแสดงหน้าตาดีจริงกูไม่ได้ว่าอะไร คนจิ้นกันเยอะ คนส่วนใหญ่ติ่งนักแสดงมากกว่าแล้วก็มีสปอยเรื่องมั่วๆ ที่เห็นแล้วปวดประสาท อย่างจะหาที่คุยดูว่าเขาคุยอะไรกันเกี่ยวกับเนื้อเรื่องในนิยายกับอนิเมะ เรดิโอ ม่านฮวา ซึ่งกูไม่เจอเลย เจอแต่หวีดนักแสดง
พวกมึงมาบ่นในนี้ได้ กูอ่านนิยาย ม่านฮวา อนิเมะ ไม่ดูซีรีย์ เพราะกูชอบตัวละครในอนิเมะมากกว่าในซีรีย์ กูเลยไม่ดู
ส่วนที่เค้าหวีดนักแสดงกัน กูปลงว่ะ
เท่าที่สังเกตมา ก็ประมาณนี้มั้ง
หลายๆเรื่อง พอซีรีย์ดัง ก็มีด้อมนักแสดง มีแฟนมีต ผ่านไปสักพัก ด้อมนักแสดงก็ตีกันเอง
กูมาหวีดนิยายกับอนิเมะเงียบๆดีกว่า 5555
นี่รอวันเสาร์อยู่เนี่ย
กูรอวันเสาร์เหมือนกัน ยังไฮป์กับเมะอยู่นะ 55 ทล กูเงียบมากกก เพราะกูมิ้วไปเยอะด้วยแหละ
กูไม่ดูเมะ ซรจบตอนนี้ก็ได้แต่นั่งรอเล่มสองมาส่งที่บ้านว่ะ นี่รอผึ้งอยู่ สรุปจะเอามาแปลจริงไหมกูลืมตามข่าว
มึงแยกมึงก็ตั้งแท็กแยกไปดิ ปรมจนิยาย ปรมจอนิเม ก็ว่าไป แต่คือกูก็ไม่เข้าใจนะแทกเดียวกันแล้วทำไมเข้าไปพูดในนั้นไม่ได้ มึงต้องเริ่มอ่ะไม่ใช่รอให้คนอื่นไปเริ่มเพราะมึงเป็นคนอยากพูด เดี๋ยวก็มีคนมาคุยกับมึงเองแหละ
อย่างกูดั้งเดิมเป็นสายอ่าน ชอบนิยาย มังงะ กูไม่ชอบดูอนิเมกับละคร แต่กูก็ดูทั้งคู่หวีดได้ทั้งคู่อ่ะ แต่/มาชอบอนิเมปรมจ.เพราะมันรีบมากไปมึงจะรีบไปไหน ตอนนี้ชอบซร.มากกว่าอย่างอื่นเพราะเปนสิ่งเดียวที่มันจบแล้ว แต่คนคุยเนื้อเรื่องก็มีอยู่หน้าทล.กูมันขึ้นอยู่กับว่ามึงเลือกฟอลใครอ่ะ
โม่งจ๋า ใครพอจะแนะนำฟิคที่เจียงเฉิงกับเว่ยอิงกลับมาเจอกันได้อีกบ้าง คือประมาณว่ามาคุยกันปรับความเข้าใจกันอ่ะ
แม่โม่ทำกูร้องห้ายยย กูต้องการฟิคฮีลลลลล
>>645 เห็นด้วยเรื่องเริ่มเองเลย จะตั้งแทกใหม่หรือยังไงก็แล้วแต่ แต่ความยากอย่างนึงคือแทกปรมจ ตอนนี้มันใช้รวมทุกอย่างเลยละมั้ง หวีดนักแสดง โมเม้นคู่ชิป โมเม้นในเรื่อง สปอย โมเม้นมโนต่างๆ เพราะงั้นคนที่ไม่ได้อยากรู้ทุกเรื่องจะให้เข้าแทกเดิมมันก็ยากแหละ ทวีตน่าจะจมอีก คงต้องรอให้หายไฮป์กันก่อนละคนจะค่อยๆ ลดลงเอง
/ky ได้ไหม
อิเห้ กุไปเจอโดที่คนเกาหลีวาดเรื่องในอดีตของน้องเนี่ยกะพี่หมิงแล้วช้ำสัส อ่านแล้วเก็ตเลยว่าทำไมน้องต้องแค้นขนาดนั้นอะ แง ความสัมพันธ์พี่น้องแบบนี้แม่ง
ขออนุญาตแปะลิงก์
>>twitter.com/k_young03/status/1157800039390953472 มีซับอิ๊งให้ด้วย ความยาวสามหน้าถ้วน พวกมึงจงไปตำแล้วมาช้ำกันให้ถ้วนทั่วเป็นเพื่อนกุซะ กุเจ็บ T T
แม่งอารมณ์เหมือนเป็นการสูญเสียที่ไม่คาดคิดอะ คือมีพี่ชายที่เข้มแข็งเอาการเอางานขนาดนี้คงไม่คิดว่าวันนึงตัวเองจะต้องมารับช่วงต่อ คงคิดแค่จะเป็นน้องของพี่เท่านั้นอะ ละส่วนตัวกุชอบพวกตัวละครที่มีฝีมือแต่แอ๊บกากไก่กาด้วย แง นั้มตากุ มีโดเนี่ยxเนี่ยให้กุเสพไหมวะ หรือมันเป็นคู่ชิปต้องห้าม...
นอกจากนั้นกุไม่รู้ว่าในเล่มแม่โม่เขียนส่วนนี้ไว้ไหม แต่ถ้าเขียนไว้แบบที่คนนี้วาดกุจะยิ่งจี๊ดเข้าไปอีก ฮวือ
เออ เพิ่งเห็นว่าทุกคนคุยเรื่องอาเหยา มาตอนนี้ตลาดวายรึยังวะ
คือกุขอสรุปสั้นๆ แล้วกัน
ตีคน มึงจะตีกี่ครั้งก็ได้ จะตีแรงแค่ไหนก็ได้ จะตีจนเจียนตายเลยก็ได้
ตราบใดที่มึงไม่ได้ไปตีถูก "แผล" ของมัน
คนบางคนโดนด่าพ่อแม่ด่าโคตรเหง้าเหยียดหยามย่ำยี มันอาจจะเจ็บใจที่ต้องยอมโดนมึงด่า แต่ถ้าเรื่องวงศ์ตระกูลและครอบครัว ไม่ใช่ "แผล" ของมัน วันข้างหน้าต่อให้มันรุ่งโรจน์ได้เป็นเทพเจ้า มันอาจจะไม่อยากให้มึงได้ดี แต่จะไม่แค้นถึงขั้นให้มึงตายแน่ เพราะมึงไม่ได้ตีถูกแผลของมัน ไม่ใช่เรื่องที่มันมีปม
กลับกัน ถ้าสมมติว่าปมของมันคือเรื่องไม่สมหวังในรัก ถูกเพื่อนทรยศ มึงลองพูดเบาๆ ว่าเมียมันเหี้ย เพื่อนมันทิ้งมันเพราะมันเลว แค่ประโยคเดียวอะ กุเชื่อว่าถ้าจี้โดนปม ตีโดนแผล รับรองมันจะแค้นแบบไม่ต้องการอยู่ร่วมโลกกะมึงเลย
แย้งกุได้ โต้กุได้ แต่บอกเลยว่าถ้ามึงจะบอกว่า ไม่จริงหรอก กุ/คนอื่นไม่เห็นเป็นงั้น
กุก็จะตอบตรงนี้เลยว่า ไม่จริงหรอก ที่มันยังไม่เกิดขึ้นก็เพราะยังไม่เคยมีใครตีโดนแผลมึง ไม่มีใครที่ชีวิตไม่มีปม มึงแค่ยังไม่เคยโดนตีตรงที่มีแผลก็แค่นั้น เชื่อเหอะ ดีไม่ดีถ้าโดนจังๆ แล้ว กุเชื่อว่าหลายคนแม่งสามารถเจ็บและแค้นได้เหี้ยพอๆ กะจินกวงเหยา หรืออาจมากกว่านั้นหลายเท่าเลยก็ได้
กุไม่ได้จะบอกว่าสิ่งที่จินกวงเหยาทำมันถูก แต่ถ้าพวกมึงสักคนอยากเข้าใจโดยไม่มีอคติ กุเชื่อว่าสิ่งที่กุพิมพ์จะช่วยมึงได้ไม่มากก็น้อย แต่ไหนแต่ไรกุไม่ใช่คนชอบยึดคุณธรรมขนาดนั้นอยู่แล้ว แต่ก็อย่างที่กุเคยพูดเรื่องเสินจิ่วไป ไม่มีใครเหี้ยเพราะมันเหี้ย ไม่มีใครเหี้ยเพราะเกิดมาเหี้ย ข่อมค่า
>>650 เออแต่พิมพ์งี้หลังจากแปะโดน้องเนี่ยแล้วกุรู้สึกผิดนิสๆ ขอโทษนะเนี่ยน้อย555555 จริงๆ แล้วกุก็ไม่อยากให้เนี่ยหมิงเจวี๋ย (aka สามีสายเกรี้ยวกราดแห่งชาติของกุ) ตายหรอกนะ ฮื่อฮื่อ
>>649 เขาเรียกว่าวิตามินยามเช้า มึงฝึกจิตให้แข็งไว้ไปอ่านเทียนกวานจะได้ไม่โดนอิมแพคมาก (?) แต่กุก็เบลมใครไม่ออกจริงๆ คือคิดว่าอาเหยาไม่น่าฆ่าพี่หมิงเลย แต่ก็นะ อย่างที่กุบอกไป กุไม่คิดว่าพี่หมิงจะไม่มีส่วนรับผิดชอบความเจ็บปวดของเอาเหยาเลย แต่ก็นั่นแหละ น่าเสียดาย แผลเป็นมันเยียวยาไม่ได้ แค่พยายามไม่แทงซ้ำกุก็นับถือแล้ว
แต่พี่หมิงเสือกแทงสวนจนมิดด้ามเลยงัย ฮื่อ เห็นไหมตายเลย น้องเนี่ยกุเลยต้องอยู่ต่ออย่างโดดเดี่ยวเนี่ย
>>651 เทียนกวานดราม่ากว่าปรจ เยอะเหรอ อันที่จริงอ่านจากสปอยล์เทียนกวานกูก็ว่าชีวิตนายเอกบัดซบพออยู่แล้วนะ กูชอบสองเรื่องนี้อย่างนึงตรงที่มีการไขคดี ปราบผี (แต่หลักๆ คงเพราะกรูชอบพระเอกแบบพี่เว่ย กวนทีน อ้อยคว่ำ หน้าด้านไร้อย่างอายาหาที่เปรียบไม่ได้มันเลยชอบทำอะไรแบบที่ไม่เห็นจากนิยายเรื่องอื่น) ตัวร้ายอย่างข้ามีอะไรแบบนี้ป่ะ
>>652 ใช่มะ แรกๆ กุไม่อะไรกะสองพี่น้องคู่นี้ เจออันนี้เท่านั้นล่ะ เออ กุยอมความร้ายในการอยากแก้แค้น ร้ายไปให้สุดเรยรูก T T
>>653 กุไม่เคยอ่านแต่มีเพื่อนโม่งหลายคนบอกว่าเรื่องนี้ดราม่าสุดในบรรดาสามเรื่องที่แม่โม่เขียน อุ้ว /นั่งจดจ่อรอสปอยล์ของเพื่อนโม่งต่อไป555
จริงๆ กุหัวไม่ดีเลยไม่ทันเรื่องแนวสืบสวนเท่าไร แต่บังเอิญว่ากุชอบแอคชั่นแฟนตาซีและจีนพีเรียดมาก เรื่องของแม่โม่มีครบกุเลยแบบ อะเค โอนแล้วนะคะ
อยากบอกว่ากุชอบตัวร้ายมากกกกกกกก แต่ไม่ใช่เพราะคู่หลักว่ะ5555 คือถ้าให้แนะนำ กุว่าตัวร้ายเด่นในแง่ character depth อะ อีกทั้งกุไม่ได้นิยมเมะไทป์หม๋า+มันเป็นเรื่องแรกที่แม่โม่แต่งลงเว็บ เลยยังไม่ได้สมบูรณ์ครบทุกด้านขนาดนั้น (แต่สำหรับกุแค่เรื่อง character depth ก็กินขาดทั้งซีรี่ส์ละ ใจกุระทวย) อาจจะอย่างที่เขาพูดๆ กันว่ามันออกแนวระบบ+สายฮาของคนที่ทะลุมิติไป มุกเกรียนๆ คาร์เกรียนก็มีอยู่ ยังไงมึงก็ลองค้นๆ สปอยล์ดูก็ได้อาจจะมี กุแนะนำว่างบเหลือก็ลองตำดู คุ้มอยู่ในแง่ที่ทำให้มึงมองโลกได้ลึกขึ้น5555555
>>654 ชอบคำว่า charactor depth ของมึงง
กุชอบเรื่องตัวร้าย และคือ กุชอบตัวประกอบในเรื่องม้าก แต่ละคน พอ-นอ กุก้อชอบ
ตัวประกอบขนาด อีพวกเมียๆในฮาเร็มปิงเกอ อ่ะ แต่เดิมควรเป็นเมีย เอาจริงแม่ง เขียนฟิคอีปิง กะอ.เสิ่น โว้ยยยย 555 ความฮา ก่อนจะเขียนแม่งมีการตระหนักรู้ก่อนด้วยนะ ได้ยินข่าวลืออ.เสิ่นละนาง "เป็นเช่นนี้เอง.." จากนั้นออกฟิครัวๆเลยค่าอีสัส 5555 ฮาชิบหาย
เรื่องนี้แม่โม่เขียนตอนพึ่งอายุ 18 เองด้วยนะ เก่งว่ะ ทำกุอินกะตลค.ขนาดนี้ พอมา ปรมจ แม่งยิ่งดัง
พี่วั่งพี่เว่ยนี่ซุปตาร์ในใจกุเลย /โบกป้ายไฟ
>>655 เอาจริงๆ กุรู้สึกว่าการที่เสิ่นหยวนทะลุมิติไปนี่ แม่งเป็น real life saver ของบรรดาฮาเร็มปิงเหอเลย
"ผู้หญิงของข้ามีมากมาย และจะมีมากขึ้นเรื่อยๆ หากทนได้ก็อยู่ ทนไม่ได้ก็ไปเสีย" เนี่ย พูดงี้กะฮาเร็มเกือบสองร้อยคน กุว่าโคตรโฉดจริงๆ แถมบรรดาเมียคนแรกๆ ที่อยู่เคียงข้างมาตลอดโดนเมียคนหลังๆ ตบตีฮีก็ไม่เคยสนนาจา เพราะงั้นกุว่าศิษย์น้องคนนั้นกะสามแฝดสาวผันตัวไปเป็นสาววายก็ดีแล้วค่ะ555555 รอดชะตากรรมหฤโหดไป
ใช่มะ กุยังไม่รู้เลยว่าจากนี้อีกสิบปีกุจะมีปัญญาทำได้แบบแม่โม่รึเปล่า แถมแม่งปรามาจารย์ภาคแรกที่ได้เป็นอนิเมนี่ บ่งตงถ้านิยายที่กุเขียนได้ไปอยู่จุดนั้นกุคงดูไปร้องไห้ไป มันเป็นหนึ่งในอนิเมไม่กี่เรื่องของจีนที่ทำออกมามีคุณภาพเหี้ยๆ อะ (ไม่นับภาคสองที่รีบสัด) ขนาดเคะเมะไม่ใช่แนวกุกุยังแบบ อะเฮื้อ รู้สึกดีต่อใจ /
>>650 โอ้ยย กูก็ไม่อคติกับตัวร้ายนะ กูเขียนไปแล้ว อย่างที่บอกไม่มีใครเกิดมาพร้อมกับอีวิลมายด์
กูก็็เปิดใจให้อาเหยามากแล้วนะ เข้าใจด้วย ไม่อคติ แต่มุมมองของแต่ละคนมันไม่เหมือนกันปะ
กรณีนี้ใช้ได้กับทุกสิ่งบนโลกไหมอะ การตีแผล ของคนๆหนึ่ง กูว่ามันแค่ส่วนประกอบกันอะ คนมันไม่เท่ากันแต่แรกแล้วอะ
กูก็ไม่ได้ยึดถือคุณธรรมความดีเป็นที่ตั้ง สิ่งที่กวงเหยาเจอมาก็เข้าใจ แต่เอามาหักล้างกันไม่ได้หรอก แล้วกูก็ไม่ได้คิดว่ากวงเหยามันเลวโดยสันดาน
เหมือนมึงมาตะโกนใส่หน้าคนอื่นอะให้เปิดใจ /เข้าใจเขา
แต่มึงปิดใจเองหรือเปล่าไม่รับว่าคนอื่นเขามีมุมมองที่ต่างออกไป กูจะไม่อะไรนะ ถ้ามึงไม่บอกว่า //พวกมึงสักคนอยากเข้าใจโดยไม่มีอคติ//
สำหรับกูอะเปิดใจมากแล้ว
>>650 คนทุกคนก็โดนตีแผลทั้งนั้น แต่ทางเลือกหลังจากนั้นคือจะโต้ตอบไปยังไงต่างหาก คนที่ยังมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีก็คงยับยั้งใจบ้าง แต่จินกวงเหยาเลือกทางที่เลวร้ายที่สุด ทางที่จะทำร้ายคนอื่นมากที่สุด มึงก็ต้องทำความเข้าใจที่คนอื่นพยายามบอกบ้างว่ามีทางเลือกแต่ไม่เลือก เลือกที่จะทำเลวทำชั่วเองจะมาเรียกร้องความเห็นใจเรียกร้องความสงสารจากคนอื่นมันไม่ได้ มันไม่มีใครเกิดมาเหี้ย การมีปมก็ไม่ได้ทำให้คนเหี้ยทุกคน แต่คน’เลือก’ที่จะเหี้ยโดยเอาปมมาเป็นเหตุเป็นข้ออ้างให้การเลือกของตัวเองดูมีน้ำหนักเหตุผลต่างหาก
>>657 ใจเย็นสหายโม่ง มึงคือเม้นลำดับไหนกุก็ไม่รู้นะ คือกุไม่ได้พิมพ์เพื่อตอกใคร กุผ่านมาเห็นแล้วอยากอธิบายแบบกว้างๆ ถ้ามันไปขัดที่มึงเคยเม้นกุก็ขอโทษ ไม่ได้ว่าคนที่มองว่าจินกวงเหยาไม่ดีคือผิด แค่อยากว่าว่าที่จินกวงเหยาทำไม่ใช่ว่ามันไม่เมคเซนส์ กุพิมพ์งงปะ กุยังไม่ได้นอน กุขอโทษ
คือมึงจะมองว่าปมมันเป็นแค่ส่วนประกอบก็ได้ เพราะมันก็ยังมีคนอีกมากที่เจอเหี้ยพอๆ กะจินกวงเหยาแต่กลั้นใจไม่ทำเหี้ยต่อคนอื่นได้ เรื่องที่คนมันเท่ากันไหมกุว่าคงต้องดูว่ามันได้เจอใครระหว่างทางบ้าง
กุเก็ตมึง การที่มึงทำข้อสอบ 100 ข้อ แล้วผิด 1 ข้อ ก็ไม่ได้แปลว่ามึงจะสามารถเอา 99 ข้อที่มึงทำถูกมาหักล้างได้
กุพิมพ์ทิ้งไว้เพราะกุก็เคยเป็นสายที่มาส่องโม่ง แล้วบางอันที่กุอ่านตอนเป็นสายนักอ่านเงาก็คือมุมมองที่ต่างออกไป กุเจาะจงใช้คำว่าคนที่มีอคติ เพราะมันก็มีคนที่อินแล้วกลายเป็นแบบนั้นจริงๆ กุไม่ได้อ่านที่พวกมึงพิมพ์กันละเอียด แล้วก็อย่างที่ว่า กุไม่ได้อ่านที่พวกมึงพิมพ์แล้วมาพิมพ์ตอบอะ ไม่รู้ว่าพวกมึงพูดไรไปแล้วหรือยังไม่พูดไร เลยไม่รู้ว่าพวกมึงคนไหนสะท้อนมุมไรไปแล้วบ้าง กุถึงจั่วหัวไงว่ากุมาสรุปคาร์ฯจินกวงเหยาแบบสั้นๆ
กุเลือกใช้คำไม่ดีเองแหละ แต่เอาเป็นว่ากุไม่ได้อ่านว่าใครมองไง ถ้ามันไปขัดไม่ใช่ว่ากุจะแย้งใคร เพราะมันคือ สรุปของจินกวงเหยา ที่กุคิดอะ ถ้าไม่สบายใจมึงคิดแค่ว่ามันเป็นความเห็นก่อนที่พวกมึงจะถกกันก็ได้ เพราะกุไม่ได้มาร่วมถกตั้งกะแรก เลิฟๆ กันนะเพื่อนโม่ง
>>658 กำเพิ่งเห็น เอาเป็นว่ากุคิดว่ากุพิมพ์แร้วใน >>659 กุไม่ได้เรียกร้องแม้แต่ความเห็นอกเห็นใจให้จินกวงเหยา กุแค่อยากเล่าวิธีเปรียบที่จะทำให้ "เข้าใจ" อะ
อย่างที่กุกำกับไว้ตั้งแต่เม้นแรก กุไม่ได้บอกว่าสิ่งที่จินกวงเหยาทำมันถูก แต่ถ้ามึงอยากเข้าใจ กุคิดว่าที่กุพิมพ์ไปมันน่าจะง่ายต่อการเข้าใจ
ความเข้าใจกับเห็นอกเห็นใจไม่เหมือนกัน กุไม่ได้มาเรียกร้องว่าตัวร้ายก็มีหัวใจ แต่กุมาบอกว่าตัวร้ายสามารถเข้าใจได้ยังไง นี่กุยุให้เกิดดราม่าป้ะนิ ซอรี่นะ
เออเสริมหน่อย ไหนๆ มีแววว่าจะไฟลามแร้ว กี๊ด
ที่กุบอกว่าไม่จริงหรอกที่คนอื่นจะไม่เป็นแบบนั้น กุพูดถึงในแง่ของ feeling ไม่ใช่ action
การลงมือทำหรือไม่ทำ มันอยู่ที่การยับยั้งชั่งใจ
แต่เรื่องของความรู้สึกก็อย่างที่กุบอกอะ มันห้ามให้ไม่เจ็บไม่ได้หรอก
>>661 ตามนั้นเพื่อนรัก จริงๆ กุเห็นว่าคาร์ฯจินกวงเหยาไม่ต่างจากลั่วปิงเหอ (ปิงเกอ) ตรงที่สุดท้ายก็คลายปมไม่ได้จนต้องมาลงในรูปแบบของความโหดร้ายทาง action บวกกับตอนที่ปิงเกอทะลุมิติมาโลกของปิงเม่ยแล้วไม่ยินยอมที่เห็นปิงเม่ยได่เจอซือจุนที่ดี ได้มีชีวิตวัยเด็กที่มีคนยอมรับ ก็รู้เลยว่าวัยที่จิตใจยังไม่เป็นผู้ใหญ่เต็มที่ ได้เจอเรื่องแบบนี้แล้วมันส่งผลกระทบรุนแรงแค่ไหน แต่ปิงเหอดีหน่อยตรงที่นอกจากคนที่เคยเหี้ยกับมันมากจริงๆ ก็ไปลงในห้วงฝันแทน กระนั้นกุก็ยังคิดว่าจิตใจมันบิดเบี้ยวไปแล้วอยู่ดี รักษาไม่ทันการณ์แล้ว
ดึงปิงเกอปิงเม่ยมาเกี่ยวกุจะโดนเพิ่มไหม แต่อันนี้กุก็คิดมานานแล้วนะ ไม่ได้อยากจับแพะชนแกะแต่อย่างใด อย่ามองกุด้วยสายตาแบบนั้นน
>>662 ก็เขาพูดถึงการกระทำกัน ถ้าความรู้สึกเจ็บปวดก็เป็นกันทุกคนนั่นแล บางคนปล่อยวาง บางคนเก็บไว้ในใจ บางคนใช้เป็นพลัง บางคนแก้แค้นเอาคืน ที่เขาฉอดกันมาข้างบนคือ เขาเข้าใจนะว่าตัวละครเจออะไรมา เข้าใจด้วยว่าเจ็บปวด เข้าใจว่าทำไมถึงเลือกทำแบบนั้น แต่เขาไม่เห็นใจและไม่สงสารกันไง
อาเหยาสำหรับกูคือเข้าใจแต่ไม่เห็นใจ ง่ายๆแค่นี้แหละ
>>665 กุพิมพ์ข้อความเดิมซ้ำๆ จะโดนสแปมไหม โม่งมีระบบสแปมไหมวะเนี่ย
ไฟลามของกุมาจากคำว่าไฟลามทุ่ง คือมันกลายเป็นว่าเป็นเรื่องใหญ่เดือดร้อนกันไปอย่างกว้างขวางอะ ซึ่งการไม่อ่านของกุมันทำให้ไฟติดไปแล้ว นี่กุยังยกสำนวนมาผิดอยู่ไหม ผิดบอกได้นะ
อย่างที่กุกำกับไว้ตั้งแต่เม้นแรก กุไม่ได้บอกว่าสิ่งที่จินกวงเหยาทำมันถูก กุแม่ยกเจียงเฉิงด้วยไม่ใช้จินกวงเหยา กุไม่ได้จะเข้ามาฟอกขาว แต่กุเข้ามาชี้คราบดำให้มึงดูและเล่าว่าทำไมมันถึงเกิดคราบนี้
เอาเป็นว่าถ้ามึงจะเข้าใจว่ากุบอกว่าจินกวงเหยาไม่ผิด มึงเข้าใจแบบนั้นต่อไปก็ได้ กุเข้าใจมึง และรับได้ถ้ามึงจะพิมพ์แบบนั้นต่อไปเรื่อยๆ
ซึ่งอิโลกนี้ทำร้ายลูกกุเนี่ย กุเห็นด้วยนะ เพราะทุกคนก็ล้วนถูกโลกใบนี้ทำร้ายทั้งนั้น แต่ต่อจากที่ถูกโลกทำร้ายนั้นกุก็พิมพ์ไปหมดแล้ว แล้วก็อย่างที่ >>650 >>659 >>660 >>662 >>663 >>666 ถ้าว่างก็ลองจิ้มดู รักเพื่อนนะ
สำหรับกู ไม่สงสาร ไม่เห็นใจ และไม่ชอบ
เพื่อนโม่ง ในซีรีส์นี่เข้าเมืองอี้ช่วงตอนที่เท่าไหร่วะ กูจะข้ามไปดูก่อน ดูพวก opv ของเมืองอี้ล่ะมันระทมได้ใจกูเหลือเกิน กูชอบคนเล่นเป็นเสี่ยวชิงเฉินมากเลย ดูสะอาดสะอ้าน งามสมฉายาคนงามเมืองอี้จริงๆ แต่เซวียหยาง ชิงเฉิน ซ่งหลาน 3 คนนี้นี่คือแบบ ถึงแม่จะบอกว่านอกจากวั่งเซี่ยนแล้วก็ชายแท้กันหมด แต่เรือนี้คือกูยอมรับเลยว่าองค์ประกอบมันดีไปหมดจริงๆ เป็นเรือที่มีความอฟช.สูงในระดับนึงเลยอ่ะ
กูขอแหวกทุกกระแสวิเคราะห์พี่เหยา กูเคยร่วมวิเคราะห์แล้วให้พูดอีกก็คงซ้ำำ ๆ เดิม ๆ
เพิ่งเปิดโม่งแล้วเห็น >>648 แมร่งงง มึงทำกูกินข้าวคลุกน้ำตา ยิ่งในทวิตมีรูปพี่หมิงน้องเนี่ยจากซีรีส์ (ฉากที่ถูกตัดในซีรีส์? ฉากเสริม? ถ่ายคอมโพสเฉยๆ? ) อะไรไม่รู้รู้แต่ทั้งน้ำตาล่วงแล้วอยากอ้วยเป็นรุ้ง ฮืออออ เรือบาปกูววว
>>671 กูแอบคิดนะว่าแม่โม่กลัวคนจิ้นเรืออื่นนอกจากนายเอกพระเอกเลยบอกว่าคู่อื่นไม่ใช่ช-ช แต่กูมองว่าหลายคู่ช-ญไม่ได้อ่ะซิส มันเกินคำว่ามิตรภาพ กูคงสูดกาวมากไป (คหสต นะ ไม่ได้อยากดราม่า)
มีใครเรียนจีนด้วยตัวเองแล้วอ่านออกแปลได้มั้ย กูยอมรับว่าใจง่าย(มาก)ที่อยากเรียนเพราะปรจ.
กุชอบคนที่ทวิตว่า "THANK YOU BUT WHY" 55555555 คือขำทั้งน้ำตา ขอบคุณสำหรับโมเมนต์ดีๆ แต่จะทำให้กุเจ็บทำไมวะเนี่ย โคตรอิน
>>673 มีรูปจากซีรี่ส์ด้วยเหรอวะไม่ทันได้ดู แต่ซีรี่ส์นี่จำได้ว่าช่วงภาพแคสต์ออกแรกๆ มีแต่คนรับพี่หมิงไม่ได้55555 แต่กุชอบนะ มาปรับเป็นละครมันก็ต้องดูสมเหตุสมผลในแง่วัยแหละมึง ไม่งั้นเดี๋ยวคนดูคงสับสนง่าย
>>674 กุต้องถามก่อนว่าที่มึงกำลังจะเลือกเรียนคือเรียนแบบไหน เลือกเป็นคณะและสาขาที่จะเข้า? หรือเลือกเป็นการเรียนเสริมนอกเวลาเฉยๆ?
ถ้าจะเรียนเสริมตามความชอบ เอาเลยมึง กุสนับสนุน ถือว่าได้อัพเกรดโปรไฟล์ตัวเองไปด้วยเลย
แต่ถ้ามึงจะเลือกเป็นวิชาเอกมหาลัยแล้วสอบเข้าอะ จากใจคนเรียนเอกจีน กุแนะนำให้ลองทบทวนดีๆ อาจจะไม่น่าฟังเท่าไร แต่อย่าเลือกเส้นทางจากนิยาย/การ์ตูนเรื่องเดียวเลยมึง บางจุดขนาดมีแรงบันดาลใจฉิบหายก็ยังไม่พอ
แต่ก็ไม่แน่ มึงอาจจะแข็งแกร่งกว่ากุก็ได้555555555 ไม่ได้เข้ามาบลัฟนะเผื่อคนเข้าใจผิด คือมันก็มีคนที่เรียนเองแบบไม่ใช่หลักสูตรปริญญาแล้วจับงานแปลได้อยู่ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับมึงด้วย แรงบันดาลใจจากนิยายเรื่องเดียวของมึงอาจจะพอจนเรียนจบหรือได้เกียรตินิยมเลยก็ได้ ถ้ามึงชิลก็โอเคมึง กุแค่อยากให้มันเป็นการตัดสินใจที่ปลอดโปร่งเฉยๆ ถ้าคิดว่าจะเรียนผ่านสถาบันก็มีเพจนึงแนะนำอยู่เดี๋ยวกุเอามาแปะให้
>>653 >>654 กูคือโม่งสปอยเทียนกวานเอง ตอนนี้กูอ่านจบเล่มที่ 2 ล่ะ จากรู้เนื้อเรื่องเท่าที่ได้อ่านไป กูว่าระดับความดรามามันพอๆ กับ ปรมจ นะ แต่สิ่งหนึ่งที่กูรู้สึกได้มากกว่าคือความเจ็บอะ และเป็นความเจ็บแบบหาทางระบายไม่ได้ ในเรื่อง ปรมจ พอสาวเนื้อเรื่องไปมันจะพอโทษได้ไงว่า เพราะคนนี้มันวางแผนชั่ว เพราะคนนี้มันไม่ดี โทษได้ไปถึงวิธีการเลี้ยงลูกของป๊าม๊าทั้งหลาย แต่เทียนกวานมันไม่มีอะไรให้มึงโทษได้นอกจากตัวเอง มันเลยเจ็บ
จากเรื่อง ตรยข จนถึง ปรมจ พวกเราได้อ่านพัฒนาการที่ทำให้คนๆ หนึ่งเปลี่ยนไปร้ายได้แบบไม่ได้โฟกัสมากเท่าไร เพราะคนร้ายไม่ใช่ตัวเอก แต่เทียนกวานมันได้เห็นกระบวนการเปลี่ยนคนดีเป็นคนเลวอย่างใกล้ชิด และเหมือนที่เพื่อนโม่งบนๆ ว่าไว้เรื่องแผลใจ กูว่าถ้าใครมีแผลใกล้เคียงกับตัวละครในเรื่องมึงจะอินมาก แต่ใครไม่มีแผลตรงนี้ก็อาจจะไม่อินเท่าไร
>>665 มึงยกตัวอย่างหน่อยความเห็นไหนที่มาฟอกขาวจินกวงเหยา
บนๆก่อนหน้านู่นนนนนน เป็นกูเองที่เปิดประเด็นเรื่องจินกวงเหยามา แต่กูก็ไม่เคยฟอกขาวนะ กูกำกับไว้ตลอดว่า อยากถกเรื่องตัวละครนี้เพราะอยากจะให้คนที่มีอคติลองมองอีกมุมว่าทำไมคนๆนึงถึงทำเลวได้ขนาดนี้ แม่โม่ปูตัวละครมาขนาดนี้กูก็อยากให้มันได้ประโยชน์มากกว่าแค่รู้สึกว่า
"จินกวงเหยามันเลวชาติชั่ว ทำร้ายพี่เว่ย ตายห่าไปซะ สะใจจังเว้ย คราวนี้พี่ซีกูจะได้ไปอยู่กับอาเฉิงสักที" น่ะ การที่กูพูดเรื่องอดีตของจินกวงเหยาโดยละเอียดเพราะกูเองอยากทวนว่าจุดไหนที่กูคิดว่าทำให้จินกวงเหยามันเลือกทางผิด แล้วจะบอกว่าโลกมันไม่ได้ทำร้ายจินกวงเหยาเลยก็ไม่ใช่ว่ะ ชีวิตบัดซบบางอย่างมันเลือกไม่ได้จริงๆไง อย่างเรื่องแม่ที่เป็นโสเภณีโดนเหยียดหยาม พ่อที่ไม่รักรังเกียจ เมียที่เป็นพี่น้องตัวเอง ลูกที่เกิดมาพิการเป็นหลักฐานว่าเกิดจากพ่อแม่ที่เป็นพี่น้อง คนที่มาแย่งชิงความดีความชอบ พี่ที่เคารพรักเลือกวิธีการตีปมในใจเพื่อให้สำนึกแต่ดลายเป็นกรีดรอยแผลให้กว้างขึ้น พวกนี้จินกวงเหยาเลือกไม่ได้ แต่ทางเลือกที่อาเหยากระทำกลับคืนไปสู่คนเหล่านี้มันก็ไม่ใช่ทางที่ถูกไง ทุกคนเคยโดนโลกทำร้ายทั้งนั้นแหละะ แต่ทางเลือกที่กระทำกลับต่อคนอื่นเราสามารถเลือกได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการดึงคนที่ไม่เกี่ยวข้องมาทำร้ายเพื่ออำนาจของตัวเอง จินกวงเหยาเลือกผิดมาตลอด(ทั้งที่มีทางเลือกและที่โดนบีบคั้นให้เลือก)แม้แต่เรื่องของพี่ซีก็ยังพูดไม่ได้เต็มปากเลยว่านางเลือกถูก
กูไม่เคยเรียกร้องให้สงสารหรือเห็นใจเพราะกูก็ไม่สงสารอาเหยาเหมือนกัน(แต่แอบเห็นใจหน่อยๆนะ) แต่กูอยากเข้าใจว่าจุดไหนที่ทำให้ตัวละครนี้มันเดินลงเหวเลือกเส้นทางที่เลวร้ายที่สุดให้ตัวเองและคนอื่น จุดไหนที่คนเกลียดตลค.นี้ เจตนากูมีแค่นี้นะ ส่วนที่เหลือใครจะรู้สีกยังไงชอบไม่ชอบเกลียดขี้หน้าสงสารเห็นใจเป็นเรื่องส่วนบุคคลล้วนๆเลย แต่อยากให้ถกด้วยเหตุผลมากกว่าความสะใจเข้าว่าอ่ะ เริ่มแรกกูบ่นถึงคนในทวิตด้วย เพราะในนี้ไม่ค่อยมีคนที่ที่ด่าเพราะความสะใจหรอ แต่กูก็ไม่ได้บังคับให้ทุกคนต้องมาเข้าใจนะแค่อยากหาคนคุยเท่านั้นเพราะในทวิตหายากมาก ถ้าไม่เจอคนที่ด่าเอาสะใจไปเลยก็เจอคนอวยไปเลยนี่แหละ
>>679 ในตัวร้าย ตลค.ที่ชั่วหลักๆ ละเราชอบมาถกถึง คือ เสิ่นออริ/ปิงเกอ
ใน ปรมจ ที่มีให้ถก หลักๆคือ เหยา/เซวียหยาง/น้องเนี่ย
ในเทียนกวานนี่ ใครทำตัวเอง เลวเอง เลยเจ็บ วะ? เซี่ยเหลียนอ่อ หรือ ฮวาเฉิง ที่เปลี่ยนจากคนดีเป็นคนเลว
เทียนกวานแม่งยาวอ่ะแปดเล่ม เพื่อนโม่งพอจะเมตตา สรุปคร่าวๆได้มะว่า เล่ม 1 เนื้อเรื่องพูดถึงไร เล่ม 2 ถึงตรงไหน สั้นๆก็ได้ ขอบคุณนะคะ /พนมมือ
แหล่งสปอยล์(มากๆ) นิยายแม่โม่ทั้งสามเรื่องแบบ eng >>>>> https://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/Creator/MoXiangTongXiu
แต๊งกิ้วววว
ขอเข้ามาแปะสำหรับโม่งที่สนใจเรียนจีน ที่ยกเพจนี้มาไม่ได้สปอนเซอร์แต่กุคิดว่าเขาอธิบายดี รายละเอียดพวกแนวหรือสถาบันอยู่ในนี้เลย เป็นกำลังใจให้นะเพื่อนโม่งทุกคน ขออนุญาตไม่ย่อลิงก์เพราะกุหาเว็บย่อที่ไว้ใจไม่ได้ T_T ขออภัยล่วงหน้าด้วย แง
ลิงก์ >>facebook.com/CaiQingNovel/posts/2019646984935571?__xts__[0]=68.ARB2e-s4ZZ_Ja0CamlhGkgnJLKEqoKZGCO0rpbiQaY4Tou3hIa9imyEpL9MNYFrDxuyYCeEon8BTs7mlJuJck6uvohsWUz-q98HYoCpP5-lvghVwhz34cfxltktgUkg3PTddEHepE8pX7ONWduZbuuEQx3zaaU8PQinyxbf8y7UZa3KMPnhrzCR3IOFT5G6Ucfejc4FmAahUrcxvXDKf1E88P1xhLZ2zziLcuH9OMYvGmgbdfKljqQwyLdXV4nxWEVaf8Fszx1_BLXk3IJe0oKj9h3JYz2JuZtl1ZOSe3EI2cY3G6D7A94iWo2KcbH-gBOFoSfyK_ooGwhyeaIh6dSQvc5ul&__tn__=-R
คนไทยเรียนจีนจะค่อนข้างง่ายเพราะแกรมม่าไม่ยาก (สำหรับคนไทย) ไม่มีเทนส์ แต่ถ้าเรียนขั้นสูงขึ้นไปก็จะมีข้อยกเว้นบางรูปแบบของมันเหมือนกัน ทั้งนั้นทั้งนี้ถ้าหากพวกมึงอยากอ่านนิยายวายแบบอันเซ็น (เช่นปรมจฉบับทุกวันคือทุกวัน) แนะนำเรียนตัวเต็มนะ เพราะอย่างว่าจีนแผ่นดินใหญ่มันคุมเข้มเรื่องนี้ ซื้อลิขสิทธิ์ไต้หวันมาอ่านรับรองไม่มีเซ็นเซอร์ สู้ๆ นะทุกคน รวมทั้งกุด้วย55555555555555
/แปะแบบนี้จะผิดกฎไรไหมวะ แต่กุบริสุทธิ์ใจนะ ฮื่อๆ
>>676 วานเพื่อนโม่งที่รักแบ่งปันกุได้ ตอนนี้กุได้แต่ลองเสิร์ชแฮชแท็ก เนี่ยxเนี่ย แล้วก็พบว่าแม่งเรือผีโคตรๆ ปวดใจจัง
>>679 มึงยิ่งทำให้กุอยากอ่านเข้าไปใหญ่ คือกุคิดว่าการมาติ่งมาอ่านนิยายของกุคือการฮีลใจนะ แต่ทำไมกุชอบฮีลใจตัวเองด้วยดราม่าก็ไม่รู้55555555555555555 จัดมาเลยค่า /พรีออเดอร์เครื่องปั๊มหัวใจสำรอง
>>682 สปอยนิดหน่อย
.
.
.
.
.
เซี่ยเหลียนเลือกที่จะทำอะไรหลายๆ อย่างด้วยความหวังดี ประสงค์ดี ช่วยเหลือทุกคน แต่ผลมันดันทำให้ทุกอย่างชิบหายอะ โดนด่า โดนดูถูก โดนเนรเทศจากสวรรค์ ทุกคนทิ้ง แล้วมาเจอไซโค ก็เลยตัดสินใจว่ากูจะไม่ปล่อยให้หย่งอันมีความสุข กูจะเลว กูจะให้ทุกคนชิบหายด้วย แต่ตอนหลังเซี่ยเหลียนคิดได้ กลับลำทัน เลยไม่กลายเป็นวิญญาณร้าย
เล่ม 1 มันเป็นปูพื้นตัวละครกับความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครต่างๆ แบบคร่าวๆ (ซึ่งต้องบอกว่าแม่โม่ปูได้ดีมาก ทุกตัวคือมีบทบาทในตอนหลังหมด แม้แต่คนที่โผล่มาแค่ชื่อ) และก็มีให้เห็นว่าเซี่ยเหลียนเป็นพวกทำดีไม่เคยขึ้น ในเล่มมีหลักๆ 3 คดี 1. เจ้าบ่าวผีที่กูสปอยไปแล้ว 2. คดีเส้นทางปั้นเยวี่ย 3. คดีโถงทองคำนองเลือดของราชวงศ์หย่งอัน
เล่ม 2 ย้อนอดีตกลับไปช่วงอาณาจักรเซียนเล่อล่มสลาย
.
.
.
.
.
พี่เว่ยนี่รักศิษย์พี่หญิงแบบพี่สาวใช่ปะ ทำไมถึงรักขนาดนั้นวะ กูละมุนมากเลยฉากน้องจินหลิงกับพี่เว่ยอะ มีแต่ความรักความเป็นห่วง TT
ถ้ามีพี่สาวแบบพี่หญิงกูก็ซิสค่อนเหมือนกัน แสนดี อ่อนโยน ใครห้ามดูถูกและรังแกน้องชายข้า ฮือออ ถ้าพี่หญิงยังอยู่คงดีมากๆๆๆๆๆ สำหรับใครหลายคน เพราะพี่หญิงคือกาวประสานใจชั้นดี
มึงงกูฮามาก กูพึ่งเห็นในยูทูปแม่งทำคลิปล้อ friend zone ปรมาจารย์
อีห่ากูนี่ดูละทุบโต๊ะ 555555 มันใช่! เพื่อนพ่อมึงดิ กูไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกูอยากเป็นผัว โว้ยยย
ฉากพี่วั่งกระอักเลือดนี่จังหวะมันได้ โอ้ย
มึงเข้ายูทูปละพิม friend zone ปรมาจารย์อ่ะ มันจะขึ้นมา เขาทำคลิปล้อ ปรมจ หลายอันอยู่นะ สั้นๆคลิปละสองสามนาที ตลกๆน่ารักๆ
แต่กูว่าอันเฟรนโซนฮาสุด 55555
พูดถึงเรื่องเฟรนด์โซนอโลนลี่แล้วกุแปะคลิปบ้างได้มะ เป็นความเหงาของน้องเจียงเวอร์ชั่นซีรี่ส์5555555555555 ก่อนหน้านี้เคยแปะไปแล้วแต่ไม่มีคนคุยกะกุเลย T_T
>>youtube.com/watch?v=6l5pIkbAlNE
คืออยากใส่เป็นชื่อคลิป แต่กุอ่านเวียดนามไม่ออกว่ะ555555ฮือยังไงพวกมึงไปดูแก้เบื่อได้ จริงๆ ตอนเห็นภาพแคสต์เจียงเฉิงกุมองว่าไม่เห็นหล่อเลย อะไรวะ แต่พอผ่านไปนานๆ เข้ากุเสือกเห็นหน้าเขาแล้วร้องตะโกนว่า น้อง ทุกครั้งไป รู้สึกเหมือนโดนความน้องกลืนกิน T T
ซึ่งแม่งพอๆ กะคนแสดงซีเฉิน ตอนแรกกุก็แบบ หน้าอะไรวะไม่เห็นเหมือนพี่ซีผู้อ่อนโยนเลย ดูๆ ไปเสือกคิดว่าเขาโคตรหล่อ อุแง เป็นหลัวกุทั้งเวอร์ชั่น 2D และ 3D
แต่คลิปปรมจคือซับเวียดนาม คลิปภาษาเวียดนามเยอะจริง เยอะจนกูเริ่มคิดแล้วว่าถ้าเรียนจีนไม่รอด กูจะไปเรียนเวียดนามแทนแม่ง 555555555
>>687 กูเจอใน Pinterest ว่ะ แบบพอกูเคยหารูปที่เกี่ยวกับปรมจดู หลังจากนั้นมันก็สุ่มๆขึ้นมาให้ตลอด แล้วช่วงนั้นกดไปดูแฟนอาร์ตน้องเนี่ยอ่ะ แล้วมันก็ขึ้นแฟนอาร์ตที่พี่หมิงจับน้องนอนบนตัวแล้วนอนกอดน้องขึ้นมา นั่นล่ะจุดเริ่มต้นการลงเรือบาปนี้ของกู หลังจากนั้นก็เสพแฟนอาร์ตเรื่อยมา 555555555
>>645 เริ่มแล้วจะทำส้นไรได้ ทุกวันนี้บ่นๆ คือจิ้นป๋อกับจ้านแล้วยังใส่แท็คปรมจ กูปวดหัว เหมือนจิ้นแต่นสด แล้วมาติดแท็คปรมจ งี้ ลำใย สร้างแล้วมันจะแยกรึไง ถ้าอันไหนเทรนหน่อย คู่จิ้นก็ติดแท็คตามมา ปวดหัว กูก็ชอบซีรี่ย์นะ แต่กูป๋อในฐานะพี่วั่ง จ้านในฐานะเว่ยอิง อิทำนองว่าเขาเล่นนอกบท บลาๆ รำมากว่ะ
กูถามเรื่องจอง นิยาย ปรมจ เล่ม 2 หน่อย คือถ้าไม่จองเนี่ย มันจะไม่มีขายตามร้านหนังสือปกติเหรอ ?
กุทีมไม่รีบ 555555 รอได้
กูพูดในนี้ได้ปะวะ กูว่าบกรทำดีละที่แปลพวกสถานที่ ในซีรี่ส์มันไม่ค่อยแปล อ่านคำอ่านจีนยาวๆละกุงง แบบที่ไหนวะ ต้องรู้สึกยังไงกับชื่อ
ดูจบและ
พี่เว่ยตอนเด็กน่าร้ากกกกกกก แบ๊วมากกกกกกก
อยากหิ้วกลับบ้านนนนนนนน พี่เว่ยตอนเด็กคือความดีงาม โฮกกกกกกกก
พาร์ทอดีตนี่ ตัดจากในนิยายหรือในซีรีย์ปะวะ ดูมันสั้นๆรวบรัดไงไม่รู้ พอดีกูไม่ได้ดูซีรีย์ พี่เว่ยฟื้นคืนชีพเวินหนิงง่ายขนาดนี้เลยหรอ หลังปราบตระกูลเวินเสร็จ ตระกูลจินแม่งไม่ต่างไรจากตระกูลเวินเลยว่ะ มีการมาบังคับให้มอบตราพยัคฆ์อีก
ส่วนพี่วั่งนี่ ไม่มีปากไม่มีเสียง มาห้ามพี่เว่ยไม่ให้ฆ่าคนอย่างเดียว ถ้าพี่วั่งไม่ห้ามไว้ พี่เว่ยคงฆ่าตระกูลจินไปอีกหลายศพ
ดูแล้วสงสารพี่เว่ยว่ะ
ตอนเรียนนี่ เป็นศูนย์กลางทุกคน เพื่อนๆรุมล้อม
พออยู่ร่างปรมาจารย์อี๋หลิง กลายเป็นหมาป่าเดียวดาย มีซอมบี้อาหนิงเดินตามตัว กลายเป็นศัตรูกับคนทั้งสี่ตระกูลไปแล้ว ฮืออออ พี่วั่งมาอยู่เป็นเพื่อนพี่เว่ยหน่อยยย
เพราะเป็นมาร เลยต้องเดียวดายสินะ ทั้งสี่ตระกูลกลายเป็นหันดาบใส่พี่เว่ยซะงั้น ตระกูลหลานก็ไม่เว้น ฮือ
รู้สึกเศร้าใจตอนเห็นพี่วั่งอยู่ในเหตุการณ์จับเวินหนิงแฮะ
อย่าจับน้องหนิง จับน้องหนิงทำไมมมม
น้องหนิงออกจะน่ารักกก
ก็ตามคอนเซ็ปต์นิยายสายยุทธภพอ่ะมึง ยึดถือว่าตัวเองเป็นพรรคธรรมมะ ทำเพื่อความถูกต้อง ทั้งๆที่วิธีการบางครั้งแย่ยิ่งกว่าพวกสายมารอีก กูว่าเพลงเปิดอนิเมะอ่ะเหมาะมากๆๆๆๆ ความหมายคือดี
พี่เว่ยนี่ถ้าไม่ใช่เมียพี่วั่งควรมาเปนผัวกู
พี่วั่งชวนพี่เว่ยกลับกูซูบ่อยๆคือคิดจะซ่อนเค้าใช่มะ แบบไม่ให้ใครมาหาเรื่องและไม่ไปหาเรื่องใคร
แต่ตอนย้อนอดีต 3 พี่น้องนี่กูนั่งเดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวร้องไห้เป็นบ้าเป็นบอ คือร่างปกติกูก็เรียกน้องครับ น้องจ๋าอยู่แล้ว เจอร่างเด็กเข้าไปใจกูคือพังเป็นแทบ ฮืออออออออออออ
ดูตอนเด็กแล้ว พี่เว่ยกับอาเจียงนี่ รักกันมากเลยนะ
พอเป็นปรมาจารย์อี๋หลิงแล้ว ดันต้องแยกทางเดิน
ดูตอนนี้แล้วสงสารพี่เว่ย ไม่มีคนปกป้องเบย มีแต่เด็กกับคนแก่ตระกูลเวินที่นางต้องปกป้อง ไม่มีคนปกป้องนางเลย ฮือออ พี่วั่งอยู่หนายยย มาปกป้องน้องที ฮือออ
กูสงสารพี่น้องอวิ๋นเมิ่งมากกก เวินหนิงกูหล่อมากกกก แม่งสั้นมาก อยากดูเยอะๆ กูชอบฉากสู้ว่ะ ช่วงอี๋หลิงนี่ก็ชอบ เห็นท่าสู้ใหม่ๆดี ชองเสียงขบุ่นในเมะอะมันดูมีพลังดี หลอนๆ
ซร ตอน 43 ฉากพี่เว่ยกินเหล้า พี่วั่งนั่งเล่นฉิน หลังจาก ขอโทษ ขอบคุณเสร็จ ก่อนกล้องแพนออก ไปหลังคา พี่เว่ยหันหลังถอดผ้าคาดเอวร่วงพิ้นกกกกกก เช้าต่อมาสัปหงกอดนอนใส่พี่วั่ง อ๊ากกกก กูคิดไปไกลแหละ
มีใครดูอนิเมะช่วงแรกๆหลายรอบบ้างปะ เขาตัดโฆษณาคอนเน็ตโต้ออกทำไมอ่าา มันน่ารักจะตาย
กูชอบอาเจียง ตอนน้อยใจพ่อด้วยอะ ทำแก้มพองๆ น่าร้ากก
โตขึ้นมา เกรี้ยวกราดชิบหาย 5555
กูคิดไปเองรึเปล่าว่า พอซีรีย์จบ ก็มีแต่คนสนใจแต่นักแสดง วันนี้อนิเมะฉาย แต่บนบกเงียบมาก เหมือนรู้ตอนจบจากซีรีย์แล้ว เลยไม่ค่อยมีความสนใจจะตามอนิเมะซ้ำ รอหวีดป๋อกับจ้านกันหมด
>>729 ส่วนตัวนะ มันยังปรับตัวไม่ทัน รู้เรื่องแล้วก็ส่วนหนึ่ง แต่การเดินเรื่อง อนิเมะมันฉับๆ ไวเกิ๊นนนน ไวมากจนตามไม่ทัน อะไรยังไงหา้ดี๋ยว คือดูได้ 1 ตอน ก็ออกไปหวีด ซร ต่อ ฮ่าๆ ทั้งที่กูสายอนิเมะ มันเกิดอะไรกับหัวใจจจจ ควบคุมอะไรไม่ดายยยย สักอย่างงงงง บ้าไปแล้วววว
ปกติไม่ใช่สาย 3D มีแค่เรื่องนี้ที่ไปส่องๆนักแสดงบางคนบ้าง แต่ก็ไม่ได้ไปตามงานอื่นๆนะ
กูกำลังรอดราม่างานมีต น่าจะเยอะ
Ky นิดหน่อยนะ
คือกูพรีเล่ม 2 กับเบเกอรี่ จ่ายเงินเรียบร้อยแล้ว
แต่ทีนี้ไม่มีเมลมาแจ้งเลยอ่ะ ทั้งตอนที่สั่งและตอนที่จ่าย คือเมื่อตอนพรีเล่ม 1 มีเมลมาบอกตลอด อันนี้กูเลยอยากถามเพื่อนโม่งอ่ะ ว่าเป็นแบบนี้กันไหมอ่ะ รึของโม่งมีเมลมาแจ้งอ่ะ
กู่ฉิน ของพี่วั่ง ชื่ออะไรง่ะ ใครทราบวานบอก
ky ฟิค ปรมจ เต็มเลยแม่โม่มาเห็นนี่จะไม่อกแตกตายเหรอวะเนี้ย
กุชอบเมะมากกว่าซร เหมาะกับคนสมาธิสั้นอย่างกุ
มึงงงง เค้าบอกว่ามีมุกสัปดนในปรจ. ด้วย
https://twitter.com/Priscela_K/status/1161683911753158657?s=19
กูนี่บาปมากเลย แงๆๆ 555
ส่วนตัวกุสายเมะมากกว่าซีรีส์ หน้าทวิตกุมีแค่คนหวีดประมุขเจียง 555555555
กูก็ชอบเมะมากกว่า
แต่ดูเหมือนไม่มีใครหวีดเมะเลย
เงิบเล็กน้อย ทุกคนเงียบมาก หวีดนักแสดงกันหมด
จำนวนคนชอบดูซีรีส์ คงมากกว่าคนชอบดูอนิเมะแหละมั้ง
ดูเมะเสร็จ มานั่งคิดว่า ประมุขตระกูลจินคนก่อนเนี่ย ร้ายไม่ต่างอะไรกับประมุขตระกูลเวินเลยแฮะ ตอนตระกูลเวินเป็นใหญ่ ยังไม่ค่อยแสดงออกเท่าไร พอตระกูลเวินล้มเท่านั้นแหละ พี่แกออกมาเบ่งบารมีซะงั้น ทั้งจับคนตระกูลเวินมาทรมาน เก็บเวินหนิงไว้กะจะใช้งาน เก็บตราพยัคฆ์อีกครึ่งนึงไว้ จริงๆพี่แกอาจจะอิจฉาพี่เว่ยก็ได้ ที่สำเร็จวิชามาร เก็บของพี่เว่ยเอาไว้ซะเยอะเลย
สาเหตุที่ทำให้อาเหยาร้าย ก็คงเพราะพ่อของอาเหยานี่แหละ
กูดูซีซั่นแรก นึกว่าเป็นไอขี้หลีหญิงธรรมดาๆ
แหม่ ร้ายใช่เล่นนะเนี่ย
แต่เพราะปัจจุบันตายไปแล้ว ก็เลยไม่ค่อยมีคนตามด่าสินะ
>>751 ต่อให้หน้าหม้อขี้หลี แต่ถ้ารักลูกหรือมีเมตตาต่อลูกบ้าง เรื่องนี้จินกวงเหยาจะเป็นคนดีกว่านี้ไม่ถลำลึกขนาดนี้ น้องโม่จะกลายเป็นคุณชายจินไม่โดนรังแกจนแค้นถึงขั้นสละชีพให้พี่เว่ย จินกวงเหยากับเมียก็จะไม่แต่งงานกันจนกลายเป็นการแต่งระหว่างพี่น้อง พี่เว่ย(อาจจะ)ไม่ตาย เจียงเฉิงกับพี่เว่ยรักใคร่กลมเกรียว แต่เราจะได้คุณหนูคุณชายตระกูลจินมาให้รำคาญทั้งเรื่องอีกเพียบเลย 55555 แค่เรื่องคงเส้นเดิม ล้มตระกูลเวิน เมืองอี้ ล้มตระกูลจิน(ยังไงจินก็ทะเยอทะยานอยู่ดี)
ขอหวีดหน่อย กูไปเจอแฟนอาร์ต(โดจิน?)เด็ดๆ มา แบบว่าเขาวาดให้ดาบและขลุ่ยกับฉินพี่เว่ยพี่วั่งเป็นวิญญาณรูปร่างเหมือนคนหล่อโฮก แถมนิสัยเหมือนเจ้านายด้วย
ขลุ่ยเป็นน้องโชตะ นิสัยเงียบๆ หม่นๆ เหมือนพี่เว่ยตอนเป็นอี๋หลิง รักกับฉินของพี่วั่ง
และสุ่ยเปี้ยนกับปี้เฉิน ก็ถอดพี่เว่ยกับพี่วั่งมาเลย
กูตามดูทุกรูปจนลืมความเศร้าที่ซีรีย์จบเลย กรี๊ดดดด
แถมเขายังวาดให้น้องโม่ที่ตายไปยมโลกเหมือนจะรักกับท่านยมด้วย เอาสิๆ
เจอสปอยนิยายในทวิตว่าตอนเว่ยอิงไปเรียนอยู่สกุลหลาน อาของวั่งจีถึงกับออกกฏตระกูลเพิ่มไม่ให้เข้าใกล้เว่ยอิง ใช่อ่อวะ... แม่งมั่วซั่วกันไปหมดแล้วมั้ง
แต่ก็นะ ในเฟซฯกุเจอกระทั่งคนหวีดซีรี่ส์ว่าวั่งเว่ยได้กันเพราะมีรอยแดงๆ ตรงปากเหมือนกัน ทั้งที่ความจริงเขาตุ้มตั้มกันตอนจบเลยไม่ใช่อ่อวะ /แต่กระนั้นกุก็ขี้เกียจไปแก้ความเข้าใจผิด เดี๋ยวโดนรุมอีก
>>766 จริงอะ มันต้องขนาดนั้นเลยเหรอวะ แสดงว่าคนดูซีรี่ส์แม่งสาววายแทบทั้งหมดเลยอะดิ มันถือว่าดัดแปลงแบบพลิกจุดไปไหมวะ? การได้กันก่อนเคลียร์/หลังเคลียร์ใจนี่แม่งเรื่องใหญ่สำหรับกุนะเว่ย ถ้าไม่ใช่นิยายที่เน้นเล่นสวาทมาตั้งแต่แรกแล้วอะ
>>767 เขาคงนึกว่าเป็นถังน้ำที่ไหนก็ได้มั้ง แบบคุณชายโม่ถูกเว่ยอิงยึดร่างวันนี้ อาบน้ำวันนี้ ก็เอาวันนี้เลยก็แล้วกัน5555555555555555555555555
นี่แหละเหตุผลที่กุอยากให้หนังสืออกเร็วๆ เล่ากันเป็นตุเป็นตะกาวมากรำคาญ แล้วรีเยอะเสือกเชื่อด้วยนะ ยิ่งวั่งจีให้ไก่ คือแม่งไปว่าพี่วั่งให้จับ .... คือมึง คนอย่างวั่งจีอ่ะ กาวอะไรดูคาร์หน่อยอีสัด เค้าแค่อยากจับไ่ให้เว่ยเพราะที่กูซูไม่มีโว้ย
อย่าไปเอาไรกะในทวิต แม่งกาวกันเยอะมาก ใครจะเชื่อตามแบบผิดๆก้อปล่อยแม่ง ใครอยากกาวฉากในซีรี่ส์ก้อปล่อยไป กูเมนนิยาย หวีดโมเม้นในซีรี่ส์/อนิเมะ บ้าง แต่ใจกูวยึดพี่วั่งพี่เว่ยตามนิยาย ซึ่งมันช่วยไม่ได้จริงในไทยกนังสือมันยังออกไม่จบ คนมโนมันเลยเยอะ ใครกาวแปลกๆกูปล่อยเบลอไป
ไม่รู้จะคุยไร พูดถึงซีรีส์เทียนกวาน กูยังไม่ได้อ่านเลย ตามแต่สปอยคร่าว ๆ มันปรับบทง่ายเปล่าวะ กูชอบแนวเซียน ๆ อะ แต่หนักตรงบท ซีจี กูว่าถ้าได้โปรดักชั่นดีๆ งานน่าจะออกมาดีนะ
กูไม่รู้ว่ามีสิทธิ์ปกป้องตัวละครบ้างมั้ย แต่บางทีกาวกุอยากปกป้องพี่วั่งพี่เว่ยบ้าง จะให้กาวเอากันถังน้ำทุกวันอย่างเดียว เพลีย แต่เอาเถอะใครอยากคิดไรคิด หวังว่าเค้าคงชอบเรื่องนี้ด้วยคาร์ด้วยเนื้อเรื่องจริงๆไม่ใช่กาวละกัน
>>777 _กุูว่าเพราะมีแต่คนไปพรีเซนต์ความทุกวันคือทุกวันอะ จริงๆมันแค่ตอนพิเศษเท่านั้นเอง เหมือนคนคาดหวังอะ ในนิยายต้องมีฉากวายจ๋าๆมองตาฟินๆหรือมีเอนซี กูว่ามาอ่านนิยายอาจจะผิดหวังนะ 555 แต่กูชอบนิยายมากอะ ชอบเนื้อเรื่อง และคาแรกแตอร์เว่ยอิง
ตอนนี้กูยังดูซีรีส์ไมจบเลย
>>776 กูอยากให้คนทำเทียนกวาน ใส่ใจ แบบคนทำซีรี่ส์ ปรมจ
กูว่าคนทำซีรี่ส์ ปรมจ แม่งใส่ใจดีนะ ด้วยความรู้สึกกู(ที่ยังไม่ได้อ่านนิยายจนครบ แต่ตามเก็บสปอยมา) ฉากสำคัญๆในหนังสือ บางฉากที่มีนัยยะ มีโมเม้น เค้าเก็บมาสื่อในซีรี่ส์ได้ดี จนกูหวีดรัวๆ
ฉากที่ควรฮาควรซึ้งควรเศร้า คือแม่งมาอ่ะ ละนิยายแม่โม่มันแฝงฮามากะซึ้ง กูชอบที่ซีรี่ส์มันเก็บดีเทลอารมณ์จะฮาจะซึ้งตรงนี้มาได้ด้วย สถานที่ต่างๆในเรื่อง แม่งก้อสวยอลัง สมกะเป็นอวิ๋นเซินปู้จื้อฉู่ 5555 ละคาร์พี่วั่งพี่เว่ย กูชอบนสด.แม่งสื่อบุคลิกตลค.ออกมาตรงใช้ได้เลย(ไม่ได้หมายถึงรูปร่างหน้าตาเด้อ) เสียดายที่ถ้ากูได้อ่านจนจบก่อนค่อยดูซีรี่ส์กูคงอิน100%มากกว่านี้
ฝากความหวังกะหนังสือเทียนกวาน ฮื้อฮือ
สำหรับกูนะจริงๆ แล้วถ้าไม่มีฉาก ทุกวัน กูก็ไม่ติดขัดอะไร บางทีกูว่านิยายวาย ฉากแบบนี้นข เขียนลึกกว่านิยายธรรมดาอีก กูเป็นพวกชอบฉากใสๆ กอด จูบ ตัดไปที่โคมไฟค่ะ แล้วก็มาคุยกันหลังเสร็จสิ้นความฟิน แค่นี้กูก็พอใจแล้ว ที่เหลือกูจินตนาการเองได้
นอกเรื่องนิดนุง ได้ข่าวว่าผกก เรื่องนี้ ไปกำกับเรื่อง คดีประหลาดเมืองไคเฟิง ที่เอ็นเธอร์กำลังจะออก กูรอหวีด คราวนี้ได้อ่านนิยายก่อนซีรีย์มาจริงๆ
>>778 ฉากทุกวันคือทุกวันอยู่ในเนื้อหาหลักนะ ไม่ใช่ตอนพิเศษ
จะทักท้วงเรื่องกาวลามกก็ท้วงกันไปเพราะกาวเยอะจริง แต่จะบอกว่ามันไม่ค่อยวายเลยอันนี้ไม่ใช่แล้วพวกมึงกลับมาก่อนไหลตามน้ำกันไปไหนแล้วน่ะ นี่นิยายวายฉากวายๆในนิยายก็พอๆกับนิยายวายจีนเรื่องอื่นอ่ะ จีนวายฉากมันก็น้อยอยู่แล้วนะถ้าไม่ใช่เรื่องที่ขายเน้นฉาก ส่วนมากก็โมเมนต์ชวนหวีด โมเมนต์อวยเมีย ฉากจูบฉากมีอะไรกันนิดๆหน่อยๆ เรื่องนี้ไม่ใช่สายอ่านแล้วจิ้นฟินเองด้วย ในซีรีย์มันทั้งตัดทั้งปรับไม่ได้แปลว่าในนิยายก็ใสๆไม่มีเน้อ
สำหรับกู เล่ม1-4 เป็นโชเนนไอ เล่ม5 เป็นวาย
คนดูซีรีย์อาจจะคาดหวังให้ วายตลอดทั้ง 5 เล่มปะวะ แบบอ่านแล้วเลือดกำเดาไหลหมดตัว ได้กันตั้งแต่เล่ม2 ไรงี้
>>786 กูว่าคนดูซีรีย์ส่วนใหญ่พอจะรู้นะเพราะโดนสปอยกันตลอดว่าฉากทุกวันคือทุกวันมันตอนจะจบเรื่องแล้ว ส่วนมากกูเห็นหวังพวกโมเมนต์ที่ซีรีย์ตัดหรือปรับไปมากกว่า ยิ่งตอนซีรีย์จบส่วนใหญ่จะบอกกันนะว่าชอบโมเมต์ชวนจิ้นชวนคิดแบบในซีรีย์มากกว่าวาบโจ้งแจ้งไม่มากไปน้อยไป กูว่าส่วนใหญ่ก็คิดเหมือนพวกมึงอ่ะ ไม่มีฉากโอเคกว่าด้วยซ้ำ มีพวกกระสันฉากที่เห็นโผล่มาเที่ยวขอฉากไปทั่วก็มีเยอะไม่เยอะนะ
กูยังไม่ได้อ่านนิยายหรือซีรีส์นะ แต่เห็นคัทฉากไก่อยู่ ตามคาร์พี่วั่งคงไม่ได้คิดอะไร อาจจะแค่เห็นไวไฟชอบจับสัตว์มากินเลยไปเอาไก่ให้ แต่ไม่รู้ว่านักเขียนตั้งใจเล่นมุกหรือเปล่า เพราะคำว่าไก่อ่ะ เป็นแสลงภาษาจีนหมายถึงไอ้นั่นนั่นแหละ แถมถามว่าอวบไหมไรงี้อีก
ไก่นี่มันก็ตีได้หลายความหมายไม่ใช่เหรอวะ จะให้ไก่แต่งงาน เล่นมุกจีจีที่แปลว่าไอ้นั่น หรือจีที่พ้องจากหลานวั่งจีก็ได้นี่ พี่วั่งแม่งเป็นทั้งหมาทั้งไก่อ่ะ พี่เว่ยเลยทั้งกลัวทั้งอยากแดกไง เนี่ยมันก็แค่มุกตีความปะ ถ้าคนเขียนหรือตัวซีรีย์ไม่ได้จำเพาะว่าห้ามเล่นมุกเด็ดขาด เขาจะตีความยังไงมันก็ไม่ผิดนี่ถ้าบริบทมันได้ ถ้าแดกไก่ทอดเฉยๆแล้วไปตีความว่าแดกไอ้นั่นนี่แหละเรียกประสาท อันนี้มันสามารถกำกวมได้พวกมึงจะดีดอะไรกันหนักกันหนา มึงไม่อยากตีความแบบนี้หรือมองว่าความหมายจริงๆมันควรเป็นแบบนี้กลัวคนเข้าใจผิดมึงก็บอกเขาไปแค่นั้น ไม่ก็เมินมิ้วท์ไปก็จบ
ขอแทรกสปอยเทียนกวานหน่อยนะ อ๋อ เพิ่งนึกขึ้นได้ว่า ซบ บอกว่า 8 เล่ม แต่ต้นฉบับมี 5 เล่มนะ คิดว่าโดนหั่นแบ่งอีกนั่นแหละ ก็ไม่รู้ว่าแต่ละเล่มของไทยจะหั่นจบตรงไหนบ้าง
ต่อจาก >>554 เทียนกวาน Part.8
.
.
.
.
.
ทำงานเสร็จแล้ว แต่เซี่ยเหลียนเป็นเทพไร้ตำหนักเป็นของตัวเองได้แต่พักข้างทางบนสวรรค์ ระหว่างนั้นจึงหัวใสคิดได้ว่าหากไม่มีคนสร้างอารามให้เขา เขาก็สร้างอารามให้ตัวเองเสียเองก็หมดเรื่อง สรุปได้ดังนั้นเซี่ยเหลียนจึงกลับลงมายังโลกมนุษย์ เลือกหมู่บ้านชนบทแห่งหนึ่ง เข้าไปเก็บกวาดบ้านร้างเพื่อใช้เป็นอาราม เขาตั้งชื่อที่นี่ว่าอารามผูจี้ตามชื่อหมู่บ้าน
เซี่ยเหลียนเก็บขยะในอารามไปขายในตัวเมือง ได้เงินมาพอซื้ออุปกรณ์กราบไหว้อย่างพวกกระถางเซียมซี ธูป เทียน และอื่นๆ มานิดหน่อย ขากลับเขาพบกับชายชรานั่งเกวียนเทียมวัวผ่านมา เมื่อทราบว่าอีกฝ่ายจะกลับบ้านที่หมู่บ้านผูจี้เลยขออาศัยติดเกวียนไปด้วยโดยไม่รู้เลยว่ามีผู้โดยสารคนอื่นอยู่ก่อนแล้ว เขาเป็นเด็กชายวัยรุ่นอายุราว 16-17 ปี สวมเสื้อสีแดงสดสะดุดตา และกำลังนอนเอกเขนกบนกองฟางหลังเกวียน
เขากับเด็กหนุ่มทักทายกัน เซี่ยเหลียนใช้สายตาประเมินอีกฝ่ายแต่ก็ไม่ได้ตีโพยตีพาย ก่อนชวนคุยกระชับมิตร ดูเหมือนว่าเด็กหนุ่มจะมีความรู้เรื่องเทพ ผี และประวัติศาสตร์เป็นอย่างมาก เซี่ยเหลียนจึงลองสอบถามเรื่องของฮวาเฉิง รวมไปถึงจุดอ่อนของอ๋องผี อีกฝ่ายตอบว่าจุดอ่อนนั้นคือเถ้ากระดูก ก่อนเสริมว่าในเมืองผีมีธรรมเนียมว่าจะมอบเถ้ากระดูกของตัวเองให้กับคนที่ตนเลือก ถึงความจริงจะมีผีที่ทำตามนั้นไม่มากก็ตาม จากนั้นเซี่ยเหลียนจึงซักความเป็นมาของคนตรงหน้า เด็กหนุ่มอ้างว่าตนเพิ่งถูกไล่ออกจากบ้าน กำลังร่อนแร่พเนจรไร้จุดหมาย เมื่อถูกถามถึงชื่อก็กล่าวว่าที่บ้านเรียกเขาว่า ซานหลาง (เจ้าสาม)
ทั้งสองพูดคุยกันจนฟ้ามืด ตอนนั้นเองจู่ๆ วัวก็ไม่ยอมเดินต่อ เมื่อมองไปข้างหน้าก็เห็นบรรดาผีหัวขาดมากมายที่มาพร้อมกับดวงไฟสีเขียว เซี่ยเหลียนรีบให้รั่วเย่ลอยเหนือเกวียนเตรียมพร้อมรับมือ และเมื่อถามผู้เฒ่าคนขับเกวียนก็ได้ความว่าวันนี้เป็นวันประตูผีเปิดพอดี เซี่ยเหลียนเอ่ยเตือนไม่ให้ผู้ร่วมทางทั้งสองส่งเสียง ทว่าคนขับเกวียนที่เห็นผ้าแพรลอยได้รวมไปถึงฝูงผีก็ตั้งสติไม่อยู่ เซี่ยเหลียนจึงต้องทำให้อีกฝ่ายสลบอย่างไร้ทางเลือก เขาอุ้มชายชราไปนอนด้านหลังเกวียน และมาเป็นคนขับเอง ซานหลางเข้ามาหลบด้านหลัง เรียกเขาว่า เกอเกอ (พี่ชาย) พร้อมบอกว่ารู้สึกกลัว
แม้เซี่ยเหลียนจะไม่รับรู้ถึงความหวาดกลัวในน้ำเสียงของเด็กหนุ่มสักนิด แต่เขาก็ยังเอ่ยปลอบอีกฝ่าย ตอนนั้นเขาก็รู้สึกได้ว่าซานหลางกำลังมองคำสาปพันธนาการบนคอของเขา (ตราที่ถูกตีตอนถูกเนรเทศจากสวรรค์ เป็นบ่วงสีดำพันรอบคอ ปรกติรั่วเย่พันปิดไว้) เซี่ยเหลียนไม่ได้อธิบายอะไรแล้วหันไปกระตุ้นวัวค่อยๆ เดินฝ่าดงผี ใช้พลังพลางตัวไม่ให้พวกฝ่ายตรงข้ามเห็นเกวียน แต่สุดท้ายความก็แตก เขาให้รั่วเย่โจมตีเปิดทาง แล้วบังคับแม่วัวออกวิ่ง แต่พวกผีตามมาหมายทำร้ายอยู่ดี
เซี่ยเหลียนใช้ยันต์พยายามหยุดพวกผีแต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก รู้ตัวอีกทีเกวียนก็มาถึงทางแยก 2 ทางซึ่งอาจพาพวกเขาไปสู่อีกภพ เขาจึงหยิบกระถางเซียมซีมาเสี่ยงโชค แต่กลับได้ผลว่าโชคร้ายมาก หากฝืนเลือกทางไปต่อทั้งๆ เช่นนี้พวกเขาคงไม่ได้กลับมาภพมนุษย์อีก เซี่ยเหลียนเสี่ยงเซียมซีอีกรอบทว่าก็ได้ผลเหมือนเดิม ซานหลางจึงขอกระถางไปลองเสี่ยงทายดูบ้าง แล้วผลก็ออกมาว่าโชคดีมาก พวกเขาเลยสามารถหนีต่อได้ ฝูงผียังคงตามพวกเขามาอย่างไม่ลดละ แม้เซี่ยเหลียนจะบอกขอโทษที่พวกเขาเข้ามาก่อกวนขบวนผีโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่อีกฝ่ายก็ไม่ฟังแม้แต่น้อย ในที่สุดพวกเขาก็ถูกล้อม
.
.
.
.
.
มันก็็แล้วแต่ว่าใครจะตีความว่าอะไร มึงอาจจะมองว่าแค่จับไก่ปกติ ไม่มีอะไร
คนบางคนเขาอาจจะตีความว่าจับไอ้นั่นของวั่งจี
ซึ่งกูก็คนหนึ่งอ่ะ ที่อ่านที่เขาบอกแล้วคิดว่า เออ คิดว่าใช่ มันแม่งมีควาหมายแฝงว่ะ กิ๊ว ๆ ดี
ตอนเจอเทียนกวาน 8 เล่มคือกุเปนท้อ หั่นยับ แล้วพรีเจ้านี้ต้องพรีให้ครบทุกเล่มถึงจะได้ของลิมิเต็ด ตายแน่กู
ต้นฉบับ 5 เล่มหน้ามากมั้ยวะมึง
>>795 มาแต๊งด้วยจ้าา
ขอเสนออีกมุมมองเรื่องพี่วั่งให้ไก่ กูยังไม่ได้อ่านนิยายตอนนี้ เลยไม่รู้ความตั้งใจจริงๆของนักเขียนว่าจะแฝงนัยยะ แฝงมุก อะไรรึปล่าว
แต่กูเคยอ่านเจอมาจากทวิตนึง เค้าบอกจีนโบราณ ชาวบ้าน ผช จะจับไก่ให้ ผญ ในความหมายแบบ เป็นคนรักกัน หรือ จะแต่งงานกันไรเงี้ย คือกูอ่านเจอมาอีกทีนะ ใครรู้วัฒนธรรมจริงๆก้อมาแชร์กันได้
แล้วเทียนกวานนี่กว่าฮวาเฉิงกับเซี่ยเหลียนจะมาเจอกันจริงๆนี่กินเวลานานมั้ย หรือว่าก็โฉบกันไปโฉบกันมาเรื่อย
>>806 กูเพิ่งเห็นว่า part 8 มาแล้ว เผลอเลื่อนผ่าน เหม็นความแอ็บกลัวแล้วเรียกเกอเกออ่ะ 555555555555 วงวารความดวงกุดของน้องเซี่ยนเหลียนจริงๆ เสี่ยงเซียมซีกี่รอบก็ได้แต่โชคร้ายทั้งๆที่เป็นเทพแท้ๆ 555555555
กูรบกวนถามสปอยอีกนิดนึง เคยเห็นคนบอกว่าเซี่ยนเหลียนหึงฮวาเฉิง แต่คนที่หึงด้วยก็คือตัวเอง ตรงนี้มันยังไงอ่ะ
>>808
.
.
.
.
.
เสี่ยงเซียมซีกี่รอบก็ได้แต่โชคร้ายทั้งๆที่เป็นเทพแท้ๆ 555555555
<< รู้ที่มาที่ไปของความซวยแล้วขำไม่ออกแน่ T-T
กูรบกวนถามสปอยอีกนิดนึง เคยเห็นคนบอกว่าเซี่ยนเหลียนหึงฮวาเฉิง แต่คนที่หึงด้วยก็คือตัวเอง ตรงนี้มันยังไงอ่ะ
<< ฟาฟาชอบอวยคนที่ตัวเองรักซะเลิศเลอ ด้วยความที่เซี่ยเหลียนผ่านอะไรมาหลายๆ เรื่องที่ทำให้คิดว่าตัวเองไม่ได้ดีขนาดนั้นอะ เลยไม่ได้คิดว่าเป็นตัวเองเลยสักนิด (ถ้ามีความมั่นใจในตัวเองสักนิดคงรู้ตัวแต่แรกแล้วอะว่าคนที่ฮวาเฉิงชอบคือตัวเอง ความรักของฟาฟาฟุ้งมากมองมาจากจักรวาลอื่นยังรู้เล้ย กลิ่นความรักอบอวล ฟาฟาผู้ไม่แยแสอะไรในโลกหล้าเอาแต่ปั้นหน้ายิ้มแบบตอแหลแต่มีระบบออโต้มองเซี่ยเหลียนแล้วแววตาอ่อนโยนรอยยิ้มสุดจะแฮปปี้)
.
.
.
.
.
โอ๊ย ตอนพิเศษ พี่วั่งทำอาหารให้พี่เว่ยด้วย อภิชาติผัวจริงๆ คนอะไรเก่งทุกอย่าง หล่อ รวย ฉลาด สู้เก่ง ไม่พูดมาก รักเดียวใจเดียว มีอะไรที่หลานจ้านทำเพื่อเว่ยอิงไม่ได้บ้างมั้ย มั่ยยยย
เพิ่งเห็นคอมเม้นท์บน ขอต่อหน่อย
.
.
.
.
.
ที่ว่า ปรากฏตัวแต่ละครั้งผ่านการคำนวณมาอย่างดีว่าออกไปชอตนี้กูจะหล่อมาก <<< พระเอกมันคิดงี้จริงอ่ะ ถ้าจริงคือ แม่ง โคตรฮาาาาา 555555 จริงๆ ชอบนิยายที่ให้ตัวเอกเกรียนๆ กวนๆ เป็นคนดำเนินเรื่องมากกว่า เหมือนปรจ. อ่านแล้วฮาดี
.
.
.
.
.
>>813 จริงๆ ชอบนิยายที่ให้ตัวเอกเกรียนๆ กวนๆ เป็นคนดำเนินเรื่องมากกว่า เหมือนปรจ. อ่านแล้วฮาดี
.
.
.
.
.
ถ้ามึงชอบความเกรียน เทียนกวานมีให้ตลอดเรื่องว่ะ (ถ้าไม่นับดราม่าตับแหก 555*หัวเราะทั้งน้ำตา*)
เซี่ยเหลียนไม่เกรียน แต่ฮวาเฉิงเกรียนมาก แล้วไม่ใช่ฟาฟารักหลงเตี้ยนเซี่ยอยู่ฝ่ายเดียวนะ เซี่ยเหลียนก็ทั้งรักทั้งหลงฟาฟาหัวปักหัวปำเหมือนกัน
ฟาฟาจะเกรียนยังไงก็เข้าข้างตลอด (เวลาฟาฟาโดนด่าเซี่ยเหลียนจะเข้าโหมดS) เพราะฉะนั้นเราจะได้เห็นความเกรียนของฟาฟาทั้งเรื่อง 555555555
.
.
.
.
.
พวกมึงกูสงสัยเรื่องการทำกู๊ดส์ว่ะ อย่างคำว่าอวิ๋นเซินปู้จือฉู่มันคือประโยคหนึ่งในกลอนจีนแม่โม่ไม่ได้คิดเองเอาแล้วเอามาสกรีนเสื้อนี่ผิดไหมวะ หรือยังไงก็ผิดเพราะดูเจตนาก็รู้ว่าคนที่ทำเอาคำนี้มาจากในนิยาย
มึงกูเหงเพจบ้านซจ. ระดมทำโปรเจกนามวั่งเซี่ยน
แต่กฎแม่โม่ ห้ามจัดงานที่ต้องมีการระดมทุน ห้ามโดเนทไม่ใช่เหรอวะ กูเข้าใจถูกปะ
ถ้าผิดกูจะได้ย้ายมู้ที่เมาส์บุคคลได้
ขอถามสปอยในปรมจหน่อย
.
.
.
.
.
ในนิยายพี่วั่งได้ไปร่วมจับเวินหนิงหรือเปล่า ตะปูนี่สกุลหลานทำจริงๆมั้ย เล่ม 1 พูดถึงเรื่องนี้ปะ
.
.
.
.
.
กูเริ่มรำคาญพวกขอซรภาค2และ ก็ซรมันสร้างจากนิยาย 50ตอนที่ดูก็จบตามนิยายหมดแล้วจะให้เอาอะไรมาสร้างภาค2อีกวะ
กูว่าเหมือนตอนนี้หลายคนไม่เคารพแล้วว่าต้นฉบับมันมาจากนิยาย ตอนนี้เอะอะก็หวีดโมเม้นท์กัน คือจะเอาแต่โมเมนท์ฟินอย่างเดียวแล้วอ่ะ จนแม้แต่กูไปดูเล่ห์กลจักรพรรดิก็ยับมีคนเม้นว่าเอาเรื่องนี้ให้ป๋อจ้านเล่นด้วยกัน กูเห็นแล้วยังคิดอ่ะว่าถ้ากูเป็นแฟนหนังสือเล่ห์กลคงรำคาญอ่ะว่าจะให้ทุกคู่เปลี่ยนเป็นโมเม้นท์คู่ตัวเองหมดเหรอวะ คือกูก็ชิปเขาในแง่วั่งเว่ยอ่ะ แต่บางคนคือชิปนักแสดงแล้วไม่เห็นหัวอะไรแล้วอ่ะ
กูว่า บนบกไม่น้อยเลยที่ชอบป๋อกับจ้านแสดง มากกว่าจะชอบที่เนื้อเรื่อง คือไม่ใช่สายตามวรรณกรรมอะ เป็นสายตามนักแสดงไอดอลมากกว่า
ขนาดกูไม่ดูซีรีส์ เพราะไม่ใช่สายนี้ แต่จะชิปนักแสดงให้ไปแสดงแม่งทุกเรื่องที่มีคือควรไปพักอ่ะ คือมันบ้าอะไรได้ขนาดนั้นหรอ กูไม่เข้าใจ
KY กูถามหน่อยดิ กูยังไม่ได้อ่านนิยายปรมจนะ เป็นพวกรอให้ออกจบหมดก่อนแล้วค่อยอ่าน ตอนนี้ดูแต่ซีรีส์
โม่เสวี่ยนอวีนี่ในนิยายมีบอกรูปร่างหน้าตาปะ กูไปเจอฟิคมาเรื่องนึงเขียนถึงช่วงที่วั่งจีพาคุณชายโม่กลับกูซู แล้วคาร์มันละมุนปุ๊กปิ๊กน่ารักชิบหาย กูชอบสายน้องอยู่แล้วด้วย กลัวใจตัวเองตอนอ่านนิยายแล้วจะติดภาพจำจากในฟิคว่ะแม่ง
ง่ะ ไม่อยากบ่นเลยแต่อดไม่ได้จริงๆ ขอนิดนึงนะ กูเจอคนชิปซีเหยา แล้วอวยว่าการที่เหยาฆ่าพี่เนี๋ยพี่ซีรู้เห็นแต่แบบปล่อยเบลอ ความหมายคือแบบหลับหูหลับตาแสร้งไม่เห็นอะ เหยาสำหรับพี่ซีคือดีสุด คือมึงงง~ มันไม่ใช่อะ ตรรกะคือพังมากอะ กูไม่รู้ว่าเขาแซวขำๆ ในเชิงชิปหรือยังไงนะ แต่แบบนี้ไม่โอเลยอะ ไม่ชอบความกลับดำเป็นขาว ตลค.เหยากูว่ามีมิติสมเป็นตัวร้ายมากเหอะ กูไม่ได้เกลียดนะเว้ย แต่ผิดก็ว่าตามผิดปะ โง้ย เป็นครั้งแรกที่รู้สึกเห็นเมนชั่นแบบนี้แล้วไม่โอเค
เรื่องนักแสดงนี่ก็เห็นทวิตบอกว่าจ้านเหมาะกับบทเซี่ยเหลียน ให้มาเล่นเป็นเซี่ยเหลียน คือบั่บ เซี่ยเหลียนเป็นผู้ชายเรียบร้อยนะ แต่จ้านสายตาท่าทางขี้เล่นหมด ว่าแต่พอพูดนิสัยขี้เล่นก็นึกถึงซือชิงเสวียน แล้วก็นึกต่อไปอีกว่าถ้าทำเป็นซีรีย์เนี่ยมันจะมีปัญหาไหม ข้างล่างนี่สปอยเบาๆ นะ
.
.
.
.
.
การที่ซือชิงเสวียนชอบ Trap เปลี่ยนร่างเป็นผู้หญิง ถ้าทำเป็นซีรีย์มันจะผ่าน กบว จีน หรือเปล่าหว่า ไหนจะมีหมิงอี้ที่โดนตะล่อมให้ Trap คู่อีก (หลิงเวินเปลี่ยนจากหญิงเป็นชายคงไม่มีปัญหา) หรือถ้าในซีรีย์เปลี่ยนให้เป็นหญิงไปเลยก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่แหะ
.
.
.
.
.
กูว่า ดูในเมะก็ได้ เมะทำดีนะเรื่องส่วนสูง
ภาคอดีต พี่วั่งกับพี่เว่ยตัวจะใกล้เคียงกัน เหมือนเป็นคู่หูคู่กัด
พอมาภาคปัจจุบัน ร่างน้องโม่จะตัวเตี้ย ตัวเล็กกว่าพี่วั่งอย่างเห็นได้ชัด เวลามีอะไรก็คอยหลบหลังพี่วั่ง ให้พี่วั่งสู้แทน
เซี่ยเหลียนยังนึกไม่ออก ถ้าฮวาเฉิง กูนึกถึงหวังเหอตี้ ว่ะ ตัวสูงๆลุคแบดๆหน่อย ที่เล่น F4 เวอร์ล่าสุดอ่ะ
กูยังไม่ได้อ่านเทียนกวาน ถึงหลายๆจะบอกว่าลู่หานเหมาะก็เหอะ โชคดีอย่างคือไม่ถูกครอบด้วยอิมเมจเดียวอะ กูเป็นประเภทต้องอ่านเอง มีภาพในหัวของตัวเองอะ
ตัวร้ายสมมติถ้าเอามาทำซร กูนึกภาพปิงเกอกลับเสิ่นหยวนไม่ออกเลยอะ แต่มโนภาพกูซือจุนสง่างามมากแน่ๆ5555
และอีปิงต้องหล่อแต่ออกรั่วๆหน่อย ฉากวิ่งหนีซือจุนโดดบ่อยังตราตรึง วงวาร
Ky กูถามมู้นี้ถูกมั้ยวะเนี่ย ถ้าผิดก็ขอโทษล่วงหน้านะเพื่อนโม่ง ปรมจ ตั้งแต่พิมพ์ 2 พวกชื่อที่พิมพ์ผิดเค้าแก้หมดแล้วใช่มั้ยอะ เหมือนกูเห็นผ่านๆแต่ไม่ชัวร์
จากที่เจอมาบอกว่าพี่เว่ย 186 ร่างโม่ 180 แต่ซีรีย์เหมือนจะสลับกันเพราะจ้านเกอสูงกว่าเลยต้องใส่รองเท้าเตี้ยสุด ส่วนป๋อใส่รองเท้าสูงสุด กูไม่แปลกใจว่าทำไมในซีรีย์อุ้มท่าเจ้าหญิงไม่ได้ โถถถถ
>>841 แต่กูว่าตีความแบบนั้นได้ กูมองว่าพี่ซีสงสัยแต่นางยึดมั่นว่าตัวเองจะเชื่อใจเหยาเลยเลือกไม่สืบลงลึก เพราะนักเขียนก็ไม่ได้ฟันธงว่าพี่ซีรู้หรือไม่รู้ มึงก็เอาการตีความของมึงเองไปตีกรอบคนอื่นเพราะแค่มึงไม่ชอบไม่ได้ว่ะ การที่พี่ซีรู้หรือไม่รู้เรื่องพี่หมิงไม่เกี่ยวอะไรกับมิติความเป็นตัวร้ายของเหยา
>>855 กูว่ามึงอ่านแล้วไม่เข้าใจที่ >>841 จะสื่อนะ คือที่มึงพูดถึงคือพี่ซีสงสัยแต่ก็เชื่อใจเหยาเลยไม่สืบต่อ แต่ที่ 841พูดถึงคือมีคนตีความไปว่าพี่ซีรู้ รู้แบบรู้เลยอ่ะว่าเหยาเป็นคนฆ่าพี่หมิงแต่ไม่พูดเพราะเป็นเหยา คือตีในแง่คู่ชิปเต็มสตรีมอ่ะ เพราะงั้นมันไม่ใช่ว่าเอากรอบความคิดใครไปปิดกั้นใครนะ แต่พูดถึงเรื่องที่ว่าเอาเรื่องคู่ชิปมาบิดเบือนเนื้อหาเรื่องอ่ะ
>>855 กูเอง 841 อะ ของกูๆ ไม่ได้ตีความอะ คือกูรับสารมาแบบนี้เลย เพราะเป็นเหยาพี่ซีเลยปล่อยผ่าน กูไม่ได้ว่าเพราะเขาชิปไม่ชิปเว้ย กูเข้าใจเรื่องการชิปอะ แต่ไม่ชอบการอนุมานที่เขาตีความและเผยแพร่ว่าเพราะคือเหยา ทำผิดไรมา พี่ซีเลยปล่อยผ่าน คือรู้แต่หลับหูหลับตาปล่อย
ขอบใจ >>856 มึงเข้าใจในสิ่งที่กูจะสื่ออะ กอด คือกูไม่ว่าเรื่องไรนะเกี่ยวกับการชิป แต่กูไม่ชอบการพูดหรือพิมพ์บอกแบบนี้เลย ถ้าคนไม่อ่านนิยายหรือแบบไม่ได้คิดตามพูดต่อๆ กันไปอีกล่ะ มันไม่ดีจริงๆ นะแบบนี้
>>858 กูว่ามึงอ่านอันเดียวกับกูนะ เพราะงั้นถึงแย้งว่ามันตีความแบบนั้นได้ ความหมายเขาคือ คำว่าพี่ซีรู้มาตลอดหมายถึงพี่ซีสงสัยอ่ะ ถ้าอ่านบริบททั้งหมดที่เขาคุยกัน ไม่ได้รู้แบบรู้เลยว่าเหยาฆ่าพี่หมิง แต่พี่เขารู้ว่าน่าสงสัย กูยังยืนยันคำเดิมไม่เกี่ยวอะไรกับมิติความเป็นตัวร้ายของเหยา ไม่เกี่ยวอะไรกับผิดว่าไปตามผิด ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับกลับขาวเป็นดำ เพราะมึงมองในมุมมึงว่าเหยาต้องเป็นแบบนี้มีมิตตัวร้านแบบนี้ มึงไม่ชอบก็เป็นความเห็นมึงกูก็ไม่เถียงนะมึงคิดยังไงก็ได้ แต่มึงจะไปยุ่งกับการตีความของคนอื่นโดยที่บอกว่าการตีความของเขากลับดำเป็นขาวไม่ได้ในเมื่อมันมีมูลเหตุให้คิดได้ แล้วเขาอิงจากสัมจูจ้านว่าพี่ซีสำหรับเหยาเป็นยังไง คือกูไม่ได้ชิปคู่นี้ กูยังมองว่าจริงๆซีอาจจะรู้หรือสงสัยมาตลอดแต่หลอกตัวเองเพราะอยากจะเชื่อคำพูดของน้องชายที่ตัวเองเคยไว้ใจคนนี้จริงๆเหมือนที่หลานจ้านเชื่อเว่ยอิงสุดใตแม้คนทั้งแผ่นดินจะสาปส่งเจ้าตัว
ขอแย้งหน่อยดิ กูไม่ได้อ่านที่พวกมึงพูดถึงนะ แต่ถ้าใช้คำว่าสงสัย = รู้มาตลอด กูว่ามันก็ผิดปะมึง สงสัยคือสงสัย รู้ = รู้/เชื่อ มันต่างกันอยู่นะ กูไม่ได้ดูซีรีย์ด้วยอะ แต่จากที่อ่านนิยาย ตอนที่พี่เว่ยพี่วั่งบอกเรื่องเหยากับพี่ซีเฉิน ถึงพี่ซีเฉินจะบอกว่าเชื่อใจแต่ก็ไม่ขัดที่พี่เว่ยพี่วั่งไปหาหลักฐานมะ มันก็มองได้กลางๆ ละนะ แต่ถ้าจากนิยายมุมมองกูคือพี่ซีเฉินไม่รู้ ถ้ากูเห็นทวิตนั้นกูอาจจะคิดเหมือนโม่งบนๆ อะว่ามันตีความแบบสรุปไม่ได้ว่าพี่ซีเฉินรู้ การที่ทวิตบอกว่าพี่เขารู้มันเหมือนป้ายยาว่ะ
>>859 กูไม่รู้ว่าต้นทางจริงๆเนื้อความเป็นยังไงนะ แต่กูเห็นด้วยกับ >>860 ว่า ถ้ามึงใช้คำว่ารู้มาตลอด มันหมายถึงรู้แบบรู้เลยนะ ไม่ใช่แค่สงสัยแล้ว แต่ที่มึงบอกว่าเขาอิงจากบทสัมของจูจ้าน กูว่าน้องน่าจะพูดในมุมมองเหยาว่า เหยาคิดว่าพี่รู้ป่ะ แต่คือเอาจริงๆก็ไม่มีใครรู้ว่าพี่รู้หรือไม่รู้ เพราะนี่ก็เป็นการตีความของนักแสดงเอง กูว่ามันอาจจะมีปัญหาในการใช้คำแปลของเขาหรือเปล่า ความหมายมันถึงสื่อออกมาให้เข้าใจผิดกันงี้ เพราะถ้าเขาแปลว่าพี่ซีรู้มาตลอด เท่ากับพี่ซีกลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดไปด้วยเลยนะ
กูเอง 841 นะ ที่เริ่มเรื่องเมนชั่นนี้ คือกูไม่ได้เอาความคิดกูไปตีกรอบอะ แต่ตอนอ่านทวิตนั้นมันตีความได้อย่างนั้นจริงๆ เรื่องอิงจากความเห็น นสด กูไม่รู้เพราะกูเองก็ไม่ได้ดูหรือตามซร มันผ่านมาในทล กูเองด้วยอะเลยเห็นพอดี คู่ชิปกูไม่เคยมีปัญหา แต่นี่แหละความเห็นจากคนที่เห็นเมนชั่นนั่นโดยไม่รู้แบล็กกาวน์ใดๆ ว่าอิงมาจากความเห็น นสด คือถ้ากูไม่อ่านนิยายกูก็เชื่อว่าพี่ซีรู้เห็นไง ถึงได้บอกว่ามันไม่ดีเลย อาจจะผิดที่กูเห็นเมนชั่นนั่นเอง เขาอาจจะคุยเล่นกัน แต่แค่อยากบอกว่ามันทำให้คนภายนอกที่เห็นมองพี่ซีไม่ดีเฉยๆ อะ
พี่ซีเป็นคนจริงใจน้ำใสใจจริงแต่ไม่ได้ซื่อใสขนาดนั้นว่ะ นางมีมุมเทาๆของนางอยู่ พี่ซีก็เหมือนพี่หมิงบางส่วน อย่างพี่หมิงยึดมั่นในเรื่องแยกขาวแยกดำมากเกินไป+อารมณ์ร้อนเลยมักจะมองสถานการณ์ไม่ขาด ไม่ใส่ใจความรู้สึกคนรอบข้าง เป็นบุคลิกแนวๆเหมารวมน่ะ แบบคนนี้เดินทางไม่ดี=ไม่ดีเลย คนนี้เป็นมิตรกับตนเอง=เชื่อว่าจะไม่มีทางทำร้ายตัวเอง ในขณะที่พี่ซีจริงใจเกินไปจนยอมมองข้ามหลายอย่าง คนอย่างประมุขซีเฉินแห่งสกุลหลานจะดูไม่ออกเลยว่าจินกวงเหยามีพิรุธเป็นไปได้ยากนะ ยิ่งตัวพี่เองเคยพูดว่าตัวเองยอมเชื่อเหยาเหมือนที่หลานจ้านเชื่อเว่ยอิง นั่นแปลว่าพี่เองก็พอรู้ว่ามีเรื่องไม่ชอบมาพากล คนที่เชื่อสนิทใจจะไม่พูดแบบนี้ปฏิกิริยาแรกน่าจะสงสัยว่าทำไมคนถึงพูดไม่ดีถึงจินกวงเกยา แต่พี่กลับโต้ว่าตัวเองยอมเชื่อแสดงว่าพี่วางเหยาไว้เหมือนเว่ยอิง คิดว่าคนอื่นเข้าใจเหยาผิดแต่ในใจก็อดคิดไม่ได้ว่าต้องมีเรื่องอะไร แต่รู้ถึงขั้นไหนแม่โม่ก็ไม่ได้เฉลยนี่ จะตีความว่ารู้หรือสงสัยก็ยังไม่ผิดด้วยซ้ำนะหรือจะตีความว่าไม่รู้เลยจริงๆก็ไม่ผิดเหมือนกัน กูอย่กบอกแค่นี้อ่ะ ว่ามึงจะตีความไงก็เรื่องของมึง แต่ไปตัดสินเขาแบบนั้นโดยมองแค่มึมของมึงจะต่างอะไรกับเขาวะ
>>866 มึงย้อนกลับไปอ่าน 841 กูเข้าใจนะว่าถ้าอ่านเมนชั่นแค่นั้นส่วนตัวมึงอาจจะรู้สึกว่าทำไมพูดแบบนี้ทำให้คนมองพี่ซีไม่ดี แต่มึงออกตัวค่อนข้างแรงไงทั้งบอกเขากลับขาวเป็นดำ ทั้งบอกตรรกะพัง กูเลยแย้งว่ามันตีความทางนั้นได้อยู่ มึงจะเอามุมมองมึงไปตัดสินเขาไม่ได้น่ะ กูแย้งแค่นี้แหละ ส่วนเรื่องเขาจะหมายความว่าไงกูว่าเรามองกันคนละจุด เถียงกันไปมึงกับกูก็ไม่เปลี่ยนความคิดหรอก แต่กูแค่อยากชี้แจงน่ะว่ามุมที่เขามองไม่ได้ผิดขนาดนั้น ขอโทษด้วยถ้าดูเหมือนแรงไป บางทีพิมพ์รีบๆก็ไม่ได้กลับมาเกลาให้มันซอล์ฟลง
กรรม กูผิดเองละกันถ้างั้น กูมองในมุมคนที่อ่านนิยายมาและบอกว่าการพิมพ์แบบนั้นมันไม่ดี เพราะจะทำให้คนที่ไม่รู้เข้าใจไปโดยปริยายว่าเพราะเป็นเหยา พี่ซีรู้แต่ก็ปล่อยผ่านอะ แต่ถ้าการตีความและความเห็นกูทำให้มึงไม่โอมึงก็ปล่อยผ่านไปละกันกูคงทำไรมากกว่ามาบ่นในนี้ไม่ได้หรอก แต่นิดเดียวจริงๆ นะ นี่มันเป็นพื้นที่ดิสคัสอะ กูก็บอกในมุมกู มึงมาแย้งก็โอเคปะ อย่างน้อยกูก็อ่อ ว่าอิงมาจากความเห็น นสด งี้
ละบุคลิกของพี่ซีที่มึงบอกว่าซื่อใสใสซื่อ ตรงไหนที่มีคนบอกอะ คือพี่เขาไว้ใจแต่นั่นไม่ได้หมายความว่าพี่ต้องระแคะระคายอะไรไหมอะ ถึงได้บอกว่ามันมองกลางๆ ได้ ไม่ผิดหรอก แต่การฟันธงว่าเพราะเป็นเหยา พี่รู้ก็ปล่อยผ่าน มันสรุปแบบนี้ไม่ได้ 'กูมีพ้อยด์แค่นี้แหละ ละถามจริงทำไมพี่ซีต้องไปหาคำตอบเรื่องโน้ตเพลงที่ต่างออกไป คนที่เชื่อใจไม่ต้องทำป่าววะ คนที่รู้อยู่แล้วต้องทำอ่อ' นี่แหละมุมมองคนอ่านนิยายของกู และยืนยันคำเดิมว่าพ้อยด์กูมีแค่นี้จริงๆ
>>867 ใช่ มีคนมาเมนชั่นต่อไรงี้ ไม่ได้มาจากทวิตสัมภาษณ์นะ มาแบบลอยๆ จากโมเม้นต์ นสด อยู่ด้วยกัน กูเห็นวันนี้แหละช่วงหัวค่ำ จำไม่ได้แล้วว่าทวิตไหน ทล กูรก วันนี้นึกครึ้มกดเข้าไปดูเฉยๆ เลยมาบ่นให้ฟังในโม่งนี่แหละ
>>868 กูมองว่าการตีความว่ารู้ ไม่รู้ หรืออาจจะรู้ก็ไม่ผิดทั้งนั้นแหละ แต่ก็เหมือนที่ >>860 บอก การใช้คำต่างกันก็มีผลต่างกันนะ อย่างมึงก็บอกเองว่าพี่เชื่อว่าคนอื่นเข้าใจเหยาผิด อันนี้ไม่ได้แปลว่าพี่รู้ว่าเหยาผิด เพราะงั้นถ้ามีคนมาบอกว่าพี่รู้แล้วปล่อยเบลอเนี่ย ในมุมชิปเปอร์อาจจะฟิน แต่ถ้ามองจากมุมคนไม่ชิปแบบกู กูรู้สึกว่าพี่ซีโดนปรักปรำว่ะ
>>841 กูเข้าใจพ้อยมึงนะ
อย่าเอาบทสัมของนสดมาเป็นอฟชเลยว่ะ กูไม่ได้อ่านเมนชั่นนั้น คือไม่ผิดหรอกที่เราจะวิเคราะห์ไปทางไหน
แต่การบอกว่าพี่ซี รู้ทุกอย่างแต่ปล่อยผ่านนี่มันคือการตีกรอบเกินไป เหมือนเราฟันธงไปแล้วอะ ตอนกูอ่านยังก้ำกึ่ง เพราะเราเป็นคนนอก เราไม่รู้ความนึกคิดของเขา
กูคิดว่าพี่ซีสงสัยในตัวกวงเหยาอะ แต่ยังเชื่อใจในพี่น้องร่วมสาบานมากๆ เข้าใจว่าทุกคนมีสิทธิตีความอะ แต่ไม่ใช่ฟีลชิปอะ นึกออกมะ แบบเหยาทำผิดแต่พี่ซีรู้และไม่ห้ามเพราะเป็นเหยา อะไรแบบนี้
สำหรับกุไม่เห็นต้องบอกว่าพี่ซีรู้เห็นแต่ไม่ทำไรเพื่อชิปเลย แบบไม่รู้ไม่เห็น ผิดหวังตอนท้าย angst ดีออก 555 ไม่ผิดคาร์ด้วย
ร้ายกับคนทั้งโลก แต่สำหรับท่านยังไม่ถึงคิวจ้า ข้าโดนจับได้ก่อน
ky มีใครชิปกาวแบบกุบ้างวะ คือกุชอบ au ที่พี่ซีเป็นประมุข แต่งจินกวงเหยาเป็นฮูหยินเอก แต่งเจียงเฉิงเป็นฮูหยินรอง แล้วแต่งเนี่ยหวายซังเป็นฮูหยินสาม (หรืออนุก็ได้)
ไม่ใช่ไร คือปกติกุเป็นชิปเปอร์แบบชอบ allxall อยู่แล้ว ยิ่งปรมจนี่กุตัดใครทิ้งไม่ลง แต่ปจบยังไม่เคยหาฟิคเหยียบเรือสามแคมนี้ได้เรย เป็นที่เส้าใจแก่กุยิ่งนัก
>>881 ขอยาดกาวต่อ ฮาๆ ไม่ซีเรียสนะ
ทีนี้จินกวงเหยาตีกับเจียงเฉิง ด้วยนิสัยอย่างประมุขเจียงและมากแผนอย่างกวงเหยา ฮูหยินเอกคงต้องเป็นหนึ่ง แต่หาไม่...! ตีกันไปมา สุดท้ายน้องเนี่ยมาวิน 5555
ขำเน้อๆ
--กูไม่ชิปสามคนนี้อะ แต่กูชอบความสัมพันธ์ของสามพี่ร้องร่วมสาบานอะ ชอบพี่หมิงเป็นพิเศษ
>>881 ถ้าให้กาวขำ ๆ กูกาวนะ แต่ไม่เสพจริงจัง ชอบแบบซิตคอมมากกว่า วัน ๆ ของภรรยาประมุขซีก็แบบนี้แหล่ะ
ฮูหยินเหยาแม่พระ(...)หน้าใสใจทมิฬ ฮูหยินเจียงสายเฟียสดุฟาดได้ฟาดแต่ดันใสสุด(....) ฮูหยินเนี่ยสายชิลน้องน้อยของบ้านถ้าไม่ยันแตก(....) และประมุขซีผู้ภูมิใจในฮาเร็มสมานฉันท์ของเขา
อย่าไปกาวในtagคู่ละกัน คนไม่ชอบเยอะ
>>882 พี่หมิงนี่ตัวละครโปรดของกุเลย ความเฟียสความเกรี้ยวกราดแต่อยู่โพผัวในใจกุเสมอ กุรักเขา (และจะไม่ยอมแต่งให้เขามีฮาเร็มแน่ ถถถ)
>883 ขอยาดเกลียดความภูมิใจในฮาเร็มสมานฉันท์55555555555555555555555 พล็อตฮาเร็มจริงๆ กุก็เลือกเสพนะ เพราะกุไม่คิดว่ามันจะแบ่งความใส่ใจให้เท่าๆ กันได้และไม่มีเมียคนไหนน้อยใจอะ แต่บางคนเขียนดีมันก็ดีจริงๆ เพราะงั้นก่อนอ่านกุก็ตั้งใจเลือกพอสมควร55555555555555
ว่าไปแล้วกุจะโดนตีไหม คือบ้านเจียงรุ่นก่อนนี่ กุอวยเตี่ยกะม๊ามากเลยนะ แต่กุก็ชอบเสพ au กาวๆ ที่เฟิงเหมียนไปออเซาะรั่วหานเหมือนกัน เปงเมียอิดๆ อายๆ น้วยกายข้างกวงซ่าน อาห์ ฮาเร็มยั่วเยที่ดี
/อย่าตีกุ /เห็นงี้กุอวยเตี่ยม๊าที่หนึ่งเลยนะ ฮื่อ นอกจากเรื่องเป็นพ่อไม่ดีแล้วนอกนั้นเฟิงเหมียนดีทุกอย่างอะ เส้า
กูตกใจกระแสตอบรับความกาว ถถถถถ
ขอกาวอีกนิดกูรู้สึกว่ามู้ขาดแคลนความกาวมานานแล้ว
แถม... เขาว่ากันว่าประมุขสกุลหลานหล่อเหลาเก่งกาจมากความสามารถ สามารถรวมสกุลใหญ่เข้าด้วยกันด้วยวิธีสันติอย่างการแต่งงานสานสัมพันธ์ และยังโชคดียิ่งที่เหล่าฮูหยินต่างรักใคร่กลมเกลียว(...) อีกทั้งล้วนมีความสามารถเฉพาะตัวคอยสนับสนุนสามี ดั่งที่ว่า...
*ขีดฆ่า*เรื่องบวกไว้ใจฮูหยินเหยา*ขีดฆ่า* เรื่องความเป็นระเบียบเรียบร้อยของสำนักไว้ใจฮูหยินเจียง
*ขีดฆ่า*สิบแผนร้ายร้อยแผนชั่วมีใครเกินฮูหยินเหยา*ขีดฆ่า* การเงินมีปัญหาปรึกษาฮูหยินเหยา
*ขีดฆ่า*ต้องการครองยุทธภพล้างแค้นศัตรูปรึกษาฮูหยินเนี่ย*ขีดฆ่า* ต้องการความสุนทรีย์ต้องฮูหยินเนี่ย
...ถึงแม้ในบางวันฮูหยินเจียงจะปะทะคารมหรือบวกกับผู้ใดแถวนี้ไม่ทราบ ฮูหยินเหยาจะซวยโดยไร้สาเหตุบางครา ฮูหยินเนี่ยก็ยังคงไม่รู้อะไรอีกตามเคย แต่วัน ๆ ของฮูหยินสกุลหลานก็ยังสงบสุขดี(ในความคิดท่านประมุข)
//สูดกาว
>>893 55555 บันเทิงมาก ซู้ดกาวอิ่มเลย พี่ใหญ่ทำไมได้เมียดี(?) ขนาดนี้
นี่สกุลหลานจะเอาทุกอย่างเลยใช่มะ ซีเฉินได้เมียสามผู้เก่งคนละอย่าง วั่งจีได้เมียปรมาจารย์ลัทธิมาร เดี๋ยวในอนาคตซือจุยจะได้จินหลิงหลานของฮูหยินเจียงบวกๆๆ ไม่หยุด กับ ปรมาจารย์อี๋หลิง ยุทธภพจะต้องตกอยู่ใต้ฝ่ามือสกุลหลาน / เมากาวมากค่ะ 5555555
ขอกาวต่ออีกนิด ลืมไปว่าบ้านเจียงฟาดหนุ่มหล่ออันดับ 1-3 เรียบเลย
ซีเฉิน x เจียงเฉิง
วั่งจี x เว่ยอิง
จินจื่อเสวียน x พี่หญิง
55555
ในฐานะที่เป็น >>881 กุรู้สึกว่าคิดถูกที่มาแบ่งกาวให้พวกมึงคิดค้นวิธีดมกันในนี้นะเพื่อนรัก55555555555
ทีนี้กุขอ ky คุยเรื่องผัวๆ เมียๆ ของรุ่นพ่อบ้าง
คือกุมีคำถามนึง สงสัยว่าในยุทธภพของปรมจนี่ มันมีกฎหมายเมียเดียวไรงี้อ่อ คือไม่ใช่ไร กุไม่เห็นว่าจะมีประมุขคนไหนมีอนุเลย แปลกจริง (อาจเพราะคนอื่นไม่ได้หงี่มากเหมือนกวงซ่านด้วยก็ได้มั้ง?)
หรือไม่รู้ว่าเพราะมันเป็นเรื่องหน้าตาศักดิ์ศรีของความเป็นประมุขพรรคธรรมมะงี้ป้ะ? แบบฝึกตนแล้วต้องไม่คาวโลกีย์ไรงี้ แต่อาจจะมีพวกสาวใช้อุ่นเตียงเอา
แต่กรณีจินกวงซ่านกุไม่ติดใจนะ555555555 เพราะอย่างว่านางกลัวเมียมาก (คือก็มีบางคนบอกว่า แหมนี่ขนาดกลัวนะ แต่กุว่านั่นแหละค่ะรูปแบบของความกลัวที่ชัดแจ้ง5555555555 เพราะการยกย่องใครมาเป็นอนุมันคงเท่ากับตบหน้าเมียใหญ่นั่นแหละว่ามึงมันไม่ดีไม่เด็ดพอ ทั้งชาติตระกูลและลีลาไรงี้) แต่ถ้าในเรื่องมันถึงยุคของกฎหมายผัวเดียวเมียเดียวแล้ว ก็คงเป็นตามกฎนั้น
ไหนๆก็มีคนกาวสามพีละอ่ะ ไหนใครกาวโพพี่ซีอาเหยาผัว น้องเจียงเมียบ้าง กูชอบให้เจียงกูถูกสองผัวรุมอ่ะ อร่อยคับปากดี
>>903 แอบมายกมือ กูชิปเหยาผัว กูชิปเหยาโม่ เหยาเฉิง ซีกับเหยาแดกเฉิงกูก็ชอบ กูเห็นมีคนเคยกาวไว้ในทวิตกูแอบหวีดมานานแล้ว
>> เอาเป็นว่ากูกับมึงคุยคนละเรื่องเดียวกัน กูไม่ได้มาดิสคัสพ้อยท์ของมึงจ้า กูดิสคัสแค่ว่ามึงจะเอาพ้อยท์ของมึงไปตัดสินว่าตรรกะคนอื่นเพี้ยน กลับขาวเป็นดำไม่ได้จ้า เพราะจะนิยายหรือซีรีย์มันก็มีคนตีความหมายเรื่องพี่ซีกับเหยาหลายแบบจ้า อย่างในโม่งส่วนมากก็ตีความพ้อยท์เดียวกับมึงแต่ก็มีคนที่คิดว่าพี่ซีสงสัยอยู่เหมือนกันใช่มั้ย นั่นแหละที่กูอยากจะบอก ตราบเท่าที่มันคิดได้หลายทางมึงจะเอาพ้อยท์ของมึงเป็นแฟคเพราะมึงอ่านนิยายมาแล้วไปดิสคัสว่าคนนั้นคนนี้ตรรกะเพี้ยนไม่ได้จ้า
>>904 กูไม่ได้เอาตัวกูไปตีกรอบนะ ถ้ามึงย้อนอ่านดีๆ มึงจะเห็นว่าการใช้คำไม่ถูกอะ (ของเม้นมึงเองด้วย) พอไม่ถูกกูก็ตัดสินแบบนั้นมันก็ไม่ผิดนี่ กูเลยบอกแค่ว่าการทวิตที่ใช้คำว่า 'เพราะเป็นเหยา พี่ซีเลยปล่อยผ่าน' มันผิด มีอยู่แค่นี้แหละจ้า กูไม่ได้เรียกพรรคพวกนะ แต่หลายคนเห็นเหมือนกูเพราะว่ามันผิดแค่ตรงที่ตัดสินไปแล้ว เป็นการป้ายยาให้พี่ซี ก็เท่านี้แหละ
กูจบละ เพราะกูกับมึงคงคุยกันคนละมุมมองอะ ขอปิดท้ายแค่ว่ากูยอมรับว่าอาจจะบอกว่าตรรกะเขาพังกลับดำเป็นขาว และกูเสพมาจากนิยาย ไม่รู้โมเมนต์ นสด อะไรทั้งนั้น ถ้ากูผิดในจุดนี้กูก็ขอโทษ และยังยืนยันคำเดิมว่าทวิตนี้ทำให้พี่ซีดูไม่ดี จากมุมมองของคนอ่านนิยาย ไม่ใส่ฟิลเตอร์ชิปใดๆ ทั้งสิ้น และอย่าให้การที่บอกว่าพี่ซีสงสัย (ซึ่งในนิยายไม่ได้บอกนี่ว่าสงสัยไม่สงสัย ตีความได้ไม่ผิดหรอก) มาหมายความว่าพี่ซีรู้และเห็นก็พอ ย้อนอ่านดูดีๆ นะว่ากูบอกผิดตรงไหน และกูเห็นมึงเป็นคนเดียวที่แย้งว่ะทั้งๆ ที่บอกแล้วว่าจะสงสัยไม่สงสัยไม่ผิด แต่ฟันธงลงไปอะมันผิดเฟ้ย! จบละเนอะ กูท้อแล้ว 5555
กูละชอบให้สองประมุขรุมจีบเฉิงกูจัง แบบพี่ซีค่อยๆจีบเฉิงด้วยหน้าแป๊ะยิ้มของแกอยู่ดีๆ แล้วโดนอาเหยาปาดเอาเจียงไปแดกอ่ะ วันเข้าหอก็รุมประมุขเจียงกู แข่งกันทำคะแนนจุกๆงี้
นี่กุต้องกังวลเรื่องศีลธรรมอะไรไหม ไม่ต้องหรอกเนอะ เกริ่นมาขนาดนี้ อย่าฉอดกุเหลยนะ กุแค่เข้ามาหากาว ไหว้
>>907 ++ เลย กูเห็นด้วยกับมึงมากๆๆ ตามอ่านมาตั้งแต่วันก่อนและ รีพลายนั้นกูว่ากูเห็นผ่านตานะ อ่านแล้วแบบ..เอิ่ม มันทำให้ซีเฉินดูไม่ดีจริงๆอะ ^^' แล้วที่มึงพิมพ์มาคือโดนใจกูมาก สงสัยได้ ไม่ผิดหรอก จะว่าเป็นพี่น้องร่วมสาบาน เชื่อใจมากๆจะสงสัยไม่สงสัยคือไม่มีใครเล่นประเด็นนี้เลย แต่จะมาใช้คำ///ฟันธงว่าซีเฉินรู้ไม่ได้เว้ย คนที่มาแย้งนี่มึงอ่านไม่แตกปะเนี่ย ตามที่มึงว่าเลยมีแย้งอยู่คนเดียวเนี่ย เจ้าของรีพลายนั้นมาเองปะ ^^~~ กูเองก็สงสัยได้ใช่มะ 😅
ky เจออันนี้มาในทวิต กาวมาก อ่านแล้วขำ ว่าด้วยซือจุยเข้าใจว่าจินหลิงกับจิงอี้กำลังจะมีลูก เจียงเฉิงเลยต้องมาอธิบายว่าเด็กเกิดจากอะไรให้ทั้งสามคนฟัง อธิบายแบบฮาร์ดคอร์ด้วย 555
https://twitter.com/LanSizyeet/status/1163710746238304256?s=19
อยากเปลี่ยนคนอธิบายเป็นพี่เว่ย อิ_อิ
เออ แบบนี้มันผิดกฏของแม่โม่รึเปล่านะ
ใครมีฟิคเจียงเฉิงแมวน้อยแบบที่พวกมึงกาวๆ มาแปะบอกบุญหน่อย ขนาดกูไม่ชิปคู่ไหนเลยนอกจากวั่งเซี่ยนยังอยากลิ้มลอง 555555
ขอแหวกกาวฮาเร็มพี่ซี กับ All ประมุขเจียง สปอยเทียนกวานต่อนะ
ต่อจาก >>795 เทียนกวาน Part.9
.
.
.
.
.
เมื่อเจรจาไม่เป็นผล เซี่ยเหลียนจึงลวงมือเข้าไปในแขนเสื้อหมายใช้ยันต์ลอตสุดท้ายที่ซ่อนอยู่ ตอนนั้นเองพวกผีก็เงียบ ทำท่าทางเหมือนเห็นสิ่งที่น่าหวาดกลัวมาก ก่อนจะแตกหือหนีไปคนละทิศคนละทาง ทำเอาเซี่ยเหลียนอดประหลาดใจไม่ได้ ยันต์ของเขาไม่ได้มีอิทธิฤทธิ์มากมายถึงขนาดทำให้พวกผีมีปฏิกิริยาอย่างนั้น หรือว่าพวกนั้นจะกลัวอะไรบางอย่างที่อยู่ด้านหลังของเขา เมื่อหันกลับไปเขาก็เห็นท่าทางไม่ทุกข์ร้อนของซานหลาง แล้วเด็กหนุ่มก็เอ่ยชมว่าพวกผีคงหนีไปเพราะความเก่งกาจของเซี่ยเหลียน
ไม่นานนักพวกเซี่ยเหลียนก็กลับมาถึงหมู่บ้านผูจี้ เมื่อตรองถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ เซี่ยเหลียนเลยเสนอดูดวงชะตาให้เด็กหนุ่มซึ่งกระตือรือร้นส่งมือ ความจริงแล้วเซี่ยเหลียนดูลายมือไม่เป็น แต่เขาต้องการตรวจสอบว่าอีกฝ่ายมีลายมือหรือไม่ เพราะเวลาพวกผีปลอมตัวจำแลงร่างมักจะไม่มีสิ่งนี้อยู่ ทว่ามือของซานหลางกลับปรากฏลายมือชัดเจน หากอีกฝ่ายเป็นผีจริงก็จะต้องเป็นผีในระดับสูงมาก เซี่ยเหลียนปลุกชายชราพร้อมบอกว่าอย่าได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ใครฟัง แม้จะยังมึนงงแต่ผู้เฒ่าก็พยักหน้ารับ จากนั้นเซี่ยเหลียนจึงชวนซานหลางที่ไม่มีที่ไปให้มาพักด้วยกัน แล้วทั้งสองก็ช่วยกันขนอุปกรณ์เซ่นไหว้กลับอารามผูจี้
เซี่ยเหลียนจัดของเข้าที่ และเมื่อซานหลางถามถึงเตียงนอน เขาที่มีเสื่อไม้ไผ่แค่ผืนเดียวเลยบอกให้อีกฝ่ายมาแชร์เสื่อกับตนไปก่อน เด็กหนุ่มไม่ได้อิดออดอะไร จากนั้นซานหลางจึงเดินสำรวจอารามในขณะที่เซี่ยเหลียนกวาดทำความสะอาดพื้นอีกรอบ ก่อนที่อีกฝ่ายจะตั้งข้อสังเกตขึ้นมาว่าในอารามผูจี้ไม่มีรูปเคารพของเทพประจำอาราม เซี่ยเหลียนไม่ทันคิดเรื่องนั้นจึงบอกว่าตนซื้ออุปกรณ์สำหรับคัดหนังสือมาด้วยพอดี เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยวาดรูปมาแขวน ซานหลางอาสาเป็นคนวาด ถึงเซี่ยเหลียนจะไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะรู้จักหน้าตาของเทพที่ถูกเผารูปปั้นภาพวาดไปหมดตั้งแต่ 800 ปีก่อน แต่เด็กหนุ่มก็ยืนยันขอเป็นคนวาดอยู่ดี
เซี่ยเหลียนลองถามความเห็นของอีกฝ่ายว่าคิดอย่างไรกับเทพองค์ชายรัชทายาทแห่งเซียนเล่อ ซานหลางคิดสักพักก่อนตอบว่าเขาคิดว่าเทพจวินอู๋ต้องเกลียดเทพองค์นี้มาก ไม่อย่างนั้นคงไม่ไล่ออกจากสวรรค์ถึงสองครั้ง เซี่ยเหลียนยิ้ม อธิบายให้คนอายุน้อยกว่าฟังว่าจวินอู๋ต้องทำตามกฎของสวรรค์ เขาถอดรองเท้าเตรียมเข้านอน ตอนนั้นเองก็สังเกตว่าซานหลางมองคำสาปพันธนาการอีกรอยบนข้อเท้าของเขา แต่สุดท้ายเด็กหนุ่มก็ไม่กล่าวอะไรเช่นเดิม เขาเองก็ไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้เลยเรียกอีกฝ่ายเข้านอน ทั้งสองล้มตัวลงนอนข้างกันโดยสงบไร้เหตุการณ์อะไรทั้งสิ้น แต่เมื่อตื่นเช้าขึ้นมา เซี่ยเหลียนก็เห็นภาพวาดภาพหนึ่งแขวนอยู่เหนือโต๊ะบูชา มันคือภาพวาดลายเส้นงดงามของชายผู้แต่งกายหรูหรา ใบหน้าสวมหน้ากากสีทอง มือหนึ่งถือกระบี่ ส่วนอีกข้างถือดอกไม้ ภาพของเทพองค์ชายรัชทายาทแห่งอาณาจักรเซียนเล่อผู้เป็นที่รักของเทพเจ้า
เซี่ยเหลียนรีบแต่งตัว เมื่อออกมานอกอารามก็เจอซานหลางที่กำลังถือไม้กวาดยืนพักมองท้องฟ้า ใกล้ๆ มีใบไม้ที่ถูกกวาดมากองรวมกัน เขาเอ่ยชมภาพวาดที่เด็กหนุ่มวาด ก่อนเรียกให้อีกฝ่ายกลับเข้าที่พักเพื่อที่ช่วยทำผมให้ใหม่ เมื่อคืนหลังจากเห็นว่าอีกฝ่ายมีลายมือเซี่ยเหลียนก็ลดความระวังไปมาก แต่พอได้เห็นรูปวาดเขาก็เริ่มระแวงขึ้นมาอีก เขาใช้มือสางผมให้ซานหลาง การสร้างเส้นผมให้สมจริงเป็นเรื่องยากสำหรับผี หลายครั้งจึงปลอมเป็นคนหัวล้าน ทว่าผมของเด็กหนุ่มก็ปรกติทุกอย่าง ถึงอย่างนั้นคนธรรมดาจะวาดรูปของเขาออกมาถูกต้องได้อย่างไร
.
.
.
.
.
มึงงงง กูเจอว่าพ่อแม่พี่เว่ยเสียตอน 5 ขวบ กว่าอาเตี่ยเจียงจะมารับก็ 9 ขวบแล้ว เด็กตัวน้อยๆ อยู่คนเดียวต้องแย่งอาหารกับหมาจรจัดอ่ะ T_____T กูจะไม่ขำพี่เว่ยกลัวหมาอีกแล้ววววว
Ky ถามในนี้ได้ป่าววะ คือกูสั่งด๋อยพี่เว่ยพี่วั่งไป ของพี่เว่ยกูยังไม่ได้นะ สั่งส่งไว้ที่บ้านน้องที่ญี่ปุ่น จนตอนนี้ของก็ยังไปไม่ถึง แต่กูเห็นมีคนพรี/พร้อมส่งไรงี้เยอะเลย ที่จะถามคือมันของแท้หรอวะ งงอะ คือในแคปชั่น ในดีเทลเขาบอกว่าของแท้ รหัสพี่เว่ย 1068 อะ กล่องมันต้องมีติกเกอร์ goodยิ้มปะ
ปล.ที่เอะใจเพราะเห็นตอนที่กูสั่งซื้อของพี่วั่งบอกว่า release Sep 2019 เลยงงๆ อะว่ามีขายแล้วหรอ หรือว่ามันมีแบรนด์อื่นที่ทำวะ
>>919 โม่งเพื่อนรัก กูขอคารวะ //ยกน้ำชาให้มึงจิบ ขนาดกูทันอ่านที่เขาแปลไทยในเด็กดีทุกตอน กูยังปลื้มใจทีมึงสปอยด์เก็บรายละเอียดได้ครบเกือบเหมือนอ่านนิยายทุกตอน จริงๆอ่านเเล้วก็จะลงแดง คนแปลในเด็กดีไม่น่ารีบลบเลยว่ะ ไม่รู้เขามีแปลเรื่องอื่นอีกไหม กูว่าเขาแปลได้ละเมียดละไมโดนใจกู อีห่าาาาา กว่าเล่มจะมาปีหน้า กูว่าเผลอๆมาปลายปี กูจะลืมไปก่อนไหมเนี่ย
วิกิบอกว่าซือจุยเป็นเพื่อสนิทกับจิงอี้และจินหลิง "He is close friends with Lan Jingyi and Jin Ling" ฮันแน่ ไปสนิทกันตอนไหน กาวต้องมาค่ะ!
กูสั่งด๋อยแท้ร้านเจ้าประจำ ยืนยันว่ายังไม่ได้ของ ถ้าได้ของพร้อมส่งคือปลอม
>>921 กูสายเล่นด๋อย การันตีให้มึงได้เลย ด๋อยพี่เว่ยพี่วั่งที่เอามาโพสอวดโพสพร้อมส่ง(และลามไปถึงที่เพิ่งรับพรีใหม่ๆหลายๆเจ้าที่บอกว่ารอของ15-20วันหรือหนึ่งเดือน)กันโครมๆตอนนี้เก๊แน่นอน10%ไม่มีแท้ผสม ดูจากรูปแว้บเดียวก็มองออก เบี้ยวอะไรขนาดนั้น น้ำตาจะไหล มองยังไงให้น่ารักวะ
>>919 ขอบคุณเพื่อนโม่ง อะไรคือการชวนผู้ชายมาอยู่ด้วย 555 ไม่พอ ชวนนอนเสื่อผืนเดียวกัน โว้ยยยย เกอเกอมึงอ่อยเขามึงรู้ตัวไหม
ตอนเจอกันขากลับวัดผูจี้ นี่คือเป็นการได้พูดคุยกันจริงๆครั้งแรก ของเซี่ยเหลียนกะฮวาเฉิงเลยช่ะ? หลังจากเคยเจอตอนที่ช่วยตกกำแพง เจอแบบแว่บๆนู้นทีนี้ที นี่คือได้คุยกันครั้งแรก จากนี้สองคนก็จะเรียกกันว่าซานหลาง/เกอเกอ ตลอดช่ะมะ
เออ ละ เตี้ยนเซี่ย นี่คือชื่ออีกชื่อของฮวาเฉิงป่ะ กุไปเจอโดเขาวาดรูป เตี้ยนเซี่ย เลยงงว่าหมายถึงใคร
>>922 ที่เคยมีแปลไทย ก่อนโดนลบ เขาแปลไปได้เยอะยังวะ เกือบจบเลยไหม
แต้งกิ้วจร้าา
อ่อออ งั้น เตี้ยนเซี่ย นี่คือคำเรียกที่หมายถึง เรียกเซี่ยเหลียน ขอบใจเมิง
>>907 "ยอมรับว่าอาจจะบอกว่าตรรกะเขาพังกลับดำเป็นขาว และกูเสพมาจากนิยาย ไม่รู้โมเมนต์ นสด อะไรทั้งนั้น"
กูคุยกับมึงแค่ตรงนี้เว้ย ที่เหลือกูบอกแล้วว่าจะคิดยังไงมันแล้วแต่คนไง คือที่กูยังมาพิมพ์ตอบโต้มึง ประเด็นกูมีแค่ตรงนี้เลยเว้ย กูคุยกับมึงแค่เรื่องนี้เลย ที่เหลือที่มึงพิมพ์อธิบายมากูก็ตอบตลอดนะว่ามึงจะตีความยังไงหรือใครจะตีความยังไงก็เรื่องของเขา แล้วกูก็ไม่ได้บอกว่ามึงเรียกพวก กูบอกว่าคนส่วนใหญ่ก็คิดเหมือนมึงถูกมั้ย แต่ก็ยังมีบางส่วนเช่นกูกับอีกคนที่คิดไปในทางพี่ซีสงสัย พ้อยท์กูมีแค่นี้เลย กูไม่ได้มาเถียงกับมึงว่าพี่ซีรู้หรือไม่รู้หรือสงสัย กูย้ำตลอดว่ามันแล้วแต่คนจะคิด มึงเองก็บอกเองว่าตัวมึงไม่ได้รู้พ้อยท์ที่เขาพูด กูถึงบอกไงว่าอย่าเอาความคิดมึงไปตัดสินเขา เนี่ยกูถึงยอกว่ามึงกับกูคุยกันคนละเรื่องเดียวกัน เพราะ
>>907 เพราะกูไม่ได้คุยกับมึงเรื่องทวิตนั้นแล้ว กูคุยกับมึงเรื่องที่มึงเข้าใจกูผิดอยู่เนี่ย ว่ากูไม่ได้มาดีเบทเรื่องพี่ซี กูแค่มาบอกว่าเอ้อ มึงกับกูอ่านเทรดเดียวกันไง กูคิดว่าเทรดนั้นมันไม่ได้ถึงขนาดที่จะว่าเขาว่าตรรกะเพี้ยนกลับขาวเป็นดำ แค่เนี่ย มึงก็ยังจะเอาเรื่องพี่ซีมาพูดอีก แล้วกูก็บอกแล้วมั้ยว่ามึงอ่านแล้วมึงจะคิดว่าเขาใช้คำพูดผิดทำให้คนเข้าใจผิดแต่ถ้าอ่านทั้งเทรดหรือเข้าใจพ้อยท์ที่เขาคุยจะรู้ว่าเขาไม่ได้หมายถึงว่าพี่ซีรู้เรื่องที่เหยาฆ่าพี่หมิง เนี่ยกูเถียงกับมึงแค่เรื่องเนี่ย
ขอโทษที่ลากยาวขอโทษทุกคนที่ดราม่า โม่งเป็นพื้นมี่ดิสคัสก็จริงแต่ไม่ได้แปลว่าทุกคนต้องคิดเหมือนกันเออออตามกันหมดนี่หว่า ให้กูเถียงเหอะและขอโทษกูมาเถียงกันผิดห้องควรลากไปห้องดราม่านานแล้วกูลืมเอง
>>913 สงสัยได้จ้า แต่ถ้ากูเป็นเจ้าของทวิตนั้นก็เท่ากับว่าคนที่เถียงกับกูเข้าใจเจ้าของทวิตผิดทันทีเลยนะ เพราะถ้ากูเป็นเจ้าของทวิตนั้นและมีความคิดว่า พี่ซีรู้ว่าเหยาฆ่าพี่หมิงรู้เรื่องเลวๆที่เหยาทำแต่ปล่อยผ่านจริงๆอย่างที่มีคนมาดิสคัส กูจะไม่มีประเด็นเรื่องตีความได้หลายแบบหรอก กูคงดีเบทตรงๆไปเลยว่าทำไมกูถึงคิดแบบนั้น เพราะงั้นไม่ใช่จ้า ถ้าเจ้าของทวิตนั้นมาเองคนน่าจะจำสำนวนได้แหละ คนตามประมาณนึงเลยนิ
พวกมึงกาวกันต่อเลยกูเลิกงานมาอ่านเพลินอยู่ กูตอบข้ามวันเพราะไม่มีเวลาเล่นน่ะ ขอโทษทุกคนด้วย
กราบเพื่อนโม่งทุกคนที่ตอบเรื่องด๋อย กูพรีเองจากญี่ปุ่นเลยเพราะส่งของไปที่บ้านน้องที่ญี่ปุ่น ถูกกว่าพรีที่ไทยนิดหน่อย ฮา เศรษฐกิจยุคนี้ไม่ดี เล็กๆ น้อยๆ กูก็เอา กูพรีกับ cdjp ส่วนที่มาถามคือกูอะเห็นคนในทวิตเขารีวิวว่าแบบในกล่องมีไรบ้าง คนดังด้วยเลยงง คือคนรีเขาเยอะ ไปดูในออเดอร์ตัวเองยังขึ้น order recieved อยู่เลย น้องกูก็บอกไม่มีไรมาส่งที่บ้าน นี่ก็เอ๊อะ สรุปกูรอต่อไป~~
แล้วสรุปพี่ซีรู้หรือไม่รู้ หรือรู้ว่าน่าสงสัย ถ้ารู้ว่าน่าสงสัยสำหรับกูแปลว่าไม่ได้รู้หมด อาจจะรู้นิดนึงว่ามีส่วนเกี่ยวแต่ยังไม่รู้ว่าเป็นคนลงมือ กูไม่ใช่คนนั้นนะ แต่กูมาถามว่ารู้ไม่รู้
>>936 แท้มึงเพราะด๋อยล๊อดจีนฐานพิเศษส่งตั้งแต่วันที่ 16 กย.แล้ว กล่องแท้กับกล่องปลอมต่างกันมาก กล่องแท้มีตรายิ้มดีและลิขสิทธิ์ยาวเป็นแถบ กูเห็นยังอึ้งๆ ปกติยิ้มดีไม่ใส่เยอะขนาดนี้ คงแบบก๊อปขายก่อนใช่ไหม ได้! งั้นมาปลอมให้ครบนะ 5555
ส่วนถามว่าตอนนี้ซื้อด๋อยแท้ได้ไหม คือทางล๊อดญปอะปิดพรี แต่ล๊อตจีนใน QQ ที่มีฐานพิเศษยังขายเรื่อยๆนะ จนกว่าจะหมด แถมแอบขึ้นราคาด้วย
แง้ว อ่านไม่ครบ กูไม่รู้ว่าคนรีวิวเขาได้ของจากจีนไหมนะ ถ้าเขาได้ของแท้กูขอโทษ นี่ไม่รู้จริงๆ ว่าที่จีนส่งแล้ว แต่กล่องเขากูไม่เห็นติกเกอร์ goodยิ้มแปะอยู่นะ หรือมันขึ้นกับประเทศว่ะ ช่างมันละกัน กูมั่นใจแล้วว่าออเดอร์กูไม่น่ามีปัญหา รอต่อไปอย่างมีความหวัง ตัวต่อไปขออาเฉิงได้ไหม น้องต้องน่ารักมากแน่ๆ อะ ยิ่งเห็นน้องจากเมะ เบบี้อาเฉิงงง~
>>951 กูให้ลิ้งอฟชทาง QQ ลงอวดด๋อยเว่ยอิง 5555
คงไม่ผิดกฎโม่งนะ (ถ้าผิดขอโทษด้วย) มึงจะได้เทียบตัวกล่อง
https://mp.weixin.qq.com/s/58XuWm1uUDIepAHKzgtYKA?fbclid=IwAR19mGE1thaS_OjGgtLN5IlMO0FBNDOFMe2Ck3Zs0sps802vtmgLQXfjKP0
>>952 ขอบใจมึงงง ละงี้กล่องด๋อยกูรอบญี่ปุ่นตัวหนังสือก็จะเป็นภาษาญี่ปุ่นปะ หรือกล่องจะเหมือนจาก qq อะ 555 ไม่ซีเรียสคำถามนี้นะ คือกูไม่รู้จริงๆ ว่ามีรอบของจีนเองอะ ปกติซื้อด๋อยถ้าไม่พรีเองจาก cdjp/amiๆ ก็พรีกับอนิเมท ราคาจีนกับรอบญี่ปุ่นต่างกันปะ กูพรีได้มา ~13xx รวม tax + shipping แล้ว
กูสั่งร้าน ameshop ขอเอ่ยชื่อเลยละกัน ยังไงก็ปิดพรีไปแล้ว ราคา 1500-1600ราวๆนั้นรวมส่ง ems
กูรอเวอรชั่นอี้หลิงนี่จะมีไหม พี่เว่ยverนี้ไม่ค่อยถูกใจว่ะ
กูว่าถ้ายอดขายที่จีนมันดีมากๆ รับรองออกมาขายแต่ๆ ทุกเวอร์ชั่นแหละ ตัวรองอื่นๆด้วย กูลุ้นด๋อยเจียงเฉิงมากสุดละ นอกจากวั่งเว่ยก็อาเฉิงแหละที่พอมีหวัง
>>944 กูเพิ่งนึกขึ้นได้ กูไม่รู้ว่าโดที่มึงเห็นว่าเป็นเตี้ยนเซี่ยนี่เป็นภาพไหน แต่กลัวมึงเข้าใจผิด คือในเรื่องเท่าที่กูอ่านเจอมันมีคนที่ถูกเรียกว่าเตี้ยนเซี่ยอยู่สองคน คือ เซี่ยเหลียน กับ หลางเชียนชิว (คนนี้จะมีบทช่วงคดีที่ 3) เพราะฉะนั้นที่มึงเห็นในโดอาจไม่ใช่เซี่ยเหลียนนะ
ตัวอื่นนี่น่าจะลุ้นยากว่ะ แต่อาเฉิงนี่กูลุ้น 50/50
มีคนเจอกิมมิคในปรมาจารย์เรื่อยๆ เลยแฮะ รู้สึกเหมือนในซีรีย์มีโมเม้นท์เยอะกว่านิยายอย่างนั้นแหละ จริงๆ นอกจากนักแสดงในซีรีย์แล้ว คิดว่าชอบตอนจบของซีรีย์มากกว่านิดนึง ตรงเรื่องของเจียงเฉิง เหมือนสัมผัสความห่วงใยที่มีต่อเว่ยอิงได้ ในอนาคตอาจค่อยๆ กลับมาเป็นเหมือนเดิมก็เป็นได้
ในนิยายประมุขเจียงตอนจบเป็นยังไงอะ กูยังไม่ได้อ่าน แต่ชอบเจียงเฉิงในซีรีส์มาก น่ารัก ปรมาจารย์ลัทธิมีมของกู
อาเฉิงในนิยายจบไม่ฮีลเลยเหรอ ฮือ นี่กูว่าซีรีส์มันยังฮีลไม่พอใจกูเท่าไร ว่าจะรอลุ้นในนิยายว่ามีสรุปอะไรมากกว่านี้ไหม เสียจาย
ฉากแฟลชแบ็คตอนจบ กูถึงกับเอามือทาบอกปากร้องอาเฉิง!! กูลุ้นมากกว่าบทสรุปคู่หลักอีก เพราะคู่หลักมันแฮปปี้อยู่แล้ว ถ้าซีรีส์ไม่อิ่มก็มีให้ในนิยาย
เมนอาเฉิงซีรีส์ เลี้ยงเด็กคนเดียว ดูแลบ้านคนเดียว เหงานะ เว่ยอิงตามซีรีส์คือได้มิตรภาพใหม่ก็ไม่กลับท่าเรือแล้วบายจ้า เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าซึนเดี๋ยวนก ถึงจะไม่ได้นกแฟนแต่ก็นกเพื่อนไหมล่ะ ให้ดูขนมเข่งเป็นตัวอย่าง หายซึนแล้วได้เมีย ครอบครัวสุขสันต์ แค่ตายไวไปหน่อย
การดัดแปลงนิยายเป็นซีรีย์ (ทุกประเทศ) ต้องผ่านการอนุมัติของนักเขียนก่อนใช่ป่ะ กูจะได้มโนว่าแม่โม่เขียนจบนิยายห้วนไปนิด ในซีรีย์ที่อาเฉิงยังห่วงใยเว่ยอิงนั้นคือสิ่งที่แม่โม่อยากจะเสริมและฮีลใจให้ความหวังคนอ่าน
>>975 ซีรีส์ไม่เกี่ยวกับแม่โม่นะมึง ทีมซีรีส์ต่างหากไม่เกี่ยวกับนักเขียนแต่อย่างใด กูเห็นแฟนคลับบอกว่าแม่โม่ไม่ได้เป็นคนขายลิขสิทธิ์ จิ้นเจียงขาย เวลาจะ discuss อะไรเกี่ยวกับซีรีส์จะไม่เกี่ยวกัน ไม่ควรไปว่าแม่โม่ด้วย แฟนคลับสายนิยายเขาบอกมาอย่างนี้ เพราะมซ.ไม่ได้เข้า weibo นานตั้งแต่ต้นปีแล้ว
>>976 อ้าว นึกว่าแบบฝรั่งอย่าง J.K. ที่ขายไปแล้วมีสิทธิ์ในการเลือกนักแสดงเอง หรือสิทธิ์ที่บอกว่าห้ามดัดแปลงตรงนั้นตรงนี้ (อันนี้ไม่ได้กวนนะ แต่ไม่รู้)
แสดงว่าที่ใส่มาตอนจบ อาจเป็นผกก ตีความใหม่จากนิสัยตัวละครมั้ง
เห็นหลายคนบอกว่า นิยาย มังฮวา อนิเมะและซีรีย์ เป็นการตีความจากคนละมุม คือไม่เหมือนกันเป๊ะๆ ก็ดีนะ เพราะว่าจะดูให้ครบทุกช่องทางอยู่แล้ว
แม่กู เผลอไปดูซร.ปรมจละติด ละเดินมาถามหานิยายจากกู นี่ปัดแทบไม่ทันว่ามันชรชแม่ ดูแต่ซร.ไปเถอะ อย่าเปิดโลกเลย
แถมสลับโพอย่างเมามัน เอาพี่เว่ยไปเป็นพระเอก พี่หวังไปเป็นพระรอง กูนี่หัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออกเลย...
>>978 ถ้าให้กูพูดถึงนิสัยตัวละครในซีรีส์คือ ค่อนข้าง ooc นะสำหรับกู เดี๋ยวกูจะแยกอันที่ดัดแปลงมาจากนิยายให้ดูเป็นอันๆ ม่านฮวา : ค่อนข้างเหมือนต้นฉบับ เรดิโอ : เหมือนเกือบ 99% อนิเมะ กับ ซีรีส์ : ดัดแปลงค่อนข้างเยอะ ถ้าลองเสพทุกอันจะรู้สึกค่อนข้างต่างกันแล้วแต่ว่ามึงจะชอบหรือติดใจอันไหน
สำหรับกู อ่านนิยายมาก่อน แยกนิยายกับซรเป็นคนละเวิร์สไปเลยว่ะ แต่ก็ชอบทั้งคู่ เรดิโอก็ดีมาก แต่อนิเมนี่ไม่ชินกับภาพการ์ตูนๆเลยไม่ค่อยชอบเท่าไหร่
กูชอบนิยายกับอนิเมะอะ มันละเวิร์สอย่างที่โม่งหลายๆคนบอกแหละ แต่กูชอบอาเจี๋ยนักพากย์เมะอะ กูเลยไม่ได้ตามไปฟังเรดิโอดราม่าซะที
กูพึ่งดูจบสรุปทำไมพี่วั่งจำพี่เว่ยได้วะ กูว่ากูไม่ได้ดูข้ามนะ แต่มันก็ไม่อ๋อออขึ้นมาอ่ะ อย่างอนิเมะคือชัดเจนว่าเป่าขลุ่ยแล้วเวินหนิงมาพี่วั่งเห็นคาตา แต่ซีรีส์นี่เห็นพี่วั่งพูดทำนองว่า 'เจ้าจำไม่ได้' 'ความจำเจ้าไม่ดี' ทำนองนี้ เลยงงว่าตอนเป็นโม่เสวียนอี่แรกๆพี่เว่ยทำอะไรเผยไต๋วะ
ไม่มีอะไรกูแค่มาบอกว่าชอบที่พวกมึงวิเคราะห์ตัวละคนกันอะ555 มองวงกว้างๆไม่อิงจากความชอบ กูปลื้มปริ่มที่มีคนเข้าใจเมนกู กูช้ำใจมากที่มีคนด่าตาหนูกูเยอะ ฮือ บางทีกูก็งงว่าทำไมดูซีรี่ย์แล้วไม่คิดตามกันหรอวะหรือดูกันแค่ฟินพอ นอ ไม่เสพเนื้อเรื่อง ที่กูเจอมาแม่งอวยกันไส้แตกไม่มองดีมองร้ายกันเลย กระซิก โอเค เปลี่ยนเรื่อง
KY มึงว่าเทียนกวานจะออกมาแปดเล่มเลยหรือจะมีรวบเล่มมั้งมะเหมือนปรมจที่แยกเล่ม...กูรู้สึกว่ากูต้องขายไต55555 แปดเล่มเลยนะมึง น้ำตากูไหลแต่กูอยากอ่านน แต่ละเล่มมันหนาบางแค่ไหนวะ กูเป็นคนชอบอ่านเล่มหนาๆจับแล้วกูสุขใจว่าตัวเองจะอ่านจบช้า อย่างปรมจกูรู้สึกบางกูอ่านแปปเดียวจบ...
ถ้าออกมาแปดเล่มพร้อมบ็อกซ์ราคาจะพุ่งถึงสี่พันมะ
มู้จะเต็มแล้วง่าาา
กูทิ้งท้ายละกัน
ถ้ามีคนชอบ ปิงเกอกับเสิ่นจิ่ว นี่คือแหกคู่ใช่มะ ตามจริง สองคนนี้ก้แค่ศิษย์กับอาจารย์ใช่ไหม
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.