Last posted
Total of 1000 posts
คือกูไปไล่อ่านแล้วแบบ กูสงสารนักเขียนเลยอะไม่แค่นข.ไทย นข.ต่างชาติก้โดน นี่ทำงานต่อไม่ได้เลย แบบอารมฌ์ดาวน์เลย บางเรื่องคือมันสนุกนะ แต่นี่เค้าวิวไว้แบบ อย่าใช้คำว่ารีวิวเลยเหอะ เหมือนคนที่เกลียดอะไรสัดอย่างแบบรุนแรงแล้วลากมาสับๆให้เละให้ไม่มีที่ยืนอะ งงใจเพื่อนกูไปชอบเพจนี้ได้ยังไง
>>912 ไม่คิดว่าเค้าจะเป็นนข. อึ้งเบาๆ
เหมือนเป็นเพจที่ระบายแต่ความเกลียดชังจริง กูตะหงิดที่เค้าบ่นเรื่องนิยายออนไลน์สมัยนี้แล้วบอกว่าคนอ่านควรมีศักดิ์ศรี คือไปยุ่งอะไรกับความชอบคนอื่นวะ
เขาด่าประมาณยังไงเหรอ
เวลาอ่านรีวิว ถ้าด่าเรื่องพล็อต เรื่องที่มันผิด
Fact แบบให้อภัยไม่ได้หรือเรื่องที่ ooc ด้วยตัวเองก็ยังพอเป็นรีวิวที่น่าสนใจ แต่บางคนชอบรีวิวแบบเอาตรรกะตัวเองเป็นที่ตั้ง เอาตัวเองไปแทนตัวละคร แบบถ้าเป็นฉันนะฉันไม่ทำอย่างนั้นหรอก ฉันจะ... ทำไมคนแต่งแต่งเรื่องแบบนี้! คาร์ในนิยายไม่จำเป็นต้องคิดอะไรเหมือนคนอ่านอะ คนเพี้ยนๆแบบที่คนอ่านไม่เคยเจอก็มีอยู่ในโลกนี้เหมือนกัน
เรื่องรีวิวนะ ถ้ากูอ่านเรื่องไหนแล้วชอบกูก็รีวิวบ้างนิดหน่อย ไม่ก็แนะนำเพื่อนไรงี้อะ เรื่องที่กูชอบกูก็อยากให้คนมาอ่านและก็จะได้มีคนร่วมกรี๊ดด้วย แล้วการรีวิวก็ช่วยให้กำลังใจนข.ดีด้วย ถ้าคนไหนกูชอบ อยากให้แต่งอีก แต่กูไม่กล้าคุยกะเค้ากูก็รีวิวเนี่ยแหละ แต่กูไม่ได้รีวิวลงโม่งนะ คนที่ไม่ชอบก็รีวิวมาว่าไม่ชอบยังไง คุยๆ กัน กูเห็นนข.บ่นไม่มีฟีดแบ็กกันเยอะ มีฟีดแบ็กทั้งบวกและลบก็ยังดีกว่าไม่มีไรเลยมั้ง
ประเด็นคือมึงไม่ควรด่ากันมั้ยวะ นข.ก็หัวร้อนเกิน นข.ไม่ควรลงมาด่าเองอะเอาจริง การวิจารณ์กูว่าให้นอ.ถกเถียงกันก็พอ ถ้างานดีจริงเดี๋ยวก็มีรีวิวดีๆ ออกมาเอง
กูก็ยังสนับสนุนการรีวิวโดยเฉพาะรีวิวเรื่องที่ชอบอยู่นะ เวลากูรีวิวเรื่องที่ไม่ชอบก็จะชมเป็นกรณีๆ ไป ตรงไหนไม่ชอบก็บอก ตรงไหนดีก็ชม เวลามีคนรีวิวแล้วกูอยากออกความเห็นต่างก็คุยกะเค้าดีๆ ไม่ใช่ไปเตะตัดขาแบบ "เอ่อ เราว่าเล่มนี้ไม่สนุกซักนิดเลยอ่ะค่ะ ชอบเข้าไปได้ไง"
กูอ่านเพจเสียดายในมุมมองนักอ่าน กูว่าเขาก็ไม่ได้รีวิวเลวร้ายมากนี่ คือกูอ่านได้ไม่ดาวน์ เพราะกูไม่ใช่นักเขียน บางเรื่องก็ไม่ได้ด่าอย่างเดียวนะ เห็นมีชมบ้าง คะแนนดีบ้าง เวลาชมก็ไม่ได้อวยอย่างเดียว ชมไปติไป ชมหนึ่งคำ ติสามคำไรงี้
เขาจะด่าจะติในแง่มุมไหน ก็เขียนมาเถอะ กูก็อ่านกรองเอาเอง เรื่องไหนกูคิดจะอ่านอยู่แล้ว ถึงเขาด่าว่าแย่ยังไง กูก็อ่านอยู่ดี จุดที่เขาอ่านไม่ชอบ บางทีอาจจะคือจุดที่กูอ่านแล้วชอบก็ได้ do your worst มาเถอะ กูรับได้ก็คือรับได้ ไม่ได้กูก็ผ่านไปเอง
>>919 รีวิวก็ต้องเอาตัวเองเป็นที่ตั้งสิ คิดยังไงก็รีวิวออกมาแบบนั้น ไม่ใช่คิดว่าคนอื่นจะคิดยังไงแล้วถึงรีวิว ถ้าคนเขียนเขียนฉากนี้ให้ขำ คนอื่นอ่านแล้วขำกันทั้งบาง แต่กูอ่านไม่ขำ กูก็ต้องบอกไม่ขำอยู่ดี
ไม่รู้กูเข้าใจคำว่ารีวิวผิดหรือเปล่านะ แต่กูชอบอ่านว่าคนอ่านคนนั้นมีความเห็นยังไงกับนิยายเรื่องนั้น ไม่ใช่รีวิวแต่ข้อมูลจำเพาะของนิยาย อันนั้นจะออกแนวสนพ.รีวิวมากกว่า หรือรีวิวแบบกลางๆ บัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น
ซึ่งกูชอบรีวิวแบบที่กล้ากวนน้ำให้ขุ่นเท่าที่จะทำได้มากกว่า กูดูเองว่าขุ่นแบบนี้กูดื่มได้ไหม ดื่มได้ก็ไปกันได้
มันก็ชัดแล้วนี่ มึงไม่ใช่นักเขียน มึงเลยรู้สึกเฉยๆเพราะมึงคือคนอ่าน มึงต้องการดูรีวิวนิยายเพื่อเช็คว่ามึงควรจะไปอ่านหรือไปอุดหนุนมั้ย
แต่คนเขียนต่างกัน บางคนรับไม่ได้เพราะรู้สึกว่ารุนแรงในความรู้สึกของเขา อันดับแรกนักเขียนทุกคนรู้สึกเลยว่ากว่าจะเขียนมาได้ขนาดนี้มันเหนื่อย
ความเหนื่อยที่ได้คำด่ากลับมา ตามด้วยการสับเละ เพราะกลัว แล้วก็โกรธ บางคนเลยหน้ามืดเอาคอมเม้นดีๆลากมาตบตี เพระางานเขียนมันคือความภาคภูมิใจอย่างนึง การโดนสับแรงๆสำหรับบางคนคือความภูมิใจของเขาโดนทำลาย ก็แค่นี้ ต่อให้บางคนชอบ มันก็มีบางจุดแหล่ะที่รู้สึกว่า "ไม่เห็นต้องพูดอะไรแบบนั้นเลย"
แต่ก็นั่นแหล่ะ มึงอาจไม่เก็ท เพราะมึงไม่ใช่นักเขียน
>>923 รีวิวเอาตัวเองเป็นที่ตั้งก็ไม่แปลก ที่ไม่ควรคือเอาอคติส่วนตัวเป็นที่ตั้ง เกลียดปลาไหลกินน้ำแกงแล้วด่าว่าอาหารไม่ถูกใจ
ปกติคนส่วนใหญ่เริ่มอ่านด้วยคะแนนเต็ม 10 พอเจอจุดไม่ถูกใจค่อยหักคะแนนออกไป เพจนี้เริ่มอ่านด้วยคะแนนติดลบไปก่อนแล้ว ส่วนจุดที่ยกมาด่าว่าผิดความจริงก็ไม่ผิด เกินครึ่งเลย แต่คิดเอาเองว่าผิด
เพจที่ว่านี่คือ เสียดายคนจ่ายไม่ได้... หรือเปล่าวะ?
เหมือนเขาจะคิดว่าหนังสือเกือบทุกเล่มห่วยรึเปล่า เพราะหนักไปทางด่า เอาจุดเล็กๆมาขยายให้ใหญ่จนดูแย่เกินจริง นิยายบางเรื่องอ่านแล้วสนุกดี แต่เค้าเน้นข้อเสียมากจนกลบข้อดี อ่านรีวิวแล้วนึกว่าไม่สนุก
คนที่ไม่ใช่นักเขียน มึงอ่านแล้วไม่รู้สึกอะไรก็ไม่แปลก แต่คนเป็นนักเขียนรู้สึกไง เผื่อมึงนึกไม่ออก มึงทำทีสิสด้วยความตั้งใจ ทำมันทั้งวันทั้งคืน สุดท้ายพอเอาไปพรีเซนต์ อ.ด่างานมึงเละ มีชมประปราย มึงยังยิ้มออกรึเปล่าล่ะ
ถ้าติเพื่อก่อนเรารับได้ แต่ถ้าติเน้นด่าเอามันส์คงละเรื่องกันนะ นข.บางคนรับได้ขอบคุณด้วยที่มีคำติชม บางคนตินิดนึงแค็ปมาด่าด้วยให้ลูกหาบช่วยด้วย เคยเจอเมนต์ตอบทุกคนที่ชมแต่อันไหนติติงก็ทำเป็นไม่เห็นข้ามเมนต์นั้นไปแบบไม่มีตัวตน อ่านดูเมนต์นั้นก็แค่เมนต์ว่าตลร.ทำอะไรไร้เหตุผลขัดกับพื้นนิสัยที่เขียนจั่วมา อันนี้เราก็แอบคิดว่าเขาใจแคบเกินไป
>>929 กว่ากูจะได้ทำทีสิส กูคงโดนอาจารย์ด่าแบบย่อยยับจนชินชา บอกตรงๆ มึงเทียบเหตุการณ์นี้กับทีสิส กูก็ยังไม่เก็ทอยู่ดีอะ ซ้ำร้ายกูคิดว่า ใจนักเขียนช่างเปราะบาง ติติงไม่ได้เข้าไปใหญ่
กูผ่านวินาทีเป็นวินาทีตายตอนทำทีสิสมาหลายปีแล้ว จุดนั้นกูเข้าใจ โดนติงโดนบ่นงานไม่ดี ควรแก้ไข กูทิ้งความรู้สึกอื่นๆไว้ตรงนั้นแล้วกลับไปแก้งาน ไม่คิดถึงอะไรอีก ไม่งั้นเรียนไม่จบพอดี 555555555
จะรีวิวพราวขนาดไหนก็ตามใจเหอะ แต่ด่ากราดเรื่องนู้นนักเขียนฝีมือไม่ถึง เรื่องนี้เหมือนเด็กเพิ่งหัดแต่ง จ้าาาาาา(เสียงแมท) เอาที่สบายใจ 1.5 เต็มสิบเลย
>>934 ประมาณด่ามาด่ากลับแบบนี้เหรอ มองกลางๆ เพื่อนโม่งว่านข.แบบนี้น่ารักมั้ยล่ะ นอ.ด้ามานข.ด่ากลับ ลากมาให้ลูกหาบด่าด้วย มันขอบคุณ.หลายคนที่ลูกหาบโอ๋มากจนไม่มีใครอยากจะติออกสื่อ ดูมาเฟียมากเลย ถ้านอ.ติเพื่อก่อยังไม่แรงใส่เขาแบบนี้อย่าไปสนใจเลย อ่านแต่ลูกหาบอวยต่อไปนั่นแหละ เพราะยังไงก็ไม่เปิดใจรับฟังที่เห็นต่างอยู่แล้ว
แยกกรณีด่าหยาบคายกับติดเวยเหตุผลนะเพื่อนโม่งอย่าเอามารวมกัน
>>924 กูก็แค่พูดในมุมมองคนอ่านของกู มึงไม่ต้องน้อยใจตัดพ้อกูก็ได้ กูอ่านแล้วเฉยๆ แต่ด้านบนก่อนกู มีคนอ่านแล้วสงสารนักเขียนตั้งหลายคน ไม่ต้องห่วง
>>929 ยกตัวอย่างแบบนี้ กูยิ่งไม่เก็ทนะ อ.ด่างานมึง แล้วมึงต้องการอะไรจากกู กูอาจจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจมึงไม่รู้ละ แต่กูเฉยๆ ก็ถูกแล้วปะ ต้องให้กูห้ามอ.ด่ามึงหรือด่าอ.กลับแทนมึงเหรอ ให้กูปลอบใจมึงเหรอ ให้กูไปแก้งานกับมึงเหรอ ถึงจะหมายความว่ากูมีความรู้สึกอะไร
วกกลับมาที่นิยาย มึงเป็นคนเขียน มึงห้ามรีวิวไม่ได้ แต่มึงเลือกที่จะรับได้ มึงจะเมินเฉยก็ได้ จะลากมาตบก็ได้ แต่จะมาโวยวายว่าคนอ่านที่เฉยๆอย่างกูไม่เข้าใจมึงไม่ได้
อา....ใครที่เป็นนักเขียนด่ามาด่ากลับไม่โกง บอกกูด้วยนะมึงแต่งเรื่องไร กูจะได้ระวังไว้...
ซบ.มีให้ลดหย่อนภาษีแล้วนะทุกคน ปฏิเสธไว้ก่อน พอทำได้แล้วค่อยกลับคำทีหลัง ถถถถ
ยังไม่ทันด่าใครก็มีคนด่าก่อนซะแหละ... ทำผิดไรนี่ เวลาอ่านนิยายใครเราให้กำลังใจตลอด ไม่เคยด่าใคร คอมเม้นเป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ นะ ตลอดมา ซดเก๊กฮวยแพร๊บบ
เพจเสียดายนี่แอดมินคือใครว่ะ บอกบุญกูที กราบบบบบบ
กูเข้าไปส่องเพจเขามาละเว้ย รู้สึกว่าไม่มีนิยายเรื่องไหนดีพอสำหรับเขาอะ คือแม่งหาจุดมาด่าให้ต่ำตมได้ทุกเรื่อง เห็นโม่งบนๆบอกเคยเป็นนักเขียน กูอยากรู้เลยงานเขามันเวอวังแค่ไหน สำหรับเพจนี้กูไม่ให้ราคาอะ คิดว่าเน้นวิจารณ์แรงๆเรียกแขก กูอ่านรีวิวมาไม่จำเป็นต้องชมแต่นี่เน้นด่าๆๆ บอกนิยายบางเรื่องดูเด็กน้อย แต่ที่เขาเขียนวิจารณ์นี่กูว่าแม่งก็ดูเด็กวะ
กูรู้สึกว่าถ้าอ่านรีวิวเขา แล้วคนไม่มีวิจารณญาณ หรือ เอารีวิวเขาวัดการตัดสินใจแบบ 100%เลยนี่ แม่งมีโอกาสพลาดนิยายโอเคๆหลายเรื่องเลยนะ
กูจำได้ มีรีวิวนึงทำนข.ที่กูรู้จักเสียเซลฟ์ไปเลย แล้วก็มีคนไปแสดงความเห็นต่าง แอดมินบอกมีคนฝากรีวิว กูอ่านแล้วไม่คนฝากก็คนถูกฝาก เอาความรู้สึกตัวเองใส่ลงไปแล้วกลายเป็นคาดเดา คลาดเคลื่อนจากที่นข.ตั้งใจสื่อ
กู 952 กูลืมเลย ว่าจะเข้ามาบอก เห็นในทวิภพหาวาร์ปน้องโจฮันฯ มึงก็แค่ค้นในลิสต์คนที่มึงฟอลก็เจอแล้ว น้องโจชื่อยาว ๆ ตามด้วย xxx
johanneslarxxx
>>950 เรื่องนั้นมันฟิคไม่ใช่เหรอวะ? กูจำได้ว่าอากิระกับไคโตะนี่มาจากอะนิเมของญี่ปุ่นเรื่องหนึ่ง มันเหมือนเอามาบรรยายเฉยๆ อะเพราะกูเคยอ่านงานเขา ภาษาบรรยายเวิ่นเว้อใช้คำฟุ่มเฟือยเยอะมาก เนื้อเรื่องก็ค่อนข้างไม่มีอะไรแทบจะเป็นนิยายขาย ฉาก NC ซึ่งลูกหาบบอกว่าแซ่บเวอร
มันจะไม่อะไรเลยถ้าเขาด่าไม่ยั้งกับนิยายเรื่องอื่น แต่นิยายของเขาดีเข้ามาตรฐาน พล็อตไม่กลวง แต่นี่...ถถถถ คนที่อ่านงานเขาแล้วดูที่เขาด่าลงเพจถึงได้ไม่ให้ราคาไง มันจะไม่ให้คนไม่พอใจได้ยังไง งานของตัวเองยังไม่สามารถเรียกว่าดีได้เลย
เค้าเขียนอีกเรื่องที่ปกดำๆ เกี่ยวกับอียิปต์ กูจำชื่อเรื่องไม่ได้
เห็นว่าทุ่มเทมากขนาดบินไปสถานที่จริงเพื่อเขียนนิยายโดยเฉพาะเลยนะ
แต่ขอโทษ กูเปิดอ่าน 2-3 หน้าหลับ เลยดองมาเป็นสิบปี
สุดท้ายเลยขายทิ้งไปแล้ว
กูไม่ค่อยชอบการรีวิวของเพจ เสียดาย เหมือนกันนะ รู้สึกว่าเขาชอบยกตัวเองว่ามาตรฐานสูง เหยียดคนอื่น คือนิยายแต่งไม่ดี ข้อมูลไม่แน่นไม่ถูกต้อง ติกันได้ แต่ของเขามันด่าแบบใส่อารมณ์ บางเรื่องอย่างกะเอาสะใจ แค่นั้นอ่ะ
ky ทำไม นฬกท ยกเลิกเปิดจองนิยายเรื่องนึงวะ กูเห็นเพิ่งเริ่มเปิดอยู่แป๊บๆ
นิยายที่เคยได้ 9-9.5 จากเพจเสียดายคือ ES คอมปานี โรงน้ำชาเร้นรัก ปราชญ์กู้ฯ นอกนั้นก็ไม่ค่อยมี กูเคยจำได้ครั้งหนึ่งเขาเอานิยายวายทำมือของนข. คนหนึ่งมารีวิวเสียยับ ด่าเสียหายมาก นข.มาขอหนังสือคืนเขายังบอกเลยว่าเสียดายค่าส่งคืน แต่อย่างว่ารสนิยมใครรสนิยมมัน กูอ่านES ไม่รอด โรงน้ำชาก็ปกติ ปราชญ์ก็อ่านได้ แต่บางเรื่องที่เขาติยับกูกลับชอบ อยู่ที่ใจวะ อย่าไปสนใจเพจนี้เลย อยากอ่านก็อ่าน ซื้อม่แล้วไม่ตรงเป็คก็เทขาย
นากิ งานเขียนเขากูรู้จักสองเรื่องคือ อิสลายา ไรซัมติง กับ addicted to crime เรื่องแรกตอนนั้นเหมือน outlander ที่มีออกตัวเลยเอานิยายเรื่องไหนมาดัดแปลง รีไปหลายรอบเขาถึงหยุดไม่ทำอีก กูไม่ได้อ่านเลยไม่รู้ว่าดัดขนาดไหน แต่เพิ่งรู้มีออกตัวไปเก็บข้อมูลถึงที่ว่ะ ส่วน addicted to crime อันนี้ได้อ่าน มาสมัยนี้น่าจะโดนด่ากระจุยนะ พูดตามตรงนิยายที่เขาสับหลายเรื่องน่าจะดีกว่าเรื่องนี้ที่เขาเขียน พลอตอ่อนมาก
ความจริงกูไม่อะไรนะถ้าคนรีวิวจะเขียนนิยายไม่เก่งเท่านักเขียน (กูเคยเจอนักวิจารณ์หนังมากำกับหนังแล้วหนังเหี้ยมากก็มี) แต่ปัญหาของเพจเสียดาย คือรีวิวไม่มีมารยาทว่ะ แต่เขาอาจจะคิดรีวิวสุภาพๆ คนจะไม่สนใจเท่า แล้วมันแย่ที่สำนวนมันสะท้อนถึงความดูถูกเจ้าของผลงาน จงใจทำให้อับอายน่ะ
พูดแล้วกูนึกถึงรีวิว ร้ายเดียงสา ในทวิต กูอ่านที่เขาด่าโคตรอึดอัดไม่ชอบเลย เจ้าของทวิตจบสายจิตวิทยามาโดยตรงเลยสับซะเละ อ่านเหมือนจะดีแต่เหมือนเขาแค่อยากสนองความสะใจ จับคนเขียนมาประจานให้คนอื่นมาหัวเราะเยาะเย้ยว่าโง่ เขียนข้อมูลผิด ทำไมตัวละครทำตัวแบบนั้นแบบนี้ แย่สุดคือเขายืมคนอื่นมาอ่าน ไม่ชอบตั้งแต่บทแรกๆ ทำไมยังอ่านต่อว่ะ
สรุปกูว่ารีวิวนิยายน่ะดีแล้ว แต่น่าจะมีมารยาทคิดถึงใจอีกฝ่ายกันบ้างว่ะว่าลองตัวเองโดนวิจารณ์แบบนี้บ้างเหมือนกันจะรับได้มั้ยว่ะ
เพจเสียดายกูเข้าไปอ่านมา ขนาดไม่ใช่คนเขียนยังจิตตกแทน จริงๆนะเว้ยกูว่าเขาเน้นวิจารณ์มันส์ๆเอาสะใจอ่ะ
>>962 กูอ่านที่เขาพูดถึงนะ กูว่าอารมณ์คนอ่านแล้วอยากบ่นอยากด่าเฉยๆว่ะไม่ได้จะรีวิว ชื่อเรื่องก็ไม่พูดแค่มีปกที่เซนเซอร์พอให้คนรู้จักร้องอ๋อ บ่นอารมณ์คนบ่นละครไทยที่ไม่สมเหตุสมผลน่ะแบบปั๊มหัวใจแบบนั้นมันทำในชีวิตจริงไม่ได้นะ หรือเวลาโม่งบ่นวายเด็กสิบขวบแต่ลิ้นไก่สั้นพูดไม่ชัด ทั้งที่มันเลยวัยพูดไม่ชัดแล้ว ซึ่งกูว่านิยายเรื่องที่เขาว่าสร้างความเชื่อผิดๆจริงๆ เช่นการที่หมอบอกข้อมูลคนไข้ให้พระเอก หรืออาการของโรคที่เหมือนอยากตัดออกเป็นอีกคน ทั้งที่ความจริงก็เป็นตัวเอง ทำให้คนเข้าใจอาการของโรคผิดแล้วพอคนจำมาจากนิยายมันก็แย่สิ คนเขียนก็ควรมีความรับผิดชอบต่อสังคมมั้ย ข้อมูลของโรคที่เป็นหนึ่งในธีมหลักของเรื่องยังผิดอะมึง
>>968 กูเข้าไปอ่านละ 5555555555 คิดว่าเค้าไม่ได้รีวิวนะ แบบด่าเลยเฉยๆ แต่คือบางจุดที่เค้าพูดกูเห็นด้วยนะ แล้วก็รู้สึกมานานแล้วกับนิยายของคนเขียนคนนี้ว่ามันแบบพยายามใส่ความ angst ไปนิดนึง กูอ่านละอึดอัด แต่โดยรวมๆกูยังชอบวิธีการบรรยายของคนเขียนนะ
แต่อ่านทวิตนี้ก็แอบเห็นใจคนเขียนนิดๆ ถ้าเค้ามาเจอนี่ต้องแบบมีเสียใจมั่งแน่นอนอะ เหอะๆ
แต่คือ เอาจริงมาขนาดนี้แล้วเค้าไม่ต้องเซนเซอร์ก็ได้อะ เห็นนิดเดียวก็รู้ละว่าเรื่องอะไร แถมแนวนี้ก็มีไม่เยอะป้ะ
>>971 บางจุดโดยเฉพาะเรื่องอาการของโรคกูก็อยากให้มีใครไปสะกิดคนเขียนเหมือนกันว่าความจริงไม่ใช่งั้นนะ แล้วการกระทำหลายอย่างของคนในเรื่องตรรกะพังพินาศมาก ถ้าคนเขียนรู้ตัวแล้วปรับปรุงให้งานดีขึ้นก็คงดี กูก็ชอบสำนวนเขา ไม่อยากให้เป็นแค่นิยายเกรดต่ำเขียนเอามันส์ไม่สนเหตุผล
โอเค กูเข้าใจละ แบบนี้ไม่นับว่ารีวิวเนอะ ออกตัวเลยว่าด่าชัดเจน คือกูมองว่ามันเป็นวิจารณ์งานเขียน แล้วเหมือนไปล้อเลียนคนเขียน พอคิดว่าถ้าตัวเองเขียนนิยายแล้วมีคนด่าเบอร์นี้กูก็กลัวเหมือนกันว่ะ...
>>962 อันนี้กูขอแยกจากประเด็นข้างบนนะไม่เกี่ยวกัน กูไม่ชอบใจคำว่า 'แย่สุดยืมคนอื่นมาอ่าน' ของมึงเลย ถ้ากูยืมนิยายคนอื่นมากูห้ามวิจารณ์ ห้ามติห้ามชมห้ามหวีดห้ามด่าหรือไง การยืมนิยายไม่ผิดไม่ว่าทางกฎหมายทางสังคมทางสามัญสำนึกหรือทุกทาง มึงไม่ควรมาเหยียดคนเขา ถึงเขาไม่ซื้อเพื่อนเขาก็ซื้อ ไม่ได้อ่านเถื่อนหรือขโมยมา เขามีสิทธิ์ที่จะพูดถึงหนังสือที่เขาอ่านโดยไม่ถูกเหยียดหรือแบ่งแยกกับคนอื่นๆว่าไม่ใช่สิ่งที่เขาซื้อมาเอง
ครูภาษาไทยกูไม่ได้ซื้อพระอภัยมณีต้นฉบับมา ยืมห้องสมุดอ่านยังวิจารณ์สุนทรภู่ได้เป็นวรรคเป็นเวร ทำไมหนังสือยืมมาจะเอามาพูดถึงไม่ได้วะ
ส่วนประเด็นรักษาน้ำใจนักเขียนนี่ บอกตามตรงเวลาเล่าให้เพื่อนฟังหรือรีวิวในโม่งกูก็ใช้สำเนียงไปทางด่าซะเยอะนานๆทีจะกรี๊ดหวีดเชิงแนะนำ พื้นที่ซึ่งกูคิดว่าไม่ได้ตั้งใจให้นักเขียนเข้ามาอ่านตรงไหนกูว่าเหี้ยก็ด่าแบตรงๆ ส่วนในพื้นที่ของเขาเช่นแท็กทวิต หน้าคอมเม้นนิยาย เพจ อะไรก็ตามที่เป็นพื้นที่ซึ่งมีจุดประสงค์ส่งสารถึงนักเขียนกูก็รู้จักมารยาทพอจะให้กำลังใจชมส่วนที่ชอบและแนะนำติติงอย่างมีอารยะ แต่ถ้านักเขียนจะเข้ามาอ่านในโม่งหรือช่องทางโซเชียลซึ่งกูคุยกับเพื่อนไม่ได้ติดแท็กอัญเชิญหรือหน้าบล็อกที่กูทำบันทึกการอ่านโดยไม่คำนึงถึงการรักษาน้ำใจ ถ้ามาเจอเองแล้วเสียความรู้สึก นักเขียนก็ต้องดูแลตัวเองมั้ย
เกิดไรขึ้นกับจิ้นดีนักวะ
>>975 โทษที กูอาจเขียนไม่เคลียร์ กูไม่ได้เหยียดเรื่องยืมอ่านอะไรนะ ตกใจมากคิดไปไกลขนาดนั้น กูหมายถึงยืมมาอ่านถ้าไม่ชอบก็เลิกอ่าน ไปอ่านเรื่องอื่นไม่ดีกว่าเหรอ ถ้าซื้ออ่านยังเข้าใจได้ว่าจ่ายเงินไปแล้วต้องอ่านให้จบน่ะ อันนี้แบบเหมือนจงใจอ่านต่อทั้งที่ไม่ชอบเพื่อจะได้เขียนด่าลงทวิตน่ะ โอเคนะ
ยืมเคียอ่าน ส้มที่เขาพูดถึงนี่ส้มอะไรวะ ทำไมปอกด้วยมือให้เป็นเส้นเดียวไม่ได้
>>978 บางทีกูก็อ่านนิยายแย่จนอยากด่า แต่อ่านไม่จบแล้วด่าเดี๋ยวก็มีคนบอกว่าอ่านไม่จบ เรื่องยังไม่เฉลยมันมีสาหตุเพราะxxx yyy zzzนะ อย่าทำเป็นรู้ดีด่าจนกูต้องอ่านให้จบเพื่อที่จะสามารถด่าได้ ตัวอย่างเช่นการแปลcall me by your name ที่กูพิสูจน์ด้วยตัวเองว่ามันเหี้ยตั้งแต่ต้นยังปลายจริงๆ ไม่มีเรื่องอย่างหลังๆมาแปลดีขึ้น และกูก็ด่า ด่าแบบไม่กลัวนักแปลเสียกำลังใจด้วย สัสเอ้ย ของซื้อของขายนะทำให้มีคุณภาพสิ ถ้าแปลฟรีคนแปลไม่ได้สักสตางค์กูสาบานว่าจะไม่ด่าออกสื่อ
หนูแดงก็เคยจะก้อบนิยายญี่ปุ่นปะ ที่เอานอมอลมาก้อบวายญี่ปุ่น เรื่องเกี่ยวกับตะเกียง แบบนางเอกไปลูบตะเดียงแล้วยักออกมาจากตะเกียง หนูแดงเคยลงในเพจสมัยยังไม่ดัง ตอนนี้เรื่องนี้ไม่เห็นออกมาขายซะที กูงง หรือพอดังเลยรู้ตัวละรีบลบ
กูไม่ได้เข้าแท็ค แต่รดส.เป็นเรื่องที่กูบอกได้เลยว่าตรรกะมันพังมาก ใครเรียนด้านเกี่ยวๆ กับแพทย์มึงจะเบ้ปากมองแรงใส่ทันที คือมันพังและแทบจะทำให้คนเข้าใจผิดไปแบบคนละทางเลยนะ กูจะไม่พูดเรื่องยัดเยียดอะไรนั่น แต่ประเด็นคือปมที่เขายกมาโดยอ้างโรคทางการแพทย์มันมั่วไง ชื่อยานั่นคืออะไรกูต้องกระพริบตาหลายปริบมากๆ มึงเอายารักษาความดันมาใช้แบบนี้ก็ได้เหรอ? ที่จริงกูแทบจะเอ๋อตอนรู้ว่าเรื่องนี้ได้ตีพิมพ์ นี่คือสื่อผิดๆ และสร้างความเข้าใจผิดๆ อย่างหนึ่งเลย
ปกตินิยายวายในรั้วมหาลัยที่อ้างถึงคณะแพทย์กูก็เมินๆ มันไปเพราะมันไม่ได้อ้างถึงการรักษา จรรยาบรรณ ยา โรคที่มันแน่ชัด มีเรื่องนึงกูเคยเกลียดไปก็ขื้อขฟขผ.เพราะนั่นก็สร้างความเข้าใจผิดๆ ในเรื่องการรักษาโรค และจรรยาบรรณแพทย์ แล้วก็รดส.อีกเรื่อง บางทีมันไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยอะ
เรื่องรดสยังไม่เคยอ่าน กลัวมันดราม่าแบบขาดๆเกินๆ อีกเรื่องของอวก.เป็นไงบ้างอะ ดราม่าเหมือนกันป่าว กูอยากถามว่าสนพ.อื่นมีใครออกพวกเรื่องแนวดราม่าๆแบบนี้อีกไหม
>>978 โอเค โทษที กูอาจจะหัวร้อนเอง เพราะกูกับเพื่อนก็แชร์หนังสือแบ่งกันอ่าน อ่านเสร็จยังเอามาคุยถกกันต่อด้วย ถ้ามึงจะสงสัยว่าไม่ชอบแล้วฝืนอ่านทำไมงั้นก็ไม่แปลก
แต่กูก็เคยนะ มันเป็นวิสัยของคนที่มีเพื่อนอ่านซึ่งเทสตรงกันอ่ะ สมัยด็อกเตอร์ป๊อปชื่อกระฉ่อน เพื่อนกูพลาดซื้อมา อ่านแล้วด่าแบบหัวร้อนมาก เอามาให้กูอ่านต่อ(เจตนาหาคนมาคุยเรื่องนี้ด้วยนั้นแหละ) กูเปิดหนังสือด้วยเจตนาจับผิดแต่ต้นเลยเพื่อเอามาถก(สะกดว่าด่า)กับเพื่อนโดยเฉพาะ บางทีหนังสือไม่สนุกก็มาสนุกตรงวิจารณ์หนังสือแทน
กูมองว่าการอ่านเพื่อจับผิดหรืออ่านเพื่อเอามาด่ามันก็เป็นความสนุกแบบนึงนะ กูยังเคยดูทไวไลท์เพื่อเอามาด่าเลย 555555 แต่ถ้าคิดจะด่าออกสื่อก็เตรียมใจโดนคนอื่นด่าต่ออีกทอดด้วย แค่นั้นแหละ
ยังไม่ได้อ่านนิยายกับประเด็นต้นทาง แต่เคยอ่านแท็ครีวิวในทวิตคนอื่นบอกว่านิยายเรื่องนี้เรียลมาก เข้มข้นมาก ดราม่ามาก เสียน้ำตาไปสิบโอ่ง ถ้ามันจี้แก้ประเด็นที่ชวนเข้าใจแบบผิดๆได้ก็ดีนะ อย่างพวกโรคซึมเศร้าเมื่อก่อนก็โดนมโนนั่นนี่เหมือนกัน
เอาจริงกูว่าที่ด่าๆในทวิตยังสู้ในโม่งไม่ได้เลยนะมึง พอเป็นในหิ้งมึงบอกว่ารีวิวตรงไม่เฟค พอเป็นในทวิตดันบอกว่าจงใจด่าถถถถถถถถ แล้วถ้ากูเอาแต่ที่ชมๆใส่ในหิ้งก็ด่าไปอีกว่าจงใจอวย ตลกสัสถถถถถ อย่างเรื่องโรคงี้ พอเป็นละครไทยก็บ่นว่าไม่ยอมทำให้สมจริง ตรรกะวิบัติ แต่พอเป็นนิยายมึงดันบอกว่าห้ามด่า สงสารคนเขียนงี้อ่อ เห่นโล่วววว
ปล.กูว่าถ้ามันไม่ได้แทคหาคนเขียนหรือชื่อเรื่องไว้ มันก็คือการบ่นนิยายนั่นแหละ ยืมเพื่อนหรืออ่านเพื่อจงใจด่า ตราบใดที่สิ่งที่ด่ามันคือความจริงไม่ได้สักแต่ด่าตามอารมณ์เพราะอคติจะต่างกันตรงไหนวะ
ปล.ที่บอกว่าทนอ่านจนจบแล้วมาด่านี่มึงลืมมหากาพย์เทวฑูตปีกขวาที่มีโม่งทำไว้แล้วอ่อ ถถถถ
รีวิวก็แค่เรื่องนั้นเขียนดูมีเหตุผลพอมั้ย สนุกไหม กูชอบหรือไม่ชอบ กูมองในมุมคนอ่านว่ะ ซื้อมาอ่านแล้วชอบไม่ชอบก็บอกไปตามนั้นแหละ กูต้องมานั่งคิดถึงประวัติปูมหลังของนักเขียนด้วยเหรอวะ ต้องมานั่งเกรงใจเขาว่านักเขียนกัดก้อนเกลือกิน เขียนมาด้วยความยากลำบาก กรีดเลือดมาเขียนเลยนะ เอาไป 10/10 งี้เหรอ ไม่ใช่เปล่าวะ กูอดนึกไม่ได้ว่าพวกมึงนักเขียนโตมาแบบไหนวะ จะเขียนผลงานก็ขอรับฟี้ดแบ็คแบบประคบประหงมงี้เหรอ ตลกตายห่า
เออ เพจนั่นกูก็ไม่ได้รักชอบอะไรนะ ก็แค่อ่านเอามันส์ เรื่องไหนดีหรือไม่ดีสำหรับกูกูเลือกเอง
เห็นด้วยว่าที่ด่าแรงๆ ในทวิภพเจอหิ้งโม่งสมัยมู้แรกๆ นี่เรียกว่าอะไรดี แต่ว่าอันในชีทโคตรตลก หลายอันโคตรน่าสงสาร และที่เราจำได้ดีที่สุดคือรัชทายาทกับลึกลับอสรพิษ โม่งที่รีวิวเรื่องหลังนี่อ่านจบหัวร้อนโคตรๆ อ่านแล้วขำ โม่งที่หวิวรัชทายาทก็ฮา
ถูกพูดถึงยังดีกว่าเงียบกริบ ไม่มีคนพูดถึงเลยว่ะ
ไม่ได้กวนนะ แล้วแบบนี้กรณีเพจเสียดายมันต่างกะหิ้งโม่ง และทวิตภพไงวะ
ปิดมู้ ตามไปที่ https://fanboi.ch/801/6410/
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.