Last posted
Total of 1000 posts
ถามในนี้ได้ไหมวะ พชพ นี่เป็นสนพ.ใหม่ จนถึงตอนนี้หนังสือที่ออกมามีได้ออกเป็นรูปแบบจริงบ้างยังวะ หรือเพิ่งเปิดสนพ.มา ยังอยู่ในช่วงจอง/รอส่ง ของล็อตเปิดตัวสนพ.อยู่ สงสัยว่าทำดีไหม การจัดหน้ากระดาษ คำผิด อะไรเป็นยังไง ใครได้ซื้อของที่นี่บ้าง
ทำไมคนชอบถามหาเจ้าของจากสนพน้องใหม่ที่ยังไม่มีพิรุธกันจังตั้งแต่คว ตอนนี้มาพชพ ทั้งที่คนปกติยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเจ้าของสนพ จส อมร ชื่ออะไร
>>904 มองมุมกลับ ถ้านักเขียนไม่ใช่เจ้าของ แล้วสนพมีเรื่องเสียหาย คนซวยก็นักเขียนไหมที่จะโดนดราม่าใส่ ถ้ายังสรุปกันเองโดยไม่มีหลักฐานอะ
แล้วเอาจริงๆ อยากรู้จริงๆว่าใครเป็นเจ้าของมึงเอาชื่อห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทไปหาในกูเกิ้ลมันก็ขึ้นทั้งชื่อนามสกุลทีมงานผู้ก่อตั้งนะ มีรายละเอียดหมดแหละถ้าเป็นนิติบุคคล แล้วก็ไปสืบต่อกันเองว่าแต่ละคนเป็นใครมาจากไหน
คือพวกมึงจะอะไรกันมากมายห่าเหววะ เป็นนข หรือ นักวาด มาเปนเจ้าของมันไม่ดียังไง ก็มันเรื่องจริง ก็ไปถามเลยสิ เขาก็ตอบว่าใช่ แล้วในนี้ยังไม่มีใครด่าเลยยยยยยยยย ย้ำนะ ทุกครั้งไม่เคยมีการด่าหรือว่าหรือดิสเครดิตเหี้ยอะไรเหมือนที่อื่นๆเลย แต่จะต้องมีคนมาตื่นตูมแบบ ทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ต้องมีคนมาแก้แทนจนกูรำคานเหี้ยๆ น่าคิดเนอะ เพราะการที่รวมตัวกันทำมันผิดยังไงเหรอ มันดีด้วยซ้ำที่เค้าทำออกมาเป็นแบรนที่ชัดเจนและสวยงาม อย่างคนบนมันก็ออกความเหนว่า เปนนักเขียน นักวาดทำ ทำออกมาดีมาก แล้วก็มาดิ้นๆๆๆๆเหี้ยไรกันไม่รู้
แล้วยังไง ใครเป็นเจ้าของที่ไหนจะต้องตามสืบกันเพื่ออะไรไม่รู้ ทั้งๆที่บางที่ยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยแม้แต่นิดเดียว ระวังถึงคราวตัวเองบ้างเหอะ หรือในนี้มันเป็นห้องรวมคนขี้อิจฉาซะจริงๆ ไม่ใช่ห้องวิจารณ์เม้าสิ่งที่ผิดๆแล้ว แต่เห็นใครดีกว่าคือแฉๆๆๆ แล้วไม่ได้แฉเหี้ยไรนะ แฉแค่ อุ้ย สนพนี้ของคนนั้น สนพนี้ ของคนนี้ แล้วไงเหรอ งงมากกกกกเว่ออออออ
>>906 มู้เก่าๆมีคนด่านะ มีจนกูงง จนกูท้วงว่านักเขียนรวมตัวกันแล้วมันไม่ดีตรงไหน กูก็งงว่าทำไมถึงขยี้ให้เหมือนมีอะไรทั้งที่ใครจะทำสำนักพิมพ์มันก็ไม่มีผลนอกเสียจากเป็นคนที่มีประวัติเสียหาย อย่างร้านที่คนประกาศตามหาตัวทุกเดือนเพราะดองของในชป. พอมาทำสนพหนังสืออาจมีปัญหาเหมือนที่รับส่ง
กูนี่แหละที่โผล่มาท้วงเรื่อยๆเพราะสนพนี้เหมือนโดนปั่นหลายรอบตั้งแต่ยังไม่เปิดพรีอะมึง กูก็สงสัยว่าห่าเหวอะไรกับสนพนี้มากวะ เพจเงียบฉี่เจ้าของยังไม่กระดิกตัวก็มีคนหาเรื่องเรื่อยๆตั้งแต่พึ่งตั้งเพจยังไม่ได้ประกาศพรีสักเรื่อง มึงย้อนอ่านมู้เก่าๆดูแล้วกันเผื่อมึงมองข้าม เพราะแต่ละครั้งที่ปั่นมีคนออกมาบอกว่าตอนแรกว่าจะพรีแต่ตอนนี้รอเล่มออกดูลาดเลาก่อนดีกว่า ตามหาเจ้าของจนบางคนกลัวจริงๆขอให้เจ้าของประกาศตัวกลางโม่งถ้าเล่น ขนาดราคาถูกยังมีคนมาเตือนว่าระวังคุณภาพไม่ดี มึ้งงง หนังสือเทียบกับแนวปกติราคามันธรรมดา แต่แนววายมันแพงโดดเกินไปต่างหาก บางทีก็ปั่นว่าสนพเล็กเปิดใหม่ไม่น่าไว้ใจเอาไปเทียบกับxb ซึ่งxbมันกรณีสนพห่วยๆแรร์แคส แล้วเอาไปเทียบแบบไม่มีจุดเชื่อมโยงทำให้คนระแวงอะมึง ฯลฯ สารพัด มันจะมีคนค้านตั้งเยอะทำไมถ้ามันไม่มีคนพูดแง่ลบก่อน
สงสัยไปเหยียบตาปลาใครล่ะมั้ง ไม่ก็เรื่องที่ออกเป็นเรื่องที่สนพ อื่นๆเล็งๆไว้อยู่ แต่กลับมาออกกับสนพ น้องใหม่ หลายๆคนก็เลยหมั่นไส้หาเรื่องมาแซะอยู่เรื่อย ถถถถ
กูว่ามีสนพ.ใหม่ ๆ มาก็ดีนะ สนพ.เก่าที่ทำไม่ดีจะได้มีคู่แข่ง พัฒนาตัวเอง แล้วก็ไม่ขูดรีดลูกค้าเกิน ส่วนนักเขียนจะได้ทีทางเลือกมากขึ้น วิน ๆ ว่ะ กูไม่สนว่าใครจะเป็นเจ้าของ ขอแค่ทำดี ไม่โกง ไม่ตรรกะเหี้ย กูพอใจละ
การที่นขรวมตัวก็ส่งผลต่อชื่อเสียงนขด้วย สมมติมึงไปออกกะสนพหนึ่ง คนมองว่ามึงเป็นเจ้าของ แล้วสนพนั้นส่งช้า ดองของ คนจะมองนขคนนั้นไม่ดีไปด้วย ทั้งที่ไม่มีใครรู้ว่านชคนนั้นเป็นเจ้าของจริงมั้ย
>>909 กุว่าคนที่เตือนเรื่องระวังอย่าเห็นแก่ของถูกอันนี้ไม่ได้ปั่น เขาแค่พูดเฉยๆตามเนื้อผ้า ว่าสนพยังไม่เคยมีประวัติรีวิว ซื้อไปเจอไม่ดีหรือโกงอาจซวยได้ เพราะวงการวายมันโกงกันเยอะ แค่ตอนนั้นเขาทิ้งระเบิดไว้แล้วกลับมาช้าไปนิดโม่งก็คือโม่งเอาคำพูดเตือนธรรมดาไปปั่นต่อจนเลยเถิดอะ
แต่เรื่องนักเขียนนี่โดนเอามาเป็นประเด็นบ่อยจนกุงง แล้วงงว่าสงสัยนักทำไมไม่ไปถาม กุเลยมาเสนอทางหาชื่อโดยพวกมึงไม่ต้องไปถาม แค่นั้นแหละ
แล้วส่วนเป็นนักเขียนแล้วไง ด้านบนนั่นแหละทีแซะๆ ที่มีคนถามว่าทำไมขายถูก(เอาจริงๆราคาปกติของนิยาย) ก็บอกไม่ต้องแบ่งเปอร์ จะสื่อว่านักเขียนทำกันเอง มันทำให้กุหงุดหงิดนิดหน่อย คือเหมือนมึงจะอ้างว่านิยายวายทั่วไปแบ่งเปอร์กับนักเขียนเลยต้องขายแพง สนพนอมอลยังไม่เห็นขายแพงแบบวายเลยมันราคาราวๆนี้อยู่แล้วไหม ไม่ใช่เอะอะก็นักเขียนทำเองเลยได้นู้นๆได้นี้ แล้วพวกสนพที่ไม่ใช่นักเขียนทำจะมาอ้างทำราคาแพงเพราะต้องแบ่งเปอร์ได้อะ เพราะมันไม่ใช่แพงธรรมดา แต่เป็นแพงชิบหาย
>>914 ถ้าว่าถึงไม่ได้แบ่งเปอร์คือหมายถึงไม่ต้องแบ่งคนกลางป่าว นักเขียนก็ได้เยอะสุด ทางที่จะเป็นสนพ.ตัวกลางได้เยอะสุดไง ในขณะที่สนพ.ทั่วไปคือสนพ.ดูจะได้เยอะสุด (ถ้าไม่นับตัวกลางของตัวกลางอีกทีคือพวกสายส่งร้านน่ะ กลายเป็นนักเขียนได้ 10-15% แทนที่จะเป็น 40-50% แบบพวกทำมือ)
>>914 แต่่สิ่งที่เข้าใจกันมันก็ถูกต้องนิ แล้วทำไมต้องเคืองด้วยอะ งงตรงนี้ โม่งได่ประโยชน์อะไรจากตรงนี้ ก็แค่พูดเหมือนทั่วๆไป เช่น โรส สนพใหญ่ มีโรงพิมเอง เลยขายถูกเพราะต้นทุนพิมพ์ถูก สนพบางที่ นข ทำเอง ไม่ต้องแบ่ง%กากๆ 10 % เลยตั้งราคาได้ถูก คือมันเปนความจริงปกติมากๆ แล้วโม่งเคืองอะไรกัน แล้วทำไมมาเคืองกับอีแค่นี้ จนลากยาวว่าแซะ คือมันคือข้อมูลทั่วไปไง
>>910 เนี่ย พอมีคนมาพูดอะไรถึง สองที่นั้นนิดหน่อย จะรีบมีคนมาบอกว่า เพราะอิจฉา หรือเพราะเป็นน้องใหม่ เลยได้เรื่องดีดี อะมึงลองจินตนาการ ถ้ามึงเป นข มีชื่อ อวว กับ โนเนมมาจีบ เลือกอะไร แล้วมันก็เป็นจริงตามที่เขาพูดกัน ไม่มีใครปิดบังอะไรเลย นข ทำเองจริงๆ อ้อมีอีกกรณี ถ้ากูดังแล้วกูจะะออกกับโนเนมคือสนิทกันมากกกกกกกกกกกกกกกก ไม่ก็ทำเองนั่นแหละ เคืองอะไรกันนักหนาวะ เห็นมีชื่อสองที่นี้ทีไรนะ คนอื่นมากกว่าที่มาประชดว่า เพราะอิจฉาที่ได้ นข ดัง บลาๆๆๆๆๆ จนมันเริ่มจะเฝืออะ
สนพโนเนมทั้งหลายไม่ต้องเถียงกัน วายดีๆ ไปอยู่กับสนพใหญ่ๆ อย่าง ฟฉ ซบ อววหมดแล้วจ้า ที่เหลือก็คือเรื่องที่เขาไม่เอา สนพ เล็กๆ แย่งไม่ทันก็งี้แหละ เรื่องที่ได้พิมพ์ก็ไม่ใช่ดังอะไรมากไม่ต้องขิงหรอก ถถถถถถถถถถ
สนพ.ใหญ่สำหรับนี่คือ อวว โรส ดีพ มด. บ2อ ฯลฯ แบบนี้คือใหญ่เพราะขนาดและทุน
กลางก็แบบ บกร. ฝ
เล็กกำลังจะไปกลาง ฟฉ วดว ฯลฯ
>>924 + คว ไม่ได้ถูกราคาปกตินั่นแหละ แค่สนพวายอื่นมันขายแพงไป โก่งราคาโคตรๆๆๆ เหมือนเห็นนักอ่านโขกสับยังไงก็ได้ เห็นสาววายสายเปย์ยังไงก็ซื้อ? เดือดร้อนเงินในกระเป๋ากูนี่แหละ นิยายวายก็ออกกันรัวๆ บางเรื่องชอบมากๆ แต่ก็ต้องตัดใจไม่ซื้อเพราะราคาแพงเกิน บางเรื่องบางสนพขอไม่พาดพิง ขายแพงเห้ ไม่ใช่นิยายทำมือดันขายเกินหน้าละบาท ที่จริงถึงไม่ใช่ทำมือขายหน้าละบาทกูก็ว่าแพงแล้วนั่นแหละ ถ้าสนพ อื่นปรับราคาลงมาแบบNormal จะเป็นพระคุณมาก
แต่จะว่าไปกูก็ไม่ค่อยเห็นใครพูดถึงนิยายวายไทยนานแล้ว ขนาดเรื่องออกใหม่ยังไม่มีคนรีวิวเลย คนซื้อน่าจะลดลงปะ
ราคามีส่วนทำให้ซื้อน้อยลงจริงๆนะ
เช่นกูเงินเหลือๆเลยแหละ ซื้อได้แต่บางเล่มหายากนัก ตั้งราคาสูง ต้องพรีออเดอร์วุ่นวายกูก็ไม่ซื้อแมร่ง ส่วนวายไทยหรือจีนแปลที่เดินเข้านายอินทร์ไปก็เจอบางเล่มโนเนมชัดๆ แต่ปกสวยดีอยากลองดู เล่มบางจึ๋งเดียวเกือบห้าร้อยกูก็ไม่ซื้อละ รู้สึกถูกเอาเปรียบน่ะ
ky กูเพิ่งเห็นราคาเทียนซือ รอบนี้ทำไมออกคู่ เป็น 5.1 กับ 5.2 คือยังไงวะ แยกเล่มเพื่ออัพราคาเหรอ กูงงงวยไปหมดแล้ว ทำไมเอาเปรียบกันขนาดนี้
กูไม่ได้อ่านวายไทยเยอะนะ อยากรู้ว่าพวกที่ออกกับสนพ.มีแต่วัยเรียน วัยทำงาน เบาๆ ฟีลกู้ด ไม่มีดราม่าหรือแนวแปลกๆหลุดมาบ้างหลายจริงๆ เหรอ หรือมันเป็น myth ที่ทุกคนพูดกัน จะไม่มีนิยายที่ทำอาชีพแปลกๆ แนวอื่นๆ ที่สนุกหรือดังพอให้สนพ.เอามาตีพิมพ์เลยเหรอวะ หรือพอเรื่องไม่ดังนข.ก็เลิกหรือไปทำมือขายเล็กๆน้อยๆหมด
ตู้เจ๋อ ยอดพรีล่าสุด 700 กว่าเล่มได้ ไม่รวมยอดพรีของร้านรับพรีในเฟสบุ๊คซึ่งแต่ละร้านลองรวมๆยอดดูจากที่ตามไม่ต่ำกว่า 300 เล่ม ที่กูแปลกใจคือ สนพ ชื่อเสียงไม่ค่อยโออ่ะ ทำไมคนยังไว้ใจจองเยอะ หรือนี่คือยอดปกติ
สงสัยอย่างนึง ทำไมผู้หญิงที่อ่านโดจิน(h) มันไม่ค่อยจะโพสหรือแสดงความคิดเห็นเลยวะ
พอดีเห็นเพื่อนในที่ทำงานแอบอ่าน คนรอบตัวก็อ่าน บางแนวก็ฮาร์ดคอซะ..
อารมณ์แบบไม่อยากเปิดเผยตัว หรือว่า คิดว่าการที่ผู้หญิงดูของแบบนี้มันไม่เหมาะหรือเปล่า
คือแนว y เนี่ย ยังเห็นคนมาเม้น แต่แนว h แทบไม่เห็น
เวลากุอ่านอะไร กุต้องบอกคนอื่นด้วยหรอ ไม่ได้ต้องการแสดงออกขนาดนั้น
กูลืมเสริมว่าในทวิตวันก่อนพวกนข.คุยกันอยู่ว่าถ้าอยากแมวให้เขียนแนวมหาลัย กูก็ไม่คาดหวังจะเห็นแนวใหม่ๆ แปลกๆ แล้วล่ะ
กุไม่เหนขป.จะเลือกจากเงินกับชื่อเสียงและหน้าตาเลย หรือที่เขาทำเองเพราะเขาเลือกเงินว่ะ
เลือกนักเขียนจากหน้าตาด้วยเหรอ ตายห่า รีบวิ่งไปศัลยกรรม
>>949 ไม่จำเป็นว่ะ คือกูทำงานมีเงินเดือนกินใช้โอเค ที่มาเขียนนิยายเพราะชอบ กูไม่โอเคกับการที่ต้องบังคับตัวเองให้เขียนสิ่งที่ไม่ชอบแต่ขายได้ ไม่โอเคกับการต้องอยู่กับคนนิสัยแย่ คืองานประจำกูปวดหัวจะตายห่าอยู่ละ ใครมาก่อน นิสัยโอเค ไม่เยอะกับกู กูก็พิมพ์หมดแหล่ะ
>>939 เพราะมันคือเรื่องที่ดังอยู่แล้ว ถึงชื่อเสียงสนพ.จะย่ำแย่ แต่เล่มแรกคนก็ยังลองเสี่ยงดูก่อน ถึงเป็นสาเหตุที่สนพ.มักจะเลือกเรื่องที่มีฐานแฟนมาพิมพ์ไง เพราะรู้ว่าถึงยังไงคนก็จะซื้อ แต่ถ้าคุณภาพเหี้ย บริการเหี้ย การจัดการเหี้ย ยอดเล่มถัดมาก็จะลดลงเอง มันห้าเล่มจบ มึงรอดูยอดเล่มสองอีกที
กูว่าที่สนพออกหนังสือราคาเป็นมิตรไม่เกี่ยวกับการแบ่งเปอร์ว่ะ เพราะยังไงก็มีคนทำหน้าที่เขียน จัดรูปเล่ม ขายของ ซึ่งของแบบนี้จะกี่คนก็ต้องทำงานเท่าเดิมอยู่ดี และค่าแรงก็ถือเป็นต้นทุนอย่างหนึ่งไม่ใช่ว่าคนเดียวกันไม่คิดเงินซ้ำซ้อนกดค่าแรงเข้าไป การที่ทำราคาไม่แพงเท่าที่อื่นคือเลือกจะไม่โก่งราคาเท่าที่อื่นเอง
สนพที่มีโรงพิมพ์เป็นของตัวเองเหมือนกัน คือต้องเข้าใจว่าราคาหนังสือวายแพงมากจนเกินเรื่องต้นทุนไปแล้ว เช่นหนังสือนิยายแนวอื่น500หน้า 300บาท หนังสือวาย500หน้า 520บาท คือมันโก่งราคาจนต้นทุนไม่เป็นสาระสำคัญเท่าไหร่แล้ว และสนพใหญ่เล็กมันไม่ได้มีผลต่อรายได้เท่างานคุณภาพดี เช่นสนพไหนได้เรื่องดังก็สามารถขายนิยายได้มากให้เพียงพอต่อคนซื้อ สิ่งที่สนพใหญ่ได้เปรียบแค่สามารถสต๊อคสินค้าได้มาก แต่เรื่องจะขายได้มากน้อยก็แล้วแต่กระแส
ดังนั้นกูถึงมองว่าสาเหตุที่แต่ละสนพไม่โก่งราคาเพราะเขาเลือกไม่โก่งมากกว่า
>>959 สนพ.วายหลายที่รู้ว่าสาววายสายเปย์ เลยทำ price discrimination (ชาร์ตราคาตามกลุ่มผู้บริโภค เหมือนราคาตั๋วหนังที่ต่างกันในวันธรรมดากับวันหยุด) กันสนุกสนานเนื่องจากรู้ว่าคนซื้อไม่มีทางเลือก ถึงแม้ปัจจุบันจะมีสนพ.เล็ก ๆ หรือ นักเขียนตีพิมพ์ แต่อำนาจการต่อรองต่ำ เนื่องจากผู้บริโภคไม่มีความน่าเชื่อถือ (กูจะไม่บอกหรอกนะว่าสนพ.ใหญ่ ๆ ลงมาดิสเครดิสเองรึเปล่า แต่ก็เชื่อว่าสนพ.หลาย ๆ สนพ. เล่นโม่ง กะจ่ายหลังม่านนักรีวิว ให้นอมินีมาปั่นกระแส เป็นเรื่องปกติในวงการธุรกิจ)
กูคิดว่าสิ่งที่ผู้บริโภคหนังสือในวงการวายควรทำไม่ใช่เอาแต่แอนตี้สนพ.ใหม่ หรือด่าสนพ.ที่พิมพ์ราคาต่ำว่ามีปัญหาอะไรรึเปล่า แต่ตั้งคำถามว่าทำไมยังทนหนังสือแพง การบริการห่วย จริงอยู่ที่ LC เป็นข้อจำกัดทำให้สนพ.ใหญ่ ๆ ผูกขาดทางการค้า แต่ในตลาดที่ยังไม่ผูกขาด เช่นเรื่องที่ยังไม่ LC หรือ เรื่องที่สนพ.เล็ก ๆ LC มา ควรจะสนับสนุน (อย่างมีวิจารณญาณ เพราะสนพ.เล็ก ๆ ไม่ดีก็มี)
ทั้งนี้กูไม่ได้เชียร์ที่ไหน แต่ก็ต้องการให้ตลาดเป็นตลาดที่มีการแข่งขันสมบูรณ์ ผู้บริโภคได้ประโยชน์สูงสุด นักเขียนไม่โดนกดขี่ค่าแรง ไม่โดนด่าว่าเนรคุณเมื่อส่งงานสนพ.อื่น ส่วนสนพ.รีดเอาประสิทธิภาพของตนเองมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด
>>961 จริง เห็นด้วย สนพ.ใหญ่แถมยังมีโรงพิมพ์ของตัวเอง แต่ดันขายราคาพอๆกับสนพ.เล็กนี่สิ น่าว่ามากๆ เอาเปรียบลูกค้าเกินไป
เห็นหลายคนบอกวายทำไมแพง อธิบายสั้นๆ จากที่พอรู้บ้างนิดหน่อย
คือวายผลิตน้อยกว่านอร์มอลมาก ส่วนหนึ่งเพราะตลาดไม่กว้างแม้จะกำลังซื้อสูงก็ตาม
ก็เลยจะไม่ได้พิมพ์จำนวนมากเท่านอร์มอล เคยได้ยินว่านอร์มอลนี่พิมพ์กันที 3000 เล่มขึ้น (พวกค่ายใหญ่)
ส่วนวายยอดพิมพ์น้อยกว่าเยอะ ถ้าเรื่องไม่ดังจริง
พอพิมพ์ได้น้อย ต้นทุนที่เอาไปหารต่อเล่มเลยมาก ถ้าขายราคาเท่านอร์มอลกำไรต่อเล่มจะน้อยนิดดุจขี้มด เขาเลยต้องบวกเข้าไปมากหน่อย
เฉพาะทุนพิมพ์ ถ้าพิมพ์แค่ไม่กี่ร้อยเล่ม ต้นทุนต่อเล่มอาจอยู่ที่ 70-80+ บาท
ถ้าพิมพ์ 3000 เล่ม ทุนอาจอยู่แค่ 40 บาท +-
แค่ราคาค่าพิมพ์ก็ทำให้ราคาหนังสือห่างกันหลายสิบบาทแล้ว
เดี๋ยวนี้วายไม่น่าจะพิมพ์น้อยแล้วมั้ง น่าจะอยู่ขั้นต่ำที่เกือบๆ พันกันหมดแล้ว ขนาดฝ.ที่หนังสือแพงขนาดนั้นปจบ.ยังพิมพ์หลักพันเลย (อ้างอิงจากที่มีเพื่อนโม่งเคยบอกไว้ว่าฝ.พิมพ์หลักพันนะ)
กุหลาบใหญ่แบบนั้นพิมพ์ 1 วายยังพัน+เลย แต่จริงที่ยอดพิมพ์ต่ำกว่านอร์มอลแบบทิ้งขาด
ตลาดกว้างขึ้นคนอ่านเยอะขึ้นจริง แต่กลุ่มอ่านก็ยังไม่แมสเท่า
บางสนพ.จำนวนพิมพ์ก็หลักร้อยเองด้วย ค่าความเสี่ยงเยอะกว่าถ้าเรื่องนั้นๆ ไม่ดัง ขายไม่ดีก็เอามาเลหลังขาดทุน ดูกล้วยดิ เข้าเนื้อจนเลิกทำไปเลย นั่นเพราะได้แต่เรื่องไม่ดีไป มีแปลจีนหลุดมาเรื่องนึงที่กระแสดีหน่อยแต่ที่เหลือเลหลังขายขาดทุนยับ
บางสนพ.มีเดธสต็อกค้างมาหลายปีดีดัก เงินจมไปกองอยู่หลายปี เลขายยังไม่หมด วันดีคืนดีมีเซเลปอ่านสนุกเลยหยิบมารีวิวทำให้กลับมาบูม ไอ้ที่มีถึงได้ระบายออกไปจากคลังบ้าง แต่เคสแบบนี้กี่ปีจะมีสักทีนึง
นอร์มอลมันขายแพงมากไม่ได้เพราะคู่แข่งสูงมาก ไม่ใช่แค่คู่แข่งแนวเดียวกัน แต่ต้องสู้กับการหดตัวของตลาดหนังสือด้วย จริงๆ คนอ่านวายมีความโลยอลสูงมากนะถ้าเอามาเทียบกับกลุ่มอ่านกลุ่มอื่นๆ สังเกตดูว่าต่อให้เศรษฐกิจแย่ ยอดขายวายตกบ้างแต่ก็ยังอยู่ในระดับที่ไม่ต่ำจนน่าเกลียด คือมีกลุ่มแฟนเหนียวแน่น ในขณะที่กลุ่มอื่นถ้าไม่มีดีลดีๆ ก็ตัดหนังสือจากการซื้อและนับเป็นของฟุ่มเฟือยไปเลย
แต่หลายสนพ.วายดันเลือกที่จะไม่ดูแลลูกค้าให้ดี สมัยนี้มันไม่เหมือนสมัยก่อนที่ลูกค้าต้องง้อสนพ.ให้พิมพ์ให้อ่าน เดี๋ยวนี้กลับกันแล้วเพราะมีตัวเลือกให้ลูกค้ามากขึ้น
Ky กูสงสัยที่พวกมึงบอกสนพนั้นใหญ่ กลาง เล็ก ใช้ดัชนีอะไรมาชี้วัดวะ ทุนจดทะเบียนงี้อ่อ
แบบสนพ เล็ก ทุนจดทะเบียนต่ำกว่า1ล้าน สนพขนาดกลาง1ล้านขึ้นไปแต่ไม่เกิน5ล้าน สนพใหญ่ ทุน5ล้านอัพ แบบนี้ป่ะ หรือพวกมึงใช้เซนส์เอา?
>>963 กูยังพูดคำเดิมว่าสนพใหญ่เล็กมีโรงพิมพ์ไม่มีผลเพราะราคามันเกินต้นทุนไปไกลแล้ว สนพเล็กก็ขายแพงโคตรๆเช่นกัน ไม่ใช่แค่สนพที่ต้องปรับให้ถูกลง ด้วยวายที่ปริมาณคนซื้อเยอะขนาดนี้ สนพเล็กก็พิมพ์เยอะและควรราคาขายต่ำลงเหมือนกัน
และข้ออ้างวายผลิตน้อยกว่านอมอลใช้ไม่ได้แล้วว่ะ มึงลองดูที่ขึ้นติดอันดับเบสเซลเลอร์ต่างๆ วายก็ติดบ้าง และวายมีเรื่องน้อยกว่าส่วนแบ่งการตลาดน้อยกว่านอมอลด้วย และกูขอบอกว่าสาย'แฟนตาซี สืบสวน ผี'ซึ่งคนอ่านน้อยกว่านิยายรักวายและนอมอลอย่างเทียบไม่ติด เบสเซลเลอร์คืออะไรไม่รู้จัก คือตัวอย่างห้าร้อยหน้าสามร้อยบาทว่ะ ดังนั้นยอดพิมพ์วายน้อยอ้างไม่ได้จริงๆ
ถ้าพิมพ์หลักพันเล่มทำมือแต่แพงอันนี้แหละควรด่า อย่างตอนลตด.เฉียดหกพันเล่ม ราคาแบบนั้นแพงมั้ยล่ะ
แต่ที่เรากำลังคุยคือสนพ.ต่อสนพ.นี่ ใหญ่เล็กกลางว่ากันไป
ky นิด ขอวิ่งมาร้องไห้ตรงนี้ได้มั้ย จะบ่นเรื่องการจัดหน้ารูปเล่มของสำนักพิมพ์คิดว่าน่าจะถูกที่นะ? เสร็จแล้วก็เบลอกูไปก็ได้แต่พูดกับใครก็ไม่มีใครเข้าใจ ฮือออออ
แบบ...อยู่ดีไม่ว่าดีไปอ่านตัวอย่างนิยายที่เปิดพรีกำลังจะออกใหม่ในเว็บสนพ. มันเป็นไฟล์ pdf คือฟอร์มนี้มันก็ควรเป็นรูปเล่มหน้าจริงที่พิมพ์ขายแล้วใช่มะ นี่มาตั้งแต่บทนำตัดตกหน้าถัดไปบรรทัดเดียว เห็นแล้วหงุดหงิดมาก ในฐานะคนอ่านมันไม่สวย ในฐานะคนทำกราฟฟิก เคยทำหน้าที่จัดหน้าหนังสือเหมือนกัน ในหน้าก่อนหน้านั้นตบขึ้นไปหนึ่งบรรทัดก็ได้ แล้วถ้าจำนวนหน้ามันไม่ลงตัว ก็ปลอ่ยว่างไว้ไปเลย ยังรู้สึกรับได้มากกว่าอีก มันสวยกว่า ดีกว่าห้อยเป็นไส้ติ่งบรรทัดเดียวแบบนี้ มันไม่สวย
เหมือนคนเรื่องเยอะ ตัวเองก็เกลียดความที่เป็นคนยึดติดเรื่องแบบนี้ แต่ไม่ไหวจริงๆ นอกจากขัดตายังขัดใจ ขอบคุณสำหรับพื้นที่ให้กูได้ปลดปล่อยความคับข้องใจ
>>981 จับมือมึง กูเหมือนเจอเพื่อน รอบตัวมีแต่คนบอกกูเรื่องเยอะเอง สำหรับในมุมมองกูคือ "ไม่ใช่จุดใส่ใจของเค้า" เป็นเจ้านายเก่ากูนี่โดนตีกลับให้มาจัดใหม่แล้วนะ เค้าบอกมันดูไม่สวย ให้เลือกเอาระหว่างตบมันขึ้นไปให้อยู่หน้าเดียวกันหมด กับดันให้มันมีมากกว่า 1 บรรทัด
>>979 ใช่ ถ้านักวาดใจดีหรือรายละเอียดไม่เยอะอาจจะมีถูกกว่า แต่ปกติก็คิดราคาเท่าๆ กันเพราะเขาก็วาดรูปส่งเหมือนเดิม และเขาไม่มีทางคิดราคาถูกกว่าเป็นสองเท่าสามเท่าอยู่แล้ว ในส่วนนี้คนที่พิมพ์เยอะก็จะเฉลี่ยทุนได้มากกว่า
ค่าโรงพิมพ์ก็คนละเรท พิมพ์หลักสิบกับหลักพันราคาไม่เท่ากันแน่นอน จะบอกว่าต่างกันไม่กี่สิบบาทก็ได้ แต่ถ้าคนที่พิมพ์ 50 บีบราคาให้เท่าพิมพ์หลักพัน (ที่ไม่แพงเกินไป)โดยคุณภาพ/ปก/พรูฟ/กระดาษเท่ากันเป๊ะ ยังไงก็ทำได้ยาก นอกจากจะลดคุณภาพลง ปกก็มินิมอลใส่สีใส่อักษรเอา นข.ทำมือที่ไม่ได้ขายแพงก็มี เวลาไปเดินงานอีเว้นท์หรืองานฟิคต่างๆก็จะเห็น แต่พวกนี้มักทำแฟนเมดหรือทำสนุกๆ
นักวาด ถาม 10 คน มี 8 คนคิดราคา สนพ และ ทำมือแยกนะ กูงงมากกกกจาาาาาาาา พยายามมาบอกคิดราคาเท่ากัน 5555555555555555 เหมือนพวกนักเขียนทำเองร้อนตัวมากอ้ะจ้า จะมาหาความชอบธรรมให้ตัวเองขายแพงเพื่อ ตอแหลมาก เรื่องพวกนี้ราคาต่างกันมันมีส่วนใหญ่ ไปวัดกันที่จำนวนพิมพ์โน่น ถ้าพิมพ์เยอะก็ได้เรทถูกเหมือนสนพนั่นแหละ โรงพิมไม่มานั่งถามว่าคุณคือสนพหรือทำเอง โรงพิมสนใจแค่คุณทำกี่เล่ม กุละเบื่อนัก พวกรายชื่อจองยาวเปนพันชื่อ แล้วบอกทำมืออออออเลยแพง ตอแหลลลลลลลลลลลล
อั่งเปามาละจ้า 555555 ของเก่าส่งยัง ไม่มีใครทวงด้วย 555555
กุเบื่อ บกร สันกาวโครตห่วยสวนทางกับราคาจริงๆ
>>989 กูพูดเองด้วยซ้ำว่าพิมพ์พันเล่มอ้างทำมือก็ว่าไปอย่าง มึงพูดมาหัวเราะอิอิเออะเออะสนุกไม่สนุกอะไรของของมึงเฉยๆ ละตอนหลังทำมาบอกว่าพูดเรื่องจำนวนเท่ากันตั้งแต่ต้น เฮ้อ กูก็อธิบายดีๆว่าทำมือมีทั้งคนที่ทำน้อยจริงๆหารแล้วทุนต่อเล่มสูงกับคนที่พิมพ์เยอะมากๆแต่ก็ยังคิดราคาสูง
ตั้งมู้ให้ล่วงหน้า ยกที่ 58 >>>/801/7058/
ก็จำนวนน้อยเลยแพง ทำมือที่พิมพ์น้อยๆ ถึงขายแพงไง ไปว่าเขาตอแหลต้นทุน แล้วลามไปเรื่องนักวาดคิดเรทเดียวกัน/แยกเนี่ยนะ นี่คิดว่าทุกคนขึ้นเพลทเหรอวะ ทุนมันถึงเท่ากันอ่ะ รู้จักพิมพ์ดิจิตอลไหม
นิยายใหม่ อป วายไหม ของคนนี้เสียดายหลายเรื่องละ ซื้อมาทีไรห่วยทุกที
ปิดมู้ ตามไปที่ >>>/801/7058/
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.