อ่านหนังสือมามีกลุ่มวายนี่แหละที่ปล่อยหลุดคำผิดออกมาเยอะมาก พอมีคนรีวิวติติงก็บอกว่าเล็กน้อยไม่มีใครสนใจหรอก จะเครียดเป็นวิชาการทำไมอ่านมารู้เรื่องก็พอ เราเจอสวนแบบนี้ก็เงียบไปไม่อยากเถียง เดี๋ยวนี้มาตรฐานการทำหนังสือมันต่ำขนาดนี้ไปแล้วเหรอ ยกตัวอย่างนิยายเรื่องหนึ่ง ที่จองรอบพิมพ์ใหม่เปลี่ยนปกกันข้ามปีข้ามชาติ อุตส่าห์เสียเงินไปจ้างวาดปกกับนักวาดต่างชาติ ไอ้เวลาที่รอเป็นปีๆ นึกว่าจะเอาไปแก้คำผิดในฉบับเดิม นี่ไม่เลย อันเก่าผิดยังไงคำผิดฉบับพิมพ์ใหม่พิมพ์มันที่เดิม ยิ่งฉากบอกรักสำคัญในเรื่อง ผิดได้เห้มาก อ่านแล้วปาทิ้ง
พวกเรื่องคำผิดมันทำให้ภาพลักษณ์ความเป็นสนพ.หรือนข.ดูไม่น่าเชื่อถือนะ ยังไงก็ละเอียดก็สักนิด ไม่มีใครอยากทำงานพลาดเราเข้าใจ เพราะงั้นก็ไม่ต้องรีบจนเผางานออกมาขาย พอมีคนด้าก็ยอมรับไปปรับปรุงไม่ใช่กวนตีนกลับหรือไปยกคนนั้นคนนี้มาเถียงกลับ