Last posted
Total of 1000 posts
อ่านเรื่องผมเป็นภรรยาฯ จบละ เรื่อยๆ ไม่พีคเลย ปมของเรื่องก็ไม่ค่อยมีอะไร
พาร์ทของวงการบันเทิงก็ไม่สนุกเท่าทรูสตาร์ พาร์ทหวานๆก็ไม่หวานเท่าวิวาห์ไฮโซ ไปไม่สุดสักทาง
ถ้ายังดองเรื่องอื่นอยู่ก็อ่านเรื่องอีกดีกว่า แต่ถ้าหมดคลังไม่มีไรจะอ่านแล้วก็อ่าน
อ่านตัวอย่างแล้วดูเอื่อยๆ มันก็เอื่อยๆแบบนั้นทั้งเรื่องอ่ะนะ แต่กูไม่มีไรอ่านแล้วจริงๆ 5555
กูอ่านqwtfdเล่มสองแล้ว เข้าใจเลยทำไมคนบ่นกัน พาร์ทนายแบบน่าเบื่อสัส ซูจนกูรำคาญคู่พระ-นายแล้วเห็นใจนางเอกแทนละ ด่ากดชาวบ้านเกินไปว่ะ อ่านละหงุดหงิดชิบ
>>877 แต่กูกลับชอบนะ ววฮซ กูรู้สึกมันหวานเกินไปสำหรับกูคือผ่านอะ ส่วนการทำงานไม่รู้สิกูไม่ได้ต้องการรู้ลึกขนาดนั้น แค่ให้รู้ว่าพวกมันไม่ว่างทำงาน แต่ก็นั่นแหละเพราะกูโอเคกับเรื่องนี้เลยเห็นดีเห็นงาม ถ้าจะมีติก็มีอยู่ท้ายๆ เรื่องรวบรัดไปหน่อย เฉลยปมแบบเร่งด่วนทำให้กูเซ็งไปนิดหน่อย
ตอนนี้คนเขียนชีวิตบัดซบของคุณแดริลเขียนนิยายจีนทะลุมิติอยู่
มีสองสามตอนมั๊ง กูว่าตลกดี555
รอดูไปยาวๆ
เราชอบเรื่อง ผมเป็นภรรยาของสามีแห่งชาตินะ มันเรียบๆ กราฟตรงๆ ขึ้นลงแทบไปเห็นความต่างแต่อ่านไปเรื่อยๆ สนุกดี คือแนวกุหลาบมันค่อนข้างชัด ส่วนหนึ่งที่เราชอบเรื่องที่เลือกมามันไม่มีฉากข่มขืนหรือฉากที่เราสุ่มเสี่ยงเลยสักเรื่อง แม้แต่ละเรื่องมันไม่พีกดีเวอร์ สนุกวางไม่ลง แต่ถือว่าเราอ่านได้อย่างสบายใจ
ป.ล. เรายังไม่ได้ QWTFOD นะ ไม่รู้เรื่องนี้มีฉากข่มขืนมั้ย
ตัดสินคนกับทะลุมิติ เพื่อนโม่งชอบเรื่องไหนมากกว่ากัน กูกำลังหานิยายอ่านตอนหยุดปีใหม่น่ะ
ตัดสินคนจากหน้าตาฯ กูว่าโอเคกว่าว่ะ ถ้ามึงชอบแบบอ่านสบายๆ สไตล์เหนือธรรมชาตินิดหน่อย แต่ไม่ถึงขั้นขับไล่ปิศาจเป็นตัวเป็นตนอะไรขนาดนั้นนะ
ถ้าอ่านเรื่อง this time ได้ เรื่องตัดสินคนฯ สไตล์พอ./นอ.คล้ายๆกัน อ่านเรื่อยๆสบายๆ กูชอบ 55 สำหรับกูทะลุมิติฯมันมีบาง arc ที่แอบน่าเบื่อหน่อยๆ แต่มันก็ได้อ่านหลากหลายแนวดีในหนึ่งเรื่องอะนะ
สถาพรจะเอา ท่านประธานชวนขึ้นเตียงลง meb มะ วันนี้เห็นเค้าเอาอีกเรื่องลง
Ky หน่อย มีใครอ่านราชันคืนบัลลังก์บ้าง กูอยากรู้ว่าพระเอกเป็นใครอ่ะ อู่ตู๋หรือหลางจวิ้นสยา
มึงงงงง กูชอบเยติ รอบนี้มีขนฟูฟ่องบรรเทาจิตใจกูจริงด้วยว่ะ แงงง กูชอบตัวนี้ ชอบกว่าลีดอีก ดีงามมาก แถมดูนิสัยเขาสิ แอรรรร
Ky เพื่อนโม่งมีนิยายแนะนำมั้ย กูพึ่งปิดเทอม ตอนนี้เรื่องที่อ่านแล้วกูชอบ
ตัดสินคนฯ quickly this time ปราชญ์ฯ
เอาเรื่องเก่าๆก็ได้ กูแห้ง 5555
บันทึกกาเมนี่มีพระเอกไหมวะ ตอนแรกกูนึกว่าลูกหมาเฮย์เดน สักพักเหมือนลีดส์จะเด่นแต่แม่งก็ไม่เด่น ล่าสุดลูกหมาเริ่มเด่นอีกแล้ว ขึ้นเรือไม่ถูกเว้ย
ใครมีแนวท้องแล้วหนี* บ้าง บริจาคหน่อย
*ตัวละครไม่จำเป็นต้องท้องได้จริง ๆ แต่เนื้อเรื่องแนวทำร้ายจิตใจกัน แล้วฝ่ายหนึ่งหนีหน้าไปเลย อะไรทำนองนั้น
>>912 ลีดส์กูกลัวบทจะค่อยๆจางจนกลายเป็นแค่แต้มให้นายเอกเก็บ ผ่านแล้วก็ผ่านไป
ลูกหมากูเหม็นตอนที่ทิ้งนายเอกแต่ก็ดูมีโอกาสเพราะะมีพ่อสนับสนุนแล้วก็อาจจะมีปมสัตว์ประหลาดในตัว
กูสายต่อเรือไง แม่งต่อไว้ก่อน แต่ไม่ขึ้นเต็มตัวนะต้องมั่นใจว่าไม่ล่มเท่านั้นถึงจะขึ้น ตอนนี้ตีเรือรัวๆ
กุรอพ่อลูกแท๊คทีมว่ะ รวมกันแล้วขนาด???เป็นสัวต์ประหลาดได้พอดี ขอสักตอนก็พอใจละ
เรือคงเป็นโนอาร์และเล่าสรรพวัตร์หนีน้ำท่วมนะจ๊ะ
เออ พูดถึงหนึ่งคำมั่น ตอนนี้กูรองานอื่นของนักเขียนคนนี้อยู่ เรื่อง Don’t bother me, emperor มี lc แล้ว กูรออยู่
แต่ตอนนี้สนอีกเรื่องนึงมาก รอว่าจะมีใคร lc มั้ย
นายเอกเป็นพ่อครัวถนัดซีฟู้ด ข้ามภพไปโลกจีนโบราณแฟนตาซี พระเอกและเชื้อพระวงศ์เป็น cat shapeshifter มาตามพังพันนายเอกเพราะติดใจฝีมือทำอาหารปลา
มีใครเคยอ่านตำนานรักหมู่บ้านลับแลป่ะ กูขอรีวิวหน่อย
ky กุตามไปอ่าน hard mode npc ตามมู้เก่าๆแนะนำ สัด ค้าง ทำไมกูไม่อ่านให้เร็วกว่านี้ก่อนเขาลงใหม่ กูต้องการสปอย คู่กับอัลแตร์ใช่ไหมมึง กูแอบลงเรือเจ้าชายกู กูแพ้ผู้ชายร้องไห้ แถมไปกอดเขา อ้าก
ช่วงนี้ถ้าใครอยากอ่านอะไรเบาๆมุ้งมิ้งฟุ้งฟริ้งสบายสมองกูแนะนำวินนี้สีเลือดหมูนะ ใครอ่านแล้วมาหวีดความน้องเป็นเพื่อนกูที ฮอลลลลลลลล
ky มีใครเคยอ่านซุปหอมกรุ่นอุ่นไอรัก/กรุ่นกลิ่นอายในสายฝนมั้ย ว่าจะซื้อเพราะหน้าปกแต่ไม่ได้ซื้อซะที หารีวิวไม่เจอเลย มาหารีวิวในหิ้งโม่งก็ไม่มี เส้า
>>941 กูเคยกูเกิลเจอตัวอย่างด้วย 555 สำหรับกูตอนแรกก็สนใจปกนะ แต่พอลองอ่านไป2-3บทแล้วก็เฉยๆแฮะ นายเอกแอบรักลุงตัวเอง กับเจอพระเอกปากร้ายโดยบังเอิญในซูเปอร์มาเก็ตไรงี้ แต่จริงๆกูอยากรู้อีกเรื่องด้วย คนวาดปก้ดียวกันที่เป็นร้านน้ำชาอ่ะ อันนี้หาตัวอย่างไม่เจอเลยแฮะ
ลืมชื่อเรื่อง กูหมายถึงเริ่องซุปหอมกรุ่นนะ
>>941 แปะลิ้งค์ตัวอย่างได้ใช่มั้ยวะ อ่ะ เนี่ย ไปหามาละ ลองอ่านดูละกัน
http://www.bongkoch.com/flip/book/2018/CORN_SOUP_GA_OCHITEKETE/
>>942 เพิ่งเห็น กูจะรอนะมึง อ่านเรื่องย่อปกหลังแล้วน่าสนใจดี
กูพึ่งอ่านสามีแห่งชาติจบ กูจัดให้อยู่กับ ววฮซ. เลย 2เรื่องนี้เป็นเรื่องที่กูอ่าน ตย. จากเว็บแล้วค้างมากกก อยากอ่านเนื้อเรื่องต่อสุดๆ แต่พอได้มาแล้วอารมณ์ตอนอ่านกูราบเรียบมากจนไปถึงเฉย แต่ก็มีอมยิ้มเล็กๆกับความรักพระนาย สรุปแล้วจะว่าผิดหวังก็ไม่ได้เพราะกูเสือกไปคาดหวังไว้สูงเกินไปเอง มันก็สนุกในแบบของมันนั่นแหละ เบาๆวันไหนขาดน้ำตาลก็ไปรื้ออ่าน พระนายตอนอยู่ด้วยกันก็น่ารักมุ้งมิ้งดี ก็ถือว่าไม่แย่เกินไปนัก
กูเพิ่งอ่านทะลุมิติฯเล่มสองถึงarcที่อยู่ท้ายเล่มที่เป็นหมอมาวิจัยวัคซีนอ่ะ รู้สึกชอบarcนี้ว่ะดูตัวเอกมันไม่ค่อยซูเท่าarcอื่น ขอสปอยหน่อยได้มั้ย arcหลังๆมีarcที่ไม่ค่อยซูอีกมั่งป่ะ 😂😂
มีใครอ่าน everyday the protagonist wants to capture me มั้ย มันประมาณไหน สนุกมั้ย
>>941 กูดองซุปไว้ยังไม่ได้อ่าน ส่วนกลิ่นอาย อ่านแล้วเฉยๆนะ ออกแนวอ่านเรื่อยๆ เนื้อเรื่องเบาหวิว ละมุนละไมตามสไตล์นิยายญี่ปุ่น คอนฟลิคท์ก็ไม่มีอะไรแปลกใหม่ กูชอบตรงการบรรยายบรรยากาศสละสลวย มันเพ้อๆหน่อยแต่อ่านแล้วชวนให้เหงาๆหวิวๆบอกไม่ถูก อ้อ พระเอกน่ารักดี เป็นหนุ่มซิงที่ขยันหน้าแดงเป็นว่าเล่น ภาพประกอบเป็นลายเส้นอ.ทาคาไรสมัยที่กูชอบด้วย เอาลายเส้นนี้คืนมาาา
>>941 กูอ่านตัวอย่าง "ซุปหอมกรุ่นอุ่นไอรัก" แล้วไม่รู้สึกอยากอ่านต่อเลย ตัวเอกทั้งคู่ดูน่ารำคาญเลยผ่าน "กรุ่นกลิ่นอายในสายฝน" อ่านตัวอย่างแล้วอยู่ระดับน่าจะอ่านต่อได้ แต่ก็พอเดาได้จนคิดว่าไม่รีบ ไว้ไม่มีอะไรอ่านจริงๆอาจจะซื้ออ่าน ในเซ็ตนิยายที่ออกพร้อมกันสามเล่มนี้ของบลาย สรุปว่ากูซื้อแค่ "คว้าหัวใจในทุ่งบลูเบอร์รี" แต่อ่านจบแล้วมันก็แค่ระดับตามมาตรฐานอ่านได้แต่ไม่พีคไม่จดจำ อ่านแล้วจบไป สิ่งที่คิดใจสุดคือเพราะนายเอกเป็นหนุ่มจีนเลยทำให้คนเขียนใส่ข้อมูลเรื่องจีนๆเข้ามาเยอะเกิน ซึ่งถ้าใส่มาดีกลมกล่อมจะไม่ว่า แต่นี่เหมือน เพราะชั้นไม่รู้อะไรจริงของประเทศนี้สักอย่าง เลยเอาข้อมูลที่หาได้ทั้งหมดมาประโคมใส่ เหมือนถ้าเราเป็นคนไทยเราก็จะรู้ว่าต้มยำกุ้งไม่ใช่อาหารประจำชาติที่แท้จริง แต่เป็นผัดกระเพราต่างหาก ข้อมูลที่เขาใส่มามันดูเป็นข้อมูลต่างชาติสุดๆ จนลำไย
สรุปว่านิยายหน้าปกอ.ทาคาราอิที่ bly ซื้อมา กูคงรอเรื่อง KIMI GA SUKIDATTA เพราะเป็น YUU NAGIRA กับเรื่อง KOIHA DONATSU NO ANANO YOUNI เพราะข้อแรกเป็นอ.ซูนาฮาระ ข้อสองเพราะเป็นแนวเคะแก่กว่าโดนเด็กหนุ่มผมดำงาบ ตรงสเปคกู
แถมว่านิยายเดือนนี้ "กระซิบรักจากคุณเพื่อนบ้าน" (สปินออฟ จุมพิตเจ้าชายนิทรา (บลาย) กับ เผลอใจรัก เจ้าชายสาย S (เซนชูไอ) น่ารักตามสูตรมาตรฐานดี นายเอกขาดทักษะการเข้าสังคมกับพระเอกที่ดูเป็นผู้ชายที่มีอยู่แต่ในนิยาย ครบสูตรแบบ หล่อ เหมือนขี้หลีแต่จริงๆรักเดียวใจเดียว ปกติยิ้มแย้มตลอดเวลา แต่พออยู่บนเตียงก็แสดงความเอส อ่านจบง่ายๆ ไม่ต้องย่อยนาน ไม่คิดเยอะ ไม่ดราม่า แต่ขัดใจตอนพิเศษที่รู้สึกว่าน่าจะเป็นตอนของคู่หลักในเรื่องนี้มากกว่าคู่สปินออฟเรื่องที่แล้ว เพราะคู่หลักในเรื่องมันคบกันเสร็จแล้วก็ตัดจบเลย น่าจะมีอะไรต่ออีกนิด พวกฉากตอนคบกับมุ้งมิ้งบ้างอะไรบ้าง
Ky กูขอรีวิวเรื่องเม่ยเซิงฯหน่อยสิเพื่อนโม่ง มันจิ้นมากมั้ย มีน้องเอกหรือเปล่า แล้วโทนเรื่องประมาณไหน ขอบคุณล่วงหน้าเด้อค่ะ
>>957 เรื่องบลูเบอร์รีกูก็ไม่ชอบเวลาคนเขียนเล็คเชอร์เกี่ยวกับจีนนะ น่าเบื่อมาก แต่กูชอบเวลาแทรกเรื่องความแตกต่างทางวัฒนธรรมเล็กๆน้อยๆเอาไว้ อ่านแบบไม่คาดหวังอะไรก็เบาๆ เฮฮาดี กูสงสัยอย่างเดียวว่าคนจีนมองว่าคนหน้าเหมือนเฉินหลงหล่อเหรอวะ ดาราจีนหล่อๆมีตั้งเยอะ ทำไมเป็นเฉินหลง หรือคนเขียนเลือกมาเพราะดังเฉยๆ
"กรุ่นกลิ่นอายในสายฝน" มาตามสัญญา
สำหรับกูถือว่าเป็นนิยายเนิบๆเรื่อยๆ ให้คะแนนกลางๆ ไม่ได้ถูกใจขนาดแนะนำต่อแต่ก็ไม่ได้แย่ขนาดจะขายทิ้งอ่ะ เคะแก่กว่าเมะ 3 ปี จะสลับกันเล่า POV ของเคะกับเมะ (หลักๆเป็น POV ของเคะ มีของเมะแค่สองตอนคือตอนแรกสุดเริ่มเรื่องกับช่วงหลังที่เคะหายไป)
จากนี้มีสปอย
.
.
.
.
.
เริ่มเรื่องเลยคือเมะแบกเคะที่เมาเหล้าฝ่าฝนมาส่งที่หน้าบ้าน (เพื่อนเคะเป็นรุ่นพี่เมะเลยฝากหิ้วคนเมากลับ) เคะเมาเยิ้ม เมะได้กลิ่นหอม (ที่มารู้ทีหลังว่าเป็นชา) แล้วก็เคลิ้มไปกับเคะลงท้ายด้วยการร่วมด้วยช่วยกันเล่นว่าวตรงระเบียงหน้าบ้านเคะ จากนั้นเมะก็ทำลายหลักฐานแล้วหนีกลับปล่อยเคะนอนตรงหน้าประตูบ้านต่อไป แน่นอนว่าเคะเมาจำอะไรไม่ได้
จากนั้นตัดมาอีกหลายปีผ่านไปเป็น POV ของเคะที่มาเปิดร้านชาเงียบๆ จู่ๆก็มีลูกค้าคนนึงเข้าร้านมาแล้วทำหน้าประหลาดใจที่เห็นตัวเอง แน่นอนว่าลูกค้าคนนั้นคือเมะ เคะเองจำไม่ได้ก็แนะนำชาตามปกติ ตอนจะกลับเมะบอกว่าคงไม่ได้มาอีก แต่สุดท้ายก็มาจนกลายเป็นลูกค้าประจำแต่มักจะมาแค่วันฝนตกเท่านั้น ทั้งคู่เริ่มสนิทกันขึ้นเรื่อยๆจนเคะให้กุญแจบ้านชั้นบนเพื่อให้เมะไปนั่งทำงานได้ (วันฝนไม่ตกก็จะได้มาด้วย) คือทั้งคู่ก็ชอบกันนั่นล่ะแต่ไม่กล้าบอก แถมยังมีเพื่อนผู้หญิงของเมะเข้ามา (จริงๆนางโผล่มาแค่สองฉากเองนะ) แต่ทั้งเคะทั้งเมะดั๊นคิดว่าอีกฝ่ายก็ชอบผู้หญิงคนนั้น จนพอเคะเข้าใจตัวเองว่าชอบเมะแล้วเลยบอกเมะหาข้ออ้างไม่ให้เมะมาที่ร้านและมาบ้าน เมะก็ยิ่งซึมและคิดว่าอีกฝ่ายรักผู้หญิงคนนั้น
จนวันนึงเมะอดใจไม่ไหวมาที่ร้านเคะแล้วก็เกิดสปาร์กมีอะไรดันเข้า (ก็เต็มใจทั้งคู่น่ะนะ) แต่พอเสร็จกิจแล้วเคะดันร้องไห้บอกว่าจะไม่มาพบเมะอีกแล้ว แล้วก็วิ่งเตลิดไป เมะก็อึ้งปนเศร้าเก็บกวาดหลักฐาน แล้วพอวันรุ่งขึ้นว่าจะไปหาเคะเพื่อปรับความเข้าใจงานก็ดันเข้า พอไปถึงบ้านปรากฏเคะหายไปแล้ว
สรุปว่าเคะหายไปเป็นเดือนคือหนีไปหาซื้อชาที่จีน พอกลับมาวันฝนตกดันเจือกมาเจอเมะกับผู้หญิงคนนนั้นยืนหน้าร้านตัวเองอีก เคะก็หนีจะเข้าบ้าน เมะก็รีบตามไปเคลียร์และบอกรักกัน ปิดท้ายด้วยการมีอะไรกันตรงระเบียงหน้าห้องนั่งเอง
.
.
.
.
.
ทั้งเรื่องกูแปลกใจอย่าง มึงมีอะไรกันตรงโถงระเบียงหน้าห้องตลอดไม่มีคนมาเห็นหรอวะ หรือมันเป็นระเบียงยังไงเนี่ย งง นึกภาพไม่ออก
>>961 กูคิดอีกทีคนมองว่าหน้าแบบเฉินหลงหล่อก็คงมีแหละ กูขอโทษคนชอบเฉินหลงทุกคนบนโลกนี้
>>962 กูขำระเบียง 55555555 กูเข้าใจว่ามันเป็นทางเดินในห้องมากกว่าจะเป็นหน้าห้องนะ เพราะมันมีกลิ่นชา มีใบชา นายเอกไม่น่าเอาใบชาไปวางไว้นอกห้องมั้ง เรื่องนี้กูไม่ชอบตรงช่วงที่ต่างคนต่างเข้าใจผิดไปเองแล้วดราม่าเกินกว่าเหตุนี่แหละ แต่ช่วงที่เริ่มจีบกันแล้วนายเอกเพ้อๆคิดถึงพระเอกก็เหงาๆดี
>>965 กูว่าสำนวนเรื่องนี้โอเคนะ ส่วนใหญ่เท่าที่อ่านค่ายนี้มากูชอบสำนวนหมด มีเรื่องเดียวที่รู้สึกสำนวนแปลกๆ ไม่ค่อยเป็นภาษาไทย อ่านแล้วสะดุด คือ good bye my dog
>>974 ระเบียงหน้าห้องมันฟิลแบบเมะเรื่องนึงปะ ที่พี่น้องเอากันหน้าห้องอะถถถ
ว่าแต่ มีใครอ่านบันทึกกาเมตอนใหม่แล้วบ้าง มันแบบนไบไงดลดลลดยดยกยกยกยด//ตาย กูชอบสตีเฟน บ้าเอ๊ยยยยย แพ้ทางคนปากหวานพูดเก่งคุยเก่งงงง แซ่บชิบหายเลยบ้าเอ๊ยยยยย ลีดส์ตอนนี้ก็ดี เปิดโลกแล้ว เริ่มแท็คอะไรใหม่ๆได้แล้วถถถถ
ปล.สาแก่ใจเรื่องชูปราคาปราละ ลีดส์อย่าเน่าเป็นพอ
>>978 กูอยากเชียร์ให้นางโผล่บ่อยๆเลยอะ อห ไทป์นี้คือกูพ่นรุ้ง กูชอบบบบบ เป็นหมันไม่เป็นไรอยากเก็บไว้เติมสีสันให้ชีวิตถถถถ ชูปราคาปราเก็บไว้เหมือนเครื่องตอกย้ำอะมึง สภาพตอนนี้เป็นหมาเลี้ยงแร้ววว ฐานล่างพิรามิดไปอีกถถถถ
ปล.มนุษย์เงาแอบซึนปะวะ ปากบอกไม่แคร์แต่เค้าล้มก็ห่วง อยากเห็นมนุษย์เงาเจอกับลีดส์จุงถถถถ
ky กูเพิ่งลองดูเจิ้นหุนแล้วพบว่าบทมันไม่โอเคมากๆ ฝืนไปหมดทุกอย่าง แต่กูหลงรักแสดงแบบหน้ามืดตามัวเลย อยากรู้ว่าในนิยายบทมันไม่ดีด้วยรึเปล่า แล้วมันเป็นนิยายวายไหม แบบในซีรี่ย์เหมือนจะแค่ imply ความสัมพันธ์อะ เป็นลักษณะที่สามารถติดแทกโชเน็นได้ แต่ในนิยายอะ เค้าแบบได้รักกันจริงๆชัดๆไหม คือกูไม่ได้ถามหา nc นะ กูแค่อยากรู้ว่ามันวายหรือแค่จิ้นๆ
ขอพื้นที่หวีดหน่อย กูสอยค่ำคืนก่อนรักผลิบานกับค่ำคืนก่อนรักเพรียกหาของอ. Nagira Yuu มานานแล้วแต่เพิ่งว่างอ่าน
เล่มแรก ค่ำคืนก่อนรักผลิบาน อันนี้กูเฉยๆ เรื่องไม่มีอะไรมาก เดาได้ตั้งแต่ต้นจนจบ กูออกแนวไม่ค่อยอินซะด้วยซ้ำ เฉยมากๆเมื่อเทียบกับนิยายเรื่องอื่นๆของอ. ตอนอ่านเล่มนี้รู้สึกอย่างเดียวคือสงสารอ.ยาโกะจังเลย
แต่พอมาอ่านเล่มต่อคือ ค่ำคืนก่อนรักเพรียกหากูแบบชอบมากกก แปลกใจด้วย โอ้ย ไม่คิดมาก่อนว่าแม่งจะสลับโพซิชั่นกันแบบนี้ ตอนอ่านคำโปรยหลังปกก็ยังไม่คิดนะ (แม่ง surprise มาก) คือเล่มแรกอ.ยาโกะมาในลุคแบบกะเทยวัยสามสิบชอบของหวาน รักของหวานแหววและขี้แย (คุโด้เคยพูดถึงอ.ยาโกะว่าตาลุงหื่นกามในคราบแต๋วแตก) พอเข้าเล่มนี้คือมีคุโด้หนุ่มหน้าโหดมาดยากุซ่ามาเป็นผู้ดูแลแทนคนเก่าที่เข้ารพ. ตอนแรกอ.ยาโกะก็กลัวอีกฝ่ายมาก พยายามหนีและปฏิเสธไม่ยอมรับเป็นคนดูแล แต่พออ่านไปเรื่อยๆแล้วแบบ คุโด้แม่งน่ารักอ่ะ คือแบบฮีขี้อาย เขินง่ายมากแล้วก็แบบหน้าแดงหูแดงอะไรแบบนี้ซึ่งขัดกับหน้าตาโหดๆของฮีจนเริ่มกระตุกต่อมแมนๆอยากแกล้งคนของอ.ยาโกะขึ้นมา แล้วแบบคิดสภาพว่าอ.ยาโกะแกอัพความเมะขึ้นมาจนกลบความสาวได้ ประกอบกับคุโด้เคยมีปมในอดีตเรื่องจิตใจสาวน้อยแต่หน้าตายากุซ่าด้วยเลยแบบกลายเป็นอะไรที่เข้ากันมาก อ่านไปก็ลุ้นไปว่าเมื่อไหร่จะตกร่องปล่องชิ้นกันสักที โอยเป็นอะไรที่กูประทับใจดีอ่ะ ไม่ค่อยเจอแบบนี้เท่าไหร่ (ที่เจอคล้ายๆกันก็เรื่องรักครั้งนี้มีความลับที่กูเคยมาหวีดไปทีนึงแล้ว แต่กูให้คะแนนเรื่องนี้ดีกว่าเรื่องนั้นนะ ชอบนิสัยและการแก้ปัญหาของตัวละครในเรื่องนี้มากกว่า) ใครอยากลองอ่านแนวนี้ไปหาซื้อได้นะ
ป.ล. กูเห็นในทอล์กนักเขียน เสียดายมากที่ bly ไม่ได้ซื้อ lc ตอนพิเศษมาแปลด้วย กูอยากอ่านสงครามงานแต่ง ใครเคยอ่านจากญี่ปุ่นแล้วช่วยสงเคราะห์กูที
ky หน่อย มีใครอ่านตัวร้ายแล้วเหนื่อยบ้างวะ กูพยายามอ่านแล้วแต่มันมีแต่เชิงอรรถขึ้นมาเยอะมากกกกกอะ พวกมึงผ่านมันไปยังไง บางทีมันแปลได้เลย ไม่ต้องเชิงอรรถทุกหน้าแบบนี้ได้ปะวะเนี่ย
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.