พออ่านเล่มสี่ กูก็รู้สึกว่าถ้าไม่ใช่พี่อู่ก็ไม่มีใครเหมาะกับน้องแล้ว ตอนแรกกูเรือป๋าตูหนึ่งเดียวรักมาก อวยมาก จนมาเจอโมเมนท์เล่มสี่แล้วรู้สึกไม่ใช่ ถึงไม่มีพี่อู่ยังไงป๋าตูก็ทำให้น้องรักไม่ได้จริงๆ ดวงนกตลอดกาลแน่ๆ ป๋าตูดูอยากครอบครองน้องเกินไปจนน่ากลัว
ส่วนพี่หลาง ถ้าพี่ไม่ทรยศ อาจจะเป็นพระเอกก็ได้ แต่ตอนกูอ่านเล่ม1 ลังเลว่า ถ้าท่านพ่อไม่ตาย พี่อาจจะเสร็จท่านพ่อแทน 555 ดูเป็นโมเมนท์อบอุ่นช่วยกันเลี้ยงน้องจนโต ไม่มีจิ้นคู่นี้เหรอ เพื่อกูมีฟิคมีแฟนอาร์ตเสพย์
และถ้าท่านพ่อไม่ตายกูมองไม่เห็นทางที่พี่อู่จะมารักกับน้องได้เลย เหมือนพี่กับน้องรักกันเข้าใจกันแบบนี้มันอยู่ที่ตัวเขาทั้งคู่เเละจังหวะที่เจอกันดูแลกันมามันมีผลมากๆเลย