สำหรับกูถ้าฟันธงว่าลอกแน่ๆ คือเหตุการณ์ คำพูด ตลค.แทบจะก็อปวางกันมา เช่น นิยายจีนชญเสิ่นเจิ้นคนไทยเขียน มีฉากจับมือพอ.มาเขียนตัวอักษรบัลลังก์ถามว่าท่านต้องการไหม(ก็อปปู้ปู้และพอคนท้วง นางก็ยอมรับ) หรือ มกร.จีนแจ่มใสที่เคสคดีเหมือนนิยายอีกเรื่อง(แจ่มไปตรวจสอบแล้ว หยุดพิมพ์ไปล่ะ) คืออ่านแล้วเดจาวูสัดๆอ่ะ ถ้าแค่คาร์ฯ การบรรยาย พล็อตคล้าย ( เช่นท่านชีค หื่น เย็นชา นอ.ทะลุมิติมาเป็นลูกเมียน้อย ) กูแถให้ว่าแค่ได้แรงบันดาลใจ (แต่แรงบันดาลใจทั้งเรื่อง,จากหลายเรื่องมาอยู่ในนิยายเรื่องเดียว กูว่านข.จะแรงบันดาลใจเยอะไปล่ะ นข.คิดเองไม่ได้ขนาดนั้นกูก็คงแค่ไม่อ่าน)
เอาจริงๆพล็อตนิยายมันก็ซ้ำกันไปมาอยู่ที่นข.เขียนเรื่องได้ดีไหม ตลค.มีเอกลักษณ์ไหม ไม่ใช่อ่านจบแล้วคนอ่านลืมหมด /กูเป็นจริงๆนะเว้ย นิยายที่อ่านจบแล้วรู้สึกไม่มีไรให้จำ พล็อตเกร่อไม่พอคาร์ซ้ำยอดฮิต อ่านจบก็ลืม
งานนข.es กูมองว่าเค้าคงอ่านตูนมาเยอะพอมาเขียนนิยายก็มีบรรยากาศจากการฺตูนนั่นมา ซึ่งกูอ่านกูก็รู้สึกนะว่าฟิลลิ่งเหมือนตูนนั่นนี่
ปล.เวลากูอ่านพวกมึงอวยนิยายที่ตัวเองชอบ กูอยากให้พวกมึงคิดบ้างเหอะว่าคนเราชอบไม่เหมือนกัน โม่งย้ำกันทุกมู้แล้วก็ตีกันเรื่องเดิมๆ นิยายที่อวยกันในโม่งกูไม่ชอบก็มี นิยายที่กูชอบโม่งสับซะหาข้อดีไม่เจอก็มีกูก็ไม่เคยมาอวยแข่ง ใครชอบก็อ่านไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่าน เลิกตีกันเหอะ สำหรับกูโม่งมาหวีดนิยายมันดีนะ เหมือนมารีวิวมาแนะนำ อ่านแล้วเห็นต่างก็เม้นคุยกันดีๆได้นิ
ปล2. เรื่องเอาโม่งขึ้นบน กูเห็นมานานล่ะกูสงสัยทำไมพยายามเอาขึ้นกันจังวะ โม่งหน้าใหม่หรือไง?