กูเพิ่งอ่านรุ่งอรุณฯเล่มสองจบ
.
.
.
.
.
ถ้าตอนจบเจนตายกูใจสลายแน่ๆ ฮือออ กูชอบเจนมากอ่ะ ถึงจะชอบท่านไฮน์มากกว่าก็เหอะ แต่กูก็รักตัวละครนี้ไปแล้วว่ะ แต่อย่างว่า โปรไฟล์ดีขนาดแทบเทียบพระเอกได้ ถ้าไม่อยู่คนละฝ่ายก็ต้องตายเพื่อตัดตัวเลือกภายหลังอยู่ดี ฮืออ กูรักเค้าาาาาไววด่เกบอาาำสไาเรำบกเา
.
.
.
.
ขอเล่มสามรัวๆเลยได้มั้ยวะ กูใจไม่ดีเลยจริงๆ เรื่องนี้สนุกกว่าที่คาด ใครที่กำลังมองหานิยายอ่านอยู่กูแนะนำเลย นายเอกฉลาดมาก แม้จะต้องหวิดตายหลายครั้งเพราะสมรรถภาพร่างกายไม่อำนวย(เป็นนักวิจัยระดับบีอยู่แต่ในนครชัยแอร์ที่ไม่เคยทะเยอทะยานแสวงหาความก้าวหน้าให้ตัวเอง) แต่ไม่น่ารำคาญเลยสักนิด ตัวละครมีพัฒนาการในทุกๆตอน ซึ่งกูชอบแบบนี้มากๆ พระเอกก็หล่อชิบหายวัวตายควายล้ม ราชาความS ในจิตวิญญาณที่แท้ ความเป็นจริงนี่ถนอมเขา(ด้วยลำแข้ง แค่กๆ)ชิบหาย ตัวประกอบอื่นๆก็น่ารัก อย่างมาร์คนี่กูชอบไม่แพ้กันกับมายะ พ่อสมองกล้าม5555555
เล่มหนาอยู่พอกันกับความค้างที่ถูกทิ้งไว้กลางทางหลังอ่านจบเล่ม แนะนำข๊ะ