อ้าว ตราปั๊มนั่นชื่อคนเขียนเหรอ กูนึกว่าเป็นตราประจำเรื่องไรงี้...
Last posted
Total of 1000 posts
อ้าว ตราปั๊มนั่นชื่อคนเขียนเหรอ กูนึกว่าเป็นตราประจำเรื่องไรงี้...
>>601 หาคนแปลยากไงเมิง เก๋าๆ ก็มีน้อย และไม่ค่อยมาจับงานวาย ไม่ก็คิวยาวมาก ขนาดนักแปลมือใหม่ยังคิวยาวเลยเมิง เมิงลองดูดิ นักแปลนิยายจีนที่ดังๆ มีแค่กี่คน ที่มิร่ามาจับงานวายนี่ก็บุญวาสนากุละ
แต่นักแปลที่สำนวนดีๆ ก็เริ่มมีให้เห็นเยอะขึ้นนะ กุชอบpipa กับที่แปลกลรักอะ สำนวนดีเลย
โห คนที่บอกเป็นอาจารย์นั่นดูนิสัยแย่จัง อ้างว่าตัวเองเป็นอาจารย์แต่พอมีคนเรียกครูบอกว่าไม่เคยสอนไม่ต้องมาเรียกครู หูย ประโยคเดียวสะท้อนสันดานเลย ความกร่างแปรผกผันกับมารยาทไปเลยค่ะคุณ แล้วเอาหัวแม่ตีนอ่านความเห็นนางก็ชัดเจนว่าอวยอีกค่ายสุดลิ่ม นี่ขนาดหนังสือยังไม่ออกนะ ด่าฉิบหายวายป่วง
จริงๆ พอบอกว่าตัวเองเป็นครูแล้วดูแย่ไปเลยว่ะ เป็นครูแต่การตอบโต้ในโซเชี่ยลดูหัวร้อนเห่อหมอยมาก แล้วต้องเดือดร้อนขนาดนี้เลยเหรอวะ เป็นอะไรกับอีเรื่องการตลาดนักหนา งงกะการแสดงอาการไร้สติแบบนี้
คนที่มาบอกว่าอึดอัดกับฝูนี่เขาไปไหนแล้วอะ กูจะบอกว่ากูเป็นแฟนหนังสือของฝูนะ ซื้อทุกเรื่องที่ออกมา แล้วก็ชอบเกือบทุกเรื่องด้วย แต่กูอยากให้เขาทำรูปเล่มขนาด a5 เท่าสนพ อื่นๆ บ้างว่ะ รูปเล่มเขาตอนนี้มันขนาดเล็กๆ แปลกๆ ว่ะ กูบ่นเฉยๆ นะ คือก็จะซื้อของเขาต่อไปแหละว่ะ
ในทวิตกูเห็นคนบอกว่าฟ้อนไทยไม่สวย แล้ววาดของตัวเองให้ดู คือแบบ อยากจะเข้าไปบอกว่าของเธอก็ไม่ได้เหมือนกันอ่ะ มันไม่ใช่่่
เอาจริงถ้ากูเป็นคนในสนพ.กูควปวดหัวแย่ ขนาดกูเป็นแค่ลูกค้ากูยังหน่ายกับคอมเม้นบางคอมเม้นเลย
ถ้าคนในสนพ.บกร มาอ่านโม่งก็ขอฝากบอกว่าบางความเห็นอันไม่เป็นสาระและแห่นสารใดใดปล่อยเบลอมันไปก็ได้ ไม่งั้นมันจะสับสน คนนั้นเอาอย่างคนนี้เอาอย่าง
สรุปว่าอยากให้ทางสนพ.ค่อยๆทำ ค่อยพิจารณา ไม่ต้องรีบร้อนจนขาดคุณภาพ หรือสนอักษรคนบางกลุ่มจนไม่เป็นตัวเอง
กูล่ะคนหนึ่งที่รอได้แล้วอยากให้ออกมาดี
บอกตรงๆกราฟฟิคหลายอย่างมันก็เริ่มโอเคแล้ว
บกร บอกว่าออกภายในปี62 กูว่าสนพออกเดือธันวา62ยังได้เลย ไว้ปี63 ค่อยบ่นเถอะ
แต่กูอยากให้เขาให้พวกฟ้อนที่มันมีเหลี่ยมหน่อยอ่ะ อันที่ใช้อยู่มันกลมไป
...แต่จริงๆฟ้อนไหนก็ซื้ออ่ะนะ แค่เห็นคนวิจารณ์เลยอยากร่วมวง
สำหรับกูฟ้อนต์อะไรก็ได้ เรียบ ๆ อย่าตัวการ์ตูน อย่าแฟนซี อย่าให้กูสังเกตเห็นอะไรประหลาด ๆ จนไม่มีสมาธิอ่านก็พอ
กูลำไยอิเม้นที่บอก ซบ ทำได้ แต่ทำไม บกร ทำไม่ได้ หึหึ
ขอ ky หลังจากอ่านห้องนี้ แล้วบ่นที่นั่นที่นี่แพง กูพบว่ากูไม่เคยรู้ราคาหนังสือวายเลย กูไปเปิดราคาหนังสือวายที่ซื้อมาดู ปกติไม่ดูเลย555 เออทุกสนพมันบวกกัน 30 อัพจริงๆๆๆๆๆว่ะมึง กูเพิ่งรู้ 5555 แบบของ บกร จะบวกยืนพื้น 30 บาทขึ้นไปจากจำนวนหน้า ล่าสุดเลยก็เทียนซือที่เพิ่งออกจาก bl market 260 หน้า 290 บาท ไปย้อนดูเล่มเก่า บวก 40 มั่ง 30 มั่ง ส่วนอววแล้วแต่ผีเข้าผีออก ส่วนโรสจะถูกสุด สี่ร้อยกว่าหน้า 395 บาทเองเรื่องหน้ากากเดวิล กูมาบอกแค่นี้แหละ 5555 ต่อไปนี้จะเลิกบ่นแพงเพราะกูซื้อราคานี้มานานแล้วนั่นเอง
โอ้ย เสียดายอยากดูชิบหาย ต้องมั่นเบอร์ไหนวะถึงกล้ายกของตัวเองดีกว่าแบบแนบรูปประกอบลงที่สาธารณะ คือโอกาสดับมีมากกว่าคนชมนะแบบมึงต้องเก่งมากๆ หรือทำงานด้านนี้มาอ่ะ ทำไมเขามีสติเร็วจังวะอดเผือกเลย
เล่าเท่าที่พอจำได้นะ เขาเอาฟ้อนต์ที่วาดเองมาแปะแล้วออกตัวทำนองว่าตัวเองก็ไม่ได้วาดสวยอะไรแต่คิดว่าของตัวเองเหมาะกว่าฟอนต์ไทยของบกร ไรเงี้ย กูบั่บ...แอบมองบน เหยรดดแม่ ไปเอาความมั่นระดับนั้นมาจากไหนวะ
ถ้าใช่คนเดียวกะที่กูคิดล่ะก็เห็นมั่นหน้ามานานแล้วนี่ เห็นชอบบอกว่ารับปรู๊ฟรี้ดมั่งละ รับออกแบบปกมั่งละ ภูมิอกภูมิใจกะปกฟิคตัวเองมาก แต่คือมันไม่สวยเลยอะ กูไม่ซื้องานนางทั้งๆ ที่ชอบคู่ชิปนั้นเพราะรับปกนางไม่ได้นี่แหละ แถมมีหน้าไปวิจารณ์เรื่องการจัดหน้างานของคนอื่นอีก
อย่าด่านางแรงสิ นางเป็นมนุดซึมเฉ้านะ น่าสงสารออก แต่นางครวญผิดประเด็นไปหน่อยนะ ไม่มีใครว่าเรื่องเกี่ยวกับที่ไม่พอใจฟอนต์ แต่หมั่นไส้ที่นางมั่นหน้ามั่นโหนกเรื่องฟอนต์ตัวเองสวยต่างหาก
อ่อ คนนี้นางเล่นโม่ง 5555555
กูไม่ชอบนางเพราะนางเคยทวิตทำนอง ผลิตคู่นี้แทบไม่เห็นคนรีคนเฟบ ไม่เหมือนอีกคู่ที่คนสนใจเยอะกว่า เลิกลงเรือนี้ดีกว่า
ไปเสือกละ เขาไม่เข้าใจสินะว่าถ้าเขาแค่บอกไม่ชอบฟอนต์เบเกอรี่ก็ไม่มีใครสนใจหรอก ประเด็นคือเสือกบอกตัวเอง “ออกแบบดีกว่า “ แบะแปะภาพประกอบ มึงวิจารณ์เบเกอรี่ได้ คนอื่นมาเห็นก็ต้องวิจารณ์มึงกลับได้เหมือนกันเว้ย ทำมารับไม่ได้ ทีตอนมั่นหน้าดันไม่คิดนะว่ายกตัวเองสัส
หาไม่เจอ เพือนโม่งใครแคปทันกับบอกพิกัดชัดกว่านี้ได้ป่าว
ยังรอคนที่บอกว่าเล่มฝูแปลกๆ อยู่นะ ขากเราคนนึงที่เคยโดนยำเละในมู้มาแล้ว ไม่มีอะไรอยากรู้ว่าอึดอัดเรื่องอะไรตอนนั้นเราบ่นเรื่องเล่มแพงกว่าคนอื่นมากๆ สภาพตอนนั้นก็โดนรุมไม่เหลือ นั่นนานมาแล้วแหละ ไม่ใช่ในมู้นี้ตอนนั้นถกเรื่องหนังสือที่อีกมู้ด้วย เลยโดนเละไม่เหลือ
KY เมื่อวานตอนช่วงเย็นๆ กูสั่งนิยายของสนพ. ม.ด. ไป 3 เล่ม กูก็กดไปตามวิธีที่เขาบอก แล้วเลือกอันที่กดซื้อเกิน 700 กูก็กดไป แล้วกูก็โอนเงินไปละพันกว่าบาท
ทีนี้กูเพิ่งจะสั่งเกตุว่าเขาใช้บริการ NINJA VAN ในการจัดส่ง
คือกูไม่รู้ไงว่านินจาแวนคืออะไร กูก็ไปค้นหาตามเน็ต ปรากฏว่าอิบริการขนส่งนี่มันโดนคอมเพรนต์เรื่องส่งช้า ของค้างสต็อก กูอ่านแล้วกูมือทาบอก
"เชี่ยยย คุณพระ!!! ของกูที่สั่งไปจะรอดมั้ยเนี่ย"
ใจกูแม่งเสียไปแล้วไง
กูเลยจะถามคนที่สั่งช่วงโปรโมชั่นของสนพ.ม.ด.นี่ว่าเขาส่งของแล้วได้ของกันยัง สภาพเป็นไง? รอนานมั้ย? แล้วเขาเริ่มส่งกันยัง?
แม่งไม่มีให้กดเลือกให้ส่งทางพี่ไปรฯด้วย
ปล. ถ้ากูผิดมู้อภัยให้กูด้วย (แต่หากมีใครกรุณาตอบกู กูจะขอบคุณมาก)
>>705 Ninja เพื่อนกูเคยสั่งของแล้วร้านส่งนินจา ซึ่งของหายจ้าาา เครมกันยาวๆเลยมึง เหมือนเพิ่งมีมาไม่กี่ปีเองนิ ส่วนตัวกูถ้าเลือกได้กูไม่ส่งนินจายังไม่ไว้ใจ ซบอกkerryกับพี่ไปรฯต่อไป กูอยู่ชายขอบกรุงเทพ ของถึงไว พี่ไปรฯก็อ่อนโยนกับพัสดุกูดี บางทีกูก็ใช้ที่อยู่รอจ่ายฯไปรษณีย์ถ้าไป ตจว.ยาวๆไม่มีคนอยู่บ้าน กูเน้นสะดวกน่ะ
>>710 มึงได้เลขมา เช็คเองก่อน ว่ามันขึ้นว่าเตรียมจัดส่งยัง พอมันขึ้นแบบมึงโทรไปเลย บอกว่า เช็คแทร็กกิ้ง มึงบอกเลขไปมันก้จะบอกมึงอย่างที่มึงเช็ค มึงก้ถามเค้าว่า ของมาวันนี้ใช่ไหม มีเบอร์คนส่งไหม เผื่อหาพิกัดไม่เจอ นินจาแม่งชอบหาพิกัดบ้านไม่เจอ มันยึดตามgps ขนาดว่าม.บ้านกู เคอรี่ยังมีพิกัด แต่นินจาแม่งเสือกบอกว่าบ้านกูอยู่นอกพิกัด ช่วงปลายปีที่แล้วนี่แหละ ที่ระบบมันรวน เหมือนแม่งติดบัค แล้วทางแก้ไม่เจอ
กูไม่เข้าใจว่าทำไม สนพ.ม.ด. มันถึงเลือกใช้บริการขนส่งนี้ ทั้งทีดูจะมีปัญหากว่าใครเพื่อน โดนคอมเพลนเยอะ ขนส่งช้า พนักงานไม่พร้อม มีปัญหา
แล้วตอนสั่งไม่มีให้เราเลือกส่งอย่างอื่นด้วยนอกจากอินินจาแวน กับอะไรไม่รู้อีกสองอย่าง
จริงๆควรจะให้เลือกได้ว่าจะส่งแบบไปรฯหรือ Kerry ได้ด้วย ยังไงก็ยอมจ่ายอยู่แล้วเพื่อให้ได้ของไวหรือปลอดภัยเชื่อใจได้
สงสัยเห็นว่าค่าส่งถูกสำหรับสนพ.มั้งเลยใฝบังคับให้ส่งแต่แบบนี้ มันดูแย่สำหรับกูน่ะ
>>715 อันนี้กูขำได้ไหม โอ๊ย อัพเดตระบบเถอะคุณพี่!
เอาจริงๆ พี่ไปรฯ / kerry ก็มีคนบ่นคนคอมเพรนนะ ในพันดริฟก็ตั้งกระทู้กันเยอะ แต่นินจากูรู้สึกบริษัทมันเพิ่งมีมาไม่กี่ปี แถมโดนคอมเพลนเยอะติดๆกัน ดูไม่พร้อมอ่ะ กูเลยเลี่ยงไม่ใช้ ( ตอน kerry มันมาใหม่ๆกูก็ไม่กล้าใช้ รอดูท่าทีอยู่นาน ถึงกล้าใช้บริการ)
กูคือคนที่บอกว่าอึดอัดเมื่อวานนะ นึกว่าคนลืมไปแล้วแต่ถ้าถามก็จะพิมพ์ มะวานเห็นคนนั้นพิมพ์มาแรงๆกูเลยไม่อยากทะเลาะน่ะ คือกูอึดอัดที่ รู้สึกว่าเซตที่เป็นเทพเทวาอะไรนั่นทำไมทำปกสวมมาเล่มเดียว แต่อีกสองเล่มในเซทไม่ได้ทำ ไม่มีการอธิบายอะไร แล้วดูจำนวนหน้ากับบ้อกแพงมากเลย แค่นั้นแหละแต่กูก็ซื้ออยู่ดี แค่รู้สึกว่าโหยถ้าเป็นโรสหรืออะไรแบบตอนลืมใส่เลขเล่มคงโดนเละไปแล้วว่าทำหนังสือในเซตไม่เหมือนกัน ไม่ก็คงมีคนเม้นถาม เรื่องต่อมาคือเรื่องห้วงฝันที่เป็นเซตกุนทีซึ่งมันต่อกันและมันเป็นเรื่องเดี่ยวข้องกัน กูอยากให้ปกมันเป็นคนวาดเดียวกันเพราะก็อยากเห็นหน้าผู้กำกับชัดๆ แบบกุนทีใช้เลล่าวาด ก็รู้สึกว่าเรื่องเดียวกันในเซตน่าจะใช้เลล่า อันนี้ไม่เกี่ยวกับเลล่าเกร่อหรือกูชอบเลล่านะ กูหมายถึงเรื่องในเซตเดียวกันน่าจะคนเดียวกัน ลองคิดกลับกันถ้าเป็นที่อื่นจะโดนเละไปแล้วรึเปล่า เรื่องก็ประมาณนี้แหละที่เราอยากบอก ไม่ได้อยากมาโจมตีอะไรทั้งนั้น ออกเล่มใหม่มาก็รักเหมือนเดิม
>>716 กูไม่เคยใช้นินจาเลยไม่รู้ แต่อ้างอิงจากขนส่งแบบอื่น ปกติมันจะมีเวลาอยู่นะว่า ตจว. กี่วันได้ของ ถ้าเลยกำหนดโทรจิกเลยค่ะมึง /ถ้าkerryนี่มีกำหนดวันส่งเลย มึงก็ลองคอลเซนเตอร์ถามนินจาวันส่งดูก็ได้ ว่ามาเมื่อไหร่ แอฟที่ใช้เช็คแทกกิ้งมึงลองหาดู
ใจร่มๆมึง ค่อยๆตามของไป
>>717 กูไม่เข้าใจ สนพ.นี้เลยจริงๆ ถ้ามีปัญหาจะรับผิดชอบอะไรได่มั่ง สุดท้ายสงสัยมีปัญหาคงไม่พ้นให้ลูกค้าตามเองแก้เองล่ะมั้ง กว่าจะได้อ่านกี่ชาติวะเนี่ย ถ้าส่งไม่ถึง ส่งเครมเนี่ย
สนพ.ม.ด.ไม่ศึกษามาเลยเหรอว่านินจาแวนมันไม่พร้อมกับต่างจังหวัด หรือเอาแค่ถูก
คอยดูเถอะ ถ้าของกูตกหล่น มีปัญหา........กูคงทำได้แค่โวยวายในนี้แล้วไม่ซื้อของจากสนพ.นี้อีก เฮ่ออออ
>>718 กูว่ามึงเยอะไป ไม่ต้องเป็นฝู เป็นค่ายอื่นกูก็ว่าเยอะ เลขเล่มหาย กับไม่ทำปกสวมมันคนละเรื่องเลย กูไม่ได้ซื้อปกสวมแต่แรก แล้วก็ไม่เห็นว่าจำเป็นต้องทำ แล้วมันคนละเรื่องกัน จะใส่เลขเล่มทำไม หรือกูเข้าใจอะไรผิด ส่วนคนวาดคนละคน อันนี้กูก็เพิ่งรู้ว่ามีคนคิดเล็กคิดน้อยขนาดนี้ กูมองว่ามันคนละเรื่องกัน แค่มีตัวละครจากอีกเรื่องมานิดหน่อย จะคนวาดคนละคน คนแปลคนละคนนี่ไม่ควรนำมาเป็นประเด็นได้เลย อย่างงี้พวกนข.ไทยที่ออกนิยายยูนิเวิร์สเดียวกันแต่คนละค่ายแม่งก็สมควรโดนด่าปะ เพราะคนวาดคนละคนเหมือนกัน บางทีคนเราก็ต้องพิจารณาดูนะเว้ย ว่าเราคิดเล็กคิดน้อยเกินไปมั้ย ถ้าเรื่องแค่นี้ยังเอามาคิดมาอึดอัดได้ อยู่ในสังคมแต่ละวันคงหาความสุขยากนะ
>>721 ตอนเพื่อนกู ร้านก็ไม่รับผิดชอบให้นะ ต้องตามเองอ่ะ ได้เป็นเงินคืนแทนนะของหายสาบสูญไปไหนไม่รู้~ แต่นี่คือเกิดปีสองปีก่อนนะ มันน่าจะดีขึ้นบ้างแล้วล่ะ
ปล. นอกเรื่อง กูประทับใจพี่ไปรฯแถวบ้านมากคือร้านเขียนบ้านเลขที่กูผิด นางยังมาส่งถูก!! นางบอกจำชื่อคนรับ(กู)ได้ว่าอยู่หลังนี้ 555+ สั่งของบ่อยจนไปรฯจำได้ก็มีข้อดีนะมึงงง
>>718 คราวหลังอย่าหย่อนค้างๆไว้มึง ช่วงนี้โม่งหัวร้อนง่าย สงสัยอากาศไม่ดีถถถถ
เอ้า ใครรอๆอยู่มันก็พูดออกมาแล้วนะ มาอ่านได้แล้วถถถถถ
เอาจริงกูยังกลัวไปรมากกว่าว่ะ แถวบ้านกูไม่โยนไม่อะไรนะ แม่งส่งผิดบ้านเลยจ้า ญาติกูเคยส่งขนมมาให้แม่งเสือกไปส่งอีกบ้าน พอกูไปถามบ้านแม่งก็บอกไม่ได้รับ//ตอแหลสัส กูเห็นกล่องขนมกูอยู่ถังขยะหน้าบ้านมึง
กูชอบ SCG ถูกดีและไวสำหรับกู
เริ่มสงสาร 718 เหมือนกำลังโดนยำ 5555555 ติ่งฝไม่ใช่อะไรจะมาลบล้างได้ง่ายๆ!เพราะเพื่อนๆฝเล่นเอง!!! หลอกๆๆๆๆ 55555555 กูขำขำจ้า
อ้อ กู>> 733 นะ นอกจากนินจามันก็มีแค่ให้เลือกว่าจะรับเองที่ร้าน แต่กูอยู่ต่างจังหวัดไง กูรับเองไม่ได้!!!!
กูขอไปคุยเรื่องอื่นแล้วนะ กูจบแล้ว ว่าแต่นินจามีห้องเย็นเหรอ
ky มดน่าจะไม่ได้ใช้ ninjavan นะ กูอยู่กทม สั่งทีไรส่งผ่าน quantum ตลอดเลย
>>718 ตบบ่าเพื่อนโม่ง เรื่แงปกสวมเราเอ๊ะตั้งนานแล้ว แต่ไม่ได้พูดอะไรกลัวโดนยำใหญ่ เอามาใส่แล้วโดดเด้งกว่าคนอื่นเลย จากที่อ่านคอนเมนต์ตอนประกาศขายรู้สึกว่าเพราะนักวาดนะ แต่ก็นั่นแหละเล่มอื่นไม่มีแล้วมันโคตรจะหลุดธีมชุดเลย เราก็ไม่ค่อยชอบ เราซื้อฝูทุกเล่มเหมือนกันจะว่าแฟนก็ได้แต่อะไรที่ผิดก็ควรพูดนะ จะปกป้องมันทุกอย่างมันจะยิ่งทำคนหมั่นไส้
>>737 อันสุดท้าย บอกนินจาแวนเท่านั้น
https://www.img.in.th/image/DfAgoS
ปล.กูก็อปมา
คหสต.กู
- พี่ไปรฯ : ขึ้นกับพนง.จะรุนแรงกับของแค่ไหน แถวบ้านกูพี่ไปรฯอ่อนโยนดี พัสดุไม่เคยเสียหาย จำชื่อกูได้ถึงขนาดมาส่งถูกแม้ที่อยู่ผิด //มีบริการรอจ่าย บางทีกูก็สั่งไปกองๆไว้ที่นั่น ถ้าไม่มีคนอยู่บ้านรับของแล้วไปขนทีเดียว ส่งไวดีแม้ส่งลทบ.เพราะกูอยู่ชายขอบกรุงเทพฯ เคยสั่งหนังสือเยอะๆ เกือบ2โลรึไงเนี่ยต้องส่งแบบพัสดุธรรมดาอย่างเดียว เช็คเลขบ่ได้ นั่งลุ้นเอา
แอฟเด้งเตือนสถานะของตลอด ดีกูชอบ
ปล. มีบริการจ่ายปลายทางแล้วนะจ้ะ
- Kerry : ส่งไวดี มีกำหนดวันส่งชัดเจน แอฟไม่ค่อยอัพเดตสถานะส่งของ ของถึงกูแล้ว ยังขึ้นต้นทางก็มี แต่ดีตรงโทรมาก่อนส่ง ไม่อยู่ก็นัดวันใหม่นัดเวลาส่งได้
- DHL : ส่งไว แต่ไม่เคยโทรมาน่ะไม่รุ้มีบริการโทรหาก่อนส่งรึป่าว เวลาสั่งของ ตปท. กูใช้บริษัทนี้
- Quantum : ทั่วๆไป พอๆกะ DHL
- แมวดำ : ยังไม่เคยใช้
- line man : โอเค บริการดี ใช้ตอนรีบๆ วันเดียวถึง
- นินจา : ไม่เคยใช้ อ่านเจอคนคอมเพรนเยอะ เพื่อนกูเจอของหาย หายแบบเลขแทกหาไม่เจออ่ะมึง คืออยู่ในโกดังแล้ว แต่หาของไม่เจอ น่ากลัวสัด
>>718 >>741 >>744 ถ้ากูเข้าใจไม่ผิด พวกมึงหมายถึงเซตเทวาที่มีสามเล่มใช่ม่ะ เล่มภูติสวาทที่ออกมาก่อนแบบที่มีปกสวมมันคือชุดสะสมไม่ใช่เหรอวะ? เล่มธรรมดาไม่ใช่แบบสะสมก็ไม่มีปกสวมให้นะ กูชอบเรื่องนี้เลยซื้อมาทั้งสองแบบเลยวะ ส่วนอีกสองเรื่องในเซตที่มันออกมาพร้อมกัน เหมือนเขาไม่ได้ทำแบบสะสมออกมาขายด้วยมันเลยไม่มีปกสวม ถ้าทำออกมาก็ต้องเสียเงินเพิ่มอีกน่าจะบวกไปเล่มละ50มั้งชุดสะสมน่ะ
>>750 มึงงงงง สนพ.มันไม่มีให้เลือกอย่างอื่นนอกจากรับเองกับนินจาแวน
https://www.img.in.th/image/DfAgoS
มึงดูเอา
>>718 เซ็ตเทวาไม่มีเลขเล่มเพราะมันคนละเรื่องแยกกันสมบูรณ์และฝูออกไม่เรียงว่ะ ตามลำดับภูตสวาทมาหลังสุด แล้วที่มีเซ็ตสะสมเยอะแยะกูว่าเพราะฝูลำเอียง จากที่อื่นจากใจผู้แปลด้านหลังกูว่าฝูอยากแปลแค่ภูตสวาทว่ะ แต่เล่มพิเศษดันมีพ่วงอีกสองคู่เลยต้องแปลอีกสองคู่ด้วยไม่งั้นคนอ่านมึน เลยไม่ได้มีแพชชั่นทำเซ็ตสะสมเพิ่ม เรื่องนี้ก็มีคนบ่นนะแต่ไม่มีใครเฮโลดราม่าเพิ่มเพราะแค่ถอดปกสะสมออกหนังสือก็เข้าเซ็ตแล้ว
มันคนละเรื่อง มึงปรับจูนสมองก่อนว่ามันไม่ใช่เรื่องเดียวกันแค่ยูนิเวิร์สเดียวกัน คนละคู่แยกอ่านกันได้ ไม่จำเป็นต้องเหมือน เรื่องอยากเห็นหน้าผู้กำกับก็รสนิยมมึง กูรู้สึกดีใจที่ฝูใช้นักวาดคนนี้ กูเบื่อเลล่า
>>759 แต่ปัญหาคือทางสนพ.มันไม่ให้ทางเลือกกับลูกค้านี่สิ คือเราไม่รู้หรอกว่าจริงๆแล้วทางสนพ.เขาจะจัดส่งกับนินจาจริงหรือเปล่า แต่การไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรับเองกับนินจาแวนที่ระบบค่อนข้างไปทางลบแบบนี้ มันไม่ใช่ว่ะ เหมือนมัดมือชกกลายๆ เพราะบางคนมันสะดวกไปคนละแบบ แบบกูนี่ถนัดไปรษณีย์ไง เลยอยากเลือกไปรฯมากกว่าอะไรแบบนี้
เอาเถอะถึง ม.ด. มันจะกลับไปเปลี่ยนระบบตอนนี้ สำหรับกูคงไม่ทันแล้วไง กูโอนไปแล้วไง แต่ถ้ายังไม่ได้ส่งของ กูก็อยากจะขอให้เขาส่งของกูทางไปรษณีย์จะให้กูไปโอนเพิ่มค่าส่งก็ได้นะ ใจกูจะชื้นกว่า แต่ก็นั่นแหละ กูทำได้แค่บ่นในนี้
อะ...รอลุ้นเอาก็ได้ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นจริงๆกูจะได้หาข้ออ้างไปด่าสนพ.นี้และการขนส่งของบ.นี้ได้เต็มปาก
>>757 คนละเรื่องแต่ กูเห็นด้วยกับ 718 ผกกต่อจากกุนทีแบบบต่อกันเลย ในตอนพิเศษก็มีเรื่องกลกุนที อยากได้นักวาดคนเดียวกันไม่เห็นแปลก คนนั่นมันก็บอกอยู่ว่าไม่ได้เกี่ยวกับเบื่อหรือไม่ชอบเลล่า มันแค่มาจากเซตเดียวกัน ถ้าแจกันเป็นฉงกง ผกกก็น่าจะฉงกง แต่มึงเหมือนไม่เก็ต ยังเอาคำว่า เบื่อเลล่ามาอ้าง
ส่วนที่มึงบอกแค่ถอดปกสวมก็เข้าเซทแล้ว แปลว่าคนอ่านต้องถอดเก็บเองกูว่ามันก็ไม่ใช่ป่ะวะ เท่ากับพอเป็น ฝ เราหยวนๆทำไรเองได้ก็ทำงี้เหรอวะ กูงง 5555
อะกูก็ไม่ได้เกลียดหรือชอบอะไรฝูเป็นพิเศษเหมือนกัน ก็แสดงความเห็นอะเนอะ
ในนี้มันก็มีแต่สนพ.นักเขียนมาเล่นทั้งนั้นแหละ ไม่ต้องชมใครให้เสียเวลา เพราะเป้าหมายของการมาเล่นในนี้คือเพื่อด่า เพื่อขัดขา เพื่อดิสเครดิต เพื่ออะไรต่างๆ แต่ไม่มีจุดประสงค์ดีๆแน่นอน เพราะถ้ามีจุดประสงค์ดี ป่านนี้ไปอินบ็อกบอกค่ายแล้ว แต่ไม่ไปเพราะไม่กล้าเอาเฟสตัวเองไปถามไง กลัวเค้ารู้ว่าเป็นใครสักคน ค่ายไหนดูมีคนชอบเยอะหน่อยก็จะมาบอกว่าคนที่มาเข้าข้างเป็นติ่งบ้าง เป็นสนพ.มาเองบ้าง ลองสังเกตดูดิ เพราะงั้นอยู่ที่นี่ ด่าร่วมได้อย่างเดียว เหมือนตอนที่กรุ๊ปในเฟสยังบูมๆ คนด่าๆก็มีแต่พวกที่เป็นแก๊งทำสนพ.หรือแม่ค้าทั้งนั้น ด่าหวังผลทั้งนั้น แล้วคิดว่าในโม่งจะมีคนด่าเพื่อก่อจริงๆรึ? ตอนนี้ในเฟสเริ่มไม่ดราม่าเพราะในเฟสมันเห็นไงว่าใครโพส เลยหนีมาเล่นโม่งกัน ไม่มีใครรู้ว่ามึงเป็นใคร ด่าสะดวกดี เต้าข่าวมโนเรื่องได้เรื่อยๆ
>>766 แต่กูไม่เห็นรู้สึกว่าคนนั้นด่าเลยนะ โลกจริงทำได้จริงดิ่? ไปอินบ้อกบอกค่ายเรื่องหนังสือที่ออกมาแล้ว แล้วเขาก็บอกว่าแค่อึดอัด จากนั้นก็เปลี่ยนไปคุยเรื่องรถส่งของกับคนอื่น กูดูid อ่ะนะ ถ้าจะด่า มาเพื่อด่า มาหาแนวร่วม เค้าคอมเม้นตอบโต้ทุกคนไม่ดีกว่าเหรอ อย่าโลกแคบมากนัก เนี่ยคนเค้าถึงหมั่น ฝ ทั้งๆที่เรื่องมันจบแล้ว ก็มันมีคนถามว่าสรุปอึดอัดอะไร คนนั้นก็มาตอบแล้วจบไป เรื่องนี้แค่นี้ คนที่ดิสฝอัมะคือมึง
มันก็เหมือนคนวิจารการทำงานของค่ายต่างๆ ปกติก็วิจารกันมาตลอด ไม่ได้ด่าเอาเป็นเอาตายก็เยอะ คนอ่านก็คอมเม้นร่วมกันแล้วจบไป แล้วในนี้คนอ่านธรรมดาก็เล่นเยอะมากนะ พอเถียงสู้ไม่ได้หรือไม่ได้ดั่งใจก็โยนว่า นั่นไง อี๋ แกเป็น สนพ แกเป็น นข เอือมระอา
กูแค่แวะมาบอกว่า กูเคยสั่งของเมืองยิ้มในระบบบอกส่งนินจาแวน แต่ส่งจริงใช้ quantium แจ้งส่ง 8 ได้ 12 อันนี้กูอยู่กทม นะ กูรอจนต้องโทรไปถามว่าจะมาส่งเมื่อไร พนง รับเรื่องแล้วบอกจะประสานงานให้ แล้วก็หายไปจนกูต้องโทรไปจิกอีกกว่าจะมาส่งให้กูได้ กูเข็ดมาก
อ่านแล้วตลก ตอนที่ด่า ฟฉ กันแรงๆ ก็ช่วยคิดกันแบบนี้บ้างนะคะ ว่าทำไมไม่ไปอินบ้อกบอก สนพ ดีๆแหมมมมม โลกลาเวนเด้อเหรอ อีห่า ขัดขา ดิสเครดิต อะไรของพวกมึง มโนสัสๆ นี่กูเลยอ่าน 718 ก็ไม่เห็นว่าอะไร ฝ รุนแรงเลย พวกมึงอะโอเว่อเกินเหตุ ตอบสนองเกินจำเป็น แล้วพอบอกว่าเป็นฝั่ง ฝ มาเองบ้างก็หัวร้อน แต่ตัวเองกำลังกล่าวหาคนที่เขาเห็นด้วยกับ 718 และติ ฝ นิดๆหน่อยๆ ว่าเป็น สนพ ต่างๆมาดิสเครดิต ฝ ทั้งๆที่อาจจะเป็นแค่คนอ่าน เหมือนกับที่มึงก็อาจจะไม่ใช่ ฝ แต่เป็นคนอ่านเหมือนๆกัน
หลายคนก็บอกว่าเอ้ะเหมือนกัน แต่มันก็เป็นแค่การเอ้ะแล้วจบไป ก็ปล่อยให้จบไปสิ จะมายืดยาวทำไม
เจอสนพ.โป๊ะแตกว่ะ
ในโม่งจะรวมคนประเภท
1.สนพ
2.คนเขียน
3.คนอ่าน
4.คนเสี้ยม
5.คนถูกด่า
6.ม้า
7.โทรล
ก็แค่นั้น
มีนางฟ้ามาเล่นโมงป่าววะ 55555 ตอนแรกพิมพ์ว่า คนเข้าโม่งมาเพื่อด่าๆๆ มาดิส มาขัดขา มีแต่ค่าย สนพ อ่านๆแล้วคิดว่าเข้ามาเพื่อด่า แต่ความเห็นล่างดันบอกว่า เห็นใจทุกค่าย เอ้าเข้ามาเพื่อเห็นใจ สรุปเข้าโม่งมาทำไรกันแน่ ย้อนแย้งจัง
กูมองว่าโม่งก็คือโม่ง จุดประสงค์หลักคือการดูความเห็นโดยไม่สนว่าใครพิมพ์ ในเมื่อระบบออกมาแบบนี้ก็ไม่จำเป็นต้องไปคิดว่าใครพิมพ์ แค่ดูความสมเหตุสมผลของความเห็น ถ้าดีก็อ่าน ไม่ดีก็ท้วง เนื้อแท้เป็นไงก็เป็นงั้น ใช้วิจารณญาณในการอ่านไม่ใช่หลงไปตามกระแส อะไรที่ไม่มีหลักฐานก็ฟังหูไว้หู ไม่ใช่เห็นคนด่าก็พาลเกลียดพาลด่าเขาทั้งที่ไม่รู้ว่าจริงๆเขาทำอะไรผิด
ky มีความสงสัยทำไมบางคนด่าออกตัวแรงๆ กันขนาดนั้น นั่นคือตัวตนหรือ ถกกันให้เรื่องเหตุผล แบบว่าไม่ดี ไม่ดีอย่างไร รับฟังคนที่เห็นต่างบ้าง บางคนพอไม่เห็นด้วยกับเขาก็หาคำว่าเหมือนจะเอาให้ตายไม่ฟื้น เราเป็นคนหนึ่งที่เข้ามาเผื่อหาข้อมูลในการตัดสินใจอะไรบ้างอย่างให้รอบด้าน แต่มาเจอทะเลาะกันเองแบบที่หาทางลงกันไม่ได้ทุกที
>>792 ใครด่าแรงเกินเบอร์ก็โดนโม่งด่าอีกทีเหมือนกัน หัวร้อนไปไหนบ้าง แรงมาจากไหนบ้าง
หลายเรื่องมันมองคนละมุมก็เอาเหตุผลของตัวเองมาพูด แต่ความคิดมันก็ไม่ได้เปลี่ยนกันได้ จบที่หาทางลงไม่ได้ก็ปกติ เหมือนโต้วาทีข้าวผัดกะเพรากับข้าวไข่เจียวอะไรอร่อยกว่า ต่อให้อะไรชนะ คนก็ไม่เปลี่ยนความคิดไปชอบอีกอย่างอยู่ดี
สำหรับกูโม่งก็คือโม่งอะมึง ร้อยพ่อพันแม่ ฟันธงไม่ได้หรอกว่าใครเป็นใคร บางคนก็แค่อยากกะมาบ่นมาระบายมาหวีดเฉยๆ
อย่าทะเลาะกันเรื่องนี้อีกเลย แต่เล่นโม่งต้องแกร่งพอตัว แกร่งที่จะอ่านในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับความคิดของเรา แกร่งพอที่จะปล่อยวางกับอะไรที่เถียงไปก็ป่วยการ แกร่งที่จะมีวิจารญาณ
ตั้งแต่กูเล่นโม่งมาก็เถียงกันเรื่องนี้ตลอด
กูคนเริ่มอึดอัดเอง แต่กูไปต่อไม่รอแล้วนะ 555555555 กูก็แค่เอออยากบอกในสิ่งที่คิด
Ky พวกมึง สนพ เลือกนิยายในดด จากยอดเฟบ ยอดเม้น ไม่ค่อยดูเนื้อหานิยายจริงอ่อวะ
>>804 พวกสนพก็เลือกแบบนี้ทั้งนั้นแหละไม่งั้นจะเอายอดมาจากไหน กูไม่เชื่อว่าพวก ซบ ดีฟ อวว จะอ่านนิยายตัวเองจริงๆเช่น อวว ก็เลือกจากตรงนี้ ไม่ค่อยมีใครเลือกจากอ่านแล้วชอบ เพราะไม่เคยอ่านกัน เพราะคนรู้จักเคยเล่าให้ฟัง แต่คนที่อ่านจริงๆก็มีแหละเพราะยังไง บก ก็ต้องอ่านตอนตรวจ ก็เท่ากับว่าอ่านไง
กูว่าส่วนนึง ออว เดี๋ยวนี้ส่วนมากจะเน้น นข ที่เคยตีพิมพ์ด้วย ซบ กูเห็นหลายเรื่องยอดเฟบไม่เยอะก็ได้ตีพิมพ์นะ อันนี้ไม่ได้อคตินะเว้ย แต่ ฟฉ นิยายทุกเรื่องเน้นยอดอ่านเยอะที่ติดท็อปใน ดด ทั้งนั้น
Ky พวกมึงชอบให้นิยายออกทีเดียวเป็นเซ็ต ซื้อทีเดียวจบหรือว่าทยอยออกทีละเล่ม
ถ้าเลือกได้ก็แบบเซต กูชอบอ่านจบเป็นเรื่องๆ
อวว.เค้ายังรับต้นฉบับคนอื่นที่ไม่ใช่นข.ในสังกัดมั้ยวะ
ky เวลาพวกมึงอ่านนิยาย มึงรู้สึกได้มั้ยว่านข.ที่เขียนเรื่องนั้นแม่งต้องมีอะไรในใจ หรือมีแนวคิดบางอย่างที่โผล่มาในงานเขียนแบบไม่รู้ตัว
เพื่อนกูเคยกล่าวไว้ว่า งานเขียนบางคนอ่านแล้วรู้เลยว่าคนเขียนฉลาดหรือไม่ฉลาด
>>830 5555555555555555 ขำมึง เอวบางขาบาง
แต่ก็จริงนะ นิยายแม่งสะท้อนอะไรหลายอย่าง กูเคยเขียนนิยายเป็นสิบกว่าปีแล้วแม่ง กูเป็นพวกปลงต่อโลกมากๆ ตัวละครกูออกมาแม่งปลงต่อโลกกันชิบหาย ไม่กล้ากลับไปอ่าน กลัวตัวเองปลงต่อตัวเองขั้นสุด กูเลยหันมาเป็นนั่งอ่านอย่างเดียว ปลงต่อนิยายหลายเรื่องแล้ว
>>718 มาตอบมึงเรื่อง ฝ เรื่องนั้นกูเคยสงสัยถามทางฝ ไปเมื่อนานมาแล้วเค้าตอบแบบนี้
เซ็ตแรกทำชุดสะสมเพราะเสียดายภาพน่ะค่ะ เนื่องจากมีเหตุให้ต้องเปลี่ยนนักวาดกะทันหัน ภาพที่วาดมาแล้วเลยนำไปจัดทำเป็นชุดสะสมค่า
//แอด ป
ส่วนอีกเรื่องที่กูอยากถามเรื่องฝ คือใครอ่านเรื่องผกก อันใหม่แล้วบ้าง อยากถามเป็นความรู้นะว่าเรื่องโรคซึมเศร้านี่เป็นแบบเนื้อเรื่องมั้ย กูจะได้เอาไปสังเกตคนรอบข้าง เพราะเคยเห็นโม่งคุยเรื่องโรคนี้ตอนของจตว่าไม่ใช่เลย เพี้ยนไปหมด (ออกตัวว่าเคยอ่านบทความเชิงวิชาการของโรคนี้แล้วแต่มันเห็นภาพไม่ชัดแบบนิยายเลย)
วิธีที่ถูกคือไม่ต้องทำ ไม่ต้องมีไรเพิ่ม เล่มอื่นไม่ต้องทำเพิ่ม จบปิ้ง ถถถถถ
นึกถึงเรื่อง flesh and blood ที่ดปลี่ยนคนวาดภาพประกอบเลย
ตลาดล่างจังบางเม้น 5555555 พอเป็นค่ายที่ถูกใจกูขอแซะคนติคนแนะนำไว้ก่อนงี้เหรอ ไม่ต้องทำเหมือนๆกันกูยอมรับได้หมดงี้ หนูรัก ฝ ค่ะ แผล่บๆๆๆๆ
>>836 ยังไม่ได้อ่านตอบไม่ได้ แต่อยากบอกว่า อย่าไปยึดถืออะไรมากในนิยาย โรคทางจิตเวช มันหลากหลายมาก คนรู้จักเค้าแปลกไปแนะให้ไปพบจิตแพทย์ หมอวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้า ให้ทานยา แต่เค้าแย่ลงมาก บอกให้หาsecond opinion ก็ไม่อยากไป จนเข้าไอซียู ต่อมาบอกไม่อยากหายใจ วุ่นกันไปหมด เลยยอมไปอีกรพ.ที่เฉพาะทางมากกว่าตจว. หมอบอกไม่ใช่ โรคซึมเศร้า เป็นอีกโรค ต้องใช้ยาอีกแบบ. ชนาดหมอยังพลาดได้เลย แค่นักเขียนเค้าก็หยิบเคสบางเคสมาอ้างอิง
หรืออย่างนขเรื่องเด็กออ ก็ใช่ว่าจะเป็นแบบนั้นกันทุกคน แค่ละม้ายๆ เพราะมันมีหลากหลายมาก
>>824 มี ขอยกตัวอย่าง ฉากพระเอกรับสาย/อ่านข้อความนายเอกระหว่างกำลังประชุมบริษัท เจอหลายเรื่องละ คนเขียนไม่ได้มองว่าไอ้ที่นั่งเรียงอยู่ในห้องนั่นคือพนักงาน เป็นผู้ร่วมประชุมที่ควรรักษามารยาทต่อกัน แต่เป็นหัวหลักหัวตอ ไม่ก็ลูกน้องที่จะประพฤติใส่ยังไงก็ได้งั้นสิ
ในทัศนคติกูนี่เป็นการกระทำของคนไม่มีมารยาท ไม่รู้จักกาลเทศะ และไม่ให้เกียรติผู้ร่วมประชุมเลยอ่ะ แต่ในนิยายมักใส่มาเป็นฉากเล็กๆ ฉากตลกๆ ท่านประธานยิ้มใส่โทรศัพท์ด้วย! ใครกันที่อยู่อีกฟากของสาย o_O!? ทุกคนตกใจ อะไรแบบนี้ และคาแรกเตอร์พระเอกก็ยังเป็นท่านประธานผู้ยิ่งใหญ่ยิ้มยากทรงอิทธิพลที่ทุกคนนับถือเหมือนเดิม
เอาจริงๆ กูมีปัญหาเรื่องทัศนคติในองค์กรที่ไม่สอดคล้องกับนักเขียนนี่ล่ะ 555 ทัศนคติกู ลูกน้อง = เพื่อนร่วมงานที่ทำงานภายใต้สโคปที่เราออกแบบ =/= ขี้ข้า กูเลยมีปัญหากับนิยายที่พระเอกเป็นประธานพวกนี้สุดๆ
แต่เอาจริงๆ นักเขียนผิดมั้ย? ก็คงไม่ เพราะบางองค์กรก็ ลูกน้อง=ขี้ข้า จริงๆ แต่กูเคืองที่ทุกตัวละครมองว่านี่เป็นเรื่องพื้นฐาน เป็นสิ่งที่ถูกต้อง พระเอกจะใช้เลขาวิ่งไปซื้อของขวัญให้นายเอกกลางดึกก็ได้ไรงี้มากกว่า ถือว่าทัศนคติเราไม่ตรงกัน
>>847 ไม่โอกับลูกน้อง = ขี้ข้า เหมือนกัน มันต้องลูกน้อง = เพื่อนร่วมงานดิ ทัศนคติแบบโบราณเต่าล้านปีฉห เห็นด้วยเรื่องประชุมอยู่ดูโทรศัพท์อมยิ้ม มันคือการไม่ให้เกียรติกัน ไม่ว่าคุณจะเป็นเข้าของ เป็นนายเป็นอะไรก็แล้วแต่ แต่คุณต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้คนทำงานร่วมกันเห็นก่อนจะด่าคนอื่นได้
ลูกน้อง = ลูกน้อง คนละชัน ไม่เกี่ยวกับเต่าล้านปีหรือกดขี่อะไร พวกมึงมโน ขี้ข้า เพื่อนร่วมงานอะไรกัน อีห่า มึงเคยเห็นบริษัทใหญ่ๆผู้บริหารไปกินข้าวกับพนักงานมะ แล้วพวกพนีกงานก็กลัวผู้บริหารทั้งนั้น ทำไรในห้องประชุมก็ประมาณนี้แหละ อย่ามาเถียงเลย ถ้าจะเถียงขอเรฟด้วยนะ ไม่ต้องมาอ้างพวกบริษัทเล็กๆหรือพวกออฟฟิศในครัวเรือนนะ แบบ ของกูเคยไปกินข้าวกับหัวหน้าสนิทกัน โฮ้ยมันคนละดลกค่ะลูก ตื่น
เอาจริงๆ มันมีผู้นำในองค์กรหลายแบบนะ แล้วแต่ว่านข จะนำเสนอแบบไหนออกมา มันมีผู้นำแบบเผด็จการที่เน้นสั่งงานอย่างเดียวไม่ได้เข้ามาคลุกคลีกับลูกน้อง เน้นเรื่องการตัดสินใจเด็ดขาดฉับไว ผู้นำแบบนี้มักอยู่ในองค์กรที่เป็นลำดับขั้น มีสายงานการบังคับบัญชาเยอะ กับผู้นำแบบประชาธิปไตยเน้นการมีส่วนร่วมของพนักงาน รับฟังความคิดเห็นจากหลายภาคส่วนซึ่งผู้นำแบบนี้มักอยู่ในองค์กรแนวราบ
แต่การแค่ประธานรับสายหรืออ่านข้อความในที่ประชุม ก็ตีไปแล้วว่าเห็นลูกน้อง=ขี้ข้าก็เกินไปหน่อยไปอะ อย่าว่าแต่วัฒนธรรมองค์กรในประเทศเดียวกันไม่เหมือนกัน วัฒนธรรมต่างประเทศก็ไม่เหมือนกันนะ ฉากที่เมิงว่านี่ ส่วนใหญ่ชอบเห็นในนิยายจีนอะ ซึ่งมันเป็น stereotype ของบ้านเค้าไง มันถึงกับมีคำเรียกด้วยนะว่าคาแรคเตอร์แบบประธานจอมเผด็จการอะ( 霸道总裁) แสดงว่ามันมีอย่างนี้จริงในสังคมบ้านเขา ซึ่งปกติสังคมบริษัทจีน หัวหน้ากับลูกน้องมันก็คนละระดับขั้นจริงๆ แต่ไม่ได้ถึงขั้นเป็นชนชั้นเจ้านายกับขี้ข้าขนาดนั้น
กูไม่อะไรกับปกสะสมภูตสวาทนะ กูเข้าใจที่แอดป.ตอบด้วย แต่กูมีปัญหากับการซื้อในเวปส้มของ ฝ คือกูงงว่า ทำไมใช้โค้ดลดค่าส่งแล้วยังโดน 25 บาทอีก ซื้อเล่มเดียวร้านอื่นแม่งเพิ่มเต็มที่ 15 บาทแถมส่งเคอรี่อีก ส่วน ฝ แม่งกี่เล่มก็ 25 แต่ประเด็นคือกูซื้อเล่มเดียวไง ทำไมต้องรับสภาพที่ 25วะ ตลก
เมื่อก่อนฝูยังส่งฟรีลทบอยู่เลย ตอนนี้ไม่ฟรีแล้วเหรอวะ
>>858 กูหมายถึงว่า มันทุเรศที่จะมาบอกว่าทุกคนที่เห็นต่าง = มโน บอกให้ตื่นงั้นงี้ มีการเรียกร้องของเรฟ (ใครมันจะบอกข้อมูลที่ทำงานตนเองในโม่งวะ) เอาความคิดตนเองเป็นใหญ่มาก เจ้านายเหี้ยทำตามอำเภอใจมีอยู่จริง กูไม่เถียง แต่เพราะมันมีให้เห็นทั่วไป ไม่ได้แปลว่ามันถูกต้องหรือมันเหมาะสมนะมึง กูควรจะยอมรับให้เจ้านายทำตัวเหี้ย ๆ ตามใจตนเอง เพราะหลายที่เขาทำกันเหรอวะ ในนิยายถ้าจะเขียนถึงตัวละครแบบนี้มันก็ไม่ผิด กูเข้าใจว่ามันเกิดขึ้นจริง และนักเขียนเขาอาจจะอยากเขียนตัวละครเจ้านายเหี้ยเผด็จการ แต่ถ้าทำตัวเหี้ยแล้ว ตัวละครทั้งเรื่องแม่งยังเห็นดีเห็นงามไปหมด มานั่งอิ๊อ๊างชื่นชอบเคารพเจ้านายทั้ง ๆ ที่ทำตัวส้นตีน แถมเขียนเยินยอว่าที่่เจ้านายทำมันถูก ไม่ต้องรับผลตามมาใด ๆ กูว่ามันก็ส่อให้เห็นทัศนคติคนเขียนนิดหนึ่งนะมึง ไม่สมจริงด้วยสำหรับกู ต่อให้ทุกคนกลัวเจ้านายจนไม่กล้าขัดห่าเหวอะไร อย่างน้อยแม่งก็ต้องมีสักคนที่ไม่พอใจแต่ไม่แสดงออก
>>860 มึงคิดมาก เรฟก็ไม่จำเป็นต้องบอกข้อมุลที่ทำจริงๆ มีงก็หลอกมันสิ 5555555 แต่เรื่องไม่พอใจแต่ไม่แสดงออก ก็สังคมทำงานสมจริงดีนิ่ ก็ไม่กล้าแสดงออกแล้วนิยายจะเขียนถึงทำไมแล้วมันก็ไม่ใช่พ้อยของนิยายที่ต้องมาโฟกัสความรู้สึกพนักงานมันเป็นแค่ฉากๆนึงมั้ย สรุป กูงงมึง 65555555 อีกอย่างมีคนไม่พอใจเจ้านานบริษัทใหญ่ๆแล้วทำไรได้ด้วยเหรอ ก็ไปนินทากันตอนพักเที่ยงไง
>>847 กูก็เห็นด้วยนะเรื่องหัวหน้าต้องให้เกียรติลูกน้องอ่ะ แต่แค่อ่านข้อความในห้องประชุม มันแย่ขนาดนั้นเลยหรอวะ ยังไงก็ต้องอ่านถ้ามีข้อความเข้า ถ้าเป็นเรื่องด่วนล่ะ แล้วยิ้มคือกูว่าเวลาเห็นอะไรดีๆมันก็ห้ามยิ้มตัวเองยากอะนะ
สรุปคือเห็นด้วยที่บอกว่าควรมีมารยาทในที่ประชุมนะ แต่การอ่านข้อความแล้วอมยิ้มมันก็ไม่ได้ไร้มารยาทขนาดนั้นป่ะ ไม่ถึงขนาดลูกน้องเป็นหัวหลักหัวตอล่ะเนอะ
มันก็แค่ ไม่ชอบนิสัยตัวละครประเภทเจ้านายที่เอามือถือมาเปิดเล่นดูเมียแล้วยิ้มทั้งที่เป็นเวลาประชุมไม่ใช่เหรอ ไม่ได้บอกว่ามันไม่เกิดขึ้นจริงสักหน่อย
เหมือนกูบ่นว่าไม่ชอบนายเอกที่ไปท้าผู้หญิงตบเหมือนสก๊อยแย่งผัว ไม่ชอบตัวนายเอก ไม่ชอบทัศนคติที่ท้าตบไปทั่วแล้วสื่อว่าเป็นเรื่องดี แรงดี ชอบๆ แต่กูก็รู้ว่าชีวิตจริงคงมีแหละ
>>861 งั้นขอกูสรุปสั้น ๆ ละกัน กูก็ไม่เข้าใจว่ามึงงงอะไรของมึง นักเขียนเผลอหลุดทัศนคติเข้ามาในนิยายจริงไหม > จริง ยกตัวอย่างเช่นฉากเรื่องเจ้านายทำตัวเหี้ย แต่ทั้งเรื่องไม่เคยแสดงให้เห็นว่าที่อีนี่ทำมันเหี้ย > ถ้านักเขียนจะเขียนถึงพฤติกรรมเหี้ย ๆ ก็ควรจะสื่อด้วยว่าแม่งเหี้ย > เพราะไม่งั้นมันดูเหมือนว่านักเขียนมองว่าพฤติกรรมแบบนี้ถูกต้อง ยอมรับได้ > และคนที่เขาทัศนคติไม่ตรงกับคนเขียน (กู) ก็พาลไม่อยากจะอ่าน มันคิลมู้ด กูไม่ชอบ กูก็ไม่ได้บอกว่าพนักงานแม่งต้องลุกขึ้นจิกหัวท่านประธานตบกลางห้องประชุมป่าววะ 555555 จะสื่อว่ามันผิดยังไงก็เรื่องของนักเขียน จะนินทากันตอนพักเที่ยงหรือห่าเหวอะไรก็แล้วแต่ ส่วนเรื่องเรฟ เออ กูคิดมาก ไว้คราวหน้ากูจะตอแหลก็แล้วกัน
>>865 ไม่มีใครประชดว่า บ เล็ก แค่บอกว่า บเล็กอาจจะทำได้แบบนั้น แต่ บใหญ่ ผู้บริหารไม่มีทางเป็นเพื่อนร่วมงาน คนเราถ้ารู้สึกว่าโดนดูถูกแสดงว่ากำลังดูถูกตัวเองอยู่ เหมือนพวกแต่งตัวปอนๆไปซื้อ คสอ แล้วชอบคิดว่า บีเอจะไม่บริการเพราะเสื้อผ้า คือตัวเองดูถูกตัวเองไปก่อนแล้ว อาจจะทำ บ เล็กจริง แต่ไม่มีใครดูถูกหรอกนะจ้ะ แค่ยกตัวอย่างว่ามันคนละระบบกันจร้าาาาา
ky ฟฉ ออกเรื่องใหม่ อยากจะร้อง เรื่องนี้ชอบด้วย ฮือ
กู >>847 นะ ขอบคุณโม่ง >>860 >>864 ที่อธิบายแทน
กูไม่ได้บอกว่ารับสายในห้องประชุมแปลว่ามองลูกน้องเป็นขี้ข้า กูแค่ขยายความว่าพระเอกประธาน(+คนเขียน)บางคนชอบมองพนักงานเป็นขี้ข้า
ซึ่งกูเขียนไว้ในย่อหน้าสุดท้าย
'แต่เอาจริงๆ นักเขียนผิดมั้ย? ก็คงไม่ เพราะบางองค์กรก็ ลูกน้อง=ขี้ข้า จริงๆ แต่กูเคืองที่ทุกตัวละครมองว่านี่เป็นเรื่องพื้นฐาน เป็นสิ่งที่ถูกต้อง พระเอกจะใช้เลขาวิ่งไปซื้อของขวัญให้นายเอกกลางดึกก็ได้ไรงี้มากกว่า ถือว่าทัศนคติเราไม่ตรงกัน'
มีใครแยแสอิเลขาที่กูพูดถึงในย่อหน้านี้บ้างมั้ย นี่อ่ะบทขี้ข้าของแท้ เรื่องส่วนตัวหลายอันไม่เกี่ยวกับงานเลย บทพระเอกให้ไปรับนายเอกมาหางี้
กูย้ำอีกทีว่ากูไม่ได้พูดว่ามันผิด หรือมันไม่มีอยู่จริง แต่กูไม่โอเคที่ พระเอก,นายเอก,เลขา,ทุกคนในเรื่อง มองว่าเลขามีหน้าที่ไปปรนนิบัติแฟนเจ้านาย(ขยายความ : นายเอก ผู้เป็นเด็กตกถังข้าวสารและไม่เกี่ยวห่าอะไรกับบ.ทั้งทางตรงและทางอ้อม ความสัมพันธ์ส่วนตัวล้วนๆ)
อย่างน้อยกูขอบทน้องสาวเลขาบ่นว่าใช่หน้าที่พี่หรอ? ไรงี้ก็ได้ คือทุกคนในเรื่องไม่ควรมองว่านี่เป็นเรื่องพื้นฐาน เลขาทุกคนบนจักรวาลนี้ยินดียินยอมและมีพันธกิจเกี่ยวพันถึงหน้าที่ซื้อของขวัญกิ๊กเจ้านาย
กูว่าบริษัทเล็กหรือใหญ่ เจ้านายก็ไม่ควรรับสายแฟนระหว่างประชุมปะ กูไม่เคยทำบริษัทเล็กนะ ทำบริษัทข้ามชาติมาตลอด รับโทรศัพท์จากที่บ้าน/แฟนคือดูไม่โปรเลย หรืออย่างน้อยก็ไม่เคยมีเมเนเจอร์หรือจีเอมคนไหนที่กูเคยประชุมด้วยทำแบบนั้นอะ
มัวแต่คิดว่าชั้นจะโง่หรือจะฉลาดเลยเปน นขไม่ได้กันมั้ง กูก็เปนไม่ได้นะ หรือเขียนแล้วคิดไม่ออก ไม่ดัง ส่วนคนแต่งเรื่องน่ารักๆที่ประธานอ่านข้อความแล้วยิ้ม ตอนนี้ทำเล่มขายได้ตังไปแล้ว
>>824 กูเพิ่งเห็นต้นเรื่องของดิสคัส จริงๆกูเห็นด้วยเลย แบบโดยเฉพาะทัศนคติแบบบางทีอ่านแล้วดูรู้อะว่าคนนี้แม่งโคด patriarchy หรือคนนี้แม่ง Feminist นะ หรือบางคนก็ครึ่งๆกลางๆเลือกไม่ถูก หรือคนนี้แบบขวาจัดว่ะ (ในความหมายไทยนะ) มีนักเขียนหลายคนมากกกกกกในไทยที่เป็นฝ่ายขวาแบบเห็นชัดเลยจากงานที่เขียนออกมา ต่อให้ปากไม่พูด แต่ว่าวิธีการคิดมันใช่อะ /อันนี้พูดรวมๆแบบไม่ได้หมายถึงนิยายวายนะ
แต่คือต่อให้เป็นเรื่องเล็กๆกว่านั้นอะ มันก็เห็นอะ เช่นแบบคนนี้ดูมีปมเรื่องพ่อปะวะ มีเรื่องพ่อทุกเล่มเลยไรเงี้ยะ คนเรามันก็เขียนมาจากตัวเองอะมึง กูเขียนมาเกินสิบเล่ม มีเกินครึ่งอะ ที่กูใส่ปมเดิมลงไปโดยไม่รู้ตัว มันอาจจะไม่เหมือนกันทีเดียว ไม่รู้ว่าคนอ่านรู้สึกมั้ย แต่เวลากูอ่านงานตัวเองอีกที กูรู้สึกได้
>>873 ข้ามเรื่องพฤติกรรมเจ้านายไปนะ กูอยากคุยเรื่องเลขา กูนึกว่าเลขาทำไอ้ทุกอย่างที่มึงว่ามาเป็นเรื่องปกติซะอีก ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว ไม่ว่าจะหนัง ซีรีส์ หรือชีวิตจริงที่กูเห็น คือเลขาที่จะต้องซื้อของไปเยี่ยมญาติให้เจ้านาย รับลูกให้ อื่นๆ แต่ได้เงินเดือนเยอะแทน อะไรอย่างงี้ซะอีก
>>878 กูยกตัวอย่างนี้เพราะมันเป็นตัวอย่างที่เห็นเยอะสุดเนี่ยแหละ ในทัศนคติของกู เลขาสามารถทำเรื่องพวกนี้ให้ได้ แต่มันไม่ใช่หน้าที่ซึ่งเขาต้องทำแต่เดิมอ่ะ รับคู่ค้าอ่ะใช่ แต่แฟนกิ๊กเด็กเลี้ยงกูไม่นับ ญาติด้วย ยกเว้นญาติที่+สถานะผู้ถือหุ้น<<อันนี้ส่วนใหญ่นิยายจีนส่วนมาก เป็นเรื่องเข้าใจได้
กูเหนื่อยกับตัวอย่างประธานบริษัทละ เอาอย่างอื่นก็ได้
พวกมึงเคยอ่านงานnlของเยว่เซี่ยมั้ย คนนี้จะชัดมาก ทุกงานเขียนมีแนวคิดเรื่องสถานะเพศหญิง เขาจะใส่แนวคิดว่าผู้หญิงไม่ควรมอบใจให้ผู้ชาย ผู้หญิงควรอยู่ได้ด้วยตัวเอง จะรักใครก็ควรรักคนที่เขารักเราก่อนมากๆ
กูไม่เคยพูดว่ามันผิดหรือถูกนะ ทั้งเรื่องผู้หญิง และเรื่องประธานก่อนหน้านี้ เพราะเรากำลังพูดถึงเรื่องการใส่ทัศนคติลงไปในงานเขียนถูกมั้ย?
หรืออย่างที่มีการดีเบทกันไปแล้ว เช่น ประเด็นเรื่องโซตัสในนิยายเซตติ้งมหาลัย พี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่งก็ได้ แต่เรื่องนี้เขาตั้งใจใส่ ต้นเรื่อง >>824 เขาพูดเรื่อง 'ทัศนคติที่ใส่ไปแบบไม่รู้ตัว' กูจะยกตัวอย่างใกล้เคียง นิยายเกมเมอร์เรื่องนึงที่กูเคยอ่าน(อยากออกชื่อนะ แต่กูลืม) เน้นเขียนด้านเล่นเกมไปเลย แต่ด้วยวัยตัวละครยังอยู่มหาลัย มันก็มีทัศนคติเรื่องโซตัสแทรกมาเหมือนกัน ทัศนคติในเรื่องการที่สมุดล่าลายชื่อหายแม่งเป็นเรื่องซีเรียสมาก จริงจังถึงขั้นโดนเอาไปทิ้งต้องไปคุ้ยขยะหาหรือไปทะเลาะวิวาทเจ็บตัวเอาสมุดคืนมางี้ ในความเห็นกู สมุดหายเป็นเรื่องขี้ประติ๋วและไม่คุ้มค่าให้ไปจริงจัง แต่ทัศนคตินักเขียนจริงจังกับเรื่องนี้มาก นี่ก็คือความต่างทางทัศนคติ และกูว่าเขาน่าจะไม่รู้ตัวตอนใส่มา
หรือง่ายกว่านั้น กูเคยอ่านเรื่องที่พระเอกโดดเรียนเพื่อไปง้อนายเอกที่กำลังงอนอะไรสักอย่าง (ได้โปรดอย่าแย้งกูว่ามหาลัยบางคาบไม่เช็คชื่อ กูรู้อยู่แล้ว) กูแค่มองว่าทัศนคติคนเขียนเนี่ย ง้อแฟนสำคัญกว่าเข้าเรียนสินะ?
เออ มันอาจจะสำคัญกว่า หรือไม่สำคัญอะไรเลย กูแค่ตอบในประเด็นที่ว่าทัศนคติถูกใส่เข้ามาในงานเขียน ซึ่งประเด็นที่นักเขียนไม่รู้ตัวแต่กูหาเจอมักเป็นประเด็นที่กูกับคนเขียนเห็นไม่ตรงกันเท่านั้นเอง ถ้าเห็นตรงกันมันเป็นเรื่องธรรมดาที่กูจะมองข้ามไปไม่ทันสังเกตว่าตรงนี้แฝงไว้ด้วยทัศนคติบางอย่างเท่านั้นเอง
>>885 ความเห็นคุณภาพ เนี่ยที่กูอยากพูดแต่นึกคำไม่ออก ถ้าเอาเรื่องใกล้ตัว กูอ่านงานที่มีการโซตัสในมหาลัยไม่ได้เลย ยิ่งรุ่นพี่สั่งให้ทำแล้วทุกคนทำโดยไม่ขัดอะไร มันจะแย้งกับมายด์เซ็ตกูมาก เพราะกูไม่ใช่คนที่ทำตามคำสั่งคนอื่นโดยไม่คิด
แล้วนักเขียนในไทยส่วนมากเวลาเขียนเกี่ยวกับมหาลัยจะชอบใส่โซตัสที่ไม่มีคนไหนขัดหรือประท้วงสักแอะ กูเลยอ่านแนวมหาลัยไม่เคยรอดสักที
>>885 โอเคมึงยกตัวอย่างมาเยอะดี กูเข้าใจว่ามึงตั้งตอบประเด็นทัศนคติถูกใส่เข้ามาในงานเขียน ทุกความเห็นคือเห็นด้วยที่ว่าคนเขียนใส่ทัศนคติตัวเองมาในงานเขียนด้วย แต่เพราะตัวอย่างในห้องประชุมที่มึงยกมาในตอนแรก มันยังเป็นที่ถกเถียงว่ามันทำได้ ไม่ควรทำ ปกติ มีจริงไม่จริงแค่นั้นแหละ
ไม่เกี่ยวกับทัศนคติคนเขียน แต่เห็นพูดเรื่องการทำงานกันแล้ว อยากเห็นนิยายวายที่ตัวเอกรับราชการ มีเรื่องการทำงานในระบบราชการจัง มันต้องบันเทิงแน่ๆ ว่ะ แต่ถ้ากูเป็นนักเขียนที่เป็นขรก. กูก็ไม่เอาเรื่องในวงการมาใส่ในนิยายกูหรอก หมดอารมณ์เขียนพอดี แค่ชีวิตทำงานก็ลำไยพอละ ถถถถถ
กูว่าน่าจะคนวาดคนเดียวกัน พวกมึงพิมพ์ซินเดอเรลล่า 3225 ในอากู๋ดู แต่ถ้าไม่ใช่คนวาดคนเดียวกันก็ เหอะๆ
นี่ป่ะ https://www.mx7.com/view2/B91WcYA1KFnklb5k
นักวาดคนเดียวกันน่ะ ไม่ใช่ก็อปหรอก คงเป็นสไตล์ลายเส้น อารมณ์ภาพ การลงสี วางเลย์เอาท์ที่เป็น signature ของนักวาดมากกว่าเลยดูคุ้นๆ อีกอย่าง ช่วงนี้เหมือนสายแฟนตาซีฮืตปกแนวนี้ หลายๆ เรื่องก็ปกสไตล์นี้ คล้ายกันไปหมดแทบแยกไม่ออก
คนวาดคนเดียวกัน กูตามงานนักวาดคนนี้อยู่ คนไทย แต่สไตล์เอกลักษณ์มึงขึ้นเพราะมันเป็นสไตล์เขา
แต่กึไม่รู้ว่านามปากกาเวลาเขาทำงานในสนพอะไรนะ กุตามแต่เพจ เขาเคยมาเปิดคอมมิชชันในกลุ่มคอมมิชอะถูกสัดแต่งานดีจนกุตาม5555
เดรกเกอร์เห็นไม่ค่อยชัดถึงความคล้าย เอาอันนี้ละกัน คนวาดนี่คุณมุกป่ะวะ? กูไม่ได้ตามนานละ
เข้าใจว่าเหม็นฟฉ.กัน แต่ไม่ใช่ไปปาขี้ใส่สนพ.ทุกอย่าง การบอกว่าปกก็อบมาเป็นข้อหาร้ายแรงมาก ถ้าไม่แนบหลักฐานอะไรมาด้วยอย่าเพิ่งชี้นิ้วมั่วๆ เลย เพราะคนเสียหายที่สุดไม่ใช่สนพ.แต่เป็นนักวาดที่มือชื่ออยู่บนปก อยู่ดี ๆ ก็โดนว่าก็อปงานนี่มันร้ายแรงถึงขั้นทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงหรือเป็นจุดจบอาชีพของนักวาดได้เลยน่ะนะ แต่สมมติว่าก็อปจริง ๆ กรณีอย่างนี้สนพ.ก็ถือว่าเป็นผู้เสียหาย เพราะไม่ใช่คนในวงการวาดก็ดูยากว่าภาพนี้ก็อปมา ดราฟต์มา เทรซมา หรือเปล่า อย่างเคสปกนิยายนอร์มอลของสนพ.สีส้ม ที่นักวาดชื่อดังคู่บุญสนพ.ไปดราฟท์ท่าทางตัวละครมา อันนี้สนพ.ก็ซวย แต่ส่วนใหญ่คนก็ด่านักวาดกันมากกว่า
พอเหอะเริ่มเยอะละ
ky อยากเล่าเฉยๆ กูไปเล่าเรื่องคนดราม่าบ๊อกซ์ตัวร้ายซบ.ให้เพื่อนฟัง (เพื่อนกูไม่ได้อ่านแค่รู้จักผ่านๆ) รวมไปถึงลายบ๊อกซ์ที่มีคนชอบลายเรียบๆของแบบสวมมากกว่า กูทีมแม่เหล็กแต่กูก็ชอบลายเรียบๆ เพื่อนกูเลยบอกว่า ให้แม่เหล็กทำลายแบบสวม กูเลยบอกว่าเดี๋ยวก็มีคนดราม่าว่ารูปบ๊อกซ์ที่วาดใหม่ไม่ได้ใช้ให้คุ้มไรงี้ เพื่อนกูเลยบอกว่าก็เอาลายบ๊อกซ์ไปทำปกสวมแทน ทำทั้งสามเล่ม แล้วเว้นไว้ให้เห็นเลขเล่ม คือ กูชอบแนวคิดนี้ว่ะ กูชอบปกสวมไง 55555555555 แต่ถ้าทำจริงก็เปลืองเงินอยู่ 5555
การใส่ทัศนคติลงงานเขียนก็ธรรมดาแหละมั้ง นข.ก็ต้องอยากเล่าสิ่งที่ตัวเองเชื่ออยู่แล้ว บางคนอาจจะคิดอะไรไม่ตรงกับคนอ่าน นข.ที่ทัศนคติไม่ตรงกับกูก็มี (อย่างเช่นการแต่งว่าการเยแก้ปัญหาทุกอย่างในโลกนี้ ทำผิดต่อกันไม่เป็นไรเยก็หายโกรธ กูจะอ่านไปหน้ายุ่งไปบ้างเล็กน้อย) แต่ถึงจะคิดไม่ตรงกัน กูก็จะไม่ตัดสินว่าเขาโง่อะนะ เห็นแรกๆมีคนบอกว่าแค่อ่านนิยายก็รู้เลยว่าใครโง่ ใครฉลาด กูขอตัดสินว่านิยายเรื่องนั้นโอเคสำหรับกูหรือไม่โอเคก็พอ ถ้านขเขียนตรงสเป็กกูก็อุดหนุนต่อไป ไม่ตรงก็แค่เลิกอ่าน พวกรายละเอียดปลีกย่อยเล็กๆน้อยๆที่ไม่ตรงกับปสก.ที่ตัวกูเองเคยเจอมา เช่น สังคมการทำงาน ฯลฯ กูก็หยวนๆไป ก็นี่มันนิยาย ถ้านข.นำเสนอข้อมูลไม่ตรงกับความจริงแต่อวดอ้างว่าเป็น fact ก็อีกเรื่อง กรณีนี้กูแบน
ถ้านักวาดคนข้างบน กูว่างานเค้าคล้ายกันมากๆหลายเรื่องแล้ว แต่เข้าใจว่าเป็นสไตล์เค้าแหละ มีอยู่ช่วงนึงที่สองเซตจากสองเรื่อง หน้าปกแบบชวนสับสนสัด ออกมาใกล้ๆกันด้วย
Ky พวกมึงรู้จักสนพ แอลซิกมั๊ย กูอยากรู้ว่านส ของสนพนี้มีขายที่ร้านนส ทั่วไปรึป่าว
Ky ถามหน่อยว่า ช่วงหลังๆนิยายวายออกถี่มากๆ พวกมึงบริหารเงินกันยังไงบ้าง กุทำงานแล้วนะ แต่ซื้อตามไม่หมดจริงๆ ต้องทิ้งช่วงแล้วเลือกซื้อที่จะอ่านจริงๆ
เพื่อนโม่ง แต่งพิเศษตอนรวมเล่มกี่ตอนกันวะ
>>918 เดี๋ยวนี้นักเขียนที่ตีพิมพ์แล้ว ไม่ลบตอนกูอ่านจบแล้วส่วนใหญ่กูก็ไม่ซื้อเหมือนกัน เหมือนเรื่องอนธกาลจิ้งจอกที่จริงกูอยากซื้อเก็บมากๆ แต่พอมีเรื่องอื่นออกมาอย่างเรื่องตรยข ราชันฯ กลรักฯ กูก็เอาเงินตรงนั้นไปซื้อเรื่องอื่นแทน เพราะงบกูมีจำกัด เลือกได้ไม่กี่เรื่อง
ย่อจนกูอยากเติม ย ลงไปเลย ถถถถถถถ
โหวตเปลี่ยนชื่อ+1 เห็นใจคนชอบมือลั่นทีเหอะมึงถถถถถ
กูโหวตไม่เปลี่ยน กูโหวตเก็บไว้อ่านขำๆ เผื่อใครมือลั่นจะได้ฮาแก้เซ็งกันไปอีก
ควยบบบ
CLBเพื่อความปลอดภัยในชีวิตเถอะมึง ไม่งั้นกูจะไม่แน่ใจว่ามึงด่าหรือพูดถึงค่ายถถถถ
ค่ายใบสี่แฉก
กูถามห้องนี้ถูกไหมว่ะ นข พหคห เค้าไปเอารูปพอร์นๆมาจากแหล่งไหนเหรอว่ะ กูชอบแบบนี้มากเลย
คว. ทำไมไม่ย่อว่า CV วะ ทำไมย่อ CB อ่ะ
CVB เป็นไง CB มันไปเหมือนอีกค่ายที่แปลเถื่อน
พิม ควย ไปเบย จบเรื่อง ไม่ต้องกลัวพิมผิดอีก ตลอดกาล
Jกูว่า คว ดีละทุกคนเข้าใจ คว คว คว
CV ยังออก โ- เ-อ ได้นะ คว กูออก -วย
นี่ถ้า สนพ.มาเห็นคงมีกุมขมับกันบ้างแหละ โม่งหาชื่อย่อไม่ลงตัว ถถถถถถ
สนพบอกว่า คว เถอะค่ะ 5555555555
ค่ายใบไม้มะ
จะบอกว่า คบ ก็ไปซ้ำชื่อย่อนักแปล ยากสัด
พวกมึงเถียงอีกนานมะ คว ก็ คว ไง งงไรวะ ใครอยากพิมใบไม้อยากพิม cv ก็เรื่องอขงมึง
นั่นดิ คว เหอะ ยังไงตอนนี้ก็รู้จักในชื่อนี้กันแล้วอ่ะ ใครมือลั่นถือเป็นสีสันไป
กูโหวต คว กูจะรอดูว่าใครมือลั่น 5555555
ทำไมเดี๋ยวนี้นข.ตั้งชื่อนิยายได้...เฮ้อ! หรือมันดึงดูดคนอ่านหรือวะ? กูอ่านแนวแฝดได้บ้างอยู่ทั่ภาษา หรือญาติๆ ที่มารู้ทีหลังว่าคนละสายเลือดกันได้นะ แต่กูอ่านอะไรก็ตามที่เป็นเรื่องการนอกใจหรือแม่งตรงๆ เลยก็คือชู้อะ กูอ่านไม่ได้จริงๆ แถมคนยังอ่านจนขึ้นท็อป คือกูเข้าใจแหละรสนิยมใครรสนิยมมัน กูแค่สงสัยว่าเดี๋ยวนี้เขามองมันเป็นเรื่องถูกต้องเหรอ เป็นเรื่องสนุกงี้ เอาจริงๆ ขนาดกูชอบงานคุณข้าวปั้นเช็ทบาปกูเก็บทุกเรื่องยกเว้นเรื่องเด็กแยมกับอาณะ กูแค่บ่นด้วยความอัดอั้นเฉยๆ
พวกมึง ค่าต้นฉบับได้กันประมาณเท่าไหร่วะ
อ้อ ถ้ายอดมึงได้เยอะกว่านั้นก็ยิ่งได้ตังเยอะขึ้นอ่ะ 555
ky เพื่อนโม่งจำห้องขายที่ก่อนหน้ามีคนมาโพสว่าห้องที่ไม่มีแอดมินเกิดมีปัญหาขึ้นมาจะลำบาก แล้วก้เปิดกลุ่มขายใหม่ที่รวมแอดมินไว้เป็น10 ตอนนี้มีคดีโกงเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อวาน กูไม่เห็นบรรดาแอดมินทีมนี้จะช่วยตามคนโกงอะไรเลย เหนยังลงขายของ แล้วมาโพสดันเป้นกลจให้คนถูกโกง มีแต่คนถูกโกงกับบรรดาสมช.ช่วยกันเอง มีคนที่ชอบจ.อันคัทช่วยอีกแรง กูแม่งแบบ สร้างกลุ่มมีแอดมินแต่ไม่เห็นมีเตือนหรือประกาศหน้าเพจอะไร แล้วจะสร้างกลุ่มมาเพื่ออะไร
Ky พวกมึงชอบอัพนิยายตอนไหนกันวะ ช่วงดึกๆ เที่ยงคืน รึตอนเช้า สาย บ่าย เย็น
กูรู้สึกว่าอัพช่วงเที่ยงๆ คนอ่านนอนกว่าอัพตอนกลางคืน เกี่ยวกันมั้ยวะ
>>975 กุเคยพิมกับวดวเมื่อนานมาละ ส่วนเซบบุ้คเคยถามๆ เขาเฉยๆ แต่ส่วนใหญ่มันก็ประมาณนี้อ่ะมึง ถ้าน้อยไปกว่านี้ก็เริ่มมีอะไรแปลกๆ แระ แต่ถ้ามากกว่าก็แปลว่าเรื่องมึงดัง กูจำได้เลยตอนแล้วแต่ดาวของคุงคูคือสนพแต่ละสนพแย่งกันเสนออ่ะ มียัน 50% อ่ะ ปล ถ้ามันเป็นเรื่องจริงนะ
>> 978 นข.วดว.ที่พิมพ์นานแล้วเหรอ งืมๆมีอยู่ไม่กี่คนจริงๆด้วย มึงไม่กลัวโม่งแตกหรอวะ
เรื่องโม่งแตก พวกมึงก็อย่าพยายามเน้นกันนักดิ โฟกัสเฉพาะเรื่องที่ถามตอนแรกพอ นางอุตส่าห์เสี่ยงตอบให้นะพวกมึง
แต่วายนี่เอาจริงยอดพิมพ์น้อยเหมือนกันนะนี่ ขั้นต่ำหลักร้อยบ้าง พันเดียวบ้าง หรือเป็นเฉพาะวายไทย วายแปลยอดสูงกว่าไรงี้
พวกมึงว่าวายแปลส่วนใหญ่พิมพ์กันอยู่ที่เท่าไร
ช่วงนี้นข.ส่งไม้ต่อกันเยอะจังวะ นอกจากคูเหมี่ยวที่กูค่อนข้างเสียดายแล้ว พพ กับ ช นี่เหอะๆ ต่อให้พูดสวยหรูยังไง ก็คือการเอาคู่ชิปมาหากินแล้วสุดท้ายก็ไปซบวายไทย เศร้าสุดคือพอนิยายดังแล้วเอาชื่อคู่ชิปออก หรือเปลี่ยนชื่อคู่ชิบแล้วส่งให้สนพ. ซึ่งกูเทจ้าาาาาา
>>962 กูพอจะเดาได้ว่าเรื่ออะรายยยย มึงหมายถึงเรื่องชู้รักn้oงโลกา นั่นใช่ไหมวะ? กูงงกับตรรกะ คข. ที่สื่ออกมาแบบนี้มากกว่าว่ะ เหอๆๆ
แบบนี้ นสพ ก็ได้กำไรมากกว่า นข ดิวะ
สนพ พิมพ์ผิด
Ky พวกมึงชอบฮาเร็มรึพระเอกคนเดียวมากกว่ากันวะ
Ky กูถามเรื่องค่าลิขสิทธิ์หน่อย
นอกจากให้ค่าลิขสิทธิ์แบบ 10% x ราคาปก x ยอดพิมพ์ แล้วยังมีให้แบบอื่นอีกมั๊ยวะ
แบบเหมาจ่ายไรงี้
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.