Last posted
Total of 297 posts
>>233 กูยังอินได้ เพราะ
.
.
.
.
.
.
.
.
การที่ในเนื้อเรื่องออริ ศิษย์พี่ยอมมาตายทั้งๆ ที่รู้ว่าเป็นกับดัก เพราะปิงเกอส่งขาที่ตัดออกมาแล้วของเสิ่นชิงชิวไปให้ กูรู้สึกว่านี่มันรักแบบสิ้นหวังเหี้ยๆ เลย
แล้วยังตอนที่เสิ่นออริรู้ว่าศิษย์พี่ตายแล้วก็พังเหมือนโม่งบนโน้นว่า คงมีความผูกพันอยู่ลึกๆ อยู่ดี
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แต่เรื่องด้ายแดงยังไม่คอนเฟิร์มนะ
คู่แข่งดามใจศิษย์พี่เยอะมาก ผลัดกันคนละวันได้มั้ยพวกมึง 5555
ใครมาทีหลังไปต่อคิวค่ะ ศิษย์พี่เยวี่ยของกู!!
ยิ่งอ่านเม้นบนกูยิ่งชิปร่างออริของท่านเสิ่นกับศิษย์พี่ นี่แม่งตกตายตามกันชาตินี้เพื่อรักกันใหม่ชาติหน้าชัดๆ ไม่ได้แหกโพของเรื่องกูขอชิปพวกเค้าหน่อยเถอะฮือ
เชิญพวกมึงต่อคิวกันตามสบาย เพราะจะต่ออีกกี่คิวก็แพ้น้องเก้าของเขาโว้ย! 555555//ใต้เลขห้ามีน้ำตาแห่งความแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่ม
.
.
.
.
.
กูอินศิษย์พี่ทั้งในส่วนที่รู้ว่าเป็นกับดักล่อไปตายก็ยังไป แล้วยังอินในส่วนที่อาจเป็นคนเดียวจริง ๆ ที่เสียใจกับการหายไปของท่านเสิ่นออริ และโหยหาตัวตนท่านเสิ่นในขณะที่คนอื่น ๆ เห็นดีด้วยกับการเปลี่ยนไป(หลังเสิ่นหยวนสิงร่าง)
.
.
.
.
.
เฮ้อ พวกมึงก็นะ ทำกูเขว กูเลยไม่รู้จะชิปปิงเกอดีหรือศิษย์พี่เจ้าสำนักดี
มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเสิ่นชิงชิว สปอล์ยมาเต็มที่ได้เลยนะพวกมึง
ฟิคก็ได้นะ อยากได้ฟิคเสิ่นออริ อยากได้แบบจบแฮปปี้
>>239 กุต่อคิวน้องเก้า นี่ กุน่าจะแหลกเป็นชิ้นคากระบี่น้องเขาว่ะ
.
.
.
.
.
.
พอมึงพูดถึงตายตกไปเจอกันชาติหน้า
ภาพพี่เจ็ดรอน้องที่สะพานไน่เหอลอยมาเลยมึง ตอนน้องเก้าตาย เห็นพี่คงแบบเดินลอยๆ แบบไม่เชื่อว่าจะเป็นตัวจริง สุดท้ายน้ำตาคลอเข้าไปกอด
แล้วพี่บอกจะไม่ปล่อยมืออีกแล้ว จากนี้ต่อไป ถ้าจะไปก็ต้องไปด้วยกัน ไม่ทิ้งน้องอีกแล้ว ไรงี้
.
.
.
.
.
กูไปดมกาวมาละ ฮือ ชื่นใจมาก ส่วนตัวกูชอบปิงเหอเวอร์ชั่นมารมากๆ ไม่ว่าจะเป็นปิงเกอหรือปิงเม่ย มันเป็นความพิศาลในขอบเขตที่กูรับได้อะ ส่วนปิงเกอกับเสิ่นออรินี่กูทำใจไม่ไหวว่ะ ฟิคเรื่อง เมื่อกลางคืนตก กูไม่กล้าอ่านเลย
เห็นที่โม่งบนๆบอก กูสงสารพี่เจ็ดกับเสิ่นออริจังวะ สรุปว่าทั้งเรื่องมีแค่เสิ่นออริเหรอที่ทำไม่ดีกับปิงเกอมากสุด หรือว่าปิงเกอคิดอะไรต่างไปกับเสิ่นออริอย่างที่เขาวิเคราะห์กัน มึ๊งงงง ตอนที่มึงบอกงั้น >>239 คือกูแบบ T_T.. ทั่นจอมมาร ข้าน้อยขอให้เรือพี่เยวี่ยกับเสิ่นออริ ได้ลอยไปอย่างสวัสดิภาพเถอะเจ้าค่ะ ใจกูพังแล้ว
>>242 ในเมื่อมันดีทั้งสองทางแล้วทำไมเราต้องเลือก //ขรึม
แต่เอาตามตรงไม่ว่าจะศิษย์พี่หรือปิงเกอรูทแบดเอนแมร่งดักอยู่แทบทุกทาง
.
.
.
.
.
กาวศิษย์พี่กับท่านเสิ่นยังมีประเด็นด้ายแดงอีกอย่าง แต่กูยังไม่ค่อยมั่นใจในความแม่นยำของข้อมูล คร่าว ๆ ก็มารฝัน(ใช่หรือเปล่า?)เคยบอกว่าการที่เสิ่นหยวนมาสิงร่างท่านเสิ่นทำให้ด้ายแดงของท่านเสิ่นกับศิษย์พี่ขาดจากกัน (ใครรู้ข้อมูลส่วนนี้เป๊ะ ๆ แก้ให้กูด้วยนะ)
ส่วนปิงเกอกับท่านเสิ่นมีนิดหน่อยให้ชวนคิดว่าปิงเกอคิดเกินเลยกับท่านเสิ่น ช่วงตอนพิเศษที่ปิงเกอหลุดมาในมิติของเสิ่นหยวนกับปิงเม่ย อารมณ์แบบน้อยใจลึก ๆ อยากให้ซือจุนรักเอ็นดูตัวเองบ้าง
.
.
.
.
.
>>246
.
.
.
.
.
ถะ...ถ้ากูชิพคู่นี้จะแหกคู่ชิพชีโม่เปล่าวะ!?
แต่ถ้ามีเรื่องด้ายแดงจริง แปลว่าเสิ่นออริชีแต่งให้ต่อเรือกับศิษย์พี่เปล่าวะ แปลว่าแบบนี้ไม่แหกโพเปล่าวะ!?
โอ๊ย กูสับสน ด้านหนึ่งก็ปิงเกอ ด้านหนึ่งก็ศิษย์พี่
ไม่เป็นไร กูจิ้น 3P ปิงเกอเม่ยเสิ่น ส่วนเสิ่นออริไปอยู่กับศิษย์พี่นะ
.
.
.
.
.
เฮ้อ แต่กูจะมาอ่านอะไรแบบนี้ตอนกลางค่ำกลางคืนทำไมเนี่ย
ใครมีฟิคหวานๆ สายฮีล แปะลงมาเลย ปิงเม่ยเสิ่นก็ได้ กำลังมีคนต้องการฝุดๆ
>>248 ไม่แหกม้าง เพราะคู่หลักแบบทุกคนยินยอมพร้อมใจก็ปิงเม่ยกับเสิ่นหยวน หรือมึงว่าไง
.
.
.
.
.
.
เรื่องความว่าปิงเกอน่าจะเกินเลยนี่กูว่าน่าจะจริงเว่ย คนเกลียดกันจนฆ่าทิ้งที่ไหนบ้างเห็นเขาดีด้วยเป็นคนรักกันแล้วจับจูบวะ อย่างดีสุดก็คือพลักไปห่างๆ ไม่ใช่เรอะ แล้วนี่อะไรตั้งใจจะปล้ำเฉยเลย ไม่คิดเกินเลยจริงก็หื่นขึ้นหน้าแล้ว แต่มึงคิดดูถ้ามึงมีคนที่เกลียดมากจริงๆ จะปล้ำมันลงมั้ยล่ะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
>>250 เนี่ยอะ ก็เป็นซะแบบนี้ กูว่าใช่ มึง ถ้าเกลียดจริงนี่ มันขยะแขยงเลยนะ ลองนึกภาพให้กูไปอิ๊อ๊ะกับคนที่เกลียดก็ขนลุกแล้วป้ะ ต่อให้คนนั้นกลายเป็นคนดี อย่างมากก็แค่พูดดีด้วยแค่นั้น
แต่ที่มึงบอก ปิงเกอทำงั้น กูว่าใช่อะ ไม่ว่าลึกๆจะเป็นเพราะรักท่านเสิ่นหรือน้อยใจ แต่ไม่มีทางไม่คิดอะไรแน่ๆ
กูยังไม่ลืมว่าปิงเกอทำอะไรเสิ่นออริบ้าง ตัดขาไปล่อพี่เจ็ดมาตายงี้ orz...... หน้ามืดเลยกุ คิดว่ากับคนอื่นทำไมไม่จับทรมานแบบนี้บ้าง อย่างมากก็ตายโหดหน่อยแต่ก็ตายฉึบฉับป้ะ อันนี่คือไร ตัดลิ้น เป็นก้อนคนแขวนแบบนี้ ปิงเกอแม่งไปสุดทาง กูไม่แปลกใจที่ฟิคเรื่อง กลางคืนตก จะเป็นงั้นอะ พังมาก ฮืออออ
.
.
.
.
.
.
>>248 กูมองว่าไม่แหกนะ เพราะเอาจริง ๆ เรื่องนี้คู่ที่เป็นอฟช.มีแค่ 2 คู่ (ซึ่งคู่รองกูจะยังไม่พูดถึง)
คู่ปิงเม่ยเสิ่นหยวนเอาจริง ๆ กูว่าแหกยากกว่าวั่งเซี่ยนอีก ปิงเม่ยก็มองแค่ซือจุนคนเดียวไม่ได้ไปทีเคมีกับใครอีก ส่วนซือจุนคนดีเคมีมีไปทั่วแต่เป็นไปได้น้อยอ่ะ อย่างถ้าจะคู่กับปิงเกอ แค่เริ่มก็อยู่คนละมิติแล้ว หรือถ้าจะเอาจริง ๆ ก็เป็นไปได้แค่ 3p ไม่งั้นไม่รู้จะให้ปิงเม่ยไปอยู่ที่ไหน(เรียกว่าไม่แยกคู่จากกันแต่เพิ่มคน---) หรือจะเล่นมุขเพื่อนสมัยเด็กแต่คนที่พี่เยวี่ยผูกพันจริง ๆ ก็เป็นท่านเสิ่นออริ ส่วนคนอื่น ๆ กูไม่ได้มองว่าเสิ่นหยวนผูกพันกับใครเป็นพิเศษอ่ะ
ส่วนท่านเสิ่นออริกูเข้าใจว่าแม่โม่ไม่ได้กำหนดคู่เป็นตัวเป็นตน จะจิ้นกับปิงเกอหรือพี่เจ็ดกูก็ว่าไม่แหก
แห่ก แวะเข้ามาสูดกาวนิดนึง กูว่ารูทปิงเกอxเสิ่นออรินี่ไปได้หลายทางว่ะ (แต่ทุกทางดูทรงแล้วน่าจะแบดเอนด์ ;-;) พี่แกมาทาง twisted mind ขนาดนี้ กูว่าเป็นไปได้นะที่เกิดจากต้องการความรักจากซือจุนมากจนแค้น พอกลับมาได้เลยเลือกที่จะขังซือจุนไว้ ที่ไม่ยอมให้ตายและซ่อนไม่ให้ใครเห็นนี่น่าจะมองว่าซือจุนเป็นของของตัวเองคนเดียว บีบให้ทั้งชีวิตซือจุนมีแต่ปิงเกอ ให้ตัวเองเป็นเจ้าชีวิตของอีกฝ่าย เติมเต็มความรักแบบขาดๆ เกินๆ ของตัวเองไรงี้
>>255 >>256 กูให้เป็นแบบนี้ ปิงเกอรักแรงแค้นแรงจริง บวกกับเสิ่นออริเกลียดปิงเกอมันเลยยิ่งโดนซ้ำทุกทาง บวกไปอีกคือเสิ่นออริมีรังแกปิงเกอไว้เยอะเลยออกมาเป็นงี้ คือรักท่าน แต่ก็เกลียดท่าน ในเมื่อมันไม่มีทางสมหวัง ก็ใช้ความทรมาน ฆ่าคนที่เสิ่นออริมีความสัมพันธ์ดีๆด้วยอย่างพี่เจ็ด เอาให้แบบ อยู่ก็เป็นของข้า ไม่มีสิทธิ์ตาย เพราะเอาจริงๆ ปิงเกอนิสัยค่อนข้างโหดและบิดเบี้ยวเลยนะ ไม่ใช่ปิงเม่ยที่ยังมีเสิ่นหยวนคอยเอ่เอ๊ลูบหัวอะะะ
>>244 ทำไมภาพปิงเกอมาดักฉุดวิญญาณเสิ่นออริที่สะพานไน่เหอตามที่โม่งคนใดสักคนในบอร์ดนี้เคยกาวไว้ผุดขึ้นหัวกูเลยวะ เหมือนปิงเกอเป็นเจ้ากรรมนายเวรท่านเสิ่นเลย จองล้างจองผลาญไม่ให้ผุดให้เกิดกันพอดี รักก็ไม่รักแต่ไม่ปล่อยไป
>>257 พอมึงพูดแบบนี้กูพึ่งคิดได้ ว่าการตัดแขนขา ตัดลิ้น คือการตัดวิธีฆ่ตัวตายเองได้ด้วย พี่ปิงคงแบบถ้าข้าไม่สั่งให้ตายเจ้าก็ไม่มีสิทธิ์ตาย อยู่กันแบบเบี้ยวๆไปนี่แหละ
หลังจากอ่านสปอยอดีตเสิ่นออริ +ฟิคกลางคืนตก กูก็ได้ก้าวลงเรือศิษย์พี่เจ็ด+ศิษย์น้องเก้าอย่างหาทางออกไม่ได้ ร้าววเหลือเกินนน ฮืออ ชอบบ
>>258 กาวกูเอง--- กูกาวตั้งแต่เห็นตอนพิเศษที่ปิงเกอเจอเสิ่นหยวนกับปิงเม่ย กูว่าปิงเกอกลับไปต้องรู้สึกอยากเจออยากสัมผัสอาจารย์จริง ๆ ของตัวเองบ้างแหล่ะ!
แต่กูชอบคำว่าเจ้ากรรมนายเวรของมึงมากบงบอกความสัมพันธ์ได้ดี ถ้าหากพี่เจ็ดเป็นด้ายแดงปิงเกอก็คงเป็นเจ้ากรรมนายเวรที่ขวางคู่บุพเพและไม่ยอมให้เคียงคู่กัน //ภาพปิงเกอถือกรรไกรตัดด้ายแดง ตัดไม่พอเผาด้วย---
กูอ่านกาวย้อนของเมื่อวานทำให้กูคิดได้ว่าความจริงอดีตของท่านเสิ่นกับพี่เจ็ดก็คงคอนเซปของแม่โม่เรื่องการรอคอยนะ แต่คู่นี้เป็นการรอคอยที่จบด้วยแบดเอนท์ว่ะ....
กูว่าปิงเกอไม่น่ารักเสิ่นออริหรอก รักคนที่ abuse ตัวเองไม่ลง แต่เรื่องคิดอกุศลนี่มีแน่ๆ พอเจอเสิ่นหยวนที่ทั้งใจดีด้วยทั้งอยู่ในร่างที่เคยคิดไม่ดีด้วยมันก็เลย……
ทำไมฟิคตัวร้ายแต่ละเรื่องเสิ่นชิงชิวภาคเสิ่นหยวนนิ่มๆนุ่มๆจังวะ กูว่าตัวจริงออกจะแซะเก่ง เม้าท์(กับตัวเอง)เก่ง 5555555555555555555555
เวลากูนึกถึงฉากปิงเกอห้อยร่างเสิ่นออริไว้ กูนึกถึงแบบsmว่ะ แฮงกิ้งงี้ มีลูกบอลคาบในปาก 555
แต่พี่กูบอกนึกถึงตู้หน้าร้านข้าวมันไก่....
>>245 กูลืมตอบมึงที่ว่าในเรื่องมีแต่เสิ่นออริเหรอที่ทำไม่ดีกับปิงเกอ ไม่ใช่มึง มีอีกเยอะ แต่เสิ่นออริคือที่สุดละของความอีเดียตที่คนแต่งใส่ให้ เสิ่นหยวนยังด่ารัวๆว่าทำตัวร้ายแบบไม่คิด ทุกอย่างคือร้ายหมดไม่มีเสี้ยวของคนดี อันนี้คือตามที่นางอ่านจนจบนะมึง แต่เบื้องลึกเบื้องหลังของเสิ่นชิงชิวไม่ปรากฎในนิยายที่นางอ่านน่ะ
ตอนปิงเกอฝึกวิชาเสร็จในนิยาน หมิงฟานศิษย์ชิงชิวก็เละไม่มีดี คนที่เคยแกล้งตอนเด็กอยู่กับแม่บุญธรรมก็ด้วย แต่กูว่าที่ปิงเกอแค้นเสิ่นออริจนทำขนาดนั้นคงเพราะความเป็นอาจารย์แต่ทำร้ายศิษย์ตัวเอง ทำคนไม่มีทางสู้ แล้วยังเป็นคนผลักลงไปห้วงอเวจีอีก คงราวๆ นี้
>>262 เออแต่กูไม่เคยมองว่าเป็นความรักตั้งแต่ต้นนะ นี่เรากำลังพูดถึงผู้ชายคนนึงที่มีเมียเป็นพันๆ แถมเติบโตมาแบบบิดเบี้ยว ถูกทำร้ายสารพัดอีก ถ้าจะบอกว่าปิงเกอไม่มีหัวใจรักจริง รักใครไม่เป็นยังจะตรงกับมโนกูมากกว่า
กูว่าความรู้สึกที่ปิงเหอมีให้ไม่ใช่รักหรอก ถ้าเป็นรักก็ไม่ใช่รักแบบโดขิๆ แน่ๆ อะ แม่งต้องบิดเบี้ยวกว่านั้น ทั้งเกลียดทั้งแค้น คนๆ นี้จะตายไม่ได้ถ้าตัวเองไม่อนุญาต เป็นความยึดติดประมาณนี้แหละ ส่วนความคิดอกุศล เผลอๆ มีตั้งแต่ต้นแล้วก็ได้ กับคนๆ นึงที่วางตัวสะอาดสูงส่ง อะไรจะฉุดให้จมไปในโคลนได้ดีกว่าการทำให้สกปรก ศูนย์เสียความเป็นมนุษย์ได้มากกว่านี้อีกอะ
>>270 กู262 เอง ใช่มั้ยมึง กูก็ว่างั้น ถ้าไม่มีเซ็ทติ้งแบบabo หรือรู้ความหลังเกิดเห็นใจแล้วมาปรับความเข้าใจกัน หรือล้างสมองไปเลยก็เห็นท่าจะไม่มีวันได้รักกันหรอกมึง พูดละสงสารปิงเกอ คงชอบสาวๆ ของตัวเองมากแหละแต่ความรักคงไม่มีขนาดนั้นแล้วมาเจอปิงเม่ยที่มีซือจุนคนดีเคียงข้าง คงคิดว่าโลกไม่ยุติธรรม เราเป็นลั่วปิงเหอเหมือนกัน กลับมีแต่เจ้านั่นที่มีความสุข เจ็บสัส
พวกมึง ไปคุยในมู้หลักแล้วปล่อยให้มู้นี้ตกไปเหอะ จะได้มีมู้เดียวเหมือนเดิมไม่ให้ด้อมอื่นด่าเอา รกบอร์ด ไม่ต้องเถียงกันข้อสรุปตามมู้นั้นเลย
มึงๆ กุถามหน่อยสิ ชื่อฉายาเจียงเฉิง ซานตู๋เซิ่งโส่ว มีที่มาจากไหน แปลว่าอะไรวะ
ซานตู๋ ซิง โสด....
กรุไม่มั่นใจว่าต่อไปเราจะย้ายถิ่นฐานกลับห้องเดิมแล้วปล่อยห้องนี้ร้างกันแล้วสินะ
แค่อยากเข้ามาบอกว่า 4P อัพแล้วนะคะ แค่กๆ---
กราบเหอะ พวกมึงจะคุยมู้ไหนก็เลือกมาสักมู้ แบบนี้มันรกห้อง เดี๋ยวเจ้าของเว็บก็ให้บอร์ดนี้จะตั้งมู้ใหม่ทีต้องไปขอตั้งทีแบบเมื่อก่อนหรอก
มากระทู้นี้เหมือนเดิมเหอะ รำคาญดราม่าชิบ
กูว่ามิตรภาพจางง่ายด้วยเพราะอิจฉากันเองนี่แหละ เล็กๆ น้อยๆ เป็นชนวนแตกคอได้หมด ยิ่งถ้าเคยช่วยเหลือกันมาก้อนจะเห็นมหกรรมตัดพ้อทวงบุญคุณ เคยช่วยยังงั้นเคยปลอบแบบนี้ ถ้าปากเบาหน่อยส่องหน้าไทม์ไลน์คือรู้หมด
ตอนที่ทั้งคู่กำลังวางแผนกันอยู่ หลิงเหวินในร่างชายก็เข้าไปในห้องหนึ่ง พอออกมาก็กลับไปอยู่ในร่างหญิงเหมือนเดิมแล้ว แถมเสื้อคลุมอมตะที่อยู่กับเธอก็หายไปด้วย แสดงว่าเธอต้องถอดมันทิ้งไว้ในห้องนั้น ฮวาเฉิงถามเซี่ยเหลียนว่าจะเอาไงต่อ เซี่ยเหลียนก็บอกให้ไปที่ห้องนั้นก่อน เพราะตอนนี้หลิงเหวินคงอยู่ข้างๆราชครูตลอดเวลาคงไม่มีโอกาสให้ช่วย แต่ถ้าเอาเสื้อคลุมมาได้จะได้ใช้มันต่อรองกับเธอ พอสบโอกาสทั้งสองคนก็ลงมาจากหลังคาและแอบเข้าไปห้องนั้น
ข้างในห้องมีของแค่ไม่กี่ชิ้น ดูไม่มีที่ให้ซ่อนอะไรได้ พอเซี่ยเหลียนเปิดหีบใบหนึ่งก็เจอเสื้อคลุมสีดำแบบเดียวกันเต็มไปหมด ถ้าให้หาจากทั้งหมดก็คงเสียเวลา เขาจึงหันไปขอให้ฮวาเฉิงตรวจสอบให้หน่อยว่าจวินอู๋กำลังทำอะไรอยู่ ฮวาเฉิงบอกรายนั้นกำลังสอบปากคำมู่ฉิง ถึงจะไม่รู้ว่าคุยอะไรกันแต่คงไม่ใช่เรื่องดี ยิ่งเห็นสิ่งที่มหาเทพทำกับอวิ๋นอวี้ก่อนหน้านี้ก็ยิ่งทำให้เซี่ยเหลียนกังวลว่ามู่ฉิงอาจโดนเหมือนกัน จึงเร่งให้รีบเอาเสื้อทุกตัวมาให้เขาลองแล้วให้อ๋องผีเป็นคนสั่ง เพราะก่อนหน้านี้อ๋องผีเคยลองสวมและไม่มีอะไรเกิดขึ้น เซี่ยเหลียนจึงต้องเป็นฝ่ายสวมเอง
พอเริ่มลองเสื้อตัวแรกฮวาเฉิงก็ยืนกุมคางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะสั่งว่าให้เซี่ยเหลียนมายืมพลังทิพย์ของเขาซะ ความหมายโดยนัยของคำสั่งนั้นก็คือให้เซี่ยเหลียนไปม๊วฟๆอ๋องผีซะ พอรู้ว่าอีกฝ่ายจงใจแกล้งก็บอกให้เปลี่ยนคำสั่งเป็นอะไรก็ได้แต่ไม่เอาคำสั่งแบบนี้จากนั้นเขาก็ลองเสื้อตัวถัดไป คราวนี้ฮวาเฉิงสั่งว่าห้ามยืมพลังทิพย์จากเขา เซี่ยเหลียนกินจุดไปสามวิรีบถอดเสื้อออกและบอกว่าตัวนี้ก็คงไม่ใช่แต่ฮวาเฉิงหยุดไว้และพูดว่าเซี่ยเหลียนยังไม่ได้พิสูจน์เลยจะรู้ได้ไงว่าไม่ใช่ตัวนี้ ถ้าคิดตามคำสั่งของอ๋องผีแล้ว หากไม่ใช่เสื้อคลุมของจริงเซี่ยเหลียนจะต้องทำในสิ่งตรงข้ามกับคำสั่ง นั่นหมายความว่าเขาจะต้องยืมพลังทิพย์ aka.ม๊วฟอ๋องผีนั่นเอง ฮวาเฉิงพูดเสริมด้วยว่าเซี่ยเหลียนไม่อยากให้เขาสั่งแบบตอนแรก เขาก็เลยสั่งในสิ่งตรงข้ามแทนไง เซี่ยเหลียนยอมใจในความเจ้าเล่ห์ของอ๋องผี รีบยืมพลังทิพย์ของอีกฝ่ายก่อนมองรอบๆตัวอย่างระแวงว่าจะมีคนเห็น ไม่ลืมที่จะกำชับอ๋องผีด้วยว่าอย่าสั่งแบบนี้อีก พอลองสวมไปเรื่อยๆก็ยังไม่เจอเสื้อของจริงสักที ฮวาเฉิงตั้งข้อสงสัยว่าบางทีเสื้ออมตะก็คงไม่มีผลต่อเซี่ยเหลียนเช่นกัน
ห้กยไอรไนดำเขไเไดนสเไวดไกสๆกมๆ
Topic has reached inactivity threshold.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.