>>400 ก็ยังดีที่ปากร้ายใจดี สาธุบุญไม่ให้ลูกหลานตระกูลเจียงคนต่อๆ ไปต้องมาเจอวิบากกรรมครอบครัวหรรษานี้อีก (แต่จะได้มีเหรอวะ ประมุขแม่งยังไม่มีแววจะแต่งงานเลย)
>>401 อืม ที่มึงพูดก็ถูก เพชรอยู่ไหนย่อมเป็นเพชร แต่ถ้ามึงไม่เอาเพชรไปโยนลงในตมก่อนแต่แรกคงจะดีมาก นั่น กุวนมาด่าเฟิงเหมียนอีกแล้ว
คือกุเข้าใจว่าต่างๆ นานาที่เจียงเฉิงโยนมาใส่เว่ยอู๋เซี่ยนคงเป็นกลไกการปกป้องจิตใจของตัวเองอะมึง เพื่อให้สามารถใช้ชีวิตต่อไปได้โดยไม่ต้องแบกรับความรู้สึกผิด กลไกชีวิตมนุดแม่งก็เห้แบบนี้ล่ะ เฮ้อ
กุเฮิร์ทกับเรื่องที่สองคนนั้นไม่ได้กลับมาดีกันนะ แต่กุก็เข้าใจอะ มันคงเหมือนกระจกที่ร้าวไปแล้ว ต่อให้เอาคนคนเดิมมายืนส่องในท่าเดิม มุมเดิม เวลาเดิม แต่ภาพที่ออกมามันไม่มีทางเหมือนเดิมแล้ว กุพยายามคิดว่าอย่างน้อยเขาก็ไม่ได้จากตาย แค่อยู่ที่ไกลๆ รู้ว่าต่างคนต่างมีความสุขและสบายใจกับชีวิตก็พอ เฮ้อ
เลยทำเอากุนึกถึงหลานวั่งจีกับเว่ยอู๋เซี่ยน ฉากวั่งจีจะให้เว่ยไปกูซูด้วยกันแม่งเป็นหนึ่งในไม่กี่ฉากหลังจากวั่งจีระบายเรื่องที่บ้านตอนปราบเต่าเสวียนอู่ แล้วตอนนั้นเป็นตอนที่วั่งจีแม่ง so emotional มาก เสือกมาเข้าใจกันผิดเพราะที่ผ่านมามัวแต่ซึนอีก เฮ้อม แต่ก็เอาวะ อย่างน้อยคู่นั้นก็โชคยังดี...