กู >>497 นะ เผื่อนักเขียนมาอ่าน เมื่อคืนกูมัวแต่เขียนสิ่งที่ทำให้กูอ่านต่อไม่ได้ กูคิดว่าควรเขียนสิ่งที่ทำให้กูอ่านไปได้ถึงตอนที่ 40 ไม่ปิดทิ้งไปแต่แรกด้วย อย่างแรกภาษาการบรรยายดี ไม่มีการใช้คำผิดบริบทที่ชวนให้ปวด ไม่ใช้ภาษาโอเวอร์เกินเนื้อเรื่องเพราะหลงคิดว่าภาษาดีคือภาษาที่ใช้คำยาก สร้างจักรวาลได้ดี(ในตอนต้น) ในแนวแฟนตาซีเรื่องนี้เป็นจุดแข็งอย่างหนึ่ง น่าเสียดายที่คิดต่อเนื่องไม่ถึงตอนจบทำให้เกิดความขัดแย้งกัน ดาวสุดขอบจักรวาลที่มีฉากแบบยุโรปยุคโบราณ ไม่เคยเห็นคนสีผมและสีตาที่แตกต่าง แต่มีการประชุมกับดาวอื่นตลอด มียานเข้าออก ก็ไม่ได้ห่างไกล ล้าหลังอย่างที่บอก เรื่องบทแรกๆทำให้มีความหวังว่าเนื้อเรื่องจะพาไปถึงไหน ทำให้กูอยากรู้และพยายามเปิดอ่านตอนต่อไป อยากให้นักเขียนลองเขียนต่อไป แต่ลองศึกษาการวางโครงเรื่อง ตัวละครก่อนเขียน อะไรคือเป้าหมายหลัก เป้าหมายรอง เส้นเรื่องหลัก เส้นเรื่องรอง วางเนมวางอะไร ของพวกนักเขียน
อนึ่ง ในตอนแรกนั้นกูคิดอยู่สักพักว่ากูควรวิจารณ์ไหม เบื่อดราม่าหน้าม้า แต่กูก็คิดว่านักเขียนมีศักยภาพอยู่ ถ้าไม่รู้จุดอ่อนก็น่าเสียดาย สิ่งที่กูบอกไม่ได้ถูกไปหมด ถ้าเลือกไปใช้น่าจะเป็นประโยชน์ได้บ้าง
>>426 ขอบใจมึงด้วยที่แนะนำนิยายมา หลังๆไม่ค่อยมีคนแนะนำ ลำบากกูมากต้องไปงมเข็มเอง