>>941 SPOIL Rebirth: Degenerate ต่อ 3
.
..
.
.
.
.
.
.
...
.
.....
...
.
พอกลับมาแต่ก็อยู่กันดีๆไม่ได้แหล่ะ มันจะมีเรื่องกันอีก ที่พี่ชายมีผลงานเยอะมาก น้องเลยกลัวว่าหลงเซวียนจะทำร้าย จะวางยาพี่ชาย เลยทะเลาะกันอีก หลงเซวียนเลยได้โอกาสที่เมืองใต้บุก หนีเปิดศึกอีก น้องก็เฝ้าเมืองอีกกกกกกก
เวลาผ่านไปอีกสามปี
ครั้งนี้ร่างกายของหลัวเหวย ป่วยหนักแบบที่ลุกขึ้นมารับคณะที่หน้าเมืองไม่ได้อีกแล้ว
ตรงนี้ช่วงหลังๆนี้ โอ๊ยยย กูพิมพ์แล้วจะร้องไห้เอง คือมันจะมีงานฉลอง หลัวเหวย เดินนอกออกจากงานมาคนเดียว ก็เจอกับเด็กคนนึง........
.......เป็นลูกของเว่ยหลาน
คือหลัวเหวยเจอกับเว่ยหลานที่มากับครอบครัวพร้อมหน้า ตัวเองก็ได้แต่อวยพรให้เค้ามีความสุข และเดินจากไป คือ10ปีที่ผ่านมา หลัวเหวยจะทนทุกข์อย่างไร แต่ที่ผ่านมาคือเว่ยหลานมีความสุขกับครอบครัว และหลัวเหวยจะให้หลงเซวียนรับประกันตรงนี้เสมอ ว่าครอบครัวเว่ยหลานมีชีวิตที่ดี
ขากลับมาขันทีคนสนิทมารับ น้องจะชอบพูดเล่นๆกับขันทีคนนี้ว่า ถ้าข้าตายไป มันอย่างไรน่ะ งานศพจะเป็นยังไง
หรือถ้าข้าตายแล้ว และคนที่ข้ารักก็ตาย เรายังได้เจอและรักกับเค้าอีกมั้ย ขันทีก็บอกว่าหวังเหย่อย่าพูดเหลวไหลไม่เป็นมงคลสิ ท่านต้องมีชีวิตที่ยืนยาว แต่ขันตีพูดไปก็รู้ว่ามันไม่จริงเพราะน้องป่วยหนักขนาดนั้น.... หลัวเหว่ยก็อวยพรให้กงกงว่า ถ้าชาติหน้าขอให้ท่านร่ำรวยไม่ต้องมาเป็นขันทีนะ <<<<เล่าในฟังแบบนี้ พวกมึงอาจจะไม่อะไรนะ แต่อ่านจริงช่วงนี้กูร้องไห้ตายไปเลย ;;______;;
สรุปคือหลัวเหวยจะตายแล้ว ถูกเร่งซ้ำอีกนิดจากที่ถูกลูกหลานของอ๋อง#5 ที่หลัวเหวยฆ่าสกุลของแม่เค้ามาเอามีดมาลอบแทง เอาล่ะเวลาเค้าท์ดาวน์ล่ะ ///อันนี้คือในศึกแรก7ปี อ๋อง5 ที่เป็นน้องแท้ๆของหลงเซวียนจะตายด้วยอุบัติเหตุ ที่พวกสกุลในวังเอาแต่เล่นการเมืองกัน จนปกปิดความจริงว่าอ๋อง5กำลังเจ็บหนัก สุดท้ายโดนน้องหลัวเช็คบิลทั้งหมด
จะมีคนนึงบอกว่า มียาถอนพิษที่เว่ยหลานความจำเสื่อมนะ เจ้าจะให้เค้าทานมั้ย แล้วเจ้าจะได้เดินทางไปกับเค้า น้องก็ไม่ให้ บอกว่าเค้ามีความสุขแล้ว จะให้มาเศร้ากับข้าที่กำลังจะตายทำไม
หรือตอนที่หลัวเหวยเพ้อเพราะพิษไข้ หลงเซวียนก็ยอมแล้ว บอกว่าเจ้าจะเจอเว่ยหลานมั้ย น้องก็ไม่เอา บอกว่า ข้าให้เว่ยหลานเจ็บปวดเพราะข้าอีกเหรอ ข้าทำไม่ได้หรอก
วันนั้นเป็นวันที่น้องฝันถึงศาลเจ้าร้างที่ตัวเองจะตาย น้องก็รู้แล้วว่าวันนี้แหล่ะ เป็นเวลาที่ตัวเองจะไปล่ะ เลยขอคุยกับหลงเซวียนเป็นครั้งสุดท้าย
แต่ก่อนจะคุยหลัวเหวยจะลากับลูกชายหลงเซวียนก่อน คือหลัวเหวยรู้ว่าตัวเองมีส่วนให้แม่เค้าตาย แต่เด็กคนนี้จะรักหลัวเหวยมาก ก่อนตายหลัวเหวยได้แต่ยิ้มๆแล้วว่า ไม่ว่ายามที่เจ้าโตขึ้น เจ้าจะได้รับรู้เรื่องราวที่มีคนเล่าให้เจ้าฟังอย่างไร ก็ขอให้อย่าได้เกลียดชังข้าให้มากนักเลยนะ ;;______;;
ส่วนกับหลงเซวียน ก็สั่งเสียว่าขอเจ้าอย่าได้ทำร้ายสกุลหลัวเลย แล้วเป็นฮ่องเต้ให้ดีๆ
หลงเซวียนได้แต่ร้องไห้กอดน้องแล้วบอกว่า อย่าเกลียดข้าเลยนะ อย่าเกลียดข้าเลย
น้องก็ว่า "หลงเซวียน ข้าไม่ได้เกลียดเจ้าแล้ว เพียงแต่ในชาตินี้ เจ้าทำลายชีวิตของข้า ข้าเองก็ทำร้ายให้เจ้าเดียวดายไปทั้งชีวิต ดังนั้นเราสองหลังจากชาติภพนี้ไป อย่าได้พบพานกันอีกเลย"
หลัวเหวยจะตายแล้ว ขอตายนอกวัง หลงเซวียนเลยอนุญาติให้พี่ชายคนโตมารับ พี่ก็ว่าให้เจ้าใจแข็งอีกนิด ท่านพ่อท่านแม่และพี่รองกำลังมา แต่เพิ่งออกจากวังหลัวเหวยก็รู้ว่าไม่ทันแล้ว ตัวเองจะตายแล้ว เพราะน้องรู้ว่าตัวเองจะตาย วันเดียวกับชาติที่แล้ว เลยขอให้พี่ชายขับรถม้า ไปเจอหลานเว่ยหลานอีกครั้ง ในใจก็คิด ชาตินี้ข้าทำได้ไม่เลวเลย ทุกคนยังอยู่ดี ชาติที่แล้วข้าตายอย่างทรมาณและเดียวดายในหิมะ ชาตินี้แม้ตายตอนที่หิมะตก แต่ก็อยู่ในอ้อมกอดของพี่ชายอย่างอบอุ่น ข้าไม่เสียดายอะไรแล้ว
มาที่บ้านเว่ยหลาน แค่จอดรถม้าข้างหน้า ได้ยินเสียงเว่ยหลายกำลังพูดคุยหัวเราะกับครอบครัว หลัวเหวยก็บอกพี่ชายว่าไปกันเถอะ พอแล้ว ได้ยินเสียงเค้า ข้าก็พอแล้ว แต่มือพยายามเอือมไปหา แล้วว่าเราสองอยู่ใกล้กันแค่นี้ แต่เหมือนห่างกันคนล่ะโลกเลยนะ
แล้วหลัวเหวยก็ตาย
ตอนจบช่วงนี้แล้วกูดาวน์ไปเป็นอาทิตย์เลย กะเรื่องนี้ ;;____;;
ส่วนเว่ยหลานก็อยู่แบบลืมๆไปจนแก่เฒ่า จนกระทั้งหลานชายพูดประโยค ภูเขากับสายลม รวมกันเป็นคำวาหลาน ที่เป็นชื่อที่หลัวเหวยให้ เลยจำอดีตได้ แล้วก็ตายเลย ก่อนตายเหมือนเห็นนิมิตว่า หลัวเหวย มารอรับ คุณปู่เรียกชื่อ กงจื้อ ครั้งนึง แล้วก็ตายเลย
เหมือนเป็นผลข้างเคียงของยา
หลงเซวียนตอนจบ จะเจอเด็กสองคน ที่ชื่อเหมือนกับสองคนนั้นอยู่ด้วยกัน วิ่งผ่านไป อันนี้หลงเซวียนรู้อยู่แล้ว
(ต่อ)
.
..
.
.
.
.
.
.
...
.
.....
...
.