>>959 สนพ.วายหลายที่รู้ว่าสาววายสายเปย์ เลยทำ price discrimination (ชาร์ตราคาตามกลุ่มผู้บริโภค เหมือนราคาตั๋วหนังที่ต่างกันในวันธรรมดากับวันหยุด) กันสนุกสนานเนื่องจากรู้ว่าคนซื้อไม่มีทางเลือก ถึงแม้ปัจจุบันจะมีสนพ.เล็ก ๆ หรือ นักเขียนตีพิมพ์ แต่อำนาจการต่อรองต่ำ เนื่องจากผู้บริโภคไม่มีความน่าเชื่อถือ (กูจะไม่บอกหรอกนะว่าสนพ.ใหญ่ ๆ ลงมาดิสเครดิสเองรึเปล่า แต่ก็เชื่อว่าสนพ.หลาย ๆ สนพ. เล่นโม่ง กะจ่ายหลังม่านนักรีวิว ให้นอมินีมาปั่นกระแส เป็นเรื่องปกติในวงการธุรกิจ)
กูคิดว่าสิ่งที่ผู้บริโภคหนังสือในวงการวายควรทำไม่ใช่เอาแต่แอนตี้สนพ.ใหม่ หรือด่าสนพ.ที่พิมพ์ราคาต่ำว่ามีปัญหาอะไรรึเปล่า แต่ตั้งคำถามว่าทำไมยังทนหนังสือแพง การบริการห่วย จริงอยู่ที่ LC เป็นข้อจำกัดทำให้สนพ.ใหญ่ ๆ ผูกขาดทางการค้า แต่ในตลาดที่ยังไม่ผูกขาด เช่นเรื่องที่ยังไม่ LC หรือ เรื่องที่สนพ.เล็ก ๆ LC มา ควรจะสนับสนุน (อย่างมีวิจารณญาณ เพราะสนพ.เล็ก ๆ ไม่ดีก็มี)
ทั้งนี้กูไม่ได้เชียร์ที่ไหน แต่ก็ต้องการให้ตลาดเป็นตลาดที่มีการแข่งขันสมบูรณ์ ผู้บริโภคได้ประโยชน์สูงสุด นักเขียนไม่โดนกดขี่ค่าแรง ไม่โดนด่าว่าเนรคุณเมื่อส่งงานสนพ.อื่น ส่วนสนพ.รีดเอาประสิทธิภาพของตนเองมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด