นิยายฝรั่งที่กูสังเกตไม่ว่าจะ pov1 หรือ pov3 จะไม่ต่างกันมาก สรรพนามเป็น I หรือ He ก็จริงแต่เขาโฟกัสที่ pov ของคนเดินเรื่องคนเดียว(หรือสลับกันระหว่าง mc แบบบทต่อบท ไม่สลับทุกบรรทัด) pov3 ของตต.ไม่ใช่มุมมองพระเจ้าที่รู้ความคิดทุกคน
เช่น
Pov1 ผมมองหน้าจูเลียน อยากต่อยหน้ามันเต็มแก่ แอนนี่กำลังช็อคจนพูดไม่ออก
Pov3 เขามองหน้าจูเลียน อยากต่อยหน้ามันเต็มแก่ แอนนี่กำลังช็อคจนพูดไม่ออก
พระเจ้า: เขามองหน้าจูเลียน อยากต่อยหน้ามันเต็มแก่ แอนนี่เองก็ไม่คิดว่าจูเลียนจะเป็นตัวการเช่นกันเพราะเธอมองเขาในแง่ดีมาโดยตลอด (รู้ความคิดของทั้ง mc และแอนนี่
ถ้าเผลอสลับ pov ในบทหรือพาร์ทเดียวกันจะงงง่าย เช่น
.
เขามองหน้าจูเลียน อยากต่อยหน้ามันเต็มแก่ ส่วนแอนนี่กำลังช็อคจนพูดไม่ออก
'ความแตกเสียแล้ว' จูเลียนคิดในใจ
.
เวลาอ่าน กูไม่ชอบแบบที่รู้ความคิดทุกคนและสลับมุมมองไปมาภายในบทเดียว กูงงว่าตอนนี้โฟกัสที่ความคิดใครอยู่