Last posted
Total of 1000 posts
>>673 เหมือนเห็นคนพูดถึงแวบ ๆ มันเป็นความเชื่อใครความเชื่อมันมั้ง บางคนแม่งรับได้ ก็จะมาตัดสินคนที่รับไม่ได้
Ky เออ กุถามหน่อยไอที่เถียงกันเรื่องการรับผิดชอบของนข. นิยายวายทำไมถึงยังไม่จบว่ะ กุเคยเห็นประเด็นนี้นานมากๆละ ถ้าเรื่องเคะบางอะไรงี้ใครจะเขียนก็เขียนได้มั้ง
แล้วถ้ากุไม่ชอบเคะกล้ามก็ตะไม่เขียนหรือเปล่า? แต่ไอเรื่องของพวกข้อมูลการแพทย์ที่กุเห็นทวิตนึงพูดถึงต่อให้ไม่ใช่นิยายวายก็ควรศึกษาเพื่อไม่ให้เผยแพร่ผิดๆอยู่แล้วนิ
>>676 โหโครตย้อนแย้ง งั้นมันควรแยกๆ เป็นประเด็นอ่ะ อารมณ์เดียวกับแต่งนิยายหากินกับด้อมศิลปินแต่ไม่ได้ติ่ง แต่ที่กุเจอไหลตามหน้าไทม์ไลน์ของกุคือ เหมือนกับต้องรับผิดชอบสังคม (ผู้ผลิตสื่อควรทำอยู่แล้วในความรู้สึกกุ แบบจรรยาบรรณน่ะ) แต่ให้ต้องแต่งแบบนี้ๆ นะ ต้องมีคนที่เป็นแบบนี้อยู่ คือจริงๆ กุงงมากมันดูย้อนแบ่งไหม มันเหมือนคุณก็สเตอริโอไทป์ว่าเกย์ต้องเป็นแบบนี้ๆ ซึ่งชีวิตจริงก็ไม่ได้กำหนดตายตัวหรือเปล่า นิยายที่อ่านเคะเมะก็หลากหลายมาก คนแต่งเป็นเกย์ก็มี ผชก็มี ไม่ใช่แค่ผญ.แต่ง ปัญหามันอยู่ที่ตัวบุคคลแล้วล่ะที่เถียงๆกันน่ะ
>> กรุขรรม ความโหดอะไร เอ็งเคยผ่านมาแล้วเรอะแก่กว่าแค่ปีเดียว ถถถ
ตอนปีนึง เพื่อนๆที่รู้จักก็นั่งขิงกันว่าคณะใครรับน้องโหดกว่า... ย้อนแย้งชิบหายไหนว่าไม่ชอบโซตัส
>>681 คณะกูมีโซตัสแบบเบาๆ น้ำเสียงเหมือนคำราม แต่เนื้อหาบบ ใครไม่ไหวบอกนะครับ ใครเป็นอะไรบอกนะครับ ใครหิวน้ำตะโกนดังๆ ใครต้องการยาดมบอก กิจกรรมแสตนด์แค่พูดว่าคนไม่มาไม่ซ้อมเดียวแข็งแล้วแพ้ ไม่เคยบอกว่าคนไม่มาร่วมกิจกรรมคือเห็นแก่ตัว (ในรุ่นดันทะเลาะกันเอง)กิจกรรมคือแข่งกะรุ่นพี่เหมือนกิจกรรมเข้าค่าย กูเลยแฮปปี้กะระบบโซตัสนะ ไม่ได้เจอเหมือนในข่าว สุดท้ายเพราะเจอดีๆ เพื่อนกูเอาไปขิงกะคนอื่นไม่ได้ มาบ่นว่าอยากเจอโซตัสหนักๆ
ของกูแรกๆก็ดีแบบ >>683 ว่าเลย กูอุตส่าชม จนสัปดาห์ถัดมาเจอปีสูงลงมาว้าก แม่ง อิหยังวะ 555
2 ปีถัดมาเลยมีปฎิวัติภายใน ระบบเชียร์โดนล่มไปละ ถูกล้มล้าง ปัจจุบันที่กูเห็นรุ่นน้องแชร์มาอีกที คณะกูเลิกเอามนุษย์ไปขึ้นแสตนละ เขียนสคริปภาพแทน <<เด็กสมัยนี้แม่งล้ำจังวะ
กูเลยรู้สึกว่านิยายที่อยู่ในเน็ตตอนนี้โคตรโบราณอ่ะมึง เขียนจากประสบการณ์คนที่ผ่านมหาลัยมาตั้งแต่ยุคโซตัสเฟื่องฟู หรือไม่ก็เด็กมัธยมมโนเขียนเอาจากข้อมูลเก่าๆ
กูก็มีเพื่อนที่ซึ้งกิจกรรมร้องห่มร้องไห้ พี่ๆทำเพื่อเรา แบบนี้นะ กูก็โคตรเหวอ พี่ๆทำเพื่อมึงยังไงวะไม่ยอมให้กลับบ้านไปอ่านหนังสือหนังหา คนที่อินเขาก็อินมั้ง แต่กูคิดว่าไอ้ที่จะแต่งว้ากออกมาฟุ้งๆต้องนั่งเทียนเขียนเท่านั้น ที่จริงโคตรน่าอี๋ พวกมันเป็นใครมาตะโกนใส่กู น้ำลายก็กระเด็น สมัยกูกูก็โบกมือลา ไร้สาระชิบหาย กลับบ้านก่อนนะ
กูถึงสงสัยว่าที่แต่งๆกันเนี่ยยยมีใครเรียนมหาลัยบ้างงงง หรือนิยายว้ากน้องทั้งหมดจะเป็นเด็กมัธยมแต่ง ถ้าเรียนมหาลัยแล้วน่าจะรู้ว่าอ่อเขาไม่ค่อยว้ากแล้วนะสมัยนี้ อ่อดาวเดือนแม่งคือใครวะไม่รู้จักงี้
>>684 +1 กูก็โดนรุ่นพี่ว้าก โกรธชิหาย ปีกุ กุเลยล่มแม่งใครเอาอย่างรุ่นพี่ไปรังแกน้องเจอกุเรียกคุยตัวๆ โดนหาว่าไม่เอาสังคมก็ช่างแม่ง รุ่นพี่หรือเพื่อนแบนไม่มีผลกับกุ เพราะรุ่นพี่กับเพื่อนต่างหากที่ต้องง้อกุ กุไม่มีอะไรต้องพึ่งรุ่นพี่หรือเพื่อน มีแต่มันมาพึ่งกุทั้งการเรียนการบ้านการสอบ ตอนสอบยังพอขอให้กุติวให้อยู่เลย ถถถถถ
การเชียร์ไม่ได้ทำให้เรียนจบ พวกที่มาอวดพลังทั้งหลายเอาจริงๆ ความรับผิดชอบในชีวิตยังไม่มีด้วยซ้ำ เอาเงินพ่อแม่ไปกินเหล้ากินเบียร์โดดเรียนบลาๆๆ มีตรงไหนให้หน้านับถือ กุงง
หายากมากที่คนมีวุฒิภาวะจะมารับตำแหน่งนี้ เพราะเขาเอาเวลาไปทำอะไรที่สำคัญกว่า ที่เหลือๆ มันเลยเหลือแต่พวกบ้าอำนาจ ไม่มีความรู้
ส่วนประสบการณ์ชีวิต ค่าย ชมรมมีเยอะแยะ ได้ประโยชน์กว่าว้ากเยอะไปทำกันสามัคคีจนงานสำเร็จฟินยาวๆ เป็นประโยชน์ต่อสังคม
>>685 สมัยกูยังว้ากอยู่ ประมาณ 5-6ปีได้นับย้อนไป ตอนนี้กูอายุเท่าไหร่แล้ววะ เออนั่นหละ กูเป็นรุ่นสุดท้ายที่ได้เลิกระบบโซตัสพอดี รุ่นหลังกูคือห้ามซ่อมน้องแต่มีรับน้องได้แบบประมาณนัดเจอ ตอนน้องอยู่ทำงานที่คณะรุ่นพี่ก็ต้องนั่งเฝ้า เพราะต้องทำกิจกรรมคณะอย่าง นิทรรศการ ทำพวกตลาดนัดขายของทำมือ แกลลอรี่ งานเปิดบ้าน ประมาณนี้ ก็เลยต้องมีรับน้องเหมือนเทรนเด็กรุ่นต่อไปว่าไอ้งานประเพณีประจำคณะแม่งจัดยังไงทำยังไงมากกว่า กีฬามหาลัยอะไรพวกนี้ด้วย
กูก็คิดนะ พวกแม่งห่างกูแค่ปีเดียว แต่กูต้องไปดูแลเหมือนน้องแท้ๆ ไปส่งถึงตีนบันไดหอ อยู่หอนอกก็ต้องไปส่ง
เออพวกมึง พูดถึงความรับผิดชอบต่อสังคมกันหน่อยดิ พวกมึงคิดว่าไงวะ เราไม่ถกเรื่องนี้กันบ้างเหรอ
ทำไมช่วงนี้นิยายเปิดพรีเยอะจังวะ
>>689 ถูกต้อง กูหมายถึงอย่างที่มึงพูดนี่หละ ที่แท้กูมาทันตอนมึงโดนกลบประเด็น กูไม่ค่อยอ่านนิยายไทย กูเลยไม่รู้จะพูดถึงประเด็น นข ยังไง ส่วนประเด็นในทวิต แม่งย้อนแย้งอย่างที่มึงว่า เหมือนออกหน้าว่าช่วยกันเก็บขยะนะ ห้ามทิ้ง แต่พอตัวเองรู้สึกว่าขี้เกียจถือแก้วน้ำ หาถังขยะไม่เจอ พอใจจะทิ้งกูก็ทิ้งลงพื้นเลย
>>692 สำหรับกูนะ การที่ไม่เขียนให้คนรักหรือชอบเพศเดียวกันดูแย่ในสังคมคือกุโอเคแล้ว เราไม่สามารถไปกำหนดให้ใครเขียนอะไรแบบไหนตามใจเราได้หรอก ในนกฟ้ามีบอกให้รับผิดชอบๆ กุก็ยังงเลยให้รับผิดชอบอะไร เรื่องที่คนจะมองกลุ่มคนเป็นแบบไหนมันอยู่ที่ตัวบุคคลว่ะ(มันอาจมีส่วนแต่จะให้ทำยังไงให้คนที่คิดไม่ได้มันคิดได้อ่ะกลายเป็นกลุ่มคนพวกนี้ทำให้วุ่นไปหมด) อย่างกุอ่านนิยายกุก็ไม่ก็ได้มองว่าต้องมีคนนึงรับตลอดหรือรุกตลอด หรือมองว่ารับร่างบาง(แต่จริงๆคนเป็นรับร่างบางก็มี ทวิงค์อ่ะ) กุมองว่าตอนนี้เหมือนมันแบ่งชัดเลยระหว่างคนสองกลุ่มที่รสนิยมความชอบต่างกันแล้วก็มาตีกัน อิห่าคล้ายๆกะประเด็นกินผักไม่กินเนื้อ ถ้าจะว่านข ก็ว่าที่นข แต่แตกประเด็นไปเรื่องอื่นกุว่ามันไม่ใช่ว่ะ
>>694 กุอยากให้แบ่งประเภทไปเลยอ่ะ อย่างนอน์มอลมันก็มีพวกนสปกขาวใช่ม่ะ
อย่างนึงที่อยากให้ผลักดันได้นะคือการแบ่งประเภทนี่ละ วายอีโรติค วายแฟนตาซี วายโรแมนซ์ เหมือนนิยายทั่วไปอ่ะ แต่ถ้าแบบที่กุอยากได้จริงๆ คือมองให้มันเป็นปกติแบบนิยายทั่วไปเลยเช่นเป็นนิยายแฟนตาซีดีๆเรื่องนึงนี่ละ แต่แค่ตัวเอกไม่ได้รักกับต่างเพศแต่รักกับเพศเดียวกัน ซึ่งกุก็ว่ามันยากแหละกับแนวคิดของสังคมสมัยนี้ 5555 แต่ก็หวังให้เป็นไปได้จริงสักวัน ซึ่งกุเริ่มจากตัวกุเองนี่ละ คนนึงละ555555
กูว่าไอ้ต้นเรื่องที่ด่านิยายวายมุกโซตัสอันนี้ก็พูดดีนะ แต่มาเหวี่ยงแหด่านิยายวายทำร้าย gay people in real world เริ่มไปกันใหญ่ว่ะ ความรับผิดชอบในงานเขียนสำหรับกูก็แค่อย่าเขียนส่งเสริมค่านิยมแย่ๆ อย่างพวก rape to love ให้ความรู้การแพทย์หรือซึมเศร้ามั่วซั่ว หรือถ้าแนวเฟติซแปลกๆ มากมึงควรมีคำเตือนและสกรีนคนอ่านว่ะ แต่ถ้าลามไปถึงเขียนเคะสาวแตกเมะแมนๆ ผิดต่อเกย์ในโลกจริงอันนี้กูว่าเสือกรสนิยมชาวบ้านแล้ว
เอาจริงที่กูปรี้ดหลักๆคือพวกที่แต่งวายแล้วดันมาด่าว่าเป็นlgbtมันผิดปกติ คุณไม่ควรเป็นแบบนั้น หรือเอามาเหยียดอะไรงี้มากกว่า แม่ง
ปล.แต่พวกที่เไปถามเค้าตลอดๆว่าใครรุกใครรับก็แย่ มึงหยุดอินได้แล้ว
สำหรับกูนะ แบบความมุมมองจาก cis อะ เห็นชัดมากในจอยลดา อย่างแบบสมมติฝ่ายรุกคุยกันว่าแบบนี้เอาไม่ลงหรอกจะอ้วก แบบฟ้าผ่าแล้วหุ่นขนาดนี้ หรือกระทั่งคำว่าอัดถั่วดำเองยังเคยเป็นมุกเล่นๆในจอยลดา แบบสมมติพระเอกเคยคบดาวคณะมา อยู่ๆจะมาคบนายเอก เพื่อนๆก็แบบเดี๋ยวนี้เปลี่ยนมาอัดถั่วดำหรอไรเงี้ยะะ ฟ้าเหลืองก็มี เนี่ยเขียนวายแล้วยังมีทัศนคติแบบเนี่ย แบบอ่านแล้วรู้อะว่าแบบตัวคนเขียนเองอะ ยังไม่ได้มองให้ LGBT เป็นเรื่องธรรมดาเลยอะ แล้วใช้มันเป็นมุกแบบตลกขำขันคิกคัก กูอ่านกูยังรู้สึกเลย กูไม่รู้ว่าอันนี้เป็นเพราะคนไทยชอบเล่นมุกเรื่องเพศโดยทั่วๆไปอยู่แล้วรึเปล่าอะนะ
นิยายวายบางเรื่องก็เห็นชัด กูคิดว่าคนส่วนมากเขียนเหมือนมันเป็นชายหญิง มีรุกกับรับที่แน่นอนชัดเจนอะ <- ไม่ได้หมายถึงแค่เรื่องบนเตียงนะ หมายถึงบทบาทอื่นๆในชีวิตประจำวันด้วย (อันนี้ไม่ได้ผิดอะไรตามความคิดกู แค่แบบถ้าอ่านนิยายฝรั่งแล้วมันจะไม่ค่อยรู้สึกถึงประเด็นนี้อะ ต่อให้นายเอกตัวเล็กน่ารักอะ กูก็ไม่รู้สึกถึงประเด็นแบบนี้)
>>699 จริง กุเรียกว่าเห่อหะมอย(หยาบไปไหมวะโทษทีนะ) แบบเด็กๆอ้พ เรื่องบนเตียงก็ไม่ควรถามป่าววะ นอกจากเขาอยากจะเล่า ขนาดสนิทๆกันนะ ยังไม่ถามเร้ย
>>700 กุไม่ทราบเช่นกันว่าที่ต้นตอพูดถึงคือใคร แต่กุรู้จักคนนึงที่เคยว่าวายไว้ละตอนนี้แต่งวาย คนที่แต่งชื่อเรื่องประมาณ...น่ะเหรอ อ๋อ.... แม่งเกือบทุกเรื่อง รู้สึกโม่งเคยพูดถึงนะลองย้อนเอาจำรายละเอียดไม่ได้ละ
>>702 ค่านิยมด้วยแหละเรื่องมุกทะลึ่งๆเนี่ย ถ้าเล่นกันในกลุ่มเพื่อนที่มันหยาบๆก็พอได้นะมั้ง(แล้วแต่กลุ่มคน บางคนก็ไม่ชอบ) แต่เอามาเล่นภายนอกก็ไม่ใช่ จอยลดากุไม่แน่ใจว่าคนเขียนต้องการจะสื่อแบบไหน แต่ไหนๆก็เป็นสื่อแล้วควรทำให้มันดีๆ หน่อยก็ดี จะมองว่าเป็นคุยกันในกลุ่มเพื่อนโอเค แต่ถ้าให้มันเป็นมุกสำหรับนิยายไม่โอเคว่ะ เออแต่ฟ้าเหลืองไม่ใช่ว่ามันแบบเอากันจนตาพร่าเหรอวะ ไม่น่าใช่คำเหยียดเกย์นะหรือกุเข้าใจผิด
เรื่องบทบาทในครอบครัวก็เหมือนกัน คนแต่งต่อให้แต่งชายหญิงแม่งก็เป็นแบบนี้ผู้ชายทำงานผู้หญิงทำกับข้าวเลี้ยงลูกทำนองนี้ ทั้งๆที่จริงๆแล้วก็ผชเลี้ยงลุกอยู่บ้าน ผญออกไปทำงานก็มี แต่คนที่แต่งนิยายแล้วไม่เข้าขนบบทบาททางเพศที่สังคมตั้งไว้มีน้อยว่ะ ส่วนตัวกุว่าจะแก้ต้องแก้ที่นู่นเลยต้นเหตุจริงๆ แต่เริ่มจากคนเขียนก่อนก็ดี หรือจากตัวเรา
เม้าท์ซบแป๊บ กุขำ มีคนถามไปว่าไม่มีโปสการ์ดในเล่มทำไง ซบตอบแชทว่าไม่มีก็คือไม่มี เพราะโรงพิมพ์เป็นคนทำ ซบเองก็ไม่ได้โปสมา พอคนถามเค้าเอาลงกลุ่มวายจนซบโดนด่าเยอะก็กลับลำมาแถในทวิตว่าเดี๋ยวไปคุยกับโรงพิมพ์แล้วจะส่งไปให้
กูขอแชร์ประสบการณ์โดนว้ากในมอ ซึ่งก็ไม่เคยชอบอยู่แล้ว ใครจะชอบให้คนมาตะโกนใส่ ทำนั่นทำนี่ ร้องเพลงคณะให้ได้ ร้องเพลงเชียร์ไม่ได้ กูคิดว่าคนทำแบบนี้และยังชอบแบบนี้ โดยอ้างว่าเป็นประเพณีมันเป็นโรคประสาทป่าววะ แล้วพอคนไม่เข้าก็หาทางลงกับเพื่อนที่เข้า และให้เหตุผลว่าเพราะดูแลเพื่อนไม่ได้ ตรรกะโคตรป่วย พอจบว้าก ถามว่าอยากมองหน้าพี่ๆ มั้ย ตอบตามตรงก็ไม่อยากเลยว่ะ หน้าไม่อยากจะมอง เหม็นพฤติกรรม คิดว่าตัวเองเก่งมาดิเลยมาว้ากคนอื่น
ชอโทษทีพึ่งเห็นว่ามีคนตอบไว้แล้ว
>>724 ตอนแรกกูไม่อะไรนะ ของมันขาดกันได้แต่เห็นความก่อนและหลังแล้วกูมองบนรัวๆ มีความตอแห--- แรงมวากกกกก เป็นผู้ถูกกระทำแรงมากกก
จริงๆความแพงหรืออะไรตั่งต่างของที่นี่กูเข้าใจได้แต่กูไม่เข้าใจการรับหน้าลูกค้าของเขา งานเขาขายได้เยอะลูกค้ามีปัญหาก็ต้องเยอะตามเป็นธรรมดา กูเห็นมีปัญหากี่ครั้งปัดสวะทุกครั้งก่อนแล้วพอกระแสลบค่อยออกมานอบน้อม ไม่รู้งู้นงี้ ทำตัวนัลลัค จะไม่รู้ก็บอกไปปรึกษากันก่อนดีไหม ตอบได้ทันทีราวกับเป็นเจ้าของเล่นเอง
กูรับหนังสือมา ยืนยันได้คำนึง เขาไม่คุยปรึกษากันก่อนชัว 555555555
เลยกลับไปกลับ คือเขาไม่คุยกันจริงๆ พอมีปัญหาเลยถึงไปปรึกษากัน กูเจอมากับตัว แต่ไม่ขอเหล่าเหตุการณ์ เดี๋ยวโม่งกูแตก แต่กูว่ากูเจอคนได้เป็นแอดมินใต้เตียงแล้วล่ะวะ 555555
กูรู้ว่าความเป็นมืออาชีพมันไม่มีใครมีมาแต่เกิดแต่ของแบบนี้มันสร้างกันได้ กูละอยากให้เขาไปศึกษาการรับมือจากสนพ.เล็กหรือนข.ทำมือแทน
แต่ข้อดีของเขาคือรักษามาตรฐานความ....ไว้ได้อย่างเสมอต้นเสมอปลายดี มีปัญหาทีไรกูรู้สึกว่าสนพ.นี้เหมือนโดนตั้งค่าเริ่มต้นใหม่ทุกครั้งที่จบแต่ละเล่ม5555555
เล่มสามนี่กูอุตส่าห์คิดว่าไม่มีอะไรแล้วนะ ก็ยังมีอีกเหรอ นี่เขาไม่คิดจะเรียนรู้จากสองเล่มก่อนเลยไง
ตอนแรกกูก็งงนะ เขาลืมทำบุญบริษัท ลืมจ้างฝ่ายจัดการ หรือระบบภายในมีปัญหาอะไร พอแชทบีฟอร์อาฟเตอร์เท่านั้นแหละ กูรู้เลยว่าทั้งหมดนั่นมันไม่เกี่ยว ไม่เกี่ยวเลยจริงๆ
แทนที่มึงจะไปไล่บี้กับโรงพิมพ์ว่าชุ่ยได้ไง กลับบอกให้ลูกค้าทำใจชิลด์ๆ นี่มึงไม่ใช่เด็กป.สองเล่นขายของนะ
มึงอย่าสงสัยเล่ยว่าใครมาปั่น มึงควรสงสัยว่าทำไมมึงไม่เลิกปั่นตัวเองดีกว่า
กูโมโหมาก กูรอบไปร ขนาดยังไม่ได้ของนะ อ่านจากที่คนอื่นโดน กูแบบคิดไว้เลย จะไม่อุดหนุนอีกแล้ว สนพ. นี้ กูไม่ได้อ่านไทยแต่งอยู่แล้วด้วยเลยไม่แคร์เท่าไร แต่ดันมาออกแปลจีนของนักเขียนคนนี้กูก็โดนตกไปโดยปริยาย แล้วมาเจออะไรที่โคตรไร้ความรับผิดชอบอย่างที่ตอบในแชทความดันแทบขึ้นแทนคนโดนกระทำ ตอนโฆษณาที่ตัดสินใจพรีออเดอร์ก็เพราะของสะสมครบถ้วนสมบูรณ์ไม่ใช่เหรอวะ พอได้ไม่ครบปัดไปให้โรงพิมพ์ อีสัส ขอด่า ทำเหมือนหนัง av ไปได้ ภาพไม่ตรงปก
มึงต้องไปดูความเห็นในทวิตในแท็คกูแบบอีหยังวะ "คนจีนอิจฉาคนไทยจะตายคนไทยบุลลี่กันเอง" ของผิดqc ที่คั่นหรือโปสไม่ครบก็ต้องทวงดิส่วนมากคนซื้อบ็อกเพราะสะสมอยู่แล้ว ทำไมการที่คนจีนอิจฉาเลยว่าไม่ได้มันเกี่ยวอะไรกับการที่สนพต้องรับพิมพ์จากความพิมพ์โรงพิมพ์
พึ่งรู้ว่าคนพึ่งรู้เช่นเห็นชาติคราวนี้ ทั้งที่พฤติกรรมดอกๆมันตั้งแต่ตอนเล่ม1เนื้อหาหายแล้ว ที่คนแจ้งแอดมินเฟซไปแล้วไม่ทำไร ต้องมากดดันในกลุ่มวายกับทวิตต่อ พอเรื่องดังค่อยมาตีหน้าซื่อว่าพึ่งรู้
คราวนั้นเสียดายไม่มีหลักฐานคาหนังคาเขาเพราะแต่ละคนที่แจ้ง(ใช่ แจ้งหลายคน) ไม่แคปแชทลง ทำให้ไม่เห็นความตลบแตลงของสนพ ข้ออ้างความเข้าใจพนักงานคลาดเคลื่อนมันหลายแล้ว ตั้งแต่เล่มแรกจนเล่มสุดท้าย
>>735 คนเดียวกับให้ "จ้างคนเพิ่ม" แก้ปัญหา แบบเอิ่มมมม มองบน เปรียบเทียบชีวิตจริงเราเลยนะเราเปิดร้านกาแฟเล็กๆ เสริฟไม่ทัน "ไปจ้างคนเพิ่มดิ" เอาจริงๆ คนนี่แหละ ถ้าได้ไม่มีคุณภาพมาปัญหาเยอะกว่าเก่าไปอีก (เจอกับตัวอาจจะเป็นดวง หรือทำกรรมกันมา... ทำบุญกรวดน้ำ) อ่านเจอแล้วแบบ จ้าาาา แก้ปัญหาเก่งงงง
😁
วันนี้ฟฉแถวยาวที่สุดในงานเลย คือขึ้นแนวหน้าแล้วจริงๆ โม่งไม่มีผลอะไรกับยอดขาย รวมถึง ซบ ที่รวยด้วยเช่นกัน ก็แค่โปส ไม่เช็คกันเองมานั่งด่า
ไม่ได้มีส่วนได่ส่วนเสียน้าแค่แวะมาบอกจ้า อะเชิญดิ้นต่อจ้า ไปเดินชอปปิ้งในงานเจนวายสวยๆต่อ
สั่งหนังสือกับซบ.แม่งต้องมีพลังพิเศษเป็นคนตาทิพย์ มองทะลุซีล ทะลุกล่องไปรได้ว่าของมีตำหนิหรือไม่ครบ มนุษย์ธรรมดาอย่างกูก็ได้แต่ถ่ายคลิปตอนแกะไว้เป็นหลักฐาน จบเรื่องนี้ก็ลาขาดกันที ซื้อกับที่อื่นไม่เห็นมันจะยากหรือมีปัญหาแบบนี้ แล้วผิดพลาดหลายครั้งมาก ได้ฟีดแบ็กไปทั้งที่พูดดีๆ ทั้งแบบด่าก็เหมือนเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา เข้าหูหมาออกหูควาย ไม่เคยนำไปปรับใช้อะไร เชี่ยเสมอต้นเสมอปลายดีจริงๆ มีเคสอะไรลูกค้าแม่งต้องแคป ต้องมีหลักฐานไว้เซฟตัวเองตลอดๆ ไม่งั้นเจอสนพ.พลิกลิ้น เล่นบทคนถูกกระทำอีก นี่รู้สึกโชคดีจริงๆ ที่เรื่องดังๆ ที่ได้ lc ไปกูแค่อยู่ในขั้นน่าสนใจเฉยๆ ไม่ถึงกะต้องซื้อ ดูท่าจะประหยัดไปได้หลายเลย
มึงดูแค่แถวไม่ได้นะ มึงต้องดูยอดขายด้วยอ่ะจ่ะ ถ้าจำกัดจำนวนคนต่อเยอะก็ธรรมดานะเพราะหิ้วได้ "จำกัด" แต่ถ้าแถวน้อยแต่คนนึงถือที10-30เล่มมันต่างกันนะจ้ะ
อ้อ ... กูเห็นยอดในชป.ของร้านที่หิ้วหรือขายมด.นี่ยอดไม่ใช่น้อยๆนะ อย่าบืมนับรวมล่ะมึง
>>742 ขนาดคราวนี้แคปแชทกันเป็นตัวเป็นตนยังหน้าด้านแถทำตัวเป็นเหยื่อโดนทุกคนเข้าใจผิดในทวิต ฮัลโหลลล มึงคิดสร้างโลกสองใบแล้วไม่คิดว่าคนทั้งสองโลกไปมาหาสู่กันได้เหรอ มองคนซื้อเป็นควายเหรอ แต่ก็ควายจริงเทียบกับดราม่าที่ผ่านมาที่คนเชื่อสนพอย่างล้นหลาม
ใครได้หนังสือมาแล้วอยากถามหน่อยว่ามีกี่หน้า
เพิ่งเห็นเพิ่มในทวิต มีคนยัดเล่ม 1 ลง box ชั้นในไม่ได้ สันยาวเลย box ออกมา เพราะเล่ม 1 ของเขาไม่เท่าเล่ม 2-3 พอประกบ box ใน-นอก มันก็ประกบไม่สนิท เคสงี้เป็นที่หนังสือหรือ box ก็ไม่รู้ แถมจะไม่รู้เลยว่ามีจุดพลาดถ้าไม่ได้พรี box มาแล้วเอาใส่ครบ 3 เล่ม โคตรซวยยย จะเคลมได้ไหมละเนี่ย
มึง ตกลงเรื่องเซอร์ไพร์สของ มด คืออะไรวะ กูทีมทางบ้านไม่เห็นคนที่ไปพูดถึงเรื่องราวใดๆกูสงสัย
Ky เพื่อนกูเล่าให้ฟังว่ามีดราม่าเพจดอกไม้ในทวิตภพ เรื่องไรวะ มันผ่านมาหลายวันแล้วอะ กูตามไม่ทัน ใครมีแหล่งข่าว ใบ้หน่อยสิ
อะเทก็เท แต่ก็ไม่ถึง 0.1% ของทั้งหมด 😊
คิดว่าปั่นก็ดีกว่าคิดว่าสนพมาเอง ขอบใจพวกมึง 55555
ขอถามพวกมึงหน่อย ถ้าจะขายผ้าแขวนตัวร้าย
ควรขายกี่บาทดี กูกลัวว่า2-4ร้อยก็ถูกไป
ไม่คุ้มกับค่าเสียเวลาประสาทแดก
ราคาถึงพันกูค่อนขาย รอขายเหมือนกัน ไม่มีที่เก็บอะไรทั้งนั้นอะแม่ง
>>772 กูก็เริ่มคิดอยู่ว่าพอเรื่องจบกระแสจะเริ่มแผ่ว ถึงตอนนั้นมันไม่ตกไปผืนละ 200 อะไรหรอก นั่นถูกไปสำหรับสายวาย ถ้าสัก 400 - 500 พอไหว ขนาดนิยายธรรมดาไม่ได้ดังอะไร มือสอง ไร้พรีเมี่ยมของแถม มือหนึ่งวางขายเต็มชั้นหนังสือ มันยังไม่ลดจากราคาเต็มสักบาท แถมไม่รวมส่งอีก (มึงกะไม่หักค่าเสื่อมสภาพไรเลยไงวะเนี่ย) มันยังวางขายกันได้เลยมึง ผ้าแขวนของพรีเมี่ยม น่าจะดีราคาดีกว่า 200 อยู่นะ
ที่แน่ๆกะเอามากกว่าราคาส่วนต่างกรณีกูสอยกับนอ.ว่ะ อย่างน้อยให้กูถอนทุนก็ยังดี
บ็อคพี่หมีกับน้องต้วนงามมาก ชอบที่มัน 2 ชั้นดูเเข็งเเรงดีถ้ากูจะเอาห้าเล่มหนาๆ ยัดลงไป กูขอให้มีส่วนลดเหลือซัก 4 ต้นๆ ด้วยเถิด ปกติที่งานหนังสือมีดีส์ลดกี่เปอร์อะและมีร้านไหนในงานหนังสือที่เอามีดีส์เรื่องใหม่ไปลงบ้าง พอดีกูดองไว้หลายเรื่องรอซื้องานหนังสือทีเดียวจะได้ลดเยอะเเละประหยัดค่าส่ง
มีดีลงบูธตัวเองกับบูธเครือสยาม หนังสือใหม่ลด 10% อย่าหวังพวกบมค.หรือพวกบูธลดเยอะๆ กูเคยไปหามาแล้วไม่มีจ้า
มีดีย์กับบกร มึงไม่ต้องไปหาบูธอื่นเลย ไม่มีข่ะ ขายแต่บูธตัวเอง มีดีย์ในแอพส้มลด 20% แต่บ็อกราชันไม่น่ามี เรื่องอื่นกูรอซื้อในแอพส้ม บ็อกซื้อในงานจบ ส่วนบกร ลดน้อยสุดน่าจะ 5% ลดเหมือนไม่ลด
Ky เมื่อวานเกิดอะไรขึ้นวะ กูไถทวิตเจอ เรื่องคนเขียนนิยายวายแต่ไม่ชอบเกย์ อะไรประมาณนี้เต็มไปหมด ใครรู้ตอบกูหน่อย กูพยายามหาต้นทางแล้วแต่ไม่เจอ
เคยเจอแต่ตนเขียนไม่ชอบนิยายวายอย่าง รชนฮ กับทีมที่ทำสนพ มว วันนี้ในงานนั่งกันเซ็งกะตาย 5555555
ปรึกษาหน่อย กุไม่แน่ใจจะเอาปรมจดีไหม ถ้าซื้อตอนพรีมันได้ลด 20 บาท ถ้าตอนหลังมากสุดก้ได้ 5% กุไม่ชอบซื้อมือสองอ่ะ เอาไงดีวะ 555555
ชื่อแท็กว่าอะไร
คนต้นเรื่องเหมือนจะบึ้มแอคไปแล้ว
กูเลิกงมแล้ว หาต้นเรื่องไม่เจอ
>>799 เลิกงมๆ เค้าลบทวิตนั้นไปแล้วมึง ถ้าอากรู้ต้องไปดูในกลุ่มสปอยมีคนแคปลง แต่จากที่กูตามอ่านอะ เค้าสื่อสารผิดพลาด แบบตกม้าตายตอนจบหนะ เลยโดนกลุ่มlgbtฟาดให้ เอาจริงๆคือไม่สนับสนุนไม่มีใครเค้าว่าหรอกแต่อย่าเหยียด ถ้ามึงอ่านวายแต่มึงยี้เกย์นั่นแม่งก้โคตรย้อนแย้ง ส่วนหนึ่งมันคือนิยายชายรักชาย แต่แค่ใส่อารมฌ์หญิงลงไป ซึ่งในความจริง ชายรักชายมันไม่รักกันง่ายๆแค่มองตาแล้วบอกคนนี้ใช่ซึ่งมันส่วนน้อย
แล้วที่บอกว่าวายคือsexfantasy คือมันไม่ใช่มึงให้คำนิยามวานบิดเบี้ยวมาก sexfantasyกูคือเอากันแบบไม่ได้มีในโลกเรียล อย่างนข นอ ที่ชอบอ่าน/เขียนวายแนวrape to love dub con bdsm มันคือรสนิยม แต่เค้าไม่ได้เอามาใช้ในโลกเรียลคือแค่อ่านแ้ลวจบตรงนั้น (แต่บางทีก้เห็นความคิดเบี้ยวๆของคนอ่านคนเขียนนะ แต่จะเจอกะเด็กน้อย) มันเลยเป็นคำนิยามที่บิดเบี้ยว อีกเรื่องที่มีทวิตบอกนักเขียนต้องทำประโยชน์เพื่อสังคม เอาจริงๆวาย กะ lgbtมันแยกกันชัดเจน แค่ไม่ก้าวก่ายซึ่งกันและกันมันจะไม่เกิดประเด็น
การถกเถียงเรื่องนี้ทำให้กูนึกถึงประเด็นของภาพวาดศิลปะว่าควรจะชักจูงสังคม หรือผู้วาดควรมีอิสระในการวาด
>>804 มันเหมือนแผลที่ไม่มีวันแห้งอะมึงพูดไปก้ย้อนแย้งอะ ถ้าไม่มีใครไปสะกิดมัน แต่จะให้เค้าแต่งตามหลักวิชาการแล้วใครจะอ่าน แค่บางเรื่องมันควรเป็นกลุ่มเฉพาะ ไม่ควรเปิดกว้าง เพราะขึ้นชื่อว่าbl คนก้มองว่ามันคือเกย์ ทั้งที่มันแค่เอา ผู้ชาย2คนมาแต่งแล้วใส่อารมฌ์หญิงลงไป แล้วคนส่วนใหญ่ดันชอบนี่ดิ
เรื่องมันยาวเพราะไอ้ ปย ไม่ใช่หน้าที่ น่ะแหละ ที่จริงเจ้าของทวิต ขอโทษ คำนี้คำเดียว ทุกอย่างมันน่าจะจบมั้ยวะ
-art for art's sake vs. art for society's sake
-นิยายวายเรทเยอะเนื้อหาหน้าปกวาบหวิวไม่ควรขายในร้านหนังสือ แต่ไม่พูดถึงนิยายชายหญิงที่เรียงเป็นตับเหมือนกัน
-นิยายวาย/ซีรี่ส์วายเน้นแต่ความรักจนคนมองว่าโฮโมเป็นพวกเน้นแต่ความรัก /เหลือบตาไปมองนิยาย/ละครในท้องตลาดที่ก็มีแต่เรื่องรักๆใคร่ๆ
-หากินด้วยการเขียนวายแต่ดันเหยียดโฮโม
กูคิดว่าใครใคร่เขียนก็เขียน แต่ในบางครั้งดูเนื้อหานิยายที่สนับสนุนประมาณว่าถ้ามีหนี้ ทางออกที่ดีที่สุดคือขายตัว
แบบกูนี่อึ้งมาก ถ้าหนี้ต้องรีบจ่าย ไม่มีทางเบือกยังพอว่าจะ แต่หนี้บางอันขายก๋วยเตี๋ยวผ่อนจ่ายก็ได้เสือกไม่ทำ ปากก็ว่ารักศักดิ์ศรีไม่มีทางเลือก แต่ไม่มีหรอกนะ ไอ้ฉากประนอมหนี้แบงค์ อดมื้อกินมื้อทำงานจ่ายหนี้ เป็นหนี้ปุ๊บ ให้พอ.ลากขึ้นเตียงเยลูกเดียว
กูคงแก่เกินไปสำหรับ art for art's sake ว่ะ คือจะเยใช้หนี้กูไม่ว่า แต่แบบ วางบุคคิกนอ.มาใส ๆ ไร้เดียงสา สูงส่ง แต่ในหัวคิดแต่จะขายตัวใช้หนี้แบบสบาย ๆ อ่ะ กูไม่อินจริง ๆ
>>810 กูเคยเจอนิยายเก่าๆ เก่ามากก่อนที่กูจะเลิกอ่านนิยายไทย นายเอกบ้านเคยเป็นมหาเศรษฐี แต่ล้มละลาย พ่อเหมือนจะ ฆตต เพราะเครียด ส่วนแม่พยายามเลี้ยงลูกลุกขึ้นสู้ นายเอกทำงานพิเศษทุกอย่าง ตั้งแต่ส่งหนังสือพิมพ์เด็กเสิร์ฟ พนักงานเซเว่น ไม่เคยคิดขายตัว เรื่องนี้พลาดจุดเดียวคือให้พระเอกได้กินง่ายไปหน่อย แต่กูชอบนิยายแนวนี้นะ แบบฮิลจิตใจ ถึงชีวิตบัดซบแค่ไหน ตลคยังลุกขึ้นสู้
ตอนที่พระเอกกับนายเอกทะเลาะกันแบบรุนแรงมากๆคือนายเอกแม่งไม่ด่าไม่เถียงแต่หนีไปชวนแม่จำศีลเข้าวัดนุ่งขาวห่มขาว
กูชอบอ่านนิยายแนวสู้ชีวิตมากกว่านิยายแนวจมปลัก วันๆตัดพ้อแต่เรื่องของตัวเองงี้ ไม่ไหววะอ่านแล้วเฟลจิตใจ
>>811 แล้วหนี้ประเภทนี้มักจะเยอะเกินความจริงไปมากกกก หลักสิบล้านเป็นอย่างต่ำ ดอกเบี้ยพุ่งพรวดๆ พระเอกปาเงินใส่เยครั้งละแสนงี้ ซึ่งในความเป็นจริงเอาไปฟาดพริตตี้หรือดาราได้สบายๆ ไม่จำเป็นต้องกินถ้วยเดิมซ้ำๆแบบนายเอก หรืออออ ถ้านายเอกต้องใช้ร่างกายใช้หนี้จริงๆ ควรนำอวัยวะไปขายตลาดมืดแทนน่าจะคุ้มกว่าเยนายเอกนะ
>>815 ในความเป็นจริง ถ้านอ.หน้าตาดี จะขายก็มีคนซื้อนะ แต่เยพัก ๆ ก็เบื่อ ต้องหาคนซื้อใหม่ว่ะ
ถึงจะฟังเหี้ย ๆ แต่จะมีซักกี่คนวะที่รักผช.ที่ตัวเองจ่ายเงินเย คนที่รวยมาก ๆ มีคนเข้ามาให้เลือกเยอะ โปรไฟล์คนเข้ามาตอมนี่ดีฉิบหาย ไปเอาคนที่เยด้วยตังค์ไม่ได้ไม่ดีกว่าเหรอวะ
กูชักสงสัยแล้วว่าในสังคมที่มี sex fantasy สารพัดรูปแบบอย่างญี่ปุ่นนี่เค้ามาถกเถียงประเด็นเรื่องพวกนี้กันบ่อยๆเหมือนบ้านเรามั้ยวะ
>>819 กุสำลัก ภาพแม่งลอยมาเลย
ส่วนตัวกุมองว่าเป็นเพราะรับเขามาหรือเปล่า ไอพวกฉากใส่ถุงยาง ล้าง ที่อ่านได้จากพวกนิยายฝั่งตะวันตก แล้วคนอ่าน(บางคน)ฝั่งนั้นก็จะเคลมว่านิยายที่ดีควรจะ...หรือนิยายไทยมีแต่.... แล้วรู้สึกช่วงนั้นคนก็เออว่ะจริงด้วย แล้วก็เริ่มมีแนวคิดแบบนั้นมากขึ้น (ซึ่งกุสงสัยว่าแค่ตามน้ำหรืออะไร) ส่วนตัวกุมองว่าเออก็ดีนะที่ให้ความรู้เรื่องเพศน่ะ แต่มาบังคับให้เขียนมันก็ไม่ใช่ละนะ ในฐานะสื่อก็ต้องมีความรับผิดชอบ แต่ในฐานะงานศิลป์ก็ต้องมีสิทธิในการแสดงออกทางความคิดของตัวเองหรือเปล่า บาลานซ์ยากมาก กุว่าเป็นแบบนี้ต่อไปหรือรุนเเรงขึ้นคนจะไม่ค่อยอยากเขียนอะไรหรือเปล่า ซึ่งมันไม่ใช่การวิจารณ์อ่ะ มันคือเห้ไรก็ไม่รู้
แล้วตกลงไทยเรานิยายวายจุดยืนอยู่แบบไหนกันแน่วะ มัวแต่เถียงกันไม่ก้าวหน้าสักทีอิเวง
lbgt ในญี่ปุ่นน้อยนะ สังคมเขาไม่ค่อยยอมรับกัน ดังนั้นเลยไม่มีใครออกมาถกเถียงเท่าไหร่
ที่จริงกูให้ค่าแค่ประเด็นที่ว่าอย่างน้อยๆมึงก็ไม่ควรเหยียดพวกเขา นอกนั้นตามใจเถอะ
>>822 บาลานซ์ยากจริงมึง อาจเพราะเรามองเป็นชชด้วยเลยไม่รู้สึก insecure ไม่เห็นว่ามันกระทบเราตรงไหน แต่ลองคิดกลับเป็นชญดิ อย่างญปเขียนแนวโลลิเยอะๆจนภาครัฐออกมาปรามอะ เพราะมันส่งเสริมkinkแปลกๆที่จุดติดง่ายอยู่แล้วในบ้านเขา แค่มันนิยมมากๆจนทุกคนคิดว่าปกตินี่ ก็ทำให้เกิดค่านิยมแล้วอะ อย่างไอดอลบ้านเขาที่โคตรจะแนววัตถุทางเพศเลยก็นิยมเด็กอายุน้อยมากๆ 12-13 งี้ กูก็ฝั่งสายผลิต เข้าใจว่าพอเรามีแฟนตาซีที่ชอบก็มไม่อยากโดนจำกัด แต่การที่ใครๆเข้าถึงง่ายเกินไปมันก็ไม่ดีจริงปะ สำหรับกูนะ แฟนตาซีตรงนั้นมันเทาเข้มเพราะงั้นมันไม่ควรขึ้นบกกว้างขวางขนาดทุกวันนี้อะ อยู่ในซอกหลืบ เข้าใจกันเฉพาะคนที่อินคัลเจอร์นี้ก็พอ
พูดตรงๆ ยาโอยไม่ใช่เกย์ ไม่เคยใช่และจะไม่ใช่ด้วย มันเกิดจากสังคมที่บิดเบี้ยวจัดอะ จะหวังให้มานำสังคมอะไร มันทำได้แค่ตอบสนองความต้องการของคนผลิตกับคนเสพ ซึ่งแม่งก็เป็นความคิดที่เห็นแก่ตัวแหละ เพราะงั้นมันถึงควรอยู่ในมุมเฉพาะคนที่อินและรับได้อะ กูก็เห็นใจเขานะ ถ้าใครผันตัวไปสายเกย์ได้แล้วผลิตอะไรที่มาจากมุมมองนั้นได้ก็ดี แต่ถ้าคนที่ไปไม่ได้... ก็ไม่รู้ทำไงว่ะ
>>823 มึงคิดว่าไทยเปิดกว้างมากนักเหรอ ญี่ปุ่นไม่ได้เปิดกว้างเรื่อง lgbt อย่างออกนอกหน้า แต่ผับเกย์นี่เยอะไม่แพ้ไทยเลยนาจา ไม่มีกม.แต่งงานแต่รับเป็นบุตรบุญธรรมก็มีสิทธิยิ่งกว่ากม.คู่ชีวิตของไทยชิบหาย อย่าเอาความคับแคบของมึงไปบอกว่าที่นั่น lgbt น้อยเลยปล่อย ไทยเยอะเลยไม่ปล่อย แต่ญี่ปุ่นเค้าให้อิสระคน ไม่จำกัดสิทธิคนมากกว่าเว้ย
ในแง่กฎหมายแล้วตอนนี้ญี่ปุ่นเปิดกว้างกว่าจริงๆแหละ แต่ในแง่มุมมองคนในสังคมแล้วยังไงไทยก็เปิดกว้างกว่าอะ จริงๆที่ญี่ปุ่นมีอิสระทาง sex fantasy กันมากขนาดนี้อาจเพราะสังคมเค้าไม่มี awareness เรื่องผลกระทบต่อความคิดคนในสังคมกันด้วยมั้ง
กูบอกแล้วเรื่องนี้คุยให้ตายก็คุยไม่จบ ทางที่ดี แค่อยู่ใครอยู่มัน อย่าก้าวก่าย อย่าเหยียดกัน ก้พอ มึงไม่รู้หรอกว่า เวลามึงโพส มึงทวิตไป คำบางคำเราอาจไม่คิดอะไร แต่สำหรับบางกลุ่มแม่งเหมือนคำต้องห้าม พูดผิดสื่อผิดทีเหมือนเรียกวิญญาณออกมาต่อให้แกไข เค้าก้ไม่รับฟัง
คุยไรกันน่าเบื๊อน่าเบื่อ
ช่วงนี้เรื่องพีคๆก็ออกมาหมดแล้ว อยากได้ข่าวลิขสิทจีนใหม่ๆว่ะ มันไม่มีไรให้ตามเลยอะ มีอะไรที่ยังไม่ได้ประกาศอีกปะวะ
ระบบวีรชน รอมาสามชาติเศษแล้ว
Ky กูขอความช่วยเหลือหน่อย ฮืออ
มีวิธีเด็ดๆที่ทำให้โปสเตอร์ที่ยับสุดๆกลับมาเรียบได้บ้างป่ะวะ
กูเพิ่งได้บ็อกตัวร้ายมาเว้ย ลืมไปว่ามันให้โปสเตอร์มาด้วย กูก็ไม่รู้ รีบๆแกะๆซีลหนังสือ สงสัยว่าไอ้กระดาษพับสีขาวๆที่แนบมาด้วยหลายๆใบคืออะไร นึกว่าเป็นเศษกระดาษที่ใส่มาเพื่อกันบ็อกเสียหาย กูก็หยิบออกมาขยำซะเต็มแรง เพิ่งเห็นว่าภาพด้านในเป็นโปสเตอร์ ร้องเหี้ยหนักมาก... T____T
กัลฐิดาออกงานวาย แต่ก็ยังวนเวียนอยู่กับเซวีน่า สองจิตสองใจ สอยดีมั้ยหว่า เหมือนเพื่อนสมัยเด็กที่ห่างกันไปนานอยู่ก็มาเจอกัน คิดว่าคงไม่ได้ชอบเท่าไหร่ แต่ก็อยากได้มาวางให้ครบๆแฮะ
จักรวาลเซวีน่า? กูถามจริงจักรวาลนี่ล่อไปกี่เรื่องแล้วถถถถถ
เรนนี่กลางคืน เป็นห่าอะไร จะออกนิยายเรื่องเดิมละรีไรท์ใหม่ เรื่องเสื้อกาวด้อกเตออะ ขาดเงินร้อนเงินหรืออะไร หรือว่าค่ายไพเรทที่ทำไว้ขายไม่ดีแล้ว
Ky กูไปเจอคนในทวิตบอกว่าผู้ชายแต่งนิยายวายดังๆ มีหลายคนนะ เฟยเทียนเย่เสียง หนานไพ่ซานซู คนหลังมันใช่เหรอวะ 5555555
กูสงสัยพวกที่ซื้อหนังสือแล้วเจอหน้าขาดหน้าหาย หนังสือมีปัญหา ทำไมชอบมาถามคนตามเพจขายนิยายสปอยล์นิยายวะ ไม่ไปถามสำนักพิมพ์เลยล่ะ ได้คำตอบเลย หน้าสลับหน้าหายใครก็ให้เปลี่ยนทั้งนั้น
พูดถึงไพเรทกูก็สงสัยช่วงนี้เงียบหายกันไปเลยวะ
เอาจริงๆไพเรทนี่กูไม่เข้าใจว่าแพงอะไรกัน ทั้งที่ไม่เสียค่าลิกขโมยเขามาเสียแค่ค่าแปลบางเจ้าแพงชิบหายวายวอด แพงกว่านิยายถูกลิกอีก เหมือนขายกะเอารวยไปเลย
ตอนจ่ายเจิ้นหุนก็ไม่คิดเรื่องราคาอะไรมาก แค่อยากอ่านเร็ว พอเห็นแฟ้มที่แถมมาขนาดเท่าๆหนังสือ กูหัวอยู่นานมาก กล้าเรียกตัวเองว่าแฟ้มเรอะ
Ky กูเพิ่งไปอ่าน ดรามาเล่มพิเศษ ที่ต้องสะสมแต้ม หรือซื้อ ebookให้ครบที่กำหนด กูเข้าไปดูในebook เงิบกับราคาขายเค้ามาก ราคาแพงกว่าจำนวนหน้าอีก แล้วต้องซื้อเล่มที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกะเล่มพิเศษอีก การตลาดโหดสัสเลย ถ้ามีคนเอามาขายราคาจะไม่พุ่งไป300 หรือ 500เลยเหรอวะ
>>893 กูเชียร์คู่แฟนเก่ามาก ตั้งแต่ตอนก่อนเขากลับมาเจอกันล่ะ กูว่าคู่นี้ยังหลงเหลือซัมติง ตอนกลับมาเจอกันนี่เรือกูแล่นฉิวเลยจ้า
แต่คู่รองนี่กูแอบใจหายตอนเขาจูบกันตอนจบตอน แวบแรกคือเฟยเทียนจะมาแนวนี่เรอะ
>>894 แต๊งมึง กูค่อยวางใจล่ะ หวังว่าจะมีคนซื้อไปแล้วจริงๆ นะ ช่วงนี้เฟยเทียนเนื้อหอม ถ้าจะมีใครเอาเข้ามาอยากให้เอาเข้าเรื่องนี้แหละ
แต่อาจจะไม่มีที่ไหนได้มาก็ได้เพราะเห็นว่าเฟยเทียนจีนขึ้นราคาพรวดมากกกกกกกก แบบหลายแสน
ky กูอยากรู้จริงๆว่าใครได้ลิโป้ไป ไม่มีหลุดๆมามั่งหรอวะ 55+
ky แปป เห็นการ์ดใสตัวร้ายของซบ.แล้วนึกได้ เหมือนตอนเปิดพรีเล่มแรกเห็นว่าจะทำที่ใส่การ์ดให้ป่ะวะ ทำไมไม่เห็นพูดถึงอีกเลยหรือกูจำผิดสลับกับที่ไหนป่ะ
กูสั่งตัวร้ายรอบไปรษณีย์เพิ่งได้มาเปิดดูยังไม่ทันแกะซีลเจอรอยเหมือนโดนอะไรแหลมๆแทงที่บ๊อก แต่ ซีลตรงนั้นไม่มีรอยขาด กูนี่แบบมองบน นี่คือสภาพที่บอกว่าqcแล้วจริงเหรอวะ
ky กูขอถามหน่อย สันกล่องตัวร้ายฯมันมีปั๊มเงินไหมวะ? กูเห็นมีคนโพสบอกปั๊มเงินเหลื่อม แต่กูพลิกดูที่สันกล่อง ของกูไม่มีปั๊มเงินหวะ หรือกูเข้าใจอะไรผิดไปวะ?
รู้ว่าประเด็นขายนิยายเป็นแค่นิยายจบไปนานแล้ว แต่พอดีกูจะสั่งหนังสือจากบงกชเลยนึกได้ว่า บงกช (BLY) ก็เป็นอีกเจ้าที่ขายหนังสือเป็นแค่หนังสือนะ ราคาโอเค ไม่ได้ใช้กระดาษเว่อร์วัง นึกถึงหนังสือต่างประเทศที่เอาไว้เน้นอ่านเลยน้ำหนักเบาๆ พกพาง่ายไว้ก่อน แต่เจ้านี้ก็เป็นอีกเจ้าที่ยอดขายกริบ เอาคุ่นคุ่น เฟิงน่ง นักเขียนขายดีตอนเป็นใต้ดินมาก็กริบ ฝั่งไทย ฝั่งญี่ปุ่นกริบหมด ยังมีคนไปด่าด้วยซ้ำว่าให้ทำหนังสือสวยๆ เป็นของสะสมมากกว่านี้ มานึกย้อนไปตอนแรกมีดีส์ก็เคยออกหนังสือเป็นแค่หนังสือ ราคาย่อมเยาว์ ซื้ออ่านง่ายๆ แต่ก็เป็นคนอ่านนี้แหละ ที่ไปชี้นิ้วบอกให้เขาปรับตัวว่าสมัยนี้ไม่มีใครเก็บหนังสือเป็นแค่หนังสือกันแล้ว มันคือของสะสม เขาเลยเปลี่ยนรูปแบบใหม่ ลองเชิงทำฟอนต์ปกสวยๆ ทำกล่องจัวปังสะสม เรื่องแรกที่เขาทำ นิยายมันไม่ได้สนุกอะไรขนาดนั้น แต่ยอดขายปังมาก พอหลังจากนั้นมาเขาเลยทำเป็นแบบสะสมหมดเลย ที่พาวงการวายมาราคาเรียกเลือดอย่างทุกวันนี้ ก็คนอ่านเองไม่ใช่เหรอวะ ถ้าอยากให้หนังสือกลับเป็นแค่หนังสือ ยังไงก็ต้องร่วมมือกันไม่ซื้อว่ะ แต่อาจส่งผลให้เขาคิดว่ายอดขายสายนี้ตกแล้ว ลอยแพทิ้งเลยแบบพวกนิยายสายแฟนตาซีก็ได้ / แต่กูอยากชมมีดีส์นะ ที่พัฒนาตัวเองมาไกลมาก จากตอนแรกที่ออกหนังสือมากราฟฟิกง่อยๆ เปิดเล่มมาเหม็นกลิ่นหมึกตลบอบอ่วน คำผิดก็เยอะ มาจนเป็นงานล่าสุดอย่างบ็อกซ์ราชันหรือข้ามฟ้านี่ คือทำสวยขึ้นมากจริงๆ แต่กูเศร้าที่พอผลโหวตบ็อกซ์ของซ.ออกมาเป็นบ็อกซ์สวมชนะขาดลอยแบบนั้นแล้ว คงไม่มีสำนักพิมพ์ไหนทำบ็อกซ์แม่เหล็กแล้วมั้ง เสียใจอะ
>>927 กุไม่อยากใช้คำว่านั่นคือเมื่อก่อนเลยสำหรับเจ้านี้ ตอนแรกๆ กุปลื้มราคามาก กระดาษที่คนว่าเหม็นกุก็เฉยๆ ยันมาเปลี่ยนกระดาษ ราคาขยับขึ้น นิยายจีนบางเรื่องเล่มสองเล่มก็ทำบ็อกซ์พลาสติกง้องแง้ง เหมือนพยายามวิ่งตามกระแส แต่สำหรับกุมันดูไม่เวิร์ค หลังๆ เหมือนกลับมาขายแบบเบสิคแล้ว ซึ่งก็ดี แต่กระดาษที่เปลี่ยนแล้ว ราคาที่ขึ้นแล้ว คงไม่มีวันหวนคืน ฮือ แล้วไม่รู้กุรู้สึกไปเองมั้ย เมื่อก่อนเห็นออกการ์ตูนวายเดือนละ4เล่ม หลังๆเหลือแค่2เล่มเอง ยอดขายไม่ดีรึยังไงนะ
ดีแล้วที่ไม่ทำboxแม่เหล็ก เก็บลำบาก หยิบมาอ่านก็ลำบาก
ส่วนราคาหนังสือ ใครก็ชอบถูกๆ แต่ต้องมาพร้อมกับดีปะวะ กระดาษเหม็นหรือบางนี่กูไม่โอ ไม่ใช่ว่าอยากซื้อมาสะสม แต่ชอบกระดาษแบบมาตรฐานที่ใช้กันทั่วไปมากกว่า
ไอ้ที่แพงน่ะ คิดมาตลอดเลยว่าก็เพราะแพงแล้วยังขายได้ก็เลยขายแพงไง เมื่อก่อนอาจเป็นเพราะยอดน้อยเลยต้นทุนแพง แต่เดี๋ยวนี้คนซื้อเพิ่มขึ้นตั้งเยอะ (ไม่งั้นจะแยกสนพ.วายออกมาเพิ่มกันเหรอ) แต่ส่วนใหญ่ราคาก็ยังแพงกว่านิยายที่ไม่วายอยู่ดี
พอราคาแพง ความต้องการมันก็เพิ่มขึ้นตามราคาว่ะ
บลายเลิกกระดาษเหม็นมานานแล้วนี่ เห็นมีคนถกกันถึงคุณภาพกระดาษช่วงนึงแล้วมีคนเอากระดาษแต่ละปีมาเทียบ ได้ข้อสรุปว่าเปลี่ยนกระดาษแล้ว
เรื่องที่กูซื้อมาก็ไม่เหม็น ไม่รู้ว่ากูซื้อเรื่องหลังบลายเปลี่ยนกระดาษหรือจมูกกูด้าน
แต่กล่องพลาสติกของบลายกูไม่โอจริง เล่มเดียวจะมีกล้องไปทำไมวะ แถมบังคับซื้อไม่มีออพชั่นแบบไม่มีด้วย
>>935 กระดาษเหม็นคือ มด มึง แต่ก่อนคือเปิดมากลิ่นหมึกกระจาย ส่วนเรื่องกล่องบลาย เขาทำแบบนี้ทั้งสนพ.ว่ะ การ์ตูนโชโจเขาก็ทำแบบนี้ และยอดขายสายวายของเขาไม่ดีพอจะลงทุนเปลี่ยน สุดท้ายพอรู้ว่ายังไงสายวายก็รับกล่องพลาสติกไม่ได้ เขาก็เลิกทำแล้วออกแค่หนังสืออย่างเดียวแล้วนะ ซึ่งคุณภาพก็โอเคตามราคาอะ แต่มันก็ไม่ปังสักที ยังไม่มีเรื่องที่ปังเลย ได้แต่เอาใจช่วยหวังว่าจะยังไม่ทิ้งสายนี้ ให้กูเหลือวายราคาไม่เจ็บไตอ่านต่อไป
>>938 โทษที กูจับใจความพลาด
กูไม่ได้ไม่โอเพราะกล่องมันเป็นพลาสติกแต่เพราะเล่มเดียวยังมีกล่อง555 เสียดายที่ไม่มีเรื่องไหนปังจริงๆ ตอนแรกนึกว่าได้ค้างคาวเก้าฟ้าจะปังซะอีก ปรากฏก็เงียบๆกัน เหมือนวายในไทยช่วงนี้หมดยุคสมัยของเฟิงน่งแล้ว
>>940 กูรู้สึกเหมือนกรรมสนอง เมื่อก่อนเห็นคนกังวลว่าเรื่องไหนฟฉได้ไป แล้วกูลัลล้าเพราะสายแปล กูรอด ตอนนี้เหมือนชาติที่แล้วกูไปทำกรรมกับซบ.ไว้
Ky ตกลงเรื่องระบบความตายของวีรชน สนพ ไหนได้ไปวะ
Ky พวกมึงว่าสนพ ไหนผ่านพิจารณาง่ายสุด
กูอยากรู้ว่าฟฉ ดูแลนข ดีจริงมั๊ยวะ เคยเห็นมู้ก่อนๆ มีคนบอกไว้
ปกดีขึ้นนะ เริ่มใช้เลล่าแล้ว คิดไรไม่ออกก็ใช้เลล่าไว้ก่อน โดนด่าแรงสุดก็ปกโหล
Ky ขอพื้นที่ให้กูบ่นหน่อยนะเพื่อนโม่ง กูตามของที่กูไม่ได้ตอนซื้อ ตอนกูทักไปถามเขาก็ตอบกูดี กูก็ชมออกสื่อนะกับเรื่องการตอบเมลล์ไรงี้ แต่กูผิดหวังที่เขาบอกให้กูรอ แต่กูรอเก้อ แถมบริการขนส่งยังส่งของช้าอีก แล้วไอ้ของที่แถมติดมาให้กูแม่งรูปอย่างล่อแหลมวันนี้แม่กูหวังดีมาช่วยแกะของ นางก็เห็นจังๆเลยจ้า แม่งเอ๊ย กูเสียใจและผิดหวังเล็กๆจนกูไม่อยากหยิบนิยายมาอ่านเลยวะ ขอบคุณสำหรับพื้นที่บ่น สบายใจนิดนึงละ
ky เพื่อนโม่ง มีคนรีวิวเพรงกาลในกลุ่มแล้วบอกว่าได้ลอตตำหนิปี58(คนขายอ้างว่าเช่นนั้น)แต่ปกมันคือของที่พด.รีปีที่แล้ว แถมมีขอบขาวๆ ....กูได้กลิ่นทะแม่งๆ เริ่มมีดราม่าแล้วมึงรีบๆไปปักเผือกเลย
ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ข้อมูลปี58มาจากไหนในเมื่อปกมาปี60ปะ? กูว่า เมคข้อมูล กูพูดจริงๆนะ คนโพสอะแปลกมากๆๆๆ ลักษณะปกเหมอนตัดมาสวมเอาเองด้วยซ้ำ
กูไปเปิดของตัวเองมา สงวนลิขสิทธิ์ปี2558รึเปล่ามึง 55555555 ข้อความในหน้าเครดิตของนิยายมั่งประเทศไทยว่าห้ามดัดแปลงทำซ้ำ แต่กูเห็นด้วยที่เหมือนจงใจเมคขึ้นมาเลยเพราะถ้าเจอแบบนี้ทำไมไม่เคลมแต่แรกในเมื่อโรงพิมผิด แต่อย่างที่บนๆบอก โรงพิมชริ้งทีละเล่ม สนพ ก็ต้องเอามาแพค จะไม่เห็นเหรอ แต่เคสแบบนี้โรงพิมให้เคลมอยู่แล้วไง
กูว่าเรื่องแต่ง จบใจเมค
กูว่ามันแปลกๆ กูเทียบกะเล่มที่กูมี ปกในรูปที่เขาถ่ายมันเหมือนรวมขอบตัดตกมาด้วยอะ จะติดขอบขาวก็ไม่แปลก อารมณ์คล้ายๆ เวลากูปริ้นจากเครื่องปริ้นแล้วไม่เต็มกระดาษ555 กูไม่รู้ว่าเขาโดนหลอกหรืออะไรยังไง กูปูเสื่อรอละกัน5555555
>>972 ยิ่งแปลกเข้าไปใหญ่เลย แสดงว่าปกไม่ได้ผิด แต่ผิดที่เนื้อในที่เกินออกมาเพราะมีขอบตัดตก แต่ถ้าเป็นแบบนั้นหนังสือไม่มีทางเอามาชริ้งได้เลย แต่ที่กูไปเลือกที่งานวายปีที่แล้วตอนออกครั้งแรกที่มีนัดรับ หนังสือทุกเล่มชริ้งฟิล์มนะทั้งกอง งั้นเป็นไปได้ว่า คนโพสจงใจลวงโลกเพราะคิดว่าคนในกรุ้บจะตามน้ำด่า สนพ โดยที่ตัวเองไม่ผิด เพราะในโพสกูก็ชมมันนะ อะไรงี้ ทำแบ๊วๆ และ สอง โรงพิมพ์มีหนอนบ่อนไส้ แต่คนโพสไม่ควรโพสว่า ลอตตำหนิจากสนพ ทำไมดูมั่นใจและโจมตีล่ะ
ได้กลิ่นมาม่าว่ะ แค่มุมบุบนิดเดียว สาววายก็ดิ้นแล้ว นี่ขอบขาวขนาดนี้ ต่อให้สายปกติยังไงก็ต้องเคลม
ชริ้ง นี่มันคืออัลไล
กูเสริมอีก ขอบมันค่อนข้างเยินๆ ขอบมุมล่างที่ขาดทั้งสองมุม มุมนึงเหมือนบุบ ส่วนอีกมุมมันควรเห็นเนื้อในหนังสือนะ กูคิดมากไปป่าววะ
มึงลองเล่นเกมจับผิดภาพ ดูภาพปกที่เขาโพสต์และภาพปกจากเพจสนพ.นะ แล้วมึงจะเห็นว่า ภาพปกในกรุ๊ปมันมียังขอบภาพ (ขอบตัดตกที่ไม่ใช่ขอบขาว) ที่จะโดนตัดทิ้งไปเวลาเข้าเล่มด้วย คือภาพปกในเล่มเพจสนพ.จะไม่มี กูเลยว่ามันทะแม่งๆ
เขาอัพเดทละนะ อย่างที่พวกมึงคิด สงวนลิขสิทธิ์ 2558 จริงๆ
แม่ค้าที่ขายให้เค้าก็อยู่ในโพสนั่นนิ กูเห็นเค้าคุยกันอยู่
กุกะแล้วว่าเจ้ หอคอยบบ หคคนบาป พันธมิตร ฟฉ ต้องมา 555555 คนที่มาปัก . น่ะ เค้าตามดิสค่ายนี้ทุกโพส มาจริงๆ แบบมารอด่าตลอด คนนี้ตัวจริงที่ตัวอวบๆใส่แว่น หน้าร้ายๆอะ แนวๆเจ๊ไฝโยนกล่องทรูสตา 5555 มะก่อนพวก สนพ เล่าลือกันมาก
กูสงสัย บางเล่มใช้สงวนลิขสิทธิ์ 2537 บางเล่ม 2558 ควรเขียนตัวไหน? หรือเขียนๆไปแม่งเหอะ ยังไงคนก้อปก็ก็อปอยู่ดี?
คนหลุดจริงต้องเอามาเปลี่ยนละปะ กูว่าทะแม่ง มีคนดิส มีคนที่เคยดิสมาเม้นด้วย
นางชี้แจง งงๆ บอกว่าไม่รู้ว่าลอตตำหนิห้ามนำมาจำหน่าย พูดเหมือนสนพส่งลอตตำหนิแต่ห้ามขายต่อ ละบอกซื้อต่อๆๆมา แต่หนังสือเรื่องนี้ไม่เคยมีลอตตำหนินะ โจรแน่ๆ อ้างลบแชท
กูว่าแม่ค้าน่าสงสัยสุดละ มีความย้อนแย้งในตัวเอง เปิดการ์ดรู้เท่าไม่ถึงการณ์อีกต่างหาก5555555555555
เปลี่ยนภาพทำไมวะ
เห็น จขพ เม้นว่า
ฝากน้องจองทัน และก็ฝากขายทันทีเพราะไม่มีเลขหน้า โดยไม่เห้นของ555
เด๋วนะ แค่ ไม่กี่10 หน้า พูดให้คนเข้าใจว่าทั้งเล่มทำไมอะ งงโพสนี้
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.